Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-2.4011.752.2020.3.DA
z 8 grudnia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 września 2020 r. (data wpływu 8 września 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 listopada 2020 r. (data wpływu 14 listopada 2020 r.) oraz pismem z dnia 18 listopada 2020 r. (data wpływu 18 listopada 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziału w lokalu niemieszkalnym (piwnicy) oraz możliwości skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego:

• w części dotyczącej możliwości zastosowania zwolnienia wskazanego w art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w odniesieniu do spłaty części kredytu w jakiej został on zaciągnięty na nabycie garażu – jest nieprawidłowe,

• w pozostałym zakresie – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 8 września 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziału w lokalu niemieszkalnym (piwnicy) oraz możliwości skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 13 listopada 2020 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.752.2020.1.DA, wezwano Wnioskodawcę, na podstawie art. 169 § 1-2 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 13 listopada 2020 r. (skutecznie doręczone w dniu 13 listopada 2020 r.). W dniu 14 listopada 2020 r. oraz w dniu 18 listopada 2020 r. za pośrednictwem platformy ePUAP wpłynęło uzupełnienie wniosku.

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca … wraz z ówczesną narzeczoną, obecnie żoną … nabyli w dniu 2 marca 2006 r. odrębną własność lokalu mieszkalnego położonego w X przy ul. … (w udziałach po 1/2). Od początku w małżeństwie Wnioskodawcy trwa ustrój małżeńskiej wspólności majątkowej. Nie była zawierana umowa majątkowa zmieniająca stosunki majątkowe pomiędzy małżonkami.

W dniu 21 grudnia 2006 r. Wnioskodawca wraz z żoną nabyli do majątku wspólnego lokal użytkowy (odrębną nieruchomość ‒ garaż) położony w X przy ul. ….

W obydwu przypadkach zakupy zostały sfinansowane kredytem denominowanym w CHF (pierwotna umowa kredytowa i aneks do niej powiększający kwotę kredytu) w … (obecnie …). Kredyt w wysokości 70 002,92 CHF został zaciągnięty przez Wnioskodawcę i Jego ówczesną narzeczoną w dniu 28 lutego 2006 r. w celu zakupu ww. lokalu mieszkalnego.

W dniu 23 listopada 2006 r. Wnioskodawca wraz z żoną (już jako małżeństwo) podpisali zmianę do umowy kredytowej i podwyższyli kwotę kredytu z 70 002,92 CHF do kwoty 74 301,06 CHF, przy czym nadwyżka przeznaczona została tylko na zakup ww. garażu. Przewidywana data spłaty ww. kredytu ‒ 300 miesięcy od daty pierwszego uruchomienia kredytu, tj. około 2031 r. (częściowa spłata będzie obejmowała sam kredyt bez odsetek). Na dzień sporządzenia przedmiotowego wniosku do spłaty pozostało 31 815,90 CHF z tytułu umowy kredytowej finansującej zakup lokalu mieszkalnego i garażu.

Z przyczyn losowych Wnioskodawca wraz z żoną przeprowadził się do Y, a ww. lokal mieszkalny i garaż są przedmiotem najmu praktycznie bez przerwy „od 2009 r. do 2010 r.”.

W dniu 19 października 2011 r. małżonkowie nabyli do majątku wspólnego odrębną własność lokalu mieszkalnego położonego w Y przy ul. …. Zakup ww. lokalu mieszkalnego został sfinansowany kredytem zaciągniętym w dniu 6 października 2011 r. w … w wysokości 183 845 zł 40 gr. (83,23% ‒ nabycie lokalu; 16,32% ‒ wykończenie ze stanu deweloperskiego). Data spłaty ww. kredytu ‒ 420 miesięcy od dnia uruchomienia kredytu, tj. około 2046 r. (częściowo spłata nastąpi ze środków pieniężnych uzyskanych ze sprzedaży piwnicy i będzie obejmowała kwotę kredytu). Do dnia sporządzenia przedmiotowego wniosku do spłaty pozostało 155 896 zł 22 gr. Aktualnie w tym mieszkaniu Wnioskodawca zamieszkuje z rodziną.

Następnie, w dniu 9 maja 2017 r. Wnioskodawca wraz z żoną nabył do majątku wspólnego udział 1/2 w lokalu niemieszkalnym (piwnicy) położonym w Y przy ul. …. Piwnica nie przynależy do ww. lokalu położonego w Y. Nabycie udziału w piwnicy nastąpiło na podstawie aktu notarialnego. Małżonkowie nabyli ww. piwnicę w celu przechowywania rzeczy, które nie zmieściły się w mieszkaniu. Piwnica nie była wynajmowana, podnajmowana ani w jakikolwiek inny sposób Wnioskodawca nie czerpał korzyści z jej udostępnienia osobom trzecim (Wnioskodawca nie udostępniał piwnicy, więc nie mógł z tego udostępniania czerpać korzyści). Środki na cenę sprzedaży pochodziły ze środków własnych.

Ponadto, w dniu 1 kwietnia 2020 r. Wnioskodawca otrzymał w drodze darowizny od rodziców udział 1/2 w nieruchomości zabudowanej domem mieszkalnym oraz udział w prawie użytkowania wieczystego nieruchomości niezabudowanej do swojego majątku osobistego. Drugą połowę otrzymał brat Wnioskodawcy …. Ww. nieruchomości położone są w Y przy ul. …, sąsiadują ze sobą, lecz nie tworzą jednej nieruchomości.

Aktualnie procedowane lub planowane są następujące czynności:

1. przeniesienie zabezpieczenia kredytu zaciągniętego w Y w …przez Wnioskodawcę i Jego żonę na zakup mieszkania z hipoteki tego mieszkania na hipotekę nieruchomości zabudowanej domem mieszkalnym nabytej przez Wnioskodawcę i Jego brata w drodze darowizny (jest to kwestia następnego miesiąca);
2. sprzedaż przez Wnioskodawcę i Jego żonę mieszkania oraz piwnicy w Y;
3. zniesienie współwłasności nieruchomości zabudowanej domem mieszkalnym oraz udziału w prawie użytkowania wieczystego nieruchomości niezabudowanej w ten sposób, że całość miałaby przypaść Wnioskodawcy z obowiązkiem spłaty Jego brata;
4. zamieszkanie przez Wnioskodawcę i Jego rodzinę w ww. nieruchomości.
   
   

Z pisma stanowiącego uzupełnienie wniosku wynika, że w dniu 30 października 2020 r. dokonano sprzedaży odrębnej własności lokalu mieszkalnego oraz udziału w piwnicy położonych w Y. Sprzedaż udziału w piwnicy nie nastąpiła w wykonywaniu działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.). Wnioskodawca wskazuje, że przychód z tytułu odpłatnego zbycia udziału w piwnicy zostanie wydatkowany w całości na wskazane powyżej własne cele mieszkaniowe Wnioskodawcy, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w okresie nie później niż trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Ponadto, w dniu 17 listopada 2020 r. dokonano odpłatnego zniesienia współwłasności ww. nieruchomości, tj. nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym oraz nieruchomości niezabudowanej. Wnioskodawca zamieszka w ww. budynku mieszkalnym, zaspokajając w nim własne potrzeby mieszkaniowe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ale wszystkie wskazane we wniosku lokalizacje nie są związane z prowadzoną przez Niego działalnością gospodarczą. Wnioskodawca w wynajętym biurze w Y przy ul. … prowadzi kancelarię radcy prawnego. Jako formę opodatkowania podatkiem dochodowym dla prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca wybrał podatek liniowy i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Wnioskodawca nie prowadzi działalności w zakresie obrotu nieruchomościami. Wnioskodawca nie posiada innych nieruchomości oprócz wskazanych we wniosku. W przeszłości nie dokonywał sprzedaży innych nieruchomości.

Końcowo, Wnioskodawca wskazuje, że Jego obowiązki podatkowe są tożsame z obowiązkami podatkowymi żony pozostającej z Wnioskodawcą w ustroju wspólności majątkowej. Dochód uzyskany ze sprzedaży piwnicy jest dochodem wspólnym i podlega rozliczeniu wspólnie na cele mieszkaniowe wskazane we wniosku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

1. Czy sprzedaż w dniu 30 października 2020 r. udziału w piwnicy położonej w Y zakupionej w dniu 9 maja 2017 r. podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?
   
2. Czy przeznaczenie dochodu uzyskanego w dniu 30 października 2020 r. ze sprzedaży przez Wnioskodawcę i Jego żonę udziału 1/2 w piwnicy w czasie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, na:
   1. spłatę części kredytu za mieszkanie i garaż położone w X,
      
   2. spłatę części kredytu za sprzedane w dniu 30 października 2020 r. mieszkanie położone w Y,
      
   3. częściową spłatę brata Wnioskodawcy (w trybie umowy o zniesienie współwłasności) nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym położonej w Y
   jest przeznaczeniem na własne cele mieszkaniowe, a w konsekwencji powoduje zwolnienie uzyskanego przychodu od podatku dochodowego od osób fizycznych?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na ww. pytanie nr 1 oraz pytanie nr 2 w części dotyczącej możliwości skorzystania przez Wnioskodawcę ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast w zakresie odpowiedzi na ww. pytanie nr 2 w odniesieniu do możliwości skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego przez żonę Wnioskodawcy, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy (w odniesieniu do pytania nr 1), dokonane w dniu 30 października 2020 r. zbycie udziału 1/2 w piwnicy położonej w Y podlega opodatkowaniu, gdyż nie upłynęło pięć lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło nabycie ww. udziału (podstawa prawna: art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zdaniem Wnioskodawcy (w odniesieniu do pytania nr 2), przeznaczenie dochodu uzyskanego w dniu 30 października 2020 r. ze sprzedaży przez Wnioskodawcę i Jego żonę udziału 1/2 w piwnicy położonej w Y w czasie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, na:

1. spłatę części kredytu za mieszkanie i garaż położone w X,
2. spłatę części kredytu za sprzedane w dniu 30 października 2020 r. mieszkanie położone w Y,
3. częściową spłatę brata Wnioskodawcy (w trybie umowy o zniesienie współwłasności) nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym położonej w Y

jest przeznaczeniem na własne cele mieszkaniowe, a w konsekwencji powoduje zwolnienie uzyskanego przychodu od podatku dochodowego od osób fizycznych (podstawa prawna wynika z analizy definicji własnych celów mieszkaniowych zawartej w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych; w przypadku przeznaczenia części dochodu na spłatę części kredytu za mieszkanie i garaż położonych w X zastosowanie znajdzie art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a)-c) ww. ustawy; w przypadku przeznaczenia części dochodu na spłatę części kredytu za sprzedane w dniu 30 października 2020 r. mieszkanie położone w Y, zastosowanie znajdzie art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a)-c) ww. ustawy; w przypadku przeznaczenia części dochodu na częściową spłatę brata Wnioskodawcy (w trybie umowy o zniesienie współwłasności) nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym położonej w Y, zastosowanie znajdzie art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a) ww. ustawy).

Odnosząc się ponadto do wynikających z treści pisma Organu wątpliwości w zakresie związku dokonywanych przez Wnioskodawcę transakcji z działalnością gospodarczą, Wnioskodawca wskazuje że takiego związku nie ma. Nabywanie i zbywanie nieruchomości przez Wnioskodawcę miało miejsce na przełomie wielu lat i wynikało z osobistych zdarzeń losowych. Po studiach Wnioskodawca przeprowadził się do X, kupił tam mieszkanie, tam też urodziła Mu się córka i niestety kryzys lat 2008-2010 spowodował, że wraz z rodziną musiał wyprowadzić się z X. Wnioskodawca nie sprzedał mieszkania, dlatego że przy kredycie denominowanym do CHF jest to po prostu nieopłacalne. Następnie, Wnioskodawca kupił mieszkanie, a potem piwnicę w celu zaspokajania swoich celów mieszkaniowych i po ponad dziewięciu latach sprzedał mieszkanie oraz po trzech latach sprzedał piwnicę. Nie było Wnioskodawcy stać na utrzymywanie mieszkania, piwnicy i domu. Następnie, Wnioskodawca skorzystał z okazji, że otrzymał darowiznę od rodziców, wykończył darowany dom i wprowadził się tam celem zaspakajania własnych potrzeb mieszkaniowych (w szczególności ze względu na epidemię SARS-COV-2 i na to, że dom posiada ogródek). Wnioskodawca wskazuje, że nie ma zatem mowy o tym, że w sposób zorganizowany i ciągły prowadzi On działalność w zakresie obrotu nieruchomościami.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w zakresie:

• w części dotyczącej możliwości zastosowania zwolnienia wskazanego w art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w odniesieniu do spłaty części kredytu w jakiej został on zaciągnięty na nabycie garażu – jest nieprawidłowe,

• w pozostałym zakresie – jest prawidłowe.
  
  

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

‒jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przytoczony przepis formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą nienastępujące w wykonaniu działalności gospodarczej odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wobec powyższego, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment i sposób ich nabycia.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca wraz z ówczesną narzeczoną (obecnie żoną) nabyli w dniu 2 marca 2006 r. odrębną własność lokalu mieszkalnego położonego w X (w udziałach po 1/2). W małżeństwie Wnioskodawcy istnieje ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej. Nie była zawierana umowa majątkowa zmieniająca stosunki majątkowe pomiędzy małżonkami. W dniu 21 grudnia 2006 r. Wnioskodawca wraz z żoną nabyli do majątku wspólnego lokal użytkowy (odrębną nieruchomość ‒ garaż) położony w X. W obydwu przypadkach zakupy zostały sfinansowane kredytem denominowanym w CHF (pierwotna umowa kredytowa i aneks do niej powiększający kwotę kredytu) w … (obecnie …). Kredyt ten został zaciągnięty przez Wnioskodawcę i Jego ówczesną narzeczoną w dniu 28 lutego 2006 r. w celu zakupu ww. lokalu mieszkalnego. W dniu 23 listopada 2006 r. Wnioskodawca wraz z żoną (już jako małżeństwo) podpisali zmianę do umowy kredytowej podwyższając kwotę kredytu, przy czym nadwyżka przeznaczona została tylko na zakup ww. garażu. Przewidywana data spłaty ww. kredytu to około 2031 r. (częściowa spłata będzie obejmowała sam kredyt bez odsetek). Z przyczyn losowych Wnioskodawca wraz z żoną przeprowadził się do Y, a ww. lokal mieszkalny i garaż są przedmiotem najmu praktycznie bez przerwy „od 2009 r. do 2010 r.”. W dniu 19 października 2011 r. małżonkowie nabyli do majątku wspólnego odrębną własność lokalu mieszkalnego położonego w Y. Zakup ww. lokalu mieszkalnego został sfinansowany kredytem zaciągniętym w dniu 6 października 2011 r. w … (83,23% ‒ nabycie lokalu; 16,32% ‒ wykończenie ze stanu deweloperskiego). Data spłaty ww. kredytu to około 2046 r. (częściowo spłata nastąpi ze środków pieniężnych uzyskanych ze sprzedaży piwnicy i będzie obejmowała kwotę kredytu). Aktualnie w tym mieszkaniu Wnioskodawca zamieszkuje z rodziną. Następnie, w dniu 9 maja 2017 r. Wnioskodawca wraz z żoną nabył do majątku wspólnego udział 1/2 w lokalu niemieszkalnym (piwnicy) położonym w Y. Piwnica nie przynależy do ww. lokalu. Nabycie udziału w piwnicy nastąpiło na podstawie aktu notarialnego. Małżonkowie nabyli ww. piwnicę w celu przechowywania rzeczy, które nie zmieściły się w mieszkaniu. Piwnica nie była wynajmowana, podnajmowana ani w jakikolwiek inny sposób Wnioskodawca nie czerpał korzyści z jej udostępnienia osobom trzecim. Środki na cenę sprzedaży pochodziły ze środków własnych. Ponadto, w dniu 1 kwietnia 2020 r. Wnioskodawca otrzymał w drodze darowizny od rodziców udział 1/2 w nieruchomości zabudowanej domem mieszkalnym oraz udział w prawie użytkowania wieczystego nieruchomości niezabudowanej do swojego majątku osobistego. Drugą połowę otrzymał brat Wnioskodawcy. Ww. nieruchomości położone są w Y, sąsiadują ze sobą, lecz nie tworzą jednej nieruchomości.

Aktualnie procedowane (planowane lub dokonane) są następujące czynności:

1. przeniesienie zabezpieczenia kredytu zaciągniętego w … przez Wnioskodawcę i Jego żonę na zakup mieszkania z hipoteki tego mieszkania na hipotekę nieruchomości zabudowanej domem mieszkalnym nabytej przez Wnioskodawcę i Jego brata w drodze darowizny (jest to kwestia następnego miesiąca);
2. sprzedaż dniu 30 października 2020 r. przez Wnioskodawcę i Jego żonę mieszkania oraz piwnicy w Y;
3. dokonanie w dniu 17 listopada 2020 r. zniesienia współwłasności nieruchomości zabudowanej domem mieszkalnym oraz udziału w prawie użytkowania wieczystego nieruchomości niezabudowanej w ten sposób, że całość miałaby przypaść Wnioskodawcy z obowiązkiem spłaty Jego brata;
4. zamieszkanie przez Wnioskodawcę i Jego rodzinę w ww. budynku mieszkalnym, zaspokajając w nim własne potrzeby mieszkaniowe..
   
   

Ww. sprzedaż udziału w piwnicy nie nastąpiła w wykonywaniu działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód z tytułu odpłatnego zbycia udziału w piwnicy zostanie wydatkowany w całości na wskazane powyżej własne cele mieszkaniowe Wnioskodawcy, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w okresie nie później niż trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ale wszystkie wskazane we wniosku lokalizacje nie są związane z prowadzoną przez Niego działalnością gospodarczą. Wnioskodawca w wynajętym biurze w Y prowadzi kancelarię radcy prawnego. Jako formę opodatkowania podatkiem dochodowym dla prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca wybrał podatek liniowy i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Wnioskodawca nie prowadzi działalności w zakresie obrotu nieruchomościami. Wnioskodawca nie posiada innych nieruchomości oprócz wskazanych we wniosku. W przeszłości nie dokonywał sprzedaży innych nieruchomości.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że odpłatne zbycie dokonane w dniu 30 października 2020 r. przez Wnioskodawcę udziału 1/2 w lokalu niemieszkalnym (piwnicy), przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, będzie stanowiło źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Stosownie natomiast do art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
   
   

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 ww. ustawy).

Przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością np. koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości). Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy. Koszty te nie są kosztami nabycia, lecz jako koszty odpłatnego zbycia pomniejszają przychód.

Kosztów odpłatnego zbycia nie należy utożsamiać z kosztami uzyskania przychodu. Ustalenie kosztów uzyskania przychodu odbywa się zgodnie z art. 22 ust. 6c lub 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w zależności od tego, czy zbywaną nieruchomość lub prawo nabyto odpłatnie, czy nieodpłatnie.

Zgodnie z art. 22 ust. 6c ww. ustawy, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania. Kosztem nabycia bez wątpienia jest cena, jaką zapłacił nabywca zbywcy za nieruchomość (prawo majątkowe) niezależnie od tego czy zakup ten był sfinansowany kredytem bankowym, czy też środki na zakup tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego pochodziły z oszczędności nabywcy, koszty wytworzenia i koszty nakładów. Koszty nabycia nieruchomości obejmują nie tylko cenę zakupu, ale również inne wydatki związane z tym nabyciem, np. wynagrodzenie notariusza, podatek od czynności cywilnoprawnych – pod warunkiem, że w istocie nabywca takie wydatki poniósł.

Wysokość ww. nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Należy wyjaśnić, że powyższe zwolnienie obejmuje taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia.

Dochód zwolniony należy obliczyć według następującego wzoru:

dochód zwolniony = D × W/P

gdzie:

D ‒ dochód z odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa,

W ‒ wydatki poniesione na cele mieszkaniowe wymienione w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

P ‒ przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa.

Podkreślić należy, że powyższe zwolnienie obejmuje taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia. W sytuacji, gdy przychód z odpłatnego zbycia zostanie w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Tym samym, aby dochód z tytułu sprzedaży nieruchomości był w całości zwolniony z podatku dochodowego, cały przychód ze zbytej nieruchomości musi być wydatkowany na własne cele mieszkaniowe, wymienione w przepisie art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, wymienione zostały w art. 21 ust. 25 ww. ustawy.

Stosownie do treści art. 21 ust. 25 pkt 1-2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się:

1. wydatki poniesione na:
   1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
      
   2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
      
   3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
      
   4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
      
   5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego
   ‒położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej,
   
2. wydatki poniesione na:
   1. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na cele określone w pkt 1,
      
   2. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o którym mowa w lit. a),
      
   3. spłatę każdego kolejnego kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w lit. a) lub b)
   ‒w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.
   
   

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym (art. 21 ust. 30 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 21 ust. 25a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wydatki, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. a)-c), uznaje się za wydatki poniesione na cele mieszkaniowe, jeżeli przed upływem okresu, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, nastąpiło nabycie własności rzeczy lub praw wymienionych w ust. 25 pkt 1 lit. a)-c), w związku z którymi podatnik ponosił wydatki na nabycie.

W myśl art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach. Przez własne budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e), rozumie się również niestanowiące własności lub współwłasności podatnika budynek, lokal lub pomieszczenie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, podatnik nabędzie ich własność lub współwłasność albo spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach, jeżeli uprzednio prawo takie mu nie przysługiwało.

Stosownie do art. 21 ust. 28 ww. ustawy, za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

1. nabycie gruntu lub udziału w gruncie, prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie, budynku, jego części lub udziału w budynku, lub
2. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, adaptację lub remont budynku albo jego części

–przeznaczonych na cele rekreacyjne.

Podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w stosunku do dochodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych jest fakt wydatkowania środków, począwszy od dnia sprzedaży i nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiła sprzedaż, wyłącznie na enumeratywnie wskazane w ustawie cele mieszkaniowe. Zawarty w art. 21 ust. 25 pkt 1-3 ww. ustawy katalog wydatków uprawniających do zwolnienia ma charakter zamknięty i w związku z tym, tylko wydatkowanie środków na realizację celów w nim wskazanych pozwala na skorzystanie ze zwolnienia z opodatkowania. Inne wydatki, niewymienione w tym katalogu nie będą uprawniały do skorzystania z powyższego zwolnienia.

Ustawodawca w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia „własne cele mieszkaniowe”, aczkolwiek przewidując podstawę do zastosowania zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 131 poprzez to wyrażenie, w sposób niebudzący wątpliwości podkreślił, że celem nadrzędnym jest zwolnienie tylko takiego dochodu, który wydatkowany zostanie na zaspokojenie „własnych celów mieszkaniowych”. „Własne cele mieszkaniowe” w takim przypadku należy rozumieć jednoznacznie zgodnie z wykładnią literalną. Termin „własne cele mieszkaniowe” należy rozpatrywać w powiązaniu z art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który wymienia wydatki uprawniające do zwolnienia z opodatkowania uzyskanego dochodu. Tak więc uregulowane w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy zwolnienie od podatku dochodowego w zamierzeniach ustawodawcy realizować ma cel, jakim jest zaspokojenie wyłącznie własnych potrzeb mieszkaniowych podatnika. Wydatkowanie przychodu na własne cele mieszkaniowe oznacza, że celem podatnika jest realizacja potrzeby zapewnienia sobie tzw. „dachu nad głową”, dążenie, aby w tym nowym miejscu mieszkać.

Przy zwolnieniu uwzględnić można tylko takie wydatki, które poniesione zostaną na „własne cele mieszkaniowe”, przy czym „własne cele mieszkaniowe” należy rozumieć jednoznacznie zgodnie z wykładnią literalną. Podkreślenia wymaga bowiem, że ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wypływa daleko idąca konsekwencja zawarta w stwierdzeniu „własne cele mieszkaniowe”. U podstaw omawianego zwolnienia legło bowiem założenie, że nie powinny być opodatkowane środki wydane na realizację własnego celu mieszkaniowego zbywającego. Powyższy warunek wynika wprost z brzmienia przepisu normującego zwolnienie. Warunkiem zwolnienia podatkowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest więc wykazanie przez podatnika, że wydatek poniesiony został na zrealizowanie jego własnych celów mieszkaniowych.

Wśród wydatków na własne cele mieszkaniowe wymienionych w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych znajdują się wydatki poniesione na remont własnego lokalu mieszkalnego. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje „remontu”. Dla wyjaśnienia tego pojęcia, należy odnieść się do jego znaczenia funkcjonującego w języku powszechnym. I tak, „remont” to „doprowadzenie jakiegoś budynku lub urządzenia do stanu używalności; naprawa, odnawianie (czegoś)”. Synonimami tego pojęcia są m.in. „naprawa, przebudowa, odrestaurowanie, modernizacja”.

Pojęcie remontu zostało zdefiniowane w art. 3 pkt 8 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. 2019 r., poz. 1186, z późn. zm.) jako „wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym”. Niemniej jednak, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie odwołuje się do tego przepisu. Tym samym, definicja „remontu” funkcjonująca na gruncie Prawa budowlanego nie może być wprost przenoszona na grunt omawianej ustawy podatkowej. Może być natomiast uwzględniona jako jeden z elementów służących ustaleniu znaczenia pojęcia „remontu” dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych.

Za „remont” lokalu mieszkalnego, o którym mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy więc uznać prace dotyczące tego lokalu jako nieruchomości i jej części składowych (tj. wszystkiego, co nie może być odłączone od lokalu bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego), służące utrzymaniu lokalu we właściwym stanie, doprowadzeniu go do pożądanej zdolności użytkowej, modernizacji jego elementów składowych. „Remontem” w rozumieniu omawianego przepisu jest również tzw. wykończenie lokalu mieszkalnego, a więc prace służące doprowadzeniu do zdolności użytkowej nowo wybudowanego lokalu. W każdym przypadku remont dotyczy „materii” lokalu mieszkalnego, a więc jego ścian, podłóg, sufitu, okien, drzwi, wyposażenia technicznego takiego jak instalacje: wodna, kanalizacyjna, elektryczna, grzewcza, gazowa bądź innych elementów trwale połączonych konstrukcyjnie z elementami budowlanymi lokalu.

W myśl art. 211 i 212 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740), zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych, bądź przez podział cywilny, polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej i podziale uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów współwłaścicieli. Zniesienie współwłasności polega na dokonaniu podziału rzeczy wspólnej należącej do wszystkich współwłaścicieli, ponieważ współwłaściciele mają swoje udziały w prawie, ale nie w rzeczy. W rezultacie dochodzi do nowego ukształtowania prawa własności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności. Zgodnie z teorią prawa rzeczowego, przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w drodze zniesienia współwłasności jest nabyciem tych rzeczy, tzn. tej części nieruchomości, o którą zwiększył się udział w niej po dokonaniu zniesienia współwłasności. Stąd wszelkie przypadki gdy udział danej osoby ulega powiększeniu, traktowane być muszą w kategorii nabycia, gdyż w ten sposób ulega powiększeniu zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością).

Stosownie do treści art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku dochodowym o osób fizycznych, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, na cele określone w pkt 1, który obejmuje m.in. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem.

Powyższe wskazuje więc, że spłacany kredyt nie może być jakimkolwiek kredytem, lecz musi spełniać ściśle określone ustawą wymagania. Celem ustawodawcy było bowiem premiowanie zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych przez podatnika.

Wydatkiem poniesionym na cel mieszkaniowy może być zatem spłata kredytu oraz odsetek od kredytu zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości na cele określone w ustawie, czyli m.in. na nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem (art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a) ww. ustawy).

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa, stwierdzić należy, że odpłatne zbycie przez Wnioskodawcę udziału 1/2 w lokalu niemieszkalnym (piwnicy) przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie ww. udziału, będzie stanowiło źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W sytuacji wydatkowania części przychodu z ww. odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, na:

• spłatę części kredytu zaciągniętego w dniu 28 lutego 2006 r. przez Wnioskodawcę i Jego ówczesną narzeczoną w części w jakiej przypada na nabycie w dniu 2 marca 2006 r. odrębnej własności lokalu mieszkalnego położonego w X, w celu realizacji własnych celów mieszkaniowych,
  

• spłatę części kredytu zaciągniętego w dniu 6 października 2011 r. przez Wnioskodawcę i Jego żonę na nabycie w dniu 19 października 2011 r. odrębnej własności lokalu mieszkalnego położonego w Y oraz jego wykończenie (remont), w celu realizacji własnych celów mieszkaniowych
  

będzie umożliwiało Wnioskodawcy skorzystanie ze zwolnienie od podatku dochodowego całego uzyskanego dochodu z ww. odpłatnego zbycia, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przy spełnieniu ustawowych warunków przedmiotowego zwolnienia.

Jednocześnie zauważyć należy, że wydatkowanie przychodu z ww. odpłatnego zbycia na spłatę części kredytu w jakiej został on zaciągnięty na nabycie garażu, nie stanowi wydatku na własne cele mieszkaniowe, a więc nie daje podstaw do skorzystania z przedmiotowego zwolnienia o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W sytuacji wydatkowania części przychodu z ww. odpłatnego zbycia nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, na spłatę brata Wnioskodawcy w związku ze zniesieniem współwłasności nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym położonej w Y, w celu realizacji własnych celów mieszkaniowych, będzie umożliwiało Wnioskodawcy skorzystanie ze zwolnienia od podatku dochodowego uzyskanego dochodu z ww. odpłatnego zbycia (w części odpowiadającej wydatkowanemu na ten cel przychodowi), na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przy spełnieniu ustawowych warunków przedmiotowego zwolnienia.

Końcowo należy wskazać, że przedmiotowe zwolnienie będzie obejmować taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia udziału w przedmiotowej piwnicy, jaka proporcjonalnie będzie odpowiadała udziałowi ww. wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe (częściowa spłata obydwu kredytów w części zaciągniętej na nabycie lokali mieszkalnych i remont oraz spłata brata związana z nabyciem od niego części nieruchomości) w osiągniętym z odpłatnego zbycia przychodzie (dochód zwolniony = D  W / P).

Jednocześnie Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy wydający interpretację indywidualną nie sprawdza prawidłowości przedstawionych we wniosku wartości liczbowych, w związku z tym nie może się do nich odnieść. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Ponadto wskazać należy, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym niniejsza interpretacja jest wiążąca dla Wnioskodawcy jako osoby występującej z wnioskiem, nie wywiera natomiast skutku prawnego dla Jego żony.

Zaznaczyć również należy, że prawo do zwolnienia podlega szczegółowej i ostatecznej weryfikacji przez organ podatkowy w toku postępowania podatkowego. Mając na uwadze treść art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa, tut. Organ wydając interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego nie jest uprawniony do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które wskazałoby, czy Wnioskodawca zrealizował swój cel mieszkaniowy, czy nie. Wszelkie niezbędne działania w celu dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz załatwienia sprawy, organy podatkowe podejmują w toku postępowania podatkowego. Podstawowym narzędziem realizacji tej zasady jest postępowanie dowodowe, które nie jest prowadzone w ramach postępowania w sprawie wydania interpretacji indywidualnej.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.