2020.12.11 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDWP.4011.83.2020.3.ŁZ
z 11 grudnia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 sierpnia 2020 r. (data wpływu 25 sierpnia 2020 r.) uzupełnione pismem z dnia 6 listopada 2020 r. (data wpływu 7 listopada 2020 r., data nadania 7 listopada 2020 r.) na wezwanie nr 0114-KDWP.4011.83.2020.1.KS1 z dnia 30 października 2020 r. (data nadania 30 października 2020 r., data odbioru 1 listopada 2020 r.) oraz pismem z dnia 8 grudnia 2020 r. (data wpływu 8 grudnia 2020 r., data nadania 8 grudnia 2020 r.) na wezwanie nr 0114-KDWP.4011.83.2020.2.ŁZ z dnia 27 listopada 2020 r. (data nadania 27 listopada 2020 r., data odbioru 1 grudnia 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

obowiązków płatnika w związku z zapłatą przez Wnioskodawcę składki na polisę prokurenta w części składki ochronnej - jest prawidłowe,

obowiązków płatnika w związku z zapłatą przez Wnioskodawcę składki na polisę prokurenta w części składki funduszowej (inwestycyjnej) - jest nieprawidłowe,

kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 sierpnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku i uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej również: „Ubezpieczający”) prowadzi działalność gospodarczą, wpisaną do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Wykonywany przez Wnioskodawcę zawód wymaga od niego znacznego nakładu czasowego oraz wysokiego stopnia zaangażowania. Czas pracy Wnioskodawcy nie pozwala mu na bieżące zarządzanie i administrowanie prowadzoną działalnością w zakresie czynności urzędowych, bankowych, rozliczeniowych, kontrolnych etc. oraz wykonywania funkcji reprezentacyjnych. Ilość czynności oraz ich szeroki zakres zmusiły Wnioskodawcę do powołania prokurenta (dalej również: „Ubezpieczony”), bez którego działalność jego przedsiębiorstwa byłaby w znacznym stopniu ograniczona, ponieważ Wnioskodawca musiałby te czynności wykonywać osobiście i nie mógłby w tym czasie wykonywać czynności zawodowych, co w konsekwencji spowodowałoby znaczy spadek przychodów. Ze względu na szczególnie szerokie uprawnienia, które wymagają dużego zaufania, Wnioskodawca prokurentem chce ustanowi swoją narzeczoną. Powołanie prokurenta poprzedzone zostanie określeniem zasad współpracy „Warunki świadczenia dla Prokurenta” pomiędzy Wnioskodawcą, a prokurentem. Zgodnie z tym dokumentem Wnioskodawca zobowiązany będzie do świadczenia na rzecz prokurenta: 1. miesięcznej regularnej wpłaty w kwocie X na polisę ubezpieczeniową (Ubezpieczonym jest prokurent) zawartą przez Wnioskodawcę, płatną przelewem na rachunek podstawowy polisy, 2. nieregularnej wpłaty dodatkowej na polisę ubezpieczeniową (Ubezpieczonym jest prokurent), płatną przelewem na rachunek dodatkowy polisy. Zgodnie z treścią przywoływanego powyżej dokumentu: wpłaty na polisę będą stanowiły zapłatę dla prokurenta z tytułu pełnionej funkcji prokurenta w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy. Ponadto Wnioskodawca zaliczy w koszt prowadzenia działalności kwotę opłacanych składek w momencie wpłaty na polisę. Część ochronna składki stanowić będzie dla prokurenta przychód z tytułu pełnionej funkcji, gdyż już od momentu zapłaty składki jest on objęty ochroną ubezpieczeniową. Natomiast kapitał gromadzony na polisie stanowi własność Wnioskodawcy i jest aktywem przedsiębiorstwa, aż do momentu faktycznego otrzymania wypłaty przez Prokurenta. Do momentu wypłaty i faktycznego otrzymania Ubezpieczony ma jedynie ekspektatywę wypłaty. Zgoda na wykonywanie przez prokurenta powierzonej mu funkcji uzależniona będzie od zapewnienia wynagrodzenia w formie opisanych powyżej świadczeń. Rachunek ubezpieczeniowy zawartej przez Wnioskodawcę polisy będzie składać się z dwóch subkont: 1) subkonto składek podstawowych - które Wnioskodawca powinien opłacać regularnie przez oznaczony w umowie ubezpieczenia czas, oraz 2) konto dodatkowych składek funduszowych - na które Wnioskodawca może nieobowiązkowo wpłacać środki. Zawarta przez Wnioskodawcę umowa nie stanowi grupowej umowy ubezpieczenia, jest indywidualną umową ubezpieczenia. Jest to polisa na życie z ubezpieczeniowymi funduszami kapitałowymi oferowana przez Towarzystwo (…) Umowa ma charakter ochronno-inwestycyjny, co oznacza, że składka podstawowa dzieli się na część ochronną oraz na część funduszową, która jest inwestowana w ubezpieczeniowe fundusze kapitałowe. Celem ubezpieczenia na życie jest ochrona życia Ubezpieczonego oraz inwestowanie środków pochodzących z wpłacanych składek. Umowa która będzie zawarta przez Wnioskodawcęz Towarzystwem Ubezpieczeń (…) należy do umów dotyczących ryzyka grup 1, 3 i 5 działu I oraz grup 1 i 2 działu II wymienionych w załączniku do ustawy z dnia 11 września 2015 r., o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (tj. Dz.U. z 2019 r. poz. 381 ze zm.). Wnioskodawca jako Ubezpieczający zobowiązany będzie do opłacania składek ubezpieczeniowych tzw. składki regularnej (subkonto składek podstawowych), obejmującej składkę za Ubezpieczenie podstawowe. Uprawnionym do otrzymania świadczenia (składka ochronna) nie będzie Ubezpieczona, a osoba uposażona. Umowa nie będzie przewidywać wypłaty środków z tytułu dożycia wieku oznaczonego w umowie, ponieważ zgodnie z ogólnymi warunkami indywidualnego ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym, przedmiotem Umowy będzie życie Ubezpieczonego w czasie trwania ubezpieczenia. Zakres ubezpieczenia obejmuje zaistnienie w okresie ubezpieczenia śmierci Ubezpieczonego. Część ochronna pobierana jest przez towarzystwo w formie opłaty za ryzyko. Za część funduszową (inwestycyjną) składki nabywane są jednostki uczestnictwa ubezpieczeniowych funduszy kapitałowych, zapisywane na indywidualnym rachunku podstawowym polisy. Do czasu dokonania cesji praw albo praw i obowiązków z umowy ubezpieczenia przez Ubezpieczającego na Ubezpieczonego, prawa do jednostek uczestnictwa ubezpieczeniowych funduszy kapitałowych przysługują Ubezpieczającemu. W drodze umowy cesji Ubezpieczający będzie mógł przenieść na ubezpieczonego prawa do środków zgromadzonych na polisie, ale również może przenieść obowiązki opłacania składek regularnych w wysokości zadeklarowanej we wniosku o zawarcie umowy ubezpieczenia. Zgodnie z ogólnymi warunkami ubezpieczenia o wypłatę częściową lub całkowitą środków z polisy może wystąpić do ubezpieczyciela jedynie Wnioskodawca (Ubezpieczający). Wszelkie prawa do polisy poza ubezpieczeniem na życie ma Ubezpieczający (Wnioskodawca). Część kapitałowa polisy do czasu wypłaty jej na rzecz prokurenta stanowić będzie jedynie ekspektatywę wypłaty, do tego momentu prokurent nie będzie miał z tego tytułu żadnej korzyści, zarówno materialnej, jak i nie materialnej (przychodem zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych są otrzymane postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, co w tym przypadku nie ma miejsca).

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

obecnie nie ma z małżonką ustanowionej rozdzielność majątkową małżeńską, ponieważ Wnioskodawca nie ma żony. Małżeństwo jest zdarzeniem przyszłym. W przyszłości nie będzie rozdzielności majątkowej;

obecnie w ww. działalności prowadzona jest ewidencja na podstawie Księgi Przychodów i Rozchodów - podatek liniowy zgodnie z art. 30c ustawy o PIT;

Wnioskodawca powoła prokurenta po otrzymaniu interpretacji - wtedy nadal to nie będzie żona, a narzeczona;

prokurent zostanie powołany zgodnie z art. 109(1) KC. Podstawą wpisu do CEIDG będzie udzielone przez Wnioskodawcę pełnomocnictwo, które zostanie zaakceptowane przez Prokurenta;

powołanie prokurenta poprzedzone zostanie określeniem zasad współpracy „Warunki świadczenia dla Prokurenta” pomiędzy Wnioskodawcą, a prokurentem, które zostały omówione szczegółowo we wniosku;

udzielona prokura będzie prokurą samoistną i zgodnie z Kodeksem cywilnym obejmie umocowanie do czynności sądowych i pozasądowych, jakie są związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa;

zawrze umowę polisy ubezpieczeniowej ubezpieczającej prokurenta w momencie powołania prokurenta w swojej działalności gospodarczej;

kolejnym krokiem będzie zawarcie polisy jako zapłaty za pełnienie tej funkcji w przedsiębiorstwie wnioskodawcy;

cesja przeniesienia praw lub praw i obowiązków planowana jest nie wcześniej niż po 10 latach trwania polisy. Możliwy jest również częściowy wykup, który wiąże się z poniesieniem opłat transakcyjnych, jeżeli będzie dokonany przed upływem 10 lat, chyba że dotyczy konta dodatkowego. Jeżeli natomiast dojdzie do świadczenia ubezpieczeniowego to osobą uprawnioną będzie ubezpieczony lub w przypadku jego śmierci osoba uposażona, np. ktoś z rodziny. Uprawnionym do otrzymania świadczenia nie będzie Wnioskodawca, tylko Ubezpieczony lub osoby uprawnione.

w ramach wykonywania powierzonej funkcji prokurent otrzymuje wynagrodzenie wyłącznie w formie opisanych we wniosku świadczeń;

Umowa ubezpieczenia w okresie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ją zawarto lub odnowiono: - wyklucza wypłatę kwoty stanowiącej wartość odstąpienia od umowy, - zawarta umowa i postanowienia Ogólnych Warunków Ubezpieczenia stanowiących integralną część umowy ubezpieczenia nie regulują kwestii dotyczącej możliwości zaciągania zobowiązań pod zastaw praw wynikających z Umowy. Należy stwierdzić, że jest to ograniczenie dla Wnioskodawcy (a więc to, czego nie może zrobić), dlatego wystarczy, że Wnioskodawca w okresie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym zawarto Umowę, nie zaciągnie zobowiązań pod zastaw wynikających z Umowy. Nie jest konieczne ograniczanie tego w samej polisie ani OWU. W związku z tym przesłanka ograniczenia możliwości zaciągania zobowiązań pod zastaw praw wynikających z umowy jest spełniona. - wyklucza wypłatę z tytułu dożycia wieku oznaczonego w umowie. Zgodnie z OWU jest to rodzaj umowy ubezpieczenia na życie, a nie umowy na dożycie. W związku z tym przesłanka ograniczenia wypłaty z tytułu dożycia wieku oznaczonego w Umowie jest spełniona, gdyż wypłata z tytułu dożycia nie jest przedmiotem Umowy.

Pytanie Wnioskodawcy dotyczy zdarzenia przyszłego, w którym wnioskodawca powoła na prokurenta narzeczoną. Podstawą do powołania jej będzie nie tylko wpis do CEIDG, ale również umowa między nimi przesłana do Urzędu Skarbowego, w której zgodzą się wspólnie na objęcie funkcji prokurenta przez narzeczoną przedsiębiorcy. Strony wspólnie uzgodnią dodatkowe warunki wykonywania funkcji prokurenta oraz wynagrodzenia za jej pełnienie. Najważniejsze z nich będą brzmiały następująco: wpłaty z polisy będą stanowiły składową wynagrodzenia dla prokurenta z tytułu pełnionej funkcji. Część ochronna składki stanowić będzie dla ubezpieczonego przychód z tytułu pełnionej funkcji, gdyż już od momentu zapłaty składki przez firmę będzie on objęty ochroną ubezpieczeniową. Umowa ta ma charakter umowy zlecenia. Kapitał zgromadzony na polisie jest w dyspozycji ubezpieczającego, aż do momentu faktycznego otrzymania środków przez prokurenta (ubezpieczonego) przez przeniesienie cesją praw i obowiązków z polisy na niego. Do momentu wypłaty i faktycznego otrzymania Ubezpieczony ma jedynie ekspektatywę wypłaty. Dlatego nie można jednoznacznie przypisać przychodu z części kapitałowej do konkretnej strony. Ubezpieczający i ubezpieczony uzgadniają bowiem, że jeżeli prokurent nie będzie dokonywał należytej staranności w pełnieniu funkcji prokury przez okres minimum 10 lat, to nie nastąpi cesja praw i obowiązków z polisy na niego. Tym samym polisa jest również składnikiem motywacyjnym dla prokurenta, który w chwili śmierci ubezpieczającego będzie mógł stać się również zarządcą sukcesyjnym w przedsiębiorstwie w spadku.

Wypłata środków z tytułu częściowego, albo całkowitego wykupienia polisy przed upływem 10 lat, w zakresie składki podstawowej w części inwestycyjnej następuje zasadniczo na rzecz Ubezpieczonego, jednak istnieje możliwość przekazania części środków z rachunku dodatkowego jak i podstawowego przy wykupieniu polisy przez Ubezpieczającego na rzecz innej osoby, w tym Ubezpieczonego. Należy zaznaczyć, że tylko świadczenie ochronne jest przypisane wyłącznie do prokurenta (Ubezpieczonego).

Zgodnie z umową ubezpieczenia w zakresie konta dodatkowego tzn. w przypadku złożenia przez Ubezpieczającego wcześniejszego wniosku o wypłatę świadczenia przysługiwać będzie ono Ubezpieczonemu, chyba że Ubezpieczający zdecyduje inaczej. To od Ubezpieczającego zależy czy środki z częściowego wykupu polisy zostaną przekazane obecnemu prokurentowi, czy może innemu prokurentowi, który zostanie powołany na miejsce obecnego. Decyzja Wnioskodawcy będzie uzależniona od staranności w pełnieniu powierzonej funkcji, jaką wykazywać się będzie prokurent, okresu przez jaki będzie pełnił funkcję oraz skutków działań, jakie podejmie. Jeżeli działania prokurenta będą sprzeczne z interesem przedsiębiorcy ten może nie dokonać jakichkolwiek wypłat z części kapitałowej na rzecz prokurenta. Nadpłaty na polisę mogą być dokonywane, gdy Ubezpieczający będzie miał wolne środki i tym samym będzie chciał zabezpieczyć przyszłe wpłaty na koncie podstawowym lub gdy będzie chciał wpłacić premię na polisę zależną od wyników jego firmy. Ubezpieczający myśli tutaj o długofalowości rozwiązania. Jeżeli prokurent wywiąże się z powierzonej mu funkcji, w przyszłości ma stać się również jego zarządcą sukcesyjnym.

Wnioskodawca może dokonać wypłaty na swoją osobę, nie planuje tego, bo nie jest to jego celem. Polisa jest formą wynagrodzenia i motywacji prokurenta, za wynagrodzenie pewne należy traktować część ochronną polisy, ponieważ ona jest przypisana tylko do Ubezpieczonego. Część kapitałowa stanie się wynagrodzeniem w momencie, gdy Ubezpieczający dokona przeniesienia środków na konto Ubezpieczonego. Na moment samej wpłaty na polisę część kapitałowa jest motywacją dla prokurenta do pełnienia tej funkcji w firmie wnioskodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy Wnioskodawca może zaliczyć w koszty uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 22 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponoszone miesięcznie wydatki na opisaną powyżej polisę, w której ubezpieczającym jest Wnioskodawca, a Ubezpieczonym prokurent (narzeczona Wnioskodawcy)?
Czy w momencie zapłaty przez Wnioskodawcę składki na polisę; prokurenta Wnioskodawca z tytułu pełnionych funkcji płatnika zobowiązany będzie do przesłania informacji o przychodach z innych źródeł prokurenta zgodnie z art. 42a ustawy o PIT?

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad.1)

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Z powyższego przepisu wynika, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 powołanej ustawy. Jednakże, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że poniesienie tego wydatku miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, ewentualnie na zachowanie lub zabezpieczenie źródła tego przychodu. W niniejszym stanie faktycznym bezsprzecznym jest, że występuje związek przyczynowo skutkowy pomiędzy poniesionymi kosztami, a osiągniętymi przychodami. Możliwości zarobkowe Wnioskodawcy byłyby w znacznym stopniu ograniczone, gdyby nie wsparcie ze strony prokurenta. Świadczenie będące wynagrodzeniem jakie otrzymuje prokurent z tytułu pełnionej funkcji i realizowanych zadań może być dowolnie kształtowane przez strony powstałego stosunku zobowiązaniowego. Jeżeli wolą stron było, aby w ramach wynagrodzenia dla prokurenta Wnioskodawca zawarł na jego rzecz umowę ubezpieczenia i opłacał składkę, to w dalszym ciągu jest zachowany związek wynagrodzenia z wykonywaną funkcją. Ponoszony przez Wnioskodawcę koszt jest w pełni racjonalny, gospodarczo uzasadniony i obiektywnie przyczynia się do osiągnięcia (zwiększenia) przychodów z danego źródła. Uwzględniając, że wykonywanie funkcji, niezwykle istotnej dla działalności, prokurent uzależnił od opisanego powyższej świadczenia, to należy stwierdzić, że opłacana przez Wnioskodawcę składka na ubezpieczenie stanowi w całości koszt uzyskania przychodów.

Ad.2

Zgodnie art. 42a ust. 1 ustawy o PIT osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania. Opłacana przez Wnioskodawca składka podzielona jest na część ochronną i funduszową (inwestycyjną). Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Otrzymywane przez prokurenta wynagrodzenie należy zakwalifikować do innych źródeł z art. 10 ust. 1 pkt 9 powyższej ustawy. Przychodów uzyskiwanych z tytułu pełnienia prokury nie można zaliczyć do przychodów z działalności wykonywanej osobiście. W myśl art. 20 ust. 1 za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17. Katalog przychodów z innych źródeł jest katalogiem otwartym, o czym przesądza użycie przez ustawodawcę sformułowania "w szczególności". Wyliczenie zawarte w art. 20 ust. 1 ww. ustawy jest zatem jedynie wyliczeniem przykładowym. Tym samym zakres art. 20 ust. 1 ww. ustawy obejmuje także kwotę wypłaconego wynagrodzenia za pełnienie funkcji prokurenta. Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Zapłata przez Wnioskodawcę składki na polisę w części ochronnej, w której ubezpieczonym jest prokurent, stanowi dla niego przychód z nieodpłatnych świadczeń, który powstaje w momencie dokonania wpłaty na konto ubezpieczyciela, ponieważ opłacenie składki zapewnia prokurentowi ochronę ubezpieczeniową - powoduje, że prokurent jako Ubezpieczony nabywa prawo do objęciem ochroną przez Towarzystwo Ubezpieczeń i prawo to jest niezbywalne. Jednocześnie nie stanowi w momencie zapłaty dla prokurenta przychodu opłacona przez Wnioskodawcę składka w części funduszowej. Wynika to z tego, że Ubezpieczony (prokurent) nie ma możliwości dysponowania środkami z tej części polisy, wszelkie uprawnienia należą do Ubezpieczającego (Wnioskodawcy). U prokurenta w zakresie tej części polisy przychód powstanie dopiero w momencie wypłaty części lub całości zgromadzanych w ten sposób środków pieniężnych. Tym samym tylko w przypadku składki na polisę w części ochronnej Wnioskodawca zobowiązany jest do przesyłania informacji o przychodach z innych źródeł wskazując przychód prokurenta w wysokości wyłącznie składki ochronnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego, w zakresie:

obowiązków płatnika w związku z zapłatą przez Wnioskodawcę składki na polisę prokurenta w części składki ochronnej - jest prawidłowe,

obowiązków płatnika w związku z zapłatą przez Wnioskodawcę składki na polisę prokurenta w części składki funduszowej (inwestycyjnej) - jest nieprawidłowe,

kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Katalog źródeł przychodów został określony w art. 10 ust. 1 ww. ustawy. Jednym ze źródeł przychodów są tzw. „inne źródła”, określone w pkt 9 ust. 1 art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do których zalicza się te wszystkie przychody, które nie mogą być zakwalifikowane do ściśle określonej kategorii wymienionej w pkt 1-8 ww. przepisu.

Stosownie natomiast do treści art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest działalność wykonywana osobiście. Za przychody z tej działalności uważa się ściśle określone kategorie przychodów wymienione w art. 13 ww. ustawy.

W myśl art. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się m.in. wymienione w pkt 8 i pkt 9 tego przepisu:

przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:
1. osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,
2. właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora – jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością,
3. przedsiębiorstwa w spadku
- z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowaw pkt 9 (pkt 8),
uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej – z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7 (pkt 9).

Źródłem przychodów jest również wymieniony w art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stosunek pracy, przy czym zgodnie z art. 12 ust. 1 ww. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Zwrot „w szczególności” użyty w art. 20 ust. 1 ww. ustawy oznacza, że ustawodawca jedynie przykładowo wskazał, jakie przychody należy zaliczyć do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9. Katalog ten nie jest więc zamknięty. Oznacza to, że do „innych źródeł” należy zakwalifikować wszelkie przychody, których nie można zaliczyć do któregokolwiek z pozostałych źródeł przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 ustawy.

Instytucja prokury uregulowana została w przepisach (art. 109¹ i następne) ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740, z późn. zm.) i należy do pełnomocnictw szczególnego rodzaju. Najogólniej rzecz biorąc jest to pełnomocnictwo udzielane przez przedsiębiorcę podlegającego wpisowi do rejestru przedsiębiorców w zakresie czynności związanych z prowadzeniem przedsiębiorstwa. Innymi słowy, jest formą (postacią) umocowania do działania w cudzym imieniu, opartą na oświadczeniu reprezentowanego (art. 96 Kodeksu cywilnego). Udzielenie prokury jest przy tym uznawane za jednostronną czynność prawną. Do udzielenia prokury wystarczające jest zatem złożenie oświadczenia woli przez podmiot do tego uprawniony. Powołanie do pełnienia określonych funkcji jest więc stosunkiem prawnym jednostronnym.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem liniowym zgodnie z art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W działalności prowadzona jest ewidencja na podstawie Księgi Przychodów i Rozchodów. Wykonywany przez Wnioskodawcę zawód wymaga od Niego znacznego nakładu czasowego oraz wysokiego stopnia zaangażowania. Czas pracy Wnioskodawcy nie pozwala Mu na bieżące zarządzanie i administrowanie prowadzoną działalnością w zakresie czynności urzędowych, bankowych, rozliczeniowych, kontrolnych, etc. oraz wykonywania funkcji reprezentacyjnych. Ilość czynności oraz ich szeroki zakres zmusiły Wnioskodawcę do powołania prokurenta (dalej również: „Ubezpieczony”). Prokurent zostanie powołany zgodnie z art. 109(1) KC. Podstawą wpisu do CEIDG będzie udzielone przez Wnioskodawcę pełnomocnictwo, które zostanie zaakceptowane przez Prokurenta. Ze względu na szczególnie szerokie uprawnienia, które wymagają dużego zaufania, Wnioskodawca prokurentem ustanowi swoją narzeczoną. Powołanie prokurenta poprzedzone zostało określeniem zasad współpracy „Warunki świadczenia dla Prokurenta” pomiędzy Wnioskodawcą a prokurentem.

Zgodnie z tym dokumentem Wnioskodawca zobowiązany jest do świadczenia na rzecz prokurenta:

subkonto składek podstawowych - które Wnioskodawca powinien opłacać regularnie przez oznaczony w umowie ubezpieczenia czas, oraz
konto dodatkowych składek funduszowych - na które Wnioskodawca może nieobowiązkowo wpłacać środki. Zawarta przez Wnioskodawcę umowa nie stanowi grupowej umowy ubezpieczenia, jest indywidualną umową ubezpieczenia. Jest to polisa na życie z ubezpieczeniowymi funduszami kapitałowymi.

Umowa ma charakter ochronno-inwestycyjny, co oznacza, że składka podstawowa dzieli się na część ochronną oraz na część funduszową, która jest inwestowana w ubezpieczeniowe fundusze kapitałowe. Celem ubezpieczenia na życie jest ochrona życia Ubezpieczonego oraz inwestowanie środków pochodzących z wpłacanych składek. Umowa która będzie zawarta przez Wnioskodawcę należy do umów dotyczących ryzyka grup 1, 3 i 5 działu I oraz grup 1 i 2 działu II wymienionych w załączniku do ustawy z dnia 11 września 2015 r., o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej. Wnioskodawca jako Ubezpieczający zobowiązany będzie do opłacania składek ubezpieczeniowych tzw. składki regularnej (subkonto składek podstawowych), obejmującej składkę za Ubezpieczenie podstawowe. Uprawnionym do otrzymania świadczenia (składka ochronna) nie będzie Ubezpieczona, a osoba uposażona. Umowa nie będzie przewidywać wypłaty środków z tytułu dożycia wieku oznaczonego w umowie, ponieważ zgodnie z ogólnymi warunkami indywidualnego ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym, przedmiotem Umowy będzie życie Ubezpieczonego w czasie trwania ubezpieczenia. Zakres ubezpieczenia obejmuje zaistnienie w okresie ubezpieczenia śmierci Ubezpieczonego. Część ochronna pobierana jest przez towarzystwo w formie opłaty za ryzyko. Za część funduszową (inwestycyjną) składki nabywane są jednostki uczestnictwa ubezpieczeniowych funduszy kapitałowych, zapisywane na indywidualnym rachunku podstawowym polisy. Do czasu dokonania cesji praw albo praw i obowiązków z umowy ubezpieczenia przez Ubezpieczającego na Ubezpieczonego, prawa do jednostek uczestnictwa ubezpieczeniowych funduszy kapitałowych przysługują Ubezpieczającemu. W drodze umowy cesji Ubezpieczający będzie mógł przenieść na ubezpieczonego prawa do środków zgromadzonych na polisie, ale również może przenieść obowiązki opłacania składek regularnych w wysokości zadeklarowanej we wniosku o zawarcie umowy ubezpieczenia. Zgodnie z ogólnymi warunkami ubezpieczenia o wypłatę częściową lub całkowitą środków z polisy może wystąpić do ubezpieczyciela jedynie Wnioskodawca (Ubezpieczający). Wszelkie prawa do polisy poza ubezpieczeniem na życie ma Ubezpieczający (Wnioskodawca). Cesja przeniesienia praw lub praw i obowiązków planowana jest nie wcześniej niż po 10 latach trwania polisy. Możliwy jest również częściowy wykup, który wiązać się będzie z poniesieniem opłat transakcyjnych, jeżeli będzie dokonany przed upływem 10 lat, chyba że dotyczy konta dodatkowego. Jeżeli natomiast dojdzie do świadczenia ubezpieczeniowego to osobą uprawnioną będzie ubezpieczony lub w przypadku jego śmierci osoba uposażona, np. ktoś z rodziny. Uprawnionym do otrzymania świadczenia nie będzie Wnioskodawca, tylko Ubezpieczony lub osoby uprawnione. W ramach wykonywania powierzonej funkcji prokurent otrzymuje wynagrodzenie wyłącznie w formie opisanych we wniosku świadczeń. Umowa ubezpieczenia w okresie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ją zawarto lub odnowiono - wyklucza wypłatę kwoty stanowiącej wartość odstąpienia od umowy - zawarta umowa i postanowienia Ogólnych Warunków Ubezpieczenia stanowiących integralną część umowy ubezpieczenia nie regulują kwestii dotyczącej możliwości zaciągania zobowiązań pod zastaw praw wynikających z Umowy. Należy stwierdzić, że jest to ograniczenie dla Wnioskodawcy (a więc to, czego nie może zrobić), dlatego wystarczy, że Wnioskodawca w okresie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym zawarto Umowę, nie zaciągnie zobowiązań pod zastaw wynikających z Umowy. Nie jest konieczne ograniczanie tego w samej polisie ani OWU. Umowa - wyklucza wypłatę z tytułu dożycia wieku oznaczonego w umowie. Zgodnie z OWU jest to rodzaj umowy ubezpieczenia na życie, a nie umowy na dożycie.

Wypłata środków z tytułu częściowego, albo całkowitego wykupienia polisy przed upływem 10 lat, w zakresie składki podstawowej w części inwestycyjnej następuje zasadniczo na rzecz Ubezpieczonego, jednak istnieje możliwość przekazania części środków z rachunku dodatkowego jak i podstawowego przy wykupieniu polisy przez Ubezpieczającego na rzecz innej osoby, w tym Ubezpieczonego. Należy zaznaczyć, że tylko świadczenie ochronne jest przypisane wyłącznie do prokurenta (Ubezpieczonego).

Zgodnie z umową ubezpieczenia w zakresie konta dodatkowego tzn. w przypadku złożenia przez Ubezpieczającego wcześniejszego wniosku o wypłatę świadczenia przysługiwać będzie ono Ubezpieczonemu, chyba że Ubezpieczający zdecyduje inaczej. To od Ubezpieczającego zależy czy środki z częściowego wykupu polisy zostaną przekazane obecnemu prokurentowi, czy może innemu prokurentowi, który zostanie powołany na miejsce obecnego. Decyzja Wnioskodawcy będzie uzależniona od staranności w pełnieniu powierzonej funkcji, jaką wykazywać się będzie prokurent, okresu przez jaki będzie pełnił funkcję oraz skutków działań, jakie podejmie. Jeżeli działania prokurenta będą sprzeczne z interesem przedsiębiorcy ten może nie dokonać jakichkolwiek wypłat z części kapitałowej na rzecz prokurenta. Nadpłaty na polisę mogą być dokonywane, gdy Ubezpieczający będzie miał wolne środki i tym samym będzie chciał zabezpieczyć przyszłe wpłaty na koncie podstawowym lub gdy będzie chciał wpłacić premię na polisę zależną od wyników jego firmy. Ubezpieczający myśli tutaj o długofalowości rozwiązania. Jeżeli prokurent wywiąże się z powierzonej mu funkcji, w przyszłości ma stać się również jego zarządcą sukcesyjnym.

Wnioskodawca może dokonać wypłaty na swoją osobę, nie planuje tego, bo nie jest to jego celem. Polisa jest formą wynagrodzenia i motywacji prokurenta, za wynagrodzenie pewne należy traktować część ochronną polisy, ponieważ ona jest przypisana tylko do Ubezpieczonego. Część kapitałowa stanie się wynagrodzeniem w momencie, gdy Ubezpieczający dokona przeniesienia środków na konto Ubezpieczonego. Na moment samej wpłaty na polisę część kapitałowa jest motywacją dla prokurenta do pełnienia tej funkcji w firmie wnioskodawcy.

Przychodu z tytułu wykonywania prokury należy zakwalifikować do podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym przychodów z innych źródeł – na podstawie art. 20 ust. 1 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Biorąc pod uwagę powyższe, opłacona przez Wnioskodawcę składka w części ochronnej stanowi przychód dla ubezpieczonego prokurenta. Przychód powstaje w momencie zapłacenia składki przez Wnioskodawcę (Ubezpieczającego), gdyż wskazany w umowie prokurent prawa wynikające z polisy nabywa z chwilą zawarcia przez Niego umowy ubezpieczenia.

Przychód powstaje również w sytuacji, gdy zgodnie z umową ubezpieczenia opłacającym składkę jest ubezpieczający natomiast uprawnionym z polisy w części inwestycyjnej może być np. prokurent. Przy czym jedynie w przypadku, gdy z umowy ubezpieczenia jednoznacznie wynika, że beneficjentem wypłaconych z polisy świadczeń jest prokurent, przychód powstaje w momencie wpłaty środków (składki) przez Ubezpieczającego. Natomiast, gdy do czasu wystąpienia o wypłatę przez Ubezpieczającego (Wnioskodawcę) nie wiadomo, na czyją rzecz ostatecznie nastąpi wypłata (na rzecz Ubezpieczającego, Ubezpieczonego, czy też innej osoby trzeciej wskazanej przez Ubezpieczającego), momentem otrzymania przez prokurenta przychodów jest moment przyznania prawa do świadczenia z polisy, z tym, że nie w wysokości wartości tego prawa, lecz w wysokości opłaconych przez pracodawcę składek na tę polisę (w przypadku częściowego wykupu polisy – powinno to stanowić odpowiednią proporcję takich wpłat do uzyskanych z tej polisy praw do świadczeń).

Zatem, zgodnie ze stanowiskiem Wnioskodawcy nie stanowi w momencie zapłaty dla prokurenta przychodu opłacona przez Wnioskodawcę składka w części funduszowej. Wynika to z tego, że prokurent nie ma możliwości dysponowania środkami z tej części polisy, wszelkie uprawnienia należą do Wnioskodawcy, występującego w roli Ubezpieczającego. U prokurenta w zakresie tej części polisy przychód powstanie dopiero w momencie wypłaty części lub całości zgromadzanych w ten sposób środków pieniężnych. Tym samym tylko w przypadku składki na polisę w części ochronnej Wnioskodawca zobowiązany jest do przesyłania informacji o przychodach z innych źródeł wskazując przychód prokurenta w wysokości wyłącznie składki ochronnej.

Jednakże stanowisko Wnioskodawcy w zakresie opłaconej przez Wnioskodawcę składki w części funduszowej uznano za nieprawidłowe, gdyż jak wyżej wyjaśniono momentem otrzymania przez prokurenta przychodów jest moment przyznania prawa do świadczenia z polisy, a nie jak wskazał we własnym stanowisku Wnioskodawca dopiero moment wypłaty części lub całości zgromadzanych w ten sposób środków pieniężnych.

Tym samym tylko w przypadku składki na polisę w części ochronnej Wnioskodawca zobowiązany jest do przesyłania informacji o przychodach z innych źródeł wskazując przychód prokurenta w wysokości wyłącznie składki ochronnej.

W związku z powyższym, Wnioskodawca powinien sporządzić i przekazać prokurentowi, jak i właściwemu urzędowi skarbowemu, informację o przychodach z innych źródeł oraz o dochodach i pobranych zaliczkach na podatek dochodowy (PIT-11), tylko w przypadku składki na polisę w części ochronnej, na podstawie art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z określeniem rodzaju przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się natomiast do możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponoszone miesięcznie wydatki na polisę, w której ubezpieczającym jest Wnioskodawca, a Ubezpieczonym prokurent, tut. organ wskazuje co następuje.

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Z powyższego przepisu wynika, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 powołanej ustawy. Jednakże, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że poniesienie tego wydatku miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, ewentualnie na zachowanie lub zabezpieczenie źródła tego przychodu.

W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania wyróżnia się koszty podatkowe bezpośrednio związane z przychodami, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów (możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód) oraz inne niż bezpośrednio z nimi związane, których nie można wprost przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako zmierzające do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie).

Umowa ubezpieczenia została zdefiniowana w przepisach ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 805 § 1 tej ustawy, przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę.

W myśl art. 805 § 2 pkt 2 Kodeksu cywilnego, świadczenie ubezpieczyciela polega w szczególności na zapłacie przy ubezpieczeniu osobowym – umówionej sumy pieniężnej, renty lub innego świadczenia w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku w życiu osoby ubezpieczonej.

Przepis art. 829 § 1 pkt 1 Kodeksu cywilnego, stanowi, że ubezpieczenie osobowe może w szczególności dotyczyć przy ubezpieczeniu na życie – śmierci osoby ubezpieczonej lub dożycia przez nią oznaczonego wieku.

Stosownie do treści art. 23 ust. 1 pkt 57 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów składek opłaconych przez pracodawcę z tytułu zawartych lub odnowionych umów ubezpieczenia na rzecz pracowników, z wyjątkiem umów dotyczących ryzyka, o którym mowa w dziale I w grupach 1, 3 i 5 oraz w dziale II w grupach 1 i 2 załącznika do ustawy z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Dz. U. z 2020 r., poz. 895), jeżeli uprawnionym do otrzymania świadczenia nie jest pracodawca i umowa ubezpieczenia w okresie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ją zawarto lub odnowiono, wyklucza:

wypłatę kwoty stanowiącej wartość odstąpienia od umowy,
możliwość zaciągania zobowiązań pod zastaw praw wynikających z umowy,
wypłatę z tytułu dożycia wieku oznaczonego w umowie.

Zatem z powyższej regulacji prawnej wynika, że w przypadku zawarcia przez pracodawcę umowy ubezpieczenia na rzecz pracownika, kosztami podatkowymi dla tego pracodawcy mogą być jedynie składki, które opłaca on z tytułu umów ubezpieczenia dotyczących ryzyka z grupy 1, 3 i 5 działu I oraz z grupy 1 i 2 działu II (według klasyfikacji wymienionej w ww. załączniku do ustawy o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej), przy równoczesnym spełnieniu innych warunków wskazanych w ww. przepisie.

Z powyższego zaś załącznika do ustawy z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Dz. U. z 2020 r., poz. 895, z późn. zm.) wynika, że do wskazanych w ww. art. 23 ust. 1 pkt 57 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych umów ubezpieczenia możliwych do rozliczania w ramach kosztów podatkowych pracodawcy – należy m.in. wymieniona w dziale I w grupie 3 umowa ubezpieczenia na życie, jeżeli jest związana z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym.

Zatem składki opłacone przez pracodawcę z tytułu zawartej na rzecz pracownika umowy ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym mogą stanowić koszty podatkowe pod warunkiem wypełnienia pozostałych przesłanek wyłączających z ww. art. 23 ust. 1 pkt 57 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a dotyczących zawartej umowy ubezpieczenia, tj. uprawnionym do otrzymania świadczenia nie może być pracodawca i umowa ubezpieczenia w okresie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ją zawarto lub odnowiono, wyklucza wypłatę kwoty stanowiącej wartość odstąpienia od umowy, możliwość zaciągania zobowiązań pod zastaw praw wynikających z umowy oraz wypłatę z tytułu dożycia wieku oznaczonego w umowie.

Jednocześnie w celu zaliczenia ww. wydatków do kosztów podatkowych pracodawca musi wykazać i udokumentować związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy poniesionym wydatkiem (opłaconą składką ubezpieczeniową) a uzyskiwanymi przychodami lub z zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, a w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki niebędącej osobą prawną ‒ także małżonków i małoletnich dzieci wspólników tej spółki; kosztem uzyskania przychodów jest jednak wynagrodzenie małżonka podatnika i małoletnich dzieci podatnika, a w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki niebędącej osobą prawną ‒ także małżonków i małoletnich dzieci wspólników tej spółki, należne z tytułów określonych w art. 12 ust. 1, art. 13 pkt 2, 8 i 9 lub z tytułu odbywania praktyk absolwenckich, o których mowa w ustawie z dnia 17 lipca 2009 r. o praktykach absolwenckich (Dz. U. z 2018 r. poz. 1244), z zastrzeżeniem pkt 55 i art. 22 ust. 6ba.

Udzielenie prokury i przyznanie wynagrodzenia z tego tytułu będzie czynnością jednostronną. W przypadku tym nie dochodzi do zawarcia dwustronnie obowiązującej umowy pomiędzy Wnioskodawcą a prokurentem. Z tytułu prokury prokurent będzie otrzymywać miesięczne wynagrodzenie. Przychodu z tytułu wykonywania prokury nie można zaliczyć do przychodu ze stosunku pracy, bowiem prokura nie jest wykonywana na podstawie umowy o pracę. Tytułem do wypłaty należności nie jest również umowa zlecenia, zgodnie z którą przyjmujący zlecenie zobowiązuje się do dokonania określonej czynności prawnej dla dającego zlecenie.

Tym samym jak już wyżej wskazano przychodu prokurenta należy zakwalifikować do podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym przychodów z innych źródeł – na podstawie art. 20 ust. 1 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na względzie cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, że wydatek w postaci składek opłaconych przez Wnioskodawcę z tytułu umowy ubezpieczenia z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym zawartej na rzecz prokurenta (narzeczonej Wnioskodawcy) stanowiących wynagrodzenie z tytułu pełnienia przez nią funkcji prokurenta, będzie miało związek z uzyskiwaniem przychodu przez Wnioskodawcę z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej. Nie jest także wymienione w art. 23 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Będzie zatem mogło stanowić koszt uzyskania przychodu prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, pod warunkiem właściwego udokumentowania.

Końcowo Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Wszelkie niezbędne działania w celu dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz załatwienia sprawy, organy podatkowe podejmują w toku postępowania podatkowego. Podstawowym narzędziem realizacji tej zasady jest postępowanie dowodowe, które nie jest prowadzone w ramach postępowania w sprawie wydania interpretacji indywidualnej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego na dzień wydania interpretacji indywidualnej.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin