Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-1.4010.377.2020.1.KS
z 11 grudnia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 14 października 2020 r. (data wpływu 23 października 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wydatków poniesionych przez Spółkę na nabycie posiłków dla:

• pracowników pracujących na terenie budów – jest prawidłowe,
  

• podwykonawców lub pracowników podwykonawców pracujących na terenie budów – jest prawidłowe,
  

• pracowników biur regionalnych – jest prawidłowe,
  

• pracowników podczas szkoleń – jest prawidłowe,
  

• uczestników rady dyrektorów – jest prawidłowe,
  

• pracowników podczas spotkań okolicznościowych (np. Wigilii) i wyjść integracyjnych – jest prawidłowe.
  
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 23 października 2020r. do tutejszego organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wydatków poniesionych przez Spółkę na nabycie posiłków.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Spółka S A. (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest jedną z wiodących firm budowlanych w Polsce.

W ramach prowadzonej działalności, Spółka ponosi różnego rodzaju wydatki na posiłki pracowników oraz, w określonych przypadkach sprecyzowanych poniżej, osób innych niż pracownicy - wydatki na nabycie usług gastronomicznych oraz cateringowych w postaci:

1. posiłków (obiadów) dla pracowników Spółki pracujących na budowie;
2. posiłków dla pracowników podwykonawców lub podwykonawców pracujących na budowie;
3. posiłków dla pracowników wykonujących pracę w biurach regionalnych
4. posiłków dla pracowników Spółki podczas szkoleń
5. posiłków zapewnianych podczas rady dyrektorów;
6. posiłków podczas imprez okolicznościowych i integracyjnych.

Wnioskodawca pragnie podkreślić, że pytania zawarte w niniejszym wniosku nie dotyczą wydatków na napoje alkoholowe. Pytania dotyczą natomiast wydatków należycie udokumentowanych i definitywnie poniesionych przez Spółkę ze środków obrotowych.

Ad 1) i 2)

Wnioskodawca postanowił, że wszystkim pracownikom (fizycznym oraz umysłowym) realizującym zadania na placach budów wydawane są posiłki mające na celu zwiększenie efektywności ich pracy. Pracownicy ci mogą wykonywać zadania o charakterze typowych prac budowlanych, lecz także mogą - jako pracownicy biura budowy - pełnić na budowach funkcje koordynacyjne, nadzorcze, planistyczne, itp., a swój czas pracy dzielić między budowę oraz biuro budowy. W tym celu Spółka zamawia posiłki w ramach usługi cateringowej. Posiłki nie mają wystawnego charakteru.

W tym samym celu i w ten sam sposób Wnioskodawca zapewnia posiłki podwykonawcom (tzn. pracownikom podwykonawców i podwykonawcom), którzy pracują na budowach.

Posiłki dla pracowników fizycznych Wnioskodawcy realizują obowiązek Spółki wydawania tzw. posiłków regeneracyjnych, jednak posiłki wydawane są im także poza okresem, w którym Wnioskodawca jest zobligowany na gruncie prawa pracy do zapewniania posiłków regeneracyjnych. Umowy o pracę ani umowy z podwykonawcami nie obligują Spółki do zapewnienia tych posiłków. Posiłki przyznawane są tylko w okresach faktycznej realizacji prac na budowach. Ich celem jest usprawnienie organizacji prac na budowie oraz stworzenie dobrej atmosfery w miejscu pracy i pozytywnego wizerunku Spółki jako pracodawcy (lub kontrahenta w przypadku podwykonawców lub ich pracowników), co wymaga zapewnienia posiłków zarówno pracownikom fizycznym jak i umysłowym. Włączenie pracowników podwykonawców i podwykonawców do grupy osób uprawnionych do otrzymania posiłków jest podyktowane również tym, że odmówienie im prawa do tych posiłków byłoby niezręczne i dezorganizowałoby budowę, skoro posiłki takie przyznawane są pracownikom Wnioskodawcy.

Zapewnianie posiłków również poza okresem, w którym Spółka ma obowiązek zapewnić posiłki regeneracyjne powoduje również ułatwienie o charakterze administracyjnym. Spółka uwalnia się w ten sposób od analizy, w które dni i którym pracowników przysługują posiłki regeneracyjne.

Ad 3)

Spółka utrzymuje również tzw. biura regionalne. Skupiają one pracowników pełniących funkcje administracyjne, związane z obsługą działalności Spółki w danym regionie.

Osoby wykonujące pracę w biurach regionalnych Spółki są uprawnione do otrzymywania posiłków z podobnych powodów co pracownicy budów - celem jest usprawnienie organizacji prac w biurze oraz stworzenie dobrej atmosfery w miejscu pracy i pozytywnego wizerunku Spółki jako pracodawcy.

Ad 4 i 5)

Wnioskodawca również organizuje szkolenia dla pracowników. Podczas szkoleń uczestnikom zapewniany jest obiad oraz poczęstunek, który standardowo oferuje się podczas tego typu spotkań, tzn.: herbata, kawa, soki, słodycze czy inne drobne przekąski.

Takie same posiłki i poczęstunek jest zapewniany pracownikom uczestniczącym w radzie dyrektorów. Rada dyrektorów to wyjazdowe spotkanie pracowników Spółki w randze dyrektora lub zastępcy dyrektora, w czasie których omawiane są bieżące zagadnienia związane z funkcjonowaniem Spółki.

Należy zauważyć, że dla niektórych z pracowników uczestnictwo w szkoleniu stanowi podróż służbową (delegację), jednak dla innych takie szkolenia/rady odbywają się w miejscowości będącej miejscem ich pracy.

Zapewniane posiłki i poczęstunek nie mają wystawnego charakteru.

Spółka nie ma obowiązku zapewnienia powyższych posiłków i poczęstunku, który wynikałby z prawa lub zawartych umów, z wyjątkiem obowiązku zwrotu kosztów wyżywienia pracownikom będącym w podróży służbowej.

Ad 6)

Wnioskodawca organizuje ponadto dla swoich pracowników spotkania okolicznościowe (np. Wigilia) oraz tzw. „wyjścia” integracyjne, gdy pracownicy Spółki lub grupa pracowników Spółki (np. zespół czy departament) odbywają poza biurem (np. w restauracji) spotkanie o charakterze integracyjnym. W ramach tych wydarzeń pracownikom zapewniane są posiłki. Celem organizacji tych spotkań i imprez jest zapewnienie integracji oraz motywacji pracowników, a także wzmocnienie pozytywnych relacji i zapewnienie dobrej atmosfery wewnątrz Spółki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

1. Czy wydatki na zapewnienie posiłków dla pracowników pracujących na terenie budów stanowią dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów?
2. Czy wydatki na zapewnienie posiłków dla podwykonawców lub pracowników podwykonawców pracujących na terenie budów stanowią dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów?
3. Czy wydatki na zapewnienie posiłków pracownikom biur regionalnych stanowią dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów?
   
4. Czy wydatki na zapewnienie posiłków dla pracowników podczas szkoleń stanowią dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów?
5. Czy wydatki na zapewnienie posiłków dla uczestników rady dyrektorów stanowią dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów?
6. Czy wydatki na zapewnienie posiłków dla pracowników podczas spotkań okolicznościowych (np. Wigilii) i wyjść integracyjnych stanowią dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1:

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym, wydatki ponoszone na zapewnienie posiłków dla pracowników (fizycznych oraz umysłowych) pracujących na terenie budów (zarówno pracownicy wykonujący bezpośrednio prace budowlane jak również pracownicy pracujący częściowo w biurze budowy a częściowo na budowie sensu stricte) stanowią dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodu.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2:

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym, wydatki ponoszone na zapewnienie posiłków dla podwykonawców pracujących na budowie stanowią dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodu.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3:

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym wydatki ponoszone na zapewnienie posiłków pracownikom biur regionalnych stanowią dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodu.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 4:

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym wydatki ponoszone na zapewnienie pracownikom posiłków podczas szkoleń stanowią dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodu.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 5:

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym wydatki ponoszone na zapewnienie posiłków podczas rady dyrektorów stanowią dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodu.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 6:

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym wydatki ponoszone na zapewnienie posiłków podczas imprez okolicznościowych i wyjść integracyjnych stanowią dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodu.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 oraz nr 3

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tj. Dz.U. z 2020 r., poz. 1406, dalej: „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

W procesie kwalifikacji konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodów, zgodnie z utrwaloną praktyką, pod uwagę brane jest spełnienie następujących przesłanek:

• fakt poniesienia wydatku przez podatnika;
  

• definitywność poniesionego wydatku;
  

• pozostawanie wydatku w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą;
  

• poniesienie wydatku w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów, bądź jego wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
  

• właściwe udokumentowanie wydatku;
  

• wydatek nie może podlegać wyłączeniu na mocy art. 16 ust. 1 updop
  
  
  

Wnioskodawca jako podmiot zatrudniający pracowników wykonujących pracę na terenie budów jest zobowiązany przez przepisy prawa pracy do zapewniania okresowo posiłków regeneracyjnych. Z kolei zapewnianie obiadów pracownikom na budowie poza okresem wydawania obowiązkowych posiłków regeneracyjnych, jak również pracownikom umysłowym (kadrze budowy) jest podyktowane względami praktycznymi i organizacyjnymi - pracownicy nie muszą oddalać się z terenu budowy w celu spożycia posiłku. Oszczędność czasu i większa efektywność pracowników skutkują szybszym i lepszym wykonaniem zadań, co z kolei pozytywnie wpływa na wynik finansowy Wnioskodawcy. Dodatkowo, zapewnienie posiłków kreuje pozytywny wizerunek miejsca pracy i pracodawcy. W praktyce, pracownicy fizyczni jak i umysłowi pracują wspólnie na budowie i stanowią jeden zespół. W tym kontekście nie bez znaczenia jest fakt iż Spółka nie różnicuje prawa do posiłku w ramach budowy w zależności od rodzaju wykonywanej pracy oraz od innych okoliczności (np. temperatura powietrza). Z jednej strony pomaga to zapewnić dobrą atmosferę pracy, a z drugiej strony, uwalnia Spółkę od analizy, którym pracownikom i w jakich terminach przysługiwałyby posiłki wynikające z obowiązujących przepisów.

Wszystkie wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę w związku z nabyciem posiłków na rzecz pracowników są zatem nierozerwalnie związane z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 updop nie stanowią kosztów uzyskania przychodów tzw. koszty reprezentacji, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Pojęcie "reprezentacja" nie zostało zdefiniowane w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych czy też w przepisach innych ustaw podatkowych, nie znamy więc definicji tego słowa w języku prawnym. Szukając jego znaczenia w języku potocznym, należy odwołać się do definicji słownikowej, zgodnie z którą reprezentacja to "okazałość, wystawność" (pod red. A. Markowskiego, Nowy Słownik Poprawnej Polszczyzny PWN. Warszawa 1999, s. 842). Na podstawie takiej definicji można uznać za reprezentacyjne wszelkie te czynności, które właśnie poprzez swoją okazałość i wystawność mają tworzyć pozytywny wizerunek Spółki. W wyroku z dnia 17 czerwca 2013 r., II FSK 702/11, Naczelny Sąd Administracyjny w składzie poszerzonym 7 sędziów NSA, stwierdził że tylko wydatki na zakup tych usług gastronomicznych stanowiących koszty uzyskania przychodu zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, których jedynym (głównym) celem jest tworzenie lub poprawa wizerunku firmy na zewnątrz podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na zasadach określonych w art. 16 ust. 1 pkt 28 tej ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r.

Analogicznie, powołując się na powyższy wyrok składu poszerzonego, orzeczono w wyrokach NSA: z 19 stycznia 2016 r., sygn. II FSK 2657/13 i z dnia 8 stycznia 2019 r. sygn. II FSK 3524/16 oraz w wyrokach Wojewódzkich Sądów Administracyjnych: wyrok WSA w Rzeszowie z 23 października 2018 r. sygn. I SA/Rz 741/18, wyrok WSA w Gliwicach z 9 stycznia 2020 r. sygn. I SA/GI 1205/19). Wydawanie pracownikom posiłków regeneracyjnych jak również nabywanie na rzecz pracowników obiadów poza okresem wydawania posiłków regeneracyjnych czy też zapewnianie posiłków pracownikom umysłowym nie może być zatem uznane za „reprezentację”, gdyż wydatki te mają znaczący wpływ na stworzenie odpowiednich warunków do wykonywania obowiązków przez pracowników, a ich celem nie jest kreowanie określonego wizerunku firmy na zewnątrz. Stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie potwierdzają również interpretacje indywidualne:

• Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 28 listopada 2017 r. (sygn. 0112-KDIL3-3.4011.208.2017.1.MW)
  

• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 15 kwietnia 2009 r. (sygn. IPPB5/423-117/09-2/AM).
  
  
  

Podsumowując, wszystkie przesłanki uznania wydatku za koszt uzyskania przychodu są w omawianym przypadku spełnione. Z tych samych względów Wnioskodawca jest uprawniony do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zapewnienie posiłków pracownikom biur regionalnych. Potwierdza to np. interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 3 stycznia 2020 r. 0111- KDIB1-2.4010.462.2019.1.SK, w której organ stwierdził, iż:

„(...) ponoszone przez Wnioskodawcę wydatki na zakupu usług cateringowych dla pracowników, są niewątpliwie przejawem i wyrazem starań Wnioskodawcy jako pracodawcy dążącego do poprawy atmosfery pracy, co w konsekwencji zwiększa wydajność pracy i w efekcie nie pozostaje bez wpływu na uzyskiwane przez Spółkę przychody.”

Ww. wydatki nie zostały wyłączone z kosztów podatkowych na podstawie cytowanych przepisów art. 16 ust. 1 pkt 28 updop, gdyż wydatków tych nie można ich uznać za koszty reprezentacji. Przy ocenie wydatków pod kątem ich reprezentacyjnego charakteru należy bowiem mieć na względzie ich cel, który musi polegać na wykreowaniu pozytywnego obrazu podatnika (w tym wypadku Wnioskodawcy) jako celu wyłącznego bądź dominującego, co w omawianej sytuacji nie ma miejsca.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2

Standardem dla dużych podmiotów działających w branży budowlanej jest korzystanie z usług podwykonawców. Oznacza to, że wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę w związku z nabyciem posiłków na ich rzecz są nierozerwalnie związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Biorąc pod uwagę jednolitą linię orzeczniczą, powołaną w uzasadnieniu stanowiska w zakresie pytania 1, ponoszenie kosztów posiłków dla podwykonawców (tzn. podwykonawców - osób fizycznych oraz pracowników podwykonawców) pracujących na budowie nie jest wydatkiem reprezentacyjnym. Wnioskodawca nie dąży bowiem do kreowania prestiżowego wizerunku firmy na zewnątrz, lecz do oszczędności czasu i zwiększenia efektywności pracy wykonywanej przez podwykonawców, co z kolei pozytywnie wpływa na wynik finansowy Wnioskodawcy Stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 16 kwietnia 2018 r. 0111-KDIB2-1.4010.34.2018.2.AT.

Dodatkowo, za przyznaniem posiłków podwykonawcom i ich pracownikom przemawiają względy praktyczne - niezapewnienie posiłków podwykonawcom na tych samych zasadach mogłoby stanowić utrudnienie dla sprawnej organizacji prac na budowie. Podsumowując, wszystkie przesłanki uznania wydatku za koszt uzyskania przychodu są w omawianym przypadku spełnione.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 4

Wnioskodawca jako pracodawca organizuje różnego rodzaju szkolenia aby podnosić kompetencje pracowników. Wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę w związku z zapewnieniem posiłków w trakcie szkoleń są zatem nierozerwalnie związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, posiłki zapewniane w trakcie szkoleń nie są wystawne. Biorąc pod uwagę jednolitą linię orzeczniczą, powołaną w uzasadnieniu stanowiska w zakresie pytania 1, omawiane wydatki nie stanowią kosztów reprezentacji, gdyż nie mają na celu budowania prestiżowego wizerunku Wnioskodawcy, lecz wytworzenie pozytywnej atmosfery na szkoleniu oraz zapewnienie warunków sprzyjających przyswajaniu wiedzy. Skoro posiłki towarzyszące szkoleniom kierowane są do pracowników, to nie mają one na celu reprezentacji, która z natury jest kierowana „na zewnątrz” i ma wywołać pozytywne odczucia i skojarzenia w zewnętrznym odbiorcy. Stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie znajduje potwierdzenie licznych interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej:

• z dnia 30 kwietnia 2020 r. sygn. 0114-KDIP2-1.4010.37.2020.4.KS
  

• z dnia 26 listopada 2019 r. sygn. 0111-KDIB2-1.4010.449.2019.1.AT;
  

• z dnia 17 września 2018 r. sygn. 0111-KDIB1-1.4010.299.2018.1.ŚS;
  

• oraz z dnia 23 lutego 2018 r. sygn. 0114-KDIP2-2.4010.318.2017.1.AS.
  
  
  

Podsumowując, wszystkie przesłanki uznania wydatku za koszt uzyskania przychodu są w omawianym przypadku spełnione.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 5

Zapewnienie poczęstunku lub posiłku przeznaczonych dla dyrektorów podczas posiedzeń roboczych należy do powszechnie obowiązujących reguł. Skoro więc spotkania rady dyrektorów są związane z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy, to taki związek istnieje również z zapewnianymi posiłkami oraz poczęstunkiem.

Biorąc pod uwagę jednolitą linię orzeczniczą, powołaną w uzasadnieniu stanowiska w zakresie pytania 1, posiłki zapewniane podczas spotkań roboczych nie są przejawem „reprezentacji” przede wszystkim dlatego, że nie są wystawne i nie mają na celu wywarcie silnego wrażenia na innej osobie czy też budowanie prestiżowego wizerunku Wnioskodawcy, a jedynie zapewnienie sprawnego przeprowadzenia spotkania (tu: rada dyrektorów) oraz spełnienie powszechnie przyjętych standardów. Takie stanowisko zostało wyrażone przykładowo w interpretacji indywidualnej wydanej przez Izbę Skarbową w Katowicach z dnia 4 października 2016 r., sygn. 2461-IBPB-1-3.4510.777.2016.1.WLK.

Podsumowując, wszystkie przesłanki uznania wydatku za koszt uzyskania przychodu są w omawianym przypadku spełnione.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 6

Organizowanie spotkań okolicznościowych jest powszechnym zwyczajem, występującym w większości zakładów pracy. Warto w tym kontekście przywołać wyrok z dnia 23 października 2018 r. wydany przez WSA w Rzeszowie (sygn. I SA/Rz 741/18), w którym WSA analizował kwestię możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków m in. na imprezy okolicznościowe (np. świąteczne). WSA powołał się w uzasadnieniu na interpretację indywidualną z 30 stycznia 2018 r. 0111-KDIB2-1.4010.359.2017.1.AP) i stwierdził że: kosztami podatkowymi są - co do zasady - tzw. "koszty pracownicze". Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenia zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników. Mogą również obejmować wydatki ponoszone na rzecz pracowników w celu ich integracji, np. w postaci organizacji dla nich spotkań integracyjnych (okolicznościowych). Są one bowiem związane z prowadzoną przez podatnika działalnością, mają na celu poprawę atmosfery pracy, zintegrowanie pracowników z pracodawcą, co w konsekwencji wpływa na zwiększenie efektywności ich pracy. "Kosztami pracowniczymi" mogą być także wydatki na organizację imprezy integracyjnej dla członków rodzin pracowników ewentualnie osób im towarzyszących. Świadczenie to bowiem związane jest ze stosunkiem pracy łączącym pracownika z pracodawcą, bo gdyby nie ten stosunek, członkowie rodzin/osoby towarzyszące, nie uczestniczyliby w spotkaniu.”

W świetle powołanego wyroku można stwierdzić, że wydatki na zorganizowanie spotkania okolicznościowego dla pracowników, w tym na zapewnienie im posiłków są ściśle związane z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą, ponieważ zwiększają zaangażowanie pracowników oraz efektywność ich pracy dzięki polepszeniu atmosfery w miejscu jej wykonywania, co ostatecznie ma przełożenie na lepsze wyniki finansowe Wnioskodawcy. Wszystkie przesłanki uznania wydatku za koszt uzyskania przychodu są zatem w omawianym przypadku spełnione. Organizowanie tzw. wyjść integracyjnych jest kolejnym działaniem podejmowanym obecnie przez większość pracodawców, zmierzającym do wzmocnienia stosunków między pracownikami i polepszenia atmosfery w zakładzie pracy.

Mając na uwadze powyższe, wydatki w tym zakresie są ponoszone ze względu na interes ekonomiczny Wnioskodawcy, gdyż zwiększone zaangażowanie personelu wpływa na polepszenie efektywności oraz zwiększenie przychodów pracodawcy. Ponadto, wydatki te mają również na celu wzmocnienie lojalności pracowników wobec Wnioskodawcy, a zatem stanowią sposób zabezpieczenia oraz zachowania źródła przychodów. Wydatki Wnioskodawcy na artykuły spożywcze czy usługi gastronomiczne mają zachęcić pracowników do udziału w imprezie, co pozwala na realizację idei takich przedsięwzięć, czyli integracji zespołów.

Biorąc pod uwagę jednolitą linię orzeczniczą, powołaną w uzasadnieniu stanowiska w zakresie pytania 1, posiłki zapewniane przez Wnioskodawcę podczas wyjść integracyjnych nie są przejawem „reprezentacji” przede wszystkim dlatego, że nie są wystawne a ich celem nie jest budowanie prestiżowego wizerunku Wnioskodawcy. Jednocześnie, są niewątpliwie związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, gdyż dotyczą pracowników Wnioskodawcy oraz wpływają na ich stosunek do pracodawcy.

Stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie jest zgodne z poglądem wyrażonym przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacjach indywidualnych z dnia 30 kwietnia 2020 r. sygn. 0114-KDIP2-1.4010.37.2020.4.KS oraz z dnia 20 września 2019 r. sygn. 0111-KDIB1- 3.4010.309.2019.3.MBD.

Wszystkie przesłanki uznania wydatku za koszt uzyskania przychodu są zatem w omawianym przypadku spełnione.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wydatków poniesionych przez Spółkę na nabycie posiłków dla:

• pracowników pracujących na terenie budów – jest prawidłowe,
  

• podwykonawców lub pracowników podwykonawców pracujących na terenie budów – jest prawidłowe,
  

• pracowników biur regionalnych – jest prawidłowe,
  

• pracowników podczas szkoleń – jest prawidłowe,
  

• uczestników rady dyrektorów – jest prawidłowe,
  

• pracowników podczas spotkań okolicznościowych (np. Wigilii) i wyjść integracyjnych – jest prawidłowe.
  
  
  

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pyt. 1-3.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 i 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r., poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.