Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-1.4012.659.2020.1.RR
z 14 grudnia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 października 2020 r. (data wpływu 29 października 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stosowania oznaczenia "MPP" w ewidencji VAT transakcji objętej obowiązkiem stosowania mechanizmu podzielonej płatności – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 października 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stosowania oznaczenia "MPP" w ewidencji VAT transakcji objętej obowiązkiem stosowania mechanizmu podzielonej płatności.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

(…) spółka jawna jest czynnym podatnikiem VAT (zwana dalej: Spółką) i zakupuje od innych firm, będących czynnymi podatnikiem VAT usługi budowlane wymienione w załączniku nr 15 do Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (zwana dalej: Ustawą VAT).

Spółka zleciła czynnemu podatnikowi VAT (dalej: Kontrahentowi) wykonanie usługi budowlanej wymienionej w załączniku nr 15 do Ustawy VAT o wartości przekraczającej 15 000,00 zł. W październiku 2020 roku Spółka otrzymała od kontrahenta fakturę dokumentującą częściowe wykonanie zleconej usługi na kwotę nieprzekraczającą 15 000,00 zł (brutto). Spółka traktuje otrzymaną fakturę jako fakturę objętą obligatoryjnym MPP z uwagi na fakt, że dotyczy transakcji, której kwota przewyższa 15 000zł (brutto) i wpisała ją do ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 Ustawy o VAT z symbolem "MPP".

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym stanie faktycznym (...) spółka jawna (...) postąpiła prawidłowo wprowadzając do ewidencji, o której mowa w art. 109 ust 3 Ustawy VAT, z symbolem "MPP" fakturę otrzymaną od Kontrahenta czynnego podatnika VAT na kwotę nieprzekraczającą 15 000,00 zł (brutto), dokumentującą częściowe wykonanie zleconej Kontrahentowi usługi budowlanej z załącznika nr 15 do Ustawy VAT, gdy wartość zleconej Kontrahentowi usługi budowlanej przekracza 15 000,00 zł (brutto)?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z § 11 ust. 2 pkt 2 Rozporządzenia Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z dnia 15.10.2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (zwane dalej: Rozporządzeniem) ewidencja, o której mowa w art. 109 ust. 3.

Ustawy VAT zawiera dodatkowo oznaczenie "MPP" dotyczące transakcji objętej obowiązkiem stosowania mechanizmu podzielonej płatności. Z kolei obowiązek stosowania mechanizmu podzielonej płatności przez podatników reguluje art. 108a ust. 1a ustawy VAT i jednoznacznie określa, że podatnicy są obowiązani zastosować mechanizm podzielonej płatności przy dokonywaniu płatności za nabyte towary lub usługi wymienione w załączniku nr 15 do ustawy VAT, udokumentowane fakturą, której kwota należności ogółem stanowi kwotę, o której mowa w art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców, a więc odnosi się do jednorazowej wartości transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekraczającej 15 000,00zł. W obu przypadkach - zarówno w Rozporządzeniu, jak i Ustawie VAT przepisy odnoszą się do transakcji, tak więc (...) Spółka Jawna (...) postąpiła prawidłowo wprowadzając do ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 Ustawy VAT, z symbolem "MPP" fakturę otrzymaną od Kontrahenta czynnego podatnika VAT na kwotę nieprzekraczającą 15.000,00 zł (brutto), dokumentującą częściowe wykonanie zleconej Kontrahentowi usługi budowlanej z załącznika nr 15 do Ustawy o VAT, gdy wartość zleconej Kontrahentowi usługi budowlanej (transakcji) przekracza 15 000,00 zł (brutto).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 109 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą” – podatnicy, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży za dany dzień, nie później jednak niż przed dokonaniem sprzedaży w dniu następnym.

W myśl art. 109 ust. 3 ustawy – podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą dane pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku i sporządzenie informacji podsumowującej, w szczególności dane dotyczące:

1. rodzaju sprzedaży i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, w tym korekty podatku należnego, z podziałem na stawki podatku;
2. kwoty podatku naliczonego obniżającego kwotę podatku należnego, w tym korekty podatku naliczonego;
3. kontrahentów;
4. dowodów sprzedaży i zakupów.

Według art. 109 ust. 14 ustawy - minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres danych, o których mowa w ust. 3, oraz sposób wykazywania danych w ewidencji przesyłanej zgodnie z ust. 3b i 3c, uwzględniając konieczność zapewnienia prawidłowości rozliczeń podatników oraz kontroli obowiązków podatników przez organ podatkowy, identyfikowania obszarów, w których występują nadużycia w podatku lub narażonych na te nadużycia, oraz możliwości techniczno-organizacyjne prowadzenia przez podatników ewidencji.

Z treści cytowanego art. 109 ust. 14 wynika, że rozporządzenie uwzględni konieczność zapewnienia prawidłowości rozliczeń podatników oraz kontroli obowiązków podatników przez organ podatkowy, identyfikowania obszarów, w których występują nadużycia w podatku od towarów i usług lub narażonych na te nadużycia oraz możliwości techniczno-organizacyjne prowadzenia przez podatników ewidencji.

Szczegółowy zakres danych, jakie ma zawierać ewidencja VAT oraz sposób wykazywania danych w ewidencji przesyłanej w formie JPK_VAT został określony w rozporządzeniu Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z dnia 15 października 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2019, poz. 1988 z późn. zm.) dalej: rozporządzenie.

Jak wynika z § 1 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, rozporządzenie określa szczegółowy zakres danych zawartych w:

1. deklaracjach podatkowych, o których mowa w art. 99 ust. 1-3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwanej dalej "ustawą",
2. ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy, zwanej dalej "ewidencją";

Ponadto na mocy ww. rozporządzenia został wprowadzony od dnia 1 października 2020 r. obowiązek wykazywania w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług danych pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku naliczonego.

Obligatoryjną delegację dla ministra właściwego do spraw finansów publicznych do określenia w drodze rozporządzenia szczegółowego zakresu danych, jakie powinna zawierać prowadzona przez podatnika ewidencja VAT oraz sposób wykazywania tych danych wskazuje art. 109 ust. 14 ustawy.

Mając na uwadze powyższe ustalenia dla zrealizowania celu identyfikacji obszarów, w których występują nadużycia, rozporządzenie w § 11 ust. 1 zobowiązuje podmioty do wskazywania dodatkowych danych w celu prawidłowego rozliczenia podatku naliczonego.

I tak zgodnie z § 11 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia dodatkowo ewidencja zawiera oznaczenia dotyczące transakcji objętej obowiązkiem stosowania mechanizmu podzielonej płatności - oznaczenie "MPP".

Z opisu analizowanej sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT i zakupuje od innych firm, będących czynnymi podatnikiem VAT usługi budowlane wymienione w załączniku nr 15 ustawy. Spółka zleciła Kontrahentowi wykonanie usługi budowlanej wymienionej w załączniku nr 15 do Ustawy VAT o wartości przekraczającej 15 000,00 zł. W październiku 2020 roku Spółka otrzymała od kontrahenta fakturę dokumentującą częściowe wykonanie zleconej usługi na kwotę nieprzekraczającą 15 000,00 zł (brutto). Spółka traktuje otrzymaną fakturę jako fakturę objętą obligatoryjnym MPP z uwagi na fakt, że dotyczy transakcji, której kwota przewyższa 15 000zł (brutto) i wpisała ją do ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 Ustawy o VAT z symbolem "MPP".

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą wskazania, czy w przedstawionym stanie faktycznym postąpił prawidłowo wprowadzając do ewidencji, o której mowa w art. 109 ust 3 ustawy, faktury z symbolem "MPP" na kwotę nieprzekraczającą 15 000,00 zł (brutto), dokumentującą częściowe wykonanie zleconej Kontrahentowi usługi budowlanej z załącznika nr 15 do Ustawy VAT, gdy wartość zleconej Kontrahentowi usługi budowlanej przekracza 15 000,00 zł (brutto).

W myśl art. 108a ust. 1a ustawy przy dokonywaniu płatności za nabyte towary lub usługi wymienione w załączniku nr 15 do ustawy, udokumentowane fakturą, w której kwota należności ogółem stanowi kwotę, o której mowa w art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców, podatnicy są obowiązani zastosować mechanizm podzielonej płatności.

Według art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2019 r., poz. 1292, z późn. zm.) dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku płatniczego przedsiębiorcy, w każdym przypadku gdy jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza 15 000 zł lub równowartość tej kwoty, przy czym transakcje w walutach obcych przelicza się na złote według średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania transakcji.

Stosownie do treści art. 108a ust. 1c ustawy przepisy ust. 1-1b stosuje się odpowiednio do płatności, o których mowa w art. 19a ust. 8. W takim przypadku w komunikacie przelewu, o którym mowa w ust. 3, podatnik w miejsce informacji, o której mowa w ust. 3 pkt 3, wpisuje wyraz "zaliczka".

Wskazać przy tym należy, że w przypadku płatności zaliczek o tym, czy powstaje obowiązek zapłaty w mechanizmie podzielonej płatności decydują zasady ogólne, a więc wartość brutto faktury oraz przedmiot transakcji (nabycie towarów lub usług z załącznika nr 15 do ustawy).

Ponadto należy zauważyć, że zaliczki w mechanizmie podzielonej płatności nie są objęte systemem płatności zbiorczych. Brzmienie regulacji w powyższym zakresie jednoznacznie odnosi się do opłacania faktur.

Dlatego też stwierdzić należy, że przy fakturach zaliczkowych wyznacznikiem stosowania lub nie mechanizmu podzielonej płatności jest wartość wystawionej faktury.

W konsekwencji, mając na uwadze wyżej przytoczone przepisy prawa podatkowego oraz uwzględniając opis analizowanej sprawy należy stwierdzić, że obowiązek stosowania kodu "MPP", o którym mowa w § 11 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia nie dotyczy podatników dokonujących zapłaty za faktury na kwotę nieprzekraczającą 15 000 zł.

Oznaczenie MPP dotyczy wyłącznie transakcji objętej obowiązkiem stosowania mechanizmu podzielonej płatności, zarówno po stronie sprzedaży, jak i zakupu. Jednakże w ewidencji kod "MPP" powinien zostać wpisany w przypadku transakcji z obowiązkiem stosowania mechanizmu podzielnej płatności, w przypadku dokonywania transakcji objętych obowiązkiem stosowania mechanizmu podzielonej płatności. Natomiast w omawianej sprawie faktura dokumentującą częściowe wykonanie zleconej usługi nie przekracza kwoty 15 000 zł, dlatego też Wnioskodawca w omawianej sprawie w przypadku płatności za ww. fakturę nie jest zobowiązany do stosowania mechanizmu podzielonej płatności.

Zatem skoro w analizowanej sprawie Wnioskodawca nie jest zobowiązany do zapłaty zaliczki z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności, gdyż faktura dokumentującą częściowe wykonanie zleconej usługi nie przekracza kwoty 15 000 zł, to w konsekwencji Wnioskodawca nie jest zobowiązany do ujęcia omawianej transakcji w ewidencji prowadzonej dla celów podatku od towarów i usług z oznaczeniem "MPP".

Tym samym odnosząc się do zapytania Wnioskodawcy stwierdzić należy, że Wnioskodawca nie miał obowiązku wprowadzania do ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy, faktury z symbolem "MPP" na kwotę nieprzekraczającą 15 000,00 zł (brutto), dokumentującą częściowe wykonanie zleconej Kontrahentowi usługi budowlanej z załącznika nr 15 do Ustawy VAT, pomimo, że wartość zleconej Kontrahentowi usługi budowlanej przekracza 15 000,00 zł (brutto).

Tym samym stanowisko Strony – należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.