Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-2.4010.463.2020.1.DP
z 15 grudnia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 26 października 2020 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP w tym samym dniu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy koszty ponoszone przez Spółkę w związku z wykonywaniem zadań własnych Gminy, niemające pokrycia w przychodach Spółki z tytułu realizacji zadań z zakresu kultury fizycznej i turystyki stanowią koszty uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 października 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy koszty ponoszone przez Spółkę w związku z wykonywaniem zadań własnych Gminy, niemające pokrycia w przychodach Spółki z tytułu realizacji zadań z zakresu kultury fizycznej i turystyki stanowią koszty uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością jest spółką prawa handlowego, której właścicielem jest Gmina posiadająca 100% udziałów. Spółka została powołana do realizacji zadań własnych Gminy z zakresu kultury fizycznej, sportu, rekreacji i turystyki. Celem działalności Spółki zgodnie z aktem założycielskim jest wspieranie i upowszechnianie kultury fizycznej, zarządzanie oraz administrowanie obiektami sportowymi i rekreacyjno-wypoczynkowymi: basenem, boiskami, stadionami oraz innymi obiektami sportowo-rekreacyjnymi oraz prowadzenie działalności sportowo-rekreacyjnej wraz z zabezpieczeniem warunków organizacyjnych dla rozwoju kultury fizycznej w gminie oraz rehabilitacji zdrowotnej w ramach wykonywanych zadań własnych Gminy w zaspokajaniu zbiorowych potrzeb mieszkańców w zakresie kultury fizycznej i turystyki.

Działalnością wiodącą funkcjonowania Spółki jest działalność sklasyfikowana w PKD jako działalność obiektów sportowych - 93.11.Z. oraz pozostała działalność związana realizacją w/w zadań, w tym przede wszystkim:

• pozostała działalność związana ze sportem - 93.19.Z.,
• działalność obiektów służących poprawie kondycji fizycznej – 93.13.Z,
• pozostała działalność rozrywkowa i rekreacyjna – 93.29.Z,
• pozaszkolne formy edukacji sportowej oraz zajęć sportowych i rekreacyjnych - 85.51.Z,
• pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane - 85.59.B,
• wypożyczanie i dzierżawa sprzętu rekreacyjnego i sportowego – 77.21.Z,
• działalność usługowa związana z poprawą kondycji fizycznej – 96.04.Z,
• wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi - 68.20.Z.
  
  

W celu realizacji w/w działalności Spółka na podstawie umów dzierżaw zawartych z Gminą, zarządza obiektami sportowymi, tj. krytą pływalnią oraz stadionami sportowymi.

Spółka świadczy głównie usługi odpłatne. Osiąga przychody z działalności krytej pływalni (np. bilety, wynajem torów basenowych), działalności stadionów (np. udostępnianie boisk, bieżni, wynajem powierzchni reklamowych) oraz organizacji wydarzeń sportowych (np. opłaty za udział w zajęciach sportowych, wpisowe na imprezy sportowe).

Spółka wykonując w/w zadania realizuje również zadania Gminy w zakresie sportu i rekreacji polegające na zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej nieodpłatnie, za które nie jest pobierane wynagrodzenie ani od mieszkańców ani od Gminy. Odbiorcami usług spółki są osoby fizyczne, osoby prawne, jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, jednostki budżetowe, stowarzyszenia, mieszkańcy gminy, zawodnicy, uczniowie i in.

Są to przede wszystkim usługi:

• organizacji ferii dla mieszkańców Gminy w wieku szkolnym i przedszkolnym,
• organizacji szkolnych zawodów sportowych,
• organizacji zawodów sportowych dla mieszkańców Gminy,
• wstęp wolny na zawody sportowe.
  
  

W ramach tych usług Spółka wykonuje wszelkie czynności i ponosi wydatki związane z organizacją w/w wydarzeń sportowych, w tym przede wszystkim: tworzenie regulaminu, wypełnianie wszelkich obowiązków związanych z zapewnieniem bezpieczeństwa podczas zawodów sportowych, organizacja transportu, opieki medycznej, zakup napojów, poczęstunku, nagród i ubezpieczenia dla uczestników.

W związku z tym, iż wykonywanie opisanej działalności generuje koszty (nierzadko straty) Gmina na podstawie aktu założycielskiego wnosi dopłaty Wspólnika do kapitału rezerwowego na pokrycie ewentualnych strat. Gmina jako jedyny udziałowiec Spółki poprzez dopłaty rekompensuje ewentualne straty generowane przez Spółkę powstające w związku z realizacją bez wynagrodzenia zadań własnych Gminy, do wykonywania których Spółka została utworzona.

W związku z powyższym koszty działalności Spółki obejmują:

• koszty realizacji odpłatnych usług za które Spółka uzyskuje przychody pobierając wynagrodzenie za świadczone usługi (tj. sprzedaż na basenie, stadionach, opłaty za udział w imprezach/wydarzeniach sportowych)
• koszty powstałe w związku z zaspokajaniem potrzeb zbiorowych wspólnoty samorządowej w drodze wykonywania zadań własnych Gminy, za które Spółka nie pobiera wynagrodzenia. Do kosztów tych w szczególności należą: koszty transportu dzieci i młodzieży na zawody sportowe, zakup nagród dla uczestników zawodów, zakup wody, poczęstunku dla uczestników zawodów, koszty obsługi medycznej, koszty wynagrodzeń koordynatorów wydarzeń sportowych, koszty ubezpieczenia uczestników zawodów.
  
  

Koszty wszelkiej działalności Spółki są pokrywane w pierwszej kolejności z uzyskiwanych przez Spółkę przychodów, natomiast nadwyżki kosztów nad przychodami są kompensowane dopłatami wspólnika do kapitału - w sposób zapewniający Spółce pożądaną płynność finansową, konieczną dla nieprzerwanego zaspokajania potrzeb wspólnoty samorządowej.

W § 11 aktu założycielskiego Spółki zawarte są stosowne zapisy w przedmiocie dopłat. Zgodnie z § 11 ust. 1 Wspólnik może zostać zobowiązany do świadczenia dopłat do Spółki w wysokości nie przekraczającej rocznie pięćdziesięciokrotności nominalnej wartości posiadanych przez Wspólnika udziałów (kapitał zakładowy Spółki wynosi 100.000 zł). Wysokość i termin wniesienia dopłat oraz zasady ich zwrotu są określane stosowną uchwałą przez Zgromadzenie Wspólników (§ 11 ust. 2). Dopłaty mogą być zwracane Wspólnikowi, jeżeli nie są wymagane na pokrycie straty wykazanej w sprawozdaniu finansowym (§ 11 ust. 5).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy koszty ponoszone przez Spółkę w związku z wykonywaniem zadań własnych Gminy (jedynego wspólnika), niemające pokrycia w przychodach Spółki z tytułu realizacji zadań z zakresu kultury fizycznej i turystyki stanowią koszty uzyskania przychodów?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 updop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 updop.

Powyższe oznacza, że wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami. Kosztami są zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r., poz. 713), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują:

• pkt 10) kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych;
• pkt 17) wspierania i upowszechniania idei samorządowej, w tym tworzenia warunków do działania i rozwoju jednostek pomocniczych i wdrażania programów pobudzania aktywności obywatelskiej;
• pkt 18) promocji gminy.
  
  

Zadania te Gmina może realizować w formie spółki prawa handlowego - spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

Wobec treści przytoczonych przepisów należy uznać, że koszty ponoszone w związku z wykonywaniem przedmiotu działalności Spółki obejmującego realizację zadań własnych Gminy w sferze usług publicznych, w tym usług nie przynoszących bezpośrednio przychodów, będą stanowiły koszty uzyskania przychodów dla celów podatkowych, za wyjątkiem wydatków wymienionych w art. 16 ust. 1 updop.

Dodać także należy, iż wydatki poniesione na wskazane we wniosku zadania nie zostały wymienione w negatywnym katalogu kosztów zawartym w art. 16 ust. 1 updop. Dotyczy to także wydatków w obszarze kosztów związanych z zaspokajaniem potrzeb zbiorowych wspólnoty samorządowej w drodze wykonywania zadań własnych Gminy, w zakresie których Spółka nie pobiera wynagrodzenia. Koszty te mają charakter kosztów ogólnych, związanych z prowadzoną przez Spółkę działalnością komunalną. W związku z tym, mogą one stanowić koszt uzyskania przychodu w momencie ich poniesienia.

Ponadto, Spółka realizując zadania Gminy, w tym prowadząc działalność gospodarczą, nie osiąga dochodów ze źródeł niepodlegających opodatkowaniu lub zwolnionych z podatku dochodowego, co za tym idzie do kosztów uzyskania przychodów nie mają zastosowania przepisy art. 15 ust. 2 i 2a updop dotyczące podziału tych kosztów na przypadające na działalność opodatkowaną i niepodlegającą opodatkowaniu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jak już wspomniano, wykonywanie zadań własnych Gminy ma za cel zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej. Z tego powodu Spółka realizując te zadania nie jest nastawiona na osiągnięcie zysków, lecz na zaspokojenie potrzeb mieszkańców. Dodać należy, że realizacja zadań własnych gminy jest naturalnym obszarem działalności spółki komunalnej, której dopuszczalny zakres wyznacza treść przepisów ustawy o gospodarce komunalnej, wskazując jednocześnie dopuszczalne formy prowadzenia takiej działalności jaką jest m.in. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością.

W świetle powyższego, koszty ponoszone przez Spółkę w związku z wykonywaniem zadań własnych Gminy, niemające pokrycia w przychodach z usług publicznych, będą stanowić koszty uzyskania przychodów zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Pozostają one bowiem w związku z osiąganymi przychodami Spółki, która winna realizować cały powierzony jej aktem założycielskim zakres zadań.

Podsumowując, uznać należy, że przedstawione we wniosku wydatki związane z prowadzoną działalnością Spółki, którą powołano do realizacji zadań władnych Gminy, po wyłączeniu kosztów zastrzeżonych w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, są kosztami uzyskania przychodów Spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, iż przedmiotem niniejszej interpretacji, zgodnie z zadanym pytaniem, które wyznacza zakres wniosku, jest kwestia możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów opisanych we wniosku wydatków, nie zaś kwestia momentu ich zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, do której także odniósł się w swoim stanowisku Wnioskodawca.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 zdanie pierwsze ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1406 z późn. zm.; dalej: „ustawa CIT”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów jest poniesienie go w celu osiągnięcia przychodu (ewentualnie zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów), przy czym każdy wydatek poza wyraźnie wskazanym w ustawie wymaga indywidualnej oceny pod kątem adekwatnego związku z przychodami i racjonalności działania dla osiągnięcia przychodu. Przy kwalifikowaniu poniesionych wydatków trzeba brać pod uwagę ich celowość oraz potencjalną możliwość przyczynienia się wydatku do osiągnięcia przychodu, a także racjonalność wydatków, to znaczy ich adekwatność do rzeczywistych potrzeb i zakresu prowadzonej działalności oraz konieczność ich poniesienia dla osiągnięcia przychodu.

Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu. Kosztami będą zarówno koszty uzyskania przychodów pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami (pozostające w związku pośrednim) – jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, musi spełnić następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy CIT.
  
  

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w stosownych przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Katalog wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, pomimo ich związku z przychodami i prowadzoną działalnością gospodarczą zawarty został w art. 16 ust. 1 ustawy CIT. Należy jednak pamiętać, że samo wyliczenie kosztów, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, nie stwarza domniemania, że wszelkie pozostałe koszty, które nie są zamieszczone w art. 16 ustawy CIT, zostaną ex lege uznane za koszty mające wpływ na podstawę opodatkowania.

W kontekście przedstawionego opisu sprawy na szczególną uwagę zasługuje art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy CIT zgodnie z którym, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Z przedstawionego we wniosku opis stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest spółką prawa handlowego, której właścicielem jest Gmina posiadająca 100% udziałów. Spółka została powołana do realizacji zadań własnych Gminy z zakresu kultury fizycznej, sportu, rekreacji i turystyki. Celem działalności Spółki zgodnie z aktem założycielskim jest wspieranie i upowszechnianie kultury fizycznej, zarządzanie oraz administrowanie obiektami sportowymi i rekreacyjno-wypoczynkowymi oraz prowadzenie działalności sportowo-rekreacyjnej wraz z zabezpieczeniem warunków organizacyjnych dla rozwoju kultury fizycznej w gminie oraz rehabilitacji zdrowotnej w ramach wykonywanych zadań własnych Gminy w zaspokajaniu zbiorowych potrzeb mieszkańców w zakresie kultury fizycznej i turystyki. Koszty działalności Spółki obejmują m.in. koszty powstałe w związku z zaspokajaniem potrzeb zbiorowych wspólnoty samorządowej w drodze wykonywania zadań własnych Gminy, za które Spółka nie pobiera wynagrodzenia. Do kosztów tych w szczególności należą: koszty transportu dzieci i młodzieży na zawody sportowe, zakup nagród dla uczestników zawodów, zakup wody, poczęstunku dla uczestników zawodów, koszty obsługi medycznej, koszty wynagrodzeń koordynatorów wydarzeń sportowych, koszty ubezpieczenia uczestników zawodów. W związku z tym, iż wykonywanie opisanej działalności generuje koszty (nierzadko straty) Gmina na podstawie aktu założycielskiego wnosi dopłaty Wspólnika do kapitału rezerwowego na pokrycie ewentualnych strat. Gmina jako jedyny udziałowiec Spółki poprzez dopłaty rekompensuje ewentualne straty generowane przez Spółkę powstające w związku z realizacją bez wynagrodzenia zadań własnych Gminy, do wykonywania których Spółka została utworzona.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy koszty ponoszone przez Spółkę w związku z wykonywaniem zadań własnych Gminy, niemające pokrycia w przychodach Spółki z tytułu realizacji zadań z zakresu kultury fizycznej i turystyki stanowią koszty uzyskania przychodów.

Jak już wcześniej wskazano, mając na względzie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy CIT, wymienienie w przepisach podatkowych jako przykładowych kosztów reprezentacji wydatków na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, nie oznacza, iż wydatki tego rodzaju zawsze muszą zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Kwalifikacja każdego przypadku powinna być odrębna, pod kątem warunków i okoliczności uzasadniających poniesienie takich wydatków. Za wydatki na zakup żywności, napojów i usług gastronomicznych, wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy CIT należy uznać te, których wyłącznym bądź dominującym celem jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, czy działalności, wykreowanie pozytywnych relacji z uczestnikami takich spotkań. (zob. wyrok NSA z dnia 17 czerwca 2013 r., sygn. akt II FSK 702/11). Zgodnie z powyższym należy rozpatrzyć, czy opisane we wniosku wydatki stanowią koszty reprezentacji o jakich mowa w powyższym przepisie. Analiza tez wyroku NSA z dnia 17 czerwca 2013 r., sygn. akt II FSK 702/11 prowadzi do wniosku, iż nie podlegają wykluczeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy CIT ponoszone przez podatników wydatki na drobne poczęstunki (np. ciastka, paluszki, kanapki), napoje (np. kawa, herbata, woda mineralna, soki), a także posiłki (np. obiady, lunche), niezależnie od miejsca ich podawania (w siedzibie podatnika, czy też poza nią), podawane podczas prowadzenia rozmów z kontrahentami, inwestorami, wykonawcami etc. dotyczących zakresu prowadzonej przez podatników działalności gospodarczej.

Mając na względzie powyższe, należy stwierdzić, iż koszty ponoszone przez Wnioskodawcę na zakup wody oraz poczęstunku dla uczestników zawodów, nie stanowią kosztów reprezentacji o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy CIT. Zatem mogą stanowić koszty uzyskania przychodów dla Wnioskodawcy.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa podatkowego, wskazać należy, że wydatki poniesione przez Spółkę na realizację zadań zleconych przez Gminę z zakresu kultury fizycznej i turystyki tj. koszty transportu dzieci i młodzieży na zawody sportowe, zakup nagród dla uczestników zawodów, zakup wody, poczęstunku dla uczestników zawodów, koszty obsługi medycznej, koszty wynagrodzeń koordynatorów wydarzeń sportowych, koszty ubezpieczenia uczestników zawodów, nie zostały wymienione w negatywnym katalogu kosztów zawartym w art. 16 ust. 1 ustawy CIT. Jak wskazano w opisie sprawy, powyższe wydatki mają związek z prowadzoną przez Spółkę działalnością, zatem w przedmiotowej sprawie spełniona została podstawowa przesłanka zaliczenia tychże wydatków do kosztów uzyskania przychodów. W związku z przedstawionym opisem spełniony jest także związek wynikający z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. Co prawda poniesione wydatki nie przyczyniają się do powstania przychodu Wnioskodawcy, są bowiem ponoszone na organizację wydarzeń w których udział dla korzystających nie wiąże się z odpłatnością, jednak – w ocenie Organu – wydatki te służą zachowaniu źródła przychodów. Skoro bowiem, co wynika z opisu sprawy, Spółka powstała jako spółka komunalna, której celem jest m.in. realizacja zadań własnych gminy, to brak realizacji wydarzeń opisanych we wniosku z którymi wiąże się konieczność ponoszenia wskazanych kosztów, stawiałoby - z punktu widzenia Gminy jako jedynego udziałowca - pod znakiem zapytania sensowność pozostawania Wnioskodawcy w obrocie prawnym. Tym samym Spółka zostałaby pozbawiona źródła przychodów, które osiąga w związku z realizacją odpłatnych usług.

Reasumując, uznać należy, że przedstawione we wniosku wydatki związane z prowadzoną działalnością Spółki, którą powołano do realizacji zadań własnych Gminy w zakresie kultury fizycznej i turystyki, po wyłączeniu kosztów zastrzeżonych w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, są kosztami uzyskania przychodów tej Spółki.

Stanowisko Wnioskodawcy należy zatem uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.