Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-2.4010.433.2020.2.BD
z 16 grudnia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 29 września 2020 r. (data wpływu 8 października 2020 r.) uzupełnionym 8 grudnia 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy:

• Centrum Integracji Społecznej jako jednostka wewnętrzna Caritas Archidiecezji prowadząca działalność statutową podlega obowiązkowi składania zeznania CIT-8 oraz sprawozdania finansowego do właściwego organu podatkowego - jest prawidłowe;
• CIS jest zwolnione z obowiązku składania zeznań podatkowych CIT-8 w związku z korzystaniem ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a updop jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 8 października 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy:

• Centrum Integracji Społecznej jako jednostka wewnętrzna Caritas Archidiecezji prowadząca działalność statutową podlega obowiązkowi składania zeznania CIT-8 oraz sprawozdania finansowego do właściwego organu podatkowego,
• CIS jest zwolnione z obowiązku składania zeznań podatkowych CIT-8 w związku z korzystaniem ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a updop.
  
  

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 20 listopada 2020 r., Znak: 0111-KDIB1-2.4010.433.2020.1.BD wezwano do jego uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano 8 grudnia 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Caritas Archidiecezji jest duszpasterską instytucją charytatywno-opiekuńczą i humanitarną Kościoła Katolickiego, powołaną dekretem biskupa. Na mocy przepisów prawa kanonicznego oraz prawa cywilnego ma osobowość prawną. Zgodnie ze statutem celem Caritas jest szerzenie chrześcijańskiej idei miłosierdzia i miłości bliźniego oraz zasad posługi charytatywno-opiekuńczej. W cele działania Caritas wpisują się również zadania polegające na powoływaniu jednostek organizacyjnych, takich jak Centra Integracji Społecznej, mających za zadanie zaktywizować osoby wykluczone lub nie mogące znaleźć zatrudnienia na rynku pracy.

Centrum Integracji Społecznej w (…) jest jednostką kościelnej osoby prawnej. Centrum Integracji Społecznej w (…) (CIS) jest jednostką powołaną Uchwałą nr 2/06 z 30 stycznia 2006 r. przez Caritas Archidiecezji (…) zgodnie z ustawą z dnia 13 czerwca 2003 r. o zatrudnieniu socjalnym (Dz.U z 14 lipca 2003 r.). Siedzibą Centrum jest budynek przy (…). Dekretem z 8 grudnia 2016 r. Caritas zmieniła nazwę jednostki na Centrum Integracji Społecznej w (…).

Centrum działa w formie jednostki wyodrębnionej organizacyjnie i finansowo. CIS nie posiada numeru KRS, gdyż jest jednostką nie podlegającą wpisom do Rejestru KRS i nie jest również zarejestrowana w Centralnej Ewidencji Działalności Gospodarczej. Centrum Integracji Społecznej w (…) jest w Rejestrze centrum integracji społecznej i klubów integracji społecznych Wojewody (…).

Decyzją Wojewody (…) został przedłużony status dla Centrum Integracji Społecznej w (…) (na okres od 1 października 2019 r. do 30 września 2024 r.) Centrum funkcjonuje na podstawie Statutu oraz zgodnie z nr PKD 8559B (pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane) nadanym przez Główny Urząd Statystyczny, a także numer identyfikacyjny Regon (…). Centrum posiada nadany Numer Identyfikacji Podatkowej przez Urząd Skarbowy w (…). Caritas Archidiecezji (…) udzieliło upoważnienia Pani Kierownik (…) do reprezentowania Centrum Integracji Społecznej w (…). Nadzór nad działalnością Centrum sprawuje Dyrektor Caritas Archidiecezji (…) Ksiądz (…).

Centrum funkcjonuje w oparciu o:

• ustawę o zatrudnieniu socjalnym z dnia 13 czerwca 2003 r. (Dz.U. z 13 czerwca 2003 r., Nr 122, poz. 1143 z późn. zm.),
• ustawę o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego z dnia 17 maja 1989 r. (Dz.U. Nr 29 z późn. zm.),
• ustawę o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy z dnia 20 kwietnia 2004 r. (Dz.U. Nr 99, poz.1001 z późn. zm.),
• ustawę o pomocy społecznej z dnia 12 marca 2004 r. (Dz.U. z 2004 r., Nr 64, poz. 593 z późn. zm.),
• ustawę o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi z dnia 26 października 1982 r. (Dz.U z 2003 r., Nr 80, poz. 719),
• ustawę o przeciwdziałaniu narkomanii z dnia 24 kwietnia 1997 r. (Dz.U. z 2003 r., Nr 24, poz. 198).
  
  

Centrum działa w oparciu o ustawę o zatrudnieniu socjalnym z dnia 13 czerwca 2003 r. (t.j. Dz.U. z 2001 r., Nr 43, poz. 225 ze zm.), w myśl której przyjmuje osoby skierowane do uczestnictwa w Centrum w ramach Indywidualnego Programu Zatrudnienia Socjalnego. Osoby te, skierowane do Centrum zgodnie z art. 12 ustawy o zatrudnieniu socjalnym, w okresie uczestnictwa otrzymują świadczenie integracyjne, od którego opłacane są przez płatnika składki na ubezpieczenie społeczne. Posiadają również prawo do świadczeń z ubezpieczenia zdrowotnego, na zasadach określonych w przepisach o świadczeniu opieki zdrowotnej, finansowanych ze środków publicznych przez MOPS. Uczestnictwo w Centrum nie odbywa się w ramach jakiegokolwiek stosunku pracy.

Misją Centrum Integracji Społecznej jest odbudowanie i podtrzymanie u osób wykluczonych bądź zagrożonych wykluczeniem społecznym, zdolności do samodzielnego i efektywnego pełnienia ról społecznych i zawodowych oraz samodzielnego poruszania się po rynku pracy, prowadzącego do znalezienia zatrudnienia, nabywanie umiejętności zawodowych, przyuczenie do zawodu oraz uczenie umiejętności racjonalnego gospodarowania posiadanymi środkami pieniężnymi.

Centrum, w ramach reintegracji zawodowej, prowadzi działalność statutową, w ramach której prowadzone są działania usługowe, które w myśl art. 9 ust. 2 ustawy o zatrudnieniu socjalnym, nie jest działalnością gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 672 ze zm.).

Uczestnicy w ramach zajęć wykonują prace remontowo-porządkowe i usługi opiekuńcze osób zależnych. Za wykonane prace CIS pobiera opłaty od zleceniodawców na podstawie wystawianych faktur za usługi. Pozyskane środki finansowe w ramach wykonywanych usług w całości przeznaczone są na cele statutowe, tj. na utrzymanie Centrum zgodnie ze Statutem, w szczególności na wynagrodzenia dla instruktorów zawodu, którzy realizują program reintegracji zawodowej, specjalistów (terapeuta, pracownik socjalny, doradca zawodowy, pielęgniarka) - realizujących program reintegracji społecznej oraz na zakup narzędzi do pracy i materiałów do zajęć.

Centrum otrzymuje także środki publiczne z budżetu Gminy-Miasta (tj. dotacja) na podstawie Umowy z 1 października 2019 r. zawartej z Gminą – Miastem, przeznaczonych na realizację Miejskiego programu profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych, przeciwdziałania narkomanii i przemocy w rodzinie oraz ochrony ofiar przemocy w rodzinie. Centrum w ramach „Indywidualnego Programu Zatrudnienia Socjalnego zawartego na podstawie ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o zatrudnieniu socjalnym” wypłaca uczestnikom programu wynagrodzenia w formie świadczenia integracyjnego, które jest refundowane przez Powiatowy Urząd Pracy w (…) ze środków Funduszu Pracy. CIS realizuje zadania własne Gminy i zadania zlecone na podstawie ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o zatrudnieniu socjalnym.

W ramach tej działalności CIS świadczy odpłatnie usługi porządkowo-budowlane oraz opiekuńcze, dla Miasta.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że Caritas Archidiecezji nie wystąpiła z wnioskiem do Izby Administracji Skarbowej o uznanie CIS za odrębny podmiot podatkowy, a tym samym w stosunku do CIS nie została wydana decyzja o uznaniu tej jednostki za odrębny podmiot podatkowy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Centrum Integracji Społecznej w związku z opisanym stanem faktycznym jako jednostka wewnętrzna Caritas Archidiecezji prowadząca działalność statutową podlega z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych zobowiązaniu do rozliczenia podatku w zeznaniu CIT-8 oraz do składania bilansu i rachunku zysków i strat do organu podatkowego?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z artykułem 27 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych znajduje się odwołanie do przepisów o zwolnieniach podatkowych (a ściślej do art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a) z których wynika, że dochody z niegospodarczej działalności statutowej kościelnych osób prawnych nie muszą być dokumentowane zgodnie z wymogami Ordynacji podatkowej.

Wnioskodawca uważa, że zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a jest zwolniony z obowiązku składania zeznań podatkowych CIT-8 (zeznanie o wysokości dochodu/poniesionej straty przez podatnika podatku dochodowego od osób prawnych) z załącznikami oraz z odprowadzania podatku dochodowego od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Stosownie do art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1406 z późn. zm. dalej: „updop”), ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób prawnych i spółek kapitałowych w organizacji.

Natomiast w myśl art. 1 ust. 2 updop, przepisy ustawy mają również zastosowanie do jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, z wyjątkiem przedsiębiorstw w spadku i spółek niemających osobowości prawnej, z zastrzeżeniem ust. 1 i 3.

Jak stanowi art. 1 ust. 3 updop, przepisy ustawy mają również zastosowanie do:

1. spółek komandytowo-akcyjnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. spółek niemających osobowości prawnej mających siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego innego państwa są traktowane jak osoby prawne i podlegają w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.
   
   

Z treści sformułowanego we wniosku pytania wynika, że przedmiotem zainteresowania Wnioskodawcy jest ustalenie, czy będzie on zobowiązany do składania do właściwego organu podatkowego zeznania CIT-8 oraz bilansu i rachunku zysków i strat.

Brak takiego obowiązku Wnioskodawca wywodzi z okoliczności objęcia go zakresem art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a updop.

Jak bowiem wynika z art. 27 ust. 1 updop, podatnicy, z wyjątkiem zwolnionych od podatku na podstawie art. 6 ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 1d, art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a oraz przepisów ustawy wymienionej w art. 40 ust. 2 pkt 8, są obowiązani, z zastrzeżeniem ust. 2a, składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości dochodu osiągniętego (straty poniesionej) w roku podatkowym - do końca trzeciego miesiąca roku następnego i w tym terminie wpłacić podatek należny albo różnicę między podatkiem należnym od dochodu wykazanego w zeznaniu a sumą należnych zaliczek za okres od początku roku.

Z kolei, w myśl art. 27 ust. 2 updop, podatnicy obowiązani do sporządzenia sprawozdania finansowego, z wyłączeniem podmiotów wpisanych do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego, przekazują, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej sprawozdanie wraz ze sprawozdaniem z badania, w terminie 10 dni od daty zatwierdzenia rocznego sprawozdania finansowego, a spółki - także odpis uchwały zgromadzenia zatwierdzającej sprawozdanie finansowe. Sprawozdanie finansowe jest sporządzane w postaci elektronicznej odpowiadającej strukturze logicznej udostępnianej na podstawie art. 45 ust. 1g lub 1h ustawy o rachunkowości. Obowiązek złożenia sprawozdania z badania nie dotyczy podatników, których sprawozdania finansowe, na podstawie odrębnych przepisów, są zwolnione z obowiązku badania.

Art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a updop stanowi natomiast, że wolne od podatku są dochody kościelnych osób prawnych z niegospodarczej działalności statutowej; w tym zakresie kościelne osoby prawne nie mają obowiązku prowadzenia dokumentacji wymaganej przez przepisy Ordynacji podatkowej.

Ww. przepisy, podobnie zresztą jak pozostałe przepisy updop, dotyczą podatników, a więc podmiotów do których stosuje się tę ustawę (podmioty wymienione w powołanym wcześniej art. 1 updop).

W tej sytuacji rozstrzygnięcie przedłożonej organowi kwestii wymaga w pierwszej kolejności ustalenia, czy Centrum Integracji Społecznej (CIS) działające w sposób opisany we wniosku może być uznane za podatnika podatku dochodowego od osób prawnych.

Jak wcześniej wskazano, podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych są osoby prawne oraz jednostki nieposiadające osobowości prawnej. Podmioty te, co do zasady, są zobowiązane do składania zeznań o wysokości dochodu osiągniętego w roku podatkowym (art. 27 ust. 1 updop) oraz sprawozdań finansowych (art. 27 ust. 2 updop).

Z opisu sprawy wynika, że CIS zostało utworzone przez Caritas Archidiecezji jako jednostka organizacyjna kościelnej osoby prawnej wyodrębniona organizacyjnie i finansowo. CIS nie podlega wpisowi do KRS i nie jest również zarejestrowana w Centralnej Ewidencji Działalności Gospodarczej. CIS nie posiada osobowości prawnej. Zatem, pozostaje do rozstrzygnięcia, czy podmiot ten może być uznany za jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej.

Zarówno w przepisach prawa podatkowego, jak i cywilnego brak jest ustawowej definicji jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej. Art. 33¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1740) stanowi jedynie, że do jednostek organizacyjnych niebędących osobami prawnymi, którym ustawa przyznaje zdolność prawną, stosuje się odpowiednio przepisy o osobach prawnych.

Dla uznania danego podmiotu za jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej musi posiadać on wyodrębnioną strukturę organizacyjną, organ uprawniony do reprezentacji na zewnątrz, a także powinien dysponować odrębnym majątkiem i zasobami ludzkimi.

Z opisu sprawy wynika, że CIS może być uznany za jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej bowiem działa w formie jednostki wyodrębnionej organizacyjnie i finansowo, zatrudnia personel, jest kierowane przez wyznaczoną osobę posiadającą stosowne pełnomocnictwa.

Podkreślić jednak należy, że uznanie CIS za jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej nie jest równoznaczne z uznaniem go za podatnika podatku dochodowego.

Zgodnie bowiem z art. 55 ust. 8 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 1347, dalej: „uspdk”), kościelne jednostki organizacyjne, o których mowa w art. 12, mogą być na wniosek kościelnej osoby prawnej uznane przez właściwego dyrektora izby administracji skarbowej za odrębne podmioty podatkowe, jeżeli są organizacyjnie wyodrębnione.

Jak z powyższego przepisu wynika dla uznania kościelnej jednostki organizacyjnej za odrębny podmiot podatkowy konieczne jest wydanie stosownej decyzji przez właściwą izbę administracji skarbowej. Z opisu sprawy wynika jednak, że przesłanka ta nie została spełniona.

Powyższe wyraźnie wskazuje, że CIS nie jest odrębnym od Caritas Archidiecezji podatnikiem co oznacza, że powstanie obowiązku złożenia zeznania podatkowego CIT-8 obciąża Caritas Archidiecezji jako osobę prawną w ramach której działa Wnioskodawca.

Skoro zatem Wnioskodawca nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, nie mają do niego zastosowania powołane wcześniej przepisy updop.

Zgodzić się należy ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że w realiach niniejszej sprawy nie będzie on zobowiązany do złożenia zeznania podatkowego CIT-8, jednak brak tego obowiązku CIS błędnie wywodzi z faktu korzystania ze zwolnienia z opodatkowania przewidzianego w art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. 1 updop.

Reasumując stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy:

• Centrum Integracji Społecznej jako jednostka wewnętrzna Caritas Archidiecezji prowadząca działalność statutową podlega obowiązkowi składania zeznania CIT-8 oraz sprawozdania finansowego do właściwego organu podatkowego - jest prawidłowe;
• CIS jest zwolnione z obowiązku składania zeznań podatkowych CIT-8 w związku z korzystaniem ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a updop jest nieprawidłowe.
  
  

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (zdarzeniem przyszłym) podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.