2020.12.16 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0113-KDIPT1-2.4012.708.2020.2.IR

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-2.4012.708.2020.2.IR
z 16 grudnia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 października 2020 r. (data wpływu 14 października 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 grudnia 2020 r. (data wpływu 11 grudnia 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku podstaw do korekty stawki podatku VAT z 23% na 0% oraz korekty deklaracji VAT za luty 2020 r. – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 października 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku podstaw do korekty stawki podatku VAT z 23% na 0% oraz korekty deklaracji VAT za luty 2020 r.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 4 grudnia 2020 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy, pytań oraz własnego stanowiska jak również wpłatę brakującej opłaty.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (ostatecznie sformułowany w piśmie z dnia 4 grudnia 2020 r.).

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą obejmującą sprzedaż oraz serwis sprzętu elektronicznego (komputery i akcesoria komputerowe). Spółka jest czynnym podatnikiem podatku VAT, zarejestrowanym na potrzeby VAT-UE.

Dnia 20 lutego 2020 r. Wnioskodawca wystawił fakturę na zakup komputera dla pracownika instytucji Unii Europejskiej, ze stawką 23% nie posiadając dokumentów uprawniających do zastosowania stawki 0%. Dnia 11 września 2020 r. Spółka otrzymała od klienta świadectwo zwolnienia z podatku, o którym mowa w załączniku II do rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77 z 23.03.2011 r., str. 1, z późn. zm.) dla tych towarów, potwierdzone przez właściwe władze państwa, na którego terytorium podmioty posiadają siedzibę lub przedstawicielstwo. Świadectwo zostało wystawione z datą sierpniową. Klient żąda od Wnioskodawcy skorygowania stawki VAT na fakturze z 23% na 0%. Opóźnienie w dostarczeniu zaświadczenia tłumaczy wprowadzeniem obostrzeń związanych z COVID-19.

Nadto Wnioskodawca udzielając odpowiedzi na niżej wymienione pytania:

„Czy instytucja Unii Europejskiej, o której mowa w opisie sprawy posiada siedzibę lub przedstawicielstwo na terytorium innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju? Jeżeli tak, to należy jednoznacznie wskazać na terytorium jakiego kraju?” wskazał, że Instytucja Unii Europejskiej, o której mowa mieści się na terytorium innego państwa członkowskiego tj. Luxemburgu.

„Czy Wnioskodawca dokonał dostawy towaru (komputera), który przeznaczony był do wyłącznego użytku służbowego przez pracownika ww. instytucji Unii Europejskiej?” wskazał, że z oświadczenia wynika, iż komputer ma służyć na cele prywatne (poz. 3a oświadczenia).

„Czy Wnioskodawca przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy tj. luty 2020, w którym dokonał dostawy towaru, był w posiadaniu: zamówienia dotyczącego sprzedawanego towarów (wraz z jego specyfikacją), do którego odnosi się świadectwo określone w § 8 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 marca 2020 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych (Dz. U. z 2020, poz. 527, z późn zm.)?” wskazał, że przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy tj. luty 2020 r., była wystawiona faktura z dnia 20 lutego 2020 r. ze stawką 23%, Spółka nie posiada innego zamówienia świadczącego o zakupie przez pracownika Instytucji Europejskiej.

„W związku z informacją wynikającą z opisu sprawy, iż dnia 11.09.2020 r. Wnioskodawca otrzymał od klienta świadectwo zwolnienia z podatku, o którym mowa w załączniku II do rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77 z 23.03.2011, str. 1, z późn. zm.) należy jednoznacznie wskazać:
1. Dokładną datę wystawienia ww. świadectwa,
2. Na kogo zostało wystawione ww. świadectwo?
3. Jakie wskazano przeznaczenie nabytego w dniu 20 lutego 2020 r. towaru przez pracownika instytucji Unii Europejskiej?”

„Czy Wnioskodawca składa deklaracje dla podatku od towarów i usług za okresy miesięczne?” wskazał, że Spółka składa deklaracje za okresy miesięczne.

„W rozliczeniu za jaki okres została ujęta faktura wystawiona 20 lutego 2020 r., o której mowa w opisie sprawy?” wskazał, że faktura ….. z dnia 20 lutego 2020 r. została ujęta w rozliczeniu za miesiąc luty 2020 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 4 grudnia 2020 r.).

Czy zasadne jest dokonanie korekty stawki VAT na 0% na fakturze zgodnie z § 8 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych (Dz.U.2018.0.2350)? Czy zasadne jest dokonanie korekty deklaracji VAT-7 za miesiąc luty 2020 roku?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z § 8 pkt 2 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, nie ma podstaw do skorygowania stawki podatku VAT ze względu na przekroczenie terminu dostarczenia oświadczeń. Zdaniem Spółki nie ma podstaw do korygowania deklaracji VAT za miesiąc luty 2020 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Stosownie do dyspozycji art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą” opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów (...).

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do treści art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w ustawie, jak i w przepisach wykonawczych do ustawy, ustawodawca przewidział stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Stosownie do brzmienia § 8 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania stawek obniżonych (Dz. U. z 2018 r., poz. 2350) zwanego dalej „rozporządzeniem”, które utraciło moc z dniem wejścia w życie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 marca 2020 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych (Dz. U. z 2020 r., poz. 527) tj. z dniem 25 marca 2020 r. - obniżoną do wysokości 0% stawkę podatku stosuje się również do dostawy towarów lub świadczenia usług na rzecz instytucji Unii Europejskiej lub organów utworzonych przez Unię Europejską, do których ma zastosowanie Protokół w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej (Dz. U. z 2004 r. poz. 864/4, z późn. zm.), zwanych dalej „instytucjami lub organami Unii Europejskiej”, posiadających siedzibę lub przedstawicielstwo na terytorium innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju – do celów służbowych tych instytucji lub organów.

Zgodnie z § 8 ust. 2 rozporządzenia, przepis ust. 1 stosuje się, pod warunkiem że podmiot dokonujący dostawy towarów lub świadczący usługi przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy posiada:

w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1-4 - wypełnione odpowiednio na potrzeby podatku świadectwo zwolnienia z podatku VAT lub podatku akcyzowego, o którym mowa w załączniku II do rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L 77 z 23.03.2011, str. 1, z późn. zm.), zwane dalej „świadectwem”, dla tych towarów i usług, potwierdzone przez właściwe władze państwa, na którego terytorium podmioty wskazane w ust. 1 pkt 1-4 posiadają siedzibę lub przedstawicielstwo;

zamówienie dotyczące towarów lub usług (wraz z ich specyfikacją), do których odnosi się świadectwo określone odpowiednio w pkt 1 i 1a.

W myśl § 8 ust. 4 rozporządzenia – w przypadku gdy towary lub usługi nabywane przez podmioty, o których mowa w ust. 1 pkt 1, pkt 2 lit. a, pkt 3 i 4, przeznaczone są do celów służbowych, świadectwo nie musi być potwierdzone przez właściwe władze państwa, na którego terytorium podmioty te posiadają siedzibę lub przedstawicielstwo.

Jak stanowi § 8 ust. 5 rozporządzenia – w przypadku, o którym mowa w ust. 4, podmioty określone w ust. 1 pkt 1, pkt 2 lit. a, pkt 3 i 4 przekazują dostawcy towarów lub usługodawcy dokumenty wskazane w ust. 2 oraz kopię pisma, o którym mowa w rubryce 7 świadectwa, zezwalającego na odstąpienie od potwierdzenia tego świadectwa, wydanego przez właściwe władze państwa, na którego terytorium podmioty te posiadają siedzibę lub przedstawicielstwo.

Stosownie do art. 106b ust. 1 pkt 1 i pkt 4 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem oraz otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

W tym miejscu należy zauważyć, że celem faktury jest przede wszystkim udokumentowanie rzeczywistego przebiegu zdarzeń gospodarczych. Faktura pełni szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku VAT. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdza fakt nabycia określonych towarów lub usług, czy też otrzymania całości lub części należności, co oznacza, że nie można uznać za prawidłową fakturę, gdy nie wskazuje ona zaistniałego zdarzenia gospodarczego. Faktura potwierdza zaistniałe zdarzenia gospodarcze, a jej elementy formalne wymagane przez art. 106e ust. 1 ustawy mają znaczenie dowodowe. Wykaz elementów, które faktura powinna zawierać, znajduje się w art. 106e ust. 1 ustawy.

Na mocy art. 106j ust. 1 ustawy, w przypadku gdy po wystawieniu faktury:

udzielono obniżki ceny w formie rabatu, o której mowa w art. 29a ust. 7 pkt 1,
udzielono opustów i obniżek cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1,
dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,
dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,
podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury

–podatnik wystawia fakturę korygującą.

W świetle art. 106j ust. 2 ustawy, faktura korygująca powinna zawierać:

wyrazy „FAKTURA KORYGUJĄCA” albo wyraz „KOREKTA”;
numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
1. określone w art. 106e ust. 1 pkt 1-6,
2. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych korektą;
przyczynę korekty;
jeżeli korekta wpływa na zmianę podstawy opodatkowania lub kwoty podatku należnego – odpowiednio kwotę korekty podstawy opodatkowania lub kwotę korekty podatku należnego z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku i sprzedaży zwolnionej;
w przypadkach innych niż wskazane w pkt 5 – prawidłową treść korygowanych pozycji.

Ze wskazanych przepisów wynika, że jeżeli po wystawieniu faktury wystąpią zdarzenia mające wpływ na treść wystawionej faktury lub okaże się, że wystawiona faktura zawiera błędy, podatnik wystawia w takim przypadku fakturę korygującą.

Fakturę korygującą wystawia się m.in. w razie gdy podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Zatem, co do zasady, korygowanie treści pierwotnie wystawionej faktury powinno nastąpić przez wystawienie przez sprzedawcę faktury korygującej. Faktura korygująca wystawiana jest w celu podania właściwych, prawidłowych i zgodnych z rzeczywistością kwot i innych danych, decydujących o rzetelności wystawionego dokumentu. Tym samym, istotą faktur korygujących jest korekta faktur pierwotnych tak, aby dokumentowały rzeczywisty przebieg zdarzeń gospodarczych. Faktury korygujące wystawia się w celu udokumentowania ostatecznej wielkości sprzedaży w danym okresie rozliczeniowym.

Z kolei na mocy art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawcy jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, zarejestrowanym na potrzeby VAT-U, który prowadzi działalność gospodarczą obejmującą sprzedaż oraz serwis sprzętu elektronicznego (komputery i akcesoria komputerowe. Dnia 20 lutego 2020 r. Wnioskodawca wystawił fakturę na zakup komputera dla pracownika instytucji Unii Europejskiej, ze stawką 23% nie posiadając dokumentów uprawniających do zastosowania stawki 0%. Dnia 11 września 2020 r. Spółka otrzymała od klienta świadectwo zwolnienia z podatku, o którym mowa w załączniku II do rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77 z 23.03.2011 r., str. 1, z późn. zm.) dla tych towarów, potwierdzone przez właściwe władze państwa, na którego terytorium podmioty posiadają siedzibę lub przedstawicielstwo. Świadectwo zostało wystawione z datą sierpniową. Klient żąda od Wnioskodawcy skorygowania stawki VAT na fakturze z 23% na 0%. Nadto Wnioskodawca wskazał, że Instytucja Unii Europejskiej, o której mowa mieści się na terytorium innego państwa członkowskiego tj. Luxemburgu. Z ww. oświadczenia wynika, iż komputer ma służyć na cele prywatne (poz. 3a oświadczenia). Spółka nie posiada innego zamówienia świadczącego o zakupie przez pracownika Instytucji Europejskiej. Świadectwo wystawione zostało z datą 22 lipca 2020 r. i potwierdzone z datą 13 sierpnia 2020 r. W świadectwie określone jest, że kupujący jest członkiem personelu organizacji międzynarodowej, i że komputer będzie użytkowany na potrzeby osobiste. Spółka składa deklaracje za okresy miesięczne. Faktura …. z dnia 20 lutego 2020 r. została ujęta w rozliczeniu za miesiąc luty 2020 r.

Odnosząc się do kwestii objętej zakresem postawionych we wniosku pytań należy podkreślić, że z powołanych wyżej przepisów wynika, że preferencja podatkowa w postaci stawki podatku w wysokości 0% ma zastosowanie tylko wtedy, gdy towary lub usługi, poza tym, że mają być nabywane na rzecz instytucji Unii Europejskiej lub organów utworzonych przez Unię Europejską, są przeznaczone do wyłącznego użytku służbowego tych instytucji lub organów. Ponadto podmiot dokonujący dostawy towarów lub świadczący usługi przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy zobowiązany jest posiadać wypełnione odpowiednio świadectwo zwolnienia z podatku VAT lub podatku akcyzowego, o którym mowa w załączniku II do rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) oraz zamówienie dotyczące towarów lub usług wraz z ich specyfikacją.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści powołanych przepisów prawa podatkowego pozwala stwierdzić, że skoro – jak wynika z treści wniosku – nabyty komputer przez pracownika instytucji Unii Europejskiej przeznaczony jest do celów prywatnych, a nie służbowych, jego dostawa nie może korzystać ze stawki 0% na podstawie § 8 ust. 1 pkt 1 powołanego rozporządzenia, pomimo, że świadectwo zwolnienia z podatku VAT i podatku akcyzowego, o którym mowa w § 8 ust. 2 pkt 1 ww. rozporządzenia, wystawione jest na członka personelu organizacji międzynarodowej.

Jednocześnie zaznaczyć należy, iż w przypadku, gdy – jak w okolicznościach niniejszej sprawy – Spółka przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy tj. luty 2020 r., w którym dokonała dostawy towaru, nie była w posiadaniu: zamówienia dotyczącego sprzedawanego towarów (wraz z jego specyfikacją) jak również ww. świadectwa zwolnienia, to nie była uprawniona do zastosowania 0% stawki podatku VAT. Tym samym uznać należy, że Wnioskodawca zasadnie opodatkował przedmiotową dostawę dokonaną 20 lutego 2020 r. stawką podatku VAT w wysokości 23%. Jak wynika bowiem z opisu sprawy przedmiotowe świadectwo wystawione zostało dopiero z datą 22 lipca 2020 r. i potwierdzone z datą 13 sierpnia 2020 r. natomiast Spółka otrzymała je dnia 11 września 2020 r.

W konsekwencji, dostawa przedmiotowego sprzętu podlega opodatkowaniu - zgodnie z treścią art. 41 ust. 1 w związku z art. 146aa pkt 1 ustawy - stawką podatku w wysokości 23%, gdyż nie jest objęta zwolnieniem, ani obniżonymi stawkami podatku na podstawie innych przepisów ustawy i rozporządzeń wykonawczych wydanych na jej podstawie. Zatem brak podstaw do dokonania korekty 23% stawki podatku VAT zastosowanej do przedmiotowej dostawy i tym samym korekty deklaracji podatkowej VAT za luty 2020 r., w której została ujęta ww. dostawa.

W związku z powyższym, oceniając stanowisko Wnioskodawcy należało uznać je za prawidłowe, bowiem Wnioskodawca wywodzi prawidłowy skutek prawny w postaci braku podstaw do skorygowania stawki podatku VAT oraz deklaracji VAT za miesiąc luty 2020 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego stanu faktycznego.

Ponadto należy wyjaśnić, że zgodnie z wyżej cytowanym art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotycząca przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów, a niniejszą interpretację wydano jedynie w oparciu o opis stanu faktycznego w nim przedstawiony.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin