Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDWL.4011.63.2020.1.TW
z 15 grudnia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 października 2020 r. (data wpływu 3 listopada 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi prorodzinnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 listopada 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi prorodzinnej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Od 13 sierpnia 2013 r. Wnioskodawcy została powierzona bieżąca piecza nad jego siostrą – postanowienie Sądu Rejonowego. Następnie 17 lutego 2016 r. zgodnie z postanowieniem Sądu Rejonowego Wnioskodawca został ustanowiony rodziną zastępczą. Rodzicom władza rodzicielska została ograniczona. Siostra 27 stycznia 2020 r. ukończyła 18 lat i rozpoczęła usamodzielnianie zgodnie z wytycznymi Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie. Decyzją otrzymała pomoc na kontynuowanie nauki. W niej właśnie zawarte jest stwierdzenie o usamodzielnieniu. Siostra w dalszym ciągu mieszka razem z Wnioskodawcą, jest pod jego opieką, prowadzą oni wspólne gospodarstwo domowe. W Powiatowym Centrum Pomocy Rodzinie nadal Wnioskodawca podpisuje się pod jej wnioskami o przyznanie świadczeń (na kontynuowanie nauki, 300 zł, itp.) jako opiekun (jest tam wymagana opinia opiekuna). Siostra jest uczennicą szkoły, jest w III klasie maturalnej. Jest osobą niepełnosprawną. Wymaga stałej kontroli lekarzy oraz opieki – pomocy. W szkole również Wnioskodawca widnieje jako jej opiekun – chodzi na wywiadówki, usprawiedliwia nieobecności, itp. Siostra wymaga pomocy przy nauce, zwłaszcza matematyce.

Wnioskodawca oświadcza, że jest osobą samotnie wychowującą siostrę oraz że nadal jego dochody nie przekroczą 56 tysięcy złotych w całym roku podatkowym (element opisu sprawy zawarty we własnym stanowisku).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca może korzystać z ulgi prorodzinnej w przypadku kiedy jego siostra mieszka razem z nim i kontynuuje naukę, do czasu ukończenia szkoły licealnej w 2021 roku?

Zdaniem Wnioskodawcy, taka ulga powinna mu przysługiwać, gdyż poza decyzją z Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie nic się nie zmieniło. Siostra nadal zamieszkuje z Wnioskodawcą i mimo otrzymywanych alimentów i świadczeń (które głównie przeznaczone są na rehabilitację, terapię oraz korepetycje) jest ona na utrzymaniu Wnioskodawcy. Wnioskodawca ma wątpliwość, jak odnieść się do procesu usamodzielniania, które jest w decyzji Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie. Nie wie czy należy to traktować jako rozwiązanie rodziny zastępczej, bo nie otrzymała żadnej decyzji o takim stanie faktycznym. Zdaniem Wnioskodawcy fakt, że osoba kończy 18 lat nie oznacza to, że jest w stanie od razu się usamodzielnić, tym bardziej, że jest niepełnosprawna i nadal kontynuuje naukę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika m.in., że 17 lutego 2016 r. zgodnie z postanowieniem sądu rejonowego Wnioskodawca został ustanowiony rodziną zastępczą. Rodzicom władza rodzicielska została ograniczona. Siostra 27 stycznia 2020 r. ukończyła 18 lat i rozpoczęła usamodzielnianie zgodnie z wytycznymi Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie. Decyzją otrzymała pomoc na kontynuowanie nauki. W niej właśnie zawarte jest stwierdzenie o usamodzielnieniu. Siostra w dalszym ciągu mieszka razem z Wnioskodawcą, jest pod jego opieką, prowadzą oni wspólne gospodarstwo domowe. W Powiatowym Centrum pomocy Rodzinie nadal Wnioskodawca podpisuje się pod jej wnioskami o przyznanie świadczeń (na kontynuowanie nauki, 300 zł, itp.) jako opiekun (jest tam wymagana opinia opiekuna). Siostra jest uczennicą szkoły, jest w III klasie maturalnej. Jest osobą niepełnosprawną. Wymaga stałej kontroli lekarzy oraz opieki – pomocy. W szkole również Wnioskodawca widnieje jako jej opiekun – chodzi na wywiadówki, usprawiedliwia nieobecności, itp. Siostra wymaga pomocy przy nauce, zwłaszcza matematyce. Wnioskodawca oświadcza, że jest osobą samotnie wychowującą siostrę oraz że nadal jego dochody nie przekroczą 56 tysięcy złotych w całym roku podatkowym.

W rozpatrywanej sprawie Wnioskodawca powziął wątpliwość czy może korzystać z ulgi prorodzinnej w przypadku kiedy jego siostra mieszka razem z nim i kontynuuje naukę, do czasu ukończenia szkoły licealnej w 2021 roku.

W stosunku do powyższego należy wskazać, że zgodnie z przepisem art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1. wykonywał władzę rodzicielską;
2. pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;
3. sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.
   
   

Natomiast w myśl art. 27f ust. 2 ww. ustawy, odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

1. jednego małoletniego dziecka – kwota 92,67 zł, jeżeli dochody podatnika:
   1. pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112 000 zł,
   2. niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56 000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a;
2. dwojga małoletnich dzieci - kwota 92,67 zł na każde dziecko;
3. trojga i więcej małoletnich dzieci – kwota:
   1. 92,67 zł odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko,
   2. 166,67 zł na trzecie dziecko,
   3. 225 zł na czwarte i każde kolejne dziecko.
   
   

Za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a. (art. 27f ust. 2a cytowanej ustawy).

Na podstawie art. 27f ust. 5 omawianej ustawy, odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1. odpis aktu urodzenia dziecka;
2. zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka;
3. odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą;
4. zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.
   
   

Przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do podatników utrzymujących pełnoletnie dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3, w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej (art. 27f ust. 6 powołanej ustawy).

Tak więc treść art. 27f ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w powiązaniu z art. 6 ust. 4 pkt 3 ww. ustawy wskazuje, że odliczenie kwoty określonej w art. 27f ust. 2 cytowanej ustawy przysługuje podatnikowi, który utrzymywał - w związku z wykonywaniem obowiązku alimentacyjnego lub ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej - dzieci pełnoletnie do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym i nauce lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b lub uzyskały przychody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148, w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek określonej w art. 27 ust. 1b pkt 1 oraz stawki podatku, określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej.

Z wniosku wynika, że siostra Wnioskodawcy otrzymuje świadczenia z Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie. Należy wyjaśnić, że listę świadczeń z pomocy społecznej zawiera art. 36 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2020 r., poz. 1876, z późn. zm.), gdzie wskazano m.in. pomoc na usamodzielnienie oraz na kontynuowanie nauki.

Jednocześnie należy zauważyć, że świadczenia te zostały w całości zwolnione od podatku dochodowego na mocy art. 21 ust. 1 pkt 79 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jak stanowi bowiem ten artykuł, wolne od podatku dochodowego są świadczenia z pomocy społecznej.

Ponadto zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są świadczenia rodzinne otrzymane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych.

Aby móc skorzystać z tzw. ulgi prorodzinnej, określonej w art. 27f ust. 1 cytowanej ustawy należy spełniać wszystkie warunki określone w ww. przepisach.

Z opisu sprawy wynika także, że Wnioskodawca stał się dla siostry opiekunem usamodzielnienia.

W związku z tym należy wyjaśnić, że w myśl przepisów art. 8 § 1, art. 10 § 1, art. 11-12 ustawy z dnia 24 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740), każdy człowiek od chwili urodzenia ma zdolność prawną. Pełnoletnim jest, kto ukończył lat osiemnaście i z chwilą uzyskania pełnoletności nabywa pełną zdolność do czynności prawnych. Natomiast nie mają zdolności do czynności prawnych osoby, które nie ukończyły lat trzynastu, oraz osoby ubezwłasnowolnione całkowicie.

Kwestia opiekuna prawnego dziecka, określona została w przepisach ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2020 r., poz. 1359), a procedura jego powołania i odwołania uregulowana została w ustawie z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 2020 r., poz. 1575, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 94 § 3 Kodeks rodzinny i opiekuńczy, jeżeli żadnemu z rodziców nie przysługuje władza rodzicielska albo jeżeli rodzice są nieznani, ustanawia się dla dziecka opiekę.

W myśl art. 145 § 1 ww. ustawy Kodeksu, opiekę ustanawia się dla małoletniego w wypadkach przewidzianych w tytule II Kodeksu.

Natomiast § 2 cytowanego artykułu stanowi, że opiekę ustanawia sąd opiekuńczy, skoro tylko poweźmie wiadomość, że zachodzi prawny po temu powód.

Zgodnie z art. 175 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, do opieki nad ubezwłasnowolnionym całkowicie stosuje się odpowiednio przepisy o opiece nad małoletnim (…).

Natomiast instytucję opiekuna usamodzielnienia reguluje ustawa z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej (Dz. U. z 2020 r., poz. 1821).

Zgodnie z art. 140 ust. 1 ww. ustawy, osobie opuszczającej, po osiągnięciu pełnoletności, rodzinę zastępczą, rodzinny dom dziecka, placówkę opiekuńczo-wychowawczą lub regionalną placówkę opiekuńczo-terapeutyczną, zwanej dalej „osobą usamodzielnianą”, w przypadku gdy umieszczenie w pieczy zastępczej nastąpiło na podstawie orzeczenia sądu:

1. przyznaje się pomoc na:
   1. kontynuowanie nauki,
   2. usamodzielnienie,
   3. zagospodarowanie;
2. udziela się pomocy w uzyskaniu:
   1. odpowiednich warunków mieszkaniowych,
   2. zatrudnienia;
3. zapewnia się pomoc prawną i psychologiczną.
   
   

Stosownie do art. 140 ust. 2 cytowanej ustawy, przez osobę usamodzielnianą rozumie się również osobę, której pobyt w rodzinnej pieczy zastępczej ustał na skutek śmierci osób tworzących rodzinę zastępczą lub osoby prowadzącej rodzinny dom dziecka, w okresie 6 miesięcy przed osiągnięciem przez osobę usamodzielnianą pełnoletności.

W kolejnym 3 ustępie art. 140 omawianej ustawy, w przypadku gdy osoba usamodzielniana:

1. przebywa w domu pomocy społecznej albo placówce zapewniającej całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym lub przewlekle chorym,
2. otrzymuje pomoc dla osób usamodzielnianych w rozumieniu przepisów o pomocy społecznej

– pomoc, o której mowa w ust. 1, nie przysługuje.

Zgodnie z art. 145 ust. 1 powołanej ustawy, warunkiem przyznania pomocy na kontynuowanie nauki i na usamodzielnienie jest złożenie wniosku oraz posiadanie zatwierdzonego indywidualnego programu usamodzielnienia, określającego w szczególności:

1. zakres współdziałania osoby usamodzielnianej z opiekunem usamodzielnienia;
2. sposób uzyskania przez osobę usamodzielnianą wykształcenia lub kwalifikacji zawodowych, pomocy w uzyskaniu odpowiednich warunków mieszkaniowych oraz w podjęciu przez osobę usamodzielnianą zatrudnienia.
   
   

Natomiast ust 2 art. 145 ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej, osoba usamodzielniana co najmniej rok przed osiągnięciem przez nią pełnoletności wskazuje osobę, która podejmuje się pełnienia funkcji opiekuna usamodzielnienia oraz przedstawia pisemną zgodę tej osoby.

Zgodnie z art. 145 ust. 3 ww. ustawy, opiekunem usamodzielnienia może być osoba tworząca rodzinę zastępczą, prowadząca rodzinny dom dziecka, koordynator rodzinnej pieczy zastępczej, pracownik socjalny powiatowego centrum pomocy rodzinie, osoba będąca w placówce opiekuńczo-wychowawczej albo regionalnej placówce opiekuńczo-terapeutycznej wychowawcą lub psychologiem, lub inna osoba wskazana przez osobę usamodzielnianą i zaakceptowana przez kierownika powiatowego centrum pomocy rodzinie powiatu właściwego do ponoszenia wydatków na finansowanie pomocy na kontynuowanie nauki i usamodzielnienie.

Z powołanego przepisu wyraźnie wynika, że opiekun usamodzielnienia nie jest powoływany w trybie przewidzianym procedurą cywilną, nie zostały również na niego nałożone obowiązki, ani nie przyznano mu uprawnień jakie ma opiekun prawny. Jedynie zostały mu przydzielone zadania na podstawie § 9 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 3 sierpnia 2012 r. w sprawie udzielania pomocy na usamodzielnienie, kontynuowanie nauki oraz zagospodarowanie (Dz. U. z 2012 r. , poz. 954). Do tych zadań należy:

1. zaznajomienie się z dokumentacją i drogą życiową osoby usamodzielnianej;
2. opracowywanie i modyfikowanie wspólnie z osoba usamodzielnianą indywidualnego programu usamodzielnienia;
3. współpraca z rodziną osoby usamodzielnianej oraz ze środowiskiem lokalnym, zwłaszcza ze szkołą oraz gminą;
4. opiniowanie wniosku o pomoc pieniężną na usamodzielnienie i pomoc pieniężną na kontynuowanie nauki.
   
   

Zatem instytucja „opiekuna usamodzielnienia” jest instytucją przewidzianą jedynie w przepisach regulujących pieczę zastępczą i tylko dla tzw. osób usamodzielnianych (art. 140 ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej).

Osoba taka, wybrana przez samego pełnoletniego wychowanka pieczy ma jedynie zadania w zakresie wsparcia usamodzielnianego w realizacji przyjętego przez niego planu usamodzielnienia po opuszczeniu pieczy, który to jest warunkiem przyznania osobie usamodzielnianej pomocy na kontynuowanie nauki, usamodzielnienie i zagospodarowanie.

Opiekun usamodzielnienia nie jest ani powoływany ani kontrolowany przez sąd rodzinny, a osoba usamodzielniana jest osobą pełnoletnią posiadająca pełna zdolność do czynności prawnych.

W konsekwencji opiekun usamodzielnienia nie jest opiekunem prawnym w rozumieniu art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednocześnie nie ma powodów by pojęcie „opiekuna prawnego” użyte w ustawie podatkowej rozumieć inaczej niż w przepisach cywilistycznych regulujących instytucję „opieki prawnej”.

Przenosząc powołane przepisy na grunt rozpatrywanej sprawy, należy zwrócić uwagę na fakt, że ustanowienie Wnioskodawcy opiekunem usamodzielnienia nie może być jednak utożsamiane z powierzeniem opieki prawnej nad dzieckiem wynikającym z treści art. 145 ustawy Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Funkcja opiekuna usamodzielnienia nie jest tożsama z funkcją opiekuna prawnego. Opiekuna prawnego ustanawia się do sprawowania opieki nad małoletnim dzieckiem, w związku z brakiem rodziców lub całkowitym pozbawieniem ich władzy rodzicielskiej. Natomiast opiekuna usamodzielnienia ustanawia się dla osoby już pełnoletniej.

Zatem tych dwóch instytucji, tj. opiekuna prawnego i opiekuna usamodzielnienia nie można ze sobą utożsamiać.

We wniosku wskazano, że Wnioskodawca w 2016 r. został ustanowiony rodziną zastępczą dla swojej siostry jako osoby małoletniej, która w styczniu 2020 r. ukończyła 18 lat i rozpoczęła usamodzielnianie zgodnie z wytycznymi Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie. Decyzją otrzymała pomoc na kontynuowanie nauki. W niej właśnie zawarte jest stwierdzenie o usamodzielnieniu. Siostra w dalszym ciągu mieszka razem z Wnioskodawcą, jest pod jego opieką, prowadzą oni wspólne gospodarstwo domowe.

Wyjaśnienia wymaga także, że czas trwania pieczy zastępczej reguluje art. 37 ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej.

W ust. 1 ww. artykułu ustawodawca wskazał, że objęcie dziecka jedną z form pieczy zastępczej następuje na okres nie dłuższy niż do osiągnięcia pełnoletności.

Z kolei art. 37 ust. 2 ww. ustawy stanowi, że osoba, która osiągnęła pełnoletność przebywając w pieczy zastępczej, może przebywać w dotychczasowej rodzinie zastępczej, rodzinnym domu dziecka albo placówce opiekuńczo-wychowawczej, za zgodą odpowiednio rodziny zastępczej, prowadzącego rodzinny dom dziecka albo dyrektora placówki opiekuńczo-wychowawczej, nie dłużej jednak niż do ukończenia 25 roku życia, jeżeli m.in. uczy się w szkole lub legitymuje się orzeczeniem o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności i uczy się w szkole.

W konsekwencji dziecko może przebywać w rodzinie zastępczej do 18 roku życia. Pełnoletni wychowanek rodziny zastępczej, co prawda może za zgodą rodziców zastępczych pozostać w rodzinie, która pełniła funkcję rodziny zastępczej również po osiągnięciu pełnoletności nie dłużej jednak niż do ukończenia 25 roku życia i pod warunkiem, że się uczy.

Zatem – skoro siostra Wnioskodawcy jako osoba pełnoletnia, która podlega procesowi usamodzielniania w dalszym ciągu mieszka razem z Wnioskodawcą, jest pod jego opieką i prowadzą oni wspólne gospodarstwo domowe (Wnioskodawca nadal sprawuje nad siostrą funkcję rodziny zastępczej, jest osobą samotnie ją wychowującą), jak również siostra Wnioskodawcy otrzymuje jedynie świadczenia z Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie, które nie podlegają opodatkowaniu oraz dochody Wnioskodawcy, jako osoby samotnie wychowującej siostrę nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112 000 zł – w świetle art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z art. 6 ust. 4 pkt 3 ww. ustawy przysługuje Wnioskodawcy możliwość skorzystania z tzw. ulgi prorodzinnej.

Podsumowując, w opisanej sytuacji Wnioskodawca jest uprawniony do skorzystania z tzw. ulgi prorodzinnej wynikającej z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku kiedy jego siostra mieszka razem z nim i kontynuuje naukę, do czasu ukończenia szkoły licealnej w 2021 r.

Organ wskazuje, że w toku postępowania w sprawie wydania interpretacji upoważniony organ nie przeprowadza jakiegokolwiek postępowania dowodowego, a informacje niezbędne do wydania interpretacji czerpie wyłącznie z przedstawionego przez stronę opisu sprawy. Jeżeli przedstawiony we wniosku opis będzie się różnił od stanu występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego. Należy też zauważyć, że na podatniku spoczywa obowiązek udowodnienia w toku ewentualnego postępowania podatkowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Należy też wskazać, że dokumenty dołączone przez Wnioskodawcę do wniosku nie podlegają analizie i weryfikacji w ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.