Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT3.4011.582.2020.4.KR
z 17 grudnia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r, ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 28 września 2020 r. (data wpływu 9 października 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 listopada 2020 r. (data wpływu 8 grudnia 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie uznania za koszty uzyskania przychodów wydatków poniesionych na sporządzenie aktu notarialnego i związanych z nim opłat - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 października 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie uznania za koszty uzyskania przychodów wydatków poniesionych na sporządzenie aktu notarialnego i związanych z nim opłat. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 26 listopada 2020 r.

We wniosku wspólnym złożonym przez:

1. Zainteresowanego będącego stroną postępowania:
   (…),
   
2. Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:
   (…),
   
3. Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:
   (…),

przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (zainteresowany będący stroną postępowania) jest rezydentem polskim, spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, będącą komplementariuszem spółki komandytowej (dalej: Spółka).

Zainteresowani niebędący stronami postępowania są osobami fizycznymi (rezydentami polskimi) będącymi komandytariuszami Spółki (dalej: Komandytariusze).

Komandytariusze dokonali wniesienia wkładu do Spółki. Przedmiotem wkładu do spółki była wierzytelność przysługująca komandytariuszom względem spółki o zwrot kwoty głównej pożyczki udzielonej spółce przez komandytariuszy. W związku z tym doszło do potrącenia wierzytelności spółki o wniesienie wkładu z wierzytelnością wspólników względem spółki o zwrot kwoty pożyczki.

W związku z wniesieniem wkładu do Spółki, Spółka zapłaciła wynagrodzenie notariusza, podatek od czynności cywilnoprawnych (dalej: PCC), opłaty sądowe.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Komandytariusze i Wnioskodawca (dalej: wspólnicy Spółki) będą uprawnieni do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa PIT) oraz odpowiednio art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: ustawa CIT), wydatków poniesionych na sporządzenie aktu notarialnego i związanych z nim opłat (wynagrodzenia notariusza, opłaty sądowej, PCC, wypisów aktu notarialnego), proporcjonalnie do posiadanego przez danego wspólnika Spółki udziału w zyskach/stracie Spółki, w związku z wniesieniem wkładu przez każdego z Komandytariuszy Spółce?

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest ocena stanowiska Wnioskodawcy wyłącznie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Przedstawiając własne stanowisko Wnioskodawca wskazał, że wspólnicy Spółki będą uprawnieni do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy PIT oraz odpowiednio art. 15 ust. 1 ustawy CIT, wydatków poniesionych na sporządzenie aktu notarialnego i związanych z nim opłat (wynagrodzenia notariusza, opłaty sądowej, PCC, wypisów aktu notarialnego), proporcjonalnie do posiadanego przez danego wspólnika Spółki udziału w zyskach/stracie Spółki, w związku z wniesieniem wkładu przez każdego z Komandytariuszy Spółce.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy PIT (art. 15 ust. 1 ustawy CIT), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy PIT (art. 16 ustawy CIT).

Przyjmuje się, że uznanie wydatku za koszt uzyskania przychodu może nastąpić w przypadku, gdy:

• wydatek został poniesiony przez podatnika,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• jest definitywny (rzeczywisty), czyli wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• został właściwie udokumentowany,
• wydatek nie może znajdować się w katalogu kosztów określonych w art. 23 ust. 1 ustawy PIT (art. 16 ust. 1 ustawy CIT).

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki poniesione na sporządzenie aktu notarialnego i związanych z nim opłat (wynagrodzenia notariusza, opłaty sądowej, PCC, wypisów aktu notarialnego) w związku z wniesieniem wkładu do Spółki spełniają warunki określone powyżej.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że zapłata wydatków poniesionych na sporządzenie aktu notarialnego i związanych z nim opłat (wynagrodzenia notariusza, opłaty sądowej, PCC, wypisów aktu notarialnego) w związku z wniesieniem wkładu do Spółki nie mieści się w katalogu kosztów określonych w art. 23 ust. 1 ustawy PIT (art. 16 ust. 1 ustawy CIT). Co więcej, poniesione wydatki mają charakter bezzwrotny.

Poniesione przez wspólników Spółki wydatki i właściwie udokumentowane pozostają w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz poniesione zostaną w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów. Jak wskazał Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 22 stycznia 2019 r. (sygn. 0114-KDIP2-3.4010.258.2018.1 MS), „zapłata tego podatku przyczynia się zatem w sposób pośredni do stworzenia źródła przychodów i jego zabezpieczenia. (...) W konsekwencji, podatek od czynności cywilnoprawnych zapłacony od umowy spółki bądź jej zmiany, jako wydatek związany z prowadzoną działalnością gospodarczą i gospodarczo uzasadniony jest kosztem pośrednim uzyskania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej."

W interpretacji indywidualnej z 13 lipca 2020 r. (sygn. 0111-KDIB2-1.4010.148.2020.4.AM), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał, że „wydatki wymienione we wniosku, tj.: wydatki na sporządzenie aktu notarialnego i związane z nim opłaty (wynagrodzenie notariusza, opłata sądowa, podatek od czynności cywilnoprawnych, wypisy aktu), tj. koszty zmiany umowy Spółki, jeżeli w istocie zostaną poniesione przez spółkę komandytową w związku z wniesieniem do niej przedsiębiorstwa osoby fizycznej oraz zostaną odpowiednio udokumentowane, będą mogły zostać zaliczone, przez C. Sp. z o.o., będącą wspólnikiem spółki komandytowej, do kosztów uzyskania przychodów jako pośrednie koszty uzyskania przychodów, proporcjonalnie do posiadanych przez nią udziałów w spółce komandytowej, tj. zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o CIT."

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy PIT, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Zgodnie z ust. 2 powyższego przepisu, zasady te stosuje się odpowiednio do:

1. rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat;
2. ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną.

Zgodnie natomiast z art. 5 ust. 1 ustawy CIT, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku (udziału). W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Zgodnie z ust. 2 powyższego przepisu, zasady te stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku.

Tym samym, uznając poniesione wydatki przez wspólników Spółki (zarówno podatników podatku dochodowego od osób fizycznych jak i prawnych) na sporządzenie aktu notarialnego i związanych z nim opłat (wynagrodzenia notariusza, opłaty sądowej, PCC, wypisów aktu notarialnego) w związku z wniesieniem wkładu do Spółki za koszty uzyskania przychodu, wydatki te należy uznać za pośrednie koszty uzyskania przychodu, a koszty te przypisywane będą danemu wspólnikowi Spółki proporcjonalnie do posiadanego przez niego udziału w Spółce.

Stanowisko takie zajął m.in. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 6 lutego 2019 r. (sygn. 0112-KDIL3-3.4011.28.2019.1.MM) gdzie wskazał, że „Odnosząc powołane powyżej przepisy do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, należy stwierdzić, że wydatki poniesione przez Spółkę w związku z wniesieniem do niej wkładu pieniężnego przez jej wspólnika spełniają warunek celowości, wynikający z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Będą zatem mogły zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów jako koszty pośrednie. Koszty te będą przypisywane Wnioskodawcy, będącego wspólnikiem Spółki, proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku Spółki, zgodnie z art. 8 tej ustawy

Reasumując - wydatki poniesione przez Spółkę w związku z wniesieniem wkładu do Spółki wskazane w opisie stanu faktycznego stanowią koszt uzyskania przychodu Wnioskodawcy jako wspólnika Spółki.”

Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy, wspólnicy Spółki będą uprawnieni do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy PIT oraz odpowiednio art. 15 ust. 1 ustawy CIT wydatków poniesionych na sporządzenie aktu notarialnego i związanych z nim opłat (wynagrodzenia notariusza, opłaty sądowej, PCC, wypisów aktu notarialnego), proporcjonalnie do posiadanego przez danego wspólnika Spółki udziału w zyskach/stracie Spółki, w związku z wniesieniem wkładu przez każdego z Komandytariuszy Spółce

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego, w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 14c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja indywidualna zawiera wyczerpujący opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego oraz ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Można odstąpić od uzasadnienia prawnego, jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Tutejszy Organ zastrzega, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Ponadto tutejszy organ informuje, że powołane przez Wnioskodawcę interpretacje indywidualne Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej zostały wydane w indywidualnych sprawach i tylko wyłącznie w nich mają zastosowanie.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem
faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym
wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów–w art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43˗300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.