Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-2.4012.820.2020.1.ASZ
z 17 grudnia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 13 października 2020 r. (data wpływu 20 października 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek VAT naliczony wynikający z faktur zakupu towarów i usług związanych z realizacją przedsięwzięcia w zakresie modernizacji systemu oświetlenia – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 października 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek VAT naliczony wynikający z faktur zakupu towarów i usług związanych z realizacją przedsięwzięcia w zakresie modernizacji systemu oświetlenia.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina jest jednostką samorządu terytorialnego posiadającą osobowość prawną. Zgodnie z przepisami prawa, a w szczególności ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Działalność Gminy obejmuje zarówno czynności niestanowiące działalności gospodarczej jak i czynności spełniające definicję działalności gospodarczej wynikające z art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Z uwagi na wykonywanie czynności podlegających opodatkowaniu VAT Gmina jest zarejestrowanym podatnikiem VAT.

W dniu 30 marca 2020 r. Gmina wystąpiła z wnioskiem o dofinansowanie realizacji projektu o nazwie: „…” na operację z zakresu: Montaż/instalacja efektywnego energetycznie oświetlenia w gminach lub obiektach użyteczności publicznej oraz systemy sterowania oświetleniem (ulicznym) w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020.

Projekt zakłada wymianę oświetlenia ulicznego w miejscowości N. gmina N. Projektuje się modernizację 273 lamp oświetleniowych. Przewiduje się zastosowanie opraw w innowacyjnej technologii LED pozwalającej na długotrwałe użytkowanie opraw, obniżenie emisji CO2 ze względu na niższe zużycie energii przy tych samych parametrach skuteczności świetlnej oraz strumienia. Start lamp LED jest natychmiastowy bez różnicy czy oprawa jest zimna czy rozgrzana, gdzie lampy ze źródłem wysokoprężnym sodowym potrzebują około 5-10 minut przy starcie lampy zimnej oraz 15-20 minut przy rozgrzanej. Dodatkowo lampy w technologii LED pozwalają na zastosowanie płynnej regulacji strumienia świetlnego podczas rozruchu oraz w trakcie długiej pracy, a więc zmniejszenia zużycia energii elektrycznej średnio do 50%. Realizacja przedmiotowej inwestycji zakłada:

• Demontaż opraw oświetlenia zewnętrznego na trzpieniu słupa lub wysięgniku.
• Demontaż osprzętu sieciowego o konstrukcji metalowych linii NN – bezpiecznik lub odgromik na słupie stojącym.
• Montaż z kosza podnośnika samochodowego bezpieczników napowietrznych dla linii niskiego napięcia
• Podłączenie przewodu zerowego z oprawy linii.
• Montaż przewodów do opraw oświetleniowych.
• Montaż opraw oświetleniowych LED na istniejącym wysięgniku.
  
  

Całkowity koszt realizacji inwestycji to 482 785,16 brutto. Dofinansowanie 85%: 410 367,37 zł.

Modernizacja systemu oświetlenia na terenie miejscowości N. jest zadaniem własnym Gminy zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 2, 3. 14 i 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r., poz. 713) w związku z art. 18 ust.1 pkt 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (Dz. U. z 2020 r., poz. 833 z późn. zm.). Z tytułu realizacji projektu Gmina nie będzie osiągała żadnych dochodów. Zrealizowana inwestycja będzie służyć tylko i wyłącznie działalności statutowej Gminy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Gminie będzie przysługiwać prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek VAT naliczony wynikający z faktur zakupu towarów i usług związanych z realizacją ww. przedsięwzięcia w zakresie modernizacji systemu oświetlenia na terenie miejscowości N.?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Gmina uważa, że nie będzie jej przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur dotyczących realizacji projektu „..”, ponieważ uprawnienie takie przysługuje podatnikom jedynie w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Towary i usługi nabywane w związku z realizacją przedmiotowej inwestycji nie będą służyć Gminie do czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Gmina realizując przedmiotowy projekt nie będzie działać w charakterze podatnika VAT (art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług). będzie go realizować w ramach zadań własnych.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 2, 3, 14 i 15 ustawy o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r., poz. 506 z późn. zm.) do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty, a w szczególności m.in. sprawy gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego, zaopatrzenia w energię elektryczną, bezpieczeństwa publicznego oraz utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej. Jednocześnie art. 18 ust.1 pkt 3 ustawy Prawo energetyczne również wskazuje, że do zadań własnych gminy w zakresie zaopatrzenia w energię elektryczną należy finansowanie oświetlenia znajdujących się na terenie gminy ulic, placów, dróg. Zrealizowana inwestycja nie będzie generowała po stronie Gminy żadnych przychodów.

Fakt, iż w takich przypadkach Gminie nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony został potwierdzony m.in. w wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej interpretacjach indywidualnych:

• z dnia 14 lipca 2017 r. sygn. 0112-KDIL1-2.4012.195.2017.2.EK,
• z dnia 28 listopada 2019 r. sygn. 0111-KDIB3-2.4012.738.2019.1.MGO,
• z dnia 10 kwietnia 2020 r. sygn. 0114-KDIP4-1.4012.76.2020 2.DP.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zatem prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Podkreślić również należy, że aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 15 ust. 6 ww. ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Gmina – zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r., poz. 713) – posiada osobowość prawną i wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

W szczególności zadania własne obejmują sprawy w zakresie:

• gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego, wodociągów i zaopatrzenia w wodę,
  
• kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz,
  
• porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli oraz ochrony przeciwpożarowej i przeciwpowodziowej, w tym wyposażenia i utrzymania gminnego magazynu przeciwpowodziowego,
  
• utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych (art. 7 ust. 1 pkt 2, 3, 14 i 15% ww. ustawy).
  
  

Zgodnie z art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (Dz. U. z 2020 r., poz. 833), do zadań własnych gminy w zakresie zaopatrzenia w energię elektryczną, ciepło i paliwa gazowe należy:

1. planowanie i organizacja zaopatrzenia w ciepło, energię elektryczną i paliwa gazowe na obszarze gminy;
   
2. planowanie oświetlenia znajdujących się na terenie gminy:
   
   1. miejsc publicznych,
   2. dróg gminnych, dróg powiatowych i dróg wojewódzkich,
   3. dróg krajowych, innych niż autostrady i drogi ekspresowe w rozumieniu ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 470 i 471), przebiegających w granicach terenu zabudowy,
   4. części dróg krajowych, innych niż autostrady i drogi ekspresowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym (Dz. U. z 2020 r. poz. 72 i 278), wymagających odrębnego oświetlenia:
   • przeznaczonych do ruchu pieszych lub rowerów,
   • stanowiących dodatkowe jezdnie obsługujące ruch z terenów przyległych do pasa drogowego drogi krajowej;
3. finansowanie oświetlenia znajdujących się na terenie gminy:
   
   1. ulic,
   2. placów,
   3. dróg gminnych, dróg powiatowych i dróg wojewódzkich,
   4. dróg krajowych, innych niż autostrady i drogi ekspresowe w rozumieniu ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych, przebiegających w granicach terenu zabudowy,
   5. części dróg krajowych, innych niż autostrady i drogi ekspresowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym, wymagających odrębnego oświetlenia:
   • przeznaczonych do ruchu pieszych lub rowerów,
   • stanowiących dodatkowe jezdnie obsługujące ruch z terenów przyległych do pasa drogowego drogi krajowej;
4. planowanie i organizacja działań mających na celu racjonalizację zużycia energii i promocję rozwiązań zmniejszających zużycie energii na obszarze gminy;
   
5. ocena potencjału wytwarzania energii elektrycznej w wysokosprawnej kogeneracji oraz efektywnych energetycznie systemów ciepłowniczych lub chłodniczych na obszarze gminy.
   
   

Przez finansowanie oświetlenia – w świetle zapisów art. 3 pkt 22 ustawy Prawo energetyczne –rozumie się finansowanie kosztów energii elektrycznej pobranej przez punkty świetlne oraz koszty ich budowy i utrzymania.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina, która jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, w dniu 30 marca 2020 r. wystąpiła z wnioskiem o dofinansowanie realizacji projektu o nazwie: „…”. Projekt zakłada wymianę oświetlenia ulicznego w miejscowości N. Modernizacja systemu oświetlenia jest zadaniem własnym Gminy. Z tytułu realizacji projektu Gmina nie będzie osiągała żadnych dochodów. Zrealizowana inwestycja będzie służyć tylko i wyłącznie działalności statutowej Gminy.

W związku z powyższym opisem wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek VAT naliczony wynikający z faktur zakupu towarów i usług związanych z realizacją przedsięwzięcia w zakresie modernizacji systemu oświetlenia.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. Z przedstawionych okoliczności wynika, że w analizowanej sprawie nie wystąpi związek zakupów dokonanych w ramach projektu z wykonywanymi przez Wnioskodawcę czynnościami opodatkowanymi. Wnioskodawca sam wskazał, że towary i usługi nabywane w związku z realizacją przedmiotowej inwestycji nie będą służyć Gminie do czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Gmina realizując przedmiotowy projekt nie będzie działać w charakterze podatnika VAT i będzie go realizować w ramach zadań własnych.

Mając na względzie powyższe nie zostanie spełniona podstawowa przesłanka umożliwiająca odliczenie podatku naliczonego.

W konsekwencji Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek VAT naliczony wynikający z faktur zakupu towarów i usług związanych z realizacją przedsięwzięcia w zakresie modernizacji systemu oświetlenia.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnośnie natomiast powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.