Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-2.4011.764.2020.1.MP
z 16 grudnia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 września 2020 r. (data wpływu 12 września 2020 r.), uzupełnionym pismem złożonym w dniu 1 grudnia 2020 r. o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania świadczenia otrzymanego tytułem zaległych alimentów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 września 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania świadczenia otrzymanego tytułem zaległych alimentów.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 25 listopada 2020 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.764.2020.1.MP, wezwano Wnioskodawcę, na podstawie art. 169 § 1-2 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Ww. wezwanie zostało wysłane i doręczone w dniu 26 listopada 2020 r. W dniu 1 grudnia 2020 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca wskazał, że w wyroku rozwodowym Jego rodziców z 2007 r., Sąd Okręgowy w … orzekł o zasądzeniu na rzecz Wnioskodawcy alimentów od ojca T. Alimenty te w 2016 r. podniesione zostały do kwoty 700 zł miesięcznie. Egzekucja w większości była bezskuteczna.

W październiku 2014 r. zmarła matka dłużnika (babcia Wnioskodawcy). Na mocy postanowienia z kwietnia 2015 r. Sądu Rejonowego w … ojciec Wnioskodawcy, T. - dłużnik alimentacyjny odziedziczył 1/3 udziału majątku spadkowego po matce, w tym udział w nieruchomości, tj. lokalu mieszkalnym. Notarialną umową działu spadku z lipca 2015 r. przekazał nieodpłatnie swój udział spadkowy dla drugiego męża swojej mamy. Dokonując tej czynności uszczuplił swój majątek, czym działał na szkodę Wnioskodawcy.

W związku z tym, że egzekucja w dalszym ciągu była praktycznie bezskuteczna, w dniu 15 czerwca 2020 r. Wnioskodawca wystąpił do obdarowanego z wezwaniem do zapłaty kwoty 23 260 zł (na dzień wezwania kwota zaległych alimentów ok. 23 300 zł + ok. 10 000 zł odsetek), informując go, że wystąpi o uznanie za bezskuteczną czynności umowy o dział spadku i przekazanego w wyniku jej zawarcia udziału spadkowego z pokrzywdzeniem wierzyciela, któremu przysługuje wierzytelność z tytułu zaległych alimentów. Do sprawy sądowej nie doszło, została zawarta między ww. ugoda. Wnioskodawca otrzymał łącznie kwotę 23 000 zł (kwotę 11 500 zł w dniu 23 czerwca 2020 r. i kwotę 11 500 zł w dniu 2 września 2020 r.).

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca dodał:

W lipcu 2015 r. wobec T., tj. ojca Wnioskodawcy, prowadzona była egzekucja komornicza alimentów w wysokości 500 zł miesięcznie na podstawie wyroku Sądu Rejonowego w …z dnia 13 lutego 2007 r. (sygn. akt …/06), zmieniającego wyrok Sądu Okręgowego w …z dnia 2 grudnia 2002 r. (sygn. akt …/02 - alimenty w wysokości 300 zł miesięcznie). Dalsza egzekucja prowadzona była na podstawie wyroku Sądu Rejonowego w … z dnia 27 października 2016 r. (sygn. akt …/18 - alimenty w wysokości 700 zł miesięcznie).

T. przekazał nieodpłatnie swój udział spadkowy po matce na rzecz drugiego męża swojej matki, tj. R., w dniu 8 lipca 2015 r., na podstawie umowy o dział spadku - Repertorium A numer …/2015. Wnioskodawca nie wystąpił z pozwem, tzw. skargą pauliańską, licząc na to, że egzekucja alimentów będzie skuteczna od dłużnika. Z taką skargą zamierzał wystąpić przed upływem terminu przedawnienia, jeśli egzekucja byłaby w dalszym ciągu bezskuteczna, co miało miejsce. Wnioskodawca zamierzał dokonać tej czynności po wezwaniu w dniu 15 czerwca 2020 r. obdarowanego – R. do zapłaty kwoty 23 260 zł, z ustawowymi odsetkami, w którym zawarł rygor, iż w przypadku odmowy zapłaty lub bezskutecznego upływu terminu, wystąpi z powództwem o uznanie za bezskuteczną czynności w stosunku do pokrzywdzonego wierzyciela umowy o dział spadku i przekazaniu w wyniku jej zawarcia udziału spadkowego T., z pokrzywdzeniem wierzyciela, któremu przysługuje wierzytelność z tytułu zaległych alimentów. Do wniesienia pozwu nie doszło z uwagi na zawarte porozumienie i zapłatę.

Stan zaległości z tytułu alimentów na rzecz Wnioskodawcy w dacie 8 lipca 2015 r., tj. dokonania przez T., nieodpłatnej czynności przekazania udziału spadkowego na rzecz R. wynosił: należność główna - 8 666 37 zł, odsetki - 7 372 90 zł.

Wnioskodawca zawarł wymienioną we wniosku ugodę z R., tj. drugim mężem swojej babci i jednocześnie osobą, której został przekazany udział spadkowy w dziale spadku, w dniu 19 czerwca 2020 r., na piśmie. R. zobowiązał się do zapłaty kwoty 23 000 zł, w dwóch ratach. Pozostałe warunki porozumienia ustalono w formie ustnej. Ugoda była odpowiedzią na wezwanie do zapłaty kwoty 23 260 zł wraz z odsetkami, skierowanym przed ewentualnym wytoczeniem skargi pauliańskiej. Postanowienia ugody to: spłata kwoty 23 000 zł, w dwóch ratach po 11 500 zł. Porozumienie obejmowało należność główną z tytułu alimentów należnych Wnioskodawcy od T. Od pozostałego zadłużenia z tytułu należności głównej oraz odsetek odstąpiono. Ugoda nie była zatwierdzona przez sąd. Postanowieniami zawartej ugody i zapłacone na jej podstawie w dniu 23 czerwca 2020 r., w kwocie 11 500 zł i w dniu 2 września 2020 r., w kwocie 11 500 zł, świadczenie - było zapłacone jako uznanie za bezskuteczną umowę działu spadku T. (Rep. „A” numer …/2015). W dacie zawarcia ugody 19 czerwca 2020 r., stan zaległości z tytułu alimentów na rzecz Wnioskodawcy wynosił: należność główna - 23 259 zł 92 gr, odsetki - 9 643 zł 46 gr. Kwotę 23 000 zł (w dniu 23 czerwca 2020 r. - 11 500 zł i w dniu 2 września 2020 r. - 11 500 zł) Wnioskodawca otrzymał od R., cyt.: „tytuł przelewu: uznanie za bezskuteczną umowę działu spadku T. - Rep. „A” numer …/2015”, jako świadczenie z tytułu zaległych alimentów zasądzonych od T., których egzekucja była bezskuteczna, a który nieodpłatnie przekazał udział spadkowy po zmarłej matce R. i wiedząc, iż posiada zadłużenie z tytułu alimentów - celowo uszczuplił swój majątek, czym działał na szkodę Wnioskodawcy (wierzyciela).

Egzekucja alimentów była praktycznie, w większości od początku bezskuteczna do dnia 31 marca 2018 r. Od dnia 1 kwietnia 2018 r. (z datą wsteczną) Sąd Rejonowy w … uchylił obowiązek alimentacyjny wobec Wnioskodawcy z uwagi na osiągnięcie przez Niego pełnoletności i zaprzestanie nauki. Studia zostały ponownie podjęte, ale Wnioskodawca nie wystąpił już o ponowne ustalenie obowiązku alimentacyjnego wobec Niego.

Na skutek otrzymania przez Wnioskodawcę łącznej kwoty 23 000 zł, stan zadłużenia z tytułu alimentów zmniejszył się. Mimo, iż należność z tytułu zaległych alimentów (głównie odsetek) nie została w pełni zaspokojona, Wnioskodawca w dniu 14 września 2020 r. cofnął wniosek alimentacyjny i wniósł o umorzenie postępowania egzekucyjnego. Postępowanie egzekucyjne w zakresie egzekucji alimentów zostało umorzone.

W 2020 r. Wnioskodawca nie ukończył 25 roku życia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy od otrzymanych kwot Wnioskodawca jest zobowiązany odprowadzić podatek i złożyć deklarację, a jeśli tak, to na jakim formularzu i w jakiej wysokości?

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z tym, iż kwotę 23 000 zł otrzymał w wyniku dochodzenia należności z tytułu alimentów na rzecz dziecka – kwota ta jest wolna od podatku. Wnioskodawca nie musi wykazywać dochodu w zeznaniu podatkowym, ani płacić podatku. Nie jest też wymagane składanie jakiejkolwiek deklaracji.

Zdaniem Wnioskodawcy (przedstawionym w uzupełnieniu wniosku), otrzymana od R., łączna kwota 23 000 zł (kwota 11 500 zł w dniu 23 czerwca 2020 r. i kwota 11 500 zł w dniu 2 września 2020 r.), tytułem uznania za bezskuteczną umowę działu spadku, w wyniku której zobowiązany do zapłaty alimentów T. (ojciec Wnioskodawcy), przekazał nieodpłatnie swój udział spadkowy po zmarłej matce, R., czym - mając wiedzę o posiadanym zadłużeniu z tytułu alimentów uszczuplił swój majątek - stanowi świadczenie z tytułu zaległych alimentów na rzecz Wnioskodawcy.

Reasumując, otrzymana kwota 23 000 zł, stanowi należność z tytułu zaległych alimentów (bez odsetek) na rzecz Wnioskodawcy, a Wnioskodawca w dacie otrzymania tego świadczenia nie ukończył 25 roku życia, więc należność ta nie podlega opodatkowaniu. Nie jest też konieczne składanie deklaracji podatkowych. Zgodnie bowiem z art. 21 ust. 1 pkt 127 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku są alimenty na rzecz dzieci, które nie ukończyły 25 roku życia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego – jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, źródłami przychodów są tzw. inne źródła.

Jak stanowi art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 127 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są alimenty:

1. na rzecz dzieci, które nie ukończyły 25 roku życia, oraz dzieci bez względu na wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymują zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
2. na rzecz innych osób niż wymienione w lit. a), otrzymane na podstawie wyroku sądu lub ugody sądowej, do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie 700 zł.
   
   

Użyty w art. 21 ust. 1 pkt 127 ww. ustawy, zwrot „alimenty” nie podlega dalszemu doprecyzowaniu w treści wskazanego przepisu. Oznacza to, że pojęcie to powinno być rozumiane przez pryzmat świadczeń alimentacyjnych, o których mowa w art. 128 i następnych ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2020 r., poz. 1359), jako ustawy mającej zasadnicze znaczenie dla relacji prawnorodzinnych.

W myśl art. 128 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy, obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania (obowiązek alimentacyjny) obciąża krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo.

Stosownie do art. 133 § 1 i § 2 ww. Kodeksu, rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Poza powyższym wypadkiem uprawniony do świadczeń alimentacyjnych jest tylko ten, kto znajduje się w niedostatku.

Z zacytowanych przepisów wynika, że zwolnieniem, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 127 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, objęte są uzyskane alimenty - rozumiane jako świadczenia służące zaspokojeniu określonych potrzeb osoby do nich uprawnionej - wypłacane (przekazywane) m.in. na rzecz dzieci, które nie ukończyły 25 roku życia. W przypadku alimentów na rzecz dzieci ustawodawca nie zastrzegł dodatkowych - poza ograniczeniem wiekowym oraz szczególnym uregulowaniem dotyczącym dzieci otrzymujących zasiłek pielęgnacyjny - warunków, które muszą być spełnione, aby otrzymane kwoty alimentów były zwolnione od opodatkowania. Moment wypłaty i zasądzenia świadczenia nie ma znaczenia do zastosowania wyżej wskazanego zwolnienia.

Nadmienić należy, że stosownie do art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740) prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób. W myśl art. 924 i art. 925 ustawy Kodeks cywilny, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei, postanowienie sądu o nabyciu spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Natomiast, zgodnie z art. 888 § 1 ustawy Kodeks cywilny, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Podstawowym elementem umowy darowizny, niezbędnym do uznania, że dane świadczenie jest darowizną, jest jej nieodpłatność. Świadczenie jest nieodpłatne wówczas, gdy otrzymujący świadczenie nie świadczy nic w zamian, ani też nie zobowiązuje się do innego świadczenia w przyszłości. Przy czym to świadczenie drugiej strony nie musi mieć charakteru majątkowego, może być np. korzyścią osobistą. Jedynym celem, jaki leży u podstaw darowizny, jest chęć przysporzenia majątkowego na rzecz drugiej strony.

Wskazać należy, że ugoda jest jednym z typów umów regulowanych przez ustawę Kodeks cywilny. Zgodnie z art. 917 Kodeksu cywilnego, przez ugodę strony czynią sobie wzajemne ustępstwa w zakresie istniejącego między nimi stosunku prawnego w tym celu, aby uchylić niepewność co do roszczeń wynikających z tego stosunku lub zapewnić ich wykonanie albo by uchylić spór istniejący lub mogący powstać.

Ugoda ma charakter umowy wzajemnej, gdyż zakłada dokonanie ustępstw przez obie strony stosunku prawnego, przy czym każda ze stron ustępuje dlatego, że liczy na ustępstwo drugiej strony. Ugodę zalicza się do umów ustalających, tj. takich, których celem jest nadanie stosunkowi prawnemu cechy pewności i bezsporności.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Sąd Okręgowy w wyroku rozwodowym z 2007 r., dotyczącym rodziców Wnioskodawcy, orzekł o zasądzeniu na rzecz Wnioskodawcy, alimentów od Jego ojca T. W lipcu 2015 r. wobec T., prowadzona była egzekucja komornicza alimentów w wysokości 500 zł miesięcznie na podstawie wyroku Sądu Rejonowego z dnia 13 lutego 2007 r., zmieniającego wyrok Sądu Okręgowego z dnia 2 grudnia 2002 r. (alimenty w wysokości 300 zł miesięcznie). Dalsza egzekucja prowadzona była na podstawie wyroku Sądu Rejonowego z dnia 27 października 2016 r. (alimenty w wysokości 700 zł miesięcznie). W październiku 2014 r. zmarła matka T. - dłużnika alimentacyjnego (babcia Wnioskodawcy). Na mocy postanowienia Sądu Rejonowego z kwietnia 2015 r., T. - dłużnik alimentacyjny odziedziczył 1/3 udziału majątku spadkowego po matce, w tym udział w nieruchomości (tj. lokalu mieszkalnym). W dniu 8 lipca 2015 r. T. na podstawie notarialnej umowy o dział spadku przekazał nieodpłatnie swój udział spadkowy po matce na rzecz drugiego męża swojej matki – R. Dłużnik alimentacyjny dokonując tej czynności uszczuplił swój majątek, czym działał na szkodę Wnioskodawcy. Stan zaległości z tytułu alimentów w dniu 8 lipca 2015 r., tj. w dacie dokonania przez T. nieodpłatnej czynności przekazania udziału spadkowego na rzecz R. o wynosił: należność główna w kwocie 8 666 37 zł, odsetki w kwocie 7 372 90 zł. Egzekucja alimentów była w większości bezskuteczna do dnia 31 marca 2018 r. Od dnia 1 kwietnia 2018 r. (z datą wsteczną) Sąd Rejonowy uchylił obowiązek alimentacyjny wobec Wnioskodawcy z uwagi na osiągnięcie przez Niego pełnoletności i zaprzestanie nauki. W związku z tym, że egzekucja alimentów w dalszym ciągu była praktycznie bezskuteczna, w dniu 15 czerwca 2020 r. Wnioskodawca wystąpił do obdarowanego, tj. R. - z wezwaniem do zapłaty kwoty 23 260 zł (na dzień wezwania kwota zaległych alimentów wynosiła ok. 23 300 zł plus ok. 10 000 zł odsetek), informując go, że wystąpi o uznanie za bezskuteczną czynności umowy o dział spadku i przekazanego w wyniku jej zawarcia, udziału spadkowego z pokrzywdzeniem wierzyciela (Wnioskodawcy), któremu przysługuje wierzytelność z tytułu zaległych alimentów. W dniu 19 czerwca 2020 r. Wnioskodawca zawarł z R. ugodę na piśmie, w której R. zobowiązał się do zapłaty kwoty 23 000 zł, w dwóch ratach. Pozostałe warunki porozumienia ustalono w formie ustnej. Postanowienia ugody to: spłata kwoty 23 000 zł, w dwóch ratach po 11 500 zł (w dniu 23 czerwca 2020 r., w kwocie 11 500 zł i w dniu 2 września 2020 r. w kwocie 11 500 zł). Porozumienie obejmowało należność główną z tytułu alimentów należnych Wnioskodawcy od T., natomiast od pozostałego zadłużenia z tytułu należności głównej oraz odsetek odstąpiono. Postanowieniami zawartej ugody i zapłacone na jej podstawie świadczenie, było zapłacone tytułem: uznanie za bezskuteczną umowę działu spadku T., jako świadczenie z tytułu zaległych alimentów zasądzonych od T., których egzekucja była bezskuteczna, a który nieodpłatnie przekazał udział spadkowy po zmarłej matce, R. i wiedząc, że posiada zadłużenie z tytułu alimentów - celowo uszczuplił swój majątek, czym działał na szkodę Wnioskodawcy (wierzyciela). Ugoda nie była zatwierdzona przez sąd. W dacie zawarcia ugody (19 czerwca 2020 r.) stan zaległości z tytułu alimentów na rzecz Wnioskodawcy wynosił: należność główna: 23 259 zł 92 gr, odsetki: 9 643 zł 46 gr. Na skutek otrzymania przez Wnioskodawcę łącznej kwoty 23 000 zł, stan zadłużenia z tytułu alimentów zmniejszył się. Mimo, iż należność z tytułu zaległych alimentów (głównie odsetek) nie została w pełni zaspokojona Wnioskodawca w dniu 14 września 2020 r. cofnął wniosek alimentacyjny i wniósł o umorzenie postępowania egzekucyjnego. Postępowanie egzekucyjne w zakresie egzekucji alimentów zostało umorzone. W 2020 r. Wnioskodawca nie ukończył 25 roku życia.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że kwota otrzymana przez Wnioskodawcę w dniu 23 czerwca 2020 r. i w dniu 2 września 2020 r., w wyniku zawartej ugody, stanowiąca - jak wskazał Wnioskodawca - należność z tytułu zaległych na Jego rzecz alimentów (tj. na rzecz dziecka, które nie ukończyło 25 roku życia), stanowi przychód z innych źródeł w myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 i art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który to przychód podlega zwolnieniu od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 127 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W takiej sytuacji, kwot otrzymanych z tytułu zaległych alimentów, które zostały wypłacone na rzecz dziecka, które nie ukończyło 25 roku życia i podlegają zwolnieniu przedmiotowemu, Wnioskodawca nie musi wykazywać w zeznaniu podatkowym składanym za 2020 r.

Mając powyższe na uwadze stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie wskazać należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy przedstawionego we wniosku, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.