Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.709.2020.2.WN
z 18 grudnia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 8 września 2020 r. (data wpływu 11 września 2020 r.), uzupełnionym pismem z 13 listopada 2020 r. (data wpływu 20 listopada 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uwzględnienia w spisie z natury portalu internetowego oraz dokonaniu rozliczenia podatku VAT od wartości portalu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 września 2020 r., do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w ww. zakresie.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 13 listopada 2020 r. (data wpływu 20 listopada 2020 r.), przesłanym w związku z wezwaniem tut. organu z 3 listopada 2020 r. znak: 0112-KDIL2-2.4011.626.2020.3.KP, 0111-KDIB3-1.4012.709.2020.3.WN.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe i stan faktyczny:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą indywidualną działalność gospodarczą związaną z oprogramowaniem. Od sierpnia 2018 roku rozpoczął on działania zmierzające do stworzenia portalu internetowego, którego działalność polegałaby na umożliwieniu użytkownikom serwisu, wspólnego tworzenia obywatelskich inicjatyw ustawodawczych i pracowania nad nimi na wszystkich ich etapach. Portal ten, tworzył sam we własnym zakresie oraz odpłatnie zlecał innym programistom tworzenie jego poszczególnych elementów, na co wystawiali oni faktury VAT. Nie jest wykluczone dalsze tworzenie portalu we własnym zakresie i odpłatne zlecanie innym programistom tworzenia jego poszczególnych elementów. Wnioskodawca ponosi koszty w związku z tworzeniem portalu, w tym wynikające z w/w faktur VAT oraz tłumaczenia i przygotowania regulaminu, polityki prywatności, wewnętrznego dokumentu RODO i treści inicjatyw, filmu reklamowego, prac reklamowych skutkujących postami na różnych portalach oraz powstaniem profili na …., hostingu maila, utrzymania strony na ….., rejestracji i przedłużenia domen, certyfikatu …. oraz licencji na program ….. Wskazane koszty księgowane są w całości jako koszty uzyskania przychodu. Strona internetowa na której zamieszczony został portal, uruchomiona została w grudniu 2019 roku. Ze względu na specyfikę portalu możliwe jest wprowadzanie dalszych poprawek, rozszerzeń i modyfikacji w przyszłości, zwłaszcza po przekazaniu uwag przez użytkowników portalu, których na dzień złożenia wniosku udało się pozyskać niewielu. Z uwagi na swoją sytuację życiową, obecnie przedsiębiorca rozważa zaprzestanie prowadzenia działalności gospodarczej i wykreślenie z rejestru CEIDG. Nie jest również wykluczona możliwość wycofania portalu z jednoosobowej działalności gospodarczej bez jej zamykania. Celem wycofania portalu z działalności gospodarczej (poprzez samo wycofanie lub zamknięcie działalności gospodarczej) jest możliwość dalszego rozwoju portalu jako działalności non-profit. Nie jest wykluczona możliwość późniejszego przekazania portalu i praw z nim powiązanych na rzecz fundacji lub stowarzyszenia.

Wnioskodawca dodatkowo uzupełnił opis sprawy informując:

• Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.
  
• Portal nie stanowi towaru w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U.2020.106 t.j.). Zgodnie bowiem z tym przepisem jako towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Portal internetowy nie spełnia tej definicji.
  
• Wnioskodawcy przy wytworzeniu portalu przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwoty podatku naliczonego.
  
  

W związku z powyższym opisem w zakresie podatku od towarów i usług zadano następujące pytania (oznaczone jak we wniosku):

4. Czy w przypadku zaprzestania prowadzenia działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę, powinien on umieścić portal w spisie z natury towarów, a tym samym dokonać rozliczenia podatku VAT od wartości portalu?

5. Czy w przypadku obowiązku umieszczenia przez Wnioskodawcę portalu w spisie z natury towarów, a tym samym dokonania rozliczenia podatku VAT od wartości portalu, należy podać wartość księgową czy rynkową portalu?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. 4.

Nie, w przypadku zaprzestania prowadzenia działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę, nie powinien on umieszczać portalu w spisie z natury towarów, a tym samym nie powinien dokonywać rozliczenia podatku VAT od wartości portalu.

Kwestię opodatkowania przy zaprzestaniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osobę fizyczną, reguluje art. 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, który w ust. 1 wskazuje, iż opodatkowaniu podatkiem podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów.

Z kolei zgodnie z art. 2 pkt 6) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, poprzez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Biorąc, więc pod uwagę treść samego przepisu, który odnosi się wyłącznie do towarów, a nie usług, wskazać należy, iż:

1. portal sam w sobie nie można uznać za rzecz w rozumieniu przepisów kodeksu cywilnego,
2. Wnioskodawca nie nabywał towarów, lecz usługi w postaci wykonywania poszczególnych elementów portalu przez innych programistów w stosunku do których przysługiwało mu odliczenie podatku VAT,
3. portal i jego elementy księgowane są jako koszty uzyskania przychodu (zgodnie z opisem w Ad. 1.), dlatego czynny podatnik VAT, który nabywał usługi i przysługiwało mu odliczenie podatku VAT, a następnie zaprzestaje prowadzenia działalności gospodarczej, w zakresie nabytych usług - nie będzie miał obowiązku zwrócić podatku VAT. Chodzi bowiem o usługi w postaci realizowania zleceń na poszczególne elementy portalu, na które wystawiane były faktury, a nie o towary. Z kolei obowiązek zwrotu podatku VAT dotyczy wyłącznie towarów.
   
   

Wnioskodawca stoi, więc na stanowisku, iż w spisie z natury podaje się m.in. towary, środki trwałe, wyposażenie. Jeśli portal i jego elementy w całości księgowane były jako koszty uzyskania przychodu, wówczas nie ma obowiązku, a nawet możliwości wykazania tego w spisie towarów dokonywanym przy zamknięciu działalności.

Potwierdza to Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego siedzibą w Łodzi z dnia 5 maja 2009 r., I SA/Łd 68/09:

„1. Program komputerowy nie może być uznany za rzecz w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.).

2. Program komputerowy nie jest rzeczą, więc nie może być towarem, gdyż, w myśl art. 2 punkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług, towarem jest rzecz ruchoma. Nie będąc towarem program komputerowy nie może być przedmiotem nabycia ani dostawy, gdyż te pojęcia dotyczą wyłącznie towarów.”

Ad. 5.

W przypadku obowiązku umieszczenia przez Wnioskodawcę portalu w spisie z natury towarów dokonywanym przy zamknięciu działalności gospodarczej, należy podać wartość księgową portalu.

Wartość ta, obliczana będzie zgodnie z dyspozycją art. 14 ust. 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym podstawą opodatkowania jest wartość towarów podlegających spisowi z natury, ustalona zgodnie z art. 29a ust. 2.

Z kolei zgodnie z art. 29a ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, w przypadku dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2, podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów lub towarów podobnych, a gdy nie ma ceny nabycia - koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy tych towarów.

Mając na uwadze oba przepisy uznać należy, iż w przypadku obowiązku umieszczenia przez Wnioskodawcę portalu w spisie z natury towarów dokonywanym przy zamknięciu działalności gospodarczej, należy podać wartość portalu, odpowiadającą sumie faktur zapłaconych przez Wnioskodawcę w związku z wykonywaniem przez innych programistów poszczególnych elementów portalu, a także wszelkich innych kosztów, które poniósł Wnioskodawca w związku z wytworzeniem portalu, a które bezpośrednio są z tym związane, skorygowanych i określonych na dzień zamknięcia działalności gospodarczej.

Potwierdza to również Interpretacja indywidualna z dnia 28 stycznia 2015 r., ITPP1/443-1634/14/DM:

„Podstawą opodatkowania, dla towarów wyszczególnionych w spisie z natury jest cena nabycia bądź koszt ich wytworzenia, określone w momencie ich dostawy, tj. w momencie ujęcia powyższych towarów w remanencie likwidacyjnym, sporządzanym na dzień zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu. Oznacza to, że podstawą opodatkowania, a więc wartością w jakiej należy wykazać wartość towaru w spisie z natury, jest cena nabycia (koszt wytworzenia), skorygowana na dzień, w którym należy sporządzić spis z natury (tj. dzień zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu), czyli cena jaka zostałaby zapłacona za przedmiotowe towary w dniu dostawy.”

„Podstawą opodatkowania w tym przypadku, zgodnie z art. 14 ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług, jest wartość budynku ustalona zgodnie z art. 29a ust. 2 ustawy (według ceny nabycia, a gdy cena nabycia nie istnieje - koszt wytworzenia określone w momencie dostawy towaru). Oznacza to, że - w tym konkretnym przypadku - wykazany w remanencie likwidacyjnym towar (wybudowany przez Panią budynek) należy opodatkować, przyjmując za podstawę opodatkowania aktualną jego wartość, tj. koszt wytworzenia określony na dzień likwidacji działalności.”

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2020 r. Nr 106 z późn. zm.), zwana dalej ustawą lub ustawa o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 5 ust. 3 ww. ustawy opodatkowaniu podatkiem podlegają również towary w przypadku, o którym mowa w art. 14. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio.

Według art. 7 ust. 1 cyt. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Z art. 7 ust. 2 ww. ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

-jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Przez towary - na mocy art. 2 pkt 6 ustawy rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W tym miejscu należy wskazać, że jak stanowi art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740), rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne.

Natomiast zgodnie z treścią art. 47 § 2 Kodeksu cywilnego, częścią składową rzeczy jest wszystko co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego”.

Stosownie do art. 14 ust. 1 ww. ustawy opodatkowaniu podatkiem podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w przypadku:

1. rozwiązania spółki cywilnej lub handlowej niemającej osobowości prawnej;
2. zaprzestania przez podatnika, o którym mowa w art. 15, będącego osobą fizyczną albo przedsiębiorstwem w spadku wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, obowiązanego, na podstawie art. 96 ust. 6, do zgłoszenia zaprzestania działalności naczelnikowi urzędu skarbowego;
3. wygaśnięcia zarządu sukcesyjnego albo uprawnienia do powołania zarządcy sukcesyjnego - w przypadku gdy zarząd sukcesyjny nie został ustanowiony i dokonano zgłoszenia, o którym mowa w art. 12 ust. 1c ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. z 2019 r. poz. 63, 730, 1018 i 1495).
   
   

Przepis ten odnosi się więc do towarów, będących na stanie w dniu zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

W świetle art. 14 ust. 2 ww. ustawy przepisu ust. 1 nie stosuje się do podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9.

Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w art. 15, będący osobą fizyczną albo przedsiębiorstwem w spadku, nie wykonywał czynności podlegających opodatkowaniu co najmniej przez 10 miesięcy. Nie dotyczy to podatników, którzy zawiesili wykonywanie działalności gospodarczej na podstawie przepisów dotyczących zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej. (art. 14 ust. 3 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 14 ust. 4 ww. ustawy przepisy ust. 1 i 3 stosuje się do towarów, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z treści art. 14 ust. 5 ww. ustawy wynika, że w przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 3, podatnicy są obowiązani sporządzić spis z natury towarów na dzień rozwiązania spółki, zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu albo wystąpienia przypadków, o których mowa w ust. 1 pkt 3, zwany dalej „spisem z natury”. Podatnicy są obowiązani złożyć informację o dokonanym spisie z natury, o ustalonej na jego podstawie wartości towarów i o kwocie podatku należnego, nie później niż w dniu złożenia deklaracji podatkowej składanej za okres obejmujący dzień rozwiązania spółki, zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu albo wystąpienia przypadków, o których mowa w ust. 1 pkt 3.

Jak stanowi art. 14 ust. 6 ww. ustawy obowiązek podatkowy w przypadku, o którym mowa w ust. 1, powstaje w dniu rozwiązania spółki, zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu albo wystąpienia przypadków, o których mowa w ust. 1 pkt 3.

W świetle powyższych regulacji prawnych, obowiązki wynikające z przepisu art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy ciążą na podatniku tegoż podatku, będącym osobą fizyczną, zaprzestającym wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, obowiązanym na podstawie art. 96 ust. 6, do zgłoszenia zaprzestania działalności naczelnikowi urzędu skarbowego.

Z przywołanych przepisów wynika, że obowiązek opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotyczy tej części posiadanych przez osobę fizyczną towarów, które po nabyciu nie zostały odprzedane i w stosunku, do których przysługiwało podatnikowi prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. A zatem warunkiem koniecznym do opodatkowania towarów w zakresie wynikającym z art. 14 ustawy o podatku od towarów i usług jest istnienie po stronie podatnika prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy zakupie towaru.

W przypadku więc zaistnienia określonych okoliczności, wszystkie towary, przy zakupie których został odliczony podatek naliczony muszą zostać opodatkowane podatkiem od towarów i usług, aby zrównoważyć to odliczenie. Towary, które nie spełniają ww. warunku, nie podlegają w takiej sytuacji opodatkowaniu.

Zauważyć należy, iż opodatkowanie towarów, które po nabyciu nie zostały odsprzedane, uzasadnione jest konstrukcją podatku od towarów i usług jako podatku konsumpcyjnego, jak również jest przejawem zasady neutralności tego podatku. Jeśli bowiem podatnik odliczył podatek od nabycia towarów, które później zostały przeznaczone w istocie na konsumpcję, to wówczas powinien zostać obciążony podatkiem należnym, aby zapewnić faktyczne, jednokrotne opodatkowanie konsumpcji. W takim bowiem przypadku następuje zrównanie pozycji byłego podatnika, który nabytych towarów nie wykorzystał w opodatkowanej działalności gospodarczej, z pozycją ostatecznego konsumenta, który musi ponieść ciężar podatku zawartego w cenie nabycia towarów.

Zaprzestając wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podatniku tegoż podatku, będącym osobą fizyczną ciążą obowiązki wynikające z przepisu art. 14 ustawy. Jak bowiem wskazano, w świetle art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy, opodatkowaniu podatkiem podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w przypadku zaprzestania przez podatnika, o którym mowa w art. 15, będącego osobą fizyczną wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, obowiązanego na podstawie art. 96 ust. 6, do zgłoszenia zaprzestania działalności naczelnikowi urzędu skarbowego.

Natomiast ww. podatnicy są obowiązani sporządzić spis z natury towarów na dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, zwany dalej „spisem z natury”. Podatnicy są obowiązani załączyć informację o dokonanym spisie z natury, o ustalonej na jego podstawie wartości i o kwocie podatku należnego, do deklaracji podatkowej składanej za okres obejmujący dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

Z przedstawionej treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą indywidualną działalność gospodarczą związaną z oprogramowaniem. Od sierpnia 2018 roku rozpoczął on działania zmierzające do stworzenia portalu internetowego, którego działalność polegałaby na umożliwieniu użytkownikom serwisu, wspólnego tworzenia obywatelskich inicjatyw ustawodawczych i pracowania nad nimi na wszystkich ich etapach. Portal ten, tworzył sam we własnym zakresie oraz odpłatnie zlecał innym programistom tworzenie jego poszczególnych elementów, na co wystawiali oni faktury VAT. Nie jest wykluczone dalsze tworzenie portalu we własnym zakresie i odpłatne zlecanie innym programistom tworzenia jego poszczególnych elementów. Strona internetowa na której zamieszczony został portal, uruchomiona została w grudniu 2019 roku. Ze względu na specyfikę portalu możliwe jest wprowadzanie dalszych poprawek, rozszerzeń i modyfikacji w przyszłości, zwłaszcza po przekazaniu uwag przez użytkowników portalu, których na dzień złożenia wniosku udało się pozyskać niewielu. Z uwagi na swoją sytuację życiową, obecnie przedsiębiorca rozważa zaprzestanie prowadzenia działalności gospodarczej i wykreślenie z rejestru CEIDG. Nie jest również wykluczona możliwość wycofania portalu z jednoosobowej działalności gospodarczej bez jej zamykania. Celem wycofania portalu z działalności gospodarczej (poprzez samo wycofanie lub zamknięcie działalności gospodarczej) jest możliwość dalszego rozwoju portalu jako działalności non-profit. Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Portal nie stanowi towaru w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U.2020.106 t.j.). Zgodnie bowiem z tym przepisem jako towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Portal internetowy nie spełnia tej definicji. Wnioskodawcy przy wytworzeniu portalu przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwoty podatku naliczonego.

Wnioskodawca ma wątpliwości czy w przypadku zaprzestania prowadzenia działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę, powinien on umieścić portal w spisie z natury towarów, a tym samym dokonać rozliczenia podatku VAT od wartości portalu (pytanie nr 4).

Przepis art. 14 ustawy o podatku od towarów i usług, nakazujący przy zakończeniu działalności opodatkowanie towarów, które po nabyciu lub wyprodukowaniu nie były przedmiotem dostawy towarów, stosuje się tylko do towarów, w stosunku do których podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Opodatkowanie towarów nie oznacza opodatkowania wyłącznie towarów handlowych, czyli nabytych w celu odsprzedaży. Wskazany wyżej art. 14 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, że opodatkowane tym podatkiem są towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, także w przypadku zaprzestania przez podatnika, będącego osobą fizyczną wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Towary to - jak wskazano wyżej, zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług - rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z uwagi na przedstawione okoliczności sprawy oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny należy stwierdzić, że skoro Portal nie stanowi towaru w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do umieszczania go w spisie z natury towarów, a tym samym dokonania rozliczenia podatku VAT od wartości portalu.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 4 jest prawidłowe.

W konsekwencji powyższego rozstrzygnięcia oraz warunkowego charakteru pytania nr 5, rozstrzyganie w zakresie objętym ww. pytaniem tj. czy w przypadku obowiązku umieszczenia przez Wnioskodawcę portalu w spisie z natury towarów, a tym samym dokonania rozliczenia podatku VAT od wartości portalu, należy podać wartość księgową czy rynkową portalu, stało się bezzasadne.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja rozstrzyga ściśle w zakresie sformułowanego pytania i przedstawionego stanowiska, stąd kwestia ewentualnego obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego odliczonego przy wytworzeniu portalu internetowego, nie była przedmiotem rozstrzygnięcia.

Dodatkowo należy wskazać, że w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przypisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postepowaniu przed sądami administracyjnymi – (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinie zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się do błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawą.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.