Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-2.4011.739.2020.2.MP
z 18 grudnia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 27 sierpnia 2020 r. (data wpływu 3 września 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 3 grudnia 2020 r. (data wpływu 9 grudnia 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania emerytury wypłacanej z holenderskiego systemu ubezpieczeń społecznych (AOW) – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 września 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania w 2020 r. oraz w latach przyszłych, dochodów uzyskiwanych w Holandii z tytułu: emerytury wypłacanej z holenderskiego systemu ubezpieczeń społecznych (AOW), emerytur otrzymywanych z holenderskiego pracowniczego programu emerytalnego oraz kwoty „wakacyjnej”.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 20 listopada 2020 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.739.2020.1.MP, wezwano Wnioskodawczynię, na podstawie art. 169 § 1-2 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Ww. wezwanie zostało wysłane w dniu 20 listopada 2020 r., doręczone w dniu 27 listopada 2020 r. W dniu 9 grudnia 2020 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (data nadania 4 grudnia 2020 r).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Okres podatkowy, będący przedmiotem zapytania: od 1 stycznia 2020 r. do końca życia.

Miejsce zamieszkania Wnioskodawczyni dla celów podatku dochodowego: Polska. Wnioskodawczyni posiada obywatelstwo polskie i holenderskie. Źródłem dochodu w Polsce od 2014 r. jest emerytura ZUS.

Wnioskodawczyni w Holandii mieszkała i pracowała … lata (od … do ...). Z tego tytułu przysługuje Jej emerytura.

Wnioskodawczyni od dnia 1 stycznia 2014 r. otrzymuje emeryturę z funduszu emerytalnego: PP., a od dnia 1 lipca 2019 r., z: AN. oraz AB.

Od dnia 20 listopada 2020 r. Wnioskodawczyni będzie otrzymywała emeryturę z: AP oraz emeryturę … (AOW).

Emerytura wypłacana z holenderskiego systemu ubezpieczeń społecznych: AOW (…).

Emerytura wypłacana z holenderskiego pracowniczego programu emerytalnego z następujących instytucji:

• PP. – Wnioskodawczyni pracowała w…, pełniła funkcję: … ;
• AN. – Wnioskodawczyni pracowała w…, pełniła funkcję:…;
  
• AB. - ten fundusz emerytalny przejął emeryturę Wnioskodawczyni z …, gdy dostała …odprawę;
• AP.:
• Wnioskodawczyni pracowała w: Urząd…, pełniła funkcję:…,
• Wnioskodawczyni pracowała w:…, pełniła funkcję: kierownik...

Emerytura z każdego z funduszy jest i będzie wpłacana raz w miesiącu na konto bankowe Wnioskodawczyni w Holandii, z każdego funduszu innego dnia.

Do stałej kwoty AOW wypłacanej miesięcznie, dochodzić będzie dodatkowa miesięczna kwota na urlop wypłacana przez Holendrów raz w roku, w maju (łącznie za 12 miesięcy). Aby uniknąć płacenia podwójnego podatku, biuro podatkowe w Holandii (…) zwolniło Wnioskodawczynię z płacenia podatku w Holandii z: PP., AN., AB. oraz AP.

Wnioskodawczyni obecnie przelicza emeryturę z euro na złotówki według średniego kursu NBP na dzień przed wpłatą emerytury, na swoje konto w Holandii. Wnioskodawczyni 17% otrzymanej kwoty wpłaca na swój mikrorachunek w Urzędzie Skarbowym do 20-go następnego miesiąca. Teraz czyni to dla trzech emerytur, a od listopada 2020 r., będzie czyniła to dla wszystkich pięciu. Okazuje się jednak, że podatek (…) od emerytury AOW, Wnioskodawczyni będzie musiała uiszczać w Holandii. Jak poinformowali Wnioskodawczynię Holendrzy, podatek w Polsce jest wyższy od holenderskiego. W związku z tym, różnicę pomiędzy podatkiem do zapłacenia w Polsce, a pobranym w Holandii, Wnioskodawczyni będzie musiała uiścić w Polsce. Holendrzy przyznają Wnioskodawczyni ulgę podatkową od podatku za AOW (tzw. …).

Wnioskodawczyni w Polsce płaci raz w roku podatek od odsetek, od oszczędności w banku w Holandii, w wysokości 19%.

Wnioskodawczyni w uzupełnieniu wniosku dodała m.in., że w dniu 31 sierpnia 2020 r. zwróciła się z prośbą o wydanie interpretacji indywidualnej, wysyłając wniosek na wymaganym druku ORD-IN oraz uiszczając odpowiednią opłatę. Uważa Ona, że właściwie i wyczerpująco przedstawiła zarówno stan faktyczny, jak i zdarzenie przyszłe, a także własne stanowisko w tej sprawie. Postawione w piśmie pytania są dla Niej niezrozumiałe i zbyt trudne. Od Krajowej Informacji Skarbowej oczekuje jasnej odpowiedzi kierowanej do zwykłego obywatela, a nie do prawnika (wyszukiwanie artykułów i to nie tylko w polskim, ale i holenderskim prawie, nie należy do Jej kompetencji). Wnioskodawczyni nie jest więc w stanie uzupełnić wniosku oczekiwanymi doprecyzowaniami, popieranymi przepisami prawnymi. Skoro ani Krajowa Informacja Skarbowa, ani Urząd Skarbowy nie są w stanie określić wysokości podatku, jaki Wnioskodawczyni ma obowiązek płacić w kraju, od emerytury, którą otrzymuje w Holandii, wnosi o przekazanie wniosku do odpowiedniej instancji, która będzie w stanie udzielić właściwej odpowiedzi. Do czasu otrzymania konkretnej odpowiedzi, uczciwie płacąc podatki, Wnioskodawczyni kontynuować będzie dotychczas przyjęty przez Nią sposób wyliczania podatku oraz sposób rozliczania się z Urzędem Skarbowym.

Za podstawę wyliczenia podatku od AOW, Wnioskodawczyni przyjmuje informacje przekazane Jej przez pracownika infolinii Krajowej Informacji Skarbowej oraz pisemne informacje podane Jej we wrześniu br. przez holenderski Urząd Podatkowy (…) oraz … (…), który tę emeryturę wypłaca. Tak więc, podatek od AOW, do zapłacenia przez Wnioskodawczynię w Polsce, stanowić będzie różnicę między wysokością podatku w Polsce, a wysokością podatku płaconego obowiązkowo w Holandii.

Wnioskodawczyni stwierdza, że w związku z brakiem konkretnych instrukcji zarówno od Krajowej Informacji Skarbowej, jak i Naczelnika Urzędu Skarbowego … sprawie wyliczeń podatku od holenderskiej emerytury oraz formy i terminu jej wpłaty na konto Urzędu Skarbowego, nie ponosi odpowiedzialności za jakiekolwiek wynikające z tej niewiedzy błędy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy podatek do uiszczenia przez Wnioskodawczynię w Polsce za otrzymaną przez Nią emeryturę z każdego, z pięciu funduszy (także AOW) jest takiej samej wysokości, tj. 17%?
2. Czy wszystkie kwoty podatku Wnioskodawczyni musi wpłacać co miesiąc na swój mikrorachunek w Urzędzie Skarbowym do 20-go każdego następnego miesiąca (także od AOW)?
3. Czy Wnioskodawczyni może wyliczać podatek na podstawie średniego miesięcznego kursu NBP, aby czynności tej nie powtarzać dla pięciu kwot każdego miesiąca?
4. Czy podlega opodatkowaniu kwota „wakacyjna” doliczana raz w roku do AOW? Jeżeli tak, to w jakiej wysokości i kiedy (co miesiąc czy raz do roku)?
5. Czy Polska honoruje przyznawaną w Holandii ulgę podatkową od AOW (tzw.…)? Jeżeli tak, to czy comiesięczny podatek od AOW do zapłacenia w Polsce stanowiłby różnicę między 17% podatku w Polsce, a wyrażonym w % podatkiem (…) bez odliczenia ulgi podatkowej w Holandii mimo jej faktycznego odliczenia (tj. w % wyrażony podatek jaki by zapłaciła w Holandii, gdyby nie odliczona została ulga podatkowa)?
   
   

Przedmiotowa interpretacja dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie jednego zdarzenia przyszłego, tj. opodatkowania emerytury wypłacanej z holenderskiego systemu ubezpieczeń społecznych (AOW). Natomiast, w pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym emerytur otrzymywanych z holenderskiego pracowniczego programu emerytalnego oraz opodatkowania kwoty „wakacyjnej”, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawczyni, ponieważ emerytura z każdego funduszu będzie wpłacana raz w miesiącu na Jej konto bankowe w Holandii, z każdego funduszu innego dnia, wyliczanie podatku na podstawie średniego miesięcznego kursu NBP, ograniczyłoby te czynności z pięciu, do jednej miesięcznie. W miarę przypływu lat, czynności te mogą stać się nie do wykonania przez coraz mniej sprawny umysł.

Jeżeli Polska honoruje przyznawaną ulgę podatkową w Holandii (…), to comiesięczny podatek od AOW do zapłacenia w Polsce, stanowiłby różnicę między 17% podatku w Polsce, a wyrażonym w % podatkiem (…) bez odliczenia ulgi podatkowej w Holandii, mimo jej faktycznego odliczenia (tj. w % wyrażony podatek, jaki by Wnioskodawczyni zapłaciła w Holandii, gdyby nie odliczona została ulga podatkowa).

Jeżeli zaś, w Polsce nie jest honorowana ulga podatkowa od AOW przyznawana w Holandii, to w rozumieniu Wnioskodawczyni, comiesięczny podatek od AOW do zapłacenia w Polsce, stanowiłby różnicę między 17% podatku w Polsce, a wyrażonym w % faktycznie odliczonym podatkiem w Holandii. Oznaczałoby to wówczas, iż kwotę, z której zwolnili Wnioskodawczynię Holendrzy, musiałaby zapłacić w Polsce.

Jeżeli kwota „wakacyjna” doliczana do AOW raz w roku, w maju (łącznie za 12 miesięcy), podlega opodatkowaniu w Polsce, to w rozumieniu Wnioskodawczyni, podatek od niej musiała by wyliczyć według tej samej zasady, jak podatek od podstawowej comiesięcznej kwoty AOW, również wyrażony w procentach, a opłacony do 20 czerwca.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego – jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Stosownie do art. 3 ust. 2a ww. ustawy, osoby fizyczne jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast, jeśli podatnik będzie miał miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce, będzie płacił podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, że Wnioskodawczyni ma miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce i w Polsce podlega obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Wnioskodawczyni posiada obywatelstwo polskie i holenderskie. W Holandii Wnioskodawczyni mieszkała i pracowała … lata (od …do ...), z tego tytułu przysługuje Jej, m.in. emerytura z holenderskiego systemu ubezpieczeń społecznych: AOW (…), którą będzie otrzymywała od dnia 20 listopada 2020 r. Podatek od emerytury AOW, Wnioskodawczyni będzie uiszczała w Holandii. Wnioskodawczyni przelicza emeryturę z waluty euro, na złotówki według średniego kursu …na dzień przed wpłatą emerytury, na swoje konto w Holandii. Wnioskodawczyni 17% otrzymanej kwoty wpłaca na swój mikrorachunek w Urzędzie Skarbowym do 20-go następnego miesiąca. Wnioskodawczyni uzyskuje w Polsce od 2014 r., emeryturę z ZUS. Ponadto, w Polsce płaci podatek od odsetek, od oszczędności w banku w Holandii.

W przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie Konwencja z dnia 13 lutego 2002 r. między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 2003 r., Nr 216, poz. 2120).

W myśl art. 18 ust. 1 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, z uwzględnieniem postanowień artykułu 19 ustęp 2 emerytury i inne podobne świadczenia wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie w związku z wcześniejszym zatrudnieniem, jak i renty wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Stosownie do art. 18 ust. 2 ww. Konwencji, bez względu na postanowienia ustępu 1 emerytura lub inne podobne świadczenie albo renta może być również opodatkowana w tym Umawiającym się Państwie, z którego jest ona uzyskiwana, zgodnie z prawem tego Państwa:

1. jeżeli, i o ile, tytuł do takiej emerytury lub innego podobnego świadczenia albo renty w Umawiającym się Państwie, z którego jest uzyskiwana, jest zwolniony z opodatkowania, lub składki związane z emeryturą lub innym podobnym świadczeniem albo rentą dokonywane na rzecz funduszu emerytalnego lub firmy ubezpieczeniowej były odpisywane w przeszłości przy obliczaniu dochodu podlegającego opodatkowaniu w tym Państwie lub kwalifikowały się do innych ulg podatkowych w tym Państwie; i
2. jeżeli, i o ile, taka emerytura lub inne podobne świadczenie albo renta nie jest opodatkowana w Umawiającym się Państwie, w którym odbiorca ma miejsce zamieszkania, według powszechnie stosowanej stawki od dochodu z pracy najemnej, lub jest opodatkowana od mniej niż 90% kwoty brutto emerytury lub innego podobnego świadczenia albo renty; i
3. jeżeli łączna kwota brutto emerytur i innych podobnych świadczeń oraz rent, a także emerytura lub inne wypłaty, dokonane na podstawie przepisów o systemie ubezpieczeń społecznych Państwa, w jakimkolwiek roku kalendarzowym przekroczy kwotę 20.000 euro.
   
   

Na podstawie art. 18 ust. 3 ww. Konwencji, bez względu na postanowienia ustępów 1 i 2, jeżeli taka emerytura lub inne podobne świadczenie niebędące z natury świadczeniem okresowym wypłacane w związku z wcześniejszym zatrudnieniem w drugim Umawiającym się Państwie jest wypłacane przed dniem rozpoczęcia pobierania emerytury lub jeżeli zostanie dokonana jednorazowa wypłata w zamian za prawo do renty przed dniem rozpoczęcia pobierania renty, to takie świadczenie lub jednorazowa wypłata może być również opodatkowana w Umawiającym się Państwie, w którym została uzyskana.

Zgodnie z art. 18 ust. 4 ww. Konwencji, uważa się, że emeryturę lub inne podobne świadczenie albo rentę uzyskuje się z Umawiającego się Państwa, jeżeli, i o ile, składki lub wypłaty związane z emeryturą, innym podobnym świadczeniem albo rentą, lub uprawnienia z nich uzyskane kwalifikują się do ulgi podatkowej w tym Państwie. Przeniesienie emerytury z funduszu emerytalnego lub firmy ubezpieczeniowej w jednym Umawiającym się Państwie do funduszu emerytalnego lub firmy ubezpieczeniowej w innym Państwie nie ogranicza w żaden sposób praw do opodatkowania przez pierwsze wymienione Państwo na mocy tego artykułu.

Stosownie do art. 18 ust. 5 ww. Konwencji, wszelkie emerytury i inne płatności wypłacane według przepisów systemu ubezpieczeń społecznych Umawiającego się Państwa osobie mającej miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym pierwszym wymienionym Umawiającym się Państwie.

Na podstawie art. 18 ust. 6 ww. Konwencji, właściwe organy Umawiających się Państw rozstrzygną w drodze wzajemnego porozumienia sposób stosowania ustępu 2. Ustalą również, jakie bliższe dane osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie musi przedstawić dla potrzeb właściwego stosowania Konwencji w drugim Umawiającym się Państwie, a w szczególności, aby można było ustalić, czy warunki, o których mowa w ustępie 2 lit. a), b) i c), zostały spełnione.

Termin „renta” oznacza ustaloną kwotę wypłacaną okresowo w ustalonych terminach dożywotnio lub przez określony lub dający się ustalić okres czasu, jako spełnienie zobowiązania dokonywania wypłat w zamian za uprzednio w pełni dokonane zobowiązanie pieniężne lub w równoważniku danej kwoty pieniężnej (art. 18 ust. 7 ww. Konwencji).

Zgodnie z art. 18 ust. 8 ww. Konwencji, czy, i w jakim zakresie, emerytura lub podobne świadczenie podlega postanowieniom tego artykułu lub artykułu 19, zależy od rodzaju wcześniejszego zatrudnienia, prywatnego lub państwowego, podczas którego uprawnienia do tej części emerytury lub podobnego świadczenia zostały wypracowane.

W myśl art. 19 ust. 2 lit. a) ww. Konwencji, jakakolwiek emerytura wypłacana przez lub pochodząca z funduszy utworzonych przez Umawiające się Państwo, jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny, osobie fizycznej z tytułu świadczenia usług na rzecz tego Państwa, jego jednostki terytorialnej lub organu lokalnego, może być opodatkowana w tym Państwie.

Stosownie do art. 19 ust. 2 lit. b) ww. Konwencji, jednakże taka emerytura podlega opodatkowaniu tylko w drugim Umawiającym się Państwie, jeśli osoba fizyczna jest obywatelem tego Państwa i posiada w nim miejsce zamieszkania.

Postanowienia artykułów 15, 16, 17 i 18 stosuje się do uposażeń, płac i podobnych wynagrodzeń oraz emerytur z tytułu świadczonych usług pozostających w związku z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Umawiające się Państwo, jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny (art. 19 ust. 3 ww. Konwencji).

W świetle powyższego, według zasady wynikającej z treści art. 18 ust. 1 ww. Konwencji, emerytury, inne podobne świadczenia, jak również renty podlegają opodatkowaniu tylko w państwie zamieszkania (w niniejszej sprawie w Polsce). Jednakże w przypadku spełnienia warunków określonych w art. 18 ust. 2 lit. a)-c) ww. Konwencji, dochody uzyskane ze świadczeń, o których mowa w tychże przepisach, w tym z tytułu emerytur wypłacanych z Holandii, mogą być opodatkowane zarówno w Polsce, jak i w Holandii.

Tak samo, jednakże bez spełnienia dodatkowych warunków, dochody uzyskane z systemu ubezpieczeń społecznych Holandii, będące płatnością wypłacaną według przepisów systemu ubezpieczeń społecznych Holandii mogą być opodatkowane zarówno w Polsce, jak i w Holandii (art. 18 ust. 5 ww. Konwencji).

Postanowienie w Umowie, że danego rodzaju dochód „może podlegać” opodatkowaniu w jednym z państw (najczęściej w państwie źródła) wskazuje bowiem, że państwo źródła ma prawo opodatkować dany dochód, bez względu na to, czy dochód ten podlegać będzie opodatkowaniu w drugim państwie (państwie rezydencji). Przypisanie prawa do opodatkowania nie ma tutaj charakteru wyłączności.

Jednocześnie, w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu tego dochodu w Polsce, należy zastosować określoną w ww. Konwencji metodę unikania podwójnego opodatkowania.

Stosownie do art. 23 ust. 5 lit. a) ww. Konwencji, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami Konwencji może być opodatkowany w Niderlandach, to Rzeczpospolita Polska zezwoli na odliczenie od podatku od dochodu tej osoby kwoty równej podatkowi od dochodu zapłaconemu w Niderlandach. Jednakże takie odliczenie nie może przekroczyć tej części podatku od dochodu, jaka została obliczona przed dokonaniem odliczenia i która odpowiada tej części dochodu, która może być opodatkowana w Niderlandach.

Zgodnie z art. 27 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, osiąga również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie stanowi o zastosowaniu metody określonej w ust. 8, lub z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, dochody te łączy się z dochodami ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym przypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym państwie. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w państwie obcym.

Na podstawie art. 27 ust. 9a ww. ustawy, w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 1, uzyskującego wyłącznie dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które nie są zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zasady określone w ust. 9 stosuje się odpowiednio.

Należy wskazać, że metodę unikania podwójnego opodatkowania określaną jako metoda proporcjonalnego odliczenia (zaliczenia) stosuje się w przypadku, gdy umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie stanowi o zastosowaniu metody wyłączenia z progresją.

Zgodnie z tą metodą, podatnik osiągający dochody za granicą ma obowiązek wykazać ww. dochody w zeznaniu, a od podatku dochodowego obliczonego według skali podatkowej ma prawo odliczyć podatek zapłacony za granicą. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w państwie obcym.

Zatem, w odniesieniu do rozpatrywanej sprawy, jeżeli prawo do opodatkowania dochodu mają w praktyce oba państwa i dochód uzyskiwany z Holandii jest opodatkowany w Polsce, to od należnego podatku w Polsce, odlicza się podatek zapłacony w Holandii. Odliczenie to, możliwe jest tylko do wysokości podatku przypadającego proporcjonalnie na dochód uzyskany w Holandii.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 9 ust. 1a ww. ustawy, jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest z zastrzeżeniem art. 25e, art. 29-30cb, art. 30da-30f oraz art. 44 ust. 7e i 7f, suma dochodów z wszystkich źródeł przychodów.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, źródłami przychodów są stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Na podstawie art. 11a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Bank z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu.

Zgodnie z art. 11a ust. 3 ww. ustawy, kwoty uprawniające do odliczenia od dochodu, podstawy obliczenia podatku lub obniżenia podatku, wydatki na podatek, wyrażone w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Bank z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia wydatku lub zapłaty podatku.

W myśl art. 12 ust. 7 ww. ustawy, przez emeryturę lub rentę rozumie się łączną kwotę świadczeń emerytalnych i rentowych, w tym kwoty emerytur kapitałowych wypłacanych na podstawie ustawy o emeryturach kapitałowych, wraz ze wzrostami i dodatkami, z wyłączeniem dodatków rodzinnych i pielęgnacyjnych oraz dodatków dla sierot zupełnych do rent rodzinnych.

W przypadku emerytur i rent wypłacanych z zagranicy do poboru zaliczek na podatek dochodowy zobowiązane są, co do zasady osoby prawne i ich jednostki organizacyjne (np. bank) dokonujące wypłaty świadczeń stosownie do art. 35 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W sytuacji, gdy osoba mieszkająca w Polsce otrzymuje emeryturę z zagranicy na konto bankowe w Polsce, to na polskim banku jako płatniku ciąży obowiązek poboru zaliczek na podatek. Natomiast Wnioskodawczyni wskazała, że otrzymuje emeryturę na konto bankowe w Holandii.

Stosownie do treści art. 44 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy osiągający dochody bez pośrednictwa płatników:

1. ze stosunku pracy z zagranicy,
2. z emerytur i rent z zagranicy,
3. z tytułów określonych w art. 13 pkt 2, 4 i 6-9, z zastrzeżeni

- są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy, według zasad określonych w ust. 3a.

Zgodnie z art. 44 ust. 3a ww. ustawy, podatnicy uzyskujący dochody, o których mowa w ust. 1a, są obowiązani w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dochód był uzyskany, a za grudzień – przed upływem terminu określonego na złożenie zeznania, wpłacać zaliczki miesięczne, stosując do uzyskanego dochodu najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Za dochód, o którym mowa w zdaniu pierwszym, uważa się uzyskane w ciągu miesiąca przychody po odliczeniu miesięcznych kosztów uzyskania w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 lub 9 oraz zapłaconych w danym miesiącu składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lub 2a. Przy obliczaniu zaliczki podatnik może stosować wyższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Na podstawie art. 44 ust. 3c ww. ustawy, zaliczkę obliczoną w sposób określony w ust. 3a zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, zapłaconej w danym miesiącu ze środków podatnika.

Przepisy ust. 1a i 7 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Przepisy art. 27 ust. 9 i 9a stosuje się odpowiednio (art. 44 ust. 3e ww. ustawy).

Stosownie do treści art. 27 ust. 1 ww. ustawy, podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 29-30f, pobiera się od podstawy jego obliczenia według następującej skali: podstawa obliczenia podatku w złotych do 85 528, podatek wynosi: 17%, minus kwota zmiejszająca podatek. Podstawa obliczenia podatku w złotych ponad 85 528, podatek wynosi 14 539 zł 36 gr + 32% minus kwota zmniejszająca podatek.

Zgodnie z art. 27 ust. 1a i 1b ww. ustawy, kwota zmniejszająca podatek, o której mowa w ust. 1, odliczana w rocznym obliczeniu podatku, o którym mowa w art. 34 ust. 7, lub w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, wynosi:

1. 1360 zł - dla podstawy obliczenia podatku nieprzekraczającej kwoty 8000 zł;
2. 1360 zł pomniejszone o kwotę obliczoną według wzoru: 834 zł 88 gr × (podstawa obliczenia podatku - 8000 zł) ÷ 5000 zł
   dla podstawy obliczenia podatku wyższej od 8000 zł i nieprzekraczającej kwoty 13 000 zł;
3. 525 zł 12 gr - dla podstawy obliczenia podatku wyższej od 13 000 zł i nieprzekraczającej kwoty 85 528 zł;
4. 525 zł 12 gr pomniejszone o kwotę obliczoną według wzoru: 525 zł 12 gr × (podstawa obliczenia podatku - 85 528 zł) ÷ 41 472 zł dla podstawy obliczenia podatku wyższej od 85 528 zł i nieprzekraczającej kwoty 127 000 zł.
   
   

Przy obliczaniu zaliczek na podatek dochodowy (art. 27 ust. 1b ww. ustawy):

1. w przypadku podatników, których dochody nie przekroczą kwoty stanowiącej górnej granicy pierwszego przedziału skali określonej w ust. 1 - kwota zmniejszająca podatek, o której mowa w ust. 1, wynosi 525 zł 12 gr rocznie;
2. w przypadku podatników, których dochody przekroczą kwotę stanowiącą górną granicę pierwszego przedziału skali określonej w ust. 1 - zaliczki nie pomniejsza się o kwotę zmniejszającą podatek, o której mowa w pkt 1.
   
   

Wskazać również należy, że zgodnie z art. 27b ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek dochodowy, obliczony zgodnie z art. 27 lub art. 30c, w pierwszej kolejności ulega obniżeniu o kwotę składki zapłaconej w roku podatkowym ze środków podatnika na obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne podatnika lub osób z nim współpracujących, zgodnie z przepisami dotyczącymi obowiązkowego ubezpieczenia zdrowotnego obowiązującymi w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, lub w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 4.

Na podstawie art. 27b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwota składki na ubezpieczenie zdrowotne, o którą zmniejsza się podatek, nie może przekroczyć 7,75% podstawy wymiaru tej składki.

Wysokość wydatków na cele określone w ust. 1 ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie (art. 27b ust. 3 ww. ustawy).

Stosownie do art. 27b ust. 4 ww. ustawy, obniżenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, stosuje się, pod warunkiem że:

1. nie dotyczy składki, której podstawą wymiaru jest dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska;
2. składka na obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne zapłacona w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego lub w Konfederacji Szwajcarskiej nie została odliczona od dochodu (przychodu) albo podatku w tym państwie albo nie została odliczona na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 2a;
3. istnieje podstawa prawna wynikająca z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, w którym podatnik opłacał składki na obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne.
   
   

W myśl art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie od dnia 15 lutego do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. Zeznania złożone przed początkiem terminu uznaje się za złożone w dniu 15 lutego roku następującego po roku podatkowym.

Przed upływem terminu określonego na złożenie zeznania podatnicy są obowiązani wpłacić różnicę między podatkiem należnym wynikającym z zeznania, o którym mowa w ust. 1, a sumą należnych za dany rok zaliczek, w tym również sumą zaliczek pobranych przez płatników, o czym stanowi art. 45 ust. 4 pkt 1 tej ustawy.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że uzyskiwanie dochodu z tytułu emerytury z holenderskiego systemu ubezpieczeń społecznych (AOW), w sytuacji gdy wypłata tego świadczenia nie będzie następowała za pośrednictwem płatnika (banku w Polsce), powoduje dla podatnika obowiązek zapłaty w ciągu roku miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy.

Reasumując, Wnioskodawczyni posiada w Polsce miejsce zamieszkania i podlega w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Świadczenie emerytalne Wnioskodawczyni wypłacane według przepisów systemu ubezpieczeń społecznych Holandii (AOW), podlega na podstawie art. 18 ust. 5 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, opodatkowaniu zarówno w państwie źródła, tj. w Holandii, jak i w państwie miejsca zamieszkania tj. w Polsce. Do dochodu Wnioskodawczyni z tytułu ww. emerytury, zgodnie z powołaną ww. Konwencją, ma zastosowanie metoda opodatkowania przewidziana w art. 23 ust. 5 lit. a) ww. Konwencji, tj. metoda odliczenia proporcjonalnego. Zaliczkę na podatek dochodowy od emerytury z holenderskiego systemu ubezpieczeń społecznych (AOW), Wnioskodawczyni powinna ustalić na podstawie zasad według skali podatkowej określonej w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli z zastosowaniem stawki 17% lub 32%. W sytuacji, gdy emerytura z holenderskiego systemu ubezpieczeń społecznych (AOW), podlega opodatkowaniu zarówno w Polsce, jak i w państwie źródła, tj. w Holandii, zaliczka na podatek dochodowy, pomniejszana będzie o kwotę podatku zapłaconego w Holandii. Ponadto, gdy emerytura z Holandii wypłacana jest na zagraniczny rachunek bankowy Wnioskodawczyni (tj. bez pośrednictwa polskiego płatnika, np. banku), obowiązek obliczenia oraz wpłacenia miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy ciąży na Wnioskodawczyni, stosownie do treści art. 44 ust. 1a pkt 2, ust. 3a, ust. 3c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przeliczenia na złotówki otrzymanej w walucie euro, kwoty emerytury z holenderskiego systemu ubezpieczeń społecznych, Wnioskodawczyni powinna dokonać według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Bank z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień zapłaty podatku, stosownie do zasad określonych w art. 11a ust. 1 i ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Termin wpłaty miesięcznej zaliczki to 20 dzień następnego miesiąca, z wyłączeniem zaliczki za grudzień, która wpłacana jest w terminie złożenia zeznania podatkowego. Wnioskodawczyni przysługuje prawo do odliczenia od polskiego podatku kwoty podatku zapłaconego w Holandii, odliczenie to, nie może jednak przekroczyć podatku proporcjonalnie przypadającego na dochód z zagranicznej emerytury wypłacanej z holenderskiego systemu ubezpieczeń społecznych. Wnioskodawczyni ma również prawo do obniżenia podatku dochodowego o kwotę zapłaconej w roku podatkowym składki na ubezpieczenie zdrowotne zgodnie z przepisami dotyczącymi obowiązkowego ubezpieczenia zdrowotnego, obowiązującymi w Holandii, z uwzględnieniem jednakże dyspozycji art. 27b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni uznano za nieprawidłowe.

Podkreślić należy, że Organ w wydanej interpretacji nie może odnieść się do wyliczeń zobowiązania podatkowego (np. przychodu, podatku), ponieważ ocena taka nie może być dokonana w ramach postępowania w sprawie wydania interpretacji indywidualnej. Zgodnie z obowiązującą w polskim systemie podatkowym zasadą samoopodatkowania, na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego. Weryfikacja przyjętych wartości i dokonanych obliczeń może być dokonana dopiero na etapie ewentualnych, późniejszych postępowań podatkowych lub kontrolnych, która nie jest możliwa w ramach wydawania interpretacji indywidualnych na podstawie art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.). Zaznaczyć należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Jeżeli zatem, przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie się różniło od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie przedstawionego zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w… , za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.