Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-3.4011.780.2020.2.ID
z 18 grudnia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 września 2020 r. (data wpływu 2 października 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 1 grudnia 2020 r. (data wpływu 1 grudnia 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box)– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 października 2020 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box).

Z uwagi na braki formalne wniosku, Organ podatkowy pismem z dnia 10 listopada 2020 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.780.2020.1.ID, (doręczonym dnia 25 listopada 2020 r.), wezwał Wnioskodawcę na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) do jego uzupełnienia, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. W odpowiedzi na ww. wezwanie w dniu 1 grudnia 2020 r., wpłynęło uzupełnienie wniosku (data nadania 1 grudnia 2020 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na produkcji i sprzedaży flag, bannerów i innych materiałów reklamowych i informacyjnych. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową polegającą przede wszystkim na tworzeniu unikalnych rozwiązań w zakresie wzornictwa przemysłowego (dalej: „Prawa własności intelektualnej”).

Celem prowadzonych prac są przede wszystkim:

• opracowywanie atrakcyjnych marketingowo projektów opakowań oraz etykiet,
  

• opracowywanie rozwiązań mających na celu poprawę jakości oferowanych produktów, przede wszystkim poprzez poprawę ich trwałości,
  

• opracowywanie nowych wzorów/rodzajów opakowań celem nieustannego poprawiania jakości i wizerunku produktów klientów.
  
  

W ramach prowadzonych prac Wnioskodawca ponosi koszty związane w wytworzeniem nowych rozwiązań w postaci Praw własności intelektualnej. Do tych kosztów zaliczają się przede wszystkim:

• koszty materiałowe niezbędne do wytworzenia prototypów i wersji testowych nowych produktów,
  

• koszty pracy związane z wytworzeniem prototypów i wersji testowych nowych produktów,
  

• koszty pracy związane z zaprojektowaniem nowych rozwiązań w ramach przedsiębiorstwa Wnioskodawcy.
  
  

Koszty te były ponoszone w toku prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej w przeszłości, w tym również w okresie przed 1 stycznia 2020 r. Wydatki tego typu będą również ponoszone w przyszłości w przypadku wdrażania nowych rozwiązań w zakresie wzornictwa przemysłowego.

Wnioskodawca zamierza zarejestrować opracowane przez siebie rozwiązania jako wzory przemysłowe i użytkowe w Urzędzie Patentowym, a następnie opodatkować z praw własności intelektualnej uwzględnionych w cenie towarów zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT.

Koszty związane z wytworzeniem opisanych wyżej praw własności intelektualnej zostaną zaewidencjonowane na utworzonych w tym celu wyodrębnionych kontach księgowych, celem zapewnienia ich identyfikacji i umożliwienia wyliczenia wskaźnika, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT.

Wnioskodawca prowadził też będzie w ramach księgi przychodów i rozchodów ewidencję przychodów i kosztów związanych z wykorzystywanymi prawami własności intelektualnej, celem zapewnienia możliwości ustalenia dochodu kwalifikowanego z Praw własności intelektualnej.

Wnioskodawca zamierza sprzedawać swoje produkty zainteresowanym klientom. Sprzedaż będzie następować poprzez:

• udzielenie odpłatnej licencji na korzystanie z prawa własności intelektualnej,
  

• sprzedaż prawa własności intelektualnej zainteresowanemu podmiotowi,
  

• wszystkie prawa będące przedmiotem sprzedaży lub licencji będą wcześniej zarejestrowane w Urzędzie Patentowym RP jako prawa do wzorów przemysłowych, bądź użytkowych.
  
  

W piśmie z dnia 1 grudnia 2020 r. Wnioskodawca wskazał, że prowadzi działalność w tym zakresie od momentu zarejestrowania jednoosobowej działalności gospodarczej w CEIDG.

Prowadzona działalność stanowi prace rozwojowe. Nie polega na prowadzeniu badań naukowych.

Prowadzona działalność ma charakter badań o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy– Prawo o szkolnictwie wyższym, tj. obejmuje wykorzystywanie dostępnej wiedzy o projektowania nowych bądź ulepszonych produktów.

Działalność badawczo-rozwojowa prowadzona jest w firmie Wnioskodawcy w sposób systematyczny i stanowi działalność o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca, nieustannie pracuje nad rozwiązaniami mającymi na celu udoskonalanie oferowanych wyrobów, ich technologii produkcji, optymalizację kosztów.

Wnioskodawca na bieżąco monitoruje efekty swoich prac, które zostały zaimplementowane u kontrahentów. W przypadku gdy produkty wymagają ulepszeń, usprawnień bądź zmian wynikających z zapotrzebowania kontrahenta takie zmiany są dokonywane.

Na chwilę obecną Wnioskodawca dysponuje prawami, które zostaną zarejestrowane jako wzory przemysłowe.

Wnioskodawca zamierza zarejestrować opracowane przez siebie rozwiązania jako wzory przemysłowe w Urzędzie Patentowym.

Wnioskodawca zamierza dokonać zgłoszeń w grudniu 2020 r. Wnioskodawcy nie będzie przysługiwać prawo ochronne podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw, tj. Urząd Patentowy nie wyda decyzji o udzieleniu prawa ochronnego do wzoru użytkowego, o której mowa w art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2017 r., poz. 776, z późn. zm.).

Wnioskodawca zakłada że na skutek zgłoszenia otrzyma decyzję o udzieleniu prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, o której mowa w art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej.

Jeżeli chodzi o koszty pracy związane z wytworzeniem prototypów i wersji testowych oraz związane z projektowaniem to Wnioskodawca miał na myśli dwie kategorie kosztów:

• koszty pracy własnej poświęconej tej działalności,
  

• koszty związane z wypłatą wynagrodzenia na rzecz firm zewnętrznych, którym zlecono wykonanie części prac.
  
  

Nie będą to nakłady na koszty pracownicze o których mowa w art. 12 ust. 1 oraz art. 13 pkt 8 lit. a i c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Wnioskodawca od początku ponoszenia wydatków prowadzi odrębną ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pozwalającą na wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów oraz dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stosowna ewidencja prowadzona jest od momentu rejestracji działalności gospodarczej w CEIDG.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

Czy przychody z tytułu licencji udzielanych na używanie wytworzonych przez Wnioskodawcę kwalifikowanych praw własności intelektualnej w postaci wzorów przemysłowych będą mogły zostać opodatkowane 5% stawką podatku od osób fizycznych, zgodnie z dyspozycją przepisu art. 30ca ustawy o PIT?

Zdaniem Wnioskodawcy, Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 ww. ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
   
   

Działalność badawczo-rozwojowa została zdefiniowana w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, i oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z kolei badania naukowe (badania podstawowe i badania aplikacyjne) oraz prace rozwojowe winny być zgodnie z art. 5a pkt 39 i 40 ustawy o PIT, rozumiane zgodnie z art. 4 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. W myśl tych przepisów badania naukowe obejmują:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
   
   

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Wnioskodawca prowadzi prace badawczo-rozwojowe w sposób systematyczny, co potwierdzają zgłoszenia dokonane do Urzędu Patentowego RP.

Biorąc pod uwagę fakt, że:

1. Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową;
2. prawa własności intelektualnej są rejestrowane w Urzędzie Patentowym RP, i zgodnie z ustawową definicją stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej;
3. Wnioskodawca poniósł wydatki na wytworzenie i udoskonalenie Praw własności intelektualnej, które są wyodrębnione w sposób umożliwiający ustalenie kosztów związanych z jego wytworzeniem, utrzymaniem i udoskonalaniem;
   
   

Wnioskodawca będzie uprawniony do opodatkowania dochodów z Praw własności intelektualnej według stawki określonej w art. 30ca ust. 1 ustawy o CIT (winno być PIT).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że przedmiotem niniejszej interpretacji nie jest ocena, czy prowadzone przez Wnioskodawcę prace spełniają definicję prac badawczo-rozwojowych. Kwestia ta została przyjęta jako element zdarzenia przyszłego.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl natomiast art. 9 ust. 2 ww. ustawy, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Jednocześnie, należy wskazać, że od 1 stycznia 2019 r. obowiązują przepisy ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018, poz. 2193). Na podstawie regulacji wprowadzonych ww. ustawą zmieniającą do systemu prawa podatkowego implikowano przepisy dotyczące preferencyjnego rozwiązania w podatkach dochodowych – tzw. Innovation Box.

Powyższe zmiany wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Regulacje dotyczące stosowania opisanej powyżej ulgi zostały zawarte w art. 30ca-30cb ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ww. ustawy, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r., poz. 432 oraz z 2020 r., poz. 288),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

‒ podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

W świetle powyższego, kwalifikowane IP to prawo własności intelektualnej spełniające łącznie trzy warunki:

1. zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;
2. należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ww. ustawy;
3. podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.
   
   

Zatem, kwalifikowane IP musi zostać wytworzone, rozwinięte lub ulepszone w ramach prowadzonej przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej. To oznacza, że zakres działalności badawczo-rozwojowej będzie zawsze obejmować całość działań podatnika zmierzających do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP, i że działania te nigdy nie będą wykraczać poza działalność badawczo-rozwojową.

Podstawę opodatkowania w myśl art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

[(a+b) x 1.3]/(a+b+c+d)

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

1. prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
2. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego,
3. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego,
4. nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
   
   

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

• wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
  

• kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz
  

• dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.
  
  

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym Zainteresowani powinni również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktyczne poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl bowiem art. 30ca ust. 5 ww. ustawy, do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1 (art. 30ca ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 ww. ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.
   
   

Stosownie do art. 30ca ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: do ustalenia dochodów, o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepis art. 23o stosuje się odpowiednio.

Z kolei, stosownie do art. 30ca ust. 9 powołanej ustawy, w przypadku gdy nie jest możliwe ustalenie dochodu przypadającego na poszczególne kwalifikowane prawa własności intelektualnej, podatnik może obliczyć kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zgodnie z ust. 4-6 dla tego samego rodzaju produktu lub usługi lub dla tej samej grupy produktów lub usług, w których zostało wykorzystane kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

Jak stanowi przepis art. 30ca ust. 11 ww. ustawy, podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Zauważyć należy, że obowiązki podatników podlegających opodatkowaniu na podstawie art. 30ca zostały określone w art. 30cb ww. ustawy.

Zgodnie z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku, gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.
   
   

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy, podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji. W myśl art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, należy wskazać, że w myśl. art. 30ca ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest patent, podlegający ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Należy zaznaczyć, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik uzyskujący dochody z kwalifikowanych IP powinien przez odpowiednie zmiany w dokumentacji przyjętych zasad (polityce) rachunkowości dokonać wyodrębnienia w ewidencji księgowej operacji gospodarczych dotyczących każdego kwalifikowanego IP, umożliwiającego uzyskanie informacji, które są wymagane w zakresie rozliczania przychodów, kosztów uzyskania przychodów oraz dochodu lub straty.

Wymóg zapewnienia ww. wyodrębnionej ewidencji nie oznacza prowadzenia odrębnych ksiąg rachunkowych, lecz wyodrębnienie operacji gospodarczych w księgach rachunkowych, przykładowo na kartach ksiąg pomocniczych.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na produkcji i sprzedaży flag, bannerów i innych materiałów reklamowych i informacyjnych. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową polegającą przede wszystkim na tworzeniu unikalnych rozwiązań w zakresie wzornictwa przemysłowego. Celem prowadzonych prac są przede wszystkim: opracowywanie atrakcyjnych marketingowo projektów opakowań oraz etykiet, opracowywanie rozwiązań mających na celu poprawę jakości oferowanych produktów, przede wszystkim poprzez poprawę ich trwałości, opracowywanie nowych wzorów/rodzajów opakowań celem nieustannego poprawiania jakości i wizerunku produktów klientów. W ramach prowadzonych prac Wnioskodawca ponosi koszty związane w wytworzeniem nowych rozwiązań w postaci Praw własności intelektualnej. Do tych kosztów zaliczają się przede wszystkim: koszty materiałowe niezbędne do wytworzenia prototypów i wersji testowych nowych produktów, koszty pracy związane z wytworzeniem prototypów i wersji testowych nowych produktów, koszty pracy związane z zaprojektowaniem nowych rozwiązań w ramach przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. Koszty te były ponoszone w toku prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej w przeszłości, w tym również w okresie przed 1 stycznia 2020 r. Wydatki tego typu będą również ponoszone w przyszłości w przypadku wdrażania nowych rozwiązań w zakresie wzornictwa przemysłowe. Wnioskodawca zamierza zarejestrować opracowane przez siebie rozwiązania jako wzory przemysłowe i użytkowe w Urzędzie Patentowym, a następnie opodatkować z praw własności intelektualnej uwzględnionych w cenie towarów zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT. Wnioskodawca prowadził też będzie w ramach księgi przychodów i rozchodów ewidencję przychodów i kosztów związanych z wykorzystywanymi prawami własności intelektualnej, celem zapewnienia możliwości ustalenia dochodu kwalifikowanego z Praw własności intelektualnej. Wnioskodawca zamierza sprzedawać swoje produkty zainteresowanym klientom. Sprzedaż będzie następować poprzez: udzielenie odpłatnej licencji na korzystanie z prawa własności intelektualnej, sprzedaż prawa własności intelektualnej zainteresowanemu podmiotowi, wszystkie prawa będące przedmiotem sprzedaży lub licencji będą wcześniej zarejestrowane w Urzędzie Patentowym RP jako prawa do wzorów przemysłowych, bądź użytkowych.

W piśmie z dnia 1 grudnia 2020 r. Wnioskodawca wskazał, że prowadzi działalność w tym zakresie od momentu zarejestrowania jednoosobowej działalności gospodarczej w CEIDG. Prowadzona działalność stanowi prace rozwojowe. Nie polega na prowadzeniu badań naukowych. Prowadzona działalność ma charakter badań o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym, tj. obejmuje wykorzystywanie dostępnej wiedzy o projektowania nowych bądź ulepszonych produktów. Działalność badawczo-rozwojowa prowadzona jest w firmie Wnioskodawcy w sposób systematyczny i stanowi działalność o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca, nieustannie pracuje nad rozwiązaniami mającymi na celu udoskonalanie oferowanych wyrobów, ich technologii produkcji, optymalizację kosztów. Wnioskodawca na bieżąco monitoruje efekty swoich prac, które zostały zaimplementowane u kontrahentów. W przypadku gdy produkty wymagają ulepszeń, usprawnień bądź zmian wynikających z zapotrzebowania kontrahenta takie zmiany są dokonywane. Na chwilę obecną Wnioskodawca dysponuje prawami, które zostaną zarejestrowane jako wzory przemysłowe. Wnioskodawca zamierza zarejestrować opracowane przez siebie rozwiązania jako wzory przemysłowe w Urzędzie Patentowym. Wnioskodawca zamierza dokonać zgłoszeń w grudniu 2020 r. Wnioskodawcy nie będzie przysługiwać prawo ochronne podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw, tj. Urząd Patentowy nie wyda decyzji o udzieleniu prawa ochronnego do wzoru użytkowego, o której mowa w art. 10 ust. 1 ustawy Prawo własności przemysłowej. Wnioskodawca zakłada, że na skutek zgłoszenia otrzyma decyzję o udzieleniu prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, o której mowa w art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej. Jeżeli chodzi o koszty pracy związane z wytworzeniem prototypów i wersji testowych oraz związane z projektowaniem to Wnioskodawca miał na myśli dwie kategorie kosztów: koszty pracy własnej poświęconej tej działalności, koszty związane z wypłatą wynagrodzenia na rzecz firm zewnętrznych, którym zlecono wykonanie części prac. Nie będą to nakłady na koszty pracownicze o których mowa w art. 12 ust. 1 oraz art. 13 pkt 8 lit. a i c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Wnioskodawca od początku ponoszenia wydatków prowadzi odrębną ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pozwalającą na wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów oraz dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stosowna ewidencja prowadzona jest od momentu rejestracji działalności gospodarczej w CEIDG.

Zauważyć należy, że kwalifikowane prawo własności intelektualnej to prawo własności spełniające łącznie trzy warunki:

• zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;
  

• należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;
  

• podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczypospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.
  
  

Te warunki w sytuacji przedstawionej we wniosku zostały spełnione.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego w świetle cytowanych wyżej przepisów prawa, stwierdzić należy, że w sytuacji Wnioskodawcy dochodem z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, będzie obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie w jakim został on osiągnięty z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w postaci prawa z rejestracji wzoru przemysłowego. Dochód ten może korzystać z preferencyjnego opodatkowania w wysokości 5%, w myśl art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Należy przy tym zastrzec, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.