2020.12.07 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
IPPB2/4511-51/16/20-1/S/LS
z 7 grudnia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 lutego 2020 r. sygn. akt II FSK 734/18 stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 stycznia 2016 r. (data wpływu 18 stycznia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziałów w polskich spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 stycznia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziałów w polskich spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością.

Dotychczasowy przebieg postępowania:

W dniu 30 marca 2016 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów wydał dla Wnioskodawcy indywidualną interpretację Nr IPPB2/4511-51/16-2/PW, w której uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe. W uzasadnieniu interpretacji organ wskazał, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych kwalifikuje przychód ze sprzedaży (odpłatnego zbycia) udziałów do kategorii przychodów z kapitałów pieniężnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) ustawy, a zatem w niniejszej sprawie nie znajdzie zastosowania zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Uzyskany dochód należy opodatkować na zasadach określonych w art. 30b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca złożył na interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego z dnia 30 marca 2016 r., znak: Nr IPPB1/4511-51/16-2/PW, skargę z dnia 13 czerwca 2016 r. (data wpływu 15 czerwca 2016 r.) do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 7 lipca 2017 r., sygn. akt III SA/Wa 2197/16, oddalił skargę.

Od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 lipca 2017 r., sygn. akt III SA/Wa 2197/16, Wnioskodawca złożył skargę kasacyjną w dniu 13 listopada 2017 r., do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

Wyrokiem z 19 lutego 2020 r. sygn. akt I FSK 734/18 Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił w całości interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 30 marca 2016 r. nr IPPB2/4511-51/16-2/PW oraz wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Wraszawie z dnia 7 lipca 2017 r. sygn. akt III SA/Wa 2197/16 w całości.

W dniu 7 września 2020 r. do tut. Organu wpłynęły akta sprawy.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.), ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wskutek powyższego, wniosek Strony w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziałów w polskich spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością wymaga ponownego rozpatrzenia przez tut. organ.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną mającą miejsce zamieszkania na terytorium Danii, podlegającą nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów w Danii, bez względu na miejsce ich osiągania (dalej: „Wnioskodawca” lub „Rezydent duński”). W Polsce Wnioskodawca może podlegać ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, tj. podlegać opodatkowaniu w odniesieniu do dochodów uzyskanych na terytorium RP.

Wnioskodawca był udziałowcem w trzech spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Polsce (dalej: „Spółki polskie”). W każdej ze Spółek polskich posiadał po 10% udziałów. Przedmiotem działalności Spółek polskich jest prowadzenie gospodarstw rolnych. Gospodarstwa rolne Spółek polskich stanowią obszary gruntów, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu Spółek polskich.

Jedna ze Spółek polskich posiada 100% udziałów w innej spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Polsce, której przedmiotem działalności jest również prowadzenie gospodarstwa rolnego (dalej: „Spółka zależna”). Wnioskodawca dokonał sprzedaży wszystkich swoich udziałów w Spółkach polskich na rzecz zewnętrznego podmiotu (dalej: „Nabywca”). Na dzień sprzedaży udziałów ponad 50% aktywów Spółek polskich oraz Spółki zależnej stanowiły nieruchomości rolne. W związku ze sprzedażą udziałów Spółek polskich nieruchomości przez nie posiadane oraz nieruchomości posiadane przez Spółkę zależną nie utraciły charakteru rolnego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy dochód Rezydenta Duńskiego z tytułu sprzedaży udziałów w poszczególnych Spółkach polskich jest zwolniony z opodatkowania na podstawie art. art. 21 ust 1 pkt 28 ustawy o PIT w związku z art. 13 ust. 5 DTT?

Zdaniem Wnioskodawcy, dochód Rezydenta duńskiego ze sprzedaży udziałów w Spółkach polskich jest zwolniony z opodatkowania.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 13 ust. 5 DTT, zyski osiągane z przeniesienia własności akcji, udziałów lub praw w spółce, w jakiejkolwiek innej osobie prawnej lub w spółce osobowej, której majątek składa się głównie z majątku nieruchomego położonego w Umawiającym się Państwie lub z praw wchodzących w skład tego majątku nieruchomego, lub z akcji spółki, której majątek składa się głównie z takiego majątku nieruchomego lub praw wchodzących w skład takiego majątku nieruchomego położonego w Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w Państwie, w którym majątek nieruchomy jest położony, zgodnie z prawem tego Państwa.

Takie zyski podlegają takim samym zasadom opodatkowania jak zyski z przeniesienia własności majątku nieruchomego.

W świetle komentarza do modelowej konwencji OECD w Sprawie Podatku od Dochodu i Majątku (Modelowa Konwencja w Sprawie Podatku od Dochodu i Majątku, wersja skondensowana, OECD, lipiec 2014, art. 13 ust. 4, pkt 28.3, 28.4) w przypadku, gdy ponad 50% aktywów danej spółki stanowią nieruchomości, wówczas sprzedaż udziałów w takiej spółce może podlegać opodatkowaniu, w państwie, w którym majątek nieruchomy jest położony. Powyższe potwierdzają również interpretacje indywidualne, takie jak np. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 9 lipca 2012 r., sygn. IPPB5/423-329/12-2/AJ, czy interpretacja z dnia 12 czerwca 2009 r. Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPB5/423-139/09-2/AJ.

Mając na uwadze, że ponad 50% aktywów bilansu Spółek polskich stanowią nieruchomości rolne, należy uznać, że Spółki polskie są osobami prawnymi, o których mowa w art. 13 ust. 5 DTT. W rezultacie sprzedaż udziałów w Spółkach polskich może być opodatkowana w Polsce. Tym samym, w świetle art. 13 ust. 5 DTT, dochód ze sprzedaży udziałów w Spółkach polskich powinien być opodatkowany na takich samych zasadach jak dochód z tytułu sprzedaży nieruchomości.

Jednocześnie, uwzględniając, że nieruchomości należące do Spółek polskich wchodzą w skład gospodarstw rolnych (zgodnie z art. 2 ust. 4 ustawy o PIT, ilekroć w ustawie jest mowa o gospodarstwie rolnym, oznacza to na podstawie art. 2 ust. 1 w zw. z art. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (tj. Dz.U, z 2013 r. poz. 1381 ze zmianami, dalej: „ustawa o podatku rolnym”), za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów sklasyfikowanych w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej), zdaniem Wnioskodawcy dochód ze sprzedaży udziałów w Spółkach polskich powinien być opodatkowany tak jak dochód ze sprzedaży nieruchomości wchodzących w skład gospodarstw rolnych na gruncie przepisów ustawy o PIT.

Przepisy ustawy o PIT, w art. 21 ust. 1 pkt 28, zawierają szczególne zwolnienie od opodatkowania w przypadku sprzedaży nieruchomości wchodzących w skład gospodarstwa rolnych. Należy przy tym podkreślić, że zwolnienie to nie znajduje zastosowania w przypadku przychodu uzyskanego ze sprzedaży gruntów, które w związku z tą sprzedażą utraciły charakter rolny.

Tym samym, mając na uwadze, że w związku ze sprzedażą udziałów w Spółkach polskich nieruchomości nie utraciły rolnego charakteru, zdaniem Wnioskodawcy dochód Wnioskodawcy z tytułu sprzedaży udziałów, w związku z faktem zrównania go z dochodem z przeniesienia własności majątku nieruchomego, który w tym przypadku stanowią nieruchomości rolne, jest zwolniony z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o PIT.

W wyniku ponownej analizy przedstawionego we wniosku opisu sprawy, w związku z art. 153 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, stanowiącym, że ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia – biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Naczelnego Sadu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 lutego 2020 r. sygn. akt I FSK 734/18 – stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego - jest prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym, bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 lutego 2020 r., sygn. akt II FSK 734/18.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 3 ust. 2a ww. ustawy osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 9 ust. 1 opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy jednym ze źródeł przychodów są m.in. kapitały pieniężne.

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z kapitałów pieniężnych przychody z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych.

Stosownie do art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, w tym z realizacji praw wynikających z tych instrumentów, z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Na podstawie ust. 2 pkt 4 dochodem, o którym mowa w ust. 1 jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia udziałów (akcji) a kosztami uzyskania przychodów określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f oraz art. 23 ust. 1 pkt 38 i 38c.

Z kolei w myśl art. 30b ust. 3 ustawy, przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niezapłacenie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.

Stosownie do art. 30b ust. 6 ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 1, wykazać dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia papierów wartościowych, w tym również dochody, o których mowa w art. 24 ust. 14, dochody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych, a także dochody z realizacji praw z nich wynikających, z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółce albo wkładów w spółdzielniach, w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część i obliczyć należny podatek dochodowy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną mającą miejsce zamieszkania na terytorium Danii, podlegającą nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów w Danii, bez względu na miejsce ich osiągania. W Polsce Wnioskodawca może podlegać ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, tj. podlegać opodatkowaniu w odniesieniu do dochodów uzyskanych na terytorium RP. Wnioskodawca był udziałowcem w trzech spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Polsce. W każdej ze Spółek polskich posiadał po 10% udziałów. Przedmiotem działalności Spółek polskich jest prowadzenie gospodarstw rolnych. Gospodarstwa rolne Spółek polskich stanowią obszary gruntów, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu Spółek polskich. Jedna ze Spółek polskich posiada 100% udziałów w innej spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Polsce, której przedmiotem działalności jest również prowadzenie gospodarstwa rolnego. Wnioskodawca dokonał sprzedaży wszystkich swoich udziałów w Spółkach polskich na rzecz zewnętrznego podmiotu. Na dzień sprzedaży udziałów ponad 50% aktywów Spółek polskich oraz Spółki zależnej stanowiły nieruchomości rolne. W związku ze sprzedażą udziałów Spółek polskich nieruchomości przez nie posiadane oraz nieruchomości posiadane przez Spółkę zależną nie utraciły charakteru rolnego.

Kwestią do rozstrzygnięcia w niniejszej interpretacji jest możliwość skorzystania przez Wnioskodawcę ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy od podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z treścią tego przepisu wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z tytułu sprzedaży całości lub części nieruchomości wchodzących w skład gospodarstwa rolnego; zwolnienie nie dotyczy przychodu uzyskanego ze sprzedaży gruntów, które w związku z tą sprzedażą utraciły charakter rolny.

Wnioskodawca powołuje się na art. 13 ust. 5 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Danii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku sporządzonej w dniu 6 grudnia 2001 r. w Warszawie.

Zgodnie z tym przepisem zyski osiągane z przeniesienia własności akcji, udziałów lub praw w spółce, w jakiejkolwiek innej osobie prawnej lub w spółce osobowej, której majątek składa się głównie z majątku nieruchomego położonego w Umawiającym się Państwie lub z praw wchodzących w skład tego majątku nieruchomego, lub z akcji spółki, której majątek składa się głównie z takiego majątku nieruchomego lub praw wchodzących w skład takiego majątku nieruchomego położonego w Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w Państwie, w którym majątek nieruchomy jest położony, zgodnie z prawem tego Państwa. Takie zyski podlegają takim samym zasadom opodatkowania jak zyski z przeniesienia własności majątku nieruchomego.

W tym miejscu należy przytoczyć art. 3 ust. 2 wyżej powołanej Konwencji, który stanowi, że przy stosowaniu niniejszej konwencji przez Umawiające się Państwo, jeżeli z kontekstu nie wynika inaczej, każde określenie w niej niezdefiniowane będzie miało takie znaczenie, jakie ma ono w danym czasie w przepisach prawnych tego Państwa w zakresie podatków, do których ma zastosowanie niniejsza konwencja, przy czym znaczenie wynikające z ustawodawstwa podatkowego tego Państwa ma pierwszeństwo przed znaczeniem nadanym określeniu przez inne przepisy prawne tego Państwa.

Niemniej jednak, jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 19 lutego 2020 r. sygn. akt. II FSK 734/18, przepis art. 3 pkt 2 Konwencji ma charakter ogólny i nie reguluje zasad opodatkowania. Art. 13 ust. 5 Konwencji określa natomiast po pierwsze, państwo w którym są opodatkowane zyski z własności majątku, w tym zyski z przeniesienia własności udziałów w spółce będącej osobą prawną oraz w spółce osobowej, której majątek składa się głównie z majątku nieruchomego położonego w umawiającym się państwie lub z praw wchodzących w skład tego majątku nieruchomego, lub z akcji spółki, której majątek składa się głównie z takiego majątku nieruchomego lub praw wchodzących w skład takiego majątku nieruchomego położonego w umawiającym się państwie. A po drugie zasady wedle których takie zyski mają być oodatkowane.

W przedmiotowej sprawie nie budzi wątpliwości, że zyski ze zbycia przez Skarżącego udziałów w polskich spółkach, których majątek składa się głównie z majątku nieruchomego będą w świetle ww. art. 13 ust. 5 Konwencji podlegały opodatkowaniu w Polsce. Kolejnym zatem krokiem jest ustalenie na jakich zasadach takie zyski będą podlegały opodatkowaniu. Polska ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że zyski ze zbycia udziałów w spółkach kapitałowych stanowią przychody z kapitałów pieniężnyc, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 6 lit a) ustawy opodatkowane na zasadach określonych w art. 30b tej ustawy. W przedmiotowej sprawie Konwencja stanowi jednak odmiennie niż ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych. W jej art. 13 ust. 5 jednoznacznie bowiem strony umowy postanowiły, że zyski ze zbycia udziałów w spółkach, których majątek składa się głównie z majątku nieruchomego „podlegają takim samym zasadom opodatkowania jak zyski z przenisienia własności majątku nieruchomego”. W świetle art. 91 Konstytucji RP umowa międzynarodowa ratyfikowana za uprzednią zgodą wyrażoną w ustawie ma pierwszeństwo przed ustawą, zatem Konwencja modyfikuje postanowienia ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w odniesieniu do zbycia udziałów w spółkach których majątek składa się głownie z majątku nieruchomego i uwzględniając jej treść uznać należy, że zyski z ich zbycia stanowią źródło przychodów określone w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a, a w konsekwencji zastosowanie znajdzie zwolnienie określone w art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze powyższe orzeczenie NSA z dnia 19 lutego 2020 r. sygn. akt. II FSK 734/18 oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny należy wskazać, że w związku z tym iż Wnioskodawca sprzedał udziały w gospodarstwach rolnych Spółek polskich stanowiących obszary gruntów, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, na dzień sprzedaży udziałów ponad 50% aktywów Spółek polskich oraz Spółki zależnej stanowiły nieruchomości rolne oraz nieruchomości nie utraciły charakteru rolnego, dochód Wnioskodawcy z tytułu sprzedaży udziałów, jest zwolniony z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych

W związku z powyższy stanowisko Wnioskodawcy w niniejszej sprawie należało uznać za prawidłowe.

Końcowo – odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych, należy stwierdzić, że powołane orzeczenia dotyczą konkretnych spraw podatników osądzonych w określonym stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast Organy podatkowe mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin