2020.12.10 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-1.4012.458.2020.1.EB
z 10 grudnia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 października 2020 r. (data wpływu 13 października 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 1 grudnia 2020 r. (data wpływu 8 grudnia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania darowizny nieruchomości na rzecz Domu Kultury – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 października 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania darowizny nieruchomości na rzecz Domu Kultury. Wniosek uzupełniono w dniu 8 grudnia 2020 r. o adres elektroniczny do doręczeń.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina (dalej: Gmina, Wnioskodawca) jest właścicielem działek o numerach: 1, 2, 3, 4 oraz 5.

Opis nieruchomości wraz ze sposobem zagospodarowania:

obręb x Miasto, działka nr 1 o pow. 0,3012 ha, zapisana w księdze wieczystej KW nr 1,
– jest to nieruchomość gruntowa – niezabudowana.
obręb x Miasto, działka nr 2 o pow. 0,9642 ha, zapisana w księdze wieczystej KW nr 2,
– jest to nieruchomość gruntowa zabudowana:
1. obiektem sanitariatu – budynek jednokondygnacyjny w dobrym stanie,
2. dwoma jednokondygnacyjnymi domkami murowanymi, z których jeden znajduje się w stanie do remontu, natomiast drugi w stanie do wyburzenia,
3. szesnastoma jednokondygnacyjnymi domkami drewnianymi w stanie dobrym
obręb x Miasto, działka nr 3 o pow. 2,0218 ha, zapisana w księdze wieczystej KW nr 3,
– jest to nieruchomość gruntowa zabudowana:
1. obiektem amfiteatru w stanie dobrym wraz z zapleczem dla artystów, sceną i widownią na 1800 osób,
2. obiektem kina i budynku głównego Domu Kultury; kino jednokondygnacyjne z zapleczem dla artystów oraz salą taneczną; budynek główny z restauracją i małą salą kinowo-koncertową oraz holem kina z kasami i sanitariatami na jednej kondygnacji; na drugiej kondygnacji znajdują się biura, sale zajęć, sanitariaty oraz kinooperatorka, na trzeciej kondygnacji znajdują się również sale zajęć. Budynek ponadto posiada piwnicę z palarnią.
obręb x Miasto, działka nr 4 o pow. 0,3486 ha, zapisana w księdze wieczystej KW nr 4,
– jest to nieruchomość gruntowa zabudowana obiektem muszli koncertowej.
obręb x Miasto, działka nr 5 o pow. 0,2147 ha, zapisana w księdze wieczystej KW nr 5.
– jest to nieruchomość gruntowa, na której znajduje się budynek hotelowy, w obrębie którego znajdują się cztery nieruchomości lokalowe o numerach od 1 do 4.

Nieruchomości opisane powyżej stanowią przedmiot własności Gminy i użytkowane są przez Dom Kultury (zwany dalej: DK) na podstawie umów użytkowania zawartych aktami notarialnymi.

W związku z zamiarem przekazania ww. nieruchomości w drodze umowy darowizny na rzecz DK z przeznaczeniem na jego cele statutowe, zwracam się z wnioskiem o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT planowanej czynności.

Uchwałą Rady Miejskiej z dnia 28 grudnia 20xx r. utworzono samorządową instytucję kultury pod nazwą Dom Kultury oraz nadano jej statut. Obecnie obowiązujący statut nadano Uchwałą Rady Miejskiej z dnia 29 marca 20xx r.

Miasto jest jednostką samorządu terytorialnego posiadającą osobowość prawną. Ponadto, Miasto posiada status czynnego podatnika podatku od towarów i usług w odniesieniu do czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. W wyniku zawierania takich umów, Miasto wykonuje czynności w ramach działalności gospodarczej, definiowanej na gruncie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, ze zm.)

Gmina nabyła prawo własności przedmiotowych nieruchomości w następujący sposób:

działka nr 1 – nabycie nastąpiło w drodze umowy darowizny od Skarbu Państwa, darowizna nie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT,
działka nr 2 – nabycie nastąpiło z mocy prawa w wyniku komunalizacji,
działka nr 3 – nabycie nastąpiło z mocy prawa w wyniku komunalizacji,
działka nr 4 – nabycie nastąpiło z mocy prawa w wyniku komunalizacji,
działka nr 5 – nabycie nastąpiło z mocy prawa w wyniku komunalizacji.

Ponadto, Miasto nie ponosiło nakładów związanych z modernizacją, remontami, rozbudową czy też innymi ulepszeniami związanymi z budynkami znajdującymi się na ww. nieruchomościach, w związku z czym Miastu również nie przysługiwało prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego.

W związku z powyższym, proszę o udzielenie informacji w formie interpretacji indywidualnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przy zawieraniu notarialnej umowy darowizny powyższych nieruchomości Miasto będzie zwolnione od podatku VAT, czy też podatek musi zostać uiszczony, czy też planowana czynność prawna nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., 106, ze zm.), zwanej dalej: ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego przekazanie jest traktowane jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Jednakże, jak wynika z treści art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne darowizny,

– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Fakt, iż Miastu nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, w całości bądź w części, jest podstawą do traktowania planowanej darowizny – w świetle brzmienia art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy – jako wyłączonego spod zakresu działania ustawy o podatku od towarów i usług.

Reasumując, należy wskazać, iż w związku z planowaną darowizną ww. nieruchomości stanowiących własność Gminy na rzecz Domu Kultury, Miasto wystąpi w roli podatnika podatku od towarów i usług, jednakże sama czynność nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, bowiem nie spełnia ona przesłanek do uznania jej za nieodpłatne przekazanie towarów, o którym mowa w art. 7 ust. 2 ustawy, ze względu na fakt, iż Miastu nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku od towarów i usług przy nabyciu oraz ulepszeniu przedmiotowych nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary – stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Dostawa towaru mieści się w definicji sprzedaży określonej w art. 2 pkt 22 ustawy. Zgodnie z tym przepisem przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zatem, zgodnie z powołanymi przepisami, nieruchomość spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jej sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Przez pojęcie „dostawy towarów”, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Interpretując zawarty w ww. artykule zwrot „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” należy podkreślić, że jest to czynność, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nim jak właściciel. Uznaje się przy tym, że chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności. Zwrotu „prawo do rozporządzania jak właściciel” nie można interpretować jako „prawo własności”. Istotny jest przede wszystkim aspekt ekonomiczny, a nie prawny transakcji, w ramach której podatnik przenosi na nabywcę prawo do rozporządzania towarami jak właściciel. Akcent sformułowanej definicji położony został głównie na podkreślenie przeniesienia ekonomicznego władztwa nad rzeczą w taki sposób, aby nabywca mógł nią dysponować podobnie jak właściciel.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte – w przypadku dostawy towarów – w art. 7 ust. 2 ustawy oraz – w przypadku świadczenia usług – w art. 8 ust. 2 ustawy.

Na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy, rzez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne darowizny

Zatem opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych, z wyjątkiem przekazania towarów spełniających warunki do uznania ich za prezenty o małej wartości lub próbki. Natomiast zużycie towarów podlega opodatkowaniu tylko wówczas, gdy dokonywane jest na rzecz podmiotów i na cele wymienione w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, pod warunkiem, że przysługiwało prawo do odliczania podatku naliczonego.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie lub zużycie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazania), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Omawiany przepis jest odpowiednikiem art. 16 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L Nr 347, poz. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady, zgodnie z którym, za dostawę towarów uznaje się wykorzystanie przez podatnika towarów stanowiących część majątku jego przedsiębiorstwa do celów prywatnych podatnika lub jego pracowników, które przekazuje nieodpłatnie lub, w ujęciu ogólnym, które przeznacza do celów innych niż prowadzona przez niego działalność, gdy VAT od powyższych towarów lub ich części podlegał w całości lub w części odliczeniu, jest uznawane za odpłatną dostawę towarów.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy wskazać, że konieczność implementacji przepisów prawa wspólnotowego do prawa krajowego wymusiła na ustawodawcy odrębne określenie statusu organów władzy publicznej.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Zatem Gmina, wykonując we własnym imieniu i na własny rachunek czynności spełniające definicję działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 ustawy, działa w charakterze podatnika podatku VAT.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Gmina jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Gmina jest właścicielem działek o numerach: 1, 2, 3, 4 oraz 5.

Opis nieruchomości wraz ze sposobem zagospodarowania:

działka nr 1 o pow. 0,3012 ha, jest to nieruchomość gruntowa – niezabudowana;
działka nr 2 o pow. 0,9642 ha, jest to nieruchomość gruntowa zabudowana:
1. obiektem sanitariatu – budynek jednokondygnacyjny w dobrym stanie,
2. dwoma jednokondygnacyjnymi domkami murowanymi, z których jeden znajduje się w stanie do remontu, natomiast drugi w stanie do wyburzenia,
3. szesnastoma jednokondygnacyjnymi domkami drewnianymi w stanie dobrym;
działka nr 3 o pow. 2,0218 ha jest to nieruchomość gruntowa zabudowana:
1. obiektem amfiteatru w stanie dobrym wraz z zapleczem dla artystów, sceną i widownią na 1800 osób,
2. obiektem kina i budynku głównego Domu Kultury; kino jednokondygnacyjne z zapleczem dla artystów oraz salą taneczną; budynek główny z restauracją i małą salą kinowo - koncertową oraz holem kina z kasami i sanitariatami na jednej kondygnacji; na drugiej kondygnacji znajdują się biura, sale zajęć, sanitariaty oraz kinooperatorka, na trzeciej kondygnacji znajdują się również sale zajęć. Budynek ponadto posiada piwnicę z palarnią;
działka nr 4 o pow. 0,3486 ha, jest to nieruchomość gruntowa zabudowana obiektem muszli koncertowej;
działka nr 5 o pow. 0,2147 ha, jest to nieruchomość gruntowa, na której znajduje się budynek hotelowy, w obrębie którego znajdują się cztery nieruchomości lokalowe o numerach od 1 do 4.

Nieruchomości opisane powyżej stanowią przedmiot własności Gminy i użytkowane są przez Dom Kultury (zwany dalej: DK) na podstawie umów użytkowania zawartych aktami notarialnymi.

Miasto jest jednostką samorządu terytorialnego posiadającą osobowość prawną. Gmina nabyła prawo własności przedmiotowych nieruchomości w następujący sposób:

działka nr 1 – nabycie nastąpiło w drodze umowy darowizny od Skarbu Państwa, darowizna nie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT,
działka nr 2 – nabycie nastąpiło z mocy prawa w wyniku komunalizacji,
działka nr 3 – nabycie nastąpiło z mocy prawa w wyniku komunalizacji,
działka nr 4– nabycie nastąpiło z mocy prawa w wyniku komunalizacji,
działka nr 5 – nabycie nastąpiło z mocy prawa w wyniku komunalizacji.

Powyższe czynności nie zostały udokumentowane fakturami, ponieważ dostawy te nie były czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT. Miastu nie przysługiwało w całości lub w części prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia powyższych nieruchomości. Ponadto, Miasto nie ponosiło nakładów związanych z modernizacją, remontami, rozbudową czy też innymi ulepszeniami związanymi z budynkami znajdującymi się na ww. nieruchomościach, w związku z czym Miastu również nie przysługiwało prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy darowizna nieruchomości na rzecz Domu Kultury będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Wskazać należy, że stosownie do treści art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740, z późn. zm.), przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Jak wynika z powyższego, darowizna jest umową cywilnoprawną, cechującą się nieodpłatnością oraz przysporzeniem majątkowym tylko jednej ze stron umowy.

Mając na względzie powołane przepisy wskazać należy, że planowana czynność darowizny nieruchomości będących własnością Gminy na rzecz Domu Kultury, co do zasady mieści się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, wskazanych w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Powyższe wynika z faktu, że czynność ta jest czynnością cywilnoprawną, która za przedmiot będzie miała – w świetle art. 2 pkt 6 ustawy – towary, i w wyniku której nastąpi przeniesienie prawa do rozporządzania nieruchomościami jak właściciel. Jednakże z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawcy nie przysługiwało w całości lub w części prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia/wytworzenia poszczególnych nieruchomości, mających być przedmiotem darowizny, gdyż – jak wskazał Wnioskodawca – Gmina nabyła prawo własności przedmiotowych nieruchomości w następujący sposób:

działka nr 1 – nabycie nastąpiło w drodze umowy darowizny od Skarbu Państwa, darowizna nie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT,
działka nr 2 – nabycie nastąpiło z mocy prawa w wyniku komunalizacji,
działka nr 3 – nabycie nastąpiło z mocy prawa w wyniku komunalizacji,
działka nr 4– nabycie nastąpiło z mocy prawa w wyniku komunalizacji,
działka nr 5 – nabycie nastąpiło z mocy prawa w wyniku komunalizacji.

Powyższe czynności nie zostały udokumentowane fakturami, ponieważ dostawy te nie były czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT. Ponadto, Miasto nie ponosiło nakładów związanych z modernizacją, remontami, rozbudową czy też innymi ulepszeniami związanymi z budynkami znajdującymi się na ww. nieruchomościach, w związku z czym Miastu również nie przysługiwało prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego.

Zatem w analizowanej sprawie nie zostaną spełnione przesłanki, o których mowa w art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy, dające podstawę do uznania nieodpłatnego przekazania towarów (nieruchomości) za czynność zrównaną z odpłatną dostawą towarów.

Podsumowując, darowizna opisanych we wniosku nieruchomości na rzecz instytucji kultury, tj. Domu Kultury, przy nabyciu których nie przysługiwało Gminie prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w całości ani w części, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zatem podatek od towarów i usług od tej czynności nie musi zostać uiszczony.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (oraz z opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

W sprawie będącej przedmiotem wniosku należy zwrócić uwagę, że analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym załączone do wniosku dokumenty nie mogą być przedmiotem merytorycznej analizy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin