Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-1.4012.461.2020.2.JKU
z 21 grudnia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 października 2020 r. (data wpływu 15 października 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 15 października 2020 r. (data wpływu 20 października 2020 r.) oraz pismem z dnia 30 listopada 2020 r. (data wpływu 2 grudnia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy towarów nabytych wcześniej od kontrahenta A na zasadach, o których mowa w art. 120 ust. 4 i 5 ustawy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 października 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy towarów nabytych wcześniej od kontrahenta A na zasadach, o których mowa w art. 120 ust. 4 i 5 ustawy Wniosek został uzupełniony w dniu 20 października 2020 r. o oryginał pełnomocnictwa oraz w dniu 2 grudnia 2020 r. o doprecyzowanie opisu sprawy, przeformułowanie pytania oraz przedstawienie własnego stanowiska.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność w zakresie sprzedaży hurtowej i detalicznej przedmiotów kolekcjonerskich i inwestycyjnych, głównie monet i sztabek wykonanych z metali szlachetnych. Spółka oferuje zarówno kolekcje, jak i pojedyncze złote monety, srebrne monety, złote medale oraz srebrne medale okolicznościowe.

Spółka jest czynnym podatnikiem VAT podatku od towarów i usług, w zakresie dokonywanych dostaw określonych przedmiotów kolekcjonerskich stosuje, na podstawie art. 120 ust. 4 ustawy o VAT, szczególną procedurę opodatkowania marży.

Ponadto Spółka sprzedaje towary na zasadach ogólnych oraz stosuje zwolnienie na podstawie szczególnych procedur dotyczących złota inwestycyjnego art. 122 ust. 1 ustawy o VAT.

Spółka nabywa również monety kolekcjonerskie od kontrahenta z A (…). Faktura dokumentująca transakcje jest wystawiana zgodnie z przepisami A. Na fakturze znajduje się adnotacja (…).

(…) należy rozumieć jako „zwolnienie z VAT na podstawie”. Zgodnie z tłumaczeniem A ustawy o podatku od towarów i usług przepisy § (…) przesądzają o zwolnieniu z podatku dostawy obejmującej „złoto inwestycyjne, usługi związane z transferem złota inwestycyjnego lub zawarciem odpowiedniej umowy transferowej lub usługi związane z jego dostawą świadczone przez agenta działając w imieniu i na rachunek innej osoby;”. Natomiast § (…) dotyczy zwolnienia z podatku importu, którego przedmiotem są „banknoty i monety o kursie ustalonym przez (…);”.

Wniosek został uzupełniony w dniu 2 grudnia 2020 r. o następujące informacje:

1. Przedmiotem nabycia były monety kolekcjonerskie, spełniające definicję przedmiotów kolekcjonerskich, o której mowa w art. 120 ust. 1 pkt 2 u.p.t.u.
2. Wnioskodawca nabywa towary w celu dalszej odsprzedaży.
3. Wnioskodawca w chwili zakupu towarów zakłada ich zbycie.
4. Wnioskodawca na dzień sprzedaży towarów będących przedmiotem zapytania będzie czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.
5. Wnioskodawca nie będzie korzystał ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 u.p.t.u.
6. Wnioskodawca nie będzie dokonywał dostawy towarów, o których mowa w art. 113 ust. 13 pkt 1 u.p.t.u.
7. Towary zostały nabyte od podatnika podatku od wartości dodanej.
8. Przepisy art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113 u.p.t.u. nie dotyczą dostawy towarów dokonanej na rzecz Wnioskodawcy – dostawa dokonana na rzecz Wnioskodawcy przez dostawcę z A nie podlegała opodatkowaniu u.p.t.u., stanowiła ona u Wnioskodawcy czynność podlegającą opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 4 u.p.t.u. tj. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów od podatnika podatku od wartości dodanej.
9. Faktura dokumentująca transakcje jest wystawiana zgodnie z przepisami A. Na fakturze znajduje się adnotacja (…), (…) należy rozumieć jako „zwolnienie z VAT na podstawie”. B oznacza A ustawę o VAT. Jednostka redakcyjna B § (…) odnosi się do zwolnienia z VAT złota inwestycyjnego, usług związanych z przekazaniem złota inwestycyjnego lub zawarciem umowy transferowej lub usługa związana z ich obrotem, świadczona przez agenta działającego w imieniu i na rzecz innej osoby. Natomiast jednostka redakcyjna § (…) odnosi się do importu bezcłowego banknotów i monet. Końcowe oznaczenie (…) na fakturze powinno odczytane w ten sposób, że faktura może dotyczyć przeniesienia własności pieniędzy.
10. Wnioskodawca nabył towary w celu odsprzedaży w cenie wyższej niż cena nabycia. Nie można jednak wykluczyć, że w przypadku trudności ze sprzedażą cena sprzedaży będzie obniżona poniżej ceny nabycia.
11. Towary stanowią przedmioty kolekcjonerskie, o których mowa w art. 120 ust. 1 pkt 2 ustawy.
12. Wnioskodawca będzie wykorzystywał nabyte towary do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem pod towarów i usług.
13. Wnioskodawca nie będzie wykorzystywał towarów objętych zakresem wniosku do działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług
14. Towary będą przedmiotem odpłatnej dostawy.
    
    

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 30 listopada 2020 r.):

Czy w opisanym stanie faktycznym Wnioskodawca jest uprawniony do opodatkowania dostawy towarów nabytych wcześniej od kontrahenta A na zasadach, o których mowa w art. 120 ust. 4 i 5 u.p.t.u.?

Zdaniem Wnioskodawcy (uzupełnionym pismem z dnia 30 listopada 2020 r.)., Zainteresowany jest uprawniony do opodatkowania dostawy towarów nabytych wcześniej od kontrahenta A za zasadach, o których mowa w art. 120 ust. 4 i 5 u.p.t.u.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami – według art. 2 pkt 6 ustawy o VAT – są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W świetle art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Zgodnie z art. 29a ust. 6 ustawy o VAT, podstawa opodatkowania obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.
   
   

Na podstawie art. 29a ust. 7 ustawy o VAT, podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

1. stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
2. udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
3. otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.
   
   

Z powyższych przepisów wynika, że co do zasady podstawa opodatkowania obejmuje wszystko co stanowi wartość otrzymanego świadczenia, które dostawca lub świadczący usługę otrzymuje lub powinien otrzymać od kupującego. Przepis art. 29a ust. 6 i ust. 7 wymienia elementy, które powinny być wliczane bądź nie powinny być wliczane do podstawy opodatkowania.

Zgodnie z art. 120 ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy o VAT, przez przedmioty kolekcjonerskie rozumie się:

1. znaczki pocztowe lub skarbowe, stemple pocztowe, koperty pierwszego obiegu, ostemplowane materiały piśmienne i im podobne, ofrankowane, a jeżeli nieofrankowane, to uznane za nieważne i nieprzeznaczone do użytku jako ważne środki płatnicze (CN 9704 00 00),
2. kolekcje oraz przedmioty kolekcjonerskie o wartości zoologicznej, botanicznej, mineralogicznej, anatomicznej, historycznej, archeologicznej, paleontologicznej, etnograficznej lub numizmatycznej (CN 9705 00 00), a także przedmioty kolekcjonerskie, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7.
   
   

Stosownie do art. 120 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT – przez kwotę sprzedaży rozumie się całkowitą kwotę, którą podatnik otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów od nabywcy lub osoby trzeciej, wliczając w to otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty bezpośrednio związane z tą dostawą, podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze oraz koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, którymi podatnik obciąża nabywcę, z wyłączeniem kwot, o których mowa w art. 29a ust. 7.

Zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy o VAT, w przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Należy podkreślić, że do stosowania szczególnej procedury opodatkowania marżą uprawnieni są wszyscy podatnicy, którzy dokonują dostawy towarów nabytych w okolicznościach wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy o VAT.

Do dostawy monet kolekcjonerskich może mieć zastosowanie szczególna procedura w zakresie dostawy towarów używanych zawarta w art. 120 ustawy o VAT, o ile spełnione zostaną warunki określone w art. 120 ust. 10 ustawy o VAT.

W zakresie monet kolekcjonerskich nabytych od kontrahenta A zgodnie z art. 120 ust. 10 pkt 4 ustawy o VAT, procedura marży może mieć zastosowanie w przypadku, gdy towary zostały nabyte od podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113 ustawy o VAT.

W ocenie Wnioskodawcy, adnotacje zawarte na fakturze są wystarczającą przesłanką do stwierdzenia, że dostawa towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113 ustawy o VAT, w związku z powyższym podatnik ma prawo opodatkować dostawę na zasadach VAT-marża zgodnie z art. 120 ust. 10 pkt 4 ustawy o VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w interpretacjach organów podatkowych np. pismo z dnia 3 października 2016 r. Izba Skarbowa w Łodzi 1061-IPTPP3.4512.443.2016.2.MJ: „Mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa oraz przedstawiony we wniosku opis sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawca będzie miał prawo przy sprzedaży przedmiotowych samochodów nr 1 i nr 2 zastosować procedurę opodatkowania marży. Spełnione są bowiem przesłanki pozwalające na jej zastosowanie, tj. samochody będące przedmiotem wniosku spełniają definicję towaru używanego i Wnioskodawca dokonał zakupu ww. pojazdów od podmiotu wymienionego w art. 120 ust. 10 pkt 4 ustawy w celu dalszej odsprzedaży. Tym samym Wnioskodawca wypełnił dyspozycje wynikające z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług pozwalające na zastosowanie szczególnej procedury opodatkowania przy sprzedaży samochodów, o których mowa we wniosku i wystawienia faktury zgodnie z art. 106e ust. 3 ustawy”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (…).

Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ustawy).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy – działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z ogólną zasadą zawartą w art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Zgodnie z art. 29a ust. 6 ustawy, podstawa opodatkowania obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.
   
   

Na podstawie art. 29a ust. 7 ustawy, podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

1. stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
2. udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
3. otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.
   
   

Z powyższych przepisów wynika, że co do zasady podstawa opodatkowania obejmuje wszystko co stanowi wartość otrzymanego świadczenia, które dostawca lub świadczący usługę otrzymuje lub powinien otrzymać od kupującego. Przepis art. 29a ust. 6 i ust. 7 ustawy wymienia elementy, które powinny być wliczane bądź nie powinny być wliczane do podstawy opodatkowania.

Jednakże w stosunku do dostawy przedmiotów kolekcjonerskich ustawa o podatku od towarów i usług zawiera szczególne procedury w zakresie obliczania podstawy opodatkowania.

Procedura marży uregulowana została przez ustawodawcę w Dziale XII ustawy Rozdziale 4 „Szczególne procedury w zakresie dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków”.

Zgodnie z art. 120 ust. 1 pkt 1 ustawy, na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału przez dzieła sztuki rozumie się:

1. obrazy, kolaże i podobne płyty dekoracyjne, rysunki i pastele, wykonane w całości przez artystę, z wyłączeniem planów i rysunków do celów architektonicznych, inżynieryjnych, przemysłowych, komercyjnych, topograficznych lub podobnych, ręcznie zdobionych produktów rzemiosła artystycznego, tkanin malowanych dla scenografii teatralnej, do wystroju pracowni artystycznych lub im podobnych zastosowań (CN 9701),
2. oryginalne sztychy, druki i litografie, sporządzone w ograniczonej liczbie egzemplarzy, czarno-białe lub kolorowe, złożone z jednego lub kilku arkuszy, w całości wykonane przez artystę, niezależnie od zastosowanego przez niego procesu lub materiału, z wyłączeniem wszelkich procesów mechanicznych lub fotomechanicznych (CN 9702 00 00),
3. oryginalne rzeźby oraz posągi z dowolnego materiału, pod warunkiem że zostały one wykonane w całości przez artystę; odlewy rzeźby, których liczba jest ograniczona do 8 egzemplarzy, a wykonanie było nadzorowane przez artystę lub jego spadkobierców (CN 9703 00 00),
4. gobeliny (CN 5805 00 00) oraz tkaniny ścienne (CN 6304) wykonane ręcznie na podstawie oryginalnych wzorów dostarczonych przez artystę, pod warunkiem że ich liczba jest ograniczona do 8 egzemplarzy,
5. fotografie wykonane przez artystę, opublikowane przez niego lub pod jego nadzorem, podpisane i ponumerowane, ograniczone do 30 egzemplarzy we wszystkich rozmiarach oraz oprawach.
   
   

Na mocy art. 120 ust. 1 pkt 2 ustawy, na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału przez przedmioty kolekcjonerskie rozumie się:

1. znaczki pocztowe lub skarbowe, stemple pocztowe, koperty pierwszego obiegu, ostemplowane materiały piśmienne i im podobne, ofrankowane, a jeżeli nieofrankowane, to uznane za nieważne i nieprzeznaczone do użytku jako ważne środki płatnicze (CN 9704 00 00),
2. kolekcje oraz przedmioty kolekcjonerskie o wartości zoologicznej, botanicznej, mineralogicznej, anatomicznej, historycznej, archeologicznej, paleontologicznej, etnograficznej lub numizmatycznej (CN 9705 00 00), a także przedmioty kolekcjonerskie, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7.
   
   

W myśl z art. 120 ust. 4 ustawy, w przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Definicję kwoty sprzedaży zawarto w treści przepisu art. 120 ust. 1 pkt 5 ustawy, zgodnie z którym, przez kwotę sprzedaży rozumie się całkowitą kwotę, którą podatnik otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów od nabywcy lub osoby trzeciej, wliczając w to otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty bezpośrednio związane z tą dostawą, podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze oraz koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, którymi podatnik obciąża nabywcę, z wyłączeniem kwot, o których mowa w art. 29a ust. 7.

Jeżeli rodzaj poszczególnych przedmiotów kolekcjonerskich lub specyfika ich dostaw czyni skomplikowanym lub niemożliwym określenie marży zgodnie z ust. 4, podatnik może, za zgodą naczelnika urzędu skarbowego, obliczać marżę jako różnicę pomiędzy łączną wartością dostaw a łączną wartością nabyć określonego rodzaju przedmiotów kolekcjonerskich w okresie rozliczeniowym (art. 120 ust. 5 ustawy).

Przez kwotę nabycia rozumie się wszystkie składniki wynagrodzenia, o których mowa w pkt 5, które dostawca towarów otrzymał lub ma otrzymać od podatnika – art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy.

Zgodnie z art. 120 ust. 7 ustawy, jeżeli w przypadkach, o których mowa w ust. 5, łączna wartość nabyć określonego rodzaju przedmiotów kolekcjonerskich jest w okresie rozliczeniowym wyższa od łącznej wartości dostaw takich przedmiotów, różnica ta podwyższa łączną wartość nabyć przedmiotów kolekcjonerskich w następnym okresie rozliczeniowym.

Przepis art. 120 ust. 8 ustawy stanowi, że jeżeli podatnik oblicza marżę zgodnie z ust. 5, obowiązany jest on do stosowania takiego sposobu obliczania marży od określonych przedmiotów kolekcjonerskich do końca okresu, o którym mowa w ust. 13.

Stosownie do treści art. 120 ust. 13 ustawy, przepis ust. 11 stosuje się w przypadku, gdy podatnik zawiadomił na piśmie naczelnika urzędu skarbowego o przyjętym sposobie opodatkowania zgodnie z ust. 4 i 5 przed dokonaniem dostawy. Zawiadomienie jest ważne przez okres 2 lat, licząc od końca miesiąca, w którym podatnik zawiadomił naczelnika urzędu skarbowego. Po tym okresie, jeżeli podatnik chce stosować procedurę polegającą na opodatkowaniu marży, musi ponownie złożyć to zawiadomienie.

Z kolei na mocy art. 120 ust. 9 ustawy, jeżeli różnica, o której mowa w ust. 7, utrzymuje się przez okres 12 miesięcy, to podatnik traci prawo do obliczania marży zgodnie z ust. 5. Podatnik może ubiegać się ponownie o skorzystanie z obliczania marży zgodnie z ust. 5 po upływie roku od utraty tego prawa, licząc od końca miesiąca, w którym utracił prawo do rozliczania tą metodą.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że w art. 43 ust. 1 pkt 7 ustawy wskazano, że zwalnia się od podatku transakcje, łącznie z pośrednictwem, dotyczące walut, banknotów i monet używanych jako prawny środek płatniczy, z wyłączeniem banknotów i monet będących przedmiotami kolekcjonerskimi, za które uważa się monety ze złota, srebra lub innego metalu oraz banknoty, które nie są zwykle używane jako prawny środek płatniczy lub które mają wartość numizmatyczną.

Stosownie do tego przepisu, transakcje dotyczące monet ze złota, srebra lub innego metalu oraz banknotów są wyłączone ze zwolnienia w dwóch przypadkach:

• gdy monety te nie są zwykle używane jako prawny środek płatniczy lub
• gdy monety mają wartość numizmatyczną.
  
  

Należy zauważyć, że ustawodawca posługuje się pojęciami, „nie są zwykle używane jako środek płatniczy” oraz „wartość numizmatyczna”.

W związku z tym, że w ustawie brak jest definicji słowa „zwykle” oraz „numizmatyczny” należy posłużyć się definicjami tych określeń zawartymi w Słowniku języka polskiego. Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego PWN znajdującym się na stronie internetowej www.sjp.pwn.pl „zwykle” oznacza „najczęściej”, „przeważnie”, zaś „numizmat” to „dawna moneta lub medal mające wartość zabytkową”.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca, Spółka prowadzi działalność w zakresie sprzedaży hurtowej i detalicznej przedmiotów kolekcjonerskich i inwestycyjnych, głównie monet i sztabek wykonanych z metali szlachetnych. Spółka oferuje zarówno kolekcje, jak i pojedyncze złote monety, srebrne monety, złote medale oraz srebrne medale okolicznościowe. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, w zakresie dokonywanych dostaw określonych przedmiotów kolekcjonerskich stosuje, na podstawie art. 120 ust. 4 ustawy, szczególną procedurę opodatkowania marży. Ponadto Spółka sprzedaje towary na zasadach ogólnych oraz stosuje zwolnienie na podstawie szczególnych procedur dotyczących złota inwestycyjnego art. 122 ust. 1 ustawy. Spółka nabywa również monety kolekcjonerskie od kontrahenta z A (…). Faktura dokumentująca transakcje jest wystawiana zgodnie z przepisami A. Na fakturze znajduje się adnotacja (…), (…) należy rozumieć jako „zwolnienie z VAT na podstawie”. B oznacza A ustawę o VAT. Jednostka redakcyjna B § (…) odnosi się do zwolnienia z VAT złota inwestycyjnego, usług związanych z przekazaniem złota inwestycyjnego lub zawarciem umowy transferowej lub usługa związana z ich obrotem, świadczona przez agenta działającego w imieniu i na rzecz innej osoby. Natomiast jednostka redakcyjna § (…) odnosi się do importu bezcłowego banknotów i monet. Końcowe oznaczenie (…) na fakturze powinno odczytane w ten sposób, że faktura może dotyczyć przeniesienia własności pieniędzy.

Przedmiotem nabycia były monety kolekcjonerskie, spełniające definicję przedmiotów kolekcjonerskich, o której mowa w art. 120 ust. 1 pkt 2 u.p.t.u. Wnioskodawca nabywa towary w celu dalszej odsprzedaży. Wnioskodawca w chwili zakupu towarów zakłada ich zbycie. Wnioskodawca na dzień sprzedaży towarów będących przedmiotem zapytania będzie czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca nie będzie korzystał ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 u.p.t.u. Wnioskodawca nie będzie dokonywał dostawy towarów, o których mowa w art. 113 ust. 13 pkt 1 u.p.t.u. Towary zostały nabyte od podatnika podatku od wartości dodanej. Przepisy art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113 u.p.t.u. nie dotyczą dostawy towarów dokonanej na rzecz Wnioskodawcy – dostawa dokonana na rzecz Wnioskodawcy przez dostawcę z A nie podlegała opodatkowaniu u.p.t.u., stanowiła ona u Wnioskodawcy czynność podlegającą opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 4 u.p.t.u., tj. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów od podatnika podatku od wartości dodanej.

Wnioskodawca nabył towary w celu odsprzedaży w cenie wyższej niż cena nabycia. Nie można jednak wykluczyć, że w przypadku trudności ze sprzedażą cena sprzedaży będzie obniżona poniżej ceny nabycia. Towary stanowią przedmioty kolekcjonerskie, o których mowa w art. 120 ust. 1 pkt 2 ustawy. Wnioskodawca będzie wykorzystywał nabyte towary do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem pod towarów i usług. Wnioskodawca nie będzie wykorzystywał towarów objętych zakresem wniosku do działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług. Towary będą przedmiotem odpłatnej dostawy.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy w opisanym stanie faktycznym Wnioskodawca jest uprawniony do opodatkowania dostawy towarów nabytych wcześniej od kontrahenta A na zasadach, o których mowa w art. 120 ust. 4 i 5 ustawy.

Należy zauważyć, że zastosowanie procedury szczególnej w zakresie obliczania podstawy opodatkowania przy sprzedaży przedmiotów kolekcjonerskich spełniających definicję zawartą w art. 120 ust. 1 pkt 2 lit. b) ustawy, uzależnione jest od statusu dostawcy tego towaru oraz procedury, w jakiej dokonano jego dostawy.

I tak, stosownie do art. 120 ust. 10 ustawy, przepisy ust. 4 i 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:

1. osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;
2. podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
3. podatników, jeśli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5;
4. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
5. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.
   
   

Przepisy ustawy przewidują zatem stosowanie szczególnej procedury opodatkowania dostawy – między innymi – przedmiotów kolekcjonerskich, polegającej na opodatkowaniu marży. Jest to wyjątek od ogólnej reguły opodatkowania wszystkiego co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej. Ta szczególna procedura dotyczy jednak tylko dostawy przedmiotów kolekcjonerskich, które podatnik nabył w celu odsprzedaży, od określonej kategorii podmiotów. Należy podkreślić, że do stosowania szczególnej procedury opodatkowania marży uprawnieni są wszyscy podatnicy, którzy dokonują dostawy towarów nabytych w okolicznościach wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka jest czynnym podatnikiem VAT podatku od towarów i usług, w zakresie dokonywanych dostaw określonych przedmiotów kolekcjonerskich stosuje, na podstawie art. 120 ust. 4 ustawy, szczególną procedurę opodatkowania marży. Spółka nabywa również monety kolekcjonerskie od kontrahenta z A. Faktura dokumentująca transakcje jest wystawiana zgodnie z przepisami A. Na fakturze znajduje się adnotacja (…). (…) należy rozumieć jako „zwolnienie z VAT na podstawie”. Przedmiotem nabycia były monety kolekcjonerskie, spełniające definicję przedmiotów kolekcjonerskich, o której mowa w art. 120 ust. 1 pkt 2 ustawy. Wnioskodawca nabywa towary w celu dalszej odsprzedaży. Towary zostały nabyte od podatnika podatku od wartości dodanej.

Jak wskazano wyżej, opodatkowanie sprzedaży towarów nabywanych w systemie VAT marża stanowi wyjątek od ogólnej reguły opodatkowania wszystkiego, co stanowi zapłatę. Jednocześnie zauważyć należy, że wymagane jest od podatnika prowadzenie rzetelnej ewidencji zawierającej w szczególności kwoty nabycia towarów niezbędne do określenia kwoty marży, o której mowa w powołanych wyżej przepisach. Należy zwrócić uwagę, że w tej sytuacji konieczne jest ustalenie kwoty nabycia poszczególnych towarów.

Stosownie do powołanego wyżej przepisu art. 120 ust. 5 ustawy, jeżeli rodzaj poszczególnych przedmiotów kolekcjonerskich lub specyfika ich dostaw czyni skomplikowanym lub niemożliwym określenie marży zgodnie z ust. 4, podatnik może, za zgodą naczelnika urzędu skarbowego, obliczać marżę jako różnicę pomiędzy łączną wartością dostaw a łączną wartością nabyć określonego rodzaju przedmiotów kolekcjonerskich w okresie rozliczeniowym.

Tym samym przepis ten odnosi się wyłącznie do dostaw przedmiotów kolekcjonerskich, o których mowa w art. 120 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zatem mając na uwadze powołane powyżej przepisy oraz przedstawiony opis sprawy należy wskazać, że skoro towary zostały nabyte przez Wnioskodawcę od podatnika podatku od wartości dodanej, ich nabycie stanowiło czynność zwolnioną od podatku w oparciu o przepisy prawa A, towary te stanowią przedmioty kolekcjonerskie, o których mowa w art. 120 ust. 1 pkt 2 ustawy i Wnioskodawca nabywa je w celu dalszej odsprzedaży to do określenia marży przy sprzedaży tych towarów, Wnioskodawca może stosować rozwiązanie przewidziane w art. 120 ust. 4 i ust. 5 ustawy, które umożliwia za zgodą naczelnika urzędu skarbowego, obliczanie marży jako różnicy pomiędzy łączną wartością dostaw a łączną wartością nabyć określonego rodzaju przedmiotów kolekcjonerskich w okresie rozliczeniowym.

Podsumowując, Wnioskodawca jest uprawniony do opodatkowania dostawy towarów nabytych wcześniej od kontrahenta A na zasadach, o których mowa w art. 120 ust. 4 i 5 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zadanego pytania uznano za prawidłowe.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (oraz z opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.