Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
1462-IPPP2.4512.958.2016.8.AM
z 16 grudnia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 września 2017 r. sygn. akt VIII SA/Wa 440/17 (data wpływu prawomocnego orzeczenia 19 października 2020 r.) oraz wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 lipca 2020 r. sygn. akt I FSK 1793/17 (data wpływu 31 sierpnia 2020 r.) stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 grudnia 2016 r. (data wpływu 14 grudnia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wskazania, czy otrzymane dofinansowanie zwiększa obrót Wnioskodawcy, zastosowania zwolnienia dla nieodpłatnego przekazania owoców oraz prawa do odliczenia podatku VAT (pytania oznaczone we wniosku numerami 1 i 2) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 grudnia 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wskazania, czy otrzymane dofinansowanie zwiększa obrót Wnioskodawcy, zastosowania zwolnienia dla nieodpłatnego przekazania owoców oraz prawa do odliczenia podatku VAT (pytania oznaczone we wniosku numerami 1 i 2) .

Dotychczasowy przebieg postępowania:

W dniu 21 lutego 2017 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów wydał interpretację indywidualną nr 1462-IPPP2.4512.958.2016.1.AM, w której uznał stanowisko w zakresie wskazania, czy otrzymane dofinansowanie zwiększa obrót Wnioskodawcy, zastosowania zwolnienia dla nieodpłatnego przekazania owoców oraz prawa do odliczenia podatku VAT za nieprawidłowe.

W dniu 4 maja 2017 r. (data nadania) została wniesiona skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na ww. interpretację.

Wyrokiem z dnia 7 września 2017 r. sygn. akt VIII SA/Wa 440/17 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną.

Od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 września 2017 r. sygn. akt VIII SA/Wa 440/17, (data wpływu 29 września 2017 r.), Szef Krajowej Administracji Skarbowej złożył w dniu 16 października 2017 r. skargę kasacyjną z dnia 13 października 2017 r. znak (…) do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

Wyrokiem z dnia 6 lipca 2020 r. sygn. akt I FSK 1793/17 Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę kasacyjną Organu.

W dniu 31 sierpnia 2020 r. wpłynął do tut. organu wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 lipca 2020 r., z kolei w dniu 19 października 2020 r. do Organu wpłynął prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 września 2017 r., sygn. akt VIII SA/WA 440/17.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.) ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wskutek powyższego, wniosek Strony wymaga ponownego rozpatrzenia przez tut. Organ.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym. Jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W swoim gospodarstwie produkuje owoce m.in. jabłka. W związku z wprowadzeniem przez rząd Federacji Rosyjskiej zakazu przywozu niektórych produktów z Unii Europejskiej do Rosji w tym owoców i warzyw, Unia Europejska wprowadziła mechanizm zapewniający możliwość uzyskania nadzwyczajnych tymczasowych środków wsparcia dla producentów owoców i warzyw. W związku z brakiem możliwości rynkowej sprzedaży części jabłek wyprodukowanych w gospodarstwie Wnioskodawca skorzystał z wprowadzonych przez Unię Europejską, a realizowanych przez Agencję Rynku Rolnego programów tymczasowego wsparcia dla producentów owoców i warzyw. Warunkiem uzyskania dofinansowania było wycofanie owoców ze sprzedaży i przeznaczenie ich do bezpłatnej dystrybucji. Wnioskodawca spełnił szereg warunków określonych w przepisach, w szczególności par. 5 i 6 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 września 2014 r. w sprawie realizacji przez Agencję Rynku Rolnego zadań związanych z ustanowieniem tymczasowych nadzwyczajnych środków wsparcia producentów niektórych owoców i warzyw w związku z zakazem ich przywozu z Unii Europejskiej do Federacji Rosyjskiej (Dz. U. z 2014 r., poz 1190).

W związku z powyższym Wnioskodawca wycofał jabłka, dokonał sortowania, zapakował je i dostarczył własnym transportem do banków żywności. Z tego tytułu otrzymał stosowne dokumenty potwierdzające bezpłatną dostawę jabłek do uprawnionych jednostek organizacyjnych.

Dyrektor Oddziału Terenowego Agencji Rynku Rolnego po rozpatrzeniu wniosku złożonego przez Wnioskodawcę o przyznanie wsparcia, wydał decyzję o udzieleniu wsparcia.

Gospodarstwo otrzymało dofinansowanie na kwotę 7.565,40 EUR, która została przeliczona na kwotę 33.561,63 zł i przelana na rachunek bankowy.

Kwota 7.565,40 EUR zawiera:

jabłka: 3.056,40 EUR

transport: 1.130,40 EUR

sortowanie i pakowanie: 3.378,60 EUR.

Z chwilą otrzymania dofinansowania Wnioskodawca naliczył i odprowadził podatek VAT do Urzędu Skarbowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy otrzymane dofinansowanie dotyczące owoców (jabłek) zwiększa podstawę opodatkowania w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?
2. Czy przekazanie owoców do bezpłatnej dystrybucji wykonywane na warunkach określonych w ww. przepisach podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 16 u.p.t.u, a przy dokonywaniu zakupów np. opakowań, przeznaczonych na cele bezpłatnej dystrybucji na podstawie art. 86 ust. 8 pkt 3 Wnioskodawca zachowuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1

Otrzymane dofinansowanie nie stanowi obrotu podlegającego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w rozumieniu art. 29a ust. 1 u.p.t.u. Otrzymana dotacja nie ma bezpośredniego związku z konkretną dostawą towarów, jak również nie wpływa na cenę dostawy lecz stanowi zwrot poniesionych wcześniej wydatków, dlatego nie zwiększa podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Ad 2

Przekazanie jabłek do bezpłatnej dystrybucji podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 16 u.p.t.u., a przy dokonywaniu zakupów np. opakowań przeznaczonych na cele bezpłatnej dystrybucji na podstawie art. 86 ust. 8 pkt 3 u.p.t.u. Wnioskodawca zachowuje prawo do odliczenia podatku od towarów i usług. Zdaniem Wnioskodawcy spełnił on warunki do zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 16, ponieważ dokonał dostawy jabłek do uprawnionych organizacji pożytku publicznego. Jednocześnie zachował prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów związanych z przekazanymi nieodpłatnie owocami co wprost wynika to z art. 86 ust. 8 pkt 3 ww. ustawy.

W wyniku ponownej analizy przedstawionego we wniosku opisu sprawy, w związku
z art. 153 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, stanowiącym, że ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia – biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 września 2017 r., sygn. akt VIII SA/Wa 440/17 oraz wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 6 lipca 2020 r., sygn. akt I FSK 1793/17 – stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego – jest prawidłowe.

Należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dacie wydania pierwotnej interpretacji bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 września 2017 r., sygn. akt VIII SA/Wa 440/17 oraz wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 6 lipca 2020 r., sygn. akt I FSK 1793/17.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do treści art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również – zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy - przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
   
2. wszelkie inne darowizny
   

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Na podstawie art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a‑30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Z powołanego przepisu wynika, że do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług wlicza się takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które mają bezpośredni wpływ na kwotę zapłaty (cenę) z tytułu dostawy towaru lub świadczenia usługi.

Elementem zasadniczym wpływającym na uznanie uzyskanej przez podatnika dotacji za składową podstawy opodatkowania jest stwierdzenie, czy dotacja udzielana jest w celu sfinansowania, czy też dofinansowania dostawy konkretnych towarów lub świadczenia konkretnych usług.

Zatem opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają dotacje o charakterze przedmiotowym, a nie te, które mają charakter podmiotowy.

W sytuacji, gdy podatnik dla konkretnej dostawy towarów lub konkretnego świadczenia usług otrzymuje od innego podmiotu dofinansowanie, np. w postaci dotacji stanowiącej dopłatę do ceny towaru lub usługi – tego rodzaju dofinansowanie stanowi, obok ceny, uzupełniający ją element podstawy opodatkowania z tytułu tej dostawy lub świadczenia. Natomiast dotacje mające na celu dofinansowanie ogólnych kosztów działalności, nieuzależnione od ilości i wartości dostarczanych towarów lub świadczonych usług, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Istotne zatem dla określenia, czy dana dotacja jest, czy nie jest opodatkowana, są szczegółowe warunki jej przyznania, określające cel realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym. Jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W swoim gospodarstwie produkuje owoce m.in. jabłka. W związku z wprowadzeniem przez rząd Federacji Rosyjskiej zakazu przywozu niektórych produktów z Unii Europejskiej do Rosji w tym owoców i warzyw, Unia Europejska wprowadziła mechanizm zapewniający możliwość uzyskania nadzwyczajnych tymczasowych środków wsparcia dla producentów owoców i warzyw. W związku z brakiem możliwości rynkowej sprzedaży części jabłek wyprodukowanych w gospodarstwie, Wnioskodawca skorzystał z wprowadzonych przez Unię Europejską, a realizowanych przez Agencję Rynku Rolnego programów tymczasowego wsparcia dla producentów owoców i warzyw. Warunkiem uzyskania dofinansowania było wycofanie owoców ze sprzedaży i przeznaczenie ich do bezpłatnej dystrybucji. Wnioskodawca spełnił szereg warunków określonych w przepisach, w szczególności § 5 i 6 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 września 2014 r. w sprawie realizacji przez Agencję Rynku Rolnego zadań związanych z ustanowieniem tymczasowych nadzwyczajnych środków wsparcia producentów niektórych owoców i warzyw w związku z zakazem ich przywozu z Unii Europejskiej do Federacji Rosyjskiej.

W związku z powyższym Wnioskodawca wycofał jabłka, dokonał sortowania, zapakował je i dostarczył własnym transportem do banków żywności. Z tego tytułu otrzymał stosowne dokumenty potwierdzające bezpłatną dostawę jabłek do uprawnionych jednostek organizacyjnych.

Dyrektor Oddziału Terenowego Agencji Rynku Rolnego po rozpatrzeniu wniosku złożonego przez Wnioskodawcę o przyznanie wsparcia, wydał decyzję o udzieleniu wsparcia.

Ad 1

W związku z przedstawionym opisem sprawy Wnioskodawca ma wątpliwości, czy otrzymane dofinansowanie do wycofanych i przekazanych do banków żywności owoców (jabłek), zwiększa podstawę opodatkowania w rozumieniu ustawy o VAT.

Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca owoce (jabłka) wycofał ze sprzedaży, a następnie je posortował, zapakował i dostarczył nieodpłatnie do uprawnionych jednostek organizacyjnych (banków żywności).

W ten sposób spełnił warunki otrzymania za pośrednictwem Agencji Rynku Rolnego wsparcia, o którym mowa w § 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 września 2014 r. w sprawie realizacji przez Agencję Rynku Rolnego zadań związanych z ustanowieniem tymczasowych nadzwyczajnych środków wsparcia producentów niektórych owoców i warzyw w związku z zakazem ich przywozu z Unii Europejskiej do Federacji Rosyjskiej (Dz. U. z 2014 r., poz. 1190) i wsparcie takie otrzymał.

Jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 7 września 2017 r., Rozporządzenie z dnia 4 września 2014 r. w § 5 ust. 1 określa, że operacja wycofania z rynku produktów w celu bezpłatnej dystrybucji, o której mowa w art. 34 ust. 4 rozporządzenia nr 1308/2013, polega na przekazaniu tych produktów jednostce organizacyjnej lub osobie fizycznej, których rejestr Prezes Agencji prowadzi na podstawie art. 12 ust. 5 ustawy z dnia 19 grudnia 2003 r. o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku suszu paszowego oraz rynków lnu i konopi uprawianych na włókno (Dz. U. z 2011 r., Nr 145, poz. 868 oraz z 2012 r. poz. 243 i 1258).

Zgodnie z § 7 ust. 1 pkt 1 tego rozporządzenia, dyrektor oddziału terenowego Agencji, wydając decyzję o udzieleniu wsparcia, określa wysokość wsparcia, w przypadku operacji wycofania z rynku produktów w celu bezpłatnej dystrybucji, o której mowa w art. 34 ust. 4 rozporządzenia nr 1308/2013, jako iloczyn ilości produktów objętych operacją oraz maksymalnej kwoty wsparcia określonej dla bezpłatnej dystrybucji odpowiednio w załączniku I do rozporządzenia nr 932/2014 albo w załączniku XI do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 543/2011 z dnia 7 czerwca 2011 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do sektora owoców i warzyw oraz sektora przetworzonych owoców i warzyw (Dz. Urz. UE L 157 z 15 czerwca 2011, str. 1, z późn. zm.) z tym, że w przypadku pomidorów stosuje się maksymalną kwotę wsparcia określoną w załączniku XI do rozporządzenia nr 543/2011 dotyczącą okresu od dnia 1 listopada do dnia 31 maja.

Skoro zatem Wnioskodawca spełnił warunki określone przepisami rozporządzenia z dnia 4 września 2014 r., to otrzymane przez niego za pośrednictwem Agencji Rynku Rolnego wsparcie nie nastąpiło z tytułu (w zamian) przekazania owoców jednostkom uprawnionym. Warunkiem uzyskania tego wsparcia było bowiem wycofanie produktów z rynku w celu bezpłatnej dystrybucji i nieodpłatne przekazanie owoców wskazanym przez Prezesa Agencji podmiotom.

Jak wskazał również Naczelny Sąd Administracyjny ww. wyroku sygn. akt I FSK 1793/17, ustawodawca w treści art. 29a ust. 1 ustawy statuuje zasadę, że do podstawy opodatkowania, w przypadku sprzedaży towaru lub usługi, zaliczyć należy wszelkiego rodzaju dopłaty, niezależnie od tego, jak zostały one nazwane i od kogo pochodzą. W tym wypadku zastrzega jednakże, że muszą one mieć bezpośredni wpływ na cenę konkretnego, dostarczanego towaru lub usługi.

Tak więc, o ile sam przepis jest w tym wypadku jasny i czytelny, to jednak nie precyzuje kryteriów, pozwalających w sposób jednoznaczny ustalić znaczenie terminu bezpośredniego wpływu na cenę. Definicji tej nie zawierają także odpowiednie regulacje unijne, w szczególności art. 73 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. L z 2006 r. nr 347, str. 1 z późn. zm.), który również odnosi się do cechy w postaci bezpośredniości związku z ceną, bez sprecyzowania istotnych elementów tej zależności, dlatego też w tym zakresie odwołać się należy do orzecznictwa, w szczególności orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) i wypracowanego na jego gruncie sposobu wykładni tego pojęcia.

W uzasadnieniu wyroku z 22 listopada 2001 r. w sprawie C-184/00 TSUE stwierdził, że sam tylko fakt, że dotacja (czy inny sposób dofinansowania) wpływa na ostateczną cenę świadczenia (co niemal zawsze ma miejsce), nie może być decydujący dla uznania, że dotacja ta powinna zwiększać podstawę opodatkowania. Konieczne jest stwierdzenie, że dotacja jest dokonywana w celu sfinansowania konkretnej czynności opodatkowanej (dostawy towarów lub świadczenia usług). Dla oceny, czy dotacja jest elementem istotnym wpływającym na włączenie jej do podstawy opodatkowania, kluczowe jest stwierdzenie, czy dotacje są przekazywane w celu sfinansowania dostawy konkretnych towarów lub świadczenia konkretnych usług. Tylko bowiem w takiej sytuacji można uznać, że stanowią one element wynagrodzenia.

Podobne stanowisko zostało wyrażone przez TSUE w wyroku z 13 czerwca 2002 r. w sprawie C-353/00, z którego wynika, że dla uznania dotacji za zwiększającą podstawę opodatkowania koniecznym jest stwierdzenie, że jest ona dokonywana w celu sfinansowania konkretnej czynności opodatkowanej, odpowiada całości lub części wynagrodzenia z tytułu tej czynności, czyli jest związana z konkretną oznaczoną dostawą lub usługą.

Dotacja będzie zatem podlegać opodatkowaniu VAT, gdy dzięki niej świadczenie będzie mieć niższą cenę o konkretną kwotę, natomiast bezpośredni wpływ na cenę usługi zachodzi wtedy, gdy da się przyporządkować dotację konkretnej usłudze i jednocześnie dofinansowuje ona sprzedaż tych usług.

Skoro wsparcie, udzielane jest na skutek wycofania produktów z rynku i to w celu przekazania ich nieodpłatnie ściśle określonym podmiotom, to nie ma żadnych podstaw do uznania, by wsparcie to dokonywane było w celu sfinansowania konkretnej czynności opodatkowanej, a tylko w takiej sytuacji można byłoby uznać, że ma ono bezpośredni wpływ na cenę i stanowi element wynagrodzenia. To, że wysokość wsparcia obliczana jest w zależności od ilości owoców i odległości - w odniesieniu do kosztów transportu - w żaden sposób nie może podważyć tej oceny. Wsparcie to przekazywane jest bowiem w celu pokrycia kosztów nieopłatnej dostawy owoców i warzyw na rzecz ściśle określonych podmiotów. Taki sposób określenia wsparcia nie daje podstaw do uznania, by przekazanie owoców nastąpiło w zamian za otrzymaną przez Skarżącego należność, skoro jednym z koniecznych warunków uzyskania tego wsparcia było nieodpłatne przekazanie przez Skarżącego tych produktów.

Zatem, otrzymane przez Wnioskodawcę wsparcie nie zwiększa podstawy opodatkowania stosownie do art. 29a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z uwagi na powyższe stwierdzenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 7 września 2017 r., sygn. akt VIII SA/Wa 440/17 oraz wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 6 lipca 2020 r., sygn. akt I FSK 1793/17 należy uznać, że w analizowanej sprawie otrzymane przez Wnioskodawcę dofinansowanie przekazane zostało w celu pokrycia kosztów nieodpłatnej dostawy owoców (jabłek) na rzecz ściśle określonych podmiotów. Ma ono więc charakter jedynie zakupowy. Wsparcie przekazywane jest na skutek wycofania produktów z rynku i w celu przekazania ich nieodpłatnie określonym podmiotom, nie ma więc podstaw do uznania, że dokonywane jest w celu sfinansowania konkretnej czynności opodatkowanej.

W konsekwencji otrzymywane przez Wnioskodawcę dofinansowanie nie zwiększa podstawy opodatkowania stosownie do art. 29a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Ad 2

Wnioskodawca ma także wątpliwości, czy przekazanie owoców do bezpłatnej dystrybucji do uprawnionych jednostek (banków żywności) podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie w art. 43 ust. 1 pkt 16 ustawy o VAT.

Zgodnie ze wskazanym art. 43 ust. 1 pkt 16 ustawy zwalnia się od podatku dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2 pkt 2, której przedmiotem są produkty spożywcze, z wyjątkiem napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2% oraz napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%, jeżeli są one przekazywane na rzecz organizacji pożytku publicznego w rozumieniu ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, z przeznaczeniem na cele działalności charytatywnej prowadzonej przez tę organizację.

Natomiast według art. 43 ust. 12 ustawy zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 16 stosuje się pod warunkiem posiadania przez dokonującego dostawy towarów dokumentacji potwierdzającej dokonanie dostawy na rzecz organizacji pożytku publicznego, z przeznaczeniem wyłącznie na cele działalności charytatywnej prowadzonej przez tę organizację.

Z powyższych przepisów wynika, że ze zwolnienia od podatku mogą skorzystać osoby (podmioty), w przypadku nieodpłatnego przekazania produktów spożywczych organizacjom pożytku publicznego. Produkty muszą być jednakże przeznaczone na cele działalności charytatywnej prowadzonej przez te organizacje.

Podkreślić należy, że tylko łączne spełnienie powyższych warunków określonych w analizowanym przepisie uprawnia podatnika do zastosowania zwolnienia z VAT. W sytuacji, gdy którakolwiek z przesłanek nie zostanie spełniona (np. dostawa produktów spożywczych nie odbędzie się na rzecz organizacji pożytku publicznego) podmiot ten nie będzie mógł skorzystać z tego zwolnienia.

Wnioskodawca wycofał jabłka, dokonał sortowania, zapakował je i dostarczył własnym transportem do banków żywności. Z tego tytułu otrzymał stosowne dokumenty potwierdzające bezpłatną dostawę jabłek do uprawnionych jednostek organizacyjnych.

Dyrektor Oddziału Terenowego Agencji Rynku Rolnego po rozpatrzeniu wniosku złożonego przez Wnioskodawcę o przyznanie wsparcia, wydał decyzję o udzieleniu wsparcia.

W analizowanej sprawie Wnioskodawca spełnia przesłanki do zwolnienia z podatku od towarów i usług przekazania owoców do bezpłatnej dystrybucji na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 16 w zw. z art. 43 ust. 12 ustawy, ponieważ nieodpłatne przekazanie owoców stanowiło dostawę, o której mowa w art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy i odbyło się na rzecz organizacji pożytku publicznego w rozumieniu ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie. Wnioskodawca dostarczył bowiem wycofane owoce (jabłka) do banków żywności.

Wobec tego, przekazanie owoców do bezpłatnej dystrybucji podlega w omawianym przypadku zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 16 ustawy.

Wnioskodawca ma także wątpliwości, czy przy dokonywaniu zakupów np. opakowań, przeznaczonych na cele bezpłatnej dystrybucji ww. owoców (jabłek) zachowuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od towarów i usług.

Wskazać należy, że stosownie art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Na podstawie art. 86 ust. 8 pkt 3 ustawy, podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów, o której mowa w art. 43 ust. 1 pkt 16 ustawy.

Jak wyżej wykazano, dokonane przez Wnioskodawcę przekazania owoców (jabłek) na rzecz organizacji pożytku publicznego (banków żywności) stanowią dostawę towarów podlegającą zwolnieniu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 16 ustawy.

Tym samym zgodnie z art. 86 ust. 8 pkt 3 ustawy o VAT, Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy dokonywaniu zakupów związanych z bezpłatną dystrybucją owoców, korzystającą ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 16 ustawy.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu zawartego w opisie sprawy przedstawionym we wniosku, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Końcowo, tut. Organ informuje, że niniejsza interpretacja dotyczy pytań oznaczonych we wniosku numerami 1 i 2, natomiast w zakresie pytania numer 3 zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (..) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.