Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-2.4012.428.2020.2.AC
z 23 grudnia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 1 października 2020 r. (data wpływu 9 października 2020 r.) uzupełnionym w dniu 30 listopada 2020 r. (data wpływu 4 grudnia 2020 r.) na wezwanie Organu z dnia 20 listopada 2020 r. (skutecznie doręczone w dniu 23 listopada 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług pośrednictwa - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 października 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług pośrednictwa.

Wniosek uzupełniony został w dniu 30 listopada 2020 r. (data wpływu 4 grudnia 2020 r.) na wezwanie Organu z dnia 20 listopada 2020 r. (skutecznie doręczone w dniu 23 listopada 2020 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest spółką cywilną, zarejestrowaną na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, której wspólnicy podlegają nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Polski z tytułu dochodów osiąganych przez siebie w ramach udziałów w Spółce. Wnioskodawca jest również czynnym podatnikiem podatku VAT.

Podstawowym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest sprzedaż detaliczna akcesoriów ogrodniczych.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, w celu zdobycia nowych rynków sprzedaży i zwiększenia jej wolumenu, Wnioskodawca nabywa i będzie w przyszłości nabywać od:

• A., z siedzibą przy (…);
• B., z siedzibą przy (…)
  

(łącznie zwanymi w dalszej części wniosku "Usługodawcami") usługi dostępu do internetowych aplikacji ("sklepów internetowych"), pośredniczących w zawieraniu umów sprzedaży towarów Wnioskodawcy na rzecz finalnych nabywców (zarówno przedsiębiorców, jak i podmiotów nieprowadzących działalności gospodarczej).

Zarejestrowanie przez Wnioskodawcę konta użytkownika w ramach aplikacji wiąże się z obowiązkiem akceptacji regulaminów korzystania z aplikacji, opracowanych jednostronnie przez Usługodawców. Postanowienia tych regulaminów nie podlegają negocjacjom. Ani Wnioskodawca, ani klienci Wnioskodawcy (nabywcy towarów), nie mają możliwości wprowadzania zmian w aplikacji internetowej udostępnianej przez Usługodawców. Są oni wyłącznie jej użytkownikami, a wszelkie czynności dotyczące aplikacji wykonywane są przez Usługodawcę.

Zakres usług świadczonych przez Usługodawców obejmuje nie tylko świadczenie usługi pośrednictwa, rozumianej jako udostępnienie aplikacji, ale również aktualizację funkcjonalności aplikacji i odpowiednie wsparcie informatyczne.

Poprzez aplikację internetową udostępnianą przez Usługodawców, klienci Wnioskodawcy składają zamówienia na towary dystrybuowane przez Wnioskodawcę. Celem przedmiotowej aplikacji jest zatem automatyzacja procesu zamówień na towary. Spełnia ona rolę "platformy" łączącej Wnioskodawcę z finalnym klientem.

Zarejestrowanie się jako użytkownik aplikacji Usługodawców jest bezpłatne. Usługodawcy pobierają natomiast od Wnioskodawcy umowne miesięczne opłaty za usługi, takie jak:

• opłaty subskrypcyjne za wystawianie ofert sprzedaży (dot. B.);
• procentowe opłaty prowizyjne od finalnej wartości towarów sprzedanych za pośrednictwem sklepów internetowych prowadzonych przez Usługodawców (dot. A. oraz B.).
  
  

Usługodawcy są zarejestrowanymi podatnikami VAT UE i nie prowadzą na terytorium Polski działalności poprzez zakład położony w Polsce.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku na wezwanie Organu w odpowiedzi na pytanie czy Usługodawcy są podatnikami nieposiadającymi siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski wskazano, że Usługodawca A. z siedzibą w (…) jest podatnikiem nieposiadającym siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski. Usługodawca B. z siedzibą w (…) jest podatnikiem nieposiadającym na terytorium Polski siedziby działalności gospodarczej. B. otworzył natomiast w Polsce (…)centrów logistycznych (…), które to centra nie świadczą jednak żadnych usług na rzecz Wnioskodawcy. W zakresie przedmiotowym objętym wnioskiem, w ocenie Wnioskodawcy te centra logistyczne nie spełniają definicji stałego miejsca prowadzenia przez A. działalności gospodarczej na terytorium Polski, w rozumieniu art. 11 rozporządzenia Rady UE 282/2011 z dnia 15.03.2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej.

Jednocześnie na wezwanie Organu wskazano, że usługi pośrednictwa nabywane od Usługodawców przez Wnioskodawcę nie są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej Wnioskodawcy znajdującego się w innym kraju niż terytorium Polski.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

Czy w przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca ma obowiązek rozliczenia na terytorium Polski podatku od towarów i usług z tytułu importu usług, w związku z nabyciem od Usługodawców usług pośrednictwa?

Stanowisko Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w przedstawionym stanie faktycznym jest zobowiązany do rozliczenia na terytorium Polski importu usług w związku z nabyciem od Usługodawców usług pośrednictwa.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług
podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Przez terytorium kraju - stosownie do art. 2 pkt 1 ustawy o VAT - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a. W świetle art. 2 pkt 3 ustawy o VAT - przez terytorium Unii Europejskiej rozumie się terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej. Natomiast ilekroć jest mowa o terytorium państwa trzeciego - art. 2 pkt 5 ustawy o VAT - rozumie się przez to terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy o VAT - przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Wnioskodawca korzysta w ramach swojej działalności z usług świadczonych przez Usługodawców – podatników VAT UE, polegających na pośrednictwu handlowym świadczonym poprzez aplikację sklepu internetowego – portalu aukcyjnego. Świadczone na rzecz Wnioskodawcy przez Usługodawców (podatników VAT mających siedzibę na terytorium UE) usługi pośrednictwa polegają na umożliwieniu prezentowania za pośrednictwem portali aukcyjnych towarów będących własnością Wnioskodawcy, przeznaczonych do sprzedaży.

Usługodawcy udostępniają prowadzone przez siebie aplikacje - sklepy internetowe, celem umożliwienia Wnioskodawcy wystawienia swoich towarów do sprzedaży. Podkreślić jednak należy, iż w żadnym momencie Usługodawcy nie stają się właścicielem towaru i nie dokonują sprzedaży towarów we własnym imieniu i na własny rachunek. Pośredniczą jedynie w transakcji sprzedaży towarów będących własnością Wnioskodawcy, jako sprzedawcy. W związku z powyższym należy uznać, iż czynności pomiędzy Wnioskodawcą a A. oraz B. nie stanowią sprzedaży towarów w rozumieniu ustawy o VAT, a są świadczeniem usług.

W przypadku świadczenia usług, dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług ważne jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dana usługa podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług regulują przepisy art. 28a - 28o ustawy o VAT. I tak, stosownie do art. 28a ustawy o VAT, ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:

• podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 5,
• osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej,
• podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
  
  

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza - zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Artykuł 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy o podatku od towarów i usług. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalania miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich. Jak wynika z okoliczności sprawy, Usługodawcy spełniają definicję podatnika, o której mowa w art. 28a ustawy o VAT.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy o VAT miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust 2-4 oraz art. 28e. art. 28f ust. 1 i la, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Do powołanej w art. 28b ust. 1 ustawy o VAT zasady ogólnej, ustawodawca przewidział szereg zastrzeżeń, wskazując szczególne zasady ustalania miejsca świadczenia usług, jednakże zdaniem Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie nie mają one zastosowania.

Wnioskodawca jest usługobiorcą w zakresie usług pośrednictwa świadczonych przez podatników - kontrahentów mających siedzibę na terytorium Unii Europejskiej. Wobec powyższego, w zakresie usług świadczonych przez Usługodawców na rzecz Wnioskodawcy, miejscem ich świadczenia (opodatkowania) - na podstawie art. 28b ust. 1 ustawy o VAT - jest Polska, tj. miejsce siedziby Wnioskodawcy jako usługobiorcy.

Reasumując, przy prowadzeniu działalności pośrednictwa handlowego w sprzedaży, prowadzonej za pośrednictwem Internetu za pomocą portali aukcyjnych, wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług pośrednictwa handlowego podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju siedziby usługobiorcy (w omawianym przypadku Wnioskodawcy).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). Towarami, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Przy tym zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28e, podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4,
2. usługobiorcą jest:
   • w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b - podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4,
   • w przypadku transferu bonów jednego przeznaczenia, w przypadku których miejscem świadczenia usług, których te bony dotyczą, jest terytorium kraju
   • podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15,
   • w pozostałych przypadkach - podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4.
   
   

W myśl art. 17 ust. 2 ustawy – w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4 i 5, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Natomiast stosownie do art. 17 ust. 1a ustawy przepisy ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 2 stosuje się również, w przypadku gdy usługodawca lub dokonujący dostawy towarów posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, przy czym to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej lub inne miejsce prowadzenia działalności gospodarczej usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów, jeżeli usługodawca lub dokonujący dostawy towarów posiada takie inne miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, nie uczestniczy w tych transakcjach.

Powołany art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy wskazuje na sytuację, w której podatnikiem staje się nabywca usługi, która podlega opodatkowaniu na terytorium Polski. Przepis art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, wprowadza mechanizm tzw. odwrotnego obciążenia, który polega na opodatkowaniu usług przez usługobiorcę. Przepis art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy ma zastosowanie gdy miejscem świadczenia a tym samym opodatkowania ustalonym na podstawie przepisów ustawy jest terytorium Polski. Przy tym warunkiem zastosowania odwrotnego obciążenia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy względem usług jest spełnienie warunków dotyczących usługodawcy jak i usługobiorcy.

Stosownie do art. 2 pkt 9 ustawy świadczenie usług z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 stanowi import usług.

Natomiast kwestia określenia miejsca świadczenia przy świadczeniu usług została uregulowana w Rozdziale 3 Dział V ustawy o podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania ww. rozdziału:

1. ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
   1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
   2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
   
   

Wskazany art. 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Jak stanowi ust. 2 art. 28b ustawy w przypadku, gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Z niniejszych przepisów ustawy wynika zatem, że co do zasady, usługa świadczona na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy inna niż wskazana w art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy podlega opodatkowaniu w miejscu siedziby działalności gospodarczej usługobiorcy, chyba że jest świadczona dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługobiorcy, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, wówczas miejscem świadczenia tej usługi jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego ta usługa jest świadczona.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest spółką cywilną, zarejestrowaną na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej będącą czynnym podatnikiem podatku VAT. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, w celu zdobycia nowych rynków sprzedaży i zwiększenia jej wolumenu, Wnioskodawca nabywa i będzie w przyszłości nabywać od Usługodawców usługi dostępu do internetowych aplikacji ("sklepów internetowych"), pośredniczących w zawieraniu umów sprzedaży towarów Wnioskodawcy na rzecz finalnych nabywców. Usługi pośrednictwa nabywane od Usługodawców przez Wnioskodawcę nie są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej Wnioskodawcy znajdującego się w innym kraju niż terytorium Polski. Usługodawcy są podatnikami VAT-UE nieposiadającymi siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski świadczącego usługi na rzecz Wnioskodawcy. Usługodawcy pobierają od Wnioskodawcy umowne miesięczne opłaty za usługi. Zakres usług świadczonych przez Usługodawców obejmuje nie tylko świadczenie usługi pośrednictwa, rozumianej jako udostępnienie aplikacji, ale również aktualizację funkcjonalności aplikacji i odpowiednie wsparcie informatyczne. Poprzez aplikację internetową udostępnianą przez Usługodawców, klienci Wnioskodawcy składają zamówienia na towary dystrybuowane przez Wnioskodawcę. Celem przedmiotowej aplikacji jest automatyzacja procesu zamówień na towary (spełnia ona rolę "platformy" łączącej Wnioskodawcę z finalnym klientem). Zarejestrowanie przez Wnioskodawcę konta użytkownika w ramach aplikacji wiąże się z obowiązkiem akceptacji regulaminów korzystania z aplikacji, opracowanych jednostronnie przez Usługodawców. Wnioskodawca jest użytkownikiem aplikacji, a wszelkie czynności dotyczące aplikacji wykonywane są przez Usługodawcę.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą obowiązku rozliczenia na terytorium Polski podatku od towarów i usług z tytułu importu usług, w związku z nabyciem od Usługodawców usług pośrednictwa.

Odnosząc się do niniejszych wątpliwości wskazać należy, że art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy ma zastosowanie gdy miejscem świadczenia a tym samym opodatkowania usług jest terytorium Polski a przy tym w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b ustawy usługodawcą jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju natomiast usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4.

Dla świadczonych na rzecz Wnioskodawcy przez Usługodawców usług pośrednictwa przepisy nie przewidują szczególnych zasad ustalania miejsca świadczenia. Zatem w analizowanej sprawie miejsce świadczenia usług pośrednictwa należy ustalić zgodnie z ogólną zasadą dotyczącą ustalania miejsca świadczenia usług, o której mowa w art. 28b ustawy. Jak wskazano usługi pośrednictwa nabywane od Usługodawców przez Wnioskodawcę nie są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej Wnioskodawcy znajdującego się w innym kraju niż terytorium Polski. Zatem usługi pośrednictwa stosownie do art. 28b ust. 1 ustawy podlegają opodatkowaniu w Polsce, tj. w kraju, w którym usługobiorca (Wnioskodawca) posiada siedzibę działalności gospodarczej. Przy tym, jak wskazano, Usługodawcy są podatnikami VAT-UE nieposiadającymi siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski świadczącego usługi na rzecz Wnioskodawcy. Zatem w analizowanym przypadku jest spełniony warunek, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 lit. a ustawy. Jednocześnie Wnioskodawca (usługobiorca) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Tym samym w analizowanym przypadku jest również spełniony warunek, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 lit. b ustawy. W konsekwencji spełnione są wszystkie warunki niezbędne do zastosowania art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy. Zatem należy zgodzić się z twierdzeniem Wnioskodawcy, że jest zobowiązany do opodatkowania na terytorium Polski nabywanych od Usługodawców usług pośrednictwa. Wnioskodawca z tytułu nabycia usług pośrednictwa, od Usługodawców jest podatnikiem podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, zobowiązanym do rozliczenia podatku od towarów i usług w ramach importu usług, o którym mowa w art. 2 pkt 9 ustawy.

Tym samym Wnioskodawca nabywając od Usługodawców usługi pośrednictwa powinien rozpoznać na terytorium Polski importu usług, o którym mowa w art. 2 ust. 9 ustawy w zw. z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Tut. Organ informuje, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP lub /KIS/wnioski. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.