2020.12.23 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0113-KDIPT1-1.4012.727.2020.4.MG

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-1.4012.727.2020.4.MG
z 23 grudnia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 września 2020 r. (data wpływu 28 września 2020 r.) uzupełnionym pismem z dnia 1 grudnia 2020 r. (data wpływu 4 grudnia 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków na nabycie Usług Prawnych,

prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków na nabycie usług związanych z ochroną osób i mienia mających na celu m.in. ochronę osoby Prezesa Zarządu, jak i kluczowych dla Spółki pracowników w czasie pełnienia przez nich obowiązków służbowych w siedzibie Spółki, a także ochronę majątku i mienia Spółki,

jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 września 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatku od towarów i usług w zakresie:

prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków na nabycie Usług Prawnych,

prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków na nabycie usług związanych z ochroną osób i mienia mających na celu m.in. ochronę osoby Prezesa Zarządu, jak i kluczowych dla Spółki pracowników w czasie pełnienia przez nich obowiązków służbowych w siedzibie Spółki, a także ochronę majątku i mienia Spółki.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 1 grudnia 2020 r. (data wpływu 4 grudnia 2020 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku).

Spółka jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (rezydentem podatkowym) w Polsce i jest również zarejestrowana jako podatnik VAT czynny w Polsce.

Spółka jest wiodącym producentem okien pionowych w Europie. W swojej ofercie, oprócz produktów z PVC, Spółka posiada okna i drzwi z aluminium, drewna, systemy drewniano - aluminiowe jak również fasady i rolety. Spółka jako jedna z niewielu firm w branży, jest także producentem szyb zespolonych, posiada nowoczesną hartownię szkła oraz wytwarza własne profile PVC. Własny dział B+R oraz laboratorium badawcze umożliwiają tworzenie autorskich produktów i nowoczesnych rozwiązań wyróżniających się zaawansowaniem technologicznym, innowacyjnością i wyznaczających standardy na międzynarodowym rynku stolarki. Sieć handlową Spółki tworzy ponad 4500 partnerów na całym świecie. Wnioskodawca oferuje swoje produkty w większości krajów europejskich, a także w …, …, … i na ….

Wyżej wskazana działalność gospodarcza Spółki jest działalnością uprawniającą do odliczenia VAT, w związku z czym Spółka jest uprawniona do odliczenia całości podatku naliczonego od tzw. kosztów ogólnych związanych z całokształtem funkcjonowania Spółki (tzn. nie jest zobowiązana w przypadku takich kosztów do stosowania tzw. współczynnika sprzedaży, o którym mowa w art. 90 ustawy o VAT, ani tzw. prewspółczynnika, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT). Faktyczne początki działalności Spółki sięgają 1985 r., kiedy to obecny Prezes jej Zarządu, założyciel i większościowy akcjonariusz rozpoczął prowadzenie działalności handlowej, niezwiązanej ze stolarką, zaś kilka lat później (od roku 1993) rozpoczął produkcję okien. W 2002 r. Pan …. rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej w formie spółki akcyjnej, stając się założycielem Spółki i większościowym jej akcjonariuszem od samego początku jej funkcjonowania. Spółka w swoim założeniu miała działać jako firma rodzinna dlatego też do 2019 r. w skład Zarządu Spółki oraz Rady Nadzorczej wchodzili członkowie najbliższej rodziny Prezesa Zarządu. Dodatkowo Prezes Zarządu Spółki doprowadził do objęcia przez jego dwójkę dzieci oraz żonę prawie 25% akcji Spółki.

W 2019 r. pomiędzy akcjonariuszami Spółki powstał konflikt rodzinny, który został przeniesiony przez pozostałych członków rodziny na sprawy związane ze Spółką, jej funkcjonowaniem i organizacją wewnętrzną (skład organów statutowych Spółki). Członkowie najbliżej rodziny Prezesa Zarządu Spółki - żona oraz córka Pana ….., przy wsparciu także jego syna oraz bratanka - rozpoczęli w lutym 2019 r. w Spółce podejmowanie działań, mających skutkować wrogim przejęciem przez nich kontroli nad Spółką z jednoczesnym odsunięciem od Spółki i zarządzania nią założyciela, większościowego akcjonariusza i Prezesa Zarządu Spółki - Pana …... Działania te są podejmowane do chwili obecnej. Działania te polegać miały przede wszystkim na pozbawieniu Pana ….. możliwości wykonywania prawa głosu z kontrolnego pakietu akcji (ponad 75% kapitału zakładowego) i doprowadzeniu do jego odwołania z funkcji Prezesa Zarządu Spółki i siłowego usunięcia go z siedziby Spółki. Następnie fizyczną kontrolę nad siedzibą Spółki i jej zakładem produkcyjnym miały przejąć osoby trzecie. Działania te zostały zgłoszone organom ścigania i toczą się w tym zakresie postępowania, a ponadto odwołano z Zarządu (w tym przypadku także zwolniono dyscyplinarnie) i Rady Nadzorczej Spółki osoby odpowiedzialne za wywołanie konfliktu. Sądy Okręgowy i Apelacyjny w …, w prawomocnych orzeczeniach w przedmiocie zabezpieczenia orzekły, iż działania podjęte przez członków rodziny Pana ….. były niezgodne z prawem i destabilizujące dla Spółki, wpływając negatywnie na jej działalność.

W następnych miesiącach roku 2019 odbyły się Nadzwyczajne i Zwyczajne Walne Zgromadzenia, na których podejmowano uchwały, zaskarżane przez osoby, które w lutym 2019 r. próbowały przejąć kontrolę nad Spółką. Uchwały te miały m.in. na nowo ukształtować skład organów Spółki (Zarządu i Rady Nadzorczej), doprowadzić do takiej zmiany Statutu Spółki, by w przyszłości zapobiec sporom korporacyjnym i chaosowi organizacyjnemu, mogącym sparaliżować działalność Spółki.

Wskutek podjęcia w lutym 2019 r. opisanych powyżej działań przez część akcjonariuszy, skłóconych rodzinnie z Panem …., powstała sytuacja wpływała nie tylko na wewnętrzne, sprawne funkcjonowanie Spółki (gdyby Spółka nie powzięła zdecydowanych działań faktycznych i prawnych istniałoby ryzyko wystąpienia braku zdolności do podejmowania najistotniejszych z punktu widzenia prowadzonej działalności gospodarczej decyzji), ale także mogła obniżyć jej wiarygodność biznesową przede wszystkim względem instytucji finansowych (wystąpiłoby ryzyko zaistnienia trudności w uzyskaniu ewentualnych nowych kredytów i przedłużania już zawartych umów kredytowych) i odbiorców towarów produkowanych przez Spółkę. Warto w tym miejscu odnotować bowiem, iż model biznesowy działalności Spółki opiera się na regule polegającej na przedpłacie 100% ceny za okna już w momencie ich zamawiania, a przed ich dostarczeniem. Ryzyka te pozostają cały czas aktualne, także dzisiaj. Jedynie dzięki aktywnemu prowadzeniu przez Spółkę postępowań sądowych z osobami, które w lutym 2019 r. próbowały przejąć kontrolę nad Spółką, w ramach których to postępowań sądowych potwierdzane są argumenty Spółki, prawdopodobieństwo wystąpienia ich skutków zostało znacznie zminimalizowane.

Prowadzone w związku z powstałym konfliktem postępowania sądowe mają na celu przede wszystkim zabezpieczenie interesów Spółki oraz umożliwienie prawidłowego jej funkcjonowania. W ich ramach Sądy wydały m.in. orzeczenia potwierdzające, że jedyną osobą uprawnioną do wykonywania praw korporacyjnych z większościowego pakietu akcji Spółki jest Pan ….. oraz rejestrujące szereg zmian Statutu Spółki oraz w organach, wskutek których wzmocniona została struktura organizacyjna Spółki i mocno ograniczona została możliwość doprowadzenia do paraliżu działalności Spółki.

Co istotne - zdecydowana większość postępowań sądowych, w których uczestniczy Spółka, to postępowania zainicjowane przez osoby, które w lutym 2019 r. usiłowały doprowadzić do „wrogiego” przejęcia kontroli nad Spółką (przede wszystkim żona i córka).

Podkreślenia przy tym wymaga wyjątkowa rola jaką Pan ….. pełni w Spółce - jest on założycielem, twórcą i od zawsze Prezesem Zarządu Spółki. Funkcjonowanie Spółki od lat jest nierozerwalnie związane z jego osobą i tak też postrzegana jest Spółka na rynku. Nie budzi też wątpliwości sądów utożsamienie Pana ….. ze Spółką: „[...] zgodzić się należy z twierdzeniem, że … to Pozwany [….. - przyp. wł.], a Pozwany to …. I niewielu może mieć wątpliwości co do tego utożsamienia” (ustne zasadnicze powody rozstrzygnięcia Sądu Rejonowego w …). Wyłącznie wskutek jego wieloletnich osobistych starań wartość rynkowa Spółki aktualnie przekracza … złotych, zaś jej roczne przychody zbliżają się do tej kwoty.

Kluczową rolę wyłącznie Pana ….. dla rozwoju i funkcjonowania Spółki potwierdzają Sądy: „W działalności gospodarczej prowadzonej od 1985 roku przez ….., kontynuowanej w formie spółki akcyjnej, nie współdziałała ani powódka, ani inni członkowie rodziny Państwa …..” (postanowienie Sądu Okręgowego w … – uzasadnienie). Gdyby osobom, które usiłowały bezprawnie przejąć kontrolę nad Spółką w lutym 2019 r. udało się dokonać tego, wówczas bardzo prawdopodobne byłoby, że Spółka dozna ogromnego uszczerbku w zakresie przychodów, generalnie bowiem tak nagłe i przeprowadzone w ramach „zamachu” zmiany dotyczące kluczowej dla Spółki osoby, jaką jest Pan ….., taki skutek by wywarły. Już bowiem miesiąc luty 2019 r., kiedy to tylko usiłowano dokonać zmian i w którym nastąpił chwilowy znaczny spadek zamówień, pokazał, jak wrażliwi na stabilność funkcjonowania Spółki pozostają jej kontrahenci i ona sama.

Tymczasem Spółka pod kierownictwem Pana ….. i z nowym składem Zarządu oraz Rady Nadzorczej bije rekordy przychodów i zysków. Rok 2019 był najlepszym w historii rokiem Spółki pod względem wyników finansowych. Przychody wzrosły o 8% r/r, natomiast zyski aż o 15% r/r. Po pierwszym półroczu 2020 r. można zakładać, że także bieżący rok będzie dla Spółki rekordowy pod tym względem.

Ponadprzeciętne zaangażowanie Pana ….. w tworzenie Spółki, niezwykle efektywny i konsekwentny styl zarządzania oraz podejmowanie śmiałych inwestycji zostały wielokrotnie dostrzeżone i docenione na poziomie lokalnym, ogólnopolskim oraz europejskim, o czym świadczy szereg indywidualnych przyznanych mu wyróżnień (np. medal … za zasługi dla rozwoju polskiej gospodarki, tytuł … 2012, tytuł Laureata … w kategorii … czy też wyróżnienia Osobowość …, Osobowość …, Osobowość …, Osobowość … przyznane przez miesięcznik …).

W związku z przedmiotowym konfliktem oraz ogólną, bieżącą działalnością, Spółka ponosiła w 2019 r. oraz nadal ponosi wydatki na usługi prawne, które w odniesieniu do konfliktu mają na celu jak najszybsze jego zakończenie i definitywne wyjaśnienie sytuacji prawnej Spółki, zabezpieczenie majątku Spółki, wzmocnienie jej wiarygodności biznesowej oraz umożliwienie sprawnego prowadzenia działalności gospodarczej poprzez zapobieżenie zagrożenia niemożności podejmowania przez nią istotnych decyzji, a przez to zabezpieczenia źródła dochodów Spółki.

W związku z powyższym Spółka w zakresie doradztwa prawnego w 2019 r. ponosiła, ponosi i może nadal ponosić następujące koszty związane z zaistniałym konfliktem między akcjonariuszami Spółki (dalej jako „Usługi Prawne”):

reprezentacji Spółki przed sądami w sprawach związanych z ochroną i obroną interesów Spółki,
doradztwa prawnego w związku z toczącymi się postępowaniami sądowymi,
obsługi prawnej Spółki w związku z toczącymi się postępowaniami karnymi, których przedmiotem jest prawno-karna ocena działań byłych członków Zarządu Spółki na jej szkodę,
działań w imieniu Spółki przy sporządzaniu i składaniu pism procesowych,
obsługi prawnej zwyczajnych oraz nadzwyczajnych walnych zgromadzeń, posiedzeń rad nadzorczych, posiedzeń zarządu, przygotowywanie protokołów wraz z uchwałami.

Ponadto w lutym 2019 r. w związku z próbą wrogiego przejęcia Spółki, zaangażowane zostało profesjonalne biuro doradcze świadczące usługi związane z ochroną osób i mienia. Zgodnie z raportem z wykonania usług oraz specyfikacją zleconych usług, zakres usług świadczonych przez biuro doradcze na rzecz Spółki obejmował:

czynności konsultacyjne i doradcze w zakresie bezpieczeństwa w sytuacji szczególnego wysokiego ryzyka przejęcia siedziby, w tym także hal produkcyjnych Spółki, przez osoby nieuprawnione,
usługi koordynowania w zakresie zabezpieczeń technicznych,
usługi koordynowania zabezpieczenia osobistego bezpieczeństwa Prezesa Zarządu Spółki w czasie, gdy przebywał w jej siedzibie,
działania w zakresie zwrotu rzeczy ruchomych od byłych pracowników Spółki,
czynności dotyczące kontaktów z przedstawicielami kancelarii prawnych, agencji współpracujących ze Spółką oraz dotyczących kontaktów z mediami zainteresowanymi wydarzeniami związanymi ze Spółką.

Poniesione wydatki na usługi związane z ochroną osób i mienia miały na celu m.in. ochronę osoby Prezesa Zarządu, jak i kluczowych dla Spółki pracowników w czasie pełnienia przez nich obowiązków służbowych w siedzibie Spółki, przed próbą siłowego usunięcia ich ze Spółki, a także ochronę majątku i mienia Spółki. Co ważne - konieczność interwencji biura doradczego świadczącego usługi związane z ochroną osób i mienia współpracującego z podmiotem posiadającym koncesję na ochronę fizyczną i techniczną w celu niedopuszczenia do użycia siły wobec Pana ….. i usunięcia go ze Spółki występowała jedynie około miesiąca. W tym czasie istniało istotne ryzyko przejęcia kontroli nad Spółką przez firmy ochroniarskie wynajęte przez żonę i córkę Pana ….., z którym to ryzykiem nie byłaby w stanie poradzić sobie stała ochrona budynku Spółki. Wydane zaś w dniu 5 marca 2019 r. postanowienie Sądu Okręgowego w … (utrzymane w mocy postanowieniem Sądu Apelacyjnego w …) doprowadziło do uspokojenia sytuacji, zmniejszenia, a następnie odesłania wzmocnionej, zewnętrznej ochrony i powrotu Spółki do normalnego funkcjonowania.

W uzupełnieniu wniosku w zakresie podatku od towarów i usług Wnioskodawca wskazał:

Na pytanie Organu „Na kogo były/będą wystawione faktury dotyczące Usług Prawnych, objętych zakresem pytania nr 4 we wniosku?” Wnioskodawca wskazał, że „Faktury za Usługi Prawne były i będą w przyszłości wystawiane na Spółkę”.

Na pytanie Organu „Na kogo były/będą wystawione faktury dotyczące usług związanych z ochroną osób i mienia, objętych zakresem pytania nr 5 we wniosku?” Wnioskodawca wskazał, że „Faktury dotyczące usług związanych z ochroną osób i mienia były i będą w przyszłości wystawiane na Spółkę”.

Na pytanie Organu „Z wykonywaniem przez Wnioskodawcę jakich czynności związane są/będą nabyte Usługi prawne (objęte zakresem pytania nr 4 we wniosku), tj. z wykonywaniem czynności: opodatkowanych podatkiem VAT, zwolnionych z opodatkowania, niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?” Wnioskodawca wskazał, że „Zgodnie ze stanowiskiem Spółki wskazanym w uzasadnieniu wniosku z dnia 21 września 2020 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatku od towarów i usług zdaniem Spółki nabyte Usługi Prawne wykazują związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT. Jeśli w przyszłości Spółka będzie nabywać tego rodzaju Usługi Prawne we wskazanych w stanie faktycznym okolicznościach to również w ocenie Spółki będą one związane z działalnością opodatkowaną podatkiem VAT. Niemniej Spółka pragnie podkreślić, iż przedmiotem ww. wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej było m.in. zapytanie dotyczące możliwości odliczenia podatku naliczonego VAT od wydatków na usługi prawne poniesionych w przedstawionych w stanie faktycznym okolicznościach. Dlatego też Spółka oczekuje od organu podatkowego wskazania czy ukazany związek nabytych usług prawnych jest wystarczający do uznania że usługi te są związane z czynnościami opodatkowanymi VAT w świetle art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług”.

Na pytanie Organu „Z wykonywaniem przez Wnioskodawcę jakich czynności związane są/będą nabyte usługi związane z ochroną osób i mienia (objęte zakresem pytania nr 5 we wniosku), tj. z wykonywaniem czynności: opodatkowanych podatkiem VAT, zwolnionych z opodatkowania, niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?” Wnioskodawca wskazał, że „Zgodnie ze stanowiskiem Spółki wskazanym w uzasadnieniu wniosku z dnia 21 września 2020 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatku od towarów i usług zdaniem Spółki nabyte usługi na ochronę osób i mienia wykazują związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT. Jeśli w przyszłości Spółka będzie nabywać tego rodzaju usługi we wskazanych w stanie faktycznym okolicznościach to również w ocenie Spółki będą one związane z działalnością opodatkowaną podatkiem VAT. Niemniej Spółka pragnie podkreślić, iż przedmiotem ww. wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej było m.in. zapytanie dotyczące możliwości odliczenia podatku naliczonego VAT od wydatków na usługi ochrony osób i mienia poniesionych w przedstawionych w stanie faktycznym okolicznościach. Dlatego też Spółka oczekuje od organu podatkowego wskazania czy ukazany związek nabytych usług ochrony osób i mienia jest wystarczający do uznania, że usługi te są związane z czynnościami opodatkowanymi VAT w świetle art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Na pytanie Organu „W jaki sposób wydatki na Usługi Prawne oraz usługi związane z ochroną osób i mienia (objęte zakresem pytań nr 4 i 5 we wniosku) są/będą związane z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy?” Wnioskodawca wskazał, że „Poniesione wydatki na usługi prawne i usługi ochrony osób i mienia w ocenie Spółki z tych samych względów, które przedstawiono w niniejszej odpowiedzi na pytanie 3 w zakresie podatku od osób prawnych były/będą związane w sposób pośredni z działalnością gospodarczą. Powyższe uzasadniana fakt, iż jakkolwiek w przypadku zaistniałego konfliktu właścicielskiego co do zasady trudno mówić o bezpośrednim związku z konkretnymi transakcjami opodatkowanymi dokonywanymi przez Spółkę to niemniej jak wskazano w uzasadnieniu do wniosku z dnia 21 września o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatku od towarów i usług, w ocenie Spółki, okoliczności w jakich spółka poniosła przedmiotowe wydatki uprawniają do uznania, iż wydatki te związane są z ogólnym całokształtem działalności gospodarczej Spółki. Niemniej Spółka pragnie podkreślić, iż przedmiotem ww. wniosku było zapytanie dotyczące możliwości odliczenia podatku naliczonego VAT od przedmiotowych wydatków poniesionych w przedstawionych w stanie faktycznym okolicznościach, Dlatego też Spółka oczekuje od organu podatkowego wskazania w szczególności czy ukazany w stanie faktycznym związek poniesionych/ponoszonych w przyszłości przedmiotowych wydatków z działalnością gospodarczą Spółki uprawnia do zastosowania art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług”.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca, w odpowiedzi na pytanie nr 3 w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, wskazał: „Spółka ponosiła/będzie ponosić wydatki na usługi prawne dotyczące reprezentacji Spółki w postępowaniach sądowo-karnych toczących się z udziałem Spółki na skutek zaistniałego konfliktu między akcjonariuszami Spółki, doradztwa prawnego w ww. postępowaniach, pomoc prawną w sporządzaniu pism procesowych na potrzeby ww. toczących się postępowań, przeprowadzenie analizy zachowań byłych Członków Zarządu oraz Rady Nadzorczej Spółki celem identyfikacji czynów bezprawnych popełnionych na szkodę Spółki oraz ogólną obsługę prawną przy prowadzeniu ww. spraw. Wykaz postępowań sądowych w których bezpośrednio zaangażowana była Spółka i w związku z którymi Spółka ponosiła/będzie ponosić wydatki na usługi prawne stanowi załącznik nr 1 do niniejszej odpowiedzi.

Skorzystanie z usług podmiotów posiadających specjalistyczną wiedzę prawniczą ukierunkowane było na jak najszybsze zakończenie powstałych sporów i konfliktów między akcjonariuszami Spółki, a w konsekwencji zmniejszenie ryzyka utraty zaufania kontrahentów i instytucji finansowych, zabezpieczenie interesów Spółki oraz umożliwienie prawidłowego jej funkcjonowania, w tym podejmowanie kluczowych z punktu widzenia Spółki decyzji. Niepodjęcie odpowiednich kroków prawnych przy udziale osób posiadających specjalistyczną wiedzę prawniczą mogłoby doprowadzić do zmaterializowania się powyższych ryzyk prowadzących do spadku sprzedaży na skutek utraty wiarygodności biznesowej oraz zahamowania rozwoju Spółki w postaci zaprzestania realizacji podjętych oraz zaplanowanych inwestycji w związku brakiem środków finansowych. Jak wskazano we wniosku z dnia 21 września 2020 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatku od towarów i usług już bowiem miesiąc luty 2019 r., kiedy to tylko usiłowano dokonać wrogiego przejęcia Spółki przez członków rodziny Prezesa Zarządu w którym nastąpił chwilowy znaczny spadek zamówień, pokazał, jak wrażliwi na stabilność funkcjonowania Spółki pozostają jej kontrahenci i ona sama. Zatem w interesie prawnym i gospodarczym Spółki było podjęcie zdecydowanych kroków prawnych przy współudziale kancelarii prawnych i jak najszybsze uregulowanie sytuacji prawnej Spółki. Dalsza eskalacja konfliktu pomiędzy akcjonariuszami Spółki, w który Spółka jest bezpośrednio zaangażowana zwiększała ryzyko zakłócenia prawidłowego funkcjonowania Spółki, a w konsekwencji ryzyko postępującej utraty źródła przychodów.

Podobnie wydatki na usługi związane z ochroną osób i mienia zostały poniesione w interesie gospodarczym Spółki wskutek zagrożenia siłowego wejścia do Spółki osób nieuprawnionych (członków rodziny Prezesa Zarządu) zawieszonych w pełnionych funkcjach. Poniesienie tego rodzaju wydatków miało na celu ochronę majątku i mienia Spółki oraz zagwarantowanie bezpieczeństwa pracownikom Spółki, w tym Prezesowi Zarządu podczas wykonywania przez nich obowiązków służbowych na rzecz Spółki i w siedzibie Spółki a także umożliwienie tym osobom wykonywanie ich obowiązków służbowych. W okresie luty-marzec 2019 r., w którym były ponoszone wydatki istniało realne ryzyko siłowego przejęcia kontroli nad siedzibą i dokumentacją Spółki przez osoby nieuprawnione, które wywołały ten konflikt korporacyjny. Poniesienie przedmiotowych wydatków doprowadziło do ochrony tajemnic przedsiębiorstwa przed ryzykiem bezprawnego wykorzystania ich przez osoby nieuprawnione oraz zapobiegły paraliżowi działalności produkcyjnej Spółki wskutek bezprawnych działań osób trzecich.

Jak wskazano w uzasadnieniu do wniosku z dnia 21 września 2020 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatku od towarów i usług wskazane w stanie faktycznym okoliczności, tj. powstanie konfliktu własnościowego w Spółce, który spowodował brak klarowności sytuacji prawnej, ryzyko utraty kontroli nad majątkiem Spółki, naruszenie jej wiarygodności biznesowej, brak możliwości sprawnego prowadzenia działalności gospodarczej oraz zdolności do podejmowania przez Spółkę istotnych decyzji gospodarczych, faktyczne ryzyko przejęcia siedziby Spółki przez osoby nieuprawnione a tym samym ryzyko naruszenia ochrony tajemnic przedsiębiorstwa, ryzyko naruszenia bezpieczeństwa pracowników w tym Prezesa Zarządu przebywających w siedzibie Spółki, uniemożliwienie wykonywania obowiązków służbowych pracowników przebywających w siedzibie Spółki należy postrzegać jako czynniki wpływające niekorzystnie nie tylko na wysokość uzyskiwanych przychodów, ale również na samo istnienie takiej możliwości. Ponoszone w związku z tym przez Spółkę wydatki na usługi prawne i usługi ochrony osób i mienia poniesione zostały w związku z koniecznością obrony jej interesów oraz umożliwienie kontynuowania prowadzonej przez nią działalności gospodarczej a tym samym generowanie przychodów. Zatem w ocenie Spółki tego rodzaju wydatki poniesione we wskazanych okolicznościach należałoby postrzegać jako wydatki związane z zachowaniem oraz zabezpieczeniem źródła przychodów.

Niemniej Spółka chciała wskazać, iż przedmiotem wniosku z dnia 21 września 2020 r, o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatku od towarów i usług jest przede wszystkim zapytanie dotyczące charakteru poniesionych wydatków wskazanych w stanie faktycznym i w przedstawionych okolicznościach w rozumieniu art. 15 ust. 1 i art. 15 ust. 4d ustawy z dnia 15 lutego 199? r, o podatku dochodowym od osób prawnych. Dlatego też Spółka oczekuje, iż to organ podatkowy dokona stosownej interpretacji wskazanych wyżej przepisów w odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego i udzieli Spółce odpowiedzi czy wydatki te w świetle ww. przepisów poniesione w przedstawionych w stanie faktycznym okolicznościach Spółka może uznać jako pośrednio związane z przychodami a więc poniesione w celu zachowania bądź zabezpieczenia źródła przychodów”.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

(we wniosku oznaczone nr 4) Czy Spółka ma prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT od wydatków jakie poniosła/będzie ponosić na nabycie ww. Usług Prawnych?
(we wniosku oznaczone nr 5) Czy Spółka ma prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT od wydatków jakie poniosła będzie ponosić na nabycie usług związanych z ochroną osób i mienia mających na celu m.in. ochronę osoby Prezesa Zarządu, jak i kluczowych dla Spółki pracowników w czasie pełnienia przez nich obowiązków służbowych w siedzibie Spółki, a także ochronę majątku i mienia Spółki?

Zdaniem Wnioskodawcy:

(we wniosku oznaczone nr 4) Zdaniem Wnioskodawcy ma on prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT od wydatków jakie Spółka poniosła/będzie musiała ponieść na nabycie ww. Usług Prawnych.
(we wniosku oznaczone nr 5) Zdaniem Wnioskodawcy ma on prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT od wydatków, jakie Spółka poniosła/będzie ponosić na nabycie usług związanych z ochroną osób i mienia mających na celu m.in. ochronę osoby Prezesa Zarządu, jak i kluczowych dla Spółki pracowników w czasie pełnienia przez nich obowiązków służbowych w siedzibie Spółki, a także ochronę majątku i mienia Spółki.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Analiza przepisów w zakresie VAT

Zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (...).

Prawo do odliczenia podatku naliczonego stanowi podstawowy element konstrukcji unijnego systemu podatku od wartości dodanej (VAT), realizujący zasadę neutralności VAT dla podatników tego podatku, jak stwierdził Trybunał Sprawiedliwości UE (dalej jako: „TSUE”) w sprawie C-268/83 Rompelman: „system odliczeń ma na celu całkowite uwolnienie podmiotu gospodarczego od obciążeń z tytułu podatku VAT przypadającego do zapłaty lub zapłaconego w trakcie prowadzenia działalności gospodarczej. Wspólny system podatku VAT gwarantuje w ten sposób, że wszelka działalność gospodarcza, niezależnie od jej celu lub rezultatu, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny pod warunkiem, że działalność ta podlega temu podatkowi”.

Warunek związku z działalnością gospodarczą opodatkowaną VAT

Podstawowym warunkiem odliczenia podatku naliczonego jest więc związek nabywanych towarów lub usług z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą opodatkowaną VAT. Jeśli dany zakup wiąże się wyłącznie z działalnością gospodarczą opodatkowaną VAT, co do zasady podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Jeśli natomiast zakup jest związany zarówno z działalnością gospodarczą opodatkowaną VAT, jak i działalnością gospodarczą zwolnioną z tego podatku lub pozostającą poza zakresem VAT, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia odpowiedniej części podatku naliczonego.

Kwestię związku zakupu z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą opodatkowaną VAT należy oceniać na moment nabycia towarów lub usług (C-97/90 Lennartz).

Związek nabywanych towarów lub usług z działalnością gospodarczą opodatkowaną VAT może mieć charakter bezpośredni lub pośredni. Kwestia ta jest przedmiotem bogatego orzecznictwa TSUE (m.in. C-408/98, Abbey National plc, C-456/03 Kretztechnik AG, C-104/12 Wolfram Becker, C-126/14 Sveda UAB, C-132/16 Iberdrola Inmobiliaria Real Estate Investments).

W orzecznictwie tym uznaje się, że aby można było przyznać podatnikowi prawo do odliczenia naliczonego podatku od wartości dodanej i określić zakres takiego prawa, zasadniczo konieczne jest istnienie bezpośredniego i ścisłego związku pomiędzy konkretną transakcją powodującą naliczenie podatku (tj. transakcją zakupową) a transakcją lub kilkoma transakcjami objętymi podatkiem należnym, które rodzą prawo do odliczenia. Prawo do odliczenia podatku od wartości dodanej naliczonego przy nabyciu towarów lub usług zakłada, iż wydatki poczynione celem ich uzyskania stanowiły element cenotwórczy transakcji obciążonych podatkiem należnym, rodzących prawo do jego odliczenia.

Jednak zdaniem TSUE prawo do odliczenia powinno być przyznane podatnikowi nawet w przypadku braku bezpośredniego i ścisłego związku pomiędzy konkretną transakcją zakupową a transakcją objętą podatkiem należnym (lub większą liczbą takich transakcji), dającą prawo do odliczenia, gdy zakupy te należą do kosztów ogólnych podatnika i jako takie stanowią elementy cenotwórcze dostarczanych towarów lub świadczonych usług. Tego rodzaju wydatki mają bowiem bezpośredni i ścisły związek z całością działalności gospodarczej podatnika.

Jak podkreśla TSUE, stosując kryterium bezpośredniego związku krajowe organy podatkowe i sądy powinny brać pod uwagę wszelkie okoliczności, w jakich przebiegały rozpatrywane transakcje i uwzględnić (jako spełniające to kryterium) tylko te spośród nich, które były w sposób obiektywny związane z opodatkowaną działalnością podatnika. Istnienie takiego związku należy oceniać z punktu widzenia istoty rozpatrywanej transakcji.

Reasumując, prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje również w sytuacji, w której nabywanych towarów i usług nie można wprawdzie przyporządkować bezpośrednio do konkretnej transakcji sprzedażowej opodatkowanej VAT, jednak te towary lub usługi można obiektywnie, racjonalnie przypisać do ogółu działalności gospodarczej podatnika opodatkowanej VAT, przez co stanowią element cenotwórczy towarów lub usług dostarczanych przez podatnika w ramach tej działalności.

Warunek posiadania faktury

W celu realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego podatnik powinien ponadto posiadać fakturę, z której wynika kwota tego podatku. Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu (a) nabycia towarów i usług, (b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Faktura powinna rzetelnie odzwierciedlać przedmiot transakcji, w szczególności wskazywać nazwę (rodzaj) nabywanych towarów lub usług.

Należy jednocześnie zaznaczyć, że jakkolwiek posiadanie faktury jest niezbędnym warunkiem odliczenia podatku naliczonego, sama faktura nie jest dokumentem kreującym powstanie tego prawa. Prawo do odliczenia przysługuje bowiem z tytułu nabycia towarów lub usług obciążonych tym podatkiem. Podatnik powinien być w stanie wykazać, że nabycie towarów lub usług udokumentowanych fakturą faktycznie miało miejsce.

Katalog sytuacji, w których nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego (art. 88 ustawy o VAT)

Zgodnie z ustawą o VAT, prawo do odliczenia podatku naliczonego nie przysługuje w przypadkach wymienionych w art. 88 tej ustawy.

Prawo do odliczenia nie przysługuje m.in. w przypadku nabywania usług noclegowych i gastronomicznych (z wyjątkiem nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób) czy w przypadku wydatków, o których mowa w art. 29a ust. 7 pkt 3 ustawy o VAT (tj. wydatków ponoszonych przez podatnika w imieniu i na rzecz innego podmiotu).

Ponadto, ustawa o VAT wyłącza prawo do odliczenia m.in. w przypadkach, gdy:

sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi wystawionymi przez podmiot nieistniejący,

transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku;

wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne:
- stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane - w części dotyczącej tych czynności,
- podają kwoty niezgodne z rzeczywistością - w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością,
- potwierdzają czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego - w części dotyczącej tych czynności.

Wydatki na usługi prawne

Wydatki na świadczoną pomoc prawną podmiotom gospodarczym (w tym polegające na udzielaniu porad prawnych, sporządzaniu opinii prawnych oraz występowaniu przed sądami), jako że nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT nie są bezpośrednio wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Powyższe oznacza, że co do zasady mogą one stanowić koszt uzyskania przychodów. Zasadniczo zatem, każdy wydatek powinien podlegać indywidualnej ocenie pod kątem jego celowości oraz potencjalnej możliwości przyczynienia się danego wydatku do osiągnięcia przychodu. Jakkolwiek trudno wykazać, że wydatki ponoszone na nabycie usług prawniczych są kosztami uzyskania przychodów poniesionymi w celu osiągnięcia przychodów, tak w pełni uzasadnione w przedmiotowym stanie faktycznym jest twierdzenie, że wydatki te mają na celu zachowanie oraz zabezpieczenie źródła przychodów. Zatem w odniesieniu do przedmiotowych wydatków należy ocenić, czy zachodzi związek przyczynowy pomiędzy ich poniesieniem a zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Związek ten powinien być na tyle silny, aby nie budził wątpliwości co do zasadności zaliczenia tych wydatków do kosztów podatkowych.

Co do zasady, organy podatkowe podzielają stanowisko, iż koszty obsługi prawnej poniesione przez spółkę w związku z jej bieżącą działalnością oraz w obronie jej interesów można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia. Jednakże każdy wydatek powinien wynikać z racjonalnego i właściwego działania, której to oceny powinien dokonać sam podatnik. Wyjątkiem mogą być jedynie nieprzewidywalne sytuacje, których uniknięcie było niemożliwe, pomimo podjęcia przez podatnika wszelkich koniecznych działań w celu zapobieżenia negatywnych skutków.

Podobnie wydatki na obsługę prawną ponoszone przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą opodatkowaną VAT co do zasady uprawniają do odliczenia podatku naliczonego. Podstawowym kryterium oceny czy prawo to przysługuje w konkretnym przypadku jest istnienie związku nabywanej usługi z działalnością gospodarczą podatnika uprawniającą do odliczenia VAT. Prawo to przysługuje zatem nie tylko w odniesieniu do usług obsługi prawnej związanych bezpośrednio z konkretnymi transakcjami podatnika opodatkowanymi VAT (np. przygotowanie umowy dotyczącej sprzedaży towarów opodatkowanych VAT), lecz również w odniesieniu do usług związanych z całokształtem działalności gospodarczej podatnika, uprawniającej do odliczenia VAT.

Odnosząc się do wydatków wskazanych w pytaniu 1 i pytaniu 4 niniejszego wniosku, wydatki związane z uczestnictwem Spółki w postępowaniach sądowych i karnych związanych z powstałym konfliktem między akcjonariuszami Spółki zdaniem Wnioskodawcy mogą stanowić pośrednie koszty uzyskania przychodów oraz Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT z tytułu ich zakupu. W ocenie Wnioskodawcy prowadzone w związku z powstałym konfliktem korporacyjnym czynności prawne, które Spółka podejmowała przy wsparciu doradców prawnych mają na celu przede wszystkim zabezpieczenie interesów Spółki oraz umożliwienie prawidłowego jej funkcjonowania. Wskazane w stanie faktycznym okoliczności, tj. powstanie konfliktu własnościowego w Spółce, brak klarowności jej sytuacji prawnej, ryzyko utraty kontroli nad majątkiem Spółki, naruszenie wiarygodności biznesowej, a także brak możliwości sprawnego prowadzenia działalności gospodarczej oraz zdolności do podejmowania przez Spółkę istotnych decyzji gospodarczych należy postrzegać jako czynniki wpływające niekorzystnie nie tylko na wysokość uzyskiwanych przychodów, ale również na samo istnienie takiej możliwości. Ponoszone w związku z tym przez Spółkę wydatki mają na celu obronę jej interesów oraz umożliwienie kontynuowania prowadzonej przez nią działalności gospodarczej. W tym świetle, wydatki te należy postrzegać jako wydatki związane z zachowaniem oraz zabezpieczeniem źródła przychodów oraz wykazujące związek z działalnością opodatkowaną Spółki. Należy zauważyć, że zaistniały konflikt może także skutkować m.in. spadkiem zaufania kontrahentów Spółki, instytucji finansowych, co może niekorzystnie wpłynąć na wysokość uzyskiwanych przychodów. Zatem w ocenie Wnioskodawcy racjonalnym i uzasadnionym działaniem jest podjęcie przez Spółkę czynności prawnych mających na celu jak najszybsze zakończenie powstałego konfliktu i wyjaśnienie sytuacji prawnej Spółki. Jak słusznie zauważył Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 2 czerwca 2011 r. (sygn. III SA/Wa 2593/10) „dla uznania, iż wydatek poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia ich źródła lub może mieć inny wpływ na wielkość osiągniętych przychodów, powinien on okazać się dla uzyskania przychodów niezbędny, a przynajmniej pożyteczny w sensie potencjalnej możliwości (wpływu) na wygenerowanie przychodów. Kosztem uzyskania przychodów byłyby uzasadnione racjonalnie i gospodarczo nakłady i wydatki związane z działalnością gospodarczą podatnika, który przez ich poniesienie („w celu”) zmierza do osiągnięcia przychodów z tego źródła. Jednakże podatnik winien wykazać ową celowość poniesienia wydatku, a także, a może przede wszystkim również to, że wydatek ten został poniesiony racjonalnie, tzn. że podatnik w zamian tego wydatku rzeczywiście uzyskał określone dobra i to, że mogły one, racjonalnie rzecz ujmując, co najmniej hipotetycznie przynieść przychód. Nie w każdym oczywiście wypadku związek ten jest tak wyraźny, co powoduje, iż każdą sytuację należy oceniać odrębnie, stosując zasadę zdrowego rozsądku”.

Dalej sąd wyraził pogląd, iż „wobec powyższego także i w tym zakresie jako nieuprawnione w świetle powołanego wyżej przepisu należy uznać zawarte w zaskarżonej interpretacji stanowisko, że wydatki poniesione przez Spółkę na profesjonalne usługi finansowe i prawne, ukierunkowane na zakończenie sporów i konfliktów między jej akcjonariuszami, nie mają chociażby odległego związku przyczynowo-skutkowego z uzyskaniem przez Spółkę w przyszłości przychodem, albo zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła tego przychodu”.

Odnosząc powyższy wyrok do stanu faktycznego należy zaznaczyć, iż nie ulega wątpliwości, że poniesione przez Spółkę wydatki na nabycie usług prawnych mają na celu zachowanie jej istnienia, jak najszybsze zakończenie powstałego konfliktu i wyjaśnienie sytuacji prawnej Spółki, odbudowę jej wizerunku i wiarygodności biznesowej oraz przywrócenie zdolności do podejmowania przez nią istotnych decyzji celem umożliwienia sprawnego prowadzenia działalności gospodarczej, której istotą jest dążenie do osiągania dochodów. Wobec powyższego należy uznać, iż przedmiotowe wydatki są uzasadnione racjonalnie i gospodarczo oraz związane z działalnością gospodarczą Spółki i mają służyć osiągnięciu wymiernych korzyści w postaci zachowania bądź zabezpieczenia źródła przychodów, co czyni zasadnym zaliczenie ich w koszty uzyskania przychodów.

Stanowisko Spółki co do możliwości zaliczenia do kosztów podatkowych wydatków na obsługę prawną w związku z powstałym konfliktem pomiędzy akcjonariuszami spółki znajduje potwierdzenie w szeregu indywidualnych interpretacji podatkowych wydanych przez organy podatkowe (np. interpretacja indywidualna z dnia 29 marca 2012 r. Izba Skarbowa w Warszawie sygn. IPPB3/423-9/12-2/KK, interpretacja indywidualna z dnia 5 września 2012 r. Izba Skarbowa w Łodzi sygn. IPTPB3/423-203/12-2/MF; interpretacja indywidualna z dnia 5 września 2012 r. Izba Skarbowa w Łodzi sygn. IPTPB3/423-203/12-3/MF; interpretacja indywidualna z dnia 29 stycznia 2010 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy sygn. ITPB3/423-694/09/DK; interpretacja indywidualna z dnia 15 października 2009 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy sygn. ITPB3/423- 390/09/MK).

Jak słusznie wskazywały organy podatkowe w przywołanych wcześniej interpretacjach indywidualnych oraz wyroku sądu administracyjnego nie jest prawidłowym postępowaniem uzależnianie zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów od wyniku zakończenia sporu. Istotne jest już samo wystąpienie przesłanki, że poniesione przez spółkę wydatki są co najmniej pożyteczne w sensie potencjalnej możliwości wygenerowania przychodów, jak i to, że wydatki te zostały poniesione racjonalnie.

Jeśli chodzi zaś o prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT, poszczególne nabyte usługi doradztwa prawnego należy ocenić z perspektywy ich związku z działalnością gospodarczą Spółki opodatkowaną VAT. W przypadku ww. usług będących następstwem zaistniałego konfliktu właścicielskiego co do zasady trudno mówić o bezpośrednim związku z konkretnymi transakcjami opodatkowanymi dokonywanymi przez Spółkę. Wydatki poniesione na nabywanie tych usług powinny jednak uprawniać do odliczenia podatku naliczonego, ponieważ należy je uznać za związane z całokształtem działalności gospodarczej Spółki, opodatkowanej VAT (przez co stanowią element cenotwórczy transakcji sprzedażowych Spółki, uprawniających do odliczenia podatku naliczonego).

Powyższe dotyczy w szczególności kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniach cywilnych lub karnych, których stroną jest bezpośrednio Spółka, mających na celu zabezpieczenie interesów i ochronę dobrego imienia Spółki (w szczególności nie można uznać, że celem wskazanych w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego usług zastępstwa procesowego jest przede wszystkim ochrona osobistych interesów właścicieli lub członków organów statutowych Spółki). Konsekwentnie, wydatki te powinny uprawniać Spółkę do odliczenia podatku naliczonego VAT.

W konsekwencji Spółka stoi na stanowisku, że powinna mieć prawo do zaliczenia przedmiotowych wydatków do kosztów uzyskania przychodów, jako koszty pośrednio związane z przychodami mające na celu zachowanie bądź zabezpieczenie źródła przychodów. Spółce powinno również przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT z tytułu nabywania ww. usług.

Wydatki na usługi ochrony osób i mienia

Podobnie jak wydatki na świadczoną pomoc prawną podmiotom gospodarczym wydatki na ochronę osób i mienia świadczone przez specjalistyczne podmioty nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT i nie są bezpośrednio wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Oznacza to, że co do zasady mogą one stanowić koszty uzyskania przychodów, jednakże ocenie należy poddać zasadność ich poniesienia oraz związek z zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów podatnika. Związek ten powinien być na tyle silny, aby nie budził wątpliwości co do zasadności zaliczenia tych wydatków do kosztów podatkowych.

Analogicznie, z perspektywy prawa do odliczenia podatku naliczonego niezbędne jest istnienie racjonalnego związku nabywanej usługi z działalnością gospodarczą podatnika uprawniającą do odliczenia VAT.

W ocenie Wnioskodawcy poniesienie wydatków wymienionych w stanie faktycznym było zasadne. Zdaniem Spółki niewątpliwie uzasadnionym i racjonalnym biznesowo działaniem jest podjęcie działań mających na celu ochronę majątku i mienia Spółki oraz zagwarantowanie bezpieczeństwa pracownikom Spółki podczas wykonywania przez nich obowiązków służbowych na rzecz Spółki. W okresie luty-marzec 2019 r. istniało zaś realne ryzyko siłowego przejęcia kontroli nad siedzibą i dokumentacją Spółki przez osoby nieuprawnione, które wywołały ten konflikt korporacyjny. Co do zasady organy podatkowe zgadzają się co do możliwości zaliczenia wydatków na ochronę fizyczną mienia Spółki do kosztów uzyskania przychodów, co jest zrozumiałe z uwagi na ścisły związek z zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów.

Przedmiotowe usługi miały na celu koordynację całodobowej ochrony mienia polegającą przede wszystkim na uniemożliwieniu osobom nieuprawnionym wstępu na teren siedziby Spółki w związku z identyfikacją zagrożenia w postaci tzw. „wrogiego przejęcia” spółki przez osoby z rodziny Prezesa Zarządu, będącego także większościowym akcjonariuszem Spółki.

Ponadto usługi świadczone przez biuro doradcze doprowadziły do ochrony tajemnic przedsiębiorstwa przed ryzykiem bezprawnego wykorzystania ich przez osoby nieuprawnione oraz zapobiegły paraliżowi działalności produkcyjnej Spółki wskutek bezprawnych działań osób trzecich. Odnosząc się z kolei do wydatków na usługi koordynowania zabezpieczenia osobistego bezpieczeństwa Prezesa Zarządu Spółki oraz kluczowych dla Spółki pracowników w czasie, gdy przebywali w jej siedzibie (przy czym dla uniknięcia wątpliwości w ocenie Spółki nie występowało istotne niebezpieczeństwo zagrożenia dla życia bądź zdrowia kluczowej kadry Spółki, a jedynie występowało realne ryzyko uniemożliwienia im wykonywania obowiązków służbowych). Spółka wskazuje na znane jej 4 wyroki sądów (Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 19 lutego 2004 r. sygn. I SA/Wr 2462/01, Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 26 kwietnia 2005 r. sygn. I SA/Wr 1945/03; Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 13 listopada 2008 r. sygn. I SA/Wr 934/08; Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 19 grudnia 2007 r. sygn. I SA/Wr 927/07) wydane wskutek zaskarżenia decyzji organu podatkowego w postępowaniu kontrolnym oraz interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego z dnia 28 marca 2013 r. Izba Skarbowa w Warszawie sygn. IPPB2/415-1095/12-4/AK. Z analizy przedstawionych wyżej wyroków sądu oraz indywidualnej interpretacji podatkowej wynika, iż przy wydatkach na ochronę fizyczną i mienia członków zarządu należy dokonać nie tylko oceny okoliczności, w jakich zaszła potrzeba ochrony ww. osób, ale także ustalenia pozycji gospodarczej Spółki.

Jak słusznie zauważono w ww. wyrokach, jeśli niewątpliwie do kosztów uzyskania przychodów zaliczane są wydatki związane z ochroną przedsiębiorstwa, to do kosztów takich zaliczyć można także wydatki związane z ochroną osób, które dysponują szczególną wiedzą, które są niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania przedsiębiorstwa.

Sądy dopuszczają możliwość zaliczenia tego typu wydatków w następujących okolicznościach:

spółka ma znaczenie strategiczne dla polskiej gospodarki i dla Skarbu Państwa;
decyzje gospodarcze podejmowane przez spółkę jak również sama informacja o planowanych przez spółkę działaniach, mają znaczący wpływ nie tylko dla branży, w której operuje spółka, ale dla całej gospodarki;
w przypadku spółki notowanej na Giełdzie Papierów Wartościowych z uwagi na strategiczne znaczenie spółki dla gospodarki, informacja dotycząca w szczególności planowanych działań, zawieranych kontraktów, zmiany cen, ma niezwykle istotne znaczenie dla inwestycji w papiery wartościowe nie tylko spółki, ale także dla wielu innych spółek;
spółka narażona jest na działania osób trzecich, które w różny sposób mogą dążyć do bezprawnego zdobycia informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa, bądź też do uzyskania wpływu na osoby podejmujące w imieniu spółki istotne decyzje;
istnienie zagrożenia dla bezpieczeństwa osobistego członków zarządu wynika z pełnienia funkcji w zarządzie spółki;
konieczność ochrony członków zarządu uzasadniona jest między innymi obawą „szpiegostwa gospodarczego”;
jeśli zawierane umowy z członkiem zarządu przewidują takie usługi to należy wskazać, że usługi te mają związek z pełnieniem przez osoby chronione obowiązków służbowych.

Niewątpliwie istnienie zagrożenia dla bezpieczeństwa osobistego Pana …. wynikało z pełnienia funkcji w Zarządzie Spółki. W ocenie Wnioskodawcy narażenie na niebezpieczeństwo Prezesa Zarządu miałoby także negatywne skutki dla samej Spółki. Należy wziąć tu pod uwagę, że osoba fizyczna pełniąca funkcję Prezesa Zarządu jest jednocześnie większościowym akcjonariuszem Spółki, bez którego nie byłoby możliwe podjęcie kluczowych decyzji dla Spółki, a tym samym mogłoby to mieć negatywny wpływ na uzyskiwanie przychodów bądź zachowanie lub zabezpieczenie jej źródła przychodów. Ponadto Prezes Zarządu jest w posiadaniu newralgicznych informacji w postaci know-how w zakresie produkcji okien, które nie muszą być i nie są znane pozostałym akcjonariuszom Spółki, a bez ich znajomości nie jest możliwe jej prawidłowe funkcjonowanie. Kwestia ta jest o tyle istotna, że w roku 2019 Spółka powzięła informacje, że jeden z bratanków Prezesa Zarządu Spółki zamierzał w tym czasie rozpocząć działalność konkurencyjną względem Spółki w postaci produkcji okien. Także ta kwestia jest obecnie objęta jednym z postępowań sądowych, które wspiera Spółka.

Zatem w interesie samej Spółki jest zapobieżenie jej „wrogiego” przejęcia, które w ocenie Spółki mogłoby przyczynić się do zakłócenia jej funkcjonowania, a tym samym pogorszyć jej sytuację majątkową. Usługa obejmowała koordynację działań ochrony osobistej Prezesa Zarządu Spółki z zaznaczeniem, że ochroną objęci byli także inni kluczowi pracownicy Spółki (księgowość, biuro zarządu, dyrektorzy produkcji).

Ponadto Spółka pragnie podkreślić, iż Prezes Zarządu podlegał ochronie osobistej tylko w czasie pełnienia przez niego obowiązków służbowych w siedzibie Spółki, gdy istniało istotne, sygnalizowane przez osoby trzecie, ryzyko siłowego doprowadzenia do usunięcia go z biurowca Spółki. W ocenie Wnioskodawcy usługi ochrony osobistej Prezesa Zarządu w trakcie przebywania przez niego w siedzibie Spółki, w okolicznościach wskazanych powyżej, uzasadniają także twierdzenie, że usługi te są związane z całokształtem działalności gospodarczej Spółki opodatkowanej VAT, a tym samym uprawniają do odliczenia podatku naliczonego.

Mając na względzie powyższe zdaniem Spółki powinna mieć ona prawo do zaliczenia wskazanych w niniejszym wniosku wydatków do kosztów uzyskania przychodów, jako kosztów pośrednio związanych z przychodami mającymi na celu zachowanie bądź zabezpieczenie źródła przychodów. Spółce powinno również przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT z tytułu nabywania ww. usług.

W efekcie, zdaniem Wnioskodawcy, stanowisko Spółki należy uznać za prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu VAT.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Ustawodawca umożliwił podatnikom skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zaznaczyć należy, że ustawodawca nie precyzuje w jakim zakresie i w jaki sposób towary i usługi muszą być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, aby pozwoliło to podatnikowi na odliczenie podatku naliczonego. Związek ten może być bezpośredni lub pośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą, np. dalszej odsprzedaży (towary handlowe) lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy. Bezpośrednio wiążą się więc z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa – mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganym przez podatnika obrotem opodatkowanym. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług, a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotu.

Istnienie związku między nabywanymi towarami i usługami a transakcjami opodatkowanymi podatnika jest traktowane jako niezbędny wymóg powstania prawa do odliczenia podatku również w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.).

Zgodnie bowiem z art. 168 lit. a) ww. Dyrektywy jeżeli towary i usługi wykorzystywane są na potrzeby opodatkowanych transakcji podatnika, podatnik jest uprawniony, w państwie członkowskim, w którym dokonuje tych transakcji, do odliczenia następujących kwoty o kwoty VAT, którą jest zobowiązany zapłacić VAT należnego lub zapłaconego w tym państwie członkowskim od towarów i usług, które zostały mu dostarczone lub które mają być mu dostarczone przez innego podatnika.

Stanowisko powyższe znajduje również potwierdzenie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Zasada neutralności podatku VAT, a także kwestia pośredniego związku pomiędzy podatkiem naliczonym VAT a czynnościami opodatkowanymi jako warunku wystarczającego do zachowania prawa do odliczenia VAT były przedmiotem licznych orzeczeń TSUE m.in.: wyrok z 15 stycznia 1998 r. w sprawie C-37/95 (Państwo Belgijskie v. Ghent Coal Terminal NV), wyrok z 22 lutego 2001 r. w sprawie C-408/96 (Abbey National plc v. Commissioners of Customs & Excisie), wyrok z 26 maja 2005 r. w sprawie C-465/03 (Kretztechnik AG v. Finanzamt Linz), wyrok z 27 września 2001 r. w sprawie C-16/00 (Cibo Participations SA v Directeur régional des impôts du Nord-Pas-de-Calais). TSUE podkreślał, że co do zasady, prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przysługuje podatnikom wówczas, gdy istnieje bezpośredni związek poniesionych wydatków ze sprzedażą opodatkowaną. Jednakże, brak bezpośredniego związku z konkretną czynnością podlegającą opodatkowaniu nie wyklucza prawa odliczenia podatku VAT w przypadku tzw. kosztów ogólnych działania podatnika, o ile koszty te mogą być przypisane do działalności podatnika podlegającej opodatkowaniu VAT.

W tym miejscu należy podkreślić również, że Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wielokrotnie stwierdzał, iż prawo do odliczenia zostało wprowadzone, aby całkowicie uwolnić przedsiębiorcę od kosztów podatku VAT zapłaconego lub podlegającego zapłacie w toku jego działalności gospodarczej. Wspólny system podatku od wartości dodanej konsekwentnie zapewnia, że każda działalność gospodarcza, niezależnie od jej celu i efektu, pod warunkiem, że sama podlega VAT, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny.

Powyższe stwierdzenie obrazuje rolę, jaką prawo do odliczenia podatku naliczonego odgrywa w systemie podatku od wartości dodanej.

Potwierdzeniem powyżej przedstawionej linii orzecznictwa jest m.in. wyrok TSUE w sprawie C-268/83 D. A. Rompelman i E. A. Rompelman-Van Deelen, z którego wynika, że regulacja dotycząca odliczenia, ma za cel całkowicie odciążyć podmiot podlegający opodatkowaniu VAT od podatku od wartości dodanej, który jest winien zapłacić w związku ze swoją działalnością gospodarczą. Wspólny system wartości dodanej zapewnia, że obciążenie podatkiem VAT jest całkowicie neutralne wobec każdego przedsiębiorstwa, niezależnie od celów i wyników przedsiębiorstwa, pod warunkiem, że takie przedsiębiorstwo samo w sobie podlega opodatkowaniu VAT.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny w Polsce. Działalność gospodarcza Spółki jest działalnością uprawniającą do odliczenia VAT, w związku z czym Spółka jest uprawniona do odliczenia całości podatku naliczonego od tzw. kosztów ogólnych związanych z całokształtem funkcjonowania Spółki (tzn. nie jest zobowiązana w przypadku takich kosztów do stosowania tzw. współczynnika sprzedaży, o którym mowa w art. 90 ustawy o VAT, ani tzw. prewspółczynnika, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT).

W 2019 r. pomiędzy akcjonariuszami Spółki powstał konflikt rodzinny, który został przeniesiony przez pozostałych członków rodziny na sprawy związane ze Spółką, jej funkcjonowaniem i organizacją wewnętrzną (skład organów statutowych Spółki). Członkowie najbliżej rodziny Prezesa Zarządu Spółki rozpoczęli w lutym 2019 r. w Spółce podejmowanie działań, mających skutkować wrogim przejęciem przez nich kontroli nad Spółką z jednoczesnym odsunięciem od Spółki i zarządzania nią założyciela, większościowego akcjonariusza i Prezesa Zarządu Spółki. Działania te polegać miały przede wszystkim na pozbawieniu Pana ….. możliwości wykonywania prawa głosu z kontrolnego pakietu akcji (ponad 75% kapitału zakładowego) i doprowadzeniu do jego odwołania z funkcji Prezesa Zarządu Spółki i siłowego usunięcia go z siedziby Spółki. Następnie fizyczną kontrolę nad siedzibą Spółki i jej zakładem produkcyjnym miały przejąć osoby trzecie. Działania te zostały zgłoszone organom ścigania i toczą się w tym zakresie postępowania, a ponadto odwołano z Zarządu i Rady Nadzorczej Spółki osoby odpowiedzialne za wywołanie konfliktu. Sądy Okręgowy i Apelacyjny w …, w prawomocnych orzeczeniach w przedmiocie zabezpieczenia orzekły, iż działania podjęte przez członków rodziny Pana …. były niezgodne z prawem i destabilizujące dla Spółki, wpływając negatywnie na jej działalność.

Powstała sytuacja wpływała nie tylko na wewnętrzne, sprawne funkcjonowanie Spółki (gdyby Spółka nie powzięła zdecydowanych działań faktycznych i prawnych istniałoby ryzyko wystąpienia braku zdolności do podejmowania najistotniejszych z punktu widzenia prowadzonej działalności gospodarczej decyzji), ale także mogła obniżyć jej wiarygodność biznesową przede wszystkim względem instytucji finansowych (wystąpiłoby ryzyko zaistnienia trudności w uzyskaniu ewentualnych nowych kredytów i przedłużania już zawartych umów kredytowych) i odbiorców towarów produkowanych przez Spółkę.

Prowadzone w związku z powstałym konfliktem postępowania sądowe mają na celu przede wszystkim zabezpieczenie interesów Spółki oraz umożliwienie prawidłowego jej funkcjonowania. Zdecydowana większość postępowań sądowych, w których uczestniczy Spółka, to postępowania zainicjowane przez osoby, które w lutym 2019 r. usiłowały doprowadzić do „wrogiego” przejęcia kontroli nad Spółką.

reprezentacji Spółki przed sądami w sprawach związanych z ochroną i obroną interesów Spółki,
doradztwa prawnego w związku z toczącymi się postępowaniami sądowymi,
obsługi prawnej Spółki w związku z toczącymi się postępowaniami karnymi, których przedmiotem jest prawno-karna ocena działań byłych członków Zarządu Spółki na jej szkodę,
działań w imieniu Spółki przy sporządzaniu i składaniu pism procesowych,
obsługi prawnej zwyczajnych oraz nadzwyczajnych walnych zgromadzeń, posiedzeń rad nadzorczych, posiedzeń zarządu, przygotowywanie protokołów wraz z uchwałami.

czynności konsultacyjne i doradcze w zakresie bezpieczeństwa w sytuacji szczególnego wysokiego ryzyka przejęcia siedziby, w tym także hal produkcyjnych Spółki, przez osoby nieuprawnione,
usługi koordynowania w zakresie zabezpieczeń technicznych,
usługi koordynowania zabezpieczenia osobistego bezpieczeństwa Prezesa Zarządu Spółki w czasie, gdy przebywał w jej siedzibie,
działania w zakresie zwrotu rzeczy ruchomych od byłych pracowników Spółki,
czynności dotyczące kontaktów z przedstawicielami kancelarii prawnych, agencji współpracujących ze Spółką oraz dotyczących kontaktów z mediami zainteresowanymi wydarzeniami związanymi ze Spółką.

Faktury za Usługi Prawne były i będą w przyszłości wystawiane na Spółkę. Faktury dotyczące usług związanych z ochroną osób i mienia były i będą w przyszłości wystawiane na Spółkę.

Zdaniem Spółki nabyte Usługi Prawne wykazują związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT. Jeśli w przyszłości Spółka będzie nabywać tego rodzaju Usługi Prawne we wskazanych w stanie faktycznym okolicznościach to również w ocenie Spółki będą one związane z działalnością opodatkowaną podatkiem VAT.

Zdaniem Spółki nabyte usługi na ochronę osób i mienia wykazują związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT. Jeśli w przyszłości Spółka będzie nabywać tego rodzaju usługi we wskazanych w stanie faktycznym okolicznościach to również w ocenie Spółki będą one związane z działalnością opodatkowaną podatkiem VAT.

Poniesione wydatki na usługi prawne i usługi ochrony osób i mienia w ocenie Spółki były/będą związane w sposób pośredni z działalnością gospodarczą. Powyższe uzasadniana fakt, iż jakkolwiek w przypadku zaistniałego konfliktu właścicielskiego co do zasady trudno mówić o bezpośrednim związku z konkretnymi transakcjami opodatkowanymi dokonywanymi przez Spółkę to niemniej, w ocenie Spółki, okoliczności w jakich spółka poniosła przedmiotowe wydatki uprawniają do uznania, iż wydatki te związane są z ogólnym całokształtem działalności gospodarczej Spółki.

Analiza powołanych przepisów prawa w kontekście opisanego stanu sprawy pozwala na uznanie, że poniesione wydatki na nabycie Usług Prawnych oraz usług związanych z ochroną osób i mienia, objętych zakresem pytań, mają pośredni związek z działalnością gospodarczą Spółki, z wykonywanymi przez Spółkę czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.

Nabycie ww. usług miało na celu – jak wskazał Wnioskodawca – obronę interesów Wnioskodawcy oraz umożliwienie kontynuowania prowadzonej przez niego działalności gospodarczej a tym samym generowanie przychodów. Zatem wydatki poniesione we wskazanych okolicznościach należałoby postrzegać jako wydatki związane z zachowaniem oraz zabezpieczeniem źródła przychodów.

Z uwagi zatem na fakt, że nabycie ww. Usług Prawnych oraz usług związanych z ochroną osób i mienia służy/będzie służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych, to w analizowanej sprawie znajdzie zastosowanie cytowany na wstępie art. 86 ust. 1 ustawy.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że w związku ze spełnieniem pozytywnej przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych, Spółka ma/będzie miała prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT od wydatków jakie poniosła/będzie ponosić na nabycie Usług Prawnych oraz na nabycie usług związanych z ochroną osób i mienia mających na celu m.in. ochronę osoby Prezesa Zarządu, jak i kluczowych dla Spółki pracowników w czasie pełnienia przez nich obowiązków służbowych w siedzibie Spółki, a także ochronę majątku i mienia Spółki. Prawo do odliczenia przysługuje/będzie przysługiwało pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy:

zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,

zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniami, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na opisie sprawy, w którym wskazano, że:

nabyte Usługi Prawne wykazują związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT. Jeśli w przyszłości Spółka będzie nabywać tego rodzaju Usługi Prawne we wskazanych w stanie faktycznym okolicznościach to również w ocenie Spółki będą one związane z działalnością opodatkowaną podatkiem VAT,

nabyte usługi na ochronę osób i mienia wykazują związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT. Jeśli w przyszłości Spółka będzie nabywać tego rodzaju usługi we wskazanych w stanie faktycznym okolicznościach to również w ocenie Spółki będą one związane z działalnością opodatkowaną podatkiem VAT.

Powyższe zostało przyjęte jako element przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i nie było przedmiotem oceny. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, w szczególności w przypadku wykorzystywania Usług Prawnych lub usług związanych z ochroną osób i mienia również do czynności innych niż opodatkowane podatkiem od towarów i usług, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Odnośnie powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Natomiast w odniesieniu do powołanych przez Zainteresowanego we wniosku wyroków wojewódzkich sądów administracyjnych tut. Organ wyjaśnia, że wskazane wyroki zostały potraktowane jako element argumentacji Wnioskodawcy, są to jednak rozstrzygnięcia odnoszące się do indywidualnych spraw i co do zasady wiążą one strony postępowania w konkretnych, indywidualnych sprawach, nie rozciągając swojego oddziaływania na inne, choćby podobne lub zbieżne sprawy. Zatem powołane orzeczenia nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii.

Niniejszą interpretacją rozpatrzono wniosek w zakresie podatku od towarów i usług. Natomiast wniosek w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostanie rozpatrzony odrębnym rozstrzygnięciem.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin