Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDWPT.4011.238.2020.2.MH
z 29 grudnia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 października 2020 r. (data wpływu 23 października 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w odniesieniu do wypłacanych przez Wnioskodawcę zapomóg - za prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 października 2020 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca wypłaca oprócz świadczeń emerytalno- rentowych na podstawie ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 2020 r., poz. 586, z późn. zm.) również świadczenia pieniężne na podstawie ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o weteranach działań poza granicami państwa (Dz. U. z 2019 r., poz. 1569, z późn. zm.), w tym świadczenia, o których mowa w art. 31 drugiej z przywołanych ustaw, tj. zapomogi:

1. na zaspokojenie potrzeb bytowych i ochronę zdrowia w przypadku choroby powodującej wzrost kosztów utrzymania, w tym zakup leków, środków opatrunkowych oraz koszty dojazdów do zakładów opieki zdrowotnej na zabiegi medyczne i rehabilitacyjne oraz usługi pielęgnacyjne niezbędne ze względu na wiek lub stan zdrowia;
2. w przypadku zaistnienia zdarzeń losowych mających wpływ na pogorszenie w istotny sposób sytuacji materialnej weterana-żołnierza lub weterana poszkodowanego-żołnierza.
   
   

Do otrzymania ww. świadczenia uprawniony jest weteran-żołnierz, który ukończył 65 lat życia lub weteran poszkodowany-żołnierz, którzy znajduje się w trudnej sytuacji materialnej.

Stosownie do treści art. 31 ust. 3 ustawy o weteranach działań poza granicami państwa, Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb przyznawania zapomóg, o których mowa w ust. 1, dokumenty stanowiące podstawę ich przyznania, sposób przekazywania przyznanych zapomóg oraz sposób tworzenia funduszu na te zapomogi. Rozporządzenie uwzględni konieczność zapewnienia równego dostępu do tego świadczenia wszystkim uprawnionym oraz możliwość korzystania z zapomogi z innego tytułu.

Zgodnie z § 2 rozporządzeniem Ministra Obrony Narodowej z dnia 20 stycznia 2012 r. w sprawie warunków i trybu przyznawania zapomóg weteranom-żołnierzom lub weteranom poszkodowanym-żołnierzom oraz sposobu tworzenia funduszu na zapomogi (Dz. U. z 2012 r., poz. 105) wniosek o przyznanie zapomogi weteran kieruje do Ministra Obrony Narodowej i załącza do niego:

1. dokumenty potwierdzające konieczność poniesienia wydatków lub zaistnienie zdarzenia losowego;
2. oświadczenie o formie wypłaty;
3. oświadczenie o nieotrzymaniu z innego źródła pomocy pieniężnej z przeznaczeniem na pokrycie powyższych wydatków.
   
   

W świetle przepisów ww. rozporządzenia wypłaty świadczenia dokonuje Dyrektor Wnioskodawcy według miejsca zamieszkania weterana-żołnierza lub weterana poszkodowanego-żołnierza na podstawie decyzji Ministra Obrony Narodowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wypłacane weteranom-żołnierzom oraz weteranom poszkodowanym-żołnierzom, zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 20 stycznia 2012 r. w sprawie warunków i trybu przyznania zapomóg weteranom-żołnierzom lub weteranom poszkodowanym- żołnierzom oraz sposobu tworzenia funduszu na zapomogi (Dz. U. z 2012 r., poz. 105), zapomogi są wolne od podatku dochodowego niezależnie od ich wysokości zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 26 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), czy też stosuje się do nich art. 21 ust. 1 pkt 26 lit. b) - są wolne od podatku dochodowego do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 6 000 zł, a świadczenie powyżej tego limitu należy wykazać w informacji PIT-11 w części F zgodnie z art. 42a ust. 1 ww. ustawy?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Stosownie do treści art. 31 ust. 1 ustawy o weteranach działań poza granicami państwa weteran- żołnierz, który ukończył 65 lat życia, lub weteran poszkodowany-żołnierz, którzy znajdują się w trudnej sytuacji materialnej, mogą ubiegać się o przyznanie zapomogi:

1. na zaspokojenie potrzeb bytowych i ochronę zdrowia w przypadku choroby powodującej wzrost kosztów utrzymania, w tym zakup leków, środków opatrunkowych oraz koszty dojazdów do zakładów opieki zdrowotnej na zabiegi medyczne i rehabilitacyjne oraz usługi pielęgnacyjne niezbędne ze względu na wiek lub stan zdrowia;
2. w przypadku zaistnienia zdarzeń losowych, mających wpływ na pogorszenie w istotny sposób sytuacji materialnej weterana-żołnierza lub weterana poszkodowanego-żołnierza.
   
   

Warunki i tryb przyznawania zapomóg, o których mowa powyżej, dokumenty stanowiące podstawę ich przyznania, sposób przekazywania przyznanych zapomóg oraz sposób tworzenia funduszu na te zapomogi określone zostały w rozporządzeniu Ministra Obrony Narodowej z dnia 20 stycznia 2012 r. w sprawie warunków i trybu przyznawania zapomóg weteranom żołnierzom lub weteranom-poszkodowanym żołnierzom oraz sposobu tworzenia funduszu na zapomogi. W świetle przepisów ww. rozporządzenia wniosek o przyznanie zapomogi weteran-żołnierz i weteran poszkodowany-żołnierz kierują do Ministra Obrony Narodowej (§ 2 ust. 2). Do wniosku dołącza się:

1. dokumenty potwierdzające konieczność poniesienia wydatków lub zaistnienie zdarzenia określonego w art. 31 ust. 1 ustawy;
2. oświadczenie o formie wypłaty zapomogi;
3. oświadczenie o nieotrzymaniu z innego źródła pomocy pieniężnej z przeznaczeniem na pokrycie wydatków na jeden z celów określonych w art. 31 ust. 1 ustawy (§ 2 ust. 3).
   
   

Warunkiem przyznania zapomogi weteranowi-żołnierzowi i weteranowi poszkodowanemu-żołnierzowi, o których mowa w art. 31 ust. 1 ustawy, jest konieczność poniesienia wydatków pieniężnych z tytułu pokrycia kosztów i zaistnienia zdarzenia określonego w art. 31 ust. 1 ustawy. Przy przyznawaniu zapomogi uwzględnia się okoliczności mające wpływ na sytuację materialną weterana-żołnierza i weterana poszkodowanego-żołnierza (§ 3 ust. 1). Podstawą przyznania zapomogi są dokumenty potwierdzające konieczność poniesienia wydatków lub zaistnienie zdarzenia określonego w art. 31 ust. 1 ustawy (§ 3 ust. 2). Organem właściwym do wypłaty zapomogi jest dyrektor wojskowego biura emerytalnego (§ 4 ust. 1)

Właściwość wojskowego biura emerytalnego ustala się według miejsca zamieszkania weterana-żołnierza lub weterana poszkodowanego-żołnierza (§ 4 ust. 2).

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: PIT) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W świetle zaś art. 9 ust. 2 ustawy PIT dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Stosownie do treści art. 11 ust. 1 PIT przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W świetle przywołanych regulacji, w ocenie Wnioskodawcy nie ulega wątpliwości, że otrzymywana przez weterana-żołnierza lub weterana poszkodowanego-żołnierza zapomoga stanowi po ich stronie przychód w rozumieniu art. 11 PIT. Wprawdzie sama ustawa podatkowa nie definiuje zapomogi, jednakże zgodnie z potocznym rozumieniem można ją określić jako jednorazowe świadczenie pieniężne mające na celu wsparcie finansowe osoby, która znalazła się w trudnej sytuacji życiowej.

Jednocześnie w art. 21 ust. 1 pkt 26 PIT ustawodawca przesądził, że wolne od podatku dochodowego są: zapomogi otrzymane w przypadku indywidualnych zdarzeń losowych, klęsk żywiołowych, długotrwałej choroby lub śmierci:

1. z funduszu socjalnego, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, z funduszy związków zawodowych lub zgodnie z odrębnymi przepisami wydanymi przez właściwego ministra - niezależnie od ich wysokości,
2. z innych źródeł - do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 6000 zł.
   
   

Zgodnie zaś z treścią art. 42a ust. 1 PIT, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Mając na uwadze przywołane regulacje, w ocenie Wnioskodawcy w przypadku zapomóg otrzymywanych przez weteranów-żołnierzy lub weteranów poszkodowanych-żołnierzy zgodnie z przepisami ww. rozporządzenia będą one zwolnione z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 26 lit. a) PIT. W pierwszej kolejności zwrócić należy uwagę, że podstawowym warunkiem na gruncie PIT zwolnienia zapomogi z opodatkowania jest jej otrzymanie w przypadku indywidualnych zdarzeń losowych, klęsk żywiołowych, długotrwałej choroby lub śmierci. Podobnie na gruncie przepisów ustawy o weteranach działań poza granicami państwa i przepisów ww. rozporządzenia zapomoga jest przyznawana weteranom-żołnierzom i weteranom poszkodowanym-żołnierzom w przypadku zaistnienia zdarzeń losowych lub w przypadku choroby powodującej wzrost kosztów utrzymania. Wprawdzie prawodawca nie posługuje się w tym wypadku pojęciem choroby długotrwałej, lecz w świetle doświadczenia życiowego przyjąć należy, że najczęściej taka właśnie choroba będzie powodowała wzrost kosztów utrzymania. Otrzymywanie zapomogi przez weterana-żołnierza, weterana poszkodowanego-żołnierza odbywa się zgodnie z postanowieniami ww. rozporządzenia, którego przepisy niewątpliwie należy zaliczyć do odrębnych przepisów wydanych przez właściwego ministra, co jest również warunkiem przedmiotowego zwolnienia zapomogi z opodatkowania. Wreszcie ustawodawca w art. 21 ust. 1 pkt 26 lit. a) PIT nie precyzuje jakie cechy musi posiadać podmiot otrzymujący zapomogę, co prowadzi do wniosku, że po spełnieniu warunków określonych w przywołanym przepisie ze zwolnienia z opodatkowania korzystać będzie zapomoga bez względu na to czy trafi ona do pracownika czy też do weterana-żołnierza lub weterana poszkodowanego- żołnierza.

Reasumując w ocenie Wnioskodawcy, Dyrektor Wnioskodawcy wypłacając weteranom-żołnierzom oraz weteranom poszkodowanym-żołnierzom powyższe zapomogi stosuje przepisy art. 21 ust. 1 pkt 26 lit. a) PIT, tj. wypłaca zapomogę w całości uznając ją wolną od podatku dochodowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W świetle powyższego przepisu, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie, bądź od których zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, źródłami przychodów są m.in. stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

W myśl przepisu art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie zaś z treścią art. 42a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca wypłaca oprócz świadczeń emerytalno-rentowych na podstawie ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin również świadczenia pieniężne na podstawie ustawy o weteranach działań poza granicami państwa, w tym świadczenia, o których mowa w art. 31 drugiej z przywołanych ustaw, tj. zapomogi:

1. na zaspokojenie potrzeb bytowych i ochronę zdrowia w przypadku choroby powodującej wzrost kosztów utrzymania, w tym zakup leków, środków opatrunkowych oraz koszty dojazdów do zakładów opieki zdrowotnej na zabiegi medyczne i rehabilitacyjne oraz usługi pielęgnacyjne niezbędne ze względu na wiek lub stan zdrowia;
2. w przypadku zaistnienia zdarzeń losowych mających wpływ na pogorszenie w istotny sposób sytuacji materialnej weterana-żołnierza lub weterana poszkodowanego-żołnierza.
   
   

Do otrzymania ww. świadczenia uprawniony jest weteran-żołnierz, który ukończył 65 lat życia lub weteran poszkodowany-żołnierz, którzy znajduje się w trudnej sytuacji materialnej. Wypłaty świadczenia dokonuje dyrektor wojskowego biura emerytalnego według miejsca zamieszkania weterana-żołnierza lub weterana poszkodowanego-żołnierza na podstawie decyzji Ministra Obrony Narodowej.

Zgodnie z art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o weteranach działań poza granicami państwa (Dz. U. z 2020 r., poz. 2055, z późn. zm.), weteran-żołnierz, który ukończył 65 lat życia, lub weteran poszkodowany-żołnierz, którzy znajdują się w trudnej sytuacji materialnej, mogą ubiegać się o przyznanie zapomogi:

1. na zaspokojenie potrzeb bytowych i ochronę zdrowia w przypadku choroby powodującej wzrost kosztów utrzymania, w tym zakup leków, środków opatrunkowych oraz koszty dojazdów do zakładów opieki zdrowotnej na zabiegi medyczne i rehabilitacyjne oraz usługi pielęgnacyjne niezbędne ze względu na wiek lub stan zdrowia;
2. w przypadku zaistnienia zdarzeń losowych, mających wpływ na pogorszenie w istotny sposób sytuacji materialnej weterana-żołnierza lub weterana poszkodowanego-żołnierza.
   
   

W myśl art. 31 ust. 2 ww. ustawy, tworzy się fundusz na zapomogi dla weteranów-żołnierzy i weteranów poszkodowanych-żołnierzy, którego dysponentem jest Minister Obrony Narodowej.

Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb przyznawania zapomóg, o których mowa w ust. 1, dokumenty stanowiące podstawę ich przyznania, sposób przekazywania przyznanych zapomóg oraz sposób tworzenia funduszu na te zapomogi. Rozporządzenie uwzględni konieczność zapewnienia równego dostępu do tego świadczenia wszystkim uprawnionym oraz możliwość korzystania z zapomogi z innego tytułu (art. 31 ust. 3 ww. ustawy).

Z uzasadnienia do ww. ustawy, wynika m.in., że: „Weterani-żołnierze oraz weterani poszkodowani-żołnierze, którzy ukończyli 65 lat będą mogli uzyskać zapomogę na zaspokojenie potrzeb bytowych i ochronę zdrowia w przypadku długotrwałej choroby powodującej wzrost kosztów utrzymania, zakupu leków, środków opatrunkowych oraz dojazdów do zakładów opieki zdrowotnej na zabiegi medyczne i rehabilitacyjne oraz usługi pielęgnacyjne niezbędne ze względu na wiek i stan zdrowia oraz w przypadku zaistnienia zdarzeń losowych (np. powódź, pożar) mających wpływ na pogorszenie się w istotny sposób sytuacji materialnej weterana.”

Powyższe uregulowane zostało w rozporządzeniu Ministra Obrony Narodowej z dnia 20 stycznia 2012 r. w sprawie warunków i trybu przyznawania zapomóg weteranom-żołnierzom lub weteranom poszkodowanym-żołnierzom oraz sposobu tworzenia funduszu na zapomogi (Dz. U. z 2012 r., poz. 105).

Zgodnie z § 2 ww. rozporządzenia, organem właściwym w sprawie przyznania zapomogi, o której mowa w art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o weteranach działań poza granicami państwa, zwanej dalej „ustawą”, jest Minister Obrony Narodowej. Wniosek o przyznanie zapomogi weteran kieruje do Ministra Obrony Narodowej.

Do wniosku dołącza się:

1. dokumenty potwierdzające konieczność poniesienia wydatków lub zaistnienie zdarzenia określonego w art. 31 ust. 1 ustawy;
2. oświadczenie o formie wypłaty zapomogi;
3. oświadczenie o nieotrzymaniu z innego źródła pomocy pieniężnej z przeznaczeniem na pokrycie wydatków na jeden z celów określonych w art. 31 ust. 1 ustawy.
   
   

W myśl § 3 ww. rozporządzenia, warunkiem przyznania zapomogi weteranowi-żołnierzowi i weteranowi poszkodowanemu-żołnierzowi, o których mowa w art. 31 ust. 1 ustawy, jest konieczność poniesienia wydatków pieniężnych z tytułu pokrycia kosztów i zaistnienia zdarzenia określonego w art. 31 ust. 1 ustawy. Przy przyznawaniu zapomogi uwzględnia się okoliczności mające wpływ na sytuację materialną weterana-żołnierza i weterana poszkodowanego-żołnierza. Podstawą przyznania zapomogi są dokumenty potwierdzające konieczność poniesienia wydatków lub zaistnienie zdarzenia określonego w art. 31 ust. 1 ustawy.

Organem właściwym do wypłaty zapomogi jest dyrektor wojskowego biura emerytalnego, a właściwość wojskowego biura emerytalnego ustala się według miejsca zamieszkania weterana-żołnierza lub weterana poszkodowanego-żołnierza (§ 3 i § 4 rozporządzeniu Ministra Obrony Narodowej w sprawie warunków i trybu przyznawania zapomóg weteranom-żołnierzom lub weteranom poszkodowanym-żołnierzom oraz sposobu tworzenia funduszu na zapomogi).

W myśl natomiast § 6 ust. 1 ww. rozporządzenia, Fundusz zapomóg tworzy się w ramach środków budżetowych części budżetu państwa, której dysponentem jest Minister Obrony Narodowej.

Zgodnie z brzmieniem art. 21 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są zapomogi otrzymane w przypadku indywidualnych zdarzeń losowych, klęsk żywiołowych, długotrwałej choroby lub śmierci:

1. z funduszu socjalnego, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, z funduszy związków zawodowych lub zgodnie z odrębnymi przepisami wydanymi przez właściwego ministra - niezależnie od ich wysokości,
2. z innych źródeł - do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 6 000 zł.
   
   

Natomiast zgodnie z art. 52l pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, limit zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 26 lit. b - w okresie od 2020 r. do końca roku podatkowego, w którym odwołano stan epidemii ogłoszony z powodu COVID-19, wynosi 10 000 zł.

Natomiast w myśl art. 21 ust. 1 pkt 26a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są świadczenia otrzymane z tytułu jednorazowej pomocy materialnej finansowanej ze środków budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego w związku z zaistniałym zdarzeniem losowym.

To czy dana zapomoga podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest więc od przyczyny będącej podstawą jej wypłaty, od kwoty zapomogi oraz źródła jej finansowania.

Ustawa o podatku dochodowym nie definiuje pojęcia „zapomoga”, „zdarzenie losowe”, „klęska żywiołowa” czy „długotrwała choroba”.

W orzecznictwie podatkowym zasadą jest, że w sytuacji, gdy w prawie podatkowym termin użyty w przepisach nie jest bliżej określony, to wykładnia takiego pojęcia winna odbywać się przy zastosowaniu wykładni językowej lub zgodnie ze znaczeniem jakie ma ono w języku potocznym.

Powołując się na językowe znaczenie wyrazów, przez „zapomogę” należy rozumieć jednorazowe świadczenie pieniężne mające na celu wsparcie finansowe osoby, która z ważnych przyczyn znalazła się w trudnej sytuacji życiowej.

Pod pojęciem „indywidualnego zdarzenia losowego” można rozumieć wszelkie nagłe, niespodziewane, pojedyncze zdarzenia wywołane przyczynami zewnętrznymi, których nie można przewidzieć, a które są niezależne od człowieka, nawet przy zachowaniu należytej staranności.

Przez „klęskę żywiołową” rozumieć z kolei należy zdarzenie spowodowane niszczycielskim działaniem sił przyrody, jak powodzie, huragany, ulewne deszcze, uderzenia piorunów, gradobicie, itp.

Natomiast przez „długotrwałą chorobę” należy rozumieć chorobę wymagającą długotrwałego leczenia w sposób stały lub przez długi okres, mającą długotrwały przebieg. Z medycznego punktu widzenia długotrwałe choroby, to choroby przewlekłe, nieuleczalne, wrodzone. Do chorób długotrwałych zaliczyć należy zatem nie tylko choroby przewlekłe, ale również takie, które maja długotrwały przebieg (trwające miesiącami lub latami) i wymagające leczenia w sposób stały lub przez długi okres.

Z powyższych przepisów wynika, że podmiot dokonujący wypłaty omawianego świadczenia zobowiązany jest do analizowania każdego przypadku indywidualnie, z uwzględnieniem wszystkich okoliczności sprawy. Ze zwolnienia od podatku korzystają tylko zapomogi wypłacane w związku z zaistnieniem sytuacji określonych powyżej. A zatem tylko zapomogi pieniężne wypłacane w przypadku zdarzeń losowych, klęsk żywiołowych, długotrwałej choroby lub śmierci (pod warunkiem udokumentowania przez osobę starającą się o świadczenie) podlegają zwolnieniu z podatku dochodowego od osób fizycznych.

Należy przy tym zauważyć, że zapomoga charakteryzuje się tym, że jest to świadczenie jednorazowe mające na celu wsparcie finansowe osoby, która z różnych przyczyn znalazła się w trudnej sytuacji życiowej, a podstawą do zastosowania zwolnienia w podatku dochodowym od osób fizycznych jest stwierdzenie faktu, wystąpienia określonego zdarzenia.

W odniesieniu do zapomóg wypłaconych na zaspokojenie potrzeb bytowych i ochronę zdrowia w przypadku choroby powodującej wzrost kosztów utrzymania, w tym zakup leków, środków opatrunkowych oraz koszty dojazdów do zakładów opieki zdrowotnej na zabiegi medyczne i rehabilitacyjne oraz usługi pielęgnacyjne niezbędne ze względu na wiek lub stan zdrowia, należy stwierdzić, iż nie można uznać ich za zapomogi losowe. Świadczy o tym chociażby fakt, iż podlegają one rozróżnieniu w samym art. 31 ust. 1 ustawy o weteranach działań paza granicami państwa, gdzie zostały one wymienione w dwóch odrębnych punktach.

Z opisu stanu faktycznego będącego przedmiotem niniejszej sprawy wynika, że:

• wypłacane świadczenie ma postać zapomogi,
  

• zapomoga wypłacana jest na zaspokojenie potrzeb bytowych i ochronę zdrowa w przypadku choroby powodującej wzrost kosztów utrzymania lub/i w przypadku zaistnienia zdarzeń losowych mających wpływ na pogorszenie w istotny sposób sytuacji materialnej,
  

• zapomoga wypłacana jest na podstawie rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej,
  

• fundusz zapomóg tworzy się w ramach środków budżetowych części budżetu państwa, której dysponentem jest Minister Obrony Narodowej.
  
  

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie w odniesieniu do zapomogi na zaspokojenie potrzeb bytowych i ochronę zdrowa w przypadku choroby powodującej wzrost kosztów utrzymania, zastosowanie będzie miał art. 21 ust. 1 pkt 26 lit a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż wszystkie warunki konieczne do zastosowania zwolnienia zostały spełnione. Z uzasadnienia do ustawy o weteranach działań poza granicami kraju jednoznaczne wynika, że zapomogi mają dotyczyć długotrwałych chorób, a rozporządzenie w sprawę warunków i trybu przyznawania zapomóg weteranom-żołnierzom lub weteranom poszkodowanym-żołnierzom oraz sposobu tworzenia funduszu na zapomogi, zostało wydane przez Ministra Obrony Narodowej.

W związku z powyższym ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 26 lit a) mogą korzystać tylko takie zapomogi, które zastały wypłacane w związku z długotrwałą chorobą, pod warunkiem udokumentowania faktu długotrwałej choroby stosownymi dowodami przez osobę starającą się o świadczenie podlegające zwolnieniu

Natomiast zapomoga wypłacana w przypadku zaistnienia zdarzeń losowych podlegać może zwolnieniu zarówno z art. 21 ust. 1 pkt 26 lit. a) jak i z art. 21 ust. 1 pkt 26a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z uwagi na drobne szczegóły różnicujące charakter tej zapomogi za przyjęciem zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 26a ww. ustawy, przemawia fakt, że jest to świadczenie, które dotyczy (jak wynika z wniosku) zdarzeń losowych, a nie indywidualnych zdarzeń losowych (z uzasadnienia do ustawy o weteranach działań poza granicami kraju jest mowa o: zdarzeniach losowych (np. powódź, pożar), a dodatkowo, zgodnie z § 6 ust. 1 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej w sprawie warunków i trybu przyznawana zapomóg weteranom-żołnierzom lub weteranom poszkodowanym-żołnierzom oraz sposobu tworzenia funduszu na zapomogi, fundusz zapomóg tworzy się w ramach środków budżetowych części budżetu państwa.

W związku z powyższym, na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek naliczenia, pobrania ani odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy z tego tytułu oraz sporządzenia informacji PIT-11.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.