2020.12.28 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0114-KDIP4-2.4012.548.2020.1.SKJ

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4-2.4012.548.2020.1.SKJ
z 28 grudnia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 października 2020 r. (data wpływu 27 października 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Obszaru WKZ za zorganizowaną część przedsiębiorstwa na podstawie art. 2 pkt 27e ustawy oraz wyłączenie transakcji jej zbycia z opodatkowania podatkiem VAT stosownie do art. 6 pkt 1 ustawy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 października 2020 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Obszaru WKZ za zorganizowaną część przedsiębiorstwa na podstawie art. 2 pkt 27e ustawy oraz wyłączenie transakcji jej zbycia z opodatkowania podatkiem VAT stosownie do art. 6 pkt 1 ustawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Sp. z o.o. („Spółka”, „Wnioskodawca”) jest podmiotem specjalizującym się w produkcji wyrobów medycznych jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka uzyskuje przychody przede wszystkim z podstawowej działalności produkcyjno - handlowej. Spółka uzyskuje także przychody z pobocznej działalności z zakresu wsparcia dla klienta zewnętrznego.

Działalność produkcyjno-handlowa nakierowana jest na wytwarzanie asortymentu około 1200 wysoce specjalistycznych wyrobów medycznych jednorazowego użytku do podawania produktów leczniczych, żywności specjalnego przeznaczenia medycznego i technologii transfuzyjnej.

Działalność z zakresu wsparcia klienta zewnętrznego nakierowana jest na świadczenie usług wsparcia dla spółek z grupy, głównie w zakresie udostępnienia im możliwości korzystania z efektów pracy wyspecjalizowanych pracowników, wykorzystujących do tego dedykowaną infrastrukturę.

Prowadzenie działalności w opisanych powyżej zakresach jest możliwe dzięki wykorzystaniu faktycznie wyodrębnionych i niepowiązanych ze sobą obszarów przedsiębiorstwa - obszaru Produkcyjno- Handlowego („Obszar P-H”) oraz obszaru Wsparcia Klienta Zewnętrznego („Obszar WKZ”). W Spółce funkcjonuje także niezależny obszar Finansów i Administracji („Obszar FA”), zajmujący się controllingiem, finansami, wsparciem IT i płacami, obsługą HR oraz SAP - na potrzeby różnych obszarów działalności.

Obszar P-H

Głównym zadaniem Obszaru P-H jest organizacja produkcji i sprzedaży wyrobów medycznych jednorazowego użytku. W ramach Obszaru P-H funkcjonują następujące działy główne:

Dział Jakości - zajmujący się zapewnianiem jakości w zakładzie produkcyjnym, zagadnieniami mikrobiologii, weryfikacją reklamacji, kontrolą jakości i walidacją,

Dział Produkcji zajmujący się wytwarzaniem wyrobów medycznych jednorazowego użytku, inżynierią procesów, inżynierią wtrysku i obsługą laboratorium technicznego,

Dział Techniczny zajmujący się inżynierią projektów, infrastrukturą techniczną, utrzymaniem ruchu,

Dział Planowania produkcji oraz zarządzania łańcuchem dostaw zajmujący się obsługą zamówień, planowaniem zleceń produkcyjnych, zarządzaniem łańcuchem dostaw oraz organizacją importu i eksportu,

Dział Logistyki zajmujący się administracją, obsługą magazynu i logistyką produkcji.

W skład każdego z działów wchodzą pracownicy kierowani przez dyrektora podlegającego Zarządowi.

Na potrzeby tego obszaru działalności Spółka zatrudnia około 1600 pracowników i wykorzystuje uruchomiony w 1996 r. zakład produkcyjny zlokalizowany w „…” .

Wyodrębniony w strukturze Spółki Obszar P-H obejmuje składniki materialne i niematerialne oraz zobowiązania związane z jego funkcjonowaniem, w szczególności:

środki pieniężne zgromadzone na odrębnym rachunku bankowym;

wyposażenie biurowe, sprzęt komputerowy, telefony stacjonarne i komórkowe związane funkcjonalnie z Obszarem P-H

samochody związane funkcjonalnie z Obszarem P-H;

prawo do użytkowania oprogramowania związanego funkcjonalnie z Obszarem P-H;

dokumentację funkcjonalnie związaną z Obszarem P-H;

Prawa i obowiązki z umów związanych z Obszarem P-H;

należności funkcjonalnie związane z Obszarem P-H;

inne aktywa funkcjonalnie związane z Obszarem P-H;

zobowiązania, m.in. zobowiązania wobec pracowników i współpracowników, wynikające z umów kredytowych, itp. funkcjonalnie związane z Obszarem P-H.

Obszar WKZ

W skład tego Obszaru wchodzi ok. 60 pracowników kierowanych przez dyrektora podlegającego Zarządowi. Zadaniem pracowników Obszaru WKZ jest wspieranie zainteresowanych spółek z grupy przy wykonywaniu przedstawionych przez nie zadań zgodnych z bieżącym zapotrzebowaniem, m.in. działań z zakresu wsparcia przy usługach doradczych, opracowaniu rozwiązań informatycznych, zagadnień związanych z działaniem infrastruktury, usług informatycznych i tzw. supportu.

Na potrzeby funkcjonowania Obszaru WKZ wynajmowana jest odrębna powierzchnia biurowa, na której znajduje się dedykowane wyposażenie wykorzystywane przez pracowników do wykonywania zleconych zadań.

Wyodrębniony w strukturze Spółki Obszar WKZ obejmuje składniki materialne i niematerialne oraz zobowiązania związane z jego funkcjonowaniem, w szczególności:

Wyposażenie biurowe, sprzęt komputerowy, telefony stacjonarne i komórkowe związane funkcjonalnie z Obszarem WKZ;

Prawo do użytkowania oprogramowania związanego funkcjonalnie z Obszarem WKZ;

Dokumentację funkcjonalnie związaną z Obszarem WKZ;

Prawa i obowiązki z umów związanych z Obszarem WKZ;

Należności funkcjonalnie związane z Obszarem WKZ;

Inne aktywa funkcjonalnie związane z Obszarem WKZ;

Zobowiązania, m.in. zobowiązania wobec pracowników i współpracowników, funkcjonalnie związane z Obszarem WKZ.

Obszar Finansów i Administracji

W strukturze Spółki znajduje się także Obszar Finansów i Administracji wykonujący prace wewnętrzne na rzecz całego przedsiębiorstwa, tzn. na potrzeby różnych obszarów działalności. Obszar jest odpowiedzialny za zagadnienia związane z controllingiem, finansami, wsparciem IT i płacami, obsługą HR oraz SAP.

Prowadzona przez Wnioskodawcę ewidencja rachunkowa nie przewiduje wyodrębnienia według obszarów działalności, ale umożliwia identyfikację i przyporządkowanie aktywów pasywów oraz przychodów i kosztów do wyodrębnionych segmentów działalności tak, by zapewnić im niezależność finansową.

Na ten moment możliwe jest ustalenie obszarów z którego działalnością związana jest dana pozycja księgowa, np. przychód lub koszt. W szczególności, w odniesieniu do Obszaru WKZ istnieją odrębne centra kosztowe oraz możliwe jest wydzielenie z zestawienia „pozostałych przychodów” przychodów związanych ze wsparciem klienta zewnętrznego.

Spółka zamierza dokonać sprzedaży Obszaru WKZ na rzecz nowo zawiązanej spółki. Przeniesieniu na nabywcę podlegać mają opisane powyżej elementy wchodzące w skład Obszaru WKZ, w szczególności: umowy związane z działalnością Obszaru WKZ - m.in. umowa najmu powierzchni, składniki materialne i niematerialne związane z funkcjonowaniem Obszaru WKZ - m.in. wyposażenie i licencje, zobowiązania - m.in. zobowiązania z tytułu umów najmu, jak również, na mocy art. 23¹ Kodeksu pracy, zespół pracowników Spółki zapewniających dotychczas bieżącą oraz stałą obsługę Obszaru WKZ. Podmiot, który nabędzie Obszar WKZ zamierza prowadzić taką samą lub podobną działalność przy wykorzystaniu nabytego Obszaru WKZ.

W spółce pozostać mają: umowy związane z działalnością Obszaru P-H oraz Administracyjno-Finansowego, składniki materialne i niematerialne oraz zobowiązania związane z funkcjonowaniem tych Obszarów jak również zespół pracowników Spółki zapewniających dotychczas bieżącą oraz stałą obsługę tego segmentu działalności.

Po sprzedaży Obszaru WKZ, Wnioskodawca będzie mogł kontynuować działalność bez potrzeby dokonywania jakichkolwiek inwestycji. Na tych samych zasadach działalność będzie mogła prowadzić nowo zawiązana spółka, przy czym z uwagi na brak zaplecza administracyjno-finansowego wchodzącego w skład obszaru WKZ część usług z tego zakresu będzie przez Spółkę zlecana na zewnątrz.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy opisany w stanie faktycznym zespół składników składający się na Obszar WKZ, mający być przedmiotem sprzedaży do spółki stanowić będzie zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy VAT, a więc do przedmiotowej transakcji sprzedaży będzie miało zastosowanie wyłączenie z art. 6 pkt 1 ustawy VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, opisany w stanie faktycznym zespół składników składający się na Obszar WKZ, mający być przedmiotem sprzedaży do spółki stanowić będzie zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy VAT, a do przedmiotowej transakcji sprzedaży będzie miało zastosowanie wyłączenie z art. 6 pkt 1 ustawy VAT.

Na podstawie art. 2 pkt 27e ustawy VAT przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumieć należy organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Mając na uwadze brzmienie wskazanych wyżej przepisów ustawy VAT należy zauważyć, że definicja ta jest tożsama z definicją zawartą w art. 4a ust. 4 PDOP. Uwzględniając wnioski płynące z wydawanych przez Ministra Finansów interpretacji indywidualnych oraz orzecznictwa sądów administracyjnych, można stwierdzić, że zorganizowana część przedsiębiorstwa to zespół składników majątkowych i niemajątkowych, będących przedmiotem określonej w cytowanej ustawie czynności prawnej posiadający następujące cechy:

posiada określone, wydzielone miejsce w strukturze organizacyjnej przedsiębiorstwa podatnika, np. jako dział, wydział, oddział itp.,

został organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w przedsiębiorstwie podatnika, co nie oznacza pełnej, całkowitej samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa, przy czym nie ma wymogu prowadzenia odrębnej ewidencji księgowej dla zorganizowanej części przedsiębiorstwa w czasie gdy wchodzi ono w skład

w skład zespołu wchodzą składniki materialne i niematerialne, które pozostają w funkcjonalnym związku i są przeznaczone do wykonywania określonych zadań gospodarczych,

mógłby stanowić odrębne przedsiębiorstwo, w sposób samodzielny realizujące określone zadania gospodarcze.

W związku z tym, Wnioskodawca wskazuje że sprzedaż dotyczy zespołu składników majątkowych i niemajątkowych, które są ze sobą funkcjonalnie powiązane, gdyż umożliwiają prowadzenie działalności w zakresie konsultingu i usługi IT. Jak zostało wskazane, podmiot, który nabędzie Obszar WKZ zamierza prowadzić taką samą lub podobną działalność przy wykorzystaniu nabytego Obszaru WKZ.

Odnosząc się do wskazanych wyżej kryteriów, Wnioskodawca zauważa także, że:

podlegająca sprzedaży część przedsiębiorstwa obejmuje Obszar WKZ, formalnie i organizacyjnie wyodrębniony w przedsiębiorstwie, kierowany przez dyrektora podlegającego bezpośrednio zarządowi, z przypisanymi mu pracownikami oraz możliwymi do identyfikacji aktywami i pasywami;

wyodrębnienie finansowe segmentów działalności powoduje, że ewidencja rachunkowa prowadzona przez Wnioskodawcę umożliwia identyfikację i przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz pasywów i aktywów do części przedsiębiorstwa podlegającej przeniesieniu na nowo utworzoną spółkę (określone pozycje są przypisywane bezpośrednio poszczególnym Obszarom, albo też możliwe jest ustalenie działu, z którego działalnością związana jest dana pozycja księgowa, np. przychód lub koszt, koszty ogólne przypisywane są według klucza przychodowego);

podlegająca sprzedaży część przedsiębiorstwa obejmuje składniki materialne w postaci środków pieniężnych, udziałów, licencji i oprogramowania, sprzętu, samochodów i wyposażenia stanowisk pracy pracowników Obszaru WKZ wykonujących czynności na zlecenie podmiotów powiązanych oraz dokumentację związaną z wykonywaniem tych umów.

sprzedaży na nowo utworzoną spółkę podlegać będą także umowy przyporządkowane do Obszaru WKZ oraz wynikające z nich wierzytelności i zobowiązania, funkcjonalnie związane z działalnością Obszaru WKZ w zakresie wsparcia klienta zewnętrznego.

wskazane wyżej składniki majątku o charakterze materialnym i niematerialnym, wyodrębnione i przypisane do Obszaru WKZ, pozostają w ścisłym związku funkcjonalnym, tj. służą one realizacji wspólnego celu gospodarczego, polegającego na wykonywaniu czynności na rzecz podmiotów powiązanych;

przeniesieniu na nowo utworzoną spółkę, w trybie art. 23¹ Kodeksu pracy, podlegają także zatrudnieni w Departamencie WKZ pracownicy;

przenoszone składniki umożliwią nowo utworzonej spółce podjęcie działalności gospodarczej w zakresie dotychczas prowadzonym przez Obszar WKZ.

Ze względu na wskazane wyżej wyodrębnienie majątkowe, organizacyjne i finansowe, a także wyposażenie w odpowiedni do realizowanego celu majątek, dokumenty oraz pracowników wykonujących zadania WKZ, w ocenie Wnioskodawcy zespół składników majątkowych mógłby stanowić odrębne przedsiębiorstwo, zdolne do samodzielnej realizacji powierzonych mu zadań i celów i spełniające łącznie warunki określone w art. 2 pkt 27e ustawy VAT, a zatem stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy VAT.

W ocenie Spółki, do planowanej transakcji sprzedaży będzie miało zastosowanie wyłączenie z art. 6 pkt 1 ustawy VAT.

Zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Zatem w związku z przyjęciem, że na nowoutworzoną spółkę zostanie przeniesiona zorganizowana część przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, do planowanej transakcji podziału przez wydzielenie będzie miało zastosowanie wyłączenie z podatku od towarów i usług przewidziane w art. 6 pkt 1 ustawy VAT.

Należy przy tym wskazać, że cytowany przepis bazuje na art. 19 Dyrektywy 2006/112, a więc jego wykładnia nie może zależeć wyłącznie od treści krajowej definicji lecz powinna uwzględniać orzecznictwo unijne, m.in. w sprawie C-497/01 Zita Modes. W tym kontekście należy wskazać, że nawet gdyby przeniesieniu nie podlegała „zorganizowana część przedsiębiorstwa Wnioskodawcy”, to stanowisko Wnioskodawcy nadal znajdować będzie potwierdzenie, w związku z treścią orzeczenia w sprawie C-497/01 umożliwiają prowadzenie działalności gospodarczej w sposób niezależny, o ile składniki te mają być dalej wykorzystywane w działalności podmiotu, na który zostało przeniesione prawo do rozporządzania nimi jak właściciel.

Zdaniem Spółki, w analizowanym przypadku przenoszone składniki majątkowe umożliwiają prowadzenie za ich pośrednictwem działalności gospodarczej bez potrzeby dokonywania dodatkowych inwestycji i będą do prowadzenia takiej działalności wykorzystywane, zatem ich przeniesienie kwalifikuje się jako przeniesienie zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Towarami natomiast są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Jednocześnie, na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy, nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zatem w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Pojęcie „transakcji zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, powinien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Przepis art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, że pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa, jest to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie, które winno zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział, itp. Przy czym w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa.

Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych określony zespół składników majątkowych mógł zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjo

nowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki będące w takich wzajemnych relacjach, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

W świetle powyższego, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania,
zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta przepisie art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

O tym, czy nastąpiło zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie – nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu – do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów.

Mając na uwadze powyższe orzeczenie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości należy stwierdzić, że zawarta w art. 2 pkt 27e ustawy definicja legalna zorganizowanej części przedsiębiorstwa musi być interpretowana przez pryzmat treści art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE i w powiązaniu z rozumieniem pojęcia „przekazania całości lub części majątku”, wyłożonym przez Trybunał w ww. orzeczeniu. Trybunał Sprawiedliwości główny nacisk kładzie na badanie konkretnego przypadku, dopuszczając w pewnych przypadkach zbycie samych składników rzeczowych.

Tym samym, w myśl orzecznictwa Trybunału, składniki niematerialne nie stanowią konstytutywnego elementu uznania części majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w każdym przypadku. Trybunał uznał, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest podmiotem specjalizującym się w produkcji wyrobów medycznych jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka uzyskuje przychody przede wszystkim z podstawowej działalności produkcyjno - handlowej. Spółka uzyskuje także przychody z pobocznej działalności z zakresu wsparcia dla klienta zewnętrznego.

Z opisu sprawy wynika, że prowadzenie działalności w opisanych powyżej zakresach jest możliwe dzięki wykorzystaniu faktycznie wyodrębnionych i niepowiązanych ze sobą obszarów przedsiębiorstwa - obszaru Produkcyjno- Handlowego („Obszar P-H”) oraz obszaru Wsparcia Klienta Zewnętrznego („Obszar WKZ”).

W Spółce funkcjonuje także niezależny obszar Finansów i Administracji („Obszar FA” ), zajmujący się controllingiem, finansami, wsparciem IT i płacami, obsługą HR oraz SAP - na potrzeby różnych obszarów działalności.

Obszar WKZ

Wyodrębniony w strukturze Spółki Obszar WKZ obejmuje składniki materialne i niematerialne oraz zobowiązania związane z jego funkcjonowaniem, w szczególności:

Wyposażenie biurowe, sprzęt komputerowy, telefony stacjonarne i komórkowe związane funkcjonalnie z Obszarem WKZ;

Prawo do użytkowania oprogramowania związanego funkcjonalnie z Obszarem WKZ;

Dokumentację funkcjonalnie związaną z Obszarem WKZ;

Prawa i obowiązki z umów związanych z Obszarem WKZ;

Należności funkcjonalnie związane z Obszarem WKZ;

Inne aktywa funkcjonalnie związane z Obszarem WKZ;

Zobowiązania, m.in. zobowiązania wobec pracowników i współpracowników, funkcjonalnie związane z Obszarem WKZ.

W spółce pozostać mają: umowy związane z działalnością Obszaru P-H oraz Administracyjno -Finansowego, składniki materialne i niematerialne oraz zobowiązania związane z funkcjonowaniem tych Obszarów jak również zespół pracowników Spółki zapewniających dotychczas bieżącą oraz stałą obsługę tego segmentu działalności.

Po sprzedaży Obszaru WKZ, „…” Sp. z o.o. będzie mogła kontynuować działalność bez potrzeby dokonywania jakichkolwiek inwestycji. Na tych samych zasadach działalność będzie mogła prowadzić nowo zawiązana spółka, przy czym z uwagi na brak zaplecza administracyjno-finansowego wchodzącego w skład obszaru WKZ część usług z tego zakresu będzie przez Spółkę zlecana na zewnątrz.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy zespół składników składający się na Obszar WKZ, który będzie przedmiotem sprzedaży stanowić będzie zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT i w związku ze sprzedażą zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Dla uznania, że zbywana część przedsiębiorstwa stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, istotne znaczenie ma ocena, czy ta zbywana część jest zdolna do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Oznacza to, że zespół składników materialnych i niematerialnych pozwala z uwagi na swoje zorganizowanie, infrastrukturę, itp., na prowadzenie określonej działalności gospodarczej. Podkreśla się przy tym, że możliwość stanowienia przez ten zespół składników niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze, powinna mieć wymiar rzeczywisty, a nie jedynie potencjalny. Oznacza to, że majątek ten powinien stanowić już u wnoszącego aport zorganizowany zespół składników gotowy realizować określone zadania gospodarcze jako samodzielne przedsiębiorstwo, a po wniesieniu aportu powinno być możliwe kontynuowanie działalności gospodarczej przez nabywcę przedsiębiorstwa.

Analizując, czy określone składniki majątkowe stanowią zorganizowaną część przedsiębiorstwa, zawsze należy wziąć pod uwagę profil działalności danego przedsiębiorcy, warunki rynkowe oraz specyfikę danej branży. Nie można zatem wyznaczyć szczegółowego katalogu warunków koniecznych do spełnienia, aby można było mówić o istnieniu zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Prawidłowa klasyfikacja przedmiotu transakcji, tj. przedsiębiorstwo/zorganizowana część przedsiębiorstwa lub poszczególne składniki majątkowe – ma decydujące znaczenie dla prawidłowego ustalenia skutków podatkowych transakcji.

Przy ocenie, czy składniki majątku powinny być uznane za (i) przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy, czy też (ii) zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy uwzględnić należy następujące okoliczności:

zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji, oraz
faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Wskazanej oceny należy dokonać na moment przeprowadzenia transakcji. Tym samym, w przypadku, gdy konieczne dla kontynuowania działalności gospodarczej jest angażowanie przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub podejmowanie dodatkowych działań, brak jest możliwości stwierdzenia, że w danym przypadku zespół składników majątkowych stanowi przedsiębiorstwo lub ZCP.

Z informacji przedstawionych przez Wnioskodawcę w opisie zdarzenia przyszłego wynika, że Nabywca zamierza prowadzić taką samą lub podobną działalność przy wykorzystaniu nabytego Obszaru WKZ. Skoro zatem nabywca zamierza kontynuować działalność prowadzoną dotychczasowo przez Zbywcę i nabyte składniki majątku będą wystarczające dla podjęcia takiej działalności, to tym samym nie jest konieczne angażowanie przez Nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub podejmowanie dodatkowych działań. Wskazane zatem we wniosku składniki majątku (będące przedmiotem transakcji) należy uznać za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, bowiem umożliwiają Nabywcy faktyczną możliwość kontynuowania działalności.

Ponadto wskazany wyżej Obszar WKZ stanowiący zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do realizacji samodzielnych zadań gospodarczych jest także wydzielony w istniejącym przedsiębiorstwie na płaszczyźnie organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej.

O wyodrębnieniu organizacyjnym świadczy fakt, że Obszar WKZ - część przedsiębiorstwa zajmująca się wspieraniem zainteresowanych spółek z grupy przy wykonywaniu przez nich zadań zgodnych z bieżącym zapotrzebowaniem stanowi wyodrębniony organizacyjnie obszar w strukturze Wnoszącego. Na potrzeby funkcjonowania obszaru WKZ wynajmowana jest odrębna powierzchnia biurowa, na której znajduje się dedykowane wyposażenie wykorzystywane przez pracowników do wykonywania zleconych zadań.

Wyodrębnienie finansowe oznacza sytuację, w której poprzez ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do danej zorganizowanej części. Obszar WKZ jest także wydzielony w istniejącym przedsiębiorstwie na płaszczyźnie finansowej, bowiem jak wskazał Wnioskodawca prowadzona ewidencja rachunkowa umożliwia identyfikację i przyporządkowanie aktywów, pasywów oraz przychodów i kosztów do wyodrębnionych segmentów działalności, by zapewnić im niezależność finansową. Na ten moment możliwe jest ustalenie obszarów z którego działalnością związana jest dana pozycja księgowa, np. przychód lub koszt. W odniesieniu do obszaru WKZ istnieją odrębne centra kosztowe oraz możliwe jest wydzielenie z zestawienia „pozostałych przychodów” związanych ze wsparciem klienta zewnętrznego.

Natomiast o wyodrębnieniu funkcjonalnym świadczy fakt, że wszystkie składniki majątkowe i niemajątkowe wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa są funkcjonalnie związane ze zbywaną zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa.

Wraz ze sprzedażą zorganizowanej części przedsiębiorstwa nabywca staje się stroną w dotychczasowych stosunkach pracy w trybie art. 23¹ kodeksu pracy, zatem dojdzie do nabycia zakładu pracy w rozumieniu art. 23¹ kodeksu pracy.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że Obszar WKZ stanowi zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych oraz jest on zgodnie z opisem Wnioskodawcy wyodrębniony pod względem organizacyjnym, finansowym i funkcjonalnym oraz realizuje samodzielne zadania gospodarcze.

Ponadto jak wynika z wniosku, po sprzedaży Obszaru WKZ, Sp. z o.o. będzie mogła kontynuować działalność bez potrzeby dokonywania jakichkolwiek inwestycji. Na tych samych zasadach działalność będzie mogła prowadzić nowo zawiązana spółka, przy czym z uwagi na brak zaplecza administracyjno-finansowego wchodzącego w skład obszaru WKZ część usług z tego zakresu będzie przez Spółkę zlecana na zewnątrz.

Przedstawione przez Wnioskodawcę okoliczności sprawy wskazują, że część przedsiębiorstwa (Obszar WKZ) stanowi organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie wyodrębniony zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań) przeznaczony do realizacji zadań gospodarczych i w konsekwencji stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Tym samym należy uznać, że przedmiot sprzedaży, tj. Obszar WKZ stanowiący zespół składników materialnych i niematerialnych związanych z działalnością Wnioskodawcy stanowić będzie zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy i w związku z tym jego zbycie, stosownie do art. 6 pkt 1 ustawy, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin