Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4-3.4012.518.2020.2.IG
z 29 grudnia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 września 2020 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 23 września 2020 r.) uzupełnionym za pośrednictwem platformy ePUAP w dniu 2 grudnia 2020 r. na wezwanie Organu z dnia 23 listopada 2020 r., (doręczone w dniu 26 listopada 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych przez Faktora dokumentujących wykonanie usług (...) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 września 2020 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych przez Faktora dokumentujących wykonanie usług (...) . Wniosek został uzupełniony za pośrednictwem platformy ePUAP w dniu 2 grudnia 2020 r. na wezwanie Organu z dnia 23 listopada 2020 r. (doręczone w dniu 26 listopada 2020 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (A. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością), jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Prowadzi działalność jako dealer samochodowy, w zakresie odsprzedaży samochodów, które kupuje od importera B. Spółka z o.o. (dalej „Importer").

W dniu (…) zawarł trójstronną umowę (...) (dalej „Umowa (...) ") z C. Sp. z o.o. (dalej „Faktor") oraz Bankiem D. S.A. (dalej „Bank"). Umowa została sporządzona ze względu na zawarty między Importerem, Faktorem i Bankiem aneks do umowy o współpracy z dnia (…), na podstawie której Faktor nabył prawa do wszystkich istniejących i przyszłych wierzytelności wynikających ze sprzedaży Spółce pojazdów przez Importera.

Wskazana Umowa (...) - zgodnie z informacją uzyskaną od Faktora - jest elementem usługi faktoringu dealerskiego, świadczonego na rzecz importerów pojazdów samochodowych oraz na rzecz współpracujących z nimi dealerów samochodowych, nabywających pojazdy od importerów, w ramach którego wierzytelności importerów względem dealerów są regulowane przez Faktora, świadczącego równocześnie na rzecz dealerów szereg innych, komplementarnych czynności, składających się na usługę faktoringową.

Celem takiego trójstronnego modelu współpracy jest umożliwienie stworzenia warunków sprzyjających wzrostowi sprzedaży pojazdów samochodowych oferowanych przez Importera za pośrednictwem sieci dealerów w Polsce.

W ramach ww. usług Faktor świadczy również czynności takie jak monitoring przeterminowań w spłatach od dealerów, działania upominawcze (monity, wezwania do zapłaty) w stosunku do dealerów, kwartalny monitoring oraz roczne przeglądy sytuacji finansowej dealerów oraz dostosowanie do niej poziomu finasowania (sprzedaży pojazdów), przygotowywanie wszelkiej dokumentacji - umowy, aneksy, załączniki, propozycje zabezpieczeń (w tym przygotowanie dokumentacji, ich ustanowienie i zwolnienie).

Zgodnie z informacjami od Faktora, w ramach trójstronnego modelu współpracy Faktor:

• zawiera z importerem umowę ramową, która jest podstawą kooperacji służącej wzrostowi sprzedaży pojazdów importera na terytorium kraju (umowa o współpracy) oraz jednocześnie
  

• zawiera z dealerem umowę świadczenia tzw. kompleksowej usługi (...) ; postanowienia umowy (...) odwołują się do umowy o współpracę zawieranej z importerem.
  
  
  

W umowie (...) jest wskazane, że:

• zostaje zawarta ze względu na współpracę dealera z importerem, a także ze względu na współpracę Faktora z importerem, w wyniku której Faktor nabywa od importera wierzytelności z tytułu sprzedaży pojazdów,
  

• wypowiedzenie lub wygaśnięcie umowy dystrybucyjnej lub umowy o współpracy, stanowi podstawę do zaprzestania dalszego finansowania dealerów na podstawie umowy,
  

• wypowiedzenie lub wygaśnięcie umowy o współpracy lub umowy dystrybucyjnej stanowi również podstawę wypowiedzenia umowy (...) przez Faktora.
  
  
  

Do szczegółowych obowiązków Faktora, z tytułu świadczenia usług faktoringu dealerskiego, należą na podstawie zawieranych umów (o współpracy i (...) ) w szczególności:

• nabywanie, do wysokości limitu określonego umową (...) , wszystkich istniejących i przyszłych wierzytelności Importera wobec dealera,
  

• udostępnianie dealerowi określonego limitu finansowania, skorelowanego z jego zapotrzebowaniem wynikającym z charakterystyki wolumenu nabywanych od importera pojazdów, który to limit wyznacza do jakiej wysokości Faktor nabywa wierzytelności od Importera,
  

• udzielanie, we współpracy z Bankiem dostępu do systemu IT, tj. aplikacji ISF, przeznaczonej do obsługi umowy (...) ,
  

• przeprowadzanie „audytu stockowego" u dealera, polegającego na kontroli, czy pojazdy objęte usługą faktoringu dealerskiego rzeczywiście znajdują się u Wnioskodawcy oraz kontroli ich stanu i sposobu używania, a także zarządzenie i kontrola kartami pojazdów,
  

• udzielanie dealerowi wydłużonego okresu finansowania (spłaty) należności przysługujących Faktorowi,
  

• w przypadku zaistnienia takiej potrzeby - udzielanie jednorazowego wydłużenia okresu finansowania.
  
  
  

Aplikacja ISF służy do zarządzania limitami dealerów i warunkami tych limitów, w tym także pozwala na zmianę limitów/sublimitów dealera, umożliwia wydłużenie terminu płatności dla poszczególnych pojazdów, generuje harmonogramy spłat dla pojazdów, oraz kwoty i terminy spłaty dla poszczególnych pojazdów nabywanych przez dealera. Jednocześnie aplikacja pozwala na określenie listy pojazdów nabytych przez dealera i będących w jego posiadaniu (m.in.: wyszczególnia rodzaj pojazdu oraz jego cenę). Przy pomocy aplikacji możliwe jest także ustalenie pojazdów, których dotyczy zaległość w spłacie, określenie terminów płatności za poszczególne pojazdy.

W celu przeprowadzenia przez Faktora kontroli pojazdów, tj. przeprowadzenia „audytu stockowego” dealer jest zobowiązany poinformować o miejscach postoju wszystkich finansowanych pojazdów dealera i o wszelkich ich zmianach. Celem audytu jest weryfikacja czy pojazd znajduje się w miejscu/miejscach wskazanych przez dealera, a w przypadku braku pojazdów u dealera pozyskanie dokumentów uzasadniających brak pojazdów (transport, zabudowę, naprawę, pojazdy na ekspozycji). Dla pojazdów demonstracyjnych dokonywana jest weryfikacja kart pojazdów, dokumentów potwierdzających jazdę próbną, czy też ich wynajem/ użyczenie lub dokumentów potwierdzających sprzedaż pojazdu przez dealera. W przypadku braku przedstawienia odpowiednich dokumentów, pozyskiwane są stosowne wyjaśnienia od dealera lub podejmowane są inne niezbędne kroki i raportowane nieprawidłowości.

W odniesieniu do pojazdów demonstracyjnych, po kontroli stanu zapasów, Faktor sprawdza obecność kart pojazdów, natomiast dealer zobowiązuje się je przedstawić na pierwsze żądanie Faktora lub wskazany przez niego na podstawie pełnomocnictwa podmiot trzeci.

W przypadku nowych pojazdów, proces kontroli jest dwuetapowy i składa się z procedury codziennej (związanej z monitorowaniem nabywania pojazdów i kart pojazdów) oraz cyklicznych kontroli/uzgodnień. W ramach kontroli/uzgodnień przeprowadzane są:

• cotygodniowy monitoring rejestracji/utworzenia międzynarodowych gwarancji pojazdu,
  

• monitoring zmian na podstawie uruchomionych gwarancji międzynarodowych,
  

• ponadto Faktor podejmuje w ramach świadczonej Usługi faktoringu dealerskiego dodatkowe czynności, w tym zobowiązany jest do przeprowadzania regularnego spisu z natury w odniesieniu do zapasów dealera, czyli nowych jak i demonstracyjnych pojazdów.
  
  
  

Z punktu widzenia Importera, wynikiem zawarcia umowy o współpracy jest poprawa płynności finansowej poprzez skrócenie okresu otrzymywania należności oraz przejęcie ryzyka niewypłacalności dealera. Możliwość wcześniejszego uzyskania środków przez Importera ze zrealizowanych kontraktów jest rezultatem przejęcia przez Faktora wierzytelności Importera względem dealera z tytułu sprzedanych mu pojazdów.

Natomiast na gruncie umowy (...) , która jest zawierana z dealerem (jako dłużnikiem), to on jest stroną zobowiązaną do zapłaty określonej kwoty na rzecz Faktora, w związku z nabyciem wierzytelności Importera przysługującej mu względem dealera oraz uiszczania stosownego wynagrodzenia w postaci odsetek i jednocześnie uzyskuje korzyść w postaci dłuższego terminu płatności za nabywane od Importera pojazdy samochodowe.

W ramach umowy o współpracy zawartej w dniu (…) z Importerem Faktor zobowiązał się do nabywania istniejących i przyszłych wierzytelności Importera względem Wnioskodawcy, powstałych z tytułu sprzedaży przez Importera na rzecz Wnioskodawcy samochodów nowych oraz demonstracyjnych, do wysokości limitu ustalanego umową zawartą z Wnioskodawcą. Równocześnie - jako ekonomiczny rezultat przedstawionych powyżej relacji gospodarczych pomiędzy Faktorem, Importerem oraz Wnioskodawcą - Wnioskodawca na podstawie Umowy (...) z dnia (…) m.in. przyjął do wiadomości i wyraził zgodę na zawarty w umowie o współpracy przelew na rzecz Faktora istniejących i przyszłych wierzytelności Importera wobec Wnioskodawcy z tytułu sprzedaży pojazdów, do limitu określonego Umową (...) .

Jednocześnie Faktor udzielił Wnioskodawcy w Umowie (...) „dodatkowego okresu finansowania wierzytelności”, po terminie płatności wynikającym z faktur sprzedaży samochodów wystawionych przez Importera, nie dłuższego niż 360 dni od daty wystawienia tych faktur. Jest to dodatkowy okres na uiszczenie stosownego wynagrodzenia tytułem nabytych wierzytelności Importera. Termin płatności jest dłuższy niż wynikający ze stosunku prawnego łączącego Importera i Wnioskodawcę, na czym korzysta Wnioskodawca.

Z Umowy (...) wynika, że Faktor nabywa wierzytelności wobec Wnioskodawcy do wysokości limitu finansowania. Umowa określa limity finansowania (limity kwotowe wierzytelności, których termin spłaty może zostać wydłużony) - są to maksymalne kwoty, do których Faktor nabywa wierzytelności Importera wobec Wnioskodawcy z tytułu sprzedaży samochodów.

Jednocześnie, na podstawie Umowy (...) , Faktor zobowiązał się do świadczenia na rzecz Wnioskodawcy szeregu innych, komplementarnych usług wchodzących w skład usługi faktoringu dealerskiego, w tym we współpracy z Bankiem, m.in. udostępniania systemu IT służącego wykonywaniu Umowy (...) , czy też przeprowadzania tzw. „audytów stockowych", czyli kontroli pojazdów danej marki Importera, będących w posiadaniu Wnioskodawcy.

Za wydłużenie terminu spłaty przez Wnioskodawcę nabytej przez Faktora wierzytelności, w ramach Umowy (...) Faktor pobiera wynagrodzenie w postaci:

• odsetek od finansowanej wierzytelności (dalej „Odsetki"),
  

• opłat za udostępnienie limitu finansowania (dalej „Opłaty"),
  
  
  

które są wykazywane na fakturach wystawionych przez Faktora z należnym podatkiem od towarów i usług, ze stawką 23%. Wnioskodawca dokonuje odliczenia tego podatku na podstawie art. 86 Ustawy o VAT - w zakresie w jakim zakupione usługi wykorzystywane są do wykonywania przez niego działalności opodatkowanej.

W dniu (…) Dyrektor KIS na wniosek Wnioskodawcy wydał indywidualną interpretację przepisów o sygn. 0114-KDIP4-3.4012.40.2020.1.IG, w której uznał za nieprawidłowe stanowisko Wnioskodawcy, że:

„Podatek wykazany na wystawionych przez Faktora fakturach dokumentujących ww. usługę stanowi podatek naliczony, który Wnioskodawca - po spełnieniu ustawowych przesłanek - ma prawo odliczyć od podatku należnego, zgodnie z art. 86 ustawy o VAT. Odsetki i Opłaty, będące wynagrodzeniem Faktora za świadczoną na rzecz Wnioskodawcy usługę „udzielenia dodatkowego okresu finansowania należności", polegającą na wydłużeniu terminu spłaty finansowanej wierzytelności, podlegają opodatkowaniu VAT według stawki 23% - na podstawie art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 Ustawy o VAT".

Wnioskodawca, zwracając się o wydanie ww. interpretacji nie miał pełnej wiedzy o stanie faktycznym (nie posiadał dokładnych informacji o charakterze i ekonomicznych celach zawieranej transakcji, którymi dysponowali Faktor i Importer). Stąd po uzyskaniu przez Faktora w dniu (…) odmiennej indywidualnej interpretacji przepisów (o sygn. 0114-KDIP4-3.4012.330.2020.1.MP), Wnioskodawca po uzyskaniu niezbędnych informacji, zwraca się o wydanie interpretacji we własnej sprawie w przedstawionym zmienionym stanie faktycznym.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy podatek należny od Odsetek i Opłat wynikający z faktur VAT wystawionych przez Faktora na rzecz Wnioskodawcy, dokumentujących wykonanie usług w ramach Umowy (...) , stanowi podatek naliczony w rozumieniu art. 86 ust. 2 ustawy o VAT?
2. Czy Wnioskodawca - przy spełnieniu ustawowych przesłanek odliczenia VAT - ma prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z tych faktur?

Zdaniem Wnioskodawcy, podatek wykazany na wystawionych przez Faktora fakturach, dokumentujących wykonanie usług w ramach umowy (...) , stanowi podatek naliczony, który Wnioskodawca - po spełnieniu ustawowych przesłanek - ma prawo odliczyć od podatku należnego, zgodnie z art. 86 ustawy o VAT.

Odsetki i Opłaty, będące wynagrodzeniem Faktora za świadczoną na rzecz Wnioskodawcy w ramach kompleksowej usługi faktoringu dealerskiego usługę „udzielenia dodatkowego okresu finansowania należności", polegającą na wydłużeniu terminu spłaty finansowanej wierzytelności, podlegają opodatkowaniu VAT według stawki 23% - na podstawie art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 Ustawy o VAT.

Usługi tej - zgodnie z art. 43 ust. 15 pkt 1 Ustawy o VAT - nie można zakwalifikować do usług o charakterze finansowym, objętych zwolnieniem z VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 37-41 Ustawy o VAT, gdyż stanowi ona element kompleksowej usługi faktoringu dealerskiego. Tym samym nie ma tu zastosowania wyłączenie prawa do odliczenia VAT naliczonego na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 2 Ustawy o VAT.

Uzasadnienie stanowiska wnioskodawcy

Ad. pytanie nr 1

Uwagi wstępne

W celu rozstrzygnięcia, czy podatek od Odsetek i Opłat będących wynagrodzeniem za „udzielenie dodatkowego okresu finansowania należności" oraz udostępnienie limitu finansowania (wydłużenie terminu spłaty wierzytelności), wynikający z faktur VAT wystawionych przez Faktora, stanowi podatek naliczony w rozumieniu art. 86 ust. 2 Ustawy o VAT, podlegający odliczeniu, konieczne jest w pierwszej kolejności ustalenie, czy wskazana czynność mieści się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu VAT, zawartym w art. 5 ust. 1 Ustawy o VAT i czy ma do niej zastosowanie stawka 23% VAT.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie z art. 7 ust. 1 Ustawy o VAT przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 Ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów (w rozumieniu art. 7 ust. 1 Ustawy o VAT), w tym również m.in. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej oraz zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji.

Finansując Wnioskodawcę poprzez nabycie wierzytelności od Importera w ramach określonych w Umowie (...) limitów finansowania, połączone z wydłużeniem terminu wymagalności wierzytelności w zamian za wynagrodzenie w postaci Odsetek i Opłat, Faktor niewątpliwie świadczy na rzecz Wnioskodawcy odpłatną usługę w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 37-41 ustawy VAT, zwolnieniu od podatku VAT podlegają usługi o charakterze finansowym w tym m.in.: usługi ubezpieczeniowe i reasekuracyjne, usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, usługi w zakresie udzielania poręczeń, gwarancji i wszelkich innych zabezpieczeń transakcji finansowych i ubezpieczeniowych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu tych usług. Na podstawie art. 43 ust. 15 pkt 1 Ustawy o VAT powyższe zwolnienie nie ma jednak zastosowania „do czynności ściągania długów, w tym factoringu”.

Zgodnie z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (wyroki TSUE w sprawach C-41/04 Levob Verzekeringen BV i OV Bank NV, C-2/95 Sparekassernes Datacenter (SDC), C-349/96 Card Protection Plan Ltd (CPP), C-111/05 Aktiebolaget NN), jeżeli dwa lub więcej niż dwa świadczenia (czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie dla celów podatku od wartości dodanej. Zasadę tę stosuje się również, jeżeli jedno lub kilka świadczeń należy uznać za świadczenie główne, natomiast pozostałe stanowią świadczenia dodatkowe, traktowane jednak z punktu widzenia podatkowego tak samo jak świadczenie główne. Świadczenie należy uznać za dodatkowe w stosunku do świadczenia głównego, w szczególności, jeżeli nie stanowi ono dla klienta celu samego w sobie, lecz służy skorzystaniu w jak najlepszy sposób ze świadczenia głównego. W konsekwencji, usługi/czynności składające się na usługę kompleksową, pełniące funkcję pomocniczą w stosunku do występującej usługi głównej, stanowią na gruncie VAT jedną usługę i powinny dzielić jej skutki podatkowe, w tym właściwą stawkę VAT.

W myśl wyroku TSUE C-349/96, Card Protection Plan, aby uznać zespół czynności za tzw. usługę kompleksową, podlegającą jednolitemu traktowaniu na gruncie podatku VAT (w tym w zakresie opodatkowania lub zwolnienia od tego podatku), należy zbadać jej użyteczność z perspektywy klienta.

Brak przesłanek uzasadniających zastosowanie zwolnienia z VAT

Usługi faktoringu nie zostały zdefiniowane w przepisach polskiego ani unijnego prawa. Faktoring należy do tzw. umów nienazwanych. Art. 43 ust. 15 pkt 1 Ustawy o VAT wskazuje, że faktoring mieści się w zakresie czynności ściągania długów. Czynności te nie muszą przy tym zawierać elementu przymuszenia dłużnika do zwrotu zobowiązań finansowych (vide interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 16 listopada 2018 r., 0114-KDIP4.4012.585.2018.3.AKO).

W praktyce gospodarczej pod pojęciem faktoringu rozumie się usługę finansową polegającą na:

• udzieleniu przez faktora finansowania wierzytelności handlowych, z uwzględnieniem przejęcia ryzyka niewypłacalności dłużnika oraz
  

• świadczeniu na rzecz faktoranta dodatkowych usług (obejmujących m.in. prowadzenie ksiąg rachunkowych, działania windykacyjne, inkaso wierzytelności, sporządzanie raportów o kondycji finansowej dłużników faktoranta).
  
  
  

W tego rodzaju faktoringu, faktorant ma możliwość otrzymania środków finansowych z tytułu zrealizowanych dostaw w terminie wcześniejszym niż wynikający z wystawionej przez niego faktury/umowy z nabywcą. Kwota otrzymywana od faktora pomniejszana jest o należne faktorowi wynagrodzenie (prowizję, dyskonto, itp.).

W praktyce występuje wiele odmian usługi faktoringu - m.in. faktoring właściwy, w ramach którego faktor przejmuje ryzyko niewypłacalności dłużników (nie przysługuje mu prawo regresu wobec faktoranta), faktoring niewłaściwy - gdy ryzyko to nie jest przejmowane przez faktora, faktoring zwykły - gdzie kontrahentem faktora jest wierzyciel, zamierzający sfinansować swoje należności handlowe, czy faktoring odwrotny - gdzie kontrahentem faktora jest dłużnik, którego celem jest sfinansowanie swoich zobowiązań handlowych wobec dostawców.

Ustawa o VAT nie uzależnia opodatkowania usług ściągania długów oraz faktoringu od rodzaju umowy zawartej pomiędzy stronami, co oznacza, że każdy typ faktoringu oraz ściągania długów, nie korzysta ze zwolnienia z VAT, z uwagi na postanowienia art. 43 ust. 15 pkt 1 Ustawy o VAT (vide interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 8 listopada 2019 r., 0112-KDIL2-2.4012.481.2019.1.JK).

Niezależnie od formy, usługa faktoringu zawiera w sobie elementy charakterystyczne dla innych stosunków prawnych (jak np. cesja wierzytelności, udzielenie finansowania, windykacja należności, inkaso należności). Dla celów VAT traktowana jest jednak jako jednolita ekonomicznie całość. Biorąc bowiem pod uwagę zgodny zamiar stron co do celu i charakteru wszystkich czynności świadczonych przez faktora, takich jak finansowanie, administrowanie wierzytelnościami, ponoszenie ryzyka niewypłacalności dłużnika czy świadczenie różnego rodzaju innych usług o charakterze sprawozdawczym, istotą i celem nabywanego przez faktoranta świadczenia jest spójna/całościowa usługa o charakterze finansowym, mająca na celu poprawę płynności finansowej.

Celem faktoranta jest każdorazowo nabycie usługi składającej się z zestawu elementów, które jako całość odpowiadają jego potrzebom. W konsekwencji, wszystkie czynności świadczone przez faktora w ramach danej usługi faktoringowej, powinny być rozpatrywane jako nierozerwalna, jednolita, spójna ekonomicznie całość. (vide interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 30 września 2019 r., sygn. 0114-KDIP1-2.4012.440.2019.1.IG).

Jak wskazano w uzasadnieniu wniosku Faktora o interpretację wydaną na jego rzecz z dnia 3 sierpnia 2010 r. (0114-KDIP4-3.4012.330.2020.l.MP) „W ramach obrotu gospodarczego, jako jedna z odmian faktoringu, wykształcił się także faktoring będący przedmiotem niniejszego wniosku, tj. faktoring dealerski, którego istotą jest finansowanie przez faktora zobowiązań dealerów samochodowych (faktorantów) powstałych w wyniku dokonywanych zakupów pojazdów u importerów poszczególnych marek samochodowych.

Celem nabywania usług faktoringu dealerskiego jest maksymalizacja sprzedaży pojazdów przez importera samochodów oraz dealerów marki. Usługa faktoringu ułatwia finansowanie dealerom samochodów nabywanie pojazdów u importera bez istotnego pogarszania ich płynności finansowej, która mogłaby się pogorszyć, gdyby pojazdy były nabywane przez dealerów za gotówkę i oczekiwały na sprzedaż na rzecz klienta końcowego.

Równoczesne wykonywanie takiej usługi na rzecz faktoranta jest związane z szeregiem komplementarnych czynności/usług, polegających m.in. na monitoringu stocku dealerskiego (tj. kontrolą stanu posiadania pojazdów przeznaczonych do sprzedaży), czy udostępnianiem systemów IT mających za zadanie obsługę wszystkich zachodzących pomiędzy dealerem a faktorem procesów obejmujących kontrolę należytego użytkowania nabywanych pojazdów, etc. W faktoringu dealerskim, w wyniku cesji wierzytelności, dealerzy spłacają swoje zobowiązania na rzecz faktora, który staje się ich wierzycielem w miejsce importera.

(...) kwestia opodatkowania usług faktoringu dealerskiego była przedmiotem orzecznictwa TSUE, tj. w wyroku TSUE z dnia 26 czerwca 2003 r. w sprawie C-305/01 MKG-Kraftfahrzeuge-Factoring GmbH, którego przedmiotem również było finansowanie wierzytelności przysługujących od importera pojazdów na rzecz dealerów marki.

Mając na uwadze treść wyroku TSUE z dnia 26 czerwca 2003 r. w sprawie C-305/01 MKG-Kraftfahrzeuge-Factoring GmbH, należy uznać, iż zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, przedmiotem Usługi faktoringu dealerskiego, analogicznie jak w usłudze będącej przedmiotem rozważań TSUE, jest jednoczesne nabycie długów i zwolnienie klienta z ich windykacji oraz przeniesienie na Faktora ryzyka niespłacenia długu, co następuje w zamian za określone umową wynagrodzenie ze strony klienta.

To na gruncie analogicznego stanu faktycznego, dotyczącego faktoringu dealerskiego, TSUE wydał orzeczenie, w którym potwierdził opodatkowanie usługi faktoringu podatkiem VAT.

(...) w celu prawidłowej kwalifikacji prawnopodatkowej faktoringu dealerskiego, należy ponadto brać pod uwagę cały kontekst gospodarczy stosunku łączącego strony umowy.

Należy zauważyć, że Usługi faktoringu dealerskiego takie, jak oferowane przez Wnioskodawcę, opierają się o trójstronną relację uregulowaną powiązanymi ze sobą gospodarczo Umową o współpracy z Importerem oraz Umowami (...) z Dealerami. Na powiązanie gospodarcze tych umów wskazuje fakt, że czynności polegające na nabywaniu przez Faktora od Importera Wierzytelności wobec Dealerów wykonywane są za zgodą Dealerów. Jednocześnie Dealerzy zobowiązują się do ponoszenia kosztu usług poprzez regulowanie wynagrodzenia na rzecz Wnioskodawcy.

Dodatkowo za takim gospodarczym związkiem świadczą postanowienia umowne, że Umowy (...) zostają zawarte wyłącznie ze względu na współpracę Dealera z Importerem oraz ze względu na współpracę Faktora (oraz Banku) z Importerem. Dodatkowo istotne jest, że rozwiązanie którejkolwiek z towarzyszących umów (tj. Umowy o współpracy lub też umów dystrybucyjnych) stanowi podstawę do wypowiedzenia Umów (...) z Dealerami oraz do wstrzymania świadczenia usług na ich podstawie. Konsumentami Usługi faktoringu dealerskiego są zatem Dealerzy (odbiorcy) dokonujący zakupów pojazdów oraz Importer pojazdów samochodowych (dostawca).

Mechanizm Usługi faktoringu dealerskiego z punktu widzenia przedsiębiorcy, będącego klientem Faktora, pełni w istocie funkcję, która sprowadza się do sfinansowania zobowiązań Dealera oraz świadczenia szeregu innych, współwystępujących z samym finansowaniem czynności/usług.

Jednocześnie po stronie Importera Usługa faktoringu dealerskiego poprawia płynność finansową poprzez sfinansowanie należności, co jest rezultatem przejęcia przez Faktora wierzytelności Importera.

W związku z powyższym, Faktor w ramach Umowy faktoringu dealerskiego świadczy zarówno usługę finansowania wierzytelności, jak również przejęcia ryzyka niewypłacalności oraz dokonuje zainkasowania wierzytelności w miejsce Importera, jednocześnie prowadząc techniczne kwestie rozliczania tych wierzytelności poprzez system IT i wykonując różnego rodzaju czynności o charakterze technicznym, które mają ułatwiać prawidłowe wykonanie umowy faktoringu, a w szczególności prowadzenie sprawozdawczości i konta dłużnika tj. Dealera. Zatem przyjmując w ślad za definicją wynikającą z Konwencji Ottawskiej, Wnioskodawca w ramach świadczenia Usługi faktoringu dealerskiego, świadczy usługi charakterystyczne dla faktoringu, inne niż sam przelew wierzytelności.

(...) Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny, Usługa faktoringu dealerskiego, taka jak opisana w stanie faktycznym niniejszego wniosku, powinna być zatem dla celów podatkowych traktowana jako jedna kompleksowa usługa, gdyż z samej istoty faktoringu dealerskiego wynika, że w jego ramach Spółka realizuje szereg powiązanych ze sobą gospodarczo czynności, które łącznie składają się dopiero na Usługę faktoringu dealerskiego. Rozdzielenie którejkolwiek ze wskazanych czynności nie miałoby samoistnego celu gospodarczego dla Importera oraz Dealerów, których celem jest nabycie usługi polegającej na poprawie płynności w związku z zawieraniem przez nich umów dystrybucyjnych na sprzedaż pojazdów.

W związku z powyższym, wynagrodzenie otrzymywane przez Wnioskodawcę tytułem świadczenia Usług faktoringu dealerskiego powinno podlegać opodatkowaniu podstawową stawką VAT".

Mając na względzie przedstawione relacje w ramach modelu świadczenia przez Faktora usług faktoringu dealerskiego, zarówno Wnioskodawca, jak i Importer, są beneficjentami kompleksowej usługi faktoringowej świadczonej przez Faktora.

Wnioskodawca w Umowie (...) , której stroną jest Faktor wyraził zgodę na przejęcie przez Faktora wierzytelności Importera (faktoranta) względem Wnioskodawcy (dłużnika faktoringowego) wraz z ryzykiem niewypłacalności Wnioskodawcy. Umowa określa ponadto warunki spłaty i przedłuża termin zapłaty przejętych przez Faktora wierzytelności.

Wydłużenie terminu zapłaty należności przez dłużnika jest w praktyce gospodarczej jedną z korzyści integralnie związanych z faktoringiem. Umożliwia poprawę płynności finansowej dłużnika, przyczyniając się tym samym do efektywniejszej spłaty zadłużenia.

Biorąc pod uwagę ekonomiczną treść i sens transakcji, świadczenie Faktora polegające na udzieleniu Wnioskodawcy „dodatkowego okresu finansowania wierzytelności" należy uznać za element kompleksowej usługi faktoringu dealerskiego.

Wobec powyższego wskazane w pytaniu Wnioskodawcy Odsetki i Opłaty, będące wynagrodzeniem za świadczoną na rzecz Wnioskodawcy na podstawie Umowy (...) usługę „udzielenia dodatkowego okresu finansowania należności", będącą elementem kompleksowej usługi faktoringu dealerskiego nie podlegają zwolnieniu z VAT, lecz opodatkowaniu według stawki 23% na podstawie art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 Ustawy o VAT.

Ad. pytanie nr 2

Brak przesłanek uzasadniających wyłączenie prawa do odliczenia

Skoro Faktor świadczy na rzecz Wnioskodawcy usługę opodatkowaną podstawową 23% stawką VAT, to podatek od Odsetek i Opłat wynikających z wystawionych przez Faktora faktur stanowi dla Wnioskodawcy podatek naliczony podlegający odliczeniu na zasadach określonych w art. 86 Ustawy o VAT.

Nie ma bowiem w takiej sytuacji zastosowania wyłączenie prawa do odliczenia wynikające z art. 88 ust. 3a pkt 2 Ustawy o VAT, w myśl którego „nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury (...) w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na uwadze, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia stanu faktycznego.

Należy wskazać, że wydana interpretacja nie rozstrzyga kwestii stawki podatku mającej zastosowanie do usługi faktoringu. Na podstawie art. 42b ust. 1 w powiązaniu z art. 42a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług podatnik może wystąpić do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej o wydanie wiążącej informacji stawkowej (WIS), która jest wydawana w formie decyzji na potrzeby opodatkowania podatkiem dostawy towarów, importu towarów, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów albo świadczenia usług. Kwestia ustalenia wysokości stawki podatku od towarów i usług dla dostawy towarów lub świadczenia usług od dnia 1 lipca 2020 r. może być określona wyłącznie w ramach wydania Wiążącej Informacji Stawkowej określonej w art. 42a ustawy.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.