Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-3.4012.400.2020.2.MR
z 8 grudnia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 września 2020 r. (data wpływu 2 października 2020 r.) uzupełnionym pismem z dnia 4 grudnia 2020 r. (data wpływu 4 grudnia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności nieodpłatnego przekazania na rzecz operatora sieci zmodernizowanych elementów instalacji oświetleniowej, powstałych w wyniku usunięcia kolizji – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 października 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności nieodpłatnego przekazania na rzecz operatora sieci zmodernizowanych elementów instalacji oświetleniowej, powstałych w wyniku usunięcia kolizji. Wniosek uzupełniono w dniu 4 grudnia 2020 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz o uwierzytelnioną kopię pełnomocnictwa.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od 15 marca 2002 r., wskazując jako jej główny przedmiot naprawę i konserwację maszyn. Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawca w dniu 26 sierpnia 2020 r. zawarł z podmiotem z siedzibą w Korei Południowej, niezarejestrowanym do podatku od towarów i usług na terytorium RP, umowę o świadczenie usług.

W związku z zawartą umową Wnioskodawca zobowiązany został do wykonania usługi usunięcia kolizji linii napowietrznej oświetlenia, zasilającej i telekomunikacyjnej wskazanych w umowie ulic, w związku z przygotowaniem dróg tymczasowych do transportu wielkogabarytowego, zgodnie z projektem technicznym. Tytułem realizacji wskazanego wyżej przedmiotu umowy, strony ustaliły wynagrodzenie obejmujące wszystkie koszty związane z jej realizacją (uznając, że ma ono charakter ryczałtowy). Ustalono ponadto, iż do wskazanej kwoty zostanie doliczony podatek VAT w wysokości zgodnej z obowiązującymi przepisami. W związku z prawidłową realizacją przedmiotu umowy z firmą z Korei Południowej, Wnioskodawca działając zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, zobowiązany jest zawrzeć z operatorem sieci (właścicielem linii przesyłowych), umowę na usunięcie kolizji polegającej na przebudowie infrastruktury oświetlenia drogowego tj. wymianie linii napowietrznych na linie kablowe, wymianie słupów żelbetonowych na słupy stalowe łamane oraz wymianie opraw żarowych na LED, na przewidzianych zgodnie z umową ulicach. Zgodnie z projektowaną umową operator sieci, po akceptacji przez Wnioskodawcę wskazanych warunków i niezbędnych wymogów, wyrazi zgodę na przebudowę i udostępnienie w tym celu infrastruktury oświetlenia drogowego, kolidującego z realizowanymi przez Wnioskodawcę pracami.

W projektowanej umowie podkreślono w szczególności, iż planowana przebudowa wynika z potrzeb zleceniodawcy Wnioskodawcy (firmy koreańskiej) i jest realizowana na jego korzyść. Podkreślono również, iż całkowity koszt przebudowy instalacji ponosi Wnioskodawca.

Zgodnie z projektowaną umową ani Wnioskodawca, ani zleceniodawca (podmiot z Korei Południowej) nie nabywa praw majątkowych do wbudowanej instalacji oświetleniowej. Wbudowane elementy instalacji oświetleniowej zostaną przekazane operatorowi sieci protokołem zdawczo-odbiorczym stwierdzającym pozytywny odbiór końcowy przedmiotu umowy. Przewiduje się, iż w protokole zdawczo-odbiorczym zostanie określona rzeczywista wartość netto oraz rzeczywisty wykaz rzeczowy i ilościowy składników majątkowych wbudowanej instalacji w rozbiciu na elementy instalacji oświetleniowej:

1. słupy oświetleniowe,
2. linia oświetleniowa,
3. oprawy oświetleniowe.
   
   

Nadto projektowana treść umowy z operatorem sieci zawiera zastrzeżenie o treści „podatek VAT zostanie uregulowany przez A Sp. z o.o. zgodnie obowiązującymi przepisami”. Dalej wskazano, iż operator sieci, warunkuje przyjęcie na własność składników majątkowych, objętych umową, pod warunkiem pozytywnego odbioru technicznego wbudowanej instalacji oświetleniowej.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 4 grudnia 2020 r. Wnioskodawca podał następujące informacje:

Ad 1.

Nieodpłatne przekazanie przez Wnioskodawcę zmodernizowanych elementów instalacji oświetleniowej dla operatora sieci, powstałych w wyniku usunięcia kolizji odbędzie się w związku z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy (związane jest z odpłatnym świadczeniem usług dla podmiotu z Korei Południowej). W związku z zawartą z tym podmiotem umową Wnioskodawca zobowiązany został do wykonania usługi usunięcia kolizji linii napowietrznej oświetlenia, zasilającej i telekomunikacyjnej wskazanych w umowie ulic, w związku z przygotowaniem dróg tymczasowych do transportu wielkogabarytowego, zgodnie z projektem technicznym.

Ad 2.

Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku z tytułu nabycia towarów i usług nabytych w związku z odpłatnym świadczeniem usług dla podmiotu z Korei Południowej, w toku której wystąpiła konieczność modernizacji elementów instalacji oświetleniowej należących do operatora sieci. Skutkiem wykonanej usługi będzie przekazanie zmodernizowanych elementów instalacji oświetleniowej dla operatora sieci.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przekazanie zmodernizowanych elementów instalacji oświetleniowej dla operatora sieci przez Wnioskodawcę, powstałych w wyniku usunięcia kolizji, wiąże się z powstaniem obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług dla Wnioskodawcy?

Zdaniem Wnioskodawcy, przekazanie elementów instalacji oświetleniowej dla operatora sieci, powstałych w wyniku usunięcia kolizji, nie będzie stanowić czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary (zgodnie z normą art. 2 pkt 6 ustawy) należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 powyższej ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Na podstawie natomiast ust. 2 tego przepisu przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Z kolei zgodnie z art. 8 ust. 1 cytowanej ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W myśl ust. 2 tego przepisu za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy, wskazać należy, iż w analizowanej sytuacji, zgodnie z zapisami projektowanej umowy z operatorem sieci nastąpi przekazanie zmodernizowanych przez Wnioskodawcę elementów instalacji oświetleniowej, dokonanych w ramach wykonywanej przez Spółkę usługi, zatem w tym przypadku przekazania nie należy potraktować jako dostawę towarów, lecz jako świadczenie usług.

W myśl wyżej cytowanego art. 8 ust. 2 ustawy nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu VAT w przypadku łącznego spełnienia dwóch warunków, tj. gdy:

1. nie jest związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa,
2. podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami.
   
   

W analizowanym przypadku przekazanie przez Wnioskodawcę wybudowanej infrastruktury podmiotowi zarządzającemu daną siecią, związane jest z prowadzonym przedsiębiorstwem, gdyż jest to czynność konieczna w celu realizacji usługi opodatkowanej na rzecz podmiotu koreańskiego. Biorąc powyższe pod uwagę przekazanie zmodernizowanych elementów instalacji oświetleniowej B Sp. z o.o., nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez sprzedaż, w oparciu o art. 2 pkt 22 ustawy, rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy definiuje pojęcie dostawy towarów. W myśl tego przepisu przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Z treści powołanego wyżej art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Przy czym przepisy ustawy nie określają postaci wynagrodzenia.

Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte – w przypadku dostawy towarów w art. 7 ust. 2 ustawy oraz – w przypadku świadczenia usług w art. 8 ust. 2 ustawy.

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

W myśl art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

Analiza treści art. 7 ust. 2 ustawy, pozwala na stwierdzenie, że uznanie nieodpłatnego przekazania towarów za odpłatną dostawę towarów uzależnione jest od tego czy podatnikowi przysługiwało w całości bądź w części prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu przekazywanych towarów.

Interpretując ww. art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy, stwierdzić należy, że opodatkowaniu podlegać powinno, jako odpłatne świadczenie usług, użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza (w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia), jeżeli przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, w całości lub w części, przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

Tylko łączne zaistnienie ww. przesłanek umożliwia objęcie zakresem opodatkowania VAT usług świadczonych nieodpłatnie. Jeśli jeden z tych warunków nie jest spełniony, to wówczas takie świadczenie usług będzie nieopodatkowane podatkiem od towarów i usług.

Analizując natomiast treść powołanego art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, należy zauważyć, że dla ustalenia, czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej przepisu, istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności, jakie w danej sprawie występują.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że opodatkowaniu podlegają te nieodpłatne usługi, które nie mają związku z prowadzoną działalnością, a więc nie mają wpływu na przyszłe obroty przedsiębiorstwa, jego zyski, wizerunek, odbiór przez kontrahentów.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą i wskazał jako jej główny przedmiot naprawę i konserwację maszyn. Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawca w dniu 26 sierpnia 2020 r. zawarł z podmiotem z siedzibą w Korei Południowej, niezarejestrowanym do podatku od towarów i usług na terytorium RP, umowę o świadczenie usług. W związku z zawartą umową Wnioskodawca zobowiązany został do wykonania usługi usunięcia kolizji linii napowietrznej oświetlenia, zasilającej i telekomunikacyjnej wskazanych w umowie ulic, w związku z przygotowaniem dróg tymczasowych do transportu wielkogabarytowego, zgodnie z projektem technicznym. Tytułem realizacji wskazanego wyżej przedmiotu umowy, strony ustaliły wynagrodzenie obejmujące wszystkie koszty związane z jej realizacją (uznając, że ma ono charakter ryczałtowy). Ustalono ponadto, iż do wskazanej kwoty zostanie doliczony podatek VAT w wysokości zgodnej z obowiązującymi przepisami. W związku z prawidłową realizacją przedmiotu umowy z firmą z Korei Południowej, Wnioskodawca zobowiązany jest zawrzeć z operatorem sieci (właścicielem linii przesyłowych), umowę na usunięcie kolizji polegającej na przebudowie infrastruktury oświetlenia drogowego tj. wymianie linii napowietrznych na linie kablowe, wymianie słupów żelbetonowych na słupy stalowe łamane oraz wymianie opraw żarowych na LED, na przewidzianych zgodnie z umową ulicach. Zgodnie z projektowaną umową operator sieci, po akceptacji przez Wnioskodawcę wskazanych warunków i niezbędnych wymogów, wyrazi zgodę na przebudowę i udostępnienie w tym celu infrastruktury oświetlenia drogowego, kolidującego z realizowanymi przez Wnioskodawcę pracami. W projektowanej umowie podkreślono w szczególności, iż planowana przebudowa wynika z potrzeb zleceniodawcy Wnioskodawcy (firmy koreańskiej) i jest realizowana na jego korzyść. Podkreślono również, iż całkowity koszt przebudowy instalacji ponosi Wnioskodawca. Zgodnie z projektowaną umową ani Wnioskodawca, ani zleceniodawca (podmiot z Korei Południowej) nie nabywa praw majątkowych do wbudowanej instalacji oświetleniowej. Wbudowane elementy instalacji oświetleniowej zostaną przekazane operatorowi sieci protokołem zdawczo-odbiorczym stwierdzającym pozytywny odbiór końcowy przedmiotu umowy. Przewiduje się, iż w protokole zdawczo-odbiorczym zostanie określona rzeczywista wartość netto oraz rzeczywisty wykaz rzeczowy i ilościowy składników majątkowych wbudowanej instalacji w rozbiciu na elementy instalacji oświetleniowej. Nadto projektowana treść umowy z operatorem sieci zawiera zastrzeżenie o treści „podatek VAT zostanie uregulowany przez A Sp. z o.o. zgodnie obowiązującymi przepisami”. Dalej wskazano, iż operator sieci, warunkuje przyjęcie na własność składników majątkowych, objętych umową, pod warunkiem pozytywnego odbioru technicznego wbudowanej instalacji oświetleniowej. Dodatkowo Wnioskodawca wskazał, że nieodpłatne przekazanie przez Wnioskodawcę zmodernizowanych elementów instalacji oświetleniowej dla operatora sieci, powstałych w wyniku usunięcia kolizji odbędzie się w związku z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy (związane jest z odpłatnym świadczeniem usług dla podmiotu z Korei Południowej). Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku z tytułu nabycia towarów i usług nabytych w związku z odpłatnym świadczeniem usług dla podmiotu z Korei Południowej, w toku której wystąpiła konieczność modernizacji elementów instalacji oświetleniowej należących do operatora sieci. Skutkiem wykonanej usługi będzie przekazanie zmodernizowanych elementów instalacji oświetleniowej dla operatora sieci.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy przekazanie na rzecz operatora sieci zmodernizowanych elementów instalacji oświetleniowej, powstałych w wyniku usunięcia kolizji, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Na podstawie art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740), zwanej dalej Kodeks cywilny, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Stosownie do treści art. 47 § 1 Kodeksu cywilnego, część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych.

Jak stanowi § 2 cyt. przepisu, częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego.

Przedmioty połączone z rzeczą tylko dla przemijającego użytku nie stanowią jej części składowych (art. 47 § 3 Kodeksu cywilnego).

W art. 48 Kodeksu cywilnego postanowiono, iż z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.

Ponadto, w myśl art. 49 § 1 Kodeksu cywilnego, urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych nieruchomości, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa.

Na podstawie art. 49 § 2 Kodeksu cywilnego, osoba, która poniosła koszty budowy urządzeń, o których mowa w § 1, i jest ich właścicielem, może żądać, aby przedsiębiorca, który przyłączył urządzenia do swojej sieci, nabył ich własność za odpowiednim wynagrodzeniem, chyba że w umowie strony postanowiły inaczej. Z żądaniem przeniesienia własności tych urządzeń może wystąpić także przedsiębiorca.

Zaznaczyć należy, iż przesłanka wynikająca art. 49 § 1 Kodeksu cywilnego jest spełniona z chwilą podłączenia wymienionych w tym przepisie urządzeń do sieci należących do przedsiębiorstwa lub zakładu.

W niniejszej sprawie elementy instalacji oświetleniowej zostaną przekazane operatorowi sieci protokołem zdawczo-odbiorczym, stwierdzającym pozytywny odbiór końcowy przedmiotu umowy. Ponadto operator sieci warunkuje przyjęcie na własność składników majątkowych, objętych umową, pod warunkiem pozytywnego odbioru technicznego wbudowanej instalacji oświetleniowej. Całkowity koszt przebudowy instalacji ponosi Wnioskodawca. Ponadto Wnioskodawca wskazał, że nieodpłatne przekazanie przez niego zmodernizowanych elementów instalacji oświetleniowej dla operatora sieci, powstałych w wyniku usunięcia kolizji odbędzie się w związku z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy (związane jest z odpłatnym świadczeniem usług dla podmiotu z Korei Południowej). W związku z zawartą z tym podmiotem umową Wnioskodawca zobowiązany został do wykonania usługi usunięcia kolizji linii napowietrznej oświetlenia, zasilającej i telekomunikacyjnej wskazanych w umowie ulic, w związku z przygotowaniem dróg tymczasowych do transportu wielkogabarytowego, zgodnie z projektem technicznym.

Z opisu sprawy wynika również, że zgodnie z projektowaną umową ani Wnioskodawca, ani zleceniodawca (podmiot z Korei Południowej) nie nabywa praw majątkowych do wbudowanej instalacji oświetleniowej. Wbudowana instalacja oświetleniowa jako stanowiąca już część istniejących sieci należących do podmiotu zarządzającego tymi sieciami, stanowi jedną całość i zostanie przekazana operatorowi sieci protokołem zdawczo-odbiorczym, stwierdzającym pozytywny odbiór końcowy przedmiotu umowy.

Tym samym, nieodpłatne przekazanie na rzecz operatora sieci poniesionych nakładów na zmodernizowanie elementów instalacji oświetleniowej należy traktować jako świadczenie usług w przedmiotowej sytuacji nieodpłatne.

Ponadto, jak już wcześniej wspomniano, nieodpłatne przekazanie zmodernizowanych elementów instalacji oświetleniowej nastąpi na cele związane z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy.

Mając na uwadze powyższe oraz obowiązujące przepisy należy stwierdzić, iż z uwagi na niespełnienie jednej z przesłanek, o których mowa w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy warunkujących zrównanie nieodpłatnego świadczenia usług z odpłatnym świadczeniem usług – z uwagi na istnienie w przedmiotowej sprawie związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawcy – ww. nieodpłatne przekazanie na rzecz operatora sieci zmodernizowanych elementów instalacji oświetleniowej jako świadczenie usług, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podsumowując, przekazanie przez Wnioskodawcę na rzecz operatora sieci zmodernizowanych elementów instalacji oświetleniowej, powstałych w wyniku usunięcia kolizji, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.