Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1.4011.742.2020.1.MT
z 29 grudnia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 29 września 2020 r. (data wpływu 2 października 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków spółki jako płatnika:

• jest nieprawidłowe w zakresie pytania pierwszego (polsko-austriacka umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie zmienia kwalifikacji dochodów Prawnika jako osiągniętych w Polsce);
• prawidłowe w zakresie pytania drugiego.

UZASADNIENIE

2 października 2020 r. wpłynął do organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest osobą prawną opodatkowaną w Polsce od całości swych dochodów (jest polskim rezydentem podatkowym). Spółka prowadzi działalność gospodarczą głównie w zakresie produkcji (…). Wnioskodawca świadczy swoje usługi i sprzedaje towary także na terytorium innych krajów (np. Austria). Na gruncie wykonywania działalności gospodarczej w Austrii Spółka weszła w spór ze swym kontrahentem. Spółka zmuszona była wystąpić przeciwko kontrahentowi na drogę sądową przed sądem austriackim.

W związku z powyższym, Wnioskodawca zlecił Prawnikowi (osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą) sporządzenie pisma przygotowawczego, sporządzenie pozwu oraz udział w posiedzeniu austriackiego sądu. Prawnik jest adwokatem posiadającym uprawnienia do wykonywania zawodu na terytorium Austrii, Niemiec i Polski. W ramach swojej działalności prowadzi kancelarie prawne w (…) (Polska), (…) (Niemcy) oraz kancelarię prawnika w (…) (Austria). Prawnik jest austriackim rezydentem podatkowym, w Austrii posiada nieograniczony obowiązek podatkowy (tam posiada ośrodek interesów życiowych i przebywa tam dłużej niż 183 dni w roku podatkowym).

W ramach ww. zlecenia Prawnik wykonuje przedmiotowe czynności wyłącznie na terytorium Austrii i w związku z działalnością gospodarczą (biurem Prawnika) prowadzoną w Austrii (tj. tam sporządza pismo przygotowawcze, pozew, wnosi je do austriackiego sądu, a także reprezentuje Spółkę przed austriackim sądem). Usługi te nie są związane z kancelarią prawną prowadzoną w (...) (w Polsce). Zapłata wynagrodzenia (na podstawie wystawionej przez Prawnika faktury) za ww. usługi nastąpiła z rachunku bankowego Spółki prowadzonego w Polsce przez polski bank. Spółka posiada siedzibę na terytorium Polski.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawca, działając jako płatnik, jest obowiązany do pobrania podatku u źródła (o którym mowa w art. 29 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) od wynagrodzenia wypłacanego na rzecz Prawnika?
2. W przypadku uznania stanowiska do pytania nr 1 za nieprawidłowe, czy Wnioskodawca musi posiadać certyfikat rezydencji Prawnika w celu skorzystania z możliwości niepobrania podatku u źródła na podstawie art. 14 ust. 1 umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (podpisana w Wiedniu dnia 13 stycznia 2004 r.)?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, nie jest on obowiązany do pobrania podatku u źródła (o którym mowa w art. 29 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dalej zwanej: ustawą o PIT) od wynagrodzenia wypłacanego na rzecz Prawnika.

W myśl art. 3 ust. 2a ww. ustawy, osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 3 ust. 2b pkt 7 ustawy o PIT, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2a, uważa się w szczególności dochody (przychody) z tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia.

Ponadto w myśl art. 3 ust. 2d ustawy o PIT, za dochody (przychody), o których mowa w ust. 2b pkt 7, uważa się przychody wymienione w art. 29 ust. 1, jeżeli nie stanowią dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 2b pkt 1-6.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 pkt 5 ustawy o PIT, podatek dochodowy od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osoby, o których mowa w art. 3 ust. 2a, przychodów z tytułu usług prawnych oraz świadczeń o podobnym charakterze - pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu.

Analizując wyłącznie powyższe przepisy ustawy o PIT, dochód (przychód) Prawnika powstaje w opisanej sprawie na terytorium RP (należność Prawnika została wypłacona przez osobę prawną – Wnioskodawcę – mającą siedzibę na terytorium RP). Jednak w opisanej sprawie kluczowe znaczenie mają postanowienia umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (podpisana w Wiedniu dnia 13 stycznia 2004 r.).

W myśl art. 14 ust. 1 umowy polsko-austriackiej o unikaniu podwójnego opodatkowania, dochody, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie (Austria) osiąga z wykonywania wolnego zawodu (...) – podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie (Austria) (...).

Z racji faktu, że umowa polsko-austriacka ma pierwszeństwo w stosowaniu przed ustawą o PIT, to stwierdzić należy, że dochód (przychód) Prawnika powstał w tym wypadku w Austrii i tylko w Austrii jest on opodatkowany. Nie ma więc prawnego znaczenia przepis art. 3 ust. 2b pkt 7 ustawy o PIT, tj. dla określenia miejsca powstania przychodu Prawnika nie jest istotne, że zapłaty wynagrodzenia dokonała spółka (Wnioskodawca) z siedzibą w RP.

Skoro więc przychód Prawnika powstał poza granicami RP to nie powstał także obowiązek pobrania przez Wnioskodawcę (płatnika) podatku u źródła z tytułu ww. wynagrodzenia. Podatek u źródła powstaje bowiem wyłącznie, gdy nierezydent osiągnął przychody wymienione m.in. w art. 29 ustawy o PIT na terytorium RP.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku uznania stanowiska do pytania nr 1 za nieprawidłowe, Wnioskodawca musi posiadać certyfikat rezydencji Prawnika w celu skorzystania z możliwości niepobrania podatku u źródła na podstawie art. 14 ust. 1 umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (podpisana w Wiedniu dnia 13 stycznia 2004 r.).

Zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy o PIT, osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 29 ust. 1 pkt 5 ustawy o PIT, podatek dochodowy od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osoby, o których mowa w art. 3 ust. 2a, przychodów z tytułu usług prawnych oraz świadczeń o podobnym charakterze - pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu.

Przepis art. 29 ust. 2 ustawy o PIT stanowi, że przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.

W myśl art. 41 ust. 4 ustawy o PIT, płatnicy, o których mowa w ust. 1 (tj. m.in. osoby prawne), są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29 (...).

Powyższe oznacza, że co do zasady Spółka przy wypłacie wynagrodzenia za usługi prawne na rzecz Prawnika jest obowiązana (jako płatnik) pobrać zryczałtowany podatek w wysokości 20% przychodu.

Jednak w myśl art. 14 ust. 1 umowy polsko-austriackiej o unikaniu podwójnego opodatkowania, dochody, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie (Austria) osiąga z wykonywania wolnego zawodu (...) - podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie (Austria) (...).

Z umowy wynika możliwość opodatkowania dochodów Prawnika z przedmiotowych usług wyłącznie na terytorium Austrii. W takim wypadku Wnioskodawca nie musiałby pobierać zryczałtowanego podatku. Jednak, co ważne, w celu skorzystania z ww. uprawnienia – Spółka musi udokumentować dla celów podatkowych miejsce zamieszkania podatnika (Prawnika) uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji. Jeżeli Spółka nie posiada takiego certyfikatu, nie jest uprawniona do skorzystania z preferencji z art. 14 umowy i musi pobrać zryczałtowany podatek w wysokości 20% przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest w części nieprawidłowe i w części prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426), ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych.

Stosownie do art. 3 ust. 2a ww. ustawy osoby fizyczne, które nie mają miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (tj. osoby, które nie posiadają na terytorium Polski centrum interesów osobistych lub gospodarczych ani nie przebywają na terytorium Polski dłużej niż 183 dni w roku podatkowym) są objęte tzw. ograniczonym obowiązkiem podatkowym – podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Stosownie natomiast do art. 3 ust. 2b ustawy, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2a, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

• działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład (art. 3 ust. 2b pkt 3);
• tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia (art. 3 ust. 2b pkt 7). Za dochody (przychody), o których mowa w ust. 2b pkt 7, uważa się przychody wymienione w art. 29 ust. 1, jeżeli nie stanowią dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 2b pkt 1-6 (art. 3 ust. 2d).

Do przychodów wymienionych w art. 29 ust. 1 należą m.in. uzyskane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osoby, o których mowa w art. 3 ust. 2a, przychody z tytułu świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze (art. 29 ust. 1 pkt 5).

Zgodnie z art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, płatnicy, o których mowa w ust. 1 (czyli osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej) są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13-16 oraz art. 30a ust. 1 pkt 1-11 oraz 11b-12, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5, 10, 12 i 21.

W analizowanym zdarzeniu Spółka dokonywała wypłaty świadczenia dla Prawnika będącego osobą fizyczną, która ma miejsce zamieszkania w Austrii i która prowadzi działalność gospodarczą. Wypłacane świadczenie to należności z tytułu usług prawnych realizowanych przez Prawnika na rzecz Spółki na terytorium Austrii.

Należności wypłacane Prawnikowi są jego dochodami (przychodami) osiąganymi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – stosownie do art. 3 ust. 2b pkt 7 w zw. z art. 3 ust. 2d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ponieważ:

• należności te są wypłacane przez Spółkę - osobę prawną, która ma siedzibę (zarząd) na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
• należności te dotyczą usług prawnych, a więc są przychodami wymienionymi w art. 29 ust. 1 pkt 5 ustawy (jednocześnie należności te nie stanowią dochodów/przychodów, o których mowa w art. 3 ust. 2b pkt 1-6 ustawy).

Wobec tego, zgodnie z art. 41 ust. 4 ustawy, na Spółce ciążą obowiązki płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego.

I tak, zgodnie z art. 29 ust. 1 pkt 5 ustawy, podatek dochodowy od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osoby, o których mowa w art. 3 ust. 2a, przychodów z tytułu usług prawnych – pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu.

Na mocy art. 29 ust. 2 ustawy, przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.

Stosownie do art. 41 ust. 4aa ustawy, przy weryfikacji warunków zastosowania obniżonej stawki podatku albo zwolnienia lub warunków niepobrania podatku, wynikających z przepisów prawa podatkowego, płatnik jest obowiązany do dochowania należytej staranności. Przy ocenie dochowania należytej staranności uwzględnia się charakter oraz skalę działalności prowadzonej przez płatnika.

W analizowanym przypadku właściwą umową o unikaniu podwójnego opodatkowania jest umowa między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisana w Wiedniu dnia 13 stycznia 2004 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 224, poz. 1921).

Zgodnie z art. 14 tej umowy:

1. Dochody, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z wykonywania wolnego zawodu albo innej działalności o samodzielnym charakterze, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że osoba ta posiada stałą placówkę w drugim Umawiającym się Państwie w celu wykonywania swej działalności. Jeżeli posiada ona taką stałą placówkę, wówczas dochód może być opodatkowany w drugim Państwie, jednak tylko w takim zakresie, w jakim może być przypisany tej stałej placówce.
2. Określenie „wolny zawód” obejmuje w szczególności samodzielnie wykonywaną działalność naukową, literacką, artystyczną, wychowawczą lub oświatową, jak również samodzielnie wykonywaną działalność lekarzy, prawników, inżynierów, architektów, dentystów i księgowych.

Prawnik, o którym mowa we wniosku ma miejsce zamieszkania na terytorium Austrii. Wykonuje „wolny zawód” – działalność prawnika w ramach prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej. Posiada stałą placówkę prowadzenia działalności w Polsce, ale dochody opisane we wniosku nie są związane z działalnością tej placówki. W takich okolicznościach przedmiotowe dochody Prawnika podlegają opodatkowaniu tylko w Austrii (art. 14 ust. 1 polsko-austriackiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania).

Co istotne, powołane postanowienia umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania regulują, które z państw: Polska (jako państwo „źródła” przychodów) czy Austria (jako państwo rezydencji podatkowej podatnika) ma prawo opodatkować dochody podatnika. Przepisy te nie regulują natomiast, które z państw jest uważane za państwo „źródła” przychodów (państwo, w którym powstały przychody podatnika). A zatem, to, że zgodnie z ww. umową dochody Prawnika wypłacane mu przez Spółkę podlegają opodatkowaniu w Austrii, nie oznacza, że na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochody te nie będą kwalifikowane jako uzyskane w Polsce. Umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie wyłącza stosowania art. 3 ust. 2b pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Nieprawidłowe jest więc stanowisko Spółki w zakresie jej pierwszego pytania: „Z racji faktu, że umowa polsko-austriacka ma pierwszeństwo w stosowaniu przed ustawą o PIT, to stwierdzić należy, że dochód (przychód) Prawnika powstał w tym wypadku w Austrii i tylko w Austrii jest on opodatkowany. Nie ma więc prawnego znaczenia przepis art. 3 ust. 2b pkt 7 ustawy o PIT, tj. dla określenia miejsca powstania przychodu Prawnika nie jest istotne, że zapłaty wynagrodzenia dokonała spółka (Wnioskodawca) z siedzibą w RP.”

A zatem, art. 14 polsko-austriackiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania nie zmienia tego, że należności wypłacane przez Spółkę Prawnikowi z Austrii są jego przychodami osiągniętymi na terytorium Polski (art. 3 ust. 2b pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Umowa ma jednak wpływ na zakres obowiązków Spółki jako płatnika podatku od tych należności.

Na podstawie art. 29 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Spółka jako płatnik może nie pobrać podatku od wypłacanych na rzecz Prawnika należności zgodnie z ww. umową o unikaniu podwójnego opodatkowania, pod warunkiem jednak, że miejsce zamieszkania podatnika (Prawnika) dla celów podatkowych zostanie udokumentowane uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.

Ustawodawca przewidział przy tym wyjątek od tej zasady. I tak, zgodnie z art. 41 ust. 9e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku przychodów, o których mowa w art. 29 ust. 1 pkt 5, miejsce zamieszkania podatnika dla celów podatkowych może zostać potwierdzone kopią certyfikatu rezydencji, jeżeli kwota wypłacanych na rzecz tego samego podmiotu należności nie przekracza 10 000 zł w roku podatkowym, a informacje wynikające z przedłożonej kopii certyfikatu rezydencji nie budzą uzasadnionych wątpliwości co do zgodności ze stanem faktycznym.

Informacyjnie należy również wskazać, że ustawodawca wprowadził szczególne regulacje dotyczące obowiązków płatników w sytuacji, gdy łączna kwota dokonanych temu samemu podatnikowi wypłat (świadczeń) lub postawionych do jego dyspozycji pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29 i art. 30a ust. 1 pkt 1-5a przekracza w roku podatkowym kwotę 2 000 000 zł. Stosownie do art. 41 ust. 12 ustawy, w takiej sytuacji płatnik jest obowiązany pobierać zryczałtowany podatek dochodowy, stosując stawki podatku określone w art. 29 ust. 1 i art. 30a ust. 1 od nadwyżki ponad kwotę 2 000 000 zł, z pominięciem stawki podatku, zwolnienia lub warunków niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania (z zastrzeżeniem art. 41 ust. 15 ustawy). Przepis art. 41 ust. 12 stosuje się z uwzględnieniem przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 31 grudnia 2018 r. w sprawie wyłączenia lub ograniczenia stosowania art. 41 ust. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 2541, z późn. zm.).

Podsumowując:

• Na Spółce ciążą obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych w związku z wypłatą należności z tytułu usług prawnych świadczonych przez Prawnika (rezydenta podatkowego Austrii) – obowiązek poboru zryczałtowanego podatku dochodowego, o którym mowa w art. 29 ust. 1 pkt 5 ustawy;
• Spółka może nie pobrać zryczałtowanego podatku dochodowego od wypłacanych należności w wyniku uwzględnienia postanowień polsko-austriackiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, jeżeli Prawnik udokumentuje swoje miejsce zamieszkania dla celów podatkowych certyfikatem rezydencji (z zastrzeżeniem art. 41 ust. 4aa oraz art. 41 ust. 9e i ust. 12 ustawy).

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.