2020.12.28 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-2.4012.552.2020.1.ST
z 28 grudnia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 listopada 2020 r. (data wpływu 12 listopada 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

prawa do odliczenia 100% podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie wydatków, które Wnioskodawca może bezpośrednio przypisać tylko i wyłącznie do czynności opodatkowanych – jest prawidłowe,
prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur z dokumentujących nabycie wydatków mieszanych, związanych zarówno z czynnościami opodatkowanymi, zwolnionymi i niepodlegającymi opodatkowaniu z zastosowaniem prewspółczynnika oraz proporcji – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 listopada 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

prawa do odliczenia 100% podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie wydatków, które Wnioskodawca może bezpośrednio przypisać tylko i wyłącznie do czynności opodatkowanych,
prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur z dokumentujących nabycie wydatków mieszanych, związanych zarówno z czynnościami opodatkowanymi, zwolnionymi i niepodlegającymi opodatkowaniu z zastosowaniem prewspółczynnika oraz proporcji.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Ośrodek Kultury w (…) (dalej: „OK”, „Wnioskodawca”) jest samorządową instytucją kultury, której organizatorem jest Gmina (…).

OK posiada osobowość prawną i samodzielnie prowadzi gospodarkę finansową.

Działalność prowadzona jest na podstawie ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 194, z późn. zm.), ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 869, z późn. zm.) oraz na podstawie Statutu Ośrodka Kultury w (…) zatwierdzonego Uchwałą nr (…).

OK realizuje cele i zadania określone w przepisach dotyczących organizowania i prowadzenia działalności kulturowej.

Głównymi celami pracy OK są: propagowanie szeroko pojętej kultury, edukacja artystyczna dla różnych grup wiekowych (dzieci, młodzież, dorośli, seniorzy), zaspokajanie potrzeb kulturalnych mieszkańców (…) i Gminy (…) poprzez inicjowanie wydarzeń kulturalnych, artystycznych i społecznych oraz integrowanie i aktywizowanie lokalnego społeczeństwa.

Podstawowym zadaniami OK jest zaspokajanie potrzeb i aspiracji kulturalnych społeczeństwa poprzez tworzenie i upowszechnianie różnych dziedzin sztuki profesjonalnej i amatorskiej, a w szczególności:

prowadzenie edukacji kulturalnej i wychowanie przez sztukę,
organizowanie spektakli, festiwali, koncertów, wystaw, odczytów, imprez artystycznych i rozrywkowych, konkursów oraz innych form,
stwarzanie warunków dla rozwoju intelektualnego młodzieży szczególnie utalentowanej w różnych dziedzinach sztuki,
stwarzanie warunków dla rozwoju rodzimej kultury,
prowadzenie działalności dokumentacyjnej, informacyjnej i wydawniczo-promocyjnej,
prowadzenie działalności instruktażowo-metodycznej,
upowszechnianie kultury filmowej,
koordynacja działalności na terenie gminy i miasta w zakresie organizacji imprez kulturalnych,
współdziałanie z instytucjami, organizacjami i stowarzyszeniami o podobnych celach i zadaniach na terenie powiatu, w kraju i zagranicą,
podejmowanie innych działań wynikających z potrzeb środowiska.

OK prowadzi również działalność gospodarczą, z której przychody przeznaczone są na realizację celów statutowych i pokrywanie kosztów działalności.

OK prowadzi działalność gospodarczą w szczególności polegającą na:

prowadzeniu kina,
wynajmowaniu pomieszczeń na cele kulturalne, handlowe (wynajem powierzchni użytkowej pod automaty ze słodyczami i kawą) oraz na doraźne potrzeby organizacji społecznych,
prowadzeniu działalności wynikającej z potrzeb środowiskowych.

Wnioskodawca jest także podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT).

OK posiada jeden budynek, który wykorzystuje:

do czynności opodatkowanych w VAT (sprzedaż biletów do kina i na koncerty opodatkowana stawką 8%, wyświetlanie reklam, wynajem powierzchni użytkowej oraz wynajem sal opodatkowane stawką 23%),
do czynności zwolnionych z VAT (faktury za naukę gry na instrumencie),
do czynności niepodlegających VAT (czynności statutowe).

OK dokonuje w pierwszej kolejności bezpośredniej alokacji danego zakupu do jednej ze wskazanych powyżej kategorii czynności, a wiec opodatkowanej, zwolnionej i niepodlegającej VAT.

W wyniku tej alokacji OK jest w stanie przypisać faktury z tytułu zakupu wynajmu kopii filmów, obsługi serwisowej urządzeń kina, wynagrodzeń autorskich tylko i wyłącznie do czynności opodatkowanych VAT.

Od ww. faktur OK odlicza 100% podatku VAT naliczonego.

W przypadku usług pocztowych OK jest w stanie przyporządkować usługi pocztowe do przesyłek związanych z kinem, a więc dotyczących tylko i wyłącznie czynności opodatkowanych w VAT (w tym przypadku odlicza 100% podatku VAT naliczonego z tytułu zakupu usługi pocztowej) oraz do pozostałych czynności (zwolnionych i niepodlegających VAT – wówczas OK nie odlicza podatku VAT naliczonego).

Ponadto OK dokonuje zakupów głośników, pendrive’ów, pulpitów na nuty, worków do odkurzacza, środków czystości, pieczątek, artykułów elektrycznych, mediów (m.in. energii elektrycznej, wody, ścieków), usług wywozu odpadów komunalnych, artykułów spożywczych, abonamentu za internet i telefony, pakietów strony BIP, materiałów biurowych, kontroli rocznej budynku, usług telekomunikacyjnych, przeglądu stanu technicznego budynku oraz gaśnic, prasy, opieki autorskiej, usług Inspektora Ochrony Danych Osobowych, nadzoru BHP itp.

Ww. zakupy są wykorzystywane zarówno do czynności opodatkowanych, zwolnionych jak i niepodlegających VAT.

OK nie jest w stanie dokonać bezpośredniej alokacji tych wydatków do konkretnych czynności.

Wnioskodawca w ogóle nie odlicza podatku VAT naliczonego z tytułu ww. faktur.

OK nabrał wątpliwości, czy mógłby odliczyć podatek VAT naliczony.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy w odniesieniu do wydatków, które Wnioskodawca może bezpośrednio przypisać tylko i wyłącznie do czynności opodatkowanych VAT, Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia 100% podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących nabycie tych wydatków?
Czy w odniesieniu do wydatków mieszanych, związanych zarówno z czynnościami opodatkowanymi, zwolnionymi i niepodlegającymi opodatkowaniu VAT, Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur z dokumentujących nabycie tych wydatków z zastosowaniem prewspółczynnika oraz proporcji tzn.:
- w pierwszej kolejności prewspółczynnika, tj. sposobu określenia proporcji zgodnie z art. 86 ust. 2a-2h ustawy z uwzględnieniem przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników – z uwagi na wykorzystywanie nabytych towarów i usług do celów prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza,
- w dalszej kolejności proporcji, o której mowa w art. 90 ustawy o VAT – z uwagi na wykorzystywanie nabytych towarów i usług zarówno do czynności opodatkowanych, jak i czynności zwolnionych od podatku?

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania oznaczonego we wniosku nr 1, OK przysługuje prawo do odliczenia 100% podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących nabycie tych wydatków.

Natomiast w odniesieniu do pytania oznaczonego we wniosku nr 2, OK ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur z dokumentujących nabycie tych wydatków z zastosowaniem prewspółczynnika oraz proporcji tzn.:

w pierwszej kolejności prewspółczynnika, tj. sposobu określenia proporcji zgodnie z art. 86 ust. 2a-2h ustawy z uwzględnieniem przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników – z uwagi na wykorzystywanie nabytych towarów i usług do celów prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza,
w dalszej kolejności proporcji, o której mowa w art. 90 ustawy o VAT – z uwagi na wykorzystywanie nabytych towarów i usług zarówno do czynności opodatkowanych, jak i czynności zwolnionych od podatku.

Uzasadnienie własnego stanowiska Wnioskodawcy odnośnie pytania oznaczonego we wniosku nr 1.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT – kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Dokumentem uprawniającym do odliczenia jest faktura, otrzymana przez podatnika z tytułu nabycia przez niego towarów i usług.

Co do zasady faktury, aby skutkowały powstaniem prawa do odliczenia, muszą być wystawione zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa krajowego w tym względzie.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zatem, odliczyć można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika.

Wskazana zasada wyłącza jednocześnie możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku świadczenia czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego, może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony, są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT oraz niezaistnienia przestanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT wskazano, że nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne, m.in. w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast w myśl art. 88 ust. 4 ustawy o VAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Podkreślenia wymaga, że dla stwierdzenia, czy działalność lub transakcje stanowią „cele inne niż związane z działalnością gospodarczą” znaczenie ma, czy mieszczą się one w przedmiocie działalności danej jednostki.

Cele prowadzonej działalności gospodarczej należy rozpatrywać w kontekście definicji działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 i ust. 3 ustawy o VAT.

W związku z prowadzeniem działalności gospodarczej u podatnika mogą wystąpić działania czy sytuacje, które nie generują opodatkowania podatkiem VAT.

„Towarzyszą” one działalności gospodarczej i nie stanowią obok niej odrębnego przedmiotu działalności podatnika.

Nie podlegają one opodatkowaniu podatkiem VAT, jednakże ich występowanie nie oznacza, że u podatnika występują czynności wykonywane poza działalnością gospodarczą.

Za czynności zrównane z czynnościami wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej uznaje się także nieodpłatną dostawę towarów lub nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste, w przypadkach o których mowa w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy.

Uzasadnia to fakt, że chociaż czynności te z definicji nie mają związku z działalnością gospodarczą, w przypadkach określonych w tych przepisach następuje obowiązek naliczenia VAT.

Natomiast przez cele inne rozumie się sferę działalności danego podmiotu niebędącą działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 i ust. 3 ustawy (przykładowo działalność podmiotu w charakterze organu władzy czy nieodpłatną działalność statutową).

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody.

Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wobec tego należy stwierdzić, że za podatnika VAT będzie uznany tylko taki podmiot, który dokonuje czynności zmierzających do wykorzystania nabytych towarów i usług do celów opodatkowanej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

OK prowadzi również działalność gospodarczą, z której przychody przeznaczone są na realizację celów statutowych i pokrywanie kosztów działalności.

OK prowadzi działalność gospodarczą w szczególności polegającą na:

prowadzeniu kina,
wynajmowaniu pomieszczeń na cele kulturalne, handlowe (wynajem powierzchni użytkowej pod automaty ze słodyczami i kawą) oraz na doraźne potrzeby organizacji społecznych,
prowadzeniu działalności wynikającej z potrzeb środowiskowych.

Wnioskodawca jest także podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT).

OK posiada jeden budynek, który wykorzystuje:

do czynności opodatkowanych w VAT (sprzedaż biletów do kina i na koncerty opodatkowana stawką 8%, wyświetlanie reklam, wynajem powierzchni użytkowej oraz wynajem sal opodatkowane stawką 23%),
do czynności zwolnionych z VAT (faktury za naukę gry na instrumencie),
do czynności niepodlegających VAT (czynności statutowe).

OK dokonuje w pierwszej kolejności bezpośredniej alokacji danego zakupu do jednej ze wskazanych powyżej kategorii czynności, a wiec opodatkowanej, zwolnionej i niepodlegającej VAT.

OK jest w stanie przypisać zakup wynajmu kopii filmów, obsługi serwisowej urządzeń kina, wynagrodzeń autorskich, usług pocztowych itp. tylko i wyłącznie do czynności opodatkowanych w VAT.

W związku z powyższym OK przysługuje prawo do odliczenia 100% podatku VAT naliczonego z tytułu ww. zakupów.

Podsumowując, w odniesieniu do wydatków, które Wnioskodawca może bezpośrednio przypisać tylko i wyłącznie do czynności opodatkowanych VAT, OK przysługuje prawo do odliczenia 100% podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących nabycie tych wydatków.

Uzasadnienie własnego stanowiska Wnioskodawcy odnośnie pytania oznaczonego we wniosku nr 2.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT – kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Dokumentem uprawniającym do odliczenia jest faktura, otrzymana przez podatnika z tytułu nabycia przez niego towarów i usług.

Co do zasady faktury, aby skutkowały powstaniem prawa do odliczenia, muszą być wystawione zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa krajowego w tym względzie.

Zatem, odliczyć można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika.

Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na mocy art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Stosownie do art. 86 ust. 2b ustawy o VAT, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz
obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

W myśl art. 86 ust. 2c ustawy o VAT, przy wyborze sposobu określenia proporcji można wykorzystać w szczególności następujące dane:

średnioroczną liczbę osób wykonujących wyłącznie prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie osób wykonujących prace w ramach działalności gospodarczej i poza tą działalnością;
średnioroczną liczbę godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą i poza tą działalnością;
roczny obrót z działalności gospodarczej w rocznym obrocie podatnika z działalności gospodarczej powiększonym o otrzymane przychody z innej działalności, w tym wartość dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, otrzymanych na sfinansowanie wykonywanej przez tego podatnika działalności innej niż gospodarcza;
średnioroczną powierzchnię wykorzystywaną do działalności gospodarczej w ogólnej średniorocznej powierzchni wykorzystywanej do działalności gospodarczej i poza tą działalnością.

Według art. 86 ust. 2d ustawy o VAT, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje się dane za poprzedni rok podatkowy.

Podatnik rozpoczynający w danym roku podatkowym wykonywanie działalności gospodarczej i działalności innej niż działalność gospodarcza, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje dane wyliczone szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego w formie protokołu (art. 86 ust. 2e ustawy o VAT).

Stosownie do art. 86 ust. 2f ustawy o VAT, przepis ust. 2e stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć dane za poprzedni rok podatkowy byłyby niereprezentatywne.

Zgodnie z art. 86 ust. 2g ustawy o VAT, proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a i 10 stosuje się odpowiednio.

Jak stanowi art. 86 ust. 22 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.

Na podstawie ww. przepisu art. 86 ust. 22 ustawy zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2015 r., poz. 2193, z późn. zm.).

Rozporządzenie to określa w przypadku niektórych podatników sposób określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć, zwany dalej „sposobem określenia proporcji” oraz wskazuje dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji (§ 1 pkt 1 i 2 cyt. rozporządzenia).

Zgodnie z § 4 ust. 1 ww. Rozporządzenia w przypadku samorządowej instytucji kultury, jako sposób określenia proporcji uznaje się sposób ustalony według wzoru:

X = (A X 100) / P

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

X – proporcję określoną procentowo, zaokrągloną w górę do najbliższej liczby całkowitej,

A – roczny obrót z działalności gospodarczej zrealizowany przez samorządową instytucję kultury,

P – przychody wykonane samorządowej instytucji kultury.

Natomiast w myśl § 4 ust. 2 ww. Rozporządzenia przychody wykonane samorządowej instytucji kultury nie obejmują przychodów uzyskanych z tytułu:

dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez samorządową instytucję kultury do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych samorządowej instytucji kultury – używanych na potrzeby prowadzonej przez tę instytucję działalności;
transakcji dotyczących:
1. pomocniczych transakcji w zakresie nieruchomości i pomocniczych transakcji finansowych,
2. usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41 ustawy, w zakresie, w jakim transakcje te mają charakter pomocniczy.

Ponadto, należy zauważyć, że w przypadku wykonywania w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz zwolnionych od podatku, należy mieć na uwadze uregulowania zawarte w art. 90 ustawy o VAT.

Na mocy art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

W świetle ust. 2 powołanego przepisu, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Z art. 90 ust. 3 ustawy o VAT wynika, że proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Z kolei z ust. 4 powołanego przepisu wynika, że proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja.

Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Stosownie do treści art. 90 ust. 5 ustawy, do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika – używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności.

Jak wynika z art. 90 ust. 6 ustawy o VAT, do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu z tytułu transakcji dotyczących:

pomocniczych transakcji w zakresie nieruchomości i pomocniczych transakcji finansowych;
usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41, w zakresie, w jakim transakcje te mają charakter pomocniczy.

Na mocy art. 90 ust. 9a ustawy o VAT, przy ustalaniu proporcji zgodnie z ust. 2-6 do obrotu nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z art. 90 ust. 10 ustawy o VAT, w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

przekroczyła 98% oraz kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, była mniejsza niż 500 zł – podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 100%;
nie przekroczyła 2% – podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%.

Należy zauważyć, że powołany wyżej przepis art. 86 ust. 2a ustawy o VAT wprost określa, co stanowi kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych.

Zgodnie z tą normą, w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (z wyjątkiem wykorzystania na cele osobiste, do których może mieć zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy), w sytuacji gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej.

Cele prowadzonej działalności gospodarczej należy rozpatrywać w kontekście definicji działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 i ust. 3 ustawy o VAT.

W związku z prowadzeniem działalności gospodarczej u podatnika mogą wystąpić działania czy sytuacje, które nie generują opodatkowania podatkiem VAT.

„Towarzyszą” one działalności gospodarczej i nie stanowią obok niej odrębnego przedmiotu działalności podatnika.

Nie podlegają one opodatkowaniu podatkiem VAT, jednakże ich występowanie nie oznacza, że u podatnika występują czynności wykonywane poza działalnością gospodarczą.

Uzasadnia to fakt, że chociaż czynności te z definicji nie mają związku z działalnością gospodarczą, w przypadkach określonych w tych przepisach następuje obowiązek naliczenia VAT.

Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Z powołanych powyżej przepisów wynika, że w celu odliczenia podatku naliczonego, w pierwszej kolejności podatnik winien przyporządkować ponoszone wydatki do poszczególnych rodzajów działalności (opodatkowanej podatkiem VAT, zwolnionej i niepodlegającej opodatkowaniu tym podatkiem).

W przypadku zakupów bezpośrednio związanych z działalnością opodatkowaną, podatnik, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, odlicza podatek naliczony w całości.

Natomiast w sytuacji, gdy takie przyporządkowanie nie jest możliwe, a wydatki służą zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, podatnik winien ustalić proporcję, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT.

OK jest samorządową instytucją kultury, której organizatorem jest Gmina (…).

OK posiada osobowość prawną i samodzielnie prowadzi gospodarkę finansową.

Działalność prowadzona jest na podstawie ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 194, z późn. zm.), ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (t.j. Dz. ll. z 2019 r., poz. 869, z późn. zm.) oraz na podstawie Statutu Ośrodka Kultury w (…) zatwierdzonego Uchwałą nr (…).

OK realizuje cele i zadania określone w przepisach dotyczących organizowania i prowadzenia działalności kulturowej.

prowadzenie edukacji kulturalnej i wychowanie przez sztukę,
organizowanie spektakli, festiwali, koncertów, wystaw, odczytów, imprez artystycznych i rozrywkowych, konkursów oraz innych form,
stwarzanie warunków dla rozwoju intelektualnego młodzieży szczególnie utalentowanej w różnych dziedzinach sztuki,
stwarzanie warunków dla rozwoju rodzimej kultury,
prowadzenie działalności dokumentacyjnej, informacyjnej i wydawniczo-promocyjnej,
prowadzenie działalności instruktażowo-metodycznej,
upowszechnianie kultury filmowej,
koordynacja działalności na terenie gminy i miasta w zakresie organizacji imprez kulturalnych,
współdziałanie z instytucjami, organizacjami i stowarzyszeniami o podobnych celach i zadaniach na terenie powiatu, w kraju i zagranicą,
podejmowanie innych działań wynikających z potrzeb środowiska.

OK prowadzi również działalność gospodarczą, z której przychody przeznaczone są na realizację celów statutowych i pokrywanie kosztów działalności.

OK prowadzi działalność gospodarczą w szczególności polegającą na:

prowadzeniu kina,
wynajmowaniu pomieszczeń na cele kulturalne, handlowe (wynajem powierzchni użytkowej pod automaty ze słodyczami i kawą) oraz na doraźne potrzeby organizacji społecznych,
prowadzeniu działalności wynikającej z potrzeb środowiskowych.

Wnioskodawca jest także podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT).

OK posiada jeden budynek, który wykorzystuje:

do czynności opodatkowanych w VAT (sprzedaż biletów do kina i na koncerty opodatkowana stawką 8%, wyświetlanie reklam, wynajem powierzchni użytkowej oraz wynajem sal opodatkowane stawką 23%),
do czynności zwolnionych z VAT (faktury za naukę gry na instrumencie),
do czynności niepodlegających VAT (czynności statutowe).

OK dokonuje w pierwszej kolejności bezpośredniej alokacji danego zakupu do jednej ze wskazanych powyżej kategorii czynności, a wiec opodatkowanej, zwolnionej i niepodlegającej VAT.

Ww. zakupy są wykorzystywane zarówno do czynności opodatkowanych, zwolnionych jak i niepodlegających VAT.

OK nie jest w stanie dokonać bezpośredniej alokacji tych wydatków do konkretnych czynności.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że w przypadku zakupów, które są związane równocześnie z czynnościami opodatkowanymi, zwolnionymi i niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT, dla ustalenia kwoty podatku naliczonego przysługującego do odliczenia należy zastosować dwuetapowy podział podatku naliczonego.

W pierwszym etapie, w przypadku zakupów towarów i usług wykorzystywanych przez Wnioskodawcę zarówno do celów działalności gospodarczej, jak i do celów pozostających poza taką działalnością, których Wnioskodawca nie potrafi bezpośrednio przyporządkować działalności opodatkowanej, OK winien dokonać odliczenia podatku naliczonego zawartego w ich cenie, zgodnie z zasadami określonymi w art. 86 ust. 2a-2h ustawy o VAT.

Z kolei w drugim etapie, w odniesieniu do zakupów związanych z działalnością gospodarczą, tj. związanych z zarówno z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług, jak i zwolnionymi z opodatkowania tym podatkiem, w sytuacji gdy Wnioskodawca nie ma obiektywnej możliwości przyporządkowania całości lub części kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku naliczonego w części odpowiadającej proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 2 ustawy o VAT.

Tak też Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 19 marca 2018 r., 0112-KDIL4.4012.54.2018.1.JK: „Podsumowując, należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że w odniesieniu do wydatków poniesionych w związku z inwestycją realizowaną w ramach projektu pn. „Rewitalizacja zdegradowanych dzielnic Miasta (...)” instytucja kultury ma obowiązek stosowania:

w pierwszej kolejności prewspółczynnika, tj. sposobu określenia proporcji zgodnie z art. 86 ust. 2a-2 h ustawy z uwzględnieniem przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników – z uwagi na wykorzystywanie nabytych towarów i usług w związku z realizacją inwestycji polegającej na adaptacji budynku Miejskiego Ośrodka Kultury wraz z jego rozbudową zarówno do celów prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza,
w dalszej kolejności proporcji, o której mowa w art. 90 ustawy – z uwagi na wykorzystywanie nabytych towarów i usług w związku z realizacją inwestycji polegającej na adaptacji budynku Miejskiego Ośrodka Kultury wraz z jego rozbudową zarówno do czynności opodatkowanych, jak i czynności zwolnionych od podatku.

Zatem, Zainteresowanemu będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją planowanego przedsięwzięcia, jednakże nie w pełnej wysokości, lecz w zakresie, w jakim towary będą służyć do wykonywania przez Ośrodek Kultury czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług w ramach działalności gospodarczej.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Podsumowując, w odniesieniu do wydatków mieszanych, związanych zarówno z czynnościami opodatkowanymi, zwolnionymi i niepodlegającymi opodatkowaniu VAT, Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur z dokumentujących nabycie tych wydatków z zastosowaniem prewspółczynnika oraz proporcji tzn.:

w pierwszej kolejności prewspółczynnika, tj. sposobu określenia proporcji zgodnie z art. 86 ust. 2a-2h ustawy z uwzględnieniem przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników – z uwagi na wykorzystywanie nabytych towarów i usług do celów prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza,
w dalszej kolejności proporcji, o której mowa w art. 90 ustawy o VAT – z uwagi na wykorzystywanie nabytych towarów i usług zarówno do czynności opodatkowanych, jak i czynności zwolnionych od podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie:

prawa do odliczenia 100% podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie wydatków, które Wnioskodawca może bezpośrednio przypisać tylko i wyłącznie do czynności opodatkowanych – jest prawidłowe,
prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur z dokumentujących nabycie wydatków mieszanych, związanych zarówno z czynnościami opodatkowanymi, zwolnionymi i niepodlegającymi opodatkowaniu z zastosowaniem prewspółczynnika oraz proporcji – jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin