Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-2.4015.77.2020.4.MM
z 7 stycznia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1325, ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 1 października 2020 r. (data wpływu 1 października 2020 r.), uzupełnionym 16 grudnia 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych otrzymania od donatorów i platformy G. środków pieniężnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 października 2020 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych otrzymania od donatorów i platformy G. środków pieniężnych.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z 09 grudnia 2020 r. Znak: 0112-KDIL2-2.4011.668.2020.2.MC 0111-KDIB2-2.4015.77.2020.3.MM, wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono 16 grudnia 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na tworzeniu oprogramowania. Jest jednocześnie czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz posiada nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej. Udostępnia przy użyciu platformy G. tworzone przez siebie oprogramowanie, za co otrzymał od donatorów i platformy środki pieniężne. Program świadczony przez twórców platformy jest kierowany do pojedynczych programistów oraz ich grup, w założeniu do programistów i grup, które udostępniają tworzone przez siebie oprogramowanie. Wnioskodawca oprogramowanie, które udostępnia na platformie w części zbywa również na rzecz swoich kontrahentów, za co otrzymuje wynagrodzenie w ramach prowadzonej przez siebie działalności. Wnioskodawca otrzymał ze wskazanego portalu kwotę 11.001 dolarów, 6.001 dolarów to kwota, którą Wnioskodawca otrzymał bezpośrednio od donatorów, a 5.000 dolarów to kwota otrzymana od portalu G. w ramach programu G. (…). Środki przekazane były przy użyciu platformy G. Wnioskodawca w dalszych latach będzie otrzymywał przy użyciu platformy datki również od innych osób trzecich, których dane w większości przypadków jest w stanie zidentyfikować. Platforma należy do przedsiębiorstwa (…) z siedzibą w Stanach Zjednoczonych.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że otrzymane od donatorów i portalu G. kwoty pieniężne stanowią darowiznę w rozumieniu art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2020 r., poz. 1740), zgodnie z którym przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Donatorzy i portal G. przekazywali kwoty pieniężne dobrowolnie i nie wywoływały one żadnego zobowiązania względem Wnioskodawcy. Zarówno portal jak i donatorzy nie oczekiwali i nie oczekują żadnego świadczenia wzajemnego w zamian za przekazanie środków.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

Czy od środków otrzymanych przez Wnioskodawcę w ramach funkcjonowania w portalu wskazanym w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym należy zapłacić podatek od spadków i darowizn?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn – podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem darowizny, polecenia darczyńcy. Definicję rzeczy zawiera art. 45 KC. Są to wyłącznie przedmioty materialne, na tyle wyodrębnione, że mogą stanowić przedmiot obrotu. Do rzeczy doktryna zaliczyła także pieniądze; nie w znaczeniu materialnym (chociaż pojedyncze banknoty są oczywiście rzeczami), ale w znaczeniu wartości, jaką przyznało im państwo stanowiąc, iż są prawnym środkiem płatniczym, (cyt. z: „Podatek od spadków i darowizn. Komentarz”, red. Stella Brzeszczyńska). Środki otrzymane przez Wnioskodawcę bez wątpienia spełniają więc cechy definicyjne z art. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Środki, które otrzymał Wnioskodawca nie są bezpośrednio powiązane ze świadczeniem usług na rzecz osób dotujących jego twórczość w ramach portalu G. Wnioskodawcę z dotującymi nie łączy żaden stosunek prawny, więc środki otrzymywane z tytułu działań na portalu nie mogą być uznane za środki otrzymywane w ramach działalności gospodarczej. Donatorzy i portal G. przekazali kwoty pieniężne dobrowolnie i nie wywoływały one żadnego zobowiązania dla Wnioskodawcy. Zarówno donatorzy jak i portal G. nie przedstawili żadnych roszczeń lub żądań względem Wnioskodawcy. Podlegają one więc opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy tylko w zakresie podatku od spadków i darowizn. W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 1813 ze zm.) – podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. darowizny.

W myśl art. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn nabycie własności rzeczy znajdujących się za granicą lub praw majątkowych wykonywanych za granicą podlega podatkowi, jeżeli

w chwili otwarcia spadku lub zawarcia umowy darowizny nabywca był obywatelem polskim lub miał miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Ze względu na to, że ustawa o podatku od spadków i darowizn nie definiuje pojęcia „darowizna”, w tym zakresie należy odwołać się do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1740 ze zm.).

Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego – przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu w postaci świadczenia wzajemnego i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę.

Z treści art. 890 § 1 ww. ustawy wynika natomiast, iż oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Jednakże umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione.

Zatem daną czynność można uznać za darowiznę, jeżeli posiada cechy tegoż zobowiązania, tzn. gdy zostanie złożone oświadczenie darczyńcy o przekazaniu darowizny oraz oświadczenie obdarowanego o jej przyjęciu, a ponadto czynność ta musi polegać na nieodpłatnym świadczeniu darczyńcy (kosztem jego majątku) na rzecz obdarowanego, pod warunkiem, że czynność ta nie została wymieniona w treści art. 889 ustawy.

Przepis art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn stanowi, że obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

Stosownie do art. 6 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy – obowiązek podatkowy powstaje – przy nabyciu w drodze darowizny – z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy – z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń.

Wysokość podatku od spadków i darowizn ustala się w zależności od grupy podatkowej, do której zaliczony jest nabywca. Zaliczenie do jednej z trzech grup podatkowych odbywa się w zależności od jego stopnia pokrewieństwa albo powinowactwa z osobą, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe.

Zgodnie z art. 14 ust. 3 ustawy o podatku od spadków i darowizn do poszczególnych grup podatkowych zalicza się:

1. do grupy I – małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów;
2. do grupy II – zstępnych rodzeństwa, rodzeństwo rodziców, zstępnych i małżonków pasierbów, małżonków rodzeństwa i rodzeństwo małżonków, małżonków rodzeństwa małżonków, małżonków innych zstępnych;
3. do grupy III – innych nabywców.
   
   

Stosownie natomiast do art. 9 ust. 1 ww. ustawy, opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę, od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej:

1. 9.637 zł – jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej;
2. 7.276 zł – jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do II grupy podatkowej;
3. 4.902 zł – jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do III grupy podatkowej.
   
   

Jeżeli nabycie własności rzeczy i praw majątkowych od tej samej osoby następuje więcej niż jeden raz, do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych dolicza się wartość rzeczy i praw majątkowych nabytych od tej osoby lub po tej samej osobie w okresie 5 lat poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie (art. 9 ust. 2 zdanie pierwsze ustawy o podatku od spadków i darowizn).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy – podatek oblicza się od nadwyżki podstawy opodatkowania ponad kwotę wolną od podatku. Podatek naliczany jest zależnie od wartości otrzymanej darowizny, według tabeli określonej w tym przepisie.

Jeżeli wartość darowizny od jednego darczyńcy przekroczy kwotę wolną od podatku w okresie wskazanym powyżej wówczas w myśl art. 17a ust. 1 ww. ustawy, podatnicy podatku są obowiązani, z zastrzeżeniem ust. 2, złożyć, w terminie miesiąca od dnia powstania obowiązku podatkowego, właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego zeznanie podatkowe o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych według ustalonego wzoru. Do zeznania podatkowego dołącza się dokumenty mające wpływ na określenie podstawy opodatkowania.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na tworzeniu oprogramowania. Przy użyciu platformy G. Wnioskodawca udostępnia tworzone przez siebie oprogramowanie za co otrzymał od donatorów i platformy środki pieniężne.

Środki przekazane były przy użyciu platformy G. Wnioskodawca w dalszych latach będzie otrzymywał przy użyciu platformy datki również od innych osób trzecich, których dane w większości przypadków jest w stanie zidentyfikować.

Kwoty otrzymane od donatorów i portalu G. stanowią darowiznę w rozumieniu art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego. Nie oczekują oni żadnego świadczenia wzajemnego w zamian za przekazanie środków.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy wskazać, że wpłaty dokonywane przez donatorów i portal, skoro stanowią darowiznę, to podlegają opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Jak bowiem wynika z treści uzupełnienia wniosku, w przedstawionym opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego donatorzy i portal G. przekazywali wpłaty dobrowolnie i nie wywoływały one żadnego zobowiązania względem Wnioskodawcy. Pomiędzy stronami nie występuje żadne świadczenie wzajemne. Zatem stosunek prawny łączący Wnioskodawcę z donatorami i z portalem G., odpowiada umowie darowizny. Darczyńcą w tym przypadku jest każdy podmiot (osoba) dotujący, przekazujący środki pieniężne na rzecz Wnioskodawcy (za pośrednictwem portalu G.).

Wnioskodawca jest zobowiązany do zapłaty podatku i składania zeznania podatkowego w każdej sytuacji, w której kwota otrzymana od jednego darczyńcy sumarycznie w ciągu 5 lat poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie otrzymanie darowizny przekroczy 9.637 zł – jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej, 7.276 zł – jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do II grupy podatkowej, 4.902 zł – jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do III grupy podatkowej.

Zeznanie podatkowe składa się z tytułu otrzymania darowizny od każdej osoby fizycznej odrębnie, w terminie miesiąca od dnia, w którym powstał obowiązek podatkowy, czyli od dnia otrzymania darowizny. Zgłoszenia dokonuje się na druku zeznania podatkowego SD-3, stanowiącym załącznik do Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 listopada 2015 r. w sprawie zeznania podatkowego składanego przez podatników podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2015 r., poz. 2068).

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przestawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.