2020.12.31 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0113-KDIPT1-3.4012.825.2020.1.MWJ

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-3.4012.825.2020.1.MWJ
z 31 grudnia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 października 2020 r. (data wpływu 3 listopada 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku zastosowania mechanizmu podzielonej płatności w okolicznościach opisanych we wniosku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 listopada 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku zastosowania mechanizmu podzielonej płatności w okolicznościach opisanych we wniosku.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca Sp. z o.o. (zwana dalej Spółką) jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Głównym przedmiotem prowadzonej działalności gospodarczej jest sprzedaż hurtowa i detaliczna samochodów osobowych i furgonetek (PKD 45.11.Z), ich konserwacja i naprawa (PKD 45.20.Z) oraz sprzedaż hurtowa części i akcesoriów do pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PDK 45.31.Z), sprzedaż detaliczna części i akcesoriów do pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKD 45.32.Z). Ponadto spółka prowadzi działalność obejmującą m.in. działalność agentów i brokerów ubezpieczeniowych (PKD 66.22.Z), wynajem i dzierżawę samochodów osobowych i furgonetek (PKD 77.11.Z), leasing finansowy (PKD 64.91.Z), pozostałą działalność wspomagającą usługi finansowe, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszy emerytalnych (PKD 66.19.Z), działalność usługową wspomagającą transport lądowy (PKD 52.21.Z), wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi (PKD 68.20.Z).

Na podstawie zawartej umowy dealerskiej z firmą X, w oparciu o którą Spółka została ustanowiona autoryzowanym dealerem (sprzedawcą) w zakresie m.in. sprzedaży pojazdów samochodowych marki … - Spółka nabywa od X pojazdy w celu dalszej odsprzedaży.

W celu zapewnienia możliwości poznania przez Klientów walorów użytkowych sprzedawanych przez Spółkę pojazdów, a także w celu zapewnienia Klientom samochodów zastępczych na czas naprawy lub konserwacji ich samochodów dokonywanych przez Spółkę - nabywane są z X pojazdy, które następnie są rejestrowane w odpowiednim Urzędzie zgodnie z przepisami Prawo o ruchu drogowym i przekazywane do używania klientom Spółki.

W oparciu o wspomnianą wyżej umowę dealerską, Spółka dokonuje również zakupów części i akcesoriów do pojazdów samochodowych - towarów wymienionych w załączniku nr 15 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2019 r., poz. 1520, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, które są przeznaczone do:

dalszej bezpośredniej odsprzedaży,
konserwacji i naprawy pojazdów zastępczych, testowych, środków trwałych użytkowanych na potrzeby prowadzonej przez Spółkę działalności,
konserwacji i napraw pojazdów samochodowych - zleconych przez Klientów Spółki,
montażu - jako doposażenie samochodów nowych i używanych, nabytych celem dalszej odsprzedaży Klientom (np. alarmy, haki holownicze, bagażniki dachowe, dywaniki, czujniki parkowania itp.).

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka, świadczy również usługi serwisowe w zakresie napraw i konserwacji pojazdów mechanicznych. W skład świadczonych usług serwisowych wchodzą użyte materiały oraz robocizna. Materiały to części i akcesoria do pojazdów samochodowych wymienione w załączniku nr 15 do ustawy. Sprzedaż wyżej wymienionych usług jest dokumentowana fakturami, na których w osobnych pozycjach wyszczególniona jest wartość robocizny i wartość materiałów.

Zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy, w przypadku faktur, w których kwota należności ogółem stanowi kwotę, o której mowa w art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców, obejmujących dokonaną na rzecz podatnika dostawę towarów lub świadczenie usług, o których mowa w załączniku nr 15 do ustawy - faktura taka powinna zawierać wyrazy „mechanizm podzielonej płatności”.

Obowiązek stosowania mechanizmu podzielonej płatności dotyczy wyłącznie dostaw na rzecz podatników towarów lub świadczonych usług wymienionych w załączniku nr 15 do ustawy. Jednocześnie mechanizm podzielonej płatności funkcjonuje dobrowolnie na pozostałe towary i usługi. Mechanizm podzielonej płatności oparty został o system bankowy i polega na tym, że:

zapłata kwoty odpowiadającej całości albo części kwoty podatku wynikającej z otrzymanej faktury jest dokonywana na rachunek VAT;
zapłata całości albo części kwoty odpowiadającej wartości sprzedaży netto wynikającej z otrzymanej faktury jest dokonywana na rachunek bankowy albo na rachunek w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, dla których jest prowadzony rachunek VAT, albo jest rozliczana w inny sposób.

Środki zgromadzone na odrębnym rachunku VAT pozostają własnością podatnika i może on korzystać z tych środków. Zgodnie jednak z art. 62b ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (Dz. U. z 2018, poz. 2187, z późn. zm.) środki zgromadzone na rachunku VAT mogą być wykorzystane tylko na określone cele. Mechanizm ten zapobiega wyłudzeniom VAT przez tzw. znikających podatników i jednocześnie zapewnia ochronę dla nabywcy towaru lub usługi, gwarantując mu bezpieczeństwo podatkowe transakcji, natomiast - jednocześnie, „środki zablokowane” na rachunku VAT, mogą powodować utratę płynności finansowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Mając na uwadze powyższy stan faktyczny, Spółka zwraca się z wnioskiem o wydanie indywidualnej interpretacji prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie poniższych pytań:

Czy art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy będzie mieć zastosowanie do dokonanej przez Spółkę na rzecz Nabywcy będącego podatnikiem podatku dostawy pojazdu samochodowego, którego cena sprzedaży wraz z dodatkowym wyposażeniem, wymienionym w załączniku nr 15 do ustawy przekracza kwotę 15.000,00 zł lub równowartość tej kwoty, udokumentowanej przez Spółkę wystawioną fakturą, który to pojazd samochodowy (zarówno nowy jak i używany):
- Spółka uprzednio nabyła, celem jego dalszej, bezpośredniej odsprzedaży, bądź
- Spółka uprzednio nabyła celem jego użytkowania w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, po uprzedniej rejestracji w odpowiednim Urzędzie - zgodnie z przepisami Prawo o ruchu drogowym, a wyżej wymienione dodatkowe wyposażenie zostało zamontowane w ramach tej dostawy przez Spółkę na zlecenie Nabywcy lub bez zlecenia Nabywcy (decyzją Spółki) do wyżej wymienionego pojazdu samochodowego i nie zostało odrębnie wykazane w tej fakturze, lecz zostało ujęte w cenie sprzedaży wyżej wymienionego pojazdu samochodowego, ze względu na fakt, iż dostawa pojazdu samochodowego stanowi podstawowy przedmiot świadczenia na rzecz nabywcy?

Czy art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy będzie mieć zastosowanie do dokonanej przez Spółkę na rzecz podatnika podatku dostawy pojazdu samochodowego, którego cena sprzedaży wraz z dodatkowym wyposażeniem, wymienionym w załączniku nr 15 do ustawy przekracza kwotę 15.000,00 zł lub równowartość tej kwoty, udokumentowanej przez Spółkę wystawioną fakturą, który to pojazd samochodowy Spółka uprzednio nabyła celem jego użytkowania w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, po uprzedniej rejestracji w odpowiednim Urzędzie - zgodnie z przepisami Prawo o ruchu drogowym, a wyżej wymienione dodatkowe wyposażenie zostało zamontowane decyzją Spółki do wyżej wymienionego pojazdu samochodowego w trakcie jego użytkowania przez Spółkę i nie zostało odrębnie wykazane w tej fakturze?
Czy art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy będzie mieć zastosowanie do wystawianych przez Spółkę na rzecz podatnika faktur za kompleksowe usługi serwisowe obejmujące zarówno robociznę jak i materiały (części i akcesoria), także te wymienione w załączniku nr 15 do ustawy, wykazane jako jedna łączna pozycja na fakturze o nazwie „Usługa serwisowa” - jeżeli wartość takiej faktury przekroczy kwotę 15.000,00 zł lub jej równowartość?

Zdaniem Wnioskodawcy.

Ad. 1

Analizując przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, przepisy aktów wykonawczych oraz innych ustaw, Spółka wskazuje, iż:

Stosownie do treści art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie zaś z treścią art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Na podstawie art. 2 pkt 22 ustawy - przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Na mocy art. 6 ust. 1 ustawy - przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stosownie do treści art. 103 ust. 1 ustawy, podatnicy oraz podmioty wymienione w art. 106 ustawy są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczenia i wpłacania podatku za okresy miesięczne w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek urzędu skarbowego z zastrzeżeniem ust. 1a-4 oraz art. 33 i art. 33b ustawy.

Stosownie do treści art. 106b ust. 1 ustawy - podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

Zgodnie zaś z treścią art. 2 pkt 31 ustawy, ilekroć w przepisach ustawy jest mowa o fakturze - rozumie się przez to dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.

Stosownie do treści art. 106g ust. 1 ustawy - faktury wystawia się co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje nabywca, a drugi zachowuje w swojej dokumentacji podatnik dokonujący sprzedaży.

Zakres informacji jakie powinna zawierać faktura, wskazuje art. 106e ust. 1 ustawy.

Na mocy art. 106e ust. 1 pkt 18a, w przypadku faktur, w których kwota należności ogółem stanowi kwotę, o której mowa w art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców, obejmujących dokonaną na rzecz podatnika dostawę towarów lub świadczenie usług, o których mowa w załączniku nr 15 do ustawy - faktura powinna zawierać wyrazy „mechanizm podzielonej płatności”.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że obowiązek wystawiania faktur z adnotacją „mechanizm podzielonej płatności” będzie istnieć, jeżeli łącznie spełnione będą następujące warunki, tj. faktura:

czynności będą dokonywane na rzecz podatnika,
będzie dokumentować dostawę towarów lub świadczenie usług, o których mowa w dodawanym załączniku nr 15 do ustawy,
będzie wystawiana na kwotę należności ogółem (kwotę brutto) przekraczającą 15 000 zł lub jej równowartość (art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców).

W myśl art. 106e ust. 12 i 13 ustawy, w przypadku stwierdzenia, że podatnik wystawił fakturę z naruszeniem ust. 1 pkt 18a, naczelnik urzędu skarbowego lub naczelnik urzędu celno- skarbowego ustala dodatkowe zobowiązanie podatkowe w wysokości odpowiadającej 30% kwoty podatku przypadającej na dostawę towarów lub świadczenie usług wymienionych w załączniku nr 15 do ustawy, wykazanej na tej fakturze. W stosunku do osób fizycznych, które za ten sam czyn ponoszą odpowiedzialność za wykroczenie skarbowe albo za przestępstwo skarbowe, dodatkowego zobowiązania podatkowego nie ustala się przepisu ust. 12 nie stosuje się, jeżeli zapłata kwoty odpowiadającej kwocie podatku przypadającej na dostawę towarów lub świadczenie usług wymienionych w załączniku nr 15 do ustawy, wykazanej na fakturze, została dokonana z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności.

Zgodnie z art. 108a ust. 1 ustawy, podatnicy, którzy otrzymali fakturę z wykazaną kwotą podatku, przy dokonywaniu płatności kwoty należności wynikającej z tej faktury mogą zastosować mechanizm podzielonej płatności.

Na mocy art. 108a ust. 1a ustawy, przy dokonywaniu płatności za nabyte towary lub usługi, wymienione w załączniku nr 15 do ustawy, udokumentowane fakturą, w której kwota należności ogółem stanowi kwotę, o której mowa w art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców, podatnicy są obowiązani zastosować mechanizm podzielonej płatności.

Stosownie do treści art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2019 r. poz. 1292), dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku płatniczego przedsiębiorcy, w każdym przypadku gdy jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza 15.000 zł lub równowartość tej kwoty, przy czym transakcje w walutach obcych przelicza się na złote według średniego kursu walut obcych ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania transakcji.

Z kolei art. 108a ust. 1b ustawy mówi, że podatnik obowiązany do wystawienia faktury, o której mowa w art. 106e ust. 1 pkt 18a, jest obowiązany do przyjęcia płatności kwoty należności wynikającej z tej faktury z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności.

Zgodnie zaś z art. 106a ust. 1c, przepisy ust. 1-1b stosuje się odpowiednio do płatności, o których mowa w art. 19a ust. 8. W takim przypadku w komunikacie przelewu, o którym mowa w ust. 3, podatnik w miejsce informacji, o której mowa w ust. 3 pkt 3, wpisuje wyraz „zaliczka”.

Z art. 108a ust. 1e ustawy wynika, że przepisów ust. 1a i 1b nie stosuje się w przypadku dokonywania płatności kwoty należności wynikającej z faktury dokumentującej transakcje realizowane w wykonaniu umowy o partnerstwie publiczno-prywatnym, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o partnerstwie publiczno-prywatnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 1445 i 1572), jeżeli podmiot, na dzień dokonania dostawy był partnerem prywatnym, z którym podmiot publiczny zawarł umowę o partnerstwie publiczno-prywatnym, lub jednoosobową spółką partnera prywatnego albo spółką kapitałową, której jedynymi wspólnikami są partnerzy prywatni, z którą podmiot publiczny zawarł umowę o partnerstwie publiczno-prywatnym. Warto wspomnieć, że wyłączeni z obowiązku zamieszczenia informacji „mechanizm podzielonej płatności” - są podatnicy korzystający ze zwolnienia podmiotowego, gdyż zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 3 grudnia 2013 r. w sprawie wystawiania faktur (Dz. U. 2013, poz. 1485) podatnicy ci na wystawianych fakturach zamieszczają wyłącznie datę wystawienia, numer kolejny, imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy, nazwę (rodzaj) towaru lub usługi, miarę i ilość (liczbę) dostarczanych towarów lub zakres wykonanych usług, cenę jednostkową towaru lub usługi oraz kwotę należności ogółem (§ 3 pkt 3). Nie mają zatem obowiązku zamieszczania na wystawianych fakturach informacji „mechanizm podzielonej płatności”. Należy również podkreślić, że na wystawianych przez tych podatników fakturach nie wykazuje się kwot podatku, zatem nie ma możliwości uregulowania takiej faktury w ramach mechanizmu podzielonej płatności

Należy zwrócić uwagę, że art. 108a ust. la ustawy wprowadza obowiązek zastosowania mechanizmu podzielonej płatności przy regulowaniu należności z faktury, w którą wartość sprzedaży brutto przekracza 15 000 zł lub równowartość tej kwoty i faktura ta obejmuje swym zakresem towary lub usługi wskazane w załączniku nr 15 do ustawy.

Nie mniej jednak, nadal funkcjonuje dobrowolny system podzielonej płatności na pozostałe towary i usługi, który został wprowadzony do polskiego systemu prawnego ustawą z dnia 15 grudnia 2017 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 62, z późn. zm.).

Spółka zwraca uwagę, że z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, wystawia faktury na rzecz podatników podatku lub podatku od wartości dodanej, dokumentujące dostawę pojazdów samochodowych (zarówno nowych jak i używanych), które nabyła od dostawcy, celem dalszej, bezpośredniej odsprzedaży, bądź która nabyła od dostawcy celem ich użytkowania w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, po uprzedniej rejestracji w odpowiednim Urzędzie - zgodnie z przepisami Prawo o ruchu drogowym. Sprzedaż tych pojazdów dokonywana jest po założonym przez Spółkę okresie eksploatacji, a także po zamontowaniu przez nią dodatkowych części w wyniku zlecenia złożonego przez nabywcę. Niejednokrotnie przygotowując pojazd będący przedmiotem sprzedaży Spółka, uzupełniając braki w wyposażeniu, dokonuje montażu dodatkowych części i akcesoriów, które zostały wymienione w załączniku nr 15 do ustawy. Części i akcesoria, o których tutaj mowa, nie są odrębnie wykazane na wystawionej fakturze, dokumentującej dostawę, natomiast są ujęte w cenie sprzedawanego pojazdu samochodowego. Wynika to z faktu, iż z punktu widzenia nabywcy, nabywca nabywa pojazd samochodowy.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, Spółka dokonuje dostaw towarów, w skład których oprócz głównego przedmiotu świadczenia (pojazdu samochodowego) wchodzi również dodatkowa robocizna oraz części i akcesoria. W sytuacji zatem gdy, przedmiotem sprzedaży jest dostawa pojazdu samochodowego (nowego lub używanego) wraz z zamontowanymi w nim dodatkowymi częściami i akcesoriami, to taki towar (tj. pojazd samochodowy) nie został wymieniony w załączniku nr 15 do ustawy, zatem nie będzie objęty obowiązkiem stosowania „mechanizmu podzielonej płatności”.

Jednocześnie należy zwrócić uwagę, że skoro przedmiotem dostawy jest wyłącznie pojazd samochodowy, to powinien on być wskazany na fakturze jako przedmiot sprzedaży, natomiast ewentualne materiały czy wartość robocizny (tj. wartość poszczególnych składowych danej transakcji) mogą być umieszczone poza elementami obowiązkowymi, faktury, jako element dodatkowy np. w części informacyjnej faktury. Ponadto, należy zauważyć, że faktura jest dokumentem sformalizowanym, który ma odzwierciedlać faktyczne zaistniałe zdarzenie gospodarcze i faktura nie może wprowadzać w błąd.

Mając na uwadze powyższe na fakturze dokumentującej dokonanie dostawy pojazdu samochodowego nie powinny figurować jako przedmiot sprzedaży towary zużyte do przygotowania go do sprzedaży, jeśli nie byty one przedmiotem odrębnej transakcji, a elementem świadczenia kompleksowego. Elementy formalne wymagane przez art. 106e ust. 1 ustawy mają znaczenie dowodowe. Ponadto, umieszczenie na fakturze w osobnych pozycjach jako przedmiotu sprzedaży kilku różnych towarów lub świadczeń może sugerować, że przedmiotem sprzedaży było kilka odrębnych towarów czy też świadczeń, a nie jedno kompleksowe.

Podsumowując, należy stwierdzić, że art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy nie będzie mieć zastosowania do wystawianych przez Spółkę faktur w sytuacji opisanej powyżej - gdy przedmiotem sprzedaży będzie pojazd samochodowy (nowy lub używany), który jest głównym przedmiotem transakcji - mimo zamontowania w nim na potrzeby tej transakcji dodatkowych części lub akcesoriów. W takim wypadku Spółka nie będzie objęta obowiązkiem umieszczania w treści faktury dokumentującej dostawę pojazdu samochodowego adnotacji „mechanizm podzielonej płatności”.

Potwierdzenie tego stanowiska odnajdziemy w interpretacji indywidualnej Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 05-08-2020 nr 0111-KDIB3-1.4012.361.2020.1.ICz, a także w analogicznej sprawie w interpretacji indywidualnej Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 17-07-2020 nr 0114-KDIP1-1.4012 278.2020.2.MM.

Ad. 2

W uzupełnieniu do stanowiska przedstawionego do poprzedniego punktu, należy dodać, że w ocenie Spółki przepis art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy nie będzie mieć zastosowana do wystawianych przez Spółkę faktur. W sytuacji, gdy wystawi ona fakturę na rzecz podatnika podatku, dokumentującą dostawę pojazdu samochodowego, który został przez nią uprzednio nabyty celem jego użytkowania w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, po wcześniejszej rejestracji w odpowiednim Urzędzie, zgodnie z przepisami Prawo o ruchu drogowym - jeżeli do tego pojazdu samochodowego zostaną zamontowane przez Spółkę części i akcesoria wymienione w załączniku nr 15 do ustawy np. w wyniku dokonania przeglądu, konserwacji bądź naprawy. Wszystkie te czynności będą zaś miały miejsce w trakcie użytkowania ww. pojazdu przez Spółkę i będą związane z koniecznością utrzymania jego użyteczności. W tej sytuacji przedmiotem sprzedaży będzie również wyłącznie pojazd samochodowy, i to jedynie on będzie wykazany na fakturze. Natomiast, wymienione w załączniku nr 15 do ustawy części i akcesoria, zamontowane w tym pojeździe - w wyniku dokonania przeglądu, konserwacji bądź naprawy - zostały zamontowane na potrzeby Spółki, aby utrzymać sprawność techniczną pojazdu, a tym samym nie stanowią dla nabywcy tego pojazdu samochodowego odrębnego przedmiotu sprzedaży.

Zdaniem Spółki, w takiej sytuacji, skoro nabywca zawrze z nią umowę na dostarczenie pojazdu samochodowego w pełni zdalnego do użytkowania, Spółka nie będzie mogła wykazywać na fakturze elementów (wymienionych w załączniku nr 15 do ustawy) zamontowanych w samochodzie na swoje potrzeby, gdyż nie będzie to przedmiotem zawartej umowy.

Mając na uwadze powyższe, Spółka stoi na stanowisku, że art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy nie będzie mieć zastosowanie do wystawianych przez Spółkę faktur w sytuacji opisanej powyżej - kiedy przedmiotem sprzedaży będzie pojazd samochodowy, w którym Spółka, w trakcie użytkowania w wyniku konieczności naprawy lub konserwacji dokona montażu części lub akcesoriów wymienionych w załączniku nr 15 do ustawy, w takim wypadku, Spółka nie będzie objęta obowiązkiem umieszczania w treści faktury dokumentującej dostawę pojazdu samochodowego adnotacji „mechanizm podzielonej płatności”. Głównym przedmiotem transakcji będzie pojazd samochodowy, na który klient złożył zamówienie.

Analogicznie jak w przypadku pytania nr 1 i przedstawionego przez Spółkę uzasadnienia również i w przypadku tej sytuacji potwierdzenie tego stanowiska odnajdzie jak poprzednio w interpretacji indywidualnej Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 05-08-2020 nr 0111-KDIB3-1.4012.361.2020.1.ICz, a także w analogicznej sprawie w interpretacji indywidualnej Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 17-07-2020 nr 0114-KDIP1-1.4012.278.2020.2.MM.

Ad. 3

Zgodnie z opisanym sianem faktycznym, Spółka świadczy usługi serwisowe, w skład których wchodzi robocizna, a także materiały. W sytuacji, gdy przedmiotem sprzedaży jest usługa serwisowa (tj. naprawa pojazdu wraz z użyciem części i akcesoriów wskazanych w załączniku nr 15 do ustawy), to Spółka jest uprawniona do wystawienia faktury wykazując na tej fakturze tytko jedną kompleksową usługę bez odrębnego wykazywania użytych do naprawy części i akcesoriów. Usługi naprawy pojazdów samochodowych nie zostały wymienione w załączniku nr 15 do ustawy, a zatem nie powinny być objęte obowiązkiem stosowania „mechanizmu podzielonej płatności”.

Tym samym faktura, w której w pozycji nazwa towaru/usługi zostałaby wykazana jedna pozycja „Usługa serwisowa”, nie powinna zawierać, mimo że jej wartość przekraczać będzie 15.000,00 zł lub jej równowartość i ta usługa była wykonana na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy tj. „mechanizm podzielonej płatności”.

Spółka zwraca uwagę, że skoro przedmiotem sprzedaży z punktu widzenia nabywcy jest usługa naprawy czy też przeglądu pojazdu samochodowego niezależnie od tego czy zostały do jej wykonania użyte jakieś części lub akcesoria, to wyłącznie ta kompleksowa usługa może być wskazana na fakturze jako przedmiot sprzedaży, natomiast ewentualne materiały czy wartość robocizny tj. wartość poszczególnych składowych danej usługi, mogą zostać umieszczone poza elementami obowiązkowymi faktury, jako elementy dodatkowe np. w części informacyjnej faktury lub w osobnym dokumencie np. w kosztorysie.

Należy zauważyć po raz kolejny, że faktura jest dokumentem sformalizowanym mającym odzwierciedlać faktyczne zaistniałe zdarzenie gospodarcze i faktura nie może wprowadzać w błąd.

Podobne stanowisko w tej sprawie zajął Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 12.12.2019 r. sygnatura 0112-KDIL2-1.4012.451.2019.1.MK. w której w kontekście analogicznego przypadku stwierdził, że ,,(…) Tym samym, na fakturze dokumentującej świadczenie usług nie powinny figurować jako przedmiot sprzedaży towary zużyte przy jej świadczeniu, jeśli nie były one przedmiotem odrębnej sprzedaży tylko elementem świadczenia kompleksowego. Elementy formalne wymagane przez art. 106e ust. 1 ustawy mają znaczenie dowodowe. Umieszczenie zatem na fakturze w osobnych pozycjach jako przedmiot sprzedaży kilku różnych świadczeń może sugerować, że przedmiotem sprzedaży było kilka odrębnych świadczeń, a nie jedno kompleksowe”.

Mając na uwadze powyższe, Spółka stoi na stanowisku, że art. l06e ust. 1 pkt 18a ustawy nie będzie mieć zastosowania do wystawianych przez Spółkę faktur za usługi serwisowe opisane w stanie faktycznym niniejszego wniosku i taka faktura nie będzie musiała zawierać wyrazów „mechanizm podzielonej płatności” - jeżeli usługa została wykonana na rzecz podatnika i jej wartość przekroczy 15 000,00 zł lub równowartość tej kwoty, jeśli nie były one przedmiotem odrębnej sprzedaży tylko elementem świadczenia kompleksowego.

Spółka stoi na stanowisku, że w świetle obowiązującego stanu prawnego, przedstawiona interpretacja przepisów jest zgodna z celem wprowadzonej ustawy i nie stanowi obejścia, ani też nadużycia przepisów prawa podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Na podstawie art. 2 pkt 22 ustawy – przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W myśl art. 5a ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zgodnie z art. 5a ustawy towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze scalonej (CN) zgodnej z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm. - Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.) lub w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są klasyfikowane według Nomenklatury scalonej (CN) lub klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują działy, pozycje, podpozycje lub kody Nomenklatury scalonej (CN) lub symbole klasyfikacji statystycznych.

Regulacje dotyczące mechanizmu podzielonej płatności zawarte zostały w ustawie z dnia 15 grudnia 2017 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustawy (Dz. U. z 2018 r., poz. 62), która wprowadziła z dniem 1 lipca 2018 r. m.in. nowy blok przepisów zawartych w rozdziale 1a w art. 108a-108d ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.).

Natomiast, w myśl art. 108a ust. 1a, przy dokonywaniu płatności za nabyte towary lub usługi wymienione w załączniku nr 15 do ustawy, udokumentowane fakturą, w której kwota należności ogółem stanowi kwotę, o której mowa w art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców, podatnicy są obowiązani zastosować mechanizm podzielonej płatności.

Podatnik obowiązany do wystawienia faktury, o której mowa w art. 106e ust. 1 pkt 18a, jest obowiązany do przyjęcia płatności kwoty należności wynikającej z tej faktury z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności (art. 108a ust. 1b).

W myśl art. 108a ust. 2 ustawy – zastosowanie mechanizmu podzielonej płatności polega na tym, że:

zapłata kwoty odpowiadającej całości albo części kwoty podatku wynikającej z otrzymanej faktury jest dokonywana na rachunek VAT;
zapłata całości albo części kwoty odpowiadającej wartości sprzedaży netto wynikającej z otrzymanej faktury jest dokonywana na rachunek bankowy albo na rachunek w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, dla których jest prowadzony rachunek VAT, albo jest rozliczana w inny sposób.

Stosownie do art. 106b ust. 1 ustawy – podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

Art. 2 pkt 31 ustawy stanowi, że ilekroć w przepisach ustawy jest mowa o fakturze – rozumie się przez to dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.

Na mocy art. 106g ust. 1 ustawy – faktury wystawia się co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje nabywca, a drugi zachowuje w swojej dokumentacji podatnik dokonujący sprzedaży.

Zakres informacji jakie powinna zawierać faktura, wskazany został w art. 106e ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 18a, w przypadku faktur, w których kwota należności ogółem stanowi kwotę, o której mowa w art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców, obejmujących dokonaną na rzecz podatnika dostawę towarów lub świadczenie usług, o których mowa w załączniku nr 15 do ustawy – faktura powinna zawierać wyrazy „mechanizm podzielonej płatności”.

Stosownie do art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2019 r., poz. 1292 ze zm.) dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku płatniczego przedsiębiorcy, w każdym przypadku gdy:

stroną transakcji, z której wynika płatność, jest inny przedsiębiorca oraz
jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza 15 000 zł lub równowartość tej kwoty, przy czym transakcje w walutach obcych przelicza się na złote według średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania transakcji.

Natomiast załącznik nr 15 do ustawy, stanowi „Wykaz towarów i usług, o których mowa w art. 105a ust. 1, art. 106e ust. 1 pkt 18a, art. 108a ust. 1a oraz art. 108e ustawy”.

Ww. załącznik nr 15 do ustawy zawiera zamkniętą listę towarów i usług identyfikowanych przy pomocy Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), gdzie faktura dokumentująca ich dostawę musi zawierać adnotację „mechanizm podzielonej płatności”.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że obowiązek wystawiania faktur z adnotacją „mechanizm podzielonej płatności” będzie istnieć, jeżeli łącznie spełnione będą trzy warunki, tj. faktura:

będzie wystawiana na kwotę należności ogółem (kwotę brutto) przekraczającą 15 000 zł lub stanowi jej równowartość (art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców);
będzie dokumentować dostawę towarów lub świadczenie usług, o których mowa w załączniku nr 15 do ustawy,
czynności będą dokonywane na rzecz podatnika.

Ustawodawca w art. 108a wprowadza zmiany w zakresie mechanizmu podzielonej płatności. Wprowadza obowiązek zastosowania mechanizmu podzielonej płatności przy regulowaniu należności z faktury, w której wartość sprzedaży brutto przekracza 15.000 zł lub stanowi równowartość tej kwoty i faktura ta obejmuje swym zakresem towary lub usługi wskazane w załączniku nr 15 do ustawy. Co do zasady faktura taka powinna być oznaczona przez wystawcę informacją „mechanizm podzielonej płatności”. Należy jednak zwrócić uwagę, że wprowadzany obowiązek zapłaty takiej faktury w mechanizmie podzielonej płatności nie jest uzależniony od tego, czy na fakturze zawarto takie oznaczenie. Zatem nawet jeżeli sprzedawca nie dopełnił obowiązku i nie oznaczył takiej faktury, nabywca ma obowiązek zapłaty kwoty należności za towary lub usługi z załącznika nr 15 w mechanizmie podzielonej płatności. Nabywca bowiem musi być zorientowany, co jest przedmiotem transakcji, to nabywca bowiem inicjuje płatność i odpowiada za wybór formy płatności. Nabywca nie może polegać więc wyłącznie na informacjach od sprzedawcy, który może chcieć uniknąć zapłacenia mu w podzielonej płatności, tylko musi samodzielnie analizować, jakie towary lub usługi nabył i czy wiążą się z tym dla niego określone obowiązki. Podkreślić jednakże należy, że obowiązek uregulowania należności w mechanizmie podzielonej płatności dotyczy wyłącznie kwoty należności z tytułu nabycia towarów lub usług wymienionych w załączniku nr 15.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Głównym przedmiotem prowadzonej działalności gospodarczej Spółki jest sprzedaż hurtowa i detaliczna samochodów osobowych i furgonetek (PKD 45.11.Z), ich konserwacja i naprawa (PKD 45.20.Z) oraz sprzedaż hurtowa części i akcesoriów do pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PDK 45.31.Z), sprzedaż detaliczna części i akcesoriów do pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKD 45.32.Z). Na podstawie zawartej umowy dealerskiej z firmą X, w oparciu o którą Spółka została ustanowiona autoryzowanym dealerem (sprzedawcą) w zakresie m.in. sprzedaży pojazdów samochodowych marki … - Spółka nabywa od X pojazdy w celu dalszej odsprzedaży.

W celu zapewnienia możliwości poznania przez Klientów walorów użytkowych sprzedawanych przez Spółkę pojazdów, a także w celu zapewnienia Klientom samochodów zastępczych na czas naprawy lub konserwacji ich samochodów dokonywanych przez Spółkę - nabywane są z X pojazdy, które następnie są rejestrowane w odpowiednim urzędzie zgodnie z przepisami Prawo o ruchu drogowym i przekazywane do używania klientom Spółki.

W oparciu o umowę dealerską, Spółka dokonuje również zakupów części i akcesoriów do pojazdów samochodowych - towarów wymienionych w załączniku nr 15 do ustawy, które są przeznaczone do:

dalszej bezpośredniej odsprzedaży,
konserwacji i naprawy pojazdów zastępczych, testowych, środków trwałych użytkowanych na potrzeby prowadzonej przez Spółkę działalności,
konserwacji i napraw pojazdów samochodowych - zleconych przez Klientów Spółki,
montażu - jako doposażenie samochodów nowych i używanych, nabytych celem dalszej odsprzedaży Klientom (np. alarmy, haki holownicze, bagażniki dachowe, dywaniki, czujniki parkowania itp.).

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą m.in. braku obowiązku umieszczania w treści faktury dokumentującej dostawę pojazdu samochodowego (nowego lub używanego), którego cena sprzedaży wraz z dodatkowym wyposażeniem (zamontowanym w nim na potrzeby transakcji dodatkowych części lub akcesoriów), wymienionym w załączniku nr 15 do ustawy przekracza kwotę 15.000,00 zł lub stanowi równowartość tej kwoty.

Odnosząc się do powyższego należy w pierwszej kolejności wskazać, że obowiązek bezwzględnego stosowania mechanizmu podzielonej płatności dotyczy wyłącznie konkretnych towarów i usług enumeratywnie wymienionych w załączniku nr 15 do ustawy. Podkreślenia wymaga, że zapis art. 108a ust. 1 pkt 1a ustawy, wprowadza obowiązek zastosowania mechanizmu podzielonej płatności przy regulowaniu należności z faktury, w której wartość sprzedaży brutto przekracza 15 000 zł lub stanowi równowartość tej kwoty.

Należy zauważyć, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz regulacje Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego sytemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), nie regulują kwestii czynności złożonych. Należy mieć na uwadze, że co do zasady na gruncie ustawy każde świadczenie jest traktowane jako odrębne i niezależne. Jednakże, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podatkiem VAT oraz na podstawie polskiego i europejskiego orzecznictwa można stwierdzić, że świadczenie obejmujące z ekonomicznego i gospodarczego punktu widzenia jedną czynność nie powinno być sztucznie dzielone. W przypadku, gdy wykonywana czynność stanowi dla klienta całość, nie należy jej rozbijać na poszczególne elementy składowe, lecz traktować jako jedno świadczenie, zgodnie z elementem, który nadaje całemu świadczeniu charakter dominujący. Jeśli więc wykonywanych jest więcej czynności, a są one ze sobą ściśle powiązane oraz stanowią całość pod względem ekonomicznym i gospodarczym, to wówczas dla potrzeb VAT należy potraktować je jako jedną czynność opodatkowaną.

W świetle art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1744.), zwanej dalej k.c., rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne.

Zgodnie z art. 47 § 1 ustawy k.c., część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych. Częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego (art. 47 § 2 ustawy - Kodeks cywilny).

Jak wynika z opisu sprawy przedmiotem nabycia przez Spółkę są pojazdy samochodowe w celu dalszej odsprzedaży. Spółka, w oparciu o umowę dealerską, dokonuje również zakupów części i akcesoriów do pojazdów samochodowych - towarów wymienionych w załączniku nr 15 do ustawy, które są przeznaczone do: konserwacji i naprawy pojazdów zastępczych, testowych, środków trwałych użytkowanych na potrzeby prowadzonej przez Spółkę działalności; konserwacji i napraw pojazdów samochodowych - zleconych przez Klientów Spółki; montażu - jako doposażenie samochodów nowych i używanych, nabytych celem dalszej odsprzedaży Klientom (np. alarmy, haki holownicze, bagażniki dachowe, dywaniki, czujniki parkowania itp.).

W okolicznościach niniejszej sprawy, w zakresie objętym pytaniami nr 1 i nr 2 wniosku, należy uznać, że przedmiotem dostawy przez Spółkę na rzecz Nabywcy będzie pojazd samochodowy niezależnie od dodatkowego wyposażenia, tj. części i akcesoriów, które na zlecenie Nabywcy lub bez zlecenia Nabywcy (decyzją Spółki) zostały zamontowane w pojeździe samochodowym będącym przedmiotem dostawy przez Spółkę. Jak wynika z opisu sprawy, w momencie sprzedaży wszelkie dodatkowe elementy wyposażenia - części i akcesoria będą już zamontowane w pojeździe samochodowym. Elementy dodatkowego wyposażenia - części i akcesoria, które na zlecenie Nabywcy lub bez zlecenia Nabywcy (decyzją Spółki) w chwili ich dostawy przez Spółkę będą zamontowane w ww. pojeździe samochodowym, stanowią części składowe pojazdu. Z perspektywy Nabywcy pojazdu samochodowego nabycie elementów dodatkowych wyposażenia - części i akcesoriów samochodowych jest nierozerwalnie związane z nabyciem pojazdu. Transakcja ma sens gospodarczy tylko przy jednoczesnym nabyciu samochodu, zatem nie powinna być sztucznie dzielona w przypadku zamontowania dodatkowego wyposażenia na zlecenie Nabywcy lub bez zlecenia Nabywcy (decyzją Spółki). Spółka nie nabywa dodatkowego wyposażenia - części i akcesoriów do odrębnego korzystania, lecz jedynie jako element dodatkowy do zakupu samochodu, który w takiej właśnie wersji zostanie przekazany Nabywcy. Tym samym zakupione towary zarówno dla Spółki jak i dla Nabywców (klientów) Spółki stanowią w istocie jedną rzecz, tzn. w pełni wyposażony pojazd samochodowy zgodny z oczekiwaniami i zamówieniem Nabywcy (klienta). Nie ma przy tym znaczenia wyodrębnienie w adnotacji na fakturze (w części informacyjnej faktury) przedmiotu zamówienia pozycji wartość elementów dodatkowego wyposażenia - części i akcesoriów. Są to więc elementy pomocnicze, które dla celów VAT dzielą los prawnopodatkowy świadczenia głównego – dostawy pojazdów samochodowych.

W konsekwencji należy przyjąć, że przedmiotem dostawy przez Spółkę na rzecz Nabywcy będzie pojazd samochodowy wraz z elementami dodatkowego wyposażenia - części i akcesoriów, które na zlecenie Nabywcy lub bez zlecenia Nabywcy (decyzją Spółki) w chwili ich dostawy przez Spółkę będą zamontowane w ww. pojeździe samochodowym. Pojazdy samochodowe nie zostały wymienione w załączniku nr 15 do ustawy.

Zatem, w przypadku planowanej dostawy przez Spółkę pojazdu samochodowego na rzecz Nabywcy, będącego podatnikiem podatku od towarów i usług (objętej zakresem pytania nr 1 i nr 2 wniosku), którego cena sprzedaży wraz z dodatkowym wyposażeniem, wymienionym w załączniku nr 15 do ustawy przekracza kwotę 15.000,00 zł lub stanowi równowartość tej kwoty, udokumentowanej przez Spółkę wystawioną fakturą, który to pojazd samochodowy (zarówno nowy jak i używany):

Spółka uprzednio nabyła, celem jego dalszej, bezpośredniej odsprzedaży, bądź

Spółka uprzednio nabyła celem jego użytkowania w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, po uprzedniej rejestracji w odpowiednim Urzędzie - zgodnie z przepisami Prawo o ruchu drogowym, a wyżej wymienione dodatkowe wyposażenie zostało zamontowane:
1. w ramach tej dostawy przez Spółkę na zlecenie Nabywcy lub bez zlecenia Nabywcy (decyzją Spółki) do wyżej wymienionego pojazdu samochodowego i nie zostało odrębnie wykazane w tej fakturze, lecz zostało ujęte w cenie sprzedaży wyżej wymienionego pojazdu samochodowego, ze względu na fakt, iż dostawa pojazdu samochodowego stanowi podstawowy przedmiot świadczenia na rzecz nabywcy,
2. decyzją Spółki do wyżej wymienionego pojazdu samochodowego w trakcie jego użytkowania przez Spółkę i nie zostało odrębnie wykazane w tej fakturze,

wskazać należy, że przedmiotem dostawy będzie towar – pojazd samochodowy, który nie został zamieszczony w załączniku nr 15 do ustawy. W związku z powyższym Spółka nie będzie objęta obowiązkiem umieszczania w treści faktury dokumentującej dostawę pojazdu samochodowego adnotacji „mechanizm podzielonej płatności”. Również w sytuacji, gdy na fakturze w części informacyjnej faktury wyszczególnione są dodatkowe elementy składające się na wyposażenie samochodu - wartość poszczególnych składowych danej transakcji. Nie zmienia to charakteru przedmiotu sprzedaży dla potrzeb VAT, tzn. Spółka nadal będzie dokonywać dostawy jednego towaru – pojazdu samochodowego. Bez wpływu pozostaje fakt, że ostateczna cena pojazdu samochodowego będzie kalkulowana jako cena wyjściowa powiększona o wartość dodatkowego wyposażenia - części i akcesoria.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny oraz okoliczności przedstawione w opisie wniosku, objęte zakresem pytania nr 1 i nr 2, należy stwierdzić, że przedmiotem planowanej dostawy przez Spółkę na rzecz Nabywcy będzie pojazd samochodowy w określonym standardzie, z określonym wyposażeniem, które uwzględnione jest w kalkulacji całkowitej ceny sprzedaży pojazdu. Biorąc pod uwagę, że samochody nie zostały wymienione w załączniku nr 15 do ustawy, to Spółka w treści faktury dokumentującej dostawę takiego pojazdu, którego cena sprzedaży wraz z dodatkowym wyposażeniem przekracza kwotę 15.000,00 zł lub stanowi równowartość tej kwoty, nie będzie zobowiązana do umieszczania adnotacji „mechanizm podzielonej płatności”, bowiem nie będzie miał zastosowania art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 i nr 2 wniosku, należało uznać za prawidłowe.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest również kwestia dotycząca braku obowiązku umieszczania adnotacji „mechanizm podzielonej płatności” w treści faktur wystawianych przez Spółkę na rzecz podatnika, dokumentujących wykonanie kompleksowej usługi serwisowej obejmującej zarówno robociznę jak i materiały (części i akcesoria), także te wymienione w załączniku nr. 15 do ustawy, wykazane jako jedna łączna pozycja na fakturze o nazwie „Usługa serwisowa” - jeżeli wartość takiej faktury przekroczy kwotę 15.000,00 zł lub będzie stanowi jej równowartość.

Jak wynika z opisu sprawy Spółka, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, świadczy usługi serwisowe w zakresie napraw i konserwacji pojazdów mechanicznych. W skład świadczonych usług serwisowych wchodzą użyte materiały oraz robocizna. Materiały to części i akcesoria do pojazdów samochodowych wymienione w załączniku nr 15 do ustawy.

W sytuacji zatem gdy, jak wskazał Wnioskodawca, przedmiotem sprzedaży będzie wyłącznie usługa serwisowa, która obejmuje zarówno robociznę jak i materiały - części i akcesoria - (naprawa pojazdu), to taka usługa nie została wymieniona w załączniku nr 15 do ustawy, zatem nie będzie objęta obowiązkiem stosowania „mechanizmu podzielonej płatności”.

Jednocześnie należy zwrócić uwagę, że skoro przedmiotem sprzedaży będzie wyłącznie usługa, to wyłącznie ta usługa powinna być wskazana na fakturze jako przedmiot sprzedaży, natomiast ewentualne materiały czy wartość robocizny (tj. wartość poszczególnych składowych danej usługi) może być umieszczona poza elementami obowiązkowymi faktury, jako elementy dodatkowe np. w części informacyjnej faktury lub w osobnym dokumencie np. w kosztorysie. Faktura jest dokumentem sformalizowanym mającym odzwierciedlać faktyczne zaistniałe zdarzenie gospodarcze i faktura nie może wprowadzać w błąd. Tym samym, na fakturze dokumentującej świadczenie usług nie powinny figurować jako przedmiot sprzedaży towary zużyte przy jej świadczeniu, jeśli nie były one przedmiotem odrębnej sprzedaży tylko elementem świadczenia kompleksowego. Elementy formalne wymagane przez art. 106e ust. 1 ustawy mają znaczenie dowodowe. Umieszczenie zatem na fakturze w osobnych pozycjach jako przedmiot sprzedaży kilku różnych świadczeń może sugerować, że przedmiotem sprzedaży było kilka odrębnych świadczeń, a nie jedno kompleksowe.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny oraz okoliczności przedstawione w opisie wniosku, objęte zakresem pytania nr 3, należy stwierdzić, że skoro wystawiane przez Spółkę na rzecz podatnika faktury za kompleksowe usługi serwisowe obejmujące zarówno robociznę jak i materiały (części i akcesoria), także te wymienione w załączniku nr 15 do ustawy, których wartość przekroczy 15 000,00 zł lub stanowi równowartość tej kwoty, zostaną wykazane jako jedna łączna pozycja na fakturze o nazwie „Usługa serwisowa”, która to usługa nie została wymieniona w załączniku nr 15 do ustawy, to Spółka wystawiając faktury, dokumentujące ww. usługi nie będzie objęta obowiązkiem umieszczania w treści faktury adnotacji „mechanizm podzielonej płatności”, bowiem nie będzie miał zastosowania art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3 wniosku, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej– rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o informację wynikającą z opisu sprawy, że „W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, świadczy usługi serwisowe w zakresie napraw i konserwacji pojazdów mechanicznych. W skład świadczonych usług serwisowych wchodzą użyte materiały oraz robocizna.”, a nie sprzedaż części. Kwestia ta nie była przedmiotem interpretacji, gdyż nie sformułowano w tym zakresie pytania, wręcz z pytania jednoznacznie wynika, że części wchodzą w skład usługi serwisowej. Zatem, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, a w szczególności gdyby przedmiotem sprzedaży były części do pojazdów, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy i stanowiska Wnioskodawcy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin