Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-1.4010.440.2020.1.AP
z 8 stycznia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 15 października 2020 r. (data wpływu 20 października 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w wyniku połączenia Wnioskodawcy ze spółką komandytowo-akcyjną poprzez przejęcie całości majątku Spółki Przejmowanej, po stronie Wnioskodawcy powstanie przychód do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych  jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 października 2020 r., wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy w wyniku połączenia Wnioskodawcy ze spółką komandytowo-akcyjną poprzez przejęcie całości majątku Spółki Przejmowanej, po stronie Wnioskodawcy powstanie przychód do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej: „Spółka z o.o.” lub „Spółka”), jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: „CIT”), posiadającym nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce. Wnioskodawca należy do Grupy Kapitałowej B.P., która prowadzi działalność w zakresie inwestycji oraz wynajmu i zarządzania nieruchomościami własnymi jak i dzierżawionymi.

Wnioskodawca posiada 100% akcji w X. Spółka z o.o. S.K.A. z siedzibą i zarządem na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (dalej: „X.”, „Spółka Przejmowana”) oraz 100% udziałów w Y. Sp. z o.o. z siedzibą i zarządem na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, spółce będącej komplementariuszem Spółki Przejmowanej (dalej „Y” lub Komplementariusz”). Wszystkie trzy spółki są podatnikami, o których mowa w art. 3 ust. 1 Ustawy o CIT, tj. rezydentami podatkowymi w Polsce. X. została zarejestrowana w Krajowym Rejestrze Sądowym 21 września 2012 r. Obecnie planowane jest połączenie trzech spółek poprzez przejęcie X. i Y. przez Spółkę Przejmującą. Połączenie spółek nastąpi przez inkorporację w trybie określonym w art. 492 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1526 dalej: „KSH”), tj. poprzez przejęcie przez spółkę przejmującą całego majątku spółki przejmowanej.

Wnioskodawca podkreśla, że wniosek i zapytanie dotyczą wyłącznie skutków podatkowych wynikających z planowanego połączenia z X.

W wyniku połączenia cały majątek Spółki Przejmowanej zostanie przeniesiony na Spółkę Przejmującą, zaś Spółka Przejmowana zostanie wykreślona z Krajowego Rejestru Sądowego. Na skutek połączenia, kapitał zakładowy Wnioskodawcy nie zostanie podwyższony poprzez utworzenie nowych udziałów, które zostałyby objęte przez dotychczasowych wspólników Spółki Przejmowanej (tj. przez Spółkę Przejmującą). W wyniku rozważanego połączenia nie dojdzie do podwyższenia kapitału zakładowego Spółki Przejmującej, gdyż planowane Połączenie dotyczy przejęcia przez spółkę dominującą (tj. przez Wnioskodawcę) swojej spółki zależnej (tj. Spółki Przejmowanej), w której kapitale zakładowym Wnioskodawca posiada 100% akcji.

Połączenie będzie dokonywane m.in. w celu:

• uproszczenia grupy kapitałowej,
• ograniczenia kosztów utrzymania wszystkich spółek z grupy,
• zwiększenia transparentności grupy kapitałowej.
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy przepisy dotyczące neutralności podatkowej połączenia spółek, w szczególności art. 12 ust. 4 pkt 3f Ustawy o CIT, będą miały zastosowanie do połączenia Wnioskodawcy z X., tj. spółką komandytowo-akcyjną, a zatem cała wartość majątku otrzymanego przez Wnioskodawcę w wyniku połączenia z X. będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem dochodowym, pod warunkiem że głównym ani jednym z głównych celów połączenia spółek nie było uniknięcie lub uchylenie się od opodatkowania ?

Zdaniem Wnioskodawcy, do połączenia Wnioskodawcy z X., tj. spółką komandytowo-akcyjną, będą miały zastosowanie przepisy dotyczące neutralności połączenia spółek, w szczególności art. 12 ust. 4 pkt 3f Ustawy o CIT, a zatem cała wartość majątku otrzymanego przez Wnioskodawcę w wyniku połączenia z X. będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem dochodowym, pod warunkiem że głównym ani jednym z głównych celów połączenia spółek nie było uniknięcie lub uchylenie się od opodatkowania.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z przepisem art. 125 KSH, spółką komandytowo-akcyjną jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a co najmniej jeden wspólnik jest akcjonariuszem.

Natomiast zgodnie z art. 492 § 1 KSH, spółki kapitałowe mogą się łączyć między sobą oraz ze spółkami osobowymi; spółka osobowa nie może jednakże być spółką przejmującą albo spółką nowo zawiązaną. Stosownie zaś do art. 492 § 1 pkt 1 KSH, połączenie może być dokonane przez przeniesienie całego majątku spółki (przejmowanej) na inną spółkę (przejmującą) za udziały lub akcje, które spółka przejmująca wydaje wspólnikom spółki przejmowanej (łączenie się przez przejęcie).

Zgodnie zaś z art. 494 § 1 KSH, spółka przejmująca albo spółka nowo zawiązana wstępuje z dniem połączenia we wszystkie prawa i obowiązki spółki przejmowanej albo spółek łączących się przez zawiązanie nowej spółki.

Z kolei zagadnienie sukcesji praw i obowiązków na gruncie zobowiązań podatkowych regulowane jest odrębnie. W myśl art. 93 § 2 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm., dalej jako „Ordynacja podatkowa”), osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku łączenia się osoby prawnej przez przejęcie osobowej spółki handlowej wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki każdej z łączących się osób lub spółek.

Zatem w przypadku dokonania połączenia na powyższych zasadach, spółka przejmowana przestaje istnieć, natomiast wszystkie prawa i obowiązki spółki przejmowanej przechodzą na spółkę przejmującą.

Natomiast specyficzne normy prawne dotyczące opodatkowania czynności połączenia spółek zawiera art. 12 ust. 4 pkt 3f Ustawy o CIT w związku z art. 12 ust. 1 pkt 8c tej ustawy.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 8c Ustawy o CIT, przychodem podatkowym jest ustalona na dzień łączenia wartość majątku spółki przejmowanej otrzymanego przez spółkę przejmującą. Przepis ten dotyczy powstania przychodu po stronie spółki przejmującej.

Z kolei zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 3f Ustawy o CIT, do przychodów nie zalicza się wartości majątku spółki przejmowanej lub dzielonej, odpowiadającej procentowemu udziałowi spółki przejmującej w kapitale zakładowym spółki przejmowanej lub dzielonej, określonemu na ostatni dzień poprzedzający dzień łączenia lub podziału, otrzymanego przez spółkę przejmującą posiadającą w kapitale zakładowym spółki przejmowanej lub dzielonej udział w wysokości nie mniejszej niż 10%.

Powyższy przepis wskazuje, kiedy przy połączeniu spółek nie powstanie dochód do opodatkowania. Dotyczy on sytuacji, w której spółka przejmująca posiada udziały lub akcje w spółce przejmowanej. Z analizowanego przepisu wynika, że w Spółce przejmującej nie powstanie dochód do opodatkowania pod warunkiem, że Spółka przejmująca posiada udział w kapitale zakładowym (akcyjnym) w wysokości co najmniej 10%. Z taką sytuacją mamy do czynienia w stanie faktycznym, bowiem 100% akcji w Spółce Przejmowanej posiada Spółka Przejmująca.

Powyższa regulacja gwarantuje neutralność podatkową połączenia spółek implementowaną na grunt polskiego ustawodawstwa w wykonaniu postanowień Dyrektywy Rady 2009/133/WE z dnia 19 października 2009 r. w sprawie wspólnego systemu opodatkowania mającego zastosowanie w przypadku łączenia, podziałów, podziałów przez wydzielenie, wnoszenia aktywów i wymiany udziałów dotyczących spółek różnych państw członkowskich oraz przeniesienia statutowej siedziby SE lub SCE z jednego państwa członkowskiego do innego państwa członkowskiego (wersja ujednolicona) (Dz.U.UE.L2009.310.34), której celem było zapewnienie neutralności podatkowej łączenia, podziałów, podziałów przez wydzielenie, wnoszenia aktywów i wymiany udziałów dotyczących spółek różnych państw członkowskich.

Zatem mając na uwadze, że udział Wnioskodawcy w kapitale akcyjnym Spółki przejmowanej (jest jej jedynym akcjonariuszem) wynosi ponad 10% (w przedstawionym stanie faktycznym wynosi 100%) zdaniem Wnioskodawcy, po jego stronie nie powstanie dochód podlegający opodatkowaniu podatkiem CIT.

O tym, że przepis ten ma zastosowanie także w przypadku łączenia się spółki kapitałowej ze spółką komandytowo-akcyjną, zdaniem Wnioskodawcy świadczy legalna definicja użytego w analizowanym przepisie (art. 12 ust. 4 pkt 3f Ustawy o CIT) pojęcia „spółka”. Zgodnie z art. 4a pkt 21 Ustawy o CIT ilekroć w ustawie jest mowa o spółce oznacza to:

1. spółkę posiadającą osobowość prawną, w tym także spółkę zawiązaną na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 2157/2001 z dnia 8 października 2001 r. w sprawie statutu spółki europejskiej (SE) (Dz. Urz. WE L 294 z 10.11.2001, str. 1, z późn. zm.; Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 6, t. 4, str. 251),
2. spółkę kapitałową w organizacji,
3. spółkę komandytowo-akcyjną mającą siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
4. spółkę niemającą osobowości prawnej mającą siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego innego państwa jest traktowana jak osoba prawna i podlega w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.
   
   

Istotą definicji legalnej jest to, że wiążąco ustala znaczenie słowa na potrzeby konkretnego aktu prawnego, w którym dana definicja się znajduje. Skoro zatem ustawodawca wskazał wprost, że przez spółkę należy rozumieć także spółkę komandytowo-akcyjną mającą siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, to mając na uwadze istotę definicji legalnej należy przyjąć, że definicja ta jest wiążąca także w odniesieniu do przepisu art. 12 ust. 4 pkt 3f Ustawy o CIT. Zatem przepis ten ma zastosowanie także do sytuacji, w których dochodzi do połączenia spółki kapitałowej ze spółką komandytowo-akcyjną. Argumentację tę potwierdza także art. 1 ust. 3 pkt 1 Ustawy o CIT, w myśl którego przepisy ustawy mają również zastosowanie do spółek komandytowo-akcyjnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wprowadzone przepisy obejmujące swym zakresem spółki komandytowo-akcyjne są konsekwencją objęcia tych spółek od 1 stycznia 2014 r. podatkiem CIT.

Ponadto należy mieć na uwadze zmiany dostosowujące treść przepisu uprzednio obowiązującego art. 10 ust. 2 pkt 2 Ustawy o CIT (obecnie jest to m.in. przepis art. 12 ust. 4 pkt 3f), będące konsekwencją nadania spółkom komandytowo-akcyjnym statusu podatników CIT.

Art. 10 ust 2 pkt 2 Ustawy o CIT w wersji obowiązującej do 31 grudnia 2013 r. (zanim spółki komandytowo-akcyjne stały się podatnikami) in principio wskazywał bowiem, że dotyczy połączenia lub podziału „spółek kapitałowych”. Natomiast w związku z objęciem spółek komandytowo-akcyjnych od 1 stycznia 2014 r. przepisami Ustawy CIT, treść tego przepisu wskazywała, że dotyczy on połączenia lub podziału „spółek” (wykreślono słowo „kapitałowych”). W obecnie zaś obowiązującym przepisie art. 12 ust. 4 pkt 3f ustawy o CIT ustawodawca również wskazał, że dotyczy on wartości majątku spółki przejmowanej lub dzielonej, nie decydując się na ponowne użycie dookreślenia „kapitałowych”. Jednocześnie ustawą nowelizującą z 8 listopada 2013 r. wprowadzono, o czym wspomniano wyżej w niniejszym wniosku, art. 4a pkt 21, definiujący pojęcie „spółki” dla potrzeb stosowania Ustawy o CIT.

Dodatkowo analizowany przepis należy odczytywać w korespondencji z art. 12 ust. 15 i 16 Ustawy o CIT, które to przepisy wskazują kwalifikowane rodzaje spółek mogące skorzystać z przewidzianej neutralności podatkowej połączenia.

Zgodnie z art. 12 ust. 15 Ustawy o CIT art. 12 ust. 4 pkt 3f tej ustawy ma zastosowanie wyłącznie do spółek będących podatnikami, o których mowa w:

1. art. 3 ust. 1, przejmujących majątek innych spółek mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo
2. art. 3 ust. 1, przejmujących majątek spółek podlegających w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego opodatkowaniu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, albo
3. art. 3 ust. 2, podlegających w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego opodatkowaniu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, przejmujących majątek spółek będących podatnikami, o których mowa w art. 3 ust. 1.
   
   

Natomiast zgodnie z art. 12 ust. 16 Ustawy o CIT art. 12 ust. 4 pkt 3f stosuje się odpowiednio do podmiotów wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy.

Co prawda spółki komandytowo-akcyjne nie znalazły się w załączniku nr 3, o którym mowa w art. 12 ust. 16 Ustawy o CIT, jednakże w ocenie Wnioskodawcy na możliwość zastosowania wyłączenia z przychodu w przypadku połączenia ze spółką komandytowo-akcyjną, o którym mowa w art. 12 ust. 4 pkt 3f Ustawy o CIT wskazuje jednoznacznie art. 12 ust 15 tej ustawy. Na uwagę zasługuje tu fakt, iż również w tym przepisie ustawodawca posłużył się pojęciem „spółek”, które posiada swoją legalną definicję. Zdaniem Wnioskodawcy, gdyby intencją ustawodawcy było wyłączenie spółek komandytowo-akcyjnych spod działania analizowanego przepisu, a tym samym spod definicji legalnej obowiązującej na gruncie m.in. art. 12 ust 4 pkt 3f Ustawy o CIT, to ustawodawca uczyniłby to wskazując wprost w art. 12 ust 15 Ustawy o CIT, że przepis ten nie ma zastosowania do spółek komandytowo-akcyjnych, czego jednak nie zrobił. Wobec powyższego skoro przepis ten nie zawiera wyraźnego wyłączenia spod legalnej definicji „spółki" spółek komandytowe - akcyjnych w stosunku do art. 12 ust. 4 pkt 3f Ustawy o CIT, adresata tej normy prawnej wiąże definicja legalna tego pojęcia w brzmieniu ustalonym w art. 4a pkt 21 ustawy o CIT.

W ocenie Wnioskodawcy, za właściwy należy uznać również pogląd wyrażony przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z dnia 14 kwietnia 2016 r. sygn. I SA/Po 199/16 (orzeczenie prawomocne), zgodnie z którym: „Wbrew poglądom organu dyspozycja art. 10 ust. 6 ustawy o p.d.o.p. oraz fakt, że w załączniku nr 3 do ustawy wymieniono pośród spółek założonych zgodnie z prawem RP jedynie spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością oraz spółkę akcyjną nie uzasadnia przyjęcia tezy, że regulacja art. 10 ust. 6 omawianej ustawy wyłącza stosowanie regulacji z art. 10 ust. 2 pkt 1 ustawy o p.d.o.p. Przyjęcie tego rodzaju tezy byłoby bowiem nie do pogodzenia z wynikiem wykładni językowej przepisu art. 10 ust. 2 w zw. z art. 4a pkt 21 ustawy o p.d.o.p. Posłużenie się przez ustawodawcę w art. 10 ust. 6 ustawy o p.d.o.p. odesłaniem do odpowiedniego stosowania przepisów art. 10 ust. 1-5 prowadzi do wniosku, że regulacje wskazane w odesłaniu w sposób odpowiedni znajdą zastosowanie do wykazanych w załączniku nr 3 do ustawy podmiotów innych niż podmioty objęte wprost regulacją art. 10 ust. 2 ustawy o p.d.o.p. Przyjęcie poglądu organu podatkowego prowadziłoby do wniosku, że przepisy art. 10 ust. 1-5 ustawy o p.d.o.p. nigdy nie znajdą zastosowania wprost. W świetle stanowiska organu podatkowego przepisy te będą stosowane odpowiednio także do podmiotów wymienionych w załączniku nr 3 pod poz. 29, tj. spółki z o.o. oraz spółki akcyjnej. Nie do przyjęcia jest również pogląd że art. 10 ust. 6 ustawy o p.d.o.p., nakazujący odpowiednie stosowanie przepisów art. 10 ust. 1-5 w odniesieniu do podmiotów wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stanowił podstawę do wyłączenia stosowania tych przepisów w odniesieniu do spółek komandytowo-akcyjnych. (...). W ocenie Sądu rozpoznającego niniejszą sprawę podkreślenia wymaga, że pozbawienie spółki przejmującej spółkę komandytowo-akcyjną prawa do skorzystania z wyłączenia dochodu z opodatkowania, o którym mowa w art. 10 ust. 2 pkt 1 ustawy o p.d.o.p. doprowadziłoby do dyskryminacji podatników łączących się ze spółkami komandytowo-akcyjnymi w stosunku do podatników łączących się ze spółkami z o.o. czy też spółkami akcyjnymi. Brak jest jakiegokolwiek merytorycznego uzasadnienia dla opodatkowania połączenia z udziałem spółki komandytowo-akcyjnej, bowiem spółki tego rodzaju zasadniczo od 1 stycznia 2014 r. są podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych.”

Co prawda wyrok ten został wydany na podstawie uprzednio obowiązujących przepisów, jednakże w ocenie Wnioskodawcy z uwagi na tożsame brzmienie obecnie obowiązujących przepisów istotnych dla sprawy (tj. brzmienie aktualnych przepisów art. 12 ust. 15 i 16 Ustawy o CIT odpowiada brzmieniu dawnego art. 10 ust. 5 i 6 tej ustawy), ma on także zastosowanie do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego.

Argumentację Wnioskodawcy wzmacnia ponadto użyty w art. 12 ust. 4 pkt 3f Ustawy o CIT zwrot kapitał zakładowy, który także na potrzeby Ustawy o CIT ma swoją legalną definicję w art. 4a pkt 18 tej ustawy zgodnie, z którą ilekroć w ustawie jest mowa o kapitale zakładowym - oznacza to również kapitał podstawowy spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3 (a więc m.in. spółki komandytowo-akcyjnej).

Natomiast wyłączenia z przychodu, o którym mowa w art. 12 ust. 4 pkt 3f Ustawy o CIT nie stosuje się w przypadkach, gdy głównym lub jednym z głównych celów połączenia spółek, podziału spółek, wymiany udziałów lub wniesienia wkładu niepieniężnego jest uniknięcie lub uchylenie się od opodatkowania (art. 12 ust. 13 Ustawy o CIT).

Zgodnie z art. 12 ust. 14 Ustawy o CIT, jeżeli połączenie spółek, podział spółek, wymiana udziałów lub wniesienie wkładu niepieniężnego nie zostały przeprowadzone z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych, dla celów art. 12 ust. 13 domniemywa się, że głównym lub jednym z głównych celów tych czynności jest uniknięcie lub uchylenie się od opodatkowania.

Odnosząc powyższe rozważania do zaprezentowanego opisu zdarzenia przyszłego, zdaniem Wnioskodawcy, w związku z połączeniem przez przejęcie X. przez Wnioskodawcę - podatnika w rozumieniu art. 3 ust. 1 Ustawy CIT, całego majątku X. posiadającej także status podatnika CIT, nie powstanie po stronie Wnioskodawcy przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem CIT, ze względu na okoliczność, że na moment połączenia przez przejęcie:

1. Wnioskodawca posiadał będzie 100% akcji w kapitale zakładowym Spółki Przejmującej,
2. Połączenie będzie miało miejsce pomiędzy spółkami będącymi podatnikami CIT będącymi rezydentami podatkowymi w Polsce, o których mowa w art. 12 ust. 15 pkt 1 Ustawy o CIT oraz
3. Połączenie Wnioskodawcy z X. przeprowadzone będzie z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych, tj. głównym bądź jednym z głównych celów transakcji nie będzie uniknięcie lub uchylenie się od opodatkowania, gdyż celem połączenia będzie przede wszystkim uproszczenie grupy kapitałowej, ograniczenie kosztów utrzymania spółek z grupy oraz zwiększenie transparentności grupy kapitałowej.
   
   

Powyższe stanowisko potwierdza utrwalona linia interpretacyjna organów podatkowych, m. in.:

• Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 23 sierpnia 2017 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.61.2017.3.NL;
• Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 18 stycznia 2017 r., Znak: 2461-IBPB-1-2.4510.1028.2016.1.MS;
• Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 2 września 2016 r., Znak: IBPB-1-1/4510-226/16-1/DW;
• Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 15 kwietnia 2016 r., Znak: IBPB-1-2/4510-220/16/BD;
• Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 12 lutego 2016 r. Znak: ILPB4/4510-1-601/15-5/MC.
  
  

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, do połączenia Wnioskodawcy z X., tj. spółką komandytowo-akcyjną, będą miały zastosowanie przepisy dotyczące neutralności połączenia spółek, w szczególności art. 12 ust. 4 pkt 3f Ustawy o CIT. Zatem cała wartość majątku otrzymanego przez Wnioskodawcę w wyniku połączenia z X. będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem dochodowym, ponieważ ani głównym ani jednym z głównych celów połączenia spółek nie będzie uniknięcie lub uchylenie się od opodatkowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Należy jednak zauważyć, że weryfikacja ewentualnych przesłanek i celów połączenia, a więc zbadanie, czy istotnie został spełniony warunek, o którym mowa w art. 12 ust. 13 i 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jest możliwa dopiero w ramach ewentualnego postępowania kontrolnego lub podatkowego, które przeprowadzić może właściwy organ podatkowy. Wnioskodawca – w trakcie tych postępowań – będzie zobowiązany do wykazania, że połączenie spółek zostało przeprowadzone z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych, nie zaś w celu uniknięcia lub uchylenia się od opodatkowania.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.