Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-2.4011.811.2020.2.KR
z 11 stycznia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 września 2020 r. (data wpływu 2 października 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 grudnia 2020 r. (data wpływu 22 grudnia 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową w roku podatkowym 2020 – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 października 2020 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową w roku podatkowym 2020.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 11 grudnia 2020 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.811.2020.1.KR, wezwano Wnioskodawcę, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 11 grudnia 2020 r. (skutecznie doręczone w dniu 15 grudnia 2020 r.). W dniu 22 grudnia 2020 r. (nadano w dniu 21 grudnia 2020 r.) wpłynęło uzupełnienie wniosku.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca od dnia 1 kwietnia 2020 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą „…”. Działalność ta związana jest z tworzeniem oraz rozwijaniem programów, podprogramów oraz narzędzi informatycznych związanych z istniejącym oprogramowaniem. Przeważająca działalność gospodarcza Wnioskodawcy to kod PKD-62.01.Z – działalność związana z oprogramowaniem.

W działalności gospodarczej Wnioskodawca nie zatrudnia innych osób, ani w ramach stosunku pracy, ani innych stosunków cywilnoprawnych. Działalność opodatkowana jest podatkiem dochodowym zgodnie z art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy. Księgowość prowadzona jest w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca zawarł w dniu 30 września 2019 r. umowę o świadczenie usług z podmiotem X Sp. z o.o. („Usługobiorca”). X Sp. z o.o. jest podmiotem realizującym usługi z zakresu wspomagania procesów rekrutacyjnych do stałej pracy na stanowiska asystenckie, specjalistyczne i kierownicze. Usługobiorca oferuje również ponadto pełen wachlarz rozwiązań outsourcingowych w tym m.in. zatrudnienie zewnętrzne, IT contracting oraz pracę tymczasową.

W ramach zawartej z Usługobiorcą umowy, Wnioskodawca świadczy usługi na rzecz klienta Usługobiorcy – firmy Y Sp. z o.o. z siedzibą w …. W ramach tych usług Wnioskodawca zobowiązany jest do:

1. projektowania, testowania i rozwoju … (interfejs programowania aplikacji),
2. wsparcia rozwoju platformy … (bezpieczną platformą usług w chmurze oferującą moc obliczeniową, hosting baz danych, usługi dostarczania treści i wiele innych produktów i usług pomagających w łatwym skalowaniu i wzroście biznesu),
3. przygotowywania dokumentacji projektowej.
   
   

Y Sp. z o.o. jest powiązana organizacyjnie z … , firmą działającą w obszarze IT o globalnym, międzykontynentalnym zasięgu. Y Sp. z o.o. świadczy usługi doradcze i konsultingowe oraz usługi wspomagające procesy biznesowe. Wykorzystując potencjał przetwarzania kognitywnego, hiper-automatyzacji, robotyzacji, danych w chmurze, analityki i nowoczesnych technologii Y Sp. z o.o. wspiera swoich klientów w dostosowywaniu się do świata cyfrowego przez wspieranie i wytwarzanie nowych rozwiązań z zakresu IT.

W ramach usług świadczonych na rzecz Y Sp. z o.o. Wnioskodawca tworzy indywidualny kod składający się na wykreowanie, rozwój i utrzymanie następujących produktów:

1. … – jest to platforma aplikacyjna, umożliwiająca wewnętrznym aplikacjom banku na komunikację z różnymi … (z ang. … – dostawca usług płatniczych zapewniający i utrzymujący rachunek płatniczy dla płatnika) znajdującymi się na terenie Wielkiej Brytami. Odpowiada ona za przeprowadzenie zautomatyzowanej rejestracji w tych instytucjach oraz za dostarczenie wymaganych informacji służących do komunikacji z nimi. Jest to skomplikowany, wieloetapowy proces, w którym biorą udział osoby ubiegające się o rejestrację, jak i osoby zatwierdzające prośby. Platforma tworzona jest z myślą o przyszłych rozszerzeniach oferującymi dostępność w innych krajach.
2. … – jest to aplikacja pośrednicząca w komunikacji pomiędzy … (z ang. … – podmioty świadczące dodatkowe usługi, po wyrażeniu zgody będą mogły uzyskać dostęp do informacji o rachunku, zlecić realizację płatności oraz sprawdzić dostępność środków na koncie) na rynku azjatyckim a bankiem. Zadaniem aplikacji jest odczytywanie danych o pożyczkach i kredytach klienta danego banku.
3. … – przeniesienie i zaadaptowanie na rynek azjatycki istniejącego … (…) do zarządzania zgodami klienta banku (zarówno klienta indywidualnego jak i biznesowego) dla wszelkich … – dostarczycieli usług trzecich takich jak np. płatności internetowe. W ramach tego produktu Wnioskodawca rozwija także produkt źródłowy (…) o nowe warstwy zabezpieczeń bezpieczeństwa w dostępie do danych.
   
   

Wnioskodawca rozwija ww. produkty w ramach zespołów składających się z managerów klienta ….. Zespół tworzą m.in. deweloperzy, testerzy oraz biznes analitycy. Usługi świadczone przez Wnioskodawcę polegają w głównej mierze na indywidualnym tworzeniu kodu. Oprócz tego Wnioskodawca analizuje kod stworzony przez innych członków zespołu pod kątem jego poprawności, wydajności i czytelności, a także testuje aplikację oraz tworzy jej dokumentację techniczną.

Wnioskodawca tworzy i rozwija aplikacje stanowiące ww. produkty przy pomocy takich języków programowania jak J… i G….. Wnioskodawca używa następujących technologii: AWS (L... API G…, C…, R…, S.., C…, E…, I…, V…, C…, R….), J…, G…. Wnioskodawca posługuje się takimi narzędziami jak: I…, G…, J…, C…, O…, S…, A…., M…, P…. Języki programowania, technologie oraz narzędzia mogą w przyszłości ulec zmianie.

W najbliższej przyszłości w związku ze stałym rozwojem Y Sp. z o.o. Wnioskodawca będzie tworzył i rozwijał także nowe produkty. Y Sp. z o.o. ma m.in. w planach stworzenie … (z ang. …). Ma być to aplikacja służąca do zarządzania certyfikatami.

Wnioskodawca rozwija i ulepsza oprogramowanie stworzone przez inne osoby a w wyniku podjętych przez Wnioskodawcę czynności powstaje odrębny od tego oprogramowania utwór w postaci nowego kodu źródłowego (nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego), podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów. Oprogramowanie tworzone jest przez zespół, którego Wnioskodawca jest członkiem. Oprogramowanie jest wytwarzane, rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Niego działalności gospodarczej i jest rezultatem Jego własnej, indywidualnej i twórczej działalności intelektualnej. Poprzez wytwarzanie oprogramowania Wnioskodawca ma na myśli proces pisania kodu źródłowego. Kod ten staje się elementem produktów stanowiących własność klienta Usługobiorcy.

Wnioskodawca wytwarza także nowe funkcjonalności, dotychczas nieistniejące w opisywanych produktach. Z uwagi na charakter produktów oraz rynek użytkowników, nie jest wykluczone, że wytwarzane programy będą przez Wnioskodawcę w dalszym ciągu rozwijane oraz ulepszane.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne firmy, ani praw autorskich innych firm. Wszystkie autorskie prawa majątkowe do utworzonych programów komputerowych przenoszone są na rzecz Usługobiorcy za wynagrodzeniem.

Prawa autorskie są przenoszone na nieograniczony czas bez względu na terytorium korzystania oraz formę eksploatacji W cyklach miesięcznych Wnioskodawca wystawia Usługobiorcy fakturę VAT za wykonane usługi. Do faktury VAT załączane jest oświadczenie o ilości dni/godzin, w których Wnioskodawca świadczył usługi.

Wytworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Realizowane projekty dotyczą tworzenia nowego oprogramowania, bądź nowych funkcjonalności w programach istniejących i nie stanowią wdrożenia oprogramowania nabytego od podmiotów trzecich. Ze względu na charakter branży, Wnioskodawca nieustannie powiększa swoją wiedzę na temat algorytmów bezpieczeństwa, języków programowania czy technologii, aby móc wykorzystać ją podczas tworzenia i/lub ulepszania oprogramowania, nad którym aktualnie pracuje.

Kwalifikowane prawa własności intelektualnej Wnioskodawca wykazuje w odrębnej ewidencji prowadzonej w arkuszu kalkulacyjnym, zawierającym comiesięczne zestawienie dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP, zgodnie z obowiązkami, o których mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zestawienie to jest sporządzane na koniec każdego miesiąca, narastająco do końca projektu. W ww. ewidencji są wyodrębnione koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wyodrębnione przychody i koszty pozwalają na obliczenie dochodu (straty) przypadające na każde wyodrębnione kwalifikowane prawo własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca zamierza w zeznaniu rocznym za 2020 r. rozliczyć dochód uzyskany z autorskiego prawa do programu komputerowego w ramach opisanej współpracy z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%.

Podsumowanie:

1. Działalność Wnioskodawcy polega na wytwarzaniu oraz ulepszaniu oprogramowania w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej.
2. Oprogramowanie, którego dotyczy wniosek zostało wytworzone w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
3. Dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej do wytworzonego przez Wnioskodawcę oprogramowania, są dochody z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
4. Zadane pytanie dotyczy oprogramowania tworzonego, a także rozwijanego i ulepszanego przez Wnioskodawcę. Oprogramowaniem tworzonym przez Wnioskodawcę jest kod źródłowy, który stanowi indywidualny utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Po sprzedaży prawa autorskiego do wytworzonego kodu źródłowego, Wnioskodawca w ramach zespołu programistów współpracujących z klientem Usługobiorcy rozwija stworzone rozwiązania.
5. Do czasu przeniesienia majątkowych praw autorskich do wytworzonego kodu źródłowego Wnioskodawca jest właścicielem wytworzonego kodu źródłowego, który należy traktować jako niezależne oprogramowanie.
6. Wnioskodawca nie zawierał z Usługobiorcą ani z jego klientami umów licencyjnych. Prawa autorskie są odpłatnie przenoszone na Usługobiorcę.
7. W związku z ulepszaniem i rozwijaniem oprogramowania Wnioskodawca osiąga dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
8. Odrębna ewidencja jest prowadzona przez Wnioskodawcę od momentu poniesienia pierwszych kosztów w bieżącym roku podatkowym (2020 r.), a o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
   
   

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że oczekuje wydania interpretacji podatkowej za rok podatkowy 2020.

Wytwarzanie, rozwijanie i ulepszanie przez Wnioskodawcę oprogramowanie komputerowe w postaci kodu źródłowego stanowi przejaw Jego działalności o charakterze twórczym i indywidualnym. Wnioskodawca bez wątpienia w ramach działalności gospodarczej prowadzi prace twórcze w celu tworzenia oprogramowania odpowiadającego indywidualnym potrzebom i wymaganiom Y Sp. z o.o. (klienta X Sp. z o.o., z którym łączy Wnioskodawcę umowa) oraz klientów Y Sp. z o.o. (m.in. holdingu …). Wnioskodawca wykorzystuje przy tym własną inwencję twórczą i korzysta z posiadanej przez siebie wiedzy i umiejętności. Wnioskodawca bez wątpienia w ramach działalności gospodarczej prowadzi w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu własnych zasobów wiedzy i umiejętności. Bez wątpienia działalność Wnioskodawcy polega na tworzeniu nowych zastosowań, które wcześniej w ramach działalności prowadzonych przez te podmioty nie miały miejsca. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę (wytworzony kod źródłowy) rozwija także działanie starych programów i rozwiązań funkcjonujących w Y Sp. z o.o. oraz u klientów Y Sp. z o.o. Wnioskodawca tworzy także zupełnie nowe funkcjonalności nie występujące dotychczas w praktyce gospodarczej.

Art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, normuje działalność badawczo-rozwojową jako: działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Badaniami naukowymi są więc:

1. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce – rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowanych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,
2. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce – rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pojęcie prace rozwojowe – oznacza prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli działalność obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy, niezbędne jest wyodrębnienie pewnych cech dotyczących możliwości zakwalifikowania przedmiotowego oprogramowania tworzonego przez Wnioskodawcę jako prac badawczo-rozwojowych. Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny, jak i kryteria niezbędne do uznania działalności za działalność badawczo-rozwojową, Jego działalność spełnia cechy takowej:

1. nowatorskość i twórczość: Wnioskodawca tworzy kod źródłowy w zależności od potrzeb Y Sp. z o.o. lub klientów Y Sp. z o.o., z którymi współpracuje. Podmioty te mają na celu zwiększenie innowacyjności rozwiązań programistycznych, w zależności od swoich potrzeb,
2. nieprzewidywalność: podmioty, z którymi Wnioskodawca współpracuje oczekują od Niego wykonywania prac, których skutek co prawda jest określony, natomiast proces tworzenia danych rozwiązań (programów komputerowych), pomimo korzystania z istniejących metod informatycznych i języków programistycznych, powoduje wytworzenie całkowicie nowego rozwiązania, lub znaczną modyfikację starszych rozwiązań.
3. metodyczność: Wnioskodawca zobowiązany jest w ramach umowy łączącej go z X Sp. z o.o. do zgodnej współpracy z Y Sp. z o.o. (w ramach współpracy z Y Sp. z o.o.. Wnioskodawca współpracuje również z klientami Y Sp. z o.o.).
4. możliwość przeniesienia lub odtworzenia: celem Wnioskodawcy, w ramach wykonywanej przez Niego działalności jest przeniesienie autorskich praw majątkowych co nierozerwalnie wiąże się z koniecznością jego odtworzenia.
   
   

Biorąc powyższe pod uwagę można stwierdzić, zdaniem Wnioskodawcy, że tworzenie przez Niego kodu źródłowego spełnia kryteria działalności badawczo-rozwojowej zawartej w art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Działalność badawczo-rozwojowa prowadzona przez Wnioskodawcę prowadzona jest w ramach zespołu programistów pracujących lub współpracujących z podmiotami, z którymi współpracuje Wnioskodawca w ramach umowy łączącej G… z X Sp. z o.o.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, w ramach której wytwarza, ulepsza i modyfikuje oprogramowania bądź części oprogramowania (kod źródłowy), które według ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych są utworami. Wnioskodawca świadczy usługi, które polegają na tworzeniu nowych zastosowań, które wcześniej w ramach działalności prowadzonej nie miały miejsca. Wnioskodawca prowadzi w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań. Wobec czego, Wnioskodawca działając na rzecz Y Sp. z o.o. (oraz jego klientów takich jak holding …) opracowuje nowe i ulepsza istniejące już funkcjonalności, czyniąc to z wykorzystaniem aktualnie posiadanej wiedzy i umiejętności. Przedstawione działania Wnioskodawcy spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż są podejmowane w sposób systematyczny, mają charakter twórczy oraz podejmowane są w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Wnioskodawcę ani też całość prowadzonej przez Niego działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu i rozwijaniu oprogramowania będącego własnością klienta Y Sp. z o.o. Oprócz wymienionych powyżej działań, Wnioskodawca przy użyciu aktualnie dostępnej wiedzy tworzy także dokumentację techniczną dotyczącą tworzonych i rozwijanych produktów.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca stale korzysta (a także zdobywa nową wiedzę) z dostępnej aktualnie wiedzy oraz umiejętności do tworzenia i projektowania nowych produktów, a także rozwijania już istniejących. Wnioskodawca tworzy także dokumentację techniczną dotyczącą wytworzonych rozwiązań.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowuje nowe produkty, a także ulepsza istniejące produkty, procesy i usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej.

Zadane pytanie dotyczy oprogramowania tworzonego, a także rozwijanego i ulepszanego przez Wnioskodawcę. Oprogramowaniem tworzonym przez Wnioskodawcę jest kod źródłowy, który stanowi indywidualny utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Do czasu przeniesienia majątkowych praw autorskich do wytworzonego kodu źródłowego na rzecz X Sp. z o.o. jest on właścicielem wytworzonego kodu źródłowego, który należy traktować jako niezależne oprogramowanie.

Uzyskiwane przez Wnioskodawcę przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej są przychodami z tytułu autorskiego prawa do programu komputerowego zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca rozwijając/ulepszając oprogramowanie komputerowe, którego nie jest właścicielem/współwłaścicielem działa na podstawie umowy łączącej Go z X Sp. z o.o. Zgodnie z umową, świadczy On jednak usługi na rzecz klienta X Sp. z o.o. – Y Sp. z o.o. Podmioty te łączy wzajemna umowa. W wyniku ulepszania i rozwijania oprogramowania powstaje nowe prawo własności intelektualnej w postaci prawa autorskiego do wytworzonego kodu źródłowego. Kod źródłowy jako indywidualny utwór zostaje następnie przeniesiony zgodnie z umową na X Sp. z o.o. Współpracując z Y Sp. z o.o., Wnioskodawca współpracuje również z klientami Y Sp. z o.o. (takimi jak holding …), którzy nieraz są właścicielami całości rozwijanego oprogramowania.

W wyniku rozwijania, ulepszania i modyfikacji oprogramowania tworzone są nowe kody i algorytmy w językach programowania. Wytworzony przez Wnioskodawcę kod źródłowy – stanowi utwór objęty prawem własności intelektualnej.

W wyniku ulepszania i rozwijania oprogramowania powstaje nowe prawo własności intelektualnej w postaci prawa autorskiego do wytworzonego kodu źródłowego, który to podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Zgodnie z umową łączącą Wnioskodawcę z X Sp. z o.o., przenosi on na ten podmiot za wynagrodzeniem całość autorskich praw majątkowych.

W ramach usług świadczonych na rzecz klienta Y Sp. z o.o. Wnioskodawca tworzy indywidualny kod składający się na wykreowanie, rozwój i utrzymanie następujących produktów:

• … – jest to platforma aplikacyjna, umożliwiająca wewnętrznym aplikacjom banku na komunikację z różnymi … (z ang. … – dostawca usług płatniczych zapewniający i utrzymujący rachunek płatniczy dla płatnika) znajdującymi się na terenie Wielkiej Brytanii. Odpowiada ona za przeprowadzenie zautomatyzowanej rejestracji w tych instytucjach oraz za dostarczenie wymaganych informacji służących do komunikacji z nimi. Jest to skomplikowany, wieloetapowy proces, w którym biorą udział osoby ubiegające się o rejestrację jak i osoby zatwierdzające prośby. Platforma tworzona jest z myślą o przyszłych rozszerzeniach oferującymi dostępność w innych krajach.
  

• … – jest to aplikacja pośrednicząca w komunikacji pomiędzy … (z ang. … – podmioty świadczące dodatkowe usługi, po wyrażeniu zgody będą mogli uzyskać dostęp do informacji o rachunku, zlecić realizację płatności oraz sprawdzić dostępność środków na koncie) na rynku azjatyckim a bankiem. Zadaniem aplikacji jest odczytywanie danych o pożyczkach i kredytach klienta danego banku.
  

• … – przeniesienie i zaadaptowanie na rynek azjatycki istniejącego … (…) do zarządzania zgodami klienta banku (zarówno klienta indywidualnego jak i biznesowego) dla wszelkich … – dostarczycieli usług trzecich takich jak np. płatności internetowe. W ramach tego produktu Wnioskodawca rozwija także produkt źródłowy (…) o nowe warstwy zabezpieczeń bezpieczeństwa w dostępie do danych.
  

• Wnioskodawca rozwija ww. produkty w ramach zespołów składających się z managerów … Sp. z o.o. oraz przedstawicieli klientów tej spółki. Zespół tworzą m.in. deweloperzy, testerzy oraz biznes analitycy. Usługi świadczone przez Wnioskodawcę polegają w głównej mierze na indywidualnym tworzeniu kodu. Oprócz tego Wnioskodawca analizuje kod stworzony przez innych członków zespołu pod kątem jego poprawności, wydajności i czytelności, a także testuje aplikację oraz tworzy jej dokumentację techniczną. Działania Wnioskodawcy polegające na rozwijaniu/ulepszaniu (modyfikacji) oprogramowania (kodu) zmierzają także do poprawy użyteczności albo funkcjonalności istniejącego oprogramowania.
  
  

Dochodem z wytworzonego, rozwijanego i ulepszanego prawa własności intelektualnej są dochody osiągnięte przez Wnioskodawcę z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Odrębna i szczegółowa ewidencja jest prowadzona przez Wnioskodawcę na bieżąco, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym stanie faktycznym możliwe jest skorzystanie z rozwiązań ustawowych i zastosowanie stawki opodatkowania 5% do dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej?

Zdaniem Wnioskodawcy, wystąpił On z wnioskiem o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej, ponieważ chciałby skorzystać z preferencji IP Box wobec dochodów z autorskiego prawa do programu komputerowego i otrzymać w tym zakresie stosowną ochronę prawnopodatkową. Do składania wniosków o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej w tym zakresie zachęca podatników Ministerstwo Finansów w pkt 75 „Objaśnień podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP Box”. Ze względu bowiem na dynamikę zmian w budowie i funkcjonowaniu programów komputerowych, a także ze względu na brak wykształconej praktyki stosowania przepisów o IP Box w tej materii, ogólne objaśnienia podatkowe nie stanowią adekwatnej instytucji prawnej zapewniającej ochronę prawnopodatkową.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej jest autorskie prawo do programu komputerowego, podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Zgodnie z art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, prace rozwojowe są definiowane jako prace rozwojowe, czyli jako działalność obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,
2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
   
   

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzi On prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce w zw. z art. 5a pkt 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Prace polegające na wytworzeniu ulepszeń istniejących programów oraz tworzeniu nowych funkcjonalności realizowanych w ramach projektów, stanowią działalność badawczo-rozwojową. Daje to możliwość stosowania stawki 5% do uzyskanego dochodu ze sprzedaży praw autorskich oprogramowania. Prace polegające na tworzeniu nowego oprogramowania, nowych funkcjonalności, jak również umożliwiających połączenie dwóch programów mają twórczy charakter. Twórczy charakter działalności badawczo-rozwojowej odznacza się tym, że realizowane prace mają na celu tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży po stronie wykonawcy.

Twórczy charakter prac objętych pytaniem przejawia się w napisaniu i wdrożeniu nowego programu komputerowego od podstaw albo ulepszeniu w istniejących programach funkcjonalności dla użytkownika końcowego. Tworzone oprogramowanie nie jest nabywane od innych podmiotów, lecz stanowi własny wytwór. Prace wykonywane w ramach projektów stanowią prace rozwojowe.

W świetle tego przepisu, definicja prac rozwojowych obejmuje m.in. wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Realizowane projekty dotyczą tworzenia nowego oprogramowania, bądź nowych funkcjonalności w programach istniejących, prowadzą do powstania nowego albo ulepszonego oprogramowania dostępnego dla użytkownika końcowego, spełniają więc definicję prac rozwojowych Prace nad oprogramowaniem mają systematyczny charakter. Systematyczny charakter działalności oznacza, że nie ma ona charakteru jednorazowego, lecz jest prowadzona w sposób zorganizowany, z nastawieniem na jej ciągłe prowadzenie w przyszłości. Realizowane projekty mają charakter zorganizowany, a z uwagi na postępujące zmiany technologiczne oraz konieczność sprostania zmieniającym się oczekiwaniom użytkowników końcowych, prace nad tymi projektami nie mają charakteru incydentalnego. Praca ma charakter zorganizowany, zaplanowany, wykonywana jest w ramach większego projektu badawczo-rozwojowego, w który zaangażowana jest większa ilość specjalistów-programistów. Wnioskodawca nieustannie opracowuje nowe funkcjonalności, testuje rozwiązania prototypowe oraz kilka razy w roku wdraża nowe funkcjonalności i aktualizacje.

Działalność badawczo-rozwojowa została zdefiniowana w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Z kolei badania naukowe (badania podstawowe i badania aplikacyjne) oraz prace rozwojowe winny być zgodnie z art. 5a pkt 39 i 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych rozumiane zgodnie z art. 4 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Zdaniem Wnioskodawcy, oprogramowanie, które wytwarza jest same w sobie ulepszeniem istniejącego już oprogramowania lub oprogramowaniem zwiększającym liczbę funkcji jakie ono pełni, bądź jest to nowe oprogramowanie , które umożliwia wykonanie konkretnych analiz lub czynności w procesie rozwoju produktu należącego do klienta Usługobiorcy. W skład produktu należącego do klienta Usługobiorcy, wchodzi tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie. Tak więc zarówno działalność Wnioskodawcy, jak i projekty, w których uczestniczy spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca zgodnie z zawartą umową przenosi na Usługobiorcę całość majątkowych praw autorskich do wytworzonego przez siebie oprogramowania i otrzymuje wynagrodzenie z tego tytułu, a zatem – w ocenie Wnioskodawcy – osiąga On kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowy od osób fizycznych.

Mając powyższe na uwadze, zdaniem Wnioskodawcy, spełnia On wszystkie kryteria określone w art. 5a pkt 38-40 w zw. z art. 30ca ust. 1, ust. 2 pkt 8 i ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym w rozliczeniu rocznym za 2019 r. będzie mógł użyć stawki 5% podatku od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania tworzonego i rozwijanego przez Wnioskodawcę.

W konsekwencji powyższych rozważań należy uznać, że realizowane projekty opisane we wniosku, polegające na tworzeniu nowego oprogramowania oraz ulepszaniu istniejącego, spełniają definicję prac badawczo-rozwojowych i tym samym można stosować stawkę 5% do dochodu ze sprzedaży praw autorskich na wytworzone oprogramowanie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej – oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Definicje badań naukowych i prac rozwojowych zostały zawarte w art. 5a pkt 39 i 40 powoływanej ustawy.

I tak, w myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych − oznacza to:

1. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668),
2. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
   
   

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r., poz. 1668, z późn. zm.), badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
   
   

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem, z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Po drugie, z art. 5a pkt 38 ww. ustawy wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Najbardziej właściwą definicją systematyczności prowadzenia działalności B+R jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona, ani też od istnienia planu, co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Nie ma również wymogu ciągłego lub długotrwałego prowadzenia działalności przez podatnika, by uznać daną działalność za działalność spełniającą kryterium systematyczności, albo też by podatnik musiał planować tego rodzaju działalność na przyszłość. Podobnie, nie ma wymogu, aby podatnik otworzył działalność na przykład na okres trzech miesięcy lub nawet jednego miesiąca lub jednego tygodnia lub jednego dnia w celu przeprowadzenia określonego projektu badawczo-rozwojowego, jeżeli takie działania są uzasadnione charakterem i planowanym rezultatem działalności badawczo-rozwojowej.

W każdym z powyższych przypadków zostanie bowiem spełnione kryterium systematyczności działalności prowadzonej przez podatnika. Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe, jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania naukowe (zdefiniowane w art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) oraz (ii) prace rozwojowe (o których mowa w art. 5a pkt 40 ww. ustawy).

Należy zwrócić uwagę na podkreślone wyłączenie zawarte w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które pomimo ulepszenia istniejących usług oraz innych operacji w toku z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość) nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP BOX, Innovation Box).

W uzasadnieniu do projektu powyższej ustawy, wskazano, że proponowane w projekcie ustawy rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej, które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane dalej „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

(...) Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z projektowanej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus.

(…) Podatnik, który będzie chciał skorzystać z projektowanej preferencji będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
   
   

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

-podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ww. ustawy).

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 ww. ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.
   
   

Stosownie do art. 30ca ust. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisy ust. 1-13 stosuje się odpowiednio do dochodów z licencji do korzystania z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej przysługującej podatnikowi na podstawie umowy, w której zastrzeżono wyłączność korzystania przez podatnika z tego prawa, pod warunkiem uprzedniego prowadzenia przez podatnika prac badawczo-rozwojowych, których efektem jest kwalifikowane prawo własności intelektualnej, na które udzielono tej licencji.

Powyższy przepis stanowi, że jednym z warunków do skorzystania z preferencji IP BOX jest posiadanie licencji do skorzystania z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej przysługującej podatnikowi na podstawie umowy, w której zastrzeżono wyłączność korzystania przez podatnika z tego prawa (tzw. licencja wyłączna).

Zatem art. 30ca ust. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych reguluje sytuację, w której podatnik uprzednio wytworzył kwalifikowane prawo własności intelektualnej w ramach prowadzonych przez siebie prac badawczo-rozwojowych i korzysta z niego na podstawie umowy, w której zastrzeżono wyłączność korzystania z tego prawa (np. w ramach licencji wyłącznej), jednak nie jest jego właścicielem. Taka sytuacja może wystąpić wskutek wykonywania prac badawczo-rozwojowych na zlecenie innego podmiotu (powiązanego lub niepowiązanego).

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.
   
   

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 ww. ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja – zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek opodatkowania dochodu podatkiem dochodowym wg skali bądź podatkiem liniowym.

Taka odrębna ewidencja, oprócz dat dokumentów księgowych, ich numerów oraz kwot z nich wynikających, powinna także:

• wyodrębniać każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, z których Wnioskodawca uzyskuje przychody (przede wszystkim, jaki to jest rodzaj kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, na podstawie jakich przepisów prawa te podlegają ochronie),
  

• wykazywać przychody, koszty ich uzyskania, a także dochód (stratę) przypadające na każde wyodrębnione kwalifikowane prawo własności intelektualnej,
  

• wyodrębniać koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy.
  
  

Powyższe ma zapewnić możliwość ustalenia łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box. Jednak dla celów obliczenia dochodu z kwalifikowanego IP istotne jest, by ewidencja ta była prowadzona w sposób należyty tak, aby móc w rocznym zeznaniu podatkowym wykazać łączną sumę przychodów, kosztów podatkowych, dochodów, strat, dochodów podlegających opodatkowaniu stawką 5% oraz dochodu, który nie będzie podlegał preferencyjnemu opodatkowaniu.

W przypadku podatników, którzy nie prowadzą ksiąg rachunkowych wymóg zapewnienia wyodrębnionej ewidencji dla projektu dotyczącego kwalifikowanego IP może być spełniony poprzez sporządzanie techniką komputerową w postaci arkusza kalkulacyjnego kumulatywnego, comiesięcznego zestawienia dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca. Zestawienie kumulatywne obejmuje wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej, która zmierza do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego.

Odnosząc się do powyższego należy stwierdzić, że fakt sporządzenia odrębnej ewidencji dopiero w przyszłości nie wypełnia przesłanki z art. 30cb ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Rzetelne dokumentowanie, monitorowanie na bieżąco wszystkich operacji finansowych dotyczących IP BOX nie może bowiem polegać na zaewidencjonowaniu i wyodrębnieniu ich na koniec okresu rozliczeniowego. Stworzenie w przyszłości odrębnej ewidencji tylko po to, aby wypełnić obowiązek wynikający z powołanego przepisu, nawet w sytuacji, kiedy na jej podstawie możliwe będzie prawidłowe określenie podstawy opodatkowania stawką 5%, uniemożliwia zastosowanie preferencyjnej stawki opodatkowania uzyskiwanych dochodów.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że:

1. Wnioskodawca tworzy oprogramowanie komputerowe bądź części oprogramowania (kod źródłowy), a także rozwija i ulepsza oprogramowanie w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Niego działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;
2. Wytwarzanie, rozwijanie i ulepszanie przez Wnioskodawcę oprogramowanie komputerowe w postaci kodu źródłowego stanowi przejaw Jego działalności o charakterze twórczym i indywidualnym;
3. Wnioskodawca w ramach działalności gospodarczej prowadzi w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu własnych zasobów wiedzy i umiejętności. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowuje nowe produkty, a także ulepsza istniejące produkty, procesy i usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej;
4. Uzyskiwane przez Wnioskodawcę przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej są przychodami z tytułu autorskiego prawa do programu komputerowego zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;
5. Wytworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie (kod źródłowy) stanowi indywidualny utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;
6. Do czasu przeniesienia majątkowych praw autorskich do wytworzonego kodu źródłowego Wnioskodawca jest właścicielem wytworzonego kodu źródłowego, który należy traktować jako niezależne oprogramowanie;
7. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne firmy, ani praw autorskich innych firm.
8. Wszystkie autorskie prawa majątkowe do utworzonych programów komputerowych przenoszone są na rzecz Usługobiorcy za wynagrodzeniem.
9. Wnioskodawca nie zawierał z Usługobiorcą ani z jego klientami umów licencyjnych. Prawa autorskie są odpłatnie przenoszone na Usługobiorcę.
10. W wyniku rozwijania, ulepszania i modyfikacji oprogramowania tworzone są nowe kody i algorytmy w językach programowania. Wytworzony przez Wnioskodawcę kod źródłowy – stanowi utwór objęty prawem własności intelektualnej. W wyniku ulepszania i rozwijania oprogramowania powstaje nowe prawo własności intelektualnej w postaci prawa autorskiego do wytworzonego kodu źródłowego, który to podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;
11. Zgodnie z umową łączącą Wnioskodawcę z podmiotem (Usługobiorcą), przenosi on na ten podmiot za wynagrodzeniem całość autorskich praw majątkowych;
12. Dochodem z wytworzonego, rozwijanego i ulepszanego prawa własności intelektualnej są dochody osiągnięte przez Wnioskodawcę z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
13. Kwalifikowane prawa własności intelektualnej Wnioskodawca wykazuje w odrębnej ewidencji prowadzonej w arkuszu kalkulacyjnym, zawierającym comiesięczne zestawienie dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP, zgodnie z obowiązkami, o których mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Odrębna i szczegółowa ewidencja jest prowadzona przez Wnioskodawcę na bieżąco, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów w bieżącym roku podatkowym (2020 r.), o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
14. Wnioskodawca zamierza w zeznaniu rocznym za 2020 r. rozliczyć dochód uzyskany z autorskiego prawa do programu komputerowego w ramach opisanej współpracy z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%.
    
    

Odnosząc powyżej przedstawiony opis sprawy do analizowanych przepisów prawa stwierdzić należy, że autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Mając powyższe na uwadze, dochód z odpłatnego zbycia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym w sytuacji, gdy Wnioskodawca najpierw wytworzy (zaprojektuje) oprogramowanie komputerowe (kod), następnie sprzeda prawa autorskie na rzecz podmiotu (Usługobiorcy), który w następnej kolejności udostępni to oprogramowanie komputerowe Wnioskodawcy w celu jego rozwinięcia lub ulepszenia (modyfikacji) lub Wnioskodawca będzie dokonywał ww. modyfikacji tego oprogramowania na zlecenie podmiotu (Usługobiorcy) (wytworzonego przez innego programistę), to dojdzie do ulepszenia „przedmiotu cudzej własności”, ponieważ Wnioskodawca przed rozwinięciem wyzbywa się prawa własności do oprogramowania, które sam wytworzył lub dokona ww. modyfikacji oprogramowania, którego uprzednio nie wytworzył.

Należy w tym miejscu zauważyć, że podatnik musi przyczynić się twórczo do powstania kwalifikowanego IP, tj. przez wytworzenie, rozwinięcie, lub ulepszenie kwalifikowanego IP. To oznacza, że podatnik, który nabył np. autorskie prawo do programu komputerowego (lub inne kwalifikowane IP), ale nie rozwinął lub nie ulepszył nabytego kwalifikowanego IP, nie będzie mógł skorzystać z preferencyjnego 5% opodatkowania zgodnie z przepisami o IP Box. Rozwinięcie lub ulepszenie przedmiotu ochrony oznacza w szczególności rozbudowanie, poszerzenie zakresu funkcjonalnego albo użyteczności już istniejącego kwalifikowanego IP, niezależnie od tego, czy podatnik uzyskał dodatkową ochronę na to rozwinięcie lub ulepszenie. Decydującym determinantem jest tutaj aspekt faktyczny rozumiany jako rozwinięcie lub ulepszenie istniejącego kwalifikowanego IP w dowolnej postaci, o ile działania te prowadzą do poprawy użyteczności albo funkcjonalności już istniejącego kwalifikowanego IP. Skoro podatnik ulepsza lub rozwija kwalifikowane IP, którego własności nie posiada, to nie może go zbyć. Zbywa on co najwyżej efekty swoich prac badawczo-rozwojowych związanych z ulepszeniem „cudzego” IP. Gdyby zbywał IP, to oznaczałoby, że wytworzył nowe IP, a nie ulepszył już istniejące. Innymi słowy, własność ulepszenia bez własności kwalifikowanego IP nie daje prawa do skorzystania z preferencji, ponieważ trudno przyjąć, że podatnik, który ulepszył na przykład autorskie prawa do IP może zbyć czy udzielić licencji na program komputerowy skoro nie jest właścicielem „całego IP” (programu komputerowego), tylko jest właścicielem efektów prac związanych z jego ulepszeniem.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika jednak, że w wyniku rozwijania, ulepszania i modyfikacji oprogramowania tworzone są nowe kody i algorytmy w językach programowania. Wytworzony przez Wnioskodawcę kod źródłowy – stanowi utwór objęty prawem własności intelektualnej. W wyniku ulepszania i rozwijania oprogramowania powstaje nowe prawo własności intelektualnej w postaci prawa autorskiego do wytworzonego kodu źródłowego, który to podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że kwalifikowane prawo własności intelektualnej to prawo własności spełniające łącznie trzy warunki:

• zostało wytworzone (rozwinięte lub ulepszone) przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;
  

• należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;
  

• podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.
  
  

Mając na uwadze przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy prawa podatkowego, stwierdzić należy, że uzyskiwane przez Wnioskodawcę dochody z tytułu odpłatnego przenoszenia na Usługobiorcę autorskich praw do wytworzonego, rozwijanego i ulepszanego (modyfikowanego) oprogramowania komputerowego (kodu), które stanowi utwór prawnie chroniony, wytwarzanego w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z powyższego tytułu według stawki 5% i w zeznaniu rocznym za 2020 r. składanym w 2021 r., rozliczyć dochód uzyskany z autorskiego prawa do oprogramowania komputerowego w ramach opisanej współpracy z ww. Usługobiorcą z uwzględnieniem ww. stawki podatku dochodowego.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Zauważyć należy, że Wnioskodawca we własnym stanowisku wskazał, że cyt. „(…) Mając powyższe na uwadze, zdaniem Wnioskodawcy, spełnia On wszystkie kryteria określone w art. 5a pkt 38-40 w zw. z art. 30ca ust. 1, ust. 2 pkt 8 i ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym w rozliczeniu rocznym za 2019 r. będzie mógł użyć stawki 5% podatku od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania tworzonego i rozwijanego przez Wnioskodawcę. (…)”. Podkreślić należy, że w uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca doprecyzował opis zdarzenia przyszłego jednoznacznie wskazując, że cyt. „(…) oczekuje wydania interpretacji podatkowej za rok podatkowy 2020.” Tutejszy Organ uznał, że w stanowisku w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego popełniono oczywistą omyłkę. Przyjęto więc, że wniosek dotyczy opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową w roku podatkowym 2020.

Końcowo wskazać należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację indywidualną w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Należy wskazać, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku ww. postępowań okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli zatem, przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie się różniło od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie przedstawionego zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.