Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-2.4012.580.2020.1.DS
z 8 stycznia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 listopada 2020 r. (data wpływu 20 listopada 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie oznaczenia symbolem TP w nowym dokumencie JPK_V7M obowiązującym od dnia 1 października 2020 r. całego dokumentu wewnętrznego zawierającego łączną wartość sprzedaży zwolnionej niedokumentowanej fakturami i nieobjętej obowiązkiem prowadzenia ewidencji sprzedaży przy użyciu kasy rejestrującej, pomimo, że tylko część tej sprzedaży dotyczy transakcji zawartych z podmiotami powiązanymi, o których mowa w art. 32 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 listopada 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie oznaczenia symbolem TP w nowym dokumencie JPK_V7M obowiązującym od dnia 1 października 2020 r. całego dokumentu wewnętrznego zawierającego łączną wartość sprzedaży zwolnionej niedokumentowanej fakturami i nieobjętej obowiązkiem prowadzenia ewidencji sprzedaży przy użyciu kasy rejestrującej, pomimo, że tylko część tej sprzedaży dotyczy transakcji zawartych z podmiotami powiązanymi, o których mowa w art. 32 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (dalej: A) jest spółdzielnią działającą w oparciu o przepisy ustawy z dnia 5 listopada 2009 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych (Dz. U. 2020, poz. 1643) prowadzącą działalność w zakresie świadczenia usług finansowych na rzecz swoich członków.

A uzyskuje i będzie w przyszłości uzyskiwał przychody przede wszystkim ze świadczenia na rzecz swoich członków usług finansowych określonych w ustawie o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych, w szczególności w zakresie prowadzenia rachunków pieniężnych członków A, udzielania kredytów i pożyczek pieniężnych, pośredniczenia w realizacji zleceń przelewów i innych dyspozycji finansowych, pośrednictwa ubezpieczeniowego w oferowaniu członkom A produktów ubezpieczeniowych innych podmiotów. Przedmiotowe usługi są zwolnione od podatku od towarów i usług (dalej: podatek VAT) na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37-41 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, dalej: ustawa).

Członkowie mogą korzystać z usług A w związku z prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą. Jednakże zgodnie z art. 106b ust. 2 ustawy, A nie jest zobowiązana do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy. Natomiast jeżeli usługi finansowe lub ubezpieczeniowe świadczone są na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, A nie jest zobowiązana do prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej. Zgodnie bowiem z § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej (Dz. U. z 2018 r., poz. 2519), usługi finansowe i ubezpieczeniowe zwolnione są z takiej ewidencji.

Usługi zwolnione od podatku VAT świadczone są na rzecz członków Kasy, z których część stanowią podmioty powiązane, o których mowa w art. 32 ust. 2 pkt 1 ustawy. Zasadnicza wielkość obrotu zwolnionego dotyczy jednak transakcji z pozostałymi członkami, niepowiązanymi ze A.

W ewidencji sprzedaży, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy, wielkość obrotu zwolnionego od podatku VAT ujmowana jest przez A na podstawie jednego, miesięcznego dokumentu wewnętrznego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w nowym JPK_V7M obowiązującym od dnia 1 października 2020 r. cały dokument wewnętrzny zawierający łączną wartość sprzedaży zwolnionej niedokumentowanej fakturami i nieobjętej obowiązkiem prowadzenia ewidencji sprzedaży przy użyciu kasy rejestrującej, należy oznaczać symbolem TP, pomimo, że tylko część tej sprzedaży dotyczy transakcji zawartych z podmiotami powiązanymi, o których mowa w art. 32 ust. 2 pkt 1 ustawy?

Zdaniem Wnioskodawcy, w nowym JPK_V7M obowiązującym od dnia 1 października 2020 r. (dalej: JPK_V7M) należy ująć całą wartość sprzedaży zwolnionej niedokumentowanej fakturami i nieobjętej obowiązkiem prowadzenia ewidencji sprzedaży przy użyciu kasy rejestrującej na podstawie jednego dokumentu wewnętrznego i oznaczyć go symbolem TP, nawet jeśli tylko część sprzedaży zwolnionej wskazanej w tym dokumencie, dotyczy transakcji zawartych z podmiotami powiązanymi, o których mowa w art. 32 ust. 2 pkt 1 ustawy. Bez znaczenia pozostaje tu fakt, że transakcje te stanowią jedynie niewielką część całego obrotu zwolnionego wykazanego w tym dokumencie.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy: „Podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu”. Natomiast art. 99 ust. 13b ustawy zawiera delegację ustawową dla Ministra właściwego do spraw finansów publicznych do określenia szczegółowego zakresu danych jakie powinna zawierać deklaracja podatkowa oraz objaśnień co do sposobu wypełniania i miejsca składania deklaracji podatkowych, uwzględniając przy tym konieczność prawidłowego rozliczenia podatku VAT oraz kontroli tego obowiązku przez organy podatkowe.

Zakres danych jakie powinien zawierać JPK_V7M został określony w rozporządzeniu Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z dnia 15 października 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (Dz. U. 2019, poz. 1988, dalej: rozporządzenie).

Zgodnie z § 10 ust. 1 pkt 9 tego rozporządzenia, JPK_V7M zawiera: „wysokość podstawy opodatkowania i wysokość podatku należnego nieudokumentowane fakturami oraz nieobjęte obowiązkiem prowadzenia ewidencji sprzedaży, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, wykazywane w wysokościach zbiorczych w podziale na stawki podatku oraz sprzedaż zwolnioną od podatku”. Natomiast § 10 ust. 4 pkt 3 tego rozporządzenia mówi, że jeżeli dokument ujmowany w JPK_V7M dotyczy transakcji zawartych z podmiotami powiązanymi, należy go oznaczyć symbolem TP. Jednocześnie w § 10 ust. 5 rozporządzenia wskazano, jakie dowody sprzedaży należy ujmować w ewidencji. Są to: „RO” – dokument zbiorczy wewnętrzny zawierający sprzedaż z kasy rejestrującej, „WEW” – dokument wewnętrzny, „FP” – faktura do paragonu.

Powyższe regulacje jasno wskazują, że wielkość sprzedaży zwolnionej niedokumentowanej fakturami oraz nieobjętej obowiązkiem ewidencjonowania na kasie rejestrującej, czyli takiej o której mowa w stanie faktycznym, należy ująć w JPK_V7M na podstawie jednego dokumentu zbiorczego, będącego dokumentem wewnętrznym. Skoro dokument ten obejmuje również transakcje z podmiotami powiązanymi należy go oznaczyć symbolem TP. Bez znaczenia pozostaje fakt, że tylko część obrotu wykazywanego w tym dokumencie wewnętrznym dotyczy transakcji z podmiotami powiązanymi.

W szczególności rozporządzenie nie nakazuje podziału wielkości sprzedaży niedokumentowanej fakturami oraz nieobjętej obowiązkiem ewidencjonowania na kasie rejestrującej na dwa, lub więcej dokumentów wewnętrznych, w których poszczególna część wielkości sprzedaży będzie dotyczyła osobno każdego z oznaczeń wykazanych w rozporządzeniu. Nie należy więc w JPK_V7M dzielić obrotu z tytułu sprzedaży zwolnionej na dwa dokumenty wewnętrzne, z których przy jednym dokumencie wewnętrznym podatnik oznaczy transakcje z podmiotami powiązanymi symbolem TP, natomiast przy drugim, dotyczącym transakcji z pozostałymi podmiotami, pole pozostawi puste. W przeciwnym razie, podatnik taki obrót powinien dzielić na kolejne dokumenty wewnętrzne ze względu na pozostałe oznaczenia zawarte w rozporządzeniu, o których mowa w § 10 ust. 3 i 4. Wtedy jednak wielkość sprzedaży niedokumentowanej fakturami oraz nieobjętej obowiązkiem ewidencjonowania na kasie rejestrującej, w JPK_V7M byłaby ujmowana w wielu pozycjach, co nie tylko byłoby postępowaniem przeciwnym regulacjom rozporządzenia, ale mogłoby także powodować problemy z kontrolą prawidłowości rozliczeń podatku VAT przez organy podatkowe (chociażby w zakresie ustalenia prawa podatnika do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu na kasie rejestrującej).

Zaprezentowane stanowisko zostało również potwierdzone w broszurze informacyjnej dotyczącej struktury JPK_VAT z deklaracją, wydanej przez Ministra Finansów w czerwcu 2020 r. Na str. 18 broszury wskazano: „Oznaczenia procedur prezentowane są za pomocą symboli: SW, EE, TP, TT_WNT, TT_D, MR_T, MR_UZ, I_42, I_63, B_SPV, B_SPV_DOSTAWA, B_MPV_PROWIZJA, MPP. Pola wypełnia się dla całego dokumentu poprzez zaznaczenie »1« w każdym z pól odpowiadających symbolom: SW, EE, TP, TT_WNT, TT_D, MR_T, MR_UZ, I_42, I_63, B_SPV, B_SPV_DOSTAWA, B_MPV_PROWIZJA, MPP, w przypadku wystąpienia danej procedury na ewidencjonowanym dokumencie, bez wyodrębniania poszczególnych wartości, kwot podatku, itp. W przypadku gdy procedura nie wystąpiła, pole pozostawia się puste”. Natomiast na str. 31 broszury wyraźnie zaznaczono, że sprzedaż ewidencjonowaną przy użyciu kasy rejestrującej oraz sprzedaż nieudokumentowaną fakturami i nieobjętą obowiązkiem prowadzenia ewidencji sprzedaży przy użyciu kasy rejestrującej należy wykazać w ewidencji w wysokościach zbiorczych.

Tym samym, w JPK_V7M należy ująć całą wartość sprzedaży zwolnionej na podstawie jednego dokumentu wewnętrznego, a dokument ten oznaczyć symbolem TP, jeśli część sprzedaży zwolnionej dotyczy transakcji zawartych z podmiotami powiązanymi, o których mowa w art. 32 ust. 2 pkt 1 ustawy, pomimo faktu, że transakcje z podmiotami powiązanymi dotyczą tylko niewielkiej części całej wartości sprzedaży zwolnionej wykazanej w tym dokumencie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.; dalej: ustawa), podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.

Natomiast z treści art. 109 ust. 1 wynika, że podatnicy, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży za dany dzień, nie później jednak niż przed dokonaniem sprzedaży w dniu następnym.

W myśl art. 109 ust. 3 ustawy, podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą dane pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku i sporządzenie informacji podsumowującej, w szczególności dane dotyczące:

1. rodzaju sprzedaży i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, w tym korekty podatku należnego, z podziałem na stawki podatku;
2. kwoty podatku naliczonego obniżającego kwotę podatku należnego, w tym korekty podatku naliczonego;
3. kontrahentów;
4. dowodów sprzedaży i zakupów.
   
   

Na podstawie art. 99 ust. 13b oraz art. 109 ust. 14 ustawy, które stanowią o upoważnieniu ministra właściwego do spraw finansów publicznych do wydania rozporządzenia określającego:

• szczegółowy zakres danych, o których mowa w ust. 7c, wraz z objaśnieniami co do sposobu wypełniania i miejsca składania deklaracji podatkowych, o których mowa w ust. 1-3, oraz niezbędnymi pouczeniami, uwzględniając konieczność prawidłowego rozliczenia podatku oraz kontroli tego obowiązku przez organ podatkowy (art. 99 ust. 13b ustawy),
• szczegółowy zakres danych, o których mowa w ust. 3, oraz sposób wykazywania danych w ewidencji przesyłanej zgodnie z ust. 3b i 3c, uwzględniając konieczność zapewnienia prawidłowości rozliczeń podatników oraz kontroli obowiązków podatników przez organ podatkowy, identyfikowania obszarów, w których występują nadużycia w podatku lub narażonych na te nadużycia, oraz możliwości techniczno organizacyjne prowadzenia przez podatników ewidencji (art. 109 ust. 14 ustawy)

wydane zostało rozporządzenie Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z dnia 15 października 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2019 r., poz. 1988, z późn. zm.; dalej: rozporządzenie) określające:

1. szczegółowy zakres danych zawartych w:
   1. deklaracjach podatkowych, o których mowa w art. 99 ust. 1-3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwanej dalej „ustawą”,
   2. ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy, zwanej dalej „ewidencją”;
2. objaśnienia co do sposobu wypełniania i miejsca składania deklaracji podatkowych, o których mowa w art. 99 ust. 1-3 ustawy, zwanych dalej „deklaracjami”, oraz niezbędne pouczenia, a także sposób wykazywania danych w ewidencji przesyłanej zgodnie z art. 109 ust. 3b i 3c ustawy.
   
   

Od dnia 1 października 2020 r., na mocy rozporządzenia, został wprowadzony obowiązek wykazywania w ewidencji m.in. odpowiedniego symbolu oznaczającego określoną procedurę podatkową.

Rozporządzenie w § 10 zobowiązuje podmioty do wskazywania określonych danych w celu prawidłowego rozliczenia podatku należnego.

Zgodnie z treścią § 10 ust. 4 pkt 3 rozporządzenia, ewidencja zawiera dodatkowo oznaczenia dotyczące istniejących powiązań między nabywcą a dokonującym dostawy towarów lub usługodawcą, o których mowa w art. 32 ust. 2 pkt 1 ustawy – oznaczenie „TP”.

Jak stanowi art. 32 ust. 2 pkt 1 ustawy, przez powiązania o których mowa w ust. 1, rozumie się powiązania w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i art. 11a ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że usługi zwolnione od podatku VAT świadczone są przez Wnioskodawcę na rzecz członków Kasy, z których część stanowią podmioty powiązane, o których mowa w art. 32 ust. 2 pkt 1 ustawy. Zasadnicza wielkość obrotu zwolnionego dotyczy jednak transakcji z pozostałymi członkami, niepowiązanymi ze A.

W ewidencji sprzedaży, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy, wielkość obrotu zwolnionego od podatku VAT ujmowana jest przez A na podstawie jednego, miesięcznego dokumentu wewnętrznego.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą oznaczenia symbolem TP w nowym dokumencie JPK_V7M obowiązującym od dnia 1 października 2020 r. całego dokumentu wewnętrznego zawierającego łączną wartość sprzedaży zwolnionej niedokumentowanej fakturami i nieobjętej obowiązkiem prowadzenia ewidencji sprzedaży przy użyciu kasy rejestrującej, pomimo, że tylko część tej sprzedaży dotyczy transakcji zawartych z podmiotami powiązanymi, o których mowa w art. 32 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wyjaśnić zatem należy, że oznaczenie „TP” dotyczy powiązań między nabywcą a dostawcą towarów lub usług (o których mowa w ww. art. 32 ust. 2 pkt 1 ustawy) i należy je stosować dla transakcji ujmowanej w ewidencji sprzedaży, która zawiera co najmniej dane dotyczące podstawy opodatkowania – jeżeli takie powiązania występują. Ponadto oznaczenia te należy stosować do wszystkich dowodów, które wpisuje się w ewidencji dotyczącej podatku należnego, jeżeli w danym dowodzie wystąpiła transakcja/procedura objęta obowiązkiem oznaczania. Oznaczenie „TP” odnosi się bowiem wyłącznie do faktu wystąpienia powiązań między dostawcą a nabywcą. Samo wystąpienie powiązań powoduje więc obowiązek stosowania ww. oznaczenia.

Tym samym, jeżeli dokument wewnętrzny dokumentuje transakcje zwolnione od podatku na rzecz podmiotów powiązanych, jak i innych podmiotów, to w ewidencji JPK_V7M należy oznaczyć cały dokument symbolem „TP”. Oznaczenie „TP” stosuje się bowiem dla całego dokumentu w przypadku wystąpienia powiązań między nabywcą a dostawcą towarów i usług, o których mowa w art. 32 ust. 2 pkt 1 ustawy, bez wyodrębniania poszczególnych wartości, kwot podatku, itp., a w przypadku gdy procedura nie wystąpiła, nie stosuje się oznaczenia „TP”.

Podsumowując, w nowym JPK_V7M obowiązującym od dnia 1 października 2020 r. cały dokument wewnętrzny zawierający łączną wartość sprzedaży zwolnionej niedokumentowanej fakturami i nieobjętej obowiązkiem prowadzenia ewidencji sprzedaży przy użyciu kasy rejestrującej, należy oznaczać symbolem TP, pomimo, że tylko część tej sprzedaży dotyczy transakcji zawartych z podmiotami powiązanymi, o których mowa w art. 32 ust. 2 pkt 1 ustawy.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Tut. Organ informuje ponadto, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.