Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-1.4010.466.2020.2.AW
z 13 stycznia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 28 października 2020 r. (data wpływu 2 listopada 2020 r.), uzupełnionym 11 stycznia 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy uzyskane od ubezpieczyciela odszkodowanie stanowi przychód podatkowy Spółki – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 listopada 2020 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy uzyskane od ubezpieczyciela odszkodowanie stanowi przychód podatkowy Spółki.

Powyższy wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 28 grudnia 2020 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.466.2020.1.AW, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 11 stycznia 2021 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej: „Spółka”) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Spółka zajmuje się (...).

Spółka zawarła z ubezpieczycielem umowę, która przewidywała ochronę ubezpieczeniową obejmującą ryzyko braku zapłaty należności z tytułu dostaw realizowanych w okresie umowy. Wraz z ww. umową spółka dostarczyła ubezpieczycielowi również umowę powierniczego przelewu wierzytelności (cesję do inkasa), zgodnie z którą w momencie wypłaty odszkodowania na podstawie art. 828 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1740; dalej: „Kc”) i przepisów warunków ogólnych umowy ubezpieczyciel wstąpił w prawa Spółki w stosunku do dłużników, do wysokości wypłaconego odszkodowania. Dodatkowo, ubezpieczyciel przeniósł na rzecz Spółki wierzytelności w celu ich dochodzenia we własnym imieniu, a na rachunek ubezpieczyciela.

W 2020 r. Spółka wystawiła fakturę sprzedaży za własne wyroby dla kontrahenta zagranicznego. Faktura została ujęta jako przychód podatkowy. W związku z nieuregulowaniem należności przez kontrahenta Spółka zgłosiła tę wierzytelność do ubezpieczyciela, zgodnie z warunkami umowy. Na rzecz ubezpieczyciela został dokonany również, zgodnie z zapisami umowy powierniczego przelewu wierzytelności (cesję do inkasa), przelew wierzytelności wynikający z tej faktury.

Ubezpieczyciel wypłacił Spółce 90% kwoty netto wynikającej z wystawionej i nieopłaconej faktury, Spółka nie zaliczyła nieuregulowanej należności w żaden sposób do kosztów podatkowych (ani jako nieściągalną wierzytelność, ani odpisu aktualizującego (mimo że ten został utworzony) w związku z uprawdopodobnieniem nieściągalności wierzytelności).

W uzupełnieniu ujętym w piśmie z dnia 4 stycznia 2021 r., Wnioskodawca wskazał dane, niezbędne w zakresie realizacji wymiany informacji z innymi państwami, kontrahenta zagranicznego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy uzyskane od ubezpieczyciela odszkodowanie stanowi przychód podatkowy Spółki?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1406 z późn. zm., dalej: „Ustawa CIT”), „za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Natomiast stosownie do art. 12 ust. 3a Ustawy CIT „za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3g oraz 3j-3m, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1. wystawienia faktury albo
2. uregulowania należności”.

Zdaniem Wnioskodawcy, kwota otrzymanego odszkodowania winna zostać uznana jako zapłata za nieuregulowaną przez kontrahenta fakturę (należność) i nie stanowi samodzielnego, oderwanego od wystawionej faktury zdarzenia, które może być uznane jako samodzielne zdarzenie. Wręcz przeciwnie - otrzymane odszkodowanie de facto stanowi zapłatę za fakturą, z której to faktury wierzytelność została przelana na ubezpieczyciela (czyli Spółka nie uzyska „drugiej” zapłaty od kontrahenta, lub, zgodnie z postanowieniami umowy, po otrzymaniu zapłaty od dłużnika zobowiązana jest do poinformowania ubezpieczyciela, a następnie to odzyskane należności, a ewentualna zapłata przez kontrahenta, zostanie przekazana ubezpieczycielowi).

Powyższe potwierdzają przepisy Kodeksu cywilnego (dalej „Kc”). Zgodnie z art. 828 § 1 Kc, jeżeli nie umówiono się inaczej, z dniem zapłaty odszkodowania przez ubezpieczyciela roszczenie ubezpieczającego przeciwko osobie trzeciej odpowiedzialnej za szkodę przechodzi z mocy prawa na ubezpieczyciela do wysokości zapłaconego odszkodowania (...).

Wobec powyższego, ubezpieczyciel w momencie spłaty wstępuje w prawa zaspokojonego wierzyciela w stosunku do kwoty wypłaconego odszkodowania.

Co należy podkreślić, wyżej powołany przepis Kc stanowi podstawę powierniczego przelewu wierzytelności (cesję do inkasa).

Taki sposób spełnienia świadczenia można uznać za spłatę zobowiązania. W świetle przepisów Ustawy CIT nie ma znaczenia, kto dokonał spłaty zobowiązania, w szczególności, że przychód należny z tego tytułu nie powstaje w momencie zapłaty, lecz z chwilą zaistnienia zdarzeń określonych w ustawie, t.j. w dniu wydania towaru, nie później niż w dniu wystawienia faktury, co zostało przez Spółkę uczynione.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż wypłata odszkodowania przez ubezpieczyciela w celu zaspokojenia wierzytelności powinna być potraktowana jako zapłata należności wynikającej z faktury innymi słowy, moment uzyskania odszkodowania wpłynie jedynie na datę uznania należności za zapłaconą w wysokości uzyskanego odszkodowania. Otrzymane odszkodowanie nie spowoduje powstania przychodu, bowiem zapłata przez ubezpieczyciela należności, która została już wcześniej zaliczona do przychodów podatkowych, nie może skutkować ponownym rozpoznaniem przychodu z tego tytułu.

Reasumując, jeżeli kwota należności wynikająca z danej transakcji została zaliczona do przychodów należnych w momencie wystawienia faktury to uregulowanie (wypłacenie odszkodowania) tej należności przez ubezpieczyciela zgodnie z warunkami umowy, nie spowoduje obowiązku wykazania otrzymanego z tego tytułu odszkodowania jako przychodu w rozumieniu Ustawy CIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanego przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.