2021.01.14 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4-3.4012.651.2020.1.JJ
z 14 stycznia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 listopada 2020 r. (data wpływu 16 listopada 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu nabycia towarów i usług związanych z realizacją projektu pn. „(…)” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 listopada 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu nabycia towarów i usług związanych z realizacją projektu pn. „(…)”.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Gmina (…) w dniu (…) r. podpisała umowę o dofinansowanie projektu pn. „(…)” (złożonego w ramach konkursu/naboru nr (…). Rozpoczęcie rzeczowej realizacji projektu: 2019 r. Data finansowego zakończenia realizacji projektu: (…) r. Planowana całkowita wartość projektu to: (…) zł.

Przedmiotem projektu „(…)” jest renowacja zamku wraz z zagospodarowaniem terenów bezpośrednio go otaczających i zakupem wyposażenia wpływającego na unowocześnienie obiektu będącego dziedzictwem kulturowym (…).

Głównym celem projektu jest zachowanie, ochrona, promocja i rozwój dziedzictwa kulturowego poprzez remont zamku i wzgórza zamkowego w (…). Cel szczegółowy: Wzrost potencjału turystycznego poprzez ochronę i zachowanie dziedzictwa kulturowego. Przedmiotem projektu „(…)” jest zagospodarowanie terenu przy ul. (…) w (…) w celu zwiększenia potencjału turystycznego gminy opartego na zasobach dziedzictwa kulturowego. Projekt ma na celu nadanie temu obszarowi funkcji społecznych (kulturalnych, gospodarczych i rekreacyjnych) oraz podniesienie jego atrakcyjności turystycznej, funkcjonalnej i estetycznej, z zachowaniem jego regionalnego dziedzictwa kulturowego.

Projekt wpisuje się w cele: SZOOP Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa (…) na lata 2014-2020: Priorytet inwestycyjny 6c – Zachowanie, ochrona, promowanie i rozwój dziedzictwa naturalnego i kulturowego, Działanie 6.1 – Infrastruktura kultury, Poddziałanie 6.1.1 – Dziedzictwo kulturowe, Osi priorytetowej 6 – Kultura i dziedzictwo – poprzez m.in. zwiększenie oferty turystycznej gminy opartej na zasobach dziedzictwa kulturowego. Wpisuje się także w cel tematyczny w 6 – Zachowanie i ochrona środowiska oraz promowanie efektywnego gospodarowania zasobami, a także cel szczegółowy działania – Wzrost potencjału turystycznego poprzez ochronę i zachowanie dziedzictwa kulturowego. Przedsięwzięcie będzie ukierunkowane przede wszystkim na wzrost potencjału turystycznego gminy, który wpłynie na niwelowanie zjawisk związanych z problemami społecznymi na tym obszarze, aktywizację społeczno-gospodarczą oraz podniesienie jakości życia lokalnej społeczności.

Gmina (…) w budżecie projektu wykazała podatek VAT jako koszt kwalifikowalny. Zakres rzeczowy projektu:

Roboty budowlane:
- Remont dachu zamku (połać zachodnia wielkiego domu). Remont dachu podzamcza wraz z wymianą stolarki okiennej i drzwiowej i remontem elewacji;
  - remont dachu z wymianą pokrycia,
  - wymiana stolarki okiennej i drzwiowej,
  - remont elewacji.
- Remont sali rycerskiej, widokowej i wystawowej wraz z budową windy;
  - remont ścian i sufitów wraz z konserwacją średniowiecznych malowideł, wykuszu liturgicznego wraz z malowidłami średniowiecznymi, podłogi, oświetlenia i instalacji elektrycznej, stolarki okiennej i drzwiowej,
  - wykonanie klimatyzacji,
  - przebudowa sceny,
  - budowa windy,
  - remont centralnego ogrzewania,
  - remont toalet do obsługi sali wraz z holem i garderobą,
  - wykonanie monitoringu,
  - wymiana stolarki okiennej w sali widokowej i wystawowej.
- Remont wzgórza zamkowego;
  - remont nawierzchni dziedzińca wraz z odwodnieniem i remontem studni, remont szyi bramnej,
  - remont głównych schodów wraz z budową oświetlenia.
Sporządzenie studium wykonalności projektu.
Działania promocyjne projektu (działania promocyjne projektu będą miały na celu poinformowanie ogółu społeczeństwa, że realizacja przedsięwzięcia była możliwa dzięki wsparciu finansowemu udzielonemu przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego).
Nadzór w projekcie.
Prace przygotowawcze (środki finansowe na przygotowanie dokumentacji projektowej).

Wnioskodawca zgodnie z ustawą z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług ma status czynnego zarejestrowanego podatnika VAT. Faktury za towary i usługi związane z realizacją opisanego we wniosku projektu pn. „(…)” wystawiane są na Gminę (…).

Projekt „(…)” realizowany jest w związku z działalnością statutową Gminy i należy do zadań własnych gminy wskazanych w ustawie z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym – art. 7 ust. 1 pkt 9 (obejmujące sprawy kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami), pkt 18 (obejmujące sprawy promocji gminy), pkt 19 (obejmujące sprawy współpracy i działalności na rzecz organizacji pozarządowych oraz podmiotów wymienionych w art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie).

Właścicielem powstałej infrastruktury będzie Gmina (…), która posiada pełną dokumentację techniczną wraz z niezbędnymi uzgodnieniami oraz wszystkie wymagane prawem decyzje i pozwolenia administracyjne zezwalające na realizację zadania. Trwałość projektu jest zagwarantowana przez charakter Wnioskodawcy, jakim jest Gmina (…) – jednostka samorządu terytorialnego działająca na podstawie ustawy o samorządzie gminnym z dnia 8 marca 1990 r.

Na terenie zamku swoją siedzibę ma (…), który na terenie objętym projektem, w okresie trwałości projektu prowadzić będzie działalność statutową, polegającą na prowadzeniu wielokierunkowej działalności rozwijającej i zaspokajającej potrzeby kulturalne mieszkańców oraz upowszechnianiu i promocji kultury lokalnej w kraju i zagranicą. Ośrodek może prowadzić działalność gospodarczą, z której przychody przeznaczone są na realizację celów statutowych i pokrywanie działalności bieżącej. (…) jest jednostką organizacyjną Gminy (…). Ośrodek posiada osobowość prawną i samodzielnie prowadzi gospodarkę finansową.

Od (…) r. infrastruktura objęta projektem została oddana w bezpłatne użyczenie (…). Według umowy użyczenia od (…) r. Gmina (…) oddała w bezpłatne użyczenie (…) grunt (działkę nr (…)) oraz pomieszczenia zamku i podzamcza o ogólnej powierzchni użytkowej (…), w tym: sale, pomieszczenia biurowe, pomieszczenia socjalne, korytarze, klatki schodowe, pomieszczenia techniczne, strych. Zgodnie z umową użyczenia biorący do używania nie może zarówno w okresie realizacji, jak i okresie trwałości projektu „(…)” oddawać przedmiotu użyczenia (lub jego części), na którym jest/był realizowany projekt, w najem, dzierżawę lub do bezpłatnego używania. Biorącemu do używania przysługuje prawo oddania przedmiotu użyczenia (lub jego części), na którym nie był/ nie jest realizowany projekt „(…)”, w najem, dzierżawę lub do bezpłatnego używania pod warunkiem, że okoliczność taka jest związana bezpośrednio lub pośrednio z realizacją celów statutowych Biorącego do używania.

Przedmiot umowy użyczenia nie ulegnie zmianie po zrealizowaniu projektu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Gminie (…) przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu nabycia towarów i usług związanych z realizacją projektu pn. „(…)”?

Zdaniem Wnioskodawcy, Gminie (…) nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. „(…)”.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Gmina nie jest uznawana za podatnika w zakresie, w jakim realizuje zadania projektowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje czynnym podatnikom podatku od towarów i usług w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu. W świetle powołanego art. 86 ust. 1 ustawy Wnioskodawca nie ma możliwości odliczenia podatku od towarów i usług od poniesionych wydatków na zrealizowanie przedmiotowych zakupów, albowiem towary i usługi, które zostaną nabyte przy udziale środków unijnych, nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy – kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto, podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady, status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE.L. Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami. Jednakże w przypadku gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

W konsekwencji, kryterium uznania jednostki samorządu terytorialnego za podatnika VAT jest charakter wykonywanych przez nią czynności, tj. dokonywanie czynności o charakterze publicznoprawnym wyłącza, co do zasady te podmioty z kategorii podatników VAT, natomiast dokonywanie czynności cywilnoprawnych skutkuje zasadniczo uznaniem tych podmiotów za podatników, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu VAT.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Gmina, w świetle art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r., poz. 713), wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Na podstawie art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami, promocji gminy, a także współpracy i działalności na rzecz organizacji pozarządowych oraz podmiotów wymienionych w art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, co wynika z art. 7 ust. 1 pkt 9, 18 i 19 ustawy o samorządzie gminnym.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina (…) w dniu (…) r. podpisała umowę o dofinansowanie projektu pn. „(…)”. Przedmiotem projektu jest renowacja zamku wraz z zagospodarowaniem terenów bezpośrednio go otaczających i zakupem wyposażenia wpływającego na unowocześnienie obiektu będącego dziedzictwem kulturowym (…).

Od 1 stycznia 2020 r. infrastruktura objęta projektem została oddana w bezpłatne użyczenie (…). Według umowy użyczenia od 1 stycznia 2020 r. Gmina (…) oddała w bezpłatne użyczenie (…) grunt oraz pomieszczenia zamku i podzamcza, w tym: sale, pomieszczenia biurowe, pomieszczenia socjalne, korytarze, klatki schodowe, pomieszczenia techniczne, strych. Zgodnie z umową użyczenia biorący do używania nie może zarówno w okresie realizacji, jak i okresie trwałości projektu „(…)” oddawać przedmiotu użyczenia (lub jego części), na którym jest/był realizowany projekt, w najem, dzierżawę lub do bezpłatnego używania. Biorącemu do używania przysługuje prawo oddania przedmiotu użyczenia (lub jego części), na którym nie był/nie jest realizowany projekt „(…)”, w najem, dzierżawę lub do bezpłatnego używania pod warunkiem, że okoliczność taka jest związana bezpośrednio lub pośrednio z realizacją celów statutowych Biorącego do używania.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z realizacją Projektu.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika VAT do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się – w świetle art. 8 ust. 1 ustawy – każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Ponadto w myśl art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Z cytowanego wyżej art. 8 ust. 2 ustawy wynika, że aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi mieć miejsce brak związku świadczonych usług z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, tj. których świadczenie odbywa się bez związku z potrzebami tej działalności.

Niedopełnienie warunków określonych w art. 8 ust. 2 ustawy, jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Kwestię zawierania umów reguluje ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740). Zasada swobody umów zapisana jest w art. 3531 Kodeksu cywilnego. W świetle tego przepisu, strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Z powyższego przepisu wynika, że strony mogą dowolnie ustalać stosunki cywilnoprawne, jednakże postanowienia umów nie mogą pozostawać w sprzeczności z innymi przepisami prawa, do stosowania których strony są zobowiązane.

W myśl art. 710 ww. ustawy, przez umowę użyczenia użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nieoznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy.

Zatem umowa użyczenia jest z natury umową nieodpłatną. Umowa użyczenia nie przenosi własności rzeczy. Powyższe oznacza, że oddanie do bezpłatnego używania na podstawie umowy użyczenia jest nieodpłatnym świadczeniem usług.

Ponownie należy podkreślić, że zgodnie z powołanymi przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych.

W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie jest spełniony, ponieważ z okoliczności sprawy nie wynika, że towary i usługi nabywane w ramach realizowanego zadania są wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. W związku z powyższym, Zainteresowany nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z wydatkami ponoszonymi z tytułu realizacji ww. Projektu.

Reasumując, Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia kwot podatku VAT naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług na potrzeby realizacji Projektu pn.: „(…)”.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin