Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
IPPP1/443-667/14-2/S/MP
z 13 stycznia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) oraz zgodnie z art. 223 Ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 lipca 2019 r. sygn. akt III SA/Wa 1159/19 (data wpływu prawomocnego orzeczenia 29 października 2020 r.) stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 czerwca 2014 r. (data wpływu 9 czerwca 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę w ramach realizacji wspólnego przedsięwzięcia (...).. – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 czerwca 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę w ramach realizacji wspólnego przedsięwzięcia (…)

Dotychczasowy przebieg postępowania:

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działając w imieniu Ministra Finansów, w dniu 9 września 2014 r. wydał interpretację indywidualną numer IPPP1/443-667/14-2/MP, w której uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe. Organ wskazał, że świadczeniem w analizowanej sprawie jest zobowiązanie stron do wykonania względem siebie określonych usług np. reklamowych czy też przeniesienia wzajemnie na siebie autorskich praw majątkowych do Programu, Rejestracji i Koncertu, tak aby stanowiły one wspólną własność Wnioskodawcy, Fundacji i Spółki. Pomiędzy Stronami umowy dochodzi do wzajemnych świadczeń z tytułu realizacji wspólnego przedsięwzięcia w postaci (...), podlegających opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Wnioskodawca na interpretację przepisów prawa podatkowego z 9 września 2014 r. znak: IPPP1/443-667/14-2/MP złożył skargę z dnia 25 listopada 2014 r. (data wpływu 27 listopada 2014 r.).

Wyrokiem z dnia 4 listopada 2015 r. sygn. akt III SA/Wa 3979/14, WSA w Warszawie uwzględniając skargę (...) uchylił interpretację indywidualną nr IPPP1/443-667/14-2/MP z dnia 9 września 2014 r. W uzasadnieniu wyroku Sąd wskazał, że z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że między Skarżącą oraz Fundacją i Spółką została zawarta umowa o realizację wspólnego przedsięwzięcia w postaci (...) W jej ramach Skarżąca, podobnie jak pozostałe strony umowy, zobowiązała się do wykonania określonych czynności ukierunkowanych na osiągnięcie określonego w umowie celu. Czynności tych nie można jednak, zdaniem Sądu, kwalifikować jako świadczeń „na rzecz” drugiej strony umowy, lecz jako działania własne (na własną rzecz, a nie dla drugiej strony), tyle że dla osiągnięcia wspólnego celu. WSA dodał, że błędem organu interpretacyjnego było przypisywanie funkcji wynagrodzenia – a co za tym idzie – odpłatności działań (...), wartości świadczeń drugiej strony umowy, obejmujących m.in. zakup gadżetów, wydruk i dystrybucję druków, bilbordy, ankiety, (…). Z samej ich istoty wynika, że nie mogły one być uznane za świadczenie na rzecz (...), lecz dla osiągnięcia wspólnego celu.

Od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 4 listopada 2015 r. sygn. III SA/Wa 3979/14 Organ podatkowy wniósł skargę kasacyjną z 29 stycznia 2016 r.

Naczelny Sąd Administracyjny, wyrokiem z dnia 12 marca 2018 r., sygn. akt I FSK 748/16 uchylił wyrok WSA sygn. III SA/Wa 3979/14 w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie.

W uzasadnieniu NSA wskazał, że uwzględnił skargę kasacyjną z uwagi na zasadność zarzutów naruszenia przepisów postępowania, przedstawionych w pkt 2 i 3 skargi kasacyjnej. NSA zauważył, że w obszernie opisanym stanie faktycznym (...). przedstawiła treść wspólnego przedsięwzięcia, którego ramy wyznaczała umowa zawarta pomiędzy stronami, zawierająca szereg szczegółowych postanowień, których interpretacja wspomagana była treścią preambuły. Wśród tych postanowień umownych przedstawione zostały m.in. takie zapisy, jak obowiązek każdej ze stron zawarcia stosownych umów z „autorami, artystami-wykonawcami, kompozytorami i realizatorami Programu, Rejestracji i Koncertu, których przedmiotem było przeniesienie przez nich wszelkich praw autorskich majątkowych i praw pokrewnych oraz uzyskanie zezwoleń na wykonywanie autorskich praw zależnych, praw do wykorzystania wizerunków, niezbędnych do realizacji umowy”, tak aby możliwym było prawo stron jako współuprawnionych autorsko do wykorzystania utworów i artystycznych wykonań wymienionych w zawartych umowach i do rozporządzania Programem, Rejestracją i Koncertem, na określonych w umowie polach eksploatacji. Jednocześnie (...) wskazała, że na podstawie zawartej umowy strony przeniosły wzajemnie na siebie wymienione autorskie prawa majątkowe w taki sposób, by stanowiły one wspólną własność stron, w efekcie czego stronom przysługują wspólne prawa do eksploatacji Programu, Rejestracji i Koncertu i rozporządzania nimi w kraju i za granicą oraz prawa pokrewne, na polach eksploatacji wskazanych w umowie. W następstwie tego każdej ze stron, bez konieczności uzyskania zgody pozostałych, przysługiwało nieograniczone prawo do korzystania i rozporządzania „Programem, Rejestracją i Koncertem na wszystkich nabytych polach eksploatacji”. Z opisanej we wniosku umowy wynikały również obowiązki stron do wzajemnego reklamowania się (zamieszczanie logotypu (...) na materiałach reklamowych, informowanie w programach o akcjach organizowanych w ramach (...)). Zdaniem NSA, to właśnie opisane wyżej czynności wynikające z zaprezentowanych postanowień umownych legły u podstaw stanowiska MF, że w opisanym stanie faktycznym wystąpiły wszystkie konieczne elementy świadczenia opodatkowanego VAT, określone w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. Uznając za świadczenie usług „zobowiązanie stron do wykonania względem siebie określonych usług np. reklamowych czy też przeniesienia wzajemnie na siebie autorskich praw majątkowych do Programu, Rejestracji i Koncertu, tak aby stanowiły one wspólną własność” stron, MF stanął na stanowisku, że wynagrodzeniem „za świadczone przez (...)..usługi będzie w tym przypadku wartość świadczenia wzajemnego drugiej strony umowy (Fundacji i Spółki)”. NSA podkreślił, że MF, oceniając kwestię odpłatności usług, w sposób skonkretyzowany określił co rozumie przez odpłatność usług w analizowanych świadczeniach wskazując, że będzie to „wartość świadczenia wzajemnego drugiej strony umowy”. W tym stanowisku MF podkreślił wymienność świadczeń i bynajmniej nie odnosił odpłatności do świadczeń w postaci zakupu gadżetów, wydruku i dystrybucji druków, bilbordów, ankiet itp. wymienionych przez WSA w uzasadnieniu wyroku. Z treści uzasadnienia WSA nie wynikało w żaden sposób, by zawarte w nim stanowisko uwzględniało ocenę konkretnych, spornych świadczeń, które organ potraktował jako odpłatne świadczenie usług. Wywody uzasadnienia pozostają jakby „obok” istoty problemu w sprawie. W efekcie w zakresie charakteru świadczeń stron umowy, które wyodrębnione przez MF, ocenione zostały jako odpłatne świadczenie usług, WSA w ogóle nie zajął stanowiska.

Po ponownym rozpoznaniu sprawy WSA, wyrokiem z 26 lipca 2018 r., sygn. III SA/Wa 1511/18, uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną.

W uzasadnieniu WSA podkreślił, że we wniosku o interpretację w niniejszej sprawie (...). przedstawiła treść wspólnego przedsięwzięcia, którego ramy wyznaczała umowa zawarta pomiędzy stronami, zawierająca szereg szczegółowych postanowień, których interpretacja wspomagana była treścią preambuły. MF, wydając przedmiotową interpretację, skupiając się na wyodrębnionej części opisanych czynności nie odniósł się do wszystkich elementów przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, w szczególności formułując swoje stanowisko pominął opisy dotyczące, np. przedmiotu i celu zawartej umowy. Nie dokonał oceny całego stanu faktycznego przedstawionego przez (...), nie odniósł się w pełnym zakresie również do stanowiska (...) wyrażonego w tym dokumencie.

Od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 26 lipca 2018 r. sygn. III SA/Wa 1511/18 Organ podatkowy w dniu 30 października 2018 r. wniósł skargę kasacyjną.

Wyrokiem z 21 marca 2019 r., sygn.. I FSK 2385/18, NSA uchylił wyrok WSA z dnia 26 lipca 2018 r. sygn. III SA/Wa 1511/18 w całości i po raz drugi przekazał sprawę temu sądowi do ponownego rozpoznania.

W uzasadnieniu NSA wskazał, że zadaniem WSA była merytoryczna ocena, w świetle stanu faktycznego wynikającego z wniosku o interpretację, stanowiska organu interpretacyjnego, który uznał, że w stanie faktycznym opisanym we wniosku o interpretację wystąpiły „wszystkie konieczne elementy świadczenia opodatkowanego podatkiem od towarów i usług, określone w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT”. Tymczasem WSA po raz kolejny uchylił się od takiej oceny i nie rozstrzygnął, czy opisane we wniosku o interpretację czynności wykonywane w ramach realizacji wspólnego przedsięwzięcia(...) stanowią odpłatne świadczenie usług na rzecz Fundacji i Spółki w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

Wyrokiem z dnia 12 lipca 2019 r. sygn. akt III SA/Wa 1159/19 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną z dnia 9 września 2014 r. nr IPPP1/443-667/14-2/MP.

W ocenie Sądu, wzajemne przenoszenie praw autorskich między (...), Fundacją i Spółką, a także wzajemne działania marketingowe mieszczą się w pojęciu świadczenia usług, jednakże nie sposób się w ich przypadku dopatrzeć odpłatności, która winna cechować czynności podlegające opodatkowaniu. Związek prawny łączący wspomniane podmioty nie zakłada ich działania w charakterze usługodawcy i usługobiorcy i wymiany świadczeń wzajemnych, lecz realizację wspólnego przedsięwzięcia, w ramach którego kooperanci wykonują określone czynności, których to przedsięwzięcie wymaga.

Oceniając sporne świadczenia Sąd nie dopatrzył się również ekwiwalentności, tj. sytuacji, w której wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy. Trudno bowiem przypuszczać, że (...) reklamuje działania Spółki i Fundacji oraz przenosi na te podmioty prawa autorskie z tego powodu, iż otrzyma od nich analogiczne świadczenia. (...), jak i jej kooperanci, wykonują te czynności zupełnie niezależnie, bo tego wymaga od nich realizacja projektu. Oczywistym jest, że (...) informuje o imprezach organizowanych w ramach (...), gdyż w ten sposób podnosi rangę całej imprezy, która staje się wydarzeniem ogólnokrajowym, przez co sama transmisja (...) zyskuje na atrakcyjności. Skoro zaś ów (...) ma być dostępny w mediach należących do…., Spółki i Fundacji, np. na ich stronach internetowych i kontach w mediach społecznościowych, to oczywistym jest, że pozyskane prawa autorskie muszą być przenoszone między kooperantami. Przy czym należy podkreślić, że zarówno(...) jak i pozostałe dwa podmioty nie nabywają tych praw z myślą wykonania usługi na rzecz drugiej strony, lecz na potrzeby realizacji wspólnego przedsięwzięcia. Tym samym(...) nabywa je poniekąd zarówno na własną rzecz, jak również na potrzeby Spółki i Fundacji.

Sąd zgodził się ze stanowiskiem Skarżącej, że w przypadku spornych świadczeń nie występuje odpłatność za otrzymane usługi. Przeniesienie praw na (...) nie pozostaje w bezpośrednim związku z analogicznym świadczeniem Skarżącej, gdyż jest związane z realizacją wspólnego projektu.

Resumując, (...) podając informacje na temat imprez odbywających się w ramach (...) nie wykonuje usługi reklamowej na rzecz Fundacji i Spółki, lecz prowadzi typowe działania dla nadawcy publicznego i stacji informacyjnej. (...) z uwagi na rangę tego wydarzenia ma charakter imprezy o ogólnokrajowym zasięgu, której przebieg interesuje przeciętnego widza programów telewizyjnych. (...) nie świadczy w tym zakresie żadnej usługi na rzecz wspomnianych podmiotów. Prowadzi działania typowo informacyjne, a także autopromocyjne, podając, że (...)

Od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 12 lipca 2019 r. sygn. III SA/Wa 1159/19 Organ podatkowy wniósł skargę kasacyjną z dnia 16 września 2019 r.

Wyrokiem z dnia 6 sierpnia 2020 r. sygn. I FSK 2025/19 Naczelny Sąd Administracyjny podzielił stanowisko przyjęte z ww. wyroku WSA i oddalił skargę kasacyjną Organu złożoną od wyroku WSA w Warszawie z dnia 12 lipca 2019 r. sygn. III SA/Wa 1159/19.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.) ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest jednoosobową spółką akcyjną Skarbu Państwa, działającą na podstawie ustawy(...).

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności zawarł z dwoma podmiotami, Fundacją (...). oraz jednoosobową spółką Fundacji (dalej: „Spółka”) umowę na realizację wspólnego przedsięwzięcia w postaci (...).. Wnioskodawca, Fundacja i Spółka określane są dalej łącznie mianem „Stron”. Umowa przedstawia m.in.: opis przedsięwzięcia, określenie budżetu przedsięwzięcia, charakter udziału w przedsięwzięciu poszczególnych stron umowy.

Genezę zawarcia umowy wyjaśnia jej preambuła, zgodnie z którą:

1. Fundacja jest organizatorem zbiórki pieniężnej na cele charytatywne, którą przeprowadza w ramach swojej działalności statutowej z udziałem wolontariatu.
2. Spółka jest współproducentem organizowanego we współpracy z Wnioskodawcą i Fundacją oraz organizatorem koncertu finałowego (dalej: „Koncert").
3. Wnioskodawca jest współorganizatorem i współproducentem wraz z Fundacją i Spółką wspólnego przedsięwzięcia w postaci (...) oraz organizatorem transmisji i rejestracji Koncertu organizowanego przez Fundację i Spółkę.

Przedmiotem ww. umowy jest wyprodukowanie przez Wnioskodawcę, Fundację i Spółkę wspólnego przedsięwzięcia w postaci (...), którego emisja odbyła się (…) dalej jako: „Program”), jak również dokonanie przez Wnioskodawcę rejestracji audiowizualnej Programu (dalej: „Rejestracja”). Umowa wskazuje autorów scenariusza i reżyserów Programu zarówno po stronie Wnioskodawcy, jak również po stronie Fundacji i Spółki. Na podstawie zawartej umowy Strony przeniosły wzajemnie na siebie prawa do scenariusza programu, tak aby prawa te stanowiły wspólną własność Stron (umowa określa udziały każdej ze Stron we współwłasności praw).

Jeśli chodzi o ogólny podział obowiązków, zgodnie z umową za wykonanie i organizację produkcji Programu i Koncertu odpowiedzialne są Wnioskodawca, Fundacja i Spółka, a za wykonanie Rejestracji odpowiedzialny jest Wnioskodawca

Zgodnie z zawartą umową, po stronie Fundacji i Spółki wkładem rzeczowym i finansowym jest:

• zakup gadżetów,
• wydruk i dystrybucja druków, bilbordy, ankiety, plakaty, City Light, kalendarze, (…)
• zakup materiałów biurowych związanych z wysyłką materiałów promocyjnych do sztabów w całej Polsce,
• koszt wysyłki materiałów do sztabów,
• wystawienie na licytację (…),
• koszt transportu artystów i gości zaproszonych przez Fundację i Spółkę do studia Wnioskodawcy oraz na Koncert,
• wyżywienie (...) w czasie trwania (...),
• noclegi dla artystów i gości zaproszonych przez Fundację i jej prezesa,
• ubezpieczenie wolontariuszy.
• zlecenia produkcji spotów reklamowych, spoty reklamowe,
• organizacja i pokrycie kosztów wynikających z organizacji biegu w dniu (...),
• udostępnienie Wnioskodawcy logotypów Fundacji, materiałów promocyjnych, graficznych,
• ścisła współpraca przy realizacji obowiązków wynikających ze scenariusza i przestrzegania reżimu antenowego,
• pozyskiwanie funduszy od sponsorów,
• przygotowanie Koncertu,
• zaangażowanie artystów występujących na Koncercie oraz w studiu Wnioskodawcy, gdzie realizowany był (...),
• przygotowanie elementów promocyjnych,
• przygotowanie i produkcja gadżetów,
• obsługa promocji,
• obsługa organizacji eventów.
  
  

Fundacja i Spółka były zobowiązane do wykonania wszystkich ww. czynności i zobowiązań własnym kosztem i staraniem i ponoszą z tego tytułu odpowiedzialność prawną wobec Wnioskodawcy.

Z kolei po stronie Wnioskodawcy jako wkład rzeczowy i finansowy umowa wymienia:

• wynajem studia i hallu w budynku…,
• wynajem wozów transmisyjnych i radiowych do obsługi studia i miejsca, gdzie odbywał się koncert,
• budowa dekoracji w studiu i hallu w budynku (...),
• usługi realizacyjne w studio i hallu w budynku (...), wóz transmisyjny w miejscu Koncertu,
• koszt taśmy (także dot. Koncertu);
• wynajem ramienia kamerowego, kranów, wózka, budowa sceny, nagłośnienie, światło (w studiu i hallu w budynku ….),
• koszt zabezpieczenia medycznego (w studiu i hallu w budynku (...)),
• koszt sprzątania w czasie i po imprezie (w studiu i hallu w budynku ….),
• koszt przyłączy energetycznych i energii elektrycznej (w studiu i hallu w budynku (...) a także dot. wozu transmisyjnego z Koncertu),
• ochrona imprezy (w studiu i hallu w budynku ….),
• ubezpieczenie imprezy (także transmisji z Koncertu),
• honoraria: scenariusz, scenografia, technolog programu, konsultacje, prowadzących, nadzór redakcyjny, pracowników technicznych, kierowników produkcji, producenta, realizacji dziennikarskich, inspicjentów, pomocy na planie,
• organizacja i koszt poniesiony w związku z relacjami z Ośrodków (...),
• rejestracja Programu i Koncertu,
• przygotowanie transmisji wybranych i zapisanych w scenariuszu fragmentów Koncertu oraz nagrania całego Koncertu.

Wnioskodawca jest zobowiązany do wykonania wszystkich poniższych czynności i zobowiązań własnym kosztem i staraniem i ponosi z tego tytułu odpowiedzialność prawną wobec Fundacji i Spółki. Ponadto, Wnioskodawca zobowiązany był zawrzeć do dnia transmisji Programu i rejestracji Koncertu stosowne umowy z zaangażowanymi przez Wnioskodawcę autorami, artystami-wykonawcami, kompozytorami i realizatorami Programu, Rejestracji i Koncertu, których przedmiotem było przeniesienie przez nich wszelkich praw autorskich majątkowych i praw pokrewnych oraz uzyskanie zezwoleń na wykonywanie autorskich praw zależnych, praw do wykorzystywania wizerunków, niezbędnych do realizacji umowy, tak aby możliwym było prawo …, Fundacji i Spółki jako współuprawnionych autorsko do wykorzystania utworów i artystycznych wykonań wymienionych w zawartych umowach i do rozporządzania Programem, Rejestracją i Koncertem, na określonych w umowie polach eksploatacji. Analogicznie, zawarcie tego rodzaju umów z autorami, artystami - wykonawcami, kompozytorami i realizatorami Programu i Koncertu oraz zaproszonymi przez Fundację i Spółkę gośćmi pozostawało po stronie Fundacji i Spółki.

Na podstawie zawartej umowy Strony przeniosły wzajemnie na siebie autorskie prawa majątkowe do Programu, Rejestracji i Koncertu tak aby prawa te stanowiły wspólną własność Wnioskodawcy, Fundacji i Spółki (umowa określa udział każdej ze stron we współwłasności). W wyniku przeniesienia praw Stronom przysługują wspólne prawa do eksploatacji Programu, Rejestracji i Koncertu i rozporządzania nimi w kraju i za granicą oraz prawa pokrewne, na polach eksploatacji wskazanych w umowie.

Każdej ze stron bez konieczności uzyskania zgody pozostałych Stron, przysługuje nieograniczone prawo do korzystania i rozporządzania Programem, Rejestracją i Koncertem na wszystkich nabytych polach eksploatacji (za wyjątkiem przypadku wykorzystania fragmentu Programu o długości przekraczającej wskazany w umowie limit, który miałby być nadawany u innego nadawcy niż Wnioskodawca, który to przypadek wymaga zgody Wnioskodawcy). Każdej ze Stron przysługuje prawo do wykonywania autorskich praw zależnych do Programu, Koncertu i Rejestracji. Ponadto Strony oświadczyły w umowie, że nie będą miały żadnych roszczeń względem siebie co do wpływów jakie każda ze Stron uzyska z tytułu korzystania lub rozporządzania Programem, Rejestracją lub Koncertem.

Umowa określa również zasady dostępu do Rejestracji (stanowiącej współwłasność Stron) oraz sposób przekazania Fundacji i Spółce kopii Rejestracji (m.in. parametry techniczne).

Umowa wskazuje osoby upoważnione do nadzoru programowego i artystycznego w imieniu Wnioskodawcy oraz koordynatora projektu po stronie Wnioskodawcy. Zobowiązuje Fundację i Spółkę do ścisłej współpracy z osobami reprezentującymi interesy Wnioskodawcy wymienionymi w umowie, a Wnioskodawcę uprawnia do kontroli produkcyjnej w każdej fazie przygotowania i produkcji Programu. Fundacja i Spółka zostały zobowiązanie do działania z najwyższą starannością w celu zagwarantowania Wnioskodawcy możliwości transmisji Programu i Koncertu z uwzględnieniem specyfiki rejestracji telewizyjnej na najwyższym poziomie technicznym.

Fundacja i Spółka zobowiązały się ponadto do zrealizowania Programu i Koncertu zgodnie z najlepszą wiedzą fachową i starannością jakiej wymaga dzieło tego rodzaju, przy jednoczesnym uwzględnieniu wymogów artystycznych, organizacyjnych, technicznych i finansowych Wnioskodawcy.

W umowie określono również brzmienie noty copyrightowej dotyczącej Programu emitowanego w (...), w której wymienione są wszystkie trzy Strony.

Umowa upoważnia Fundację i Spółkę do zawarcia umów z innymi podmiotami na udział w produkcji Programu i Koncertu. Ich dobór należeć będzie do Fundacji lub Spółki, przy czym nie może to naruszać postanowień umowy w zakresie praw Wnioskodawcy.

Umowa przewiduje również zapisy przewidujące odpowiedzialność każdej ze Stron względem pozostałych za niewykonanie lub nienależyte wykonanie zobowiązań wynikających z umowy (zobowiązanie do naprawienia powstałej z tego tytułu szkody).

W umowie Strony ustaliły również, że Fundacja i Spółka zobowiązały się do umieszczenia widocznego logotypu … w miejscach odbywania się …., na wszystkich materiałach reklamowych i promocyjnych itp., związanych z (...) Z kolei Wnioskodawca zobowiązał się do wielokrotnego informowania telewidzów w różnych audycjach o akcjach związanych z (...) Ponadto Wnioskodawca zobowiązał się do udostępnienia Spółce sygnału o odpowiednich parametrach technicznych oraz możliwości podłączenia się do sygnału za pomocą łącza cyfrowego (w dniu (...)).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy czynności wykonywane w ramach wspólnej realizacji przedsięwzięcia (...) nie stanowią odpłatnego świadczenia usług przez Wnioskodawcę na rzecz Fundacji i Spółki w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT ?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach realizacji wspólnego przedsięwzięcia (...) nie stanowią odpłatnego świadczenia usług na rzecz Fundacji i Spółki w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę w jakiej dokonano czynności prawnej.

Zgodnie z powyższym ustawa o VAT wskazuje jako usługę każde świadczenie, które nie stanowi dostawy w rozumieniu art. 7 tej ustawy. Podkreślić należy, iż usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

Określona czynność podlega opodatkowaniu, gdy jest wykonywana w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego odbiorcę beneficjenta tej czynności. Dodatkowo konieczne jest istnienie związku pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności, aby można było powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Przytoczona powyżej definicja świadczenia usług ma charakter otwarty. Nie oznacza to jednak, że wszelkie czynności podejmowane przez podmioty gospodarcze, o ile nie stanowią dostawy towarów, powinny być uznane za świadczenie usług.

Z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE („TSUE”) wynika kilka przesłanek, których łączne spełnienie warunkuje istnienie czynności podlegającej opodatkowaniu VAT, w tym odpłatnego świadczenia usług. Należą do nich:

• działanie w charakterze podatnika w ramach danej transakcji,
• istnienie bezpośredniego związku pomiędzy wykonanym świadczeniem, a wynagrodzeniem otrzymanym z tytułu tego świadczenia (wynagrodzenie może być określone w pieniądzu lub w naturze, lecz powinno stanowić ekwiwalent otrzymanego świadczenia),
• istnienie zindywidualizowanego konsumenta świadczenia,
• istnienie stosunku prawnego.

W kontekście definicji świadczenia usług należy dodatkowo podkreślić, że niezbędne jest istnienie określonego „świadczenia na rzecz” innego podmiotu, polegającego na działaniu lub zobowiązaniu się do powstrzymania od określonego działania (a zatem nie podlegają opodatkowaniu świadczenia wykonywane zasadniczo na „własną rzecz”).

W zaistniałym stanie faktycznym, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka zawarła umowę, której przedmiotem jest produkcja wspólnego przedsięwzięcia Finału (...) W celu realizacji przedsięwzięcia strony umowy wniosły określony wkład rzeczowy oraz finansowy. Strony ponosiły wspólną odpowiedzialność za wykonanie i organizację produkcji Programu telewizyjnego oraz Koncertu w dniu (...), a także współpracowały ze sobą nawzajem, ale niezależnie realizowały swoje zadania określone w umowie.

Podkreślić należy, że wnoszony przez Strony wkład rzeczowy oraz finansowy był niezbędnym środkiem do realizacji wspólnego przedsięwzięcia, w ramach, którego Strony podzieliły się kosztami i obowiązkami. Natomiast żadna ze Stron umowy z tytułu realizowanych przez siebie czynności w wykonaniu opisanej umowy nie otrzymywała wynagrodzenia. Wszelkie podjęte przez Strony czynności były działaniami na własną rzecz i nie występowała wzajemna wymiana świadczeń. Wspólne przedsięwzięcie było korzystne dla wszystkich Stron umowy, gdyż umożliwiało każdej z nich osiągnięcie własnych celów. Były to jednak cele zasadniczo odmienne. Dla Wnioskodawcy tym celem było pozyskanie atrakcyjnej audycji telewizyjnej przeznaczonej do emisji na antenie. Z kolei Fundacja oraz Spółka angażują się w omawiane wspólne przedsięwzięcie w celu zwiększenia skuteczności publicznej zbiórki pieniędzy na cele charytatywne. Nie można więc powiedzieć, że którakolwiek ze Stron była bezpośrednim beneficjentem działań pozostałych Stron umowy. Każda ze Stron działając na własną rzecz wykonywała część wspólnego zadania i bezpośrednie korzyści Strony uzyskiwały, każda niezależnie, z efektów tego wspólnego przedsięwzięcia.

W wyroku z dnia 9 października 2008 r., sygn. I FSK 291/08 Naczelny Sąd Administracyjny w następujący sposób odniósł się do kwestii wspólnych przedsięwzięć:

„Nie stanowią wzajemnego świadczenia usług (...) wspólne działania marketingowe dwóch podmiotów gospodarczych, których celem jest zachęcenie ich klientów do dokonania zakupów towaru u jednego z nich przy wykorzystaniu produktu drugiego.

(...) przy ustalaniu, stosownie do art. 8 ust. 1 u.p.t.u. przedmiotu opodatkowania świadczenia usług o złożonym charakterze jakie stanowią umowy kooperacyjne należy uwzględniać podstawowy cel wynikający z takich porozumień gospodarczych, a nie dokonywać wyodrębniania poszczególnych czynności służących realizacji tego celu dla potrzeb podatkowych w sposób oderwany od ich sensu gospodarczego. Celem bowiem kooperacji (współpracy, współdziałania) jest uzyskanie poprzez oddzielne, lecz skoordynowane i wspólne działania partnerów, określonego rezultatu o korzystnym dla nich wymiarze ekonomicznym. Działań takich dla celów podatku od towarów i usług nie można oceniać jednostkowo, lecz z uwzględnieniem ich charakteru jako działania złożonego i wspólnego, tworzącego w aspekcie gospodarczym jedną całość, którego końcowym efektem, jak w niniejszej sprawie, jest zachęcenie jak największej ilości wspólnych klientów partnerów do dokonania zakupów towarów (usług) u jednego z nich, dla osiągnięcia przez nich satysfakcjonującej korzyści finansowej (przychód).

Jeżeli współdziałanie takie dotyczy wspólnego programu marketingowego, pomiędzy jego uczestnikami nie dochodzi do wzajemnego świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 u.p.t.u,, gdyż po pierwsze nie da się ich racjonalnie wycenić, a po drugie w przedsięwzięciu takim nie chodzi o wzajemne świadczenie usług pomiędzy uczestnikami działań kooperacyjnych, gdyż nie z tych działań osiągają „bezpośrednią i jasno zindywidualizowaną korzyść”, lecz z osiągnięcia wspólnego celu podjętej współpracy nakierowanej na korzystne dla nich zachowanie osób trzecich (konsumentów banku i partnera)”.

W świetle powyższych rozważań należy uznać, że czynności podejmowane na podstawie opisanej umowy przez każdą ze Stron nie stanowią wzajemnego świadczenia usług. Żadna ze Stron opisanej umowy nie może być określana mianem usługodawcy względem pozostałych Stron, czy też konsumenta wzajemnej usługi. Kooperacja miała na celu realizację wspólnego przedsięwzięcia, a świadczenia stron były wykonywane na rzecz realizacji wspólnego celu, a nie na rzecz siebie nawzajem. Każda ze Stron działała we własnym interesie, w celu osiągnięcia własnych korzyści i nie ma możliwości wskazania wynagrodzenia którejkolwiek ze Stron uzyskiwanego od drugiej Strony.

Tym samym, Spółka w ramach realizacji zapisów wskazanej umowy nie świadczyła odpłatnych usług na rzecz Fundacji i Spółki. Nie można także uznać, że Fundacja i Spółka są beneficjentami (konsumentami) działań zrealizowanych przez Spółkę.

Jest to sytuacja zasadniczo inna od przypadków koprodukcji programu, w których to występuje producent wiodący, który nabywa zasadniczą część usług niezbędną do produkcji a następnie w zamian za uzyskane wkłady od innych koproducentów przenosi na nich udziały we współwłasności utworu. Przypadek taki, w którym występuje podmiot świadczący usługę na rzecz pozostałych koproducentów (producent wiodący) jest odmienny od przypadku będącego przedmiotem niniejszego wniosku, gdzie brak jest producenta wiodącego, który mógłby być uznany za świadczącego usługę na rzecz pozostałych stron umowy.

Reasumując powyższe, wobec braku spełnienia przesłanek warunkujących, aby dane działanie uznać jako odpłatne świadczenie usług należy uznać, że czynności wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach wspólnej realizacji (...).. nie stanowią odpłatnego świadczenia usług przez Wnioskodawcę na rzecz Fundacji i Spółki, w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedmiotowym stanie faktycznym.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem sprawy.

Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.