Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2.4011.732.2020.1.MD
z 12 stycznia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 1, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 5 października 2020 r. (data wpływu 13 października 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego –jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 października 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego.

We wniosku złożonym przez:

• Zainteresowaną będącą stroną postępowania:
  
  A, (…);
  
  
• Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:
  
  B, (…);

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Zainteresowani są osobami fizycznymi, mieszkają na terytorium RP i podlegają nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Zainteresowani ponadto są małżonkami. Poza granicami kraju, a to w Republice Austrii (dokładniej w okolicach miasta C) mieszka ich jedyna córka oraz ich wnukowie. Jako że Zainteresowani są w zaawansowanym wieku (rocznik 1953 oraz 1954), a ich córka mieszkająca w Austrii stanowi ich najbliższą rodzinę, planują by za kilka lat przeprowadzić się do Austrii – chcą być blisko córki i wnuków. Chcieliby pomagać córce w opiece nad wnukami, a gdy sami będą już wymagać opieki by być blisko swoich ukochanych wnuków i córki.

Zainteresowani w dniu 12 marca 2015 r. na podstawie notarialnej umowy sprzedaży (…) nabyli na prawach wspólności ustawowej lokal mieszkalny położony w D pod adresem E za cenę 145.000 zł. Lokal ten następnie wspólnie zbyli na podstawie umowy sprzedaży z dnia 16 lipca 2020 r. (…) za cenę 294.000 zł.

Zainteresowani planują w ciągu najbliższych trzech lat nabyć mieszkanie (lokal mieszkalny) w Austrii, w okolicy C, a gdy zakończą aktywność zawodową oraz wszystkie swoje sprawy w kraju przeprowadzić się do tego mieszkania. Cena nowego mieszkania z pewnością przekroczy kwotę 294.000 (tj. cenę za jaką zbyli lokal w D przy E).

W zależności od okoliczności życiowych, przeprowadzka do nowego mieszkania w Austrii może nastąpić po pewnym czasie od daty nabycia. Nabycie nastąpi najpóźniej do dnia 31 grudnia 2022 r., zaś przeprowadzka dopiero po zakończeniu ich spraw w Polsce, zorganizowaniu przeprowadzki, urządzenia mieszkania na co będą miały wpływ różne czynniki, jak choćby sytuacja finansowa (wydatki na remont, urządzenie mieszkania, stan zdrowia etc.). Niezależnie od tego, nabycie mieszkania w Austrii następuje w zamiarze realizacji tam swoich celów mieszkaniowych, które realizowane będą w dalszej kolejności po nabyciu mieszkania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Zainteresowani mogą skutecznie skorzystać z tzw. ulgi mieszkaniowej, tj. czy zachowają prawo do zwolnienia dochodu ze sprzedaży zbytej w dniu 16 lipca 2020 r. nieruchomości na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku nabycia w celu realizacji własnych celów mieszkaniowych lokalu mieszkalnego w Austrii za cenę nie niższą niż 294.000 zł w okresie do 31 grudnia 2023 r.?

Zdaniem Zainteresowanych, nabywając w celu realizacji swoich celów mieszkaniowych lokal mieszkalny położony w Austrii za cenę nie niższą niż 294.000 zł w okresie do 31 grudnia 2023 r. skutecznie skorzystają oni ze zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 u.p.d.o.f., niezależnie od tego czy wprowadzą się do nowo nabytego lokalu przed czy po 31 grudnia 2023 r.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a, źródłem przychodów jest nieodpłatne zbycie nieruchomości, o ile nie następuje ono w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości.

Natomiast stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 131 wolne od podatku są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe.

Za wydatki poniesione na cele mieszkaniowe, zgodnie z art. 21 ust. 25 u.p.d.o.f. uważa się m.in. wydatki poniesione na nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu – położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Sprzedaż mieszkania w D przy E przez Zainteresowanych nastąpiła przed upływem 5 lat od końca roku podatkowego w którym nastąpiło jego nabycie, zatem transakcja ta stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f.

Niemniej, w ocenie Zainteresowanych, w przypadku nabycia mieszkania w Austrii zgodnie z opisem stanu przyszłego, skutecznie skorzystają oni ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131, bowiem:

• nabycie nastąpi najpóźniej do dnia 31 grudnia 2023 r., a więc w okresie 3 lat od końca roku, w którym nastąpiło zbycie przedmiotowego mieszkania w D (2020 r.),
• cena mieszkania nabywanego w Austrii nie będzie niższa niż 294.000 zł, a więc nabycie nastąpi w kwocie nie niższej niż kwota przychodu ze zbycia mieszkania,
• nabyte mieszkanie (lokal mieszkalny) położony będzie w państwie członkowskim Unii Europejskiej, bowiem Austria jest członkiem Unii Europejskiej.

Ostatnią kwestią do wyjaśnienia jest, czy aby skutecznie skorzystać z ulgi mieszkaniowej wystarczy, aby nabycie lokalu mieszkalnego nastąpiło w okresie 3 lat od końca roku podatkowego w którym nastąpiło odpłatne zbycie czy też konieczne jest, aby podatnik w tym okresie zamieszkał w nabytym lokalu.

W ocenie Zainteresowanych wystarczy, aby nabycie lokalu nastąpiło w okresie 3 lat od końca roku podatkowego w którym nastąpiło odpłatne zbycie, zaś samo zamieszkanie może nastąpić później w zależności od okoliczności. Taki wniosek płynie z wykładni językowej przepisu art. 21 ust. 1 pkt 131 gdzie jest mowa o tym by w tym okresie przychód uzyskany ze zbycia nieruchomości „został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe”, nie zaś o tym by należało zamieszkać w tym czasie.

Powyższe potwierdza również szereg interpretacji, które dopuszczają choćby nawet wynajmowanie mieszkania osobom trzecim w okresie między nabyciem a zamieszkaniem w nowym lokalu, dla przykładu:

1. interpretacja indywidualna z dnia 21 listopada 2017 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, znak 0114-KDIP3-3.4011.400.2017.2.GF, zgodnie z którą: Ustawodawca nie warunkuje wprawdzie prawa do omawianego zwolnienia od określonego okresu posiadania nabytych nieruchomości lub praw majątkowych jak również nie zastrzegł czasu w jakim muszą być realizowane własne cele mieszkaniowe. Ważnym dla zastosowania zwolnienia jest jednak, aby podatnik nabył je w celu realizacji własnych potrzeb mieszkaniowych;
2. interpretacja indywidualna z dnia 27 czerwca 2017 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej znak 0114-KDIP3-1.4011.142.2017.1.KS1, zgodnie z którą: Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, że Wnioskodawczyni może skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z zakupem lokalu mieszkalnego, w sytuacji gdy w okresie trwania kontraktu o pracę i pobytu w Belgii lokal ten będzie wynajmowany i w którym Wnioskodawczyni będzie docelowo w przyszłości realizowała swoje potrzeby mieszkaniowe;
3. interpretacja indywidualna z dnia 14 sierpnia 2019 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej znak 0112-KDIL3-2.4011.246.2019.2.MKA, zgodnie z którą: Wskazując jako cel mieszkaniowy wydatki poniesione na nabycie lokalu mieszkalnego, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie określa, kiedy i jak długo podatnik powinien mieszkać w nabytym lokalu mieszkalnym, żeby nastąpiła realizacja celu mieszkaniowego. Tym samym brak jest podstaw do uznania, że podatnik nie realizuje celu mieszkaniowego w przypadku, gdy nabył lokal mieszkalny w celu zamieszkania w nim, ale w lokalu tym – z różnych powodów – zamieszka po upływie określonego czasu. W takim przypadku, prawa do zwolnienia nie pozbawia podatnika okoliczność, że np. przez jakiś czas lokal będzie wynajmowany.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 powołanej ustawy jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia wynika, że Zainteresowani są osobami fizycznymi, mieszkają na terytorium RP i podlegają nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Zainteresowani ponadto są małżonkami. Poza granicami kraju, a to w Republice Austrii (dokładniej w okolicach miasta C) mieszka ich jedyna córka oraz ich wnukowie. Jako że Zainteresowani są w zaawansowanym wieku (rocznik 1953 oraz 1954), a ich córka mieszkająca w Austrii stanowi ich najbliższą rodzinę, planują by za kilka lat przeprowadzić się do Austrii – chcą być blisko córki i wnuków. Chcieliby pomagać córce w opiece nad wnukami, a gdy sami będą już wymagać opieki by być blisko swoich ukochanych wnuków i córki. Zainteresowani w dniu 12 marca 2015 r. na podstawie notarialnej umowy sprzedaży (…) nabyli na prawach wspólności ustawowej lokal mieszkalny położony w D pod adresem E za cenę 145.000 zł. Lokal ten następnie wspólnie zbyli na podstawie umowy sprzedaży z dnia 16 lipca 2020 r. (…) za cenę 294.000 zł. Zainteresowani planują w ciągu najbliższych trzech lat nabyć mieszkanie (lokal mieszkalny) w Austrii, w okolicy C, a gdy zakończą aktywność zawodową oraz wszystkie swoje sprawy w kraju przeprowadzić się do tego mieszkania. Cena nowego mieszkania z pewnością przekroczy kwotę 294.000 (tj. cenę za jaką zbyli lokal w D przy E). W zależności od okoliczności życiowych, przeprowadzka do nowego mieszkania w Austrii może nastąpić po pewnym czasie od daty nabycia. Nabycie nastąpi najpóźniej do dnia 31 grudnia 2022 r., zaś przeprowadzka dopiero po zakończeniu ich spraw w Polsce, zorganizowaniu przeprowadzki, urządzenia mieszkania na co będą miały wpływ różne czynniki, jak choćby sytuacja finansowa (wydatki na remont, urządzenie mieszkania, stan zdrowia etc.). Niezależnie od tego, nabycie mieszkania w Austrii następuje w zamiarze realizacji tam swoich celów mieszkaniowych, które realizowane będą w dalszej kolejności po nabyciu mieszkania.

Stosownie do art. 30e ust. 1 cytowanej ustawy od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Art. 30e ust. 2 powołanej ustawy stanowi, że podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Na mocy art. 30e ust. 4 przywołanej ustawy po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W świetle zaś art. 21 ust. 1 pkt 131 powołanej ustawy, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Wedle art. 21 ust. 25 pkt 1 powołanej ustawy – za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego

• położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Zgodnie zaś z art. 21 ust. 25a przywołanej ustawy wydatki, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. a-c, uznaje się za wydatki poniesione na cele mieszkaniowe, jeżeli przed upływem okresu, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, nastąpiło nabycie własności rzeczy lub praw wymienionych w ust. 25 pkt 1 lit. a-c, w związku z którymi podatnik ponosił wydatki na nabycie.

W myśl art. 21 ust. 27 powołanej ustawy w przypadku ponoszenia wydatków na cele mieszkaniowe w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, stosuje się pod warunkiem istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, na którego terytorium podatnik ponosi wydatki na cele mieszkaniowe.

Według art. 21 ust. 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

1. nabycie gruntu lub udziału w gruncie, prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie, budynku, jego części lub udziału w budynku, lub
2. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, adaptację lub remont budynku albo jego części

• przeznaczonych na cele rekreacyjne.

Zainteresowani powzięli wątpliwość, czy zachowają prawo do zwolnienia dochodu ze sprzedaży zbytej nieruchomości na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku nabycia w celu realizacji własnych celów mieszkaniowych lokalu mieszkalnego w Austrii w ustawowym trzyletnim terminie.

W tym miejscu należy nadmienić, że okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia wynikającego z przywołanego wyżej art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym jest fakt wydatkowania począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, środków z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych na cele mieszkaniowe wskazane w art. 21 ust. 25 cytowanej ustawy.

Ustawodawca w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazał, że przychód ze sprzedaży ma zostać wydatkowany na „własne cele mieszkaniowe”. Poprzedzenie wyrażenia „cele mieszkaniowe” przymiotnikiem „własne”, świadczy o tym, że ustawodawca przewidując podstawę do zastosowania zwolnienia dopisując ten przymiotnik, przesądził, że celem nadrzędnym jest możliwość uwzględnienia przy obliczaniu dochodu zwolnionego z opodatkowania tylko takich wydatków, które poniesione zostały na zaspokojenie „własnych” potrzeb mieszkaniowych podatnika.

Katalog wydatków stanowiących własne cele mieszkaniowe podatnika wskazany w art. 21 ust. 25 ustawy ma charakter zamknięty – jest to wyliczenie enumeratywne. Ustawodawca formułując przedmiotowe zwolnienie w sposób jednoznaczny wskazał cele mieszkaniowe, realizacja których pozwala na zwolnienie z opodatkowania dochodu ze sprzedaży.

Jednym z takich celów jest m.in. nabycie nieruchomości – budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego położonego w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Jednak wyjaśnić należy, że w przypadku ponoszenia wydatków na cele mieszkaniowe w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej prawo do zwolnienia ustawodawca uzależnił od istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, na którego terytorium podatnik ponosi wydatki na cele mieszkaniowe.

W przypadku nabycia nieruchomości na terytorium Austrii warunek określony w 21 ust. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – zostanie spełniony, w myśl bowiem art. 27 ust. 1 zdanie pierwsze umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisanej w Wiedniu dnia 13 stycznia 2004 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 224, poz. 1921) właściwe organy Umawiających się Państw będą wymieniały informacje, które są niezbędne do stosowania postanowień niniejszej umowy, oraz informacje dotyczące ustawodawstwa wewnętrznego Umawiających się Państw, w odniesieniu do podatków, bez względu na ich rodzaj i nazwę, nałożonych przez Umawiające się Państwa lub ich jednostki terytorialne, lub organy lokalne w zakresie, w jakim opodatkowanie to nie jest sprzeczne z umową.

Biorąc pod uwagę powyższe, w sytuacji wydatkowania przez Zainteresowanych całego przychodu uzyskanego ze sprzedaży w 2020 r. lokalu mieszkalnego, począwszy od dnia odpłatnego zbycia, jednakże nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie ww. nieruchomości, na nabycie w Austrii lokalu mieszkalnego, w którym realizować będą własny cel mieszkaniowy – cały uzyskany ze sprzedaży dochód będzie korzystał ze zwolnienia na zasadach określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wyjaśnić przy tym należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie określa kiedy i jak długo podatnik powinien mieszkać w nabytym lokalu mieszkalnym, żeby nastąpiła realizacja celu mieszkaniowego. Tym samym brak jest podstaw do uznania, że podatnik nie realizuje celu mieszkaniowego w przypadku, gdy nabył lokal mieszkalny w celu zamieszkania w nim, ale w lokalu tym – z różnych powodów – zamieszka po upływie określonego czasu. W takim przypadku, prawa do zwolnienia nie pozbawia podatnika okoliczność, że np. przeprowadzka do nowego mieszkania może nastąpić później.

Ważne jest jedynie to, że nieruchomość została nabyta z zamiarem realizacji własnego celu mieszkaniowego – czy to od razu po jej nabyciu, czy też w czasie późniejszym.

W świetle powyższego, co do zasady, podatnik może skorzystać z omawianego zwolnienia w związku z zakupem lokalu mieszkalnego na cele mieszkalne jedynie w sytuacji, gdy nabył lokal w celu realizacji własnych celów mieszkaniowych i faktycznie realizuje lub będzie realizował w nim swoje potrzeby mieszkaniowe.

W rozpatrywanej sprawie Zainteresowani wskazali, że planują za kilka lat przeprowadzić się do Austrii, gdyż chcieliby pomagać córce w opiece nad wnukami, a gdy sami będą już wymagać opieki by być blisko swoich ukochanych wnuków i córki. W takim stanie sprawy należy stwierdzić, że lokal mieszkalny zostanie przez Zainteresowanych nabyty na własne cele mieszkaniowe w rozumieniu przepisu art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze powyższe ustalenia oraz przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że sprzedaż w 2020 r. przez Zainteresowanych lokalu mieszkalnego dokonana przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie, stanowi źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jeżeli jednak uzyskany przez Zainteresowanych przychód przeznaczony zostanie w okresie trzech lat licząc od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie na nabycie lokalu mieszkalnego położonego na terenie Republiki Austrii w celu zamieszkania w nim i do końca 2023 r. nastąpi przeniesienie na Zainteresowanych własności tego lokalu, to osiągnięty dochód korzystał będzie ze zwolnienia z opodatkowania określonego w treści art. 21 ust. 25 w zw. z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Spełnione bowiem zostaną określone w tej ustawie przesłanki uprawniające do zastosowania przedmiotowego zwolnienia, w tym warunek określony w art. 21 ust. 27 ustawy dotyczący istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, na którego terytorium Zainteresowani będą ponosili wydatki na cele mieszkaniowe. Na powyższe nie będzie miał wpływu fakt, że Zainteresowani zamieszkają w przedmiotowym lokalu mieszkalnym po upływie określonego czasu.

Wobec powyższego stanowisko Zainteresowanych należało uznać za prawidłowe.

Końcowo wyjaśnić należy, że biorąc pod uwagę treść stanowiska Zainteresowanych, wskazanie w nim, że zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów jest nieodpłatne zbycie nieruchomości, uznano jako oczywistą omyłkę pisarską.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Zainteresowanych w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

W odniesieniu zaś do przywołanych przez Zainteresowanych interpretacji wskazać należy, że dotyczą one tylko konkretnych, indywidualnych spraw, osądzonych w określonym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast organy podatkowe, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.