Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3.4012.704.2020.2.LS
z 8 stycznia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 1 października 2020 r. (data wpływu 2 października 2020 r.) uzupełnionym pismem z dnia – brak daty sporządzenia (data wpływu 2 grudnia 2020 r.) wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku stosowania mechanizmu podzielonej płatności dla dostawy domków letniskowych wraz z usługą montażu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 października 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku stosowania mechanizmu podzielonej płatności dla dostawy domków letniskowych wraz z usługą montażu. Wniosek uzupełniono w dniu 2 grudnia 2020 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka będąca czynnym podatnikiem VAT dokonuje sprzedaży wysyłkowej – domków letniskowych które zostają dostarczone do samodzielnego montażu lub zostanie wykonana usługa montażu – wiat, altan.

W dniu 2 grudnia 2020 r. Wnioskodawca w uzupełnieniu do wniosku w odpowiedzi na pytania o treści:

1. „Czy klientami/nabywcami domków letniskowych wraz z usługą montażu są podatnicy, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy?” – Wnioskodawca wskazał, że „Klientami nabywcami domków letniskowych wraz z montażem są zarówno osoby fizyczne jak i podatnicy, o których mowa w art. 15 ust 1 ustawy”.
2. „Czy sprzedaż domków letniskowych wraz z usługą montażu jest czynnością kompleksową? Jeśli tak, to należy wskazać w jaki sposób ta czynność wykazywana jest na fakturze? Natomiast jeżeli przedmiotem sprzedaży jest więcej niż jedna czynność, to należy wskazać w jaki sposób te czynności są wykazywane na fakturze, np. czy odrębnie w poszczególnych pozycjach?” – Zainteresowany wskazał, że „Usługa sprzedaży domków letniskowych wraz z montażem stanowi czynność kompleksową. Przykładowy opis na fakturze stanowi np. Duży domek letniskowy z tarasem (…) z montażem – jako jedna pozycja”.
3. „Jak skalkulowane będzie wynagrodzenie za wykonywane czynności przez Wnioskodawcę? Czy cena będzie obejmować całość świadczenia (dostawę domków letniskowych wraz z montażem)?” – Wnioskodawca odpowiedział, że „Cena obejmuje dostawę produktu wraz z montażem”.
4. „Czy występuje zależność pomiędzy wykonaniem usług – montażem, a dostawą domków letniskowych? Jeżeli tak to na czym konkretnie polega ta zależność?” – Zainteresowany wskazał, że „Występuje zależność pomiędzy wykonaniem usług – montażem a dostawa domków letniskowych. Montaż może się odbyć tylko jeśli ktoś zamówi domek. Nie można zamówić samego montażu. Z drugiej strony można zamówić dostawę domku bez montażu”.
5. „Co jest przedmiotem nabycia z punktu widzenia klienta świadczenie usług czy dostawa towarów?” – Wnioskodawca wskazał, że „Z punktu widzenia klienta przedmiotem nabycia następuje dostawa towaru. Gdy zamawia domek z montażem następuje dostawa towaru zmontowanego”.
6. „Czy czynności wykonania montażu oraz dostawa domków letniskowych są ze sobą tak ściśle powiązane, że obiektywnie rzecz biorąc tworzą z punktu widzenia nabywcy jedną całość?” – Zainteresowany wskazał, że „Tak z punktu widzenia nabywcy – montaż jest powiązany i stanowi całość”.
7. „Czy w przypadku świadczenia czynności będących przedmiotem zawartej umowy musi nastąpić wykonanie zarówno usług – montażu jak i dostawa domków letniskowych?” – Wnioskodawca wskazał, że „Klient może zamówić tylko dostawę towaru bez montażu”.
8. „Co będzie elementem dominującym (świadczeniem głównym) wykonywanych czynności (dostawa towarów czy usługa ich montażu)? Jakie okoliczności przesądzają o tym, że dany element świadczenia będzie miał charakter dominujący?” – Wnioskodawca wskazał, że „Elementem dominującym jest dostawa towaru. Montaż jest opcjonalny a wartość towaru jest kilkukrotnie wyższa niż montażu – montaż stanowi 15-20% ceny towaru”.
9. „Czy wszystkie czynności związane z wykonaniem umowy będą prowadzić do realizacji określonego celu, tj. do wykonania świadczenia głównego?” – Zainteresowany wskazał, że „Tak, czynności związane z wykonaniem umowy będą prowadzić do realizacji określonego celu”.
10. „Czy wszystkie czynności zmierzające do wykonania świadczenia głównego będą ze sobą powiązane tak ściśle, że obiektywnie rzecz biorąc będą tworzyć z ekonomicznego punktu widzenia jedną całość, którą jedynie sztucznie można byłoby podzielić?” – Wnioskodawca wskazał, że „Tak”.
11. „Jaki jest symbol PKWiU dla usługi montażu wraz z dostawą domków letniskowych do klienta zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług (PKWiU) z 2008 r., (…) – Zainteresowany wskazał, że „Symbol PKWiU stosowany do sprzedawanych produktów – 16.23.1 Wyroby stolarskie i ciesielskie dla budownictwa z drewna, z wyłączeniem drewnianych budynków prefabrykowanych”.
12. „Czy czynności wykazane na fakturze są wyszczególnione w załączniku nr 15 do ustawy o podatku od towarów i usług?” – Wnioskodawca odpowiedział, że „Produkty nie znajdują się w załączniku nr 15 do ustawy o podatku od towarów i usług”.
13. „Czy faktury dokumentujące sprzedaż – usługę montażu wraz z dostawą domków letniskowych – wystawiane na rzecz podatników opiewają na kwotę należności ogółem brutto przekraczającą 15.000 zł lub jej równowartość?” – Zainteresowany wskazał, że „Kwota uzależniona jest od produktu i wynosi poniżej oraz powyżej 15 tys. brutto”.
14. „Czy domki letniskowe dostarczane do klienta bez usługi montażu są budynkami/budowlami w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2020 r., poz. 1333, z późn. zm.)?” – Wnioskodawca wskazał, że „Nie posiadamy jednoznacznej interpretacji odnośnie zaliczenia domków letniskowych do budynków/budowli”.
15. „Czy wiaty i altany ogrodowe wskazane we wniosku stanowią budynki/budowle w rozumieniu ustawy Prawo budowlane?” – Zainteresowany wskazał, że „Nie posiadamy jednoznacznej interpretacji odnośnie zaliczenia wiat i altan ogrodowych do budynków/budowli”.
    
    

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż domków letniskowych dostarczonych do klienta wraz z usługą montażu powoduje obowiązek zastosowania mechanizmu podzielonej płatności?

Zdaniem Wnioskodawcy, dostarczenie domku letniskowego wraz z usługą montażu stanowi dostarczenie gotowego budynku, a zatem są one montowanie – wykonywane jest dzieło – nie powstanie usługa budowlana co nie powoduje konieczności wykazania mechanizmu podzielonej płatności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Na podstawie art. 2 pkt 22 ustawy – przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Regulacje dotyczące mechanizmu podzielonej płatności zawarte zostały w ustawie z dnia 15 grudnia 2017 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustawy (Dz. U. z 2018 r., poz. 62), która wprowadziła z dniem 1 lipca 2018 r. m.in. nowy blok przepisów zawartych w rozdziale 1a w art. 108a-108d ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.).

Ustawa z dnia 9 sierpnia 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2019 r., poz. 1751) wprowadza z dniem 1 listopada 2019 r. – zmiany do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług – w zakresie mechanizmu podzielonej płatności.

Zgodnie z art. 108a ust. 1 ustawy, podatnicy, którzy otrzymali fakturę z wykazaną kwotą podatku, przy dokonywaniu płatności kwoty należności wynikającej z tej faktury mogą zastosować mechanizm podzielonej płatności.

W myśl art. 108a ust. 1a, obowiązującego od dnia 1 listopada 2019 r. do dnia 31 grudnia 2020 r. – przy dokonywaniu płatności za nabyte towary lub usługi wymienione w załączniku nr 15 do ustawy, udokumentowane fakturą, w której kwota należności ogółem stanowi kwotę, o której mowa w art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców, podatnicy są obowiązani zastosować mechanizm podzielonej płatności.

Podatnik obowiązany do wystawienia faktury, o której mowa w art. 106e ust. 1 pkt 18a, jest obowiązany do przyjęcia płatności kwoty należności wynikającej z tej faktury z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności (art. 108a ust. 1b ustawy).

W myśl art. 108a ust. 2 ustawy – zastosowanie mechanizmu podzielonej płatności polega na tym, że:

1. zapłata kwoty odpowiadającej całości albo części kwoty podatku wynikającej z otrzymanej faktury jest dokonywana na rachunek VAT;
2. zapłata całości albo części kwoty odpowiadającej wartości sprzedaży netto wynikającej z otrzymanej faktury jest dokonywana na rachunek bankowy albo na rachunek w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, dla których jest prowadzony rachunek VAT, albo jest rozliczana w inny sposób.
   
   

Stosownie do art. 106b ust. 1 ustawy – podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.
   
   

Art. 2 pkt 31 ustawy stanowi, że ilekroć w przepisach ustawy jest mowa o fakturze – rozumie się przez to dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.

Na mocy art. 106g ust. 1 ustawy – faktury wystawia się co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje nabywca, a drugi zachowuje w swojej dokumentacji podatnik dokonujący sprzedaży.

Zakres informacji jakie powinna zawierać faktura, wskazany został w art. 106e ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 18a, obowiązującym do dnia 31 grudnia 2020 r. w przypadku faktur, w których kwota należności ogółem stanowi kwotę, o której mowa w art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców, obejmujących dokonaną na rzecz podatnika dostawę towarów lub świadczenie usług, o których mowa w załączniku nr 15 do ustawy – faktura powinna zawierać wyrazy „mechanizm podzielonej płatności”.

Stosownie do art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2019 r., poz. 1292 ze zm.) dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku płatniczego przedsiębiorcy, w każdym przypadku gdy:

1. stroną transakcji, z której wynika płatność, jest inny przedsiębiorca oraz
2. jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza 15 000 zł lub równowartość tej kwoty, przy czym transakcje w walutach obcych przelicza się na złote według średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania transakcji.
   
   

Natomiast załącznik nr 15 do ustawy w brzmieniu do 31 grudnia 2020 r., stanowi „Wykaz towarów i usług, o których mowa w art. 105a ust. 1, art. 106e ust. 1 pkt 18a, art. 108a ust. 1a oraz art. 108e ustawy”.

Ww. załącznik nr 15 do ustawy zawiera zamkniętą listę towarów i usług identyfikowanych przy pomocy Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), gdzie faktura dokumentująca ich dostawę musi zawierać adnotację „mechanizm podzielonej płatności”.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że obowiązek wystawiania faktur z adnotacją „mechanizm podzielonej płatności” będzie istnieć, jeżeli łącznie spełnione będą trzy warunki, tj. faktura:

1. będzie wystawiana na kwotę należności ogółem (kwotę brutto) przekraczającą 15 000 zł lub jej równowartość (art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców);
2. będzie dokumentować dostawę towarów lub świadczenie usług, o których mowa w dodawanym załączniku nr 15 do ustawy,
3. czynności będą dokonywane na rzecz podatnika.
   
   

Jednocześnie w myśl art. 106e ust. 12 i 13 ustawy, w przypadku stwierdzenia, że podatnik wystawił fakturę z naruszeniem ust. 1 pkt 18a, naczelnik urzędu skarbowego lub naczelnik urzędu celno-skarbowego ustala dodatkowe zobowiązanie podatkowe w wysokości odpowiadającej 30% kwoty podatku przypadającej na dostawę towarów lub świadczenie usług wymienionych w załączniku nr 15 do ustawy, wykazanej na tej fakturze. W stosunku do osób fizycznych, które za ten sam czyn ponoszą odpowiedzialność za wykroczenie skarbowe albo za przestępstwo skarbowe, dodatkowego zobowiązania podatkowego nie ustala się. Przepisu ust. 12 nie stosuje się, jeżeli zapłata kwoty odpowiadającej kwocie podatku przypadającej na dostawę towarów lub świadczenie usług wymienionych w załączniku nr 15 do ustawy, wykazanej na fakturze, została dokonana z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności.

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca będący czynnym podatnikiem VAT dokonuje sprzedaży wysyłkowej – domków letniskowych które zostają dostarczone do samodzielnego montażu lub zostanie wykonana usługa montażu – wiat, altan. Klientami nabywcami domków letniskowych wraz z montażem są zarówno osoby fizyczne jak i podatnicy, o których mowa w art. 15 ust 1 ustawy. Usługa sprzedaży domków letniskowych wraz z montażem stanowi czynność kompleksową. Przykładowy opis na fakturze stanowi np. Duży domek letniskowy z tarasem (…) Norwegia z montażem – jako jedna pozycja. Cena obejmuje dostawę produktu wraz z montażem. Pomiędzy wykonaniem usług – montażem a dostawa domków letniskowych występuje zależność. Montaż może się odbyć tylko jeśli ktoś zamówi domek. Nie można zamówić samego montażu. Z drugiej strony można zamówić dostawę domku bez montażu. Z punktu widzenia klienta przedmiotem nabycia następuje dostawa towaru. Gdy zamawia domek z montażem następuje dostawa. Z punktu widzenia nabywcy – montaż jest powiązany i stanowi całość. Klient może zamówić tylko dostawę towaru bez montażu. Elementem dominującym jest dostawa towaru. Montaż jest opcjonalny a wartość towaru jest kilkukrotnie wyższa niż montażu – montaż stanowi 15-20% ceny towaru. Czynności związane z wykonaniem umowy będą prowadzić do realizacji określonego celu. Wszystkie czynności zmierzające do wykonania świadczenia głównego będą ze sobą powiązane tak ściśle, że obiektywnie rzecz biorąc będą tworzyć z ekonomicznego punktu widzenia jedną całość, którą jedynie sztucznie można byłoby podzielić. Symbol PKWiU stosowany do sprzedawanych produktów – 16.23.1 Wyroby stolarskie i ciesielskie dla budownictwa z drewna, z wyłączeniem drewnianych budynków prefabrykowanych. Sprzedawane produkty nie znajdują się w załączniku nr 15 do ustawy o podatku od towarów i usług. Kwota na fakturze uzależniona jest od produktu i wynosi poniżej oraz powyżej 15 tys. brutto.

Na tle tak przedstawionych okoliczności sprawy Wnioskodawca wyraził wątpliwość, czy sprzedaż domków letniskowych dostarczonych do klienta wraz z usługą montażu powoduje obowiązek zastosowania mechanizmu podzielonej płatności.

Odnosząc się do powyższego należy w pierwszej kolejności wskazać, że obowiązek bezwzględnego stosowania mechanizmu podzielonej płatności wprowadzony przepisami obowiązującymi od dnia 1 listopada 2019 r. dotyczy wyłącznie konkretnych towarów i usług enumeratywnie wymienionych w załączniku nr 15 do ustawy. Podkreślenia wymaga, że zapis art. 108a ust. 1a ustawy, wprowadza obowiązek zastosowania mechanizmu podzielonej płatności przy regulowaniu należności z faktury, w której wartość sprzedaży brutto przekracza 15 000 zł lub równowartość tej kwoty.

W odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego należy zauważyć, że co do zasady każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy kilka świadczeń obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia jedną czynność, czynność ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia czynności nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną czynność złożoną obejmującą kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład świadczonej czynności wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu czynności złożonej.

Co istotne, aby móc wskazać, że dana czynność jest czynnością złożoną winna się ona składać z różnych świadczeń, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na czynność złożoną składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu – do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze. Natomiast czynność należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu sama w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania czynności zasadniczej. Pojedyncza czynność traktowana jest zatem jak element czynności kompleksowej wówczas, jeżeli cel świadczenia czynności pomocniczej jest zdeterminowany przez czynność główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać czynności głównej bez czynności pomocniczej.

Należy zauważyć, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz regulacje Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego sytemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), nie regulują kwestii czynności złożonych. Jednakże, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podatkiem VAT oraz na podstawie polskiego i europejskiego orzecznictwa można stwierdzić, że świadczenie obejmujące z ekonomicznego i gospodarczego punktu widzenia jedną czynność nie powinno być sztucznie dzielone.

Koncepcję opodatkowania świadczeń kompleksowych wypracował Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, w wydanych orzeczeniach. W szczególności w wyroku w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd., TSUE uznał, że każde świadczenie usług powinno być, co do zasady, traktowane jako świadczenie odrębne i niezależne. Jeżeli jednak dwa lub więcej niż dwa świadczenia (czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie dla celów podatku od wartości dodanej, do których stosuje się te same zasady opodatkowania.

Również w orzecznictwie NSA przyjmuje się, że świadczenie złożone (kompleksowe) ma miejsce wówczas, gdy relacja poszczególnych świadczeń wykonywanych przez podatnika na rzecz jednego nabywcy dzieli je na świadczenie podstawowe i świadczenia pomocnicze – tzn. takie, które umożliwiają skorzystanie ze świadczenia podstawowego lub są niezbędne dla możliwości skorzystania ze świadczenia podstawowego. Jeżeli jednak świadczenia te można rozdzielić, tak że nie zmieni to ich charakteru ani wartości z punktu widzenia nabywcy, wówczas świadczenia takie powinny być traktowane jako dwa niezależnie opodatkowane świadczenia. Zatem należy uwzględniać ochronę podstawowych zasad opodatkowania podatkiem od wartości dodanej wymagających, by każda działalność gospodarcza była traktowana w ten sam sposób. Sprzeciwia się to temu, by podmioty gospodarcze dokonujące takich samych czynności, były traktowane odmiennie w zakresie poboru tego podatku (wyrok NSA z dnia 6 maja 2015 r., I FSK 2105/13).

W przypadku, gdy wykonywana czynność stanowi dla klienta całość, nie należy jej rozbijać na poszczególne elementy składowe, lecz traktować jako jedno świadczenie, zgodnie z elementem, który nadaje całemu świadczeniu charakter dominujący. Jeśli więc wykonywanych jest więcej czynności, a są one ze sobą ściśle powiązane oraz stanowią całość pod względem ekonomicznym i gospodarczym, to wówczas dla potrzeb VAT należy potraktować je jako jedną czynność opodatkowaną. Skutkiem powyższego, świadczenie pomocnicze, co do zasady dzieli los prawny świadczenia głównego, w szczególności w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego, miejsca świadczenia, stawki podatku od towarów i usług czy sposobu dokumentowania.

Natomiast o tym, czy będziemy mieli do czynienia z dostawą towarów, czy świadczeniem usług powinien przesądzać element, który w ramach danego świadczenia ma charakter dominujący (zob. np. wyroki TSUE: z dnia 2 maja 1996 r. w sprawie C-231/94, Faaborg – Gelting Linien; z dnia 25 lutego 1999 r. w sprawie C 349/96 Card Protection Plan Ltd p-ko Commissioners of Custom and Excise; z dnia 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04, Levob Verzekeringen BV i OV Bank NV v Staatssecretaris van Financien). Jeżeli elementem dominującym w ramach danej transakcji będzie wydanie towaru w celu przeniesienia prawa do rozporządzania nim jak właściciel, natomiast pozostałe czynności będą miały charakter pomocniczy lub uboczny wówczas transakcja powinna być traktowana jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy. Natomiast w przypadku, gdy istotą transakcji będą inne czynności to mimo, że w ramach takiej transakcji może także wystąpić wydanie towaru, powinna być ona traktowana jako świadczenie usług.

Z wniosku wynika, że przedmiotem sprzedaży jest kompleksowe świadczenie – dostawa domków letniskowych wraz z usługą montażu. Bowiem jak wskazał Wnioskodawca cena obejmuje dostawę produktu wraz z montażem, pomiędzy wykonaniem usług – montażem a dostawa domków letniskowych występuje zależność. Montaż może się odbyć tylko jeśli ktoś zamówi domek. Nie można zamówić samego montażu. Z drugiej strony można zamówić dostawę domku bez montażu. Z punktu widzenia klienta przedmiotem nabycia następuje dostawa towaru. Gdy zamawia domek z montażem następuje dostawa towaru zmontowanego. Z punktu widzenia nabywcy – montaż jest powiązany i stanowi całość. Klient może zamówić tylko dostawę towaru bez montażu. Elementem dominującym jest dostawa towaru. Montaż jest opcjonalny a wartość towaru jest kilkukrotnie wyższa niż montażu – montaż stanowi 15-20% ceny towaru. Symbol PKWiU stosowany do sprzedawanych produktów to – 16.23.1 Wyroby stolarskie i ciesielskie dla budownictwa z drewna, z wyłączeniem drewnianych budynków prefabrykowanych. Ponadto – jak wskazał Zainteresowany – sprzedawane produkty nie znajdują się w załączniku nr 15 do ustawy. Przykładowy opis na fakturze stanowi np. Duży domek letniskowy z tarasem (…) z montażem – jako jedna pozycja. Cena obejmuje dostawę produktu wraz z montażem.

Zatem, biorąc powyższe informacje pod uwagę należy stwierdzić, że skoro przedmiotem dostawy jest towar wraz z montażem, tj. domek letniskowy wraz z usługą montażu i czynność ta nie jest wymieniona w załączniku nr 15 do ustawy, to nie jest ona objęta obowiązkiem stosowania „mechanizmu podzielonej płatności”.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie tut. Organ wskazuje, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie wniosku w zakresie braku obowiązku stosowania mechanizmu podzielonej płatności dla dostawy domków letniskowych wraz z usługą montażu. Natomiast w zakresie braku oznaczenia faktur sprzedaży domków letniskowych dostarczanych do klientka bez usługi montażu jak również z usługą montażu oraz wiat i altan ogrodowych kodem identyfikującym GTU¬¬_10 w ewidencji JPK¬¬_VAT zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Zatem, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

W tym miejscu należy wskazać, że do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług w zakresie przypadków, o których mowa w art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. f i lit. g ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, załączniku nr 15 do tej ustawy oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 111 ust. 8 tej ustawy, stosuje się do dnia 31 grudnia 2020 r. Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU)

Natomiast zgodnie z art. 1 pkt 39 ustawy z dnia 27 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2020 r., poz. 2419), który wszedł w życie z dniem 1 stycznia 2021 r., załącznik nr 15 do ustawy otrzymuje brzmienie określone w załączniku do niniejszej ustawy. Zatem od 1 stycznia 2021 r. dla potrzeb ustawy VAT – zał. nr 15 – stosuje się aktualną klasyfikację PKWiU z 2015 r.

Dodatkowo wskazuje się, że zgodnie z art. 42a pkt 2 ustawy – zmienionym od dnia 1 stycznia 2021 r. przez art. 1 pkt 7 ustawy z dnia 27 listopada 2020 r o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw, wiążąca informacja stawkowa, zwana dalej „WIS”, jest decyzją wydawaną na potrzeby opodatkowania podatkiem dostawy towarów, importu towarów, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów albo świadczenia usług, która zawiera: klasyfikację towaru według działu, pozycji, podpozycji lub kodu Nomenklatury scalonej (CN) albo według działu, grupy, klasy, kategorii, podkategorii lub pozycji Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług albo według sekcji, działu, grupy lub klasy Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych albo usługi według działu, grupy, klasy, kategorii, podkategorii lub pozycji Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, niezbędną do:

1. określenia stawki podatku właściwej dla towaru albo usługi,
2. stosowania przepisów ustawy oraz przepisów wykonawczych wydanych na jej podstawie - w przypadku, o którym mowa w art. 42b ust. 4.
   
   

Ponadto zmianie od 1 stycznia 2021 r. uległ również przepis art. 106e ust. 1 pkt 18a zgodnie z którym w przypadku faktur, w których kwota należności ogółem przekracza kwotę 15 000 zł lub jej równowartość wyrażoną w walucie obcej, obejmujących dokonaną na rzecz podatnika dostawę towarów lub świadczenie usług, o których mowa w załączniku nr 15 do ustawy – wyrazy „mechanizm podzielonej płatności”, przy czym do przeliczania na złote kwot wyrażonych w walucie obcej stosuje się zasady przeliczania kwot stosowane w celu określenia podstawy opodatkowania.

Natomiast, zgodnie z art. 108a ust. 1a obowiązującym od dnia 1 stycznia 2021 r. – przy dokonywaniu płatności za nabyte towary lub usługi wymienione w załączniku nr 15 do ustawy, udokumentowane fakturą, w której kwota należności ogółem przekracza kwotę 15 000 zł lub jej równowartość wyrażoną w walucie obcej, podatnicy są obowiązani zastosować mechanizm podzielonej płatności. Do przeliczenia na złote kwot wyrażonych w walucie obcej stosuje się zasady przeliczenia kwot stosowane w celu określenia podstawy opodatkowania.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.