INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 31 marca 2011r. (data wpływu 6 kwietnia 2011r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 lipca 2011r. (data wpływu 6 lipca 2011r.) oraz pismem z dnia 17 lipca 2011r. (data wpływu 20 lipca 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasadności opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży działki otrzymanej w darowiźnie – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 kwietnia 2011r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasadności opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży działki otrzymanej w darowiźnie.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 4 lipca 2011r. (data wpływu 6 lipca 2011r.) oraz pismem z dnia 17 lipca 2011r. (data wpływu 20 lipca 2011r.), będącymi odpowiedziami na wezwanie tut. organu z dnia 28 czerwca 2011r. oraz z dnia 11 lipca 2011r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest właścicielem działki rolno-budowlanej (pow. 7032 m²) na podstawie umowy darowizny z dnia 20 lutego 1991r. Działka ta w pierwotnym stanie składała się z dwóch wąskich pasów (7 m szerokości jeden) o oddzielnych numerach ewidencyjnych, które Wnioskodawca scalił w wyniku czego powstała jedna działka o nowym wspólnym numerze ewidencyjnym. W części budowlanej tej działki stoi budynek, w którym Wnioskodawca zamieszkuje wraz z rodziną od 1973r.

W 2008, 2009 i 2010 roku wspólnie z mężem Wnioskodawca dokupił przylegające do ww. działki grunty rolne o powierzchniach odpowiednio: 2655 m², 1621 m², i 773 m², które również zostały ze sobą scalone, ale nie scalone z działką nabytą w drodze darowizny. Została wydzielona droga dojazdowa do powstałych po podziale geodezyjnym działek.

W dniu 17 marca 2011 roku Wnioskodawca sprzedał część działki, którą otrzymał na podstawie aktu darowizny w 1991 roku od rodziców oraz część działki przylegającej do ww., którą to część Wnioskodawca nabył wraz z mężem w 2009 roku. Nabywcą obu sprzedanych działek jest jedna osoba, której posiadłość graniczy z odkupionym od Wnioskodawcy gruntem.

W odpowiedzi na wniosek Wnioskodawcy z zapytaniem do Izby Skarbowej, złożony dnia 17 sierpnia 2010r. została wydana interpretacja indywidualna nr IBPP1/443-788/10/LSz z dnia 30 listopada 2010r., zgodnie z którą Wnioskodawca uiścił podatek VAT od całej sprzedaży tj. od części dokupionej oraz od części otrzymanej darowizną. W związku z tym, iż w odpowiedzi na dodatkowe zapytanie Izby Skarbowej w celu uzupełnienia wniosku (wezwanie Izby Skarbowej nr IBPP1/443-788/10/LSz z dnia 18 października 2010r.) nieprecyzyjnie Wnioskodawca opisał stan faktyczny w części dotyczącej scalenia działek, Wnioskodawca prosi o ponowną interpretację zaistniałej sytuacji oraz o określenie czy może ubiegać się o zwrot zapłaconego podatku VAT od części sprzedanej działki, którą Wnioskodawca otrzymał w darowiźnie od rodziców w 1991 roku.

Wnioskodawca oświadcza, że w dniu złożenia wniosku nie toczy się w tej sprawie postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa, postępowanie kontrolne organu kontroli skarbowej.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca podał, iż jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT czynnym. Wnioskodawca złożył zgłoszenie rejestracyjne VAT-R 17 marca 2011r. w związku ze sprzedażą przedmiotowej działki.

Od sprzedanych działek w 2011 roku - zarówno od działki otrzymanej w drodze darowizny, jak i dokupionej - Wnioskodawca odprowadził podatek VAT.

Wnioskodawca złożył deklarację VAT-7, w której wykazał podatek VAT od wszystkich sprzedanych w 2011 roku działek.

Wnioskodawca otrzymał w darowiźnie od rodziców w 1991 roku dwie działki przylegające do siebie (długie ale wąskie) o osobnych numerach geodezyjnych. Otrzymane w darowiźnie działki (w 1991 roku) zabudowane były domem mieszkalnym. Dopiero w 2010 roku działki te zostały scalone w jedną działkę, którą następnie Wnioskodawca podzielił na dziewięć kawałków (działek). Na jednym z nich stoi dom Wnioskodawcy, a pozostałe są niezabudowane.

Jedną z tych niezabudowanych Wnioskodawca sprzedał w 2011 roku jednej osobie będącej właścicielem działki sąsiadującej bezpośrednio z działką Wnioskodawcy.

Sprzedana działka była nieruchomością niezabudowaną. Od chwili otrzymania darowizny od rodziców, aż do momentu sprzedaży grunt Wnioskodawca wykorzystywał wyłącznie na użytek własny. Płody, które Wnioskodawca zbierał z ww. działek służyły do konsumpcji dla Wnioskodawcy i jego rodziny. Wnioskodawca nie prowadził działalności rolniczej i nie sprzedawał zebranych płodów rolnych. Nigdy też nie dzierżawił, ani nie wynajmował ww. działek a tym samym nie czerpał żadnych pożytków z ww.

Wnioskodawca nie dokonał też uatrakcyjnienia tych działek. Jedynie został wytyczony obszar działki mający służyć w przyszłości jako dojazd do pozostałych działek. Drogi jednak Wnioskodawca nie wybudował i nie wyposażył też działek w sieci wodociągowe, ani kanalizacyjne, ani energetyczne.

W obecnej chwili, ani w najbliższym czasie Wnioskodawca nie zamierza sprzedawać żadnej z nieruchomości, które posiada. Na jednej z nich Wnioskodawca ma zamiar rozpocząć budowę domu, a pozostałe działki ma zamiar przeznaczyć w przyszłości dla swoich córek.

Sąsiedzi, będący właścicielami przyległych działek (które Wnioskodawca odkupił) wyszli z propozycją sprzedaży gruntu Wnioskodawcy, który był dla nich nieprzydatny ze względu na brak drogi dojazdowej oraz dużą odległość od obecnego miejsca zamieszkania. Wnioskodawca postanowił więc skorzystać z propozycji i zakupić od nich grunt, który przylegał do jego. Zakupiony w ten sposób grunt Wnioskodawca traktuje jako zabezpieczenie finansowe starości dla Wnioskodawcy i męża oraz zabezpieczenie finansowe przyszłości dla swoich córek.

Na jednej z działek Wnioskodawca ma zamiar rozpocząć budowę domu. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego mówi, jakie warunki muszą spełniać działki pod budowę domu. Jednym z wymienionych warunków jest minimalna szerokość działki przeznaczonej pod budowę. Działka nie może być węższa niż 20m. Działki Wnioskodawcy otrzymane w darowiźnie łącznie miały szerokości 14m. Dlatego Wnioskodawca postanowił scalić działki, przygotowując się pod przyszłą budowę. Natomiast logika, minimalizacja ponoszonych kosztów przy scalaniu oraz zaoszczędzenie czasu potrzebnego do załatwiania formalności dotyczących scalania nakazały Wnioskodawcy scalenie i podział całego posiadanego gruntu. Celem działania Wnioskodawcy nie było uatrakcyjnienie tych terenów lecz przystosowanie do swoich przyszłych planów i potrzeb.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy prawidłowo został naliczony podatek VAT od sprzedanej działki, którą Wnioskodawca nabył drogą darowizny od rodziców w 1991 roku, a która nie została scalona z dokupionymi później działkami...
2. W przypadku braku obowiązku zapłaty podatku VAT od ww. transakcji, czy Wnioskodawca może się ubiegać o zwrot zapłaconego podatku VAT...
   

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż działki otrzymanej przez Wnioskodawcę aktem darowizny w 1991 roku nie powinna być opodatkowana podatkiem VAT, ponieważ nabycie gruntu nie nastąpiło z zamiarem wykonywania czynności w ramach działalności gospodarczej.

Ponieważ Wnioskodawca ma zamiar rozpocząć budowę domu potrzebuje środków finansowych. Wnioskodawca podjął wraz z mężem decyzję o sprzedaży części gruntu celem uzyskania środków na budowę. Wnioskodawca uważa, ze nie można zatem mówić tu o celach zarobkowych ani częstotliwych.

Podobne stanowisko zawarte jest w Interpretacji Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 22 kwietnia 2010r., nr IPPP3/443-57/10-5/LK.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca podał, że w sytuacji, gdy od sprzedanego przez Wnioskodawcę gruntu, nie powinien Wnioskodawca zapłacić podatku VAT, a mimo to zapłacił, to ma prawo skorygować pierwotnie złożoną deklarację VAT-7 za tamten okres oraz ubiegać się o zwrot nadpłaty poprzez złożenie do Urzędu Skarbowego wniosku o stwierdzenie nadpłaty w podatku VAT powstałej po korekcie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Czynności te podlegają opodatkowaniu niezależnie od tego, czy zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa, o czym stanowi art. 5 ust. 2 ww. ustawy.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary rozumie się rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przepisy art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 1 ustawy o VAT definiują pojęcie dostawy towarów i świadczenia usług za wynagrodzeniem. W myśl tych przepisów przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Ustawodawca w ww. przepisach poza wskazaniem, że przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, wskazał ponadto, że za świadczenie usług uznawana jest każda transakcja, która nie stanowi dostawy towarów.

Przyjęcie podziału na dostawę towaru oraz świadczenie usług oznacza w praktyce, że wolą ustawodawcy było określenie maksymalnie szeroko przedmiotu opodatkowania podatkiem od towarów i usług, jeżeli nawet wykazane zostałoby w konkretnym przypadku, że nie występuje dostawa towarów to i tak z reguły należy opodatkować czynność kwalifikowaną wówczas jako świadczenie usług. Głównym celem wprowadzenia takiej konstrukcji jest zagwarantowanie, aby każda transakcja, która nie mogłaby zostać uznana za dostawę towarów była opodatkowana jako świadczenie usług, za wyjątkiem tych transakcji, które zostały taksatywnie wyłączone lub zwolnione z opodatkowania.

Powyższe regulacje wynikające z ustawodawstwa wspólnotowego dotyczącego harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w zakresie podatków obrotowych, wprowadzono w tym celu, aby nie dopuścić do:

1. podwójnego opodatkowania,
2. braku opodatkowania,
3. zakłócenia konkurencji.
   
   

Podstawowe bowiem znaczenie dla kształtu i funkcjonowania wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (podatku od towarów i usług) mają fundamentalne cechy tego podatku, tj.:

1. powszechność opodatkowania,
2. faktyczne opodatkowanie konsumpcji,
3. stosowanie podatku od wartości dodanej na wszystkich etapach obrotu towarami i usługami.
   
   

Realizację powyższych fundamentalnych cech podatku od towarów i usług, o których mowa wyżej, gwarantują nie tylko przepisy określające zakres przedmiotowy podatku VAT, tj. cyt. wyżej art. 5, 7 i 8 ustawy o VAT, lecz również przepisy regulujące zakres podmiotowy podatku od towarów i usług, czyli przepisy art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Oznacza to, że zgodnie z powołaną definicją działalności gospodarczej podatnikami będą również osoby, które wykonały czynności jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Przepis ten dotyczy wszystkich czynności wykonywanych okazjonalnie (w tym również dostaw działek przeznaczonych pod zabudowę). Polskie przepisy przewidują zatem uznanie za podatnika podatku od towarów i usług osoby, które okazjonalnie dokonują dostawy działek przeznaczonych pod zabudowę w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania tych czynności w sposób częstotliwy. Przepis ten został wprowadzony w celu zrównania pod względem opodatkowania podatkiem VAT podmiotów dokonujących takich samych czynności.

Podkreślić należy, że zgodnie z ww. przepisem art. 15 ust. 2 ustawy VAT okoliczności wskazujące na zamiar dokonywania tych czynności w sposób częstotliwy nie muszą być oceniane w momencie nabycia gruntu. W określonych sytuacjach o zamiarze prowadzenia działalności gospodarczej mogą świadczyć działania podejmowane po nabyciu np. danego towaru. Działalnością gospodarczą jest bowiem nie tylko rozpoczęcie sprzedaży działek przeznaczonych pod zabudowę, lecz również wykonywanie wszystkich innych czynności zmierzających do dokonania sprzedaży, w tym również czynności przygotowawcze i inwestycyjne. Definicja ta ma charakter obiektywny i bez względu na deklaracje osoby dokonującej czynności dostawy działek przeznaczonych pod zabudowę, należy rozważyć okoliczności towarzyszące danej transakcji. Podmiot dokonujący czynności związanych z dostawą działek nabywa status podatnika z chwilą rozpoczęcia tych czynności, jeżeli z okoliczności sprawy wynika, że dostawa działek ma charakter powtarzalny.

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika ponadto, iż dla uznania danego podmiotu za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Oznacza to, że aby uznać działalność podmiotu za działalność gospodarczą nie jest konieczne, aby przyniosła ona jakiekolwiek efekty. Podatnikiem jest zatem również podmiot prowadzący działalność generującą straty, a nawet podmiot, który w ogóle nie dokona żadnej sprzedaży.

Za podatnika należy uznać również osobę, która zadeklarowała zamiar prowadzenia działalności gospodarczej i poczyniła w tym celu pewne nakłady, mimo że sama działalność gospodarcza jeszcze się nie rozpoczęła, nawet w sytuacji jeśli nigdy nie zostanie rozpoczęta. Przykładowo zlecenie wykonania analizy opłacalności inwestycji, która w rezultacie nigdy faktycznie nie została zrealizowana, powinno być traktowane jako działalność gospodarcza.

Działalność gospodarcza może składać się z kilku następujących po sobie transakcji. Czynności przygotowawcze, takie jak nabycie nieruchomości, które stanowią część tych transakcji, powinny być również traktowane jako działalność gospodarcza.

Poniesienie wstępnych wydatków inwestycyjnych w celu i z zamiarem rozpoczęcia przyszłej działalności gospodarczej należy również uznać za działalność gospodarczą.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do przyszłego wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług. Tym samym wykorzystywanie majątku prywatnego przez osobę fizyczną stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Sam zamiar prowadzenia działalności gospodarczej potwierdzony obiektywnymi dowodami przesądza o potrzebie traktowania danego podmiotu jako podatnika VAT nawet wtedy, gdy przewidywana transakcja gospodarcza, która miała prowadzić do transakcji opodatkowanych, nie zostanie zrealizowana.

Kryterium prowadzenia działalności gospodarczej nie wyłącza zatem z grona podatników podatku VAT podmiotów, jeżeli dokonują one dostawy towarów jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca jest właścicielem działki rolno-budowlanej (pow. 7032 m²) otrzymanej na podstawie umowy darowizny z dnia 20 lutego 1991r. Działka ta w pierwotnym stanie składała się z dwóch wąskich pasów (7 m szerokości jeden) o oddzielnych numerach ewidencyjnych, które w 2010 roku zostały scalone w jedną działkę o nowym wspólnym numerze ewidencyjnym, podzieloną następnie na dziewięć kawałków (działek). Na jednym z nich stoi dom Wnioskodawcy, w którym zamieszkuje wraz z rodziną od 1973r., pozostałe działki są niezabudowane.

W 2008, 2009 i 2010 roku wspólnie z mężem Wnioskodawca dokupił przylegające do ww. działki grunty rolne o powierzchniach odpowiednio: 2655 m², 1621 m², i 773 m², które również zostały ze sobą scalone, ale nie scalone z działką nabytą w drodze darowizny. Została wydzielona droga dojazdowa do powstałych po podziale geodezyjnym działek.

Od chwili otrzymania darowizny od rodziców, aż do momentu sprzedaży grunt Wnioskodawca wykorzystywał wyłącznie na użytek własny. Płody, które Wnioskodawca zbierał z ww. działek służyły do konsumpcji dla Wnioskodawcy i jego rodziny. Wnioskodawca nie prowadził działalności rolniczej i nie sprzedawał zebranych płodów rolnych.

W dniu 17 marca 2011 roku Wnioskodawca sprzedał część działki, którą otrzymał na podstawie aktu darowizny w 1991 roku od rodziców oraz część działki przylegającej do ww., którą to część Wnioskodawca nabył wraz z mężem w 2009 roku. Nabywcą obu sprzedanych działek jest jedna osoba, której posiadłość graniczy z odkupionym od Wnioskodawcy gruntem. Sprzedana działka była nieruchomością niezabudowaną.

W dnia 30 listopada 2010r. została wydana interpretacja indywidualna nr IBPP1/443-788/10/LSz będąca odpowiedzią na wniosek Wnioskodawcy złożony dnia 17 sierpnia 2010r., w której tut. organ orzekł, iż sprzedaż działek rolnych przeznaczonych pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną z zabudową zagrodową, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca złożył zatem 17 marca 2011r. zgłoszenie rejestracyjne VAT-R i uiścił podatek VAT od całej sprzedaży tj. od części dokupionej oraz od części otrzymanej darowizną. Wnioskodawca złożył deklarację VAT-7, w której wykazał podatek VAT od wszystkich sprzedanych w 2011 roku działek. Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT czynnym.

W obecnej chwili, ani w najbliższym czasie Wnioskodawca nie zamierza sprzedawać żadnej z nieruchomości, które posiada. Na jednej z nich Wnioskodawca ma zamiar rozpocząć budowę domu a pozostałe działki ma zamiar przeznaczyć w przyszłości dla swoich córek.

Odnosząc przedstawiony wyżej stan faktyczny do obowiązujących w sprawie przepisów prawa, stwierdzić należy, iż Wnioskodawca powziął działania wskazujące na wykorzystanie otrzymanych nieruchomości w celu osiągnięcia korzyści majątkowych uzyskanych z ich sprzedaży. Z wniosku wynika bowiem, że działka otrzymana w darowiźnie pierwotnie składała się z dwóch wąskich pasów o oddzielnych numerach ewidencyjnych. A zatem jej kształt był bardzo niekorzystny. W związku z czym Wnioskodawca scalił ją w 2010r. w jedną działkę o nowym wspólnym numerze ewidencyjnym celem uzyskania bardziej korzystnego kształtu, który jednocześnie pozwalał już na podział gruntu, co Wnioskodawca uczynił dzieląc grunt na dziewięć kawałków (działek). Ponadto fakt dokupienia w latach 2008 – 2010 gruntów rolnych przylegających do działki otrzymanej w darowiźnie jednoznacznie wskazuje na zamiar uatrakcyjnienia działek i przygotowanie go w sposób umożliwiający jego późniejszą sprzedaż.

Jednocześnie należy zauważyć, iż we wniosku Wnioskodawcy złożonym w dniu 18 sierpnia 2010r., na podstawie którego została wydana w dniu 30 listopada 2010r. interpretacja indywidualna nr IBPP1/443-788/10/LSz (na którą powołuje się Wnioskodawca) Wnioskodawca podał, że scalone zostały wszystkie działki zarówno zakupione w latach 2008-2009-2010 jak i otrzymane w darowiźnie w 1991r., które następnie zostały podzielone na 9 działek. Podział działek został dokonany przez geodetę na polecenie Wnioskodawcy i jego męża, a przyczyną scalenia był ich bardzo niekorzystny kształt (bardzo długie i wąskie 500m x 6-7m) oraz brak drogi dojazdowej.

W przedmiotowym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej z dnia 31 marca 2011r. Wnioskodawca wskazał natomiast, iż w odpowiedzi na dodatkowe zapytanie Izby Skarbowej w celu uzupełnienia wniosku (wezwanie Izby Skarbowej nr IBPP1/443-788/ 10/LSz z dnia 18 października 2010r.) nieprecyzyjnie Wnioskodawca opisał stan faktyczny w części dotyczącej scalenia działek i dlatego prosi o ponowną interpretację zaistniałej sytuacji oraz o określenie, czy może ubiegać się o zwrot zapłaconego podatku VAT od części działki, którą Wnioskodawca otrzymał w darowiźnie od rodziców w 1991 roku.

Jednak okoliczność, że działki dokupione jak i otrzymane w darowiźnie nie zostały ze sobą scalone nie może przesądzać o tym, że Wnioskodawca nie poczynił działań w celu osiągnięcia w przyszłości korzyści majątkowych związanych ze sprzedażą działek, bowiem same czynności dokupienia gruntów przylegających do działek otrzymanych w darowiźnie oraz wydzielenie z nieruchomości 9 działek potwierdza zamiar sprzedaży działki objętej wnioskiem. Tym bardziej, że Wnioskodawca niescalone ze sobą działki (ale przylegające do siebie) sprzedał jednemu nabywcy (tj. część działki, którą otrzymał na podstawie aktu darowizny i część działki nabytej w 2009r., przylegającej do niej).

Zatem nie można uznać, iż powyższe czynności dokonane przez Wnioskodawcę tj. scalenie i podział działek nastąpił w celach osobistych Wnioskodawcy. Tym bardziej, że scalenie a następnie podział działek i sprzedaż działki nastąpiła w bardzo krótkim okresie czasu.

W związku z powyższym w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca dokonał czynności, które zmierzają do zarobkowego wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Zatem w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są działki określone w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego jako przeznaczone pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną z zabudową zagrodową (jak wskazał Wnioskodawca w opisie zdarzenia przyszłego przedstawionego w interpretacji nr IBPP1/443-788/10/LSz z dnia 30 listopada 2010r., na którą się powołuje), to sprzedaż działek otrzymanych w darowiźnie powstałych w wyniku scalenia a następnie ich podziału, z uwagi, iż podjęto działania wskazujące na zamiar wykorzystywania tych nieruchomości jako przedmiotu działalności gospodarczej, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż jak już wcześniej wskazano opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów, a grunt niewątpliwie jest towarem.

W świetle powyższego należy uznać, iż Wnioskodawca w przedmiotowej sprawie spełnia przesłanki, o których mowa w art. 15 ust. 1 i 2 kwalifikujące do uznania go za podatnika podatku VAT prowadzącego działalność gospodarczą. Tym samym Wnioskodawca zasadnie opodatkował podatkiem VAT sprzedaż działki, którą nabył drogą darowizny od rodziców i z związku z tym brak jest podstaw do otrzymania zwrotu zapłaconego podatku VAT od tej dostawy.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Przedmiotem niniejszej interpretacji nie była kwestia stawki podatku VAT lub ewentualnego zwolnienia od podatku dostawy działek nabytych wraz z mężem w latach 2008-2010, gdyż Wnioskodawca nie zadał pytania w tym zakresie i nie przedstawił własnego stanowiska w tej sprawie. Jeżeli Wnioskodawca jest zainteresowany uzyskaniem indywidualnej interpretacji w tym zakresie, winien wystąpić z odrębnym wnioskiem, w którym opisze zaistniały w tej sprawie stan faktyczny (zdarzenie przyszłe), przedstawi własne stanowisko, zada stosowne pytanie oraz uiści należną opłatę.

Zaznaczyć należy, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Ponadto należy zauważyć, iż zgodnie z brzmieniem art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, na pisemny wniosek zainteresowanego i w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną) wydaje Minister właściwy do spraw finansów publicznych. W świetle powyższego nie ma możliwości wydania interpretacji indywidualnej, dla dwóch zainteresowanych osób fizycznych na podstawie jednego wniosku. Zatem niniejsza interpretacja indywidualna odnosi się jednie do Wnioskodawcy – Pani …...

Natomiast jeżeli mąż Wnioskodawcy zainteresowany jest otrzymaniem interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wystąpienia z odrębnym wnioskiem i przedstawieniem odpowiedniego dla niego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), zapytania i własnego stanowiska w sprawie oraz dokonanie odrębnej opłaty.

Zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego.

Natomiast w myśl w art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego stanu faktycznego.

Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów, nie przeprowadza bowiem postępowania dowodowego, jest zatem związany wyłącznie opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.