Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT3.4011.681.2020.2.KR
z 15 stycznia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 listopada 2020 r. (data wpływu 18 listopada 2020 r.), uzupełnionym pismem w dniu 27 grudnia 2020 r. (data wpływu.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 listopada 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie podstawy opodatkowania przy prowadzeniu pośrednictwa handlowego w oparciu o model logistyczny, zwany dropshippingiem. Wniosek został uzupełniony pismem w dniu 27 grudnia 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca chciałby wznowić swoją jednoosobową działalność gospodarczą. Chciałby rozpocząć sprzedaż w Internecie w oparciu o model logistyczny zwany dropshippingiem. Działalność będzie polegała na przeniesieniu procesu wysyłki towaru na dostawcę i będzie prowadzona w formie pośrednictwa handlowego na portalach aukcyjnych oraz we własnym sklepie internetowym. W przedmiotowej działalności Wnioskodawca będzie wystawiał produkty od chińskiego sprzedawcy w sklepie internetowym i na aukcjach w portalach aukcyjnych. Jeżeli klient złoży zamówienie w sklepie Wnioskodawcy lub na portalu aukcyjnym i wpłaci mu z góry pieniądze za dany produkt, Wnioskodawca zamówi go i opłaci u sprzedawcy z Chin, poda dane klienta do wysyłki i sprzedawca z Chin wyśle produkt bezpośrednio do klienta. Przychodem Wnioskodawcy będzie prowizja (wpłata pieniędzy za produkt od klienta minus zapłata za produkt u Chińskiego sprzedawcy). Klient po zakupie wpłaci pieniądze bezpośrednio na konto Wnioskodawcy, a Wnioskodawca kupi produkt i opłaci go u chińskiego sprzedawcy. Będzie pośredniczyć w płatnościach oraz zamówieniach. Wnioskodawca nie będzie miał podpisanej umowy pośrednictwa ze sprzedawcą z Chin a jedynie zgodę na sprzedaż jego produktów i wykorzystywanie zdjęć. Od chińskiego sprzedawcy nie otrzyma faktury VAT za zakup, rachunku, czy innego dokumentu potwierdzającego zakup. Jedynym potwierdzeniem zakupu będzie potwierdzenie przelewu bankowego za zakup produktów po potrąceniu prowizji lub wygenerowanie przez specjalny program dowodu zakupu. Sprzedaż produktu będzie udokumentowana poprzez pobranie dowodów sprzedaży ze sklepu lub portalu aukcyjnego, albo poprzez potwierdzenie wpłat bankowych za sprzedaż na konto bankowe Wnioskodawcy. W ten sposób będą sporządzane miesięczne zestawienia zrealizowanych transakcji. Wnioskodawca nie będzie wystawiał paragonów, a jedynie fakturę/rachunek na prośbę klienta, na kwotę prowizji. W sklepie i na aukcjach w portalach aukcyjnych będzie jasno opisane w regulaminie, że Wnioskodawca jedynie pośredniczy w płatnościach i zamówieniach, oraz że dane osoby która zamawia dany produkt będą wysyłane do osób trzecich (do sprzedawcy z Chin) w celu wysłania zamówienia. Zakupiony towar nigdy nie trafi do Wnioskodawcy, tylko bezpośrednio do klienta. Wnioskodawca nie będzie importerem, ponieważ będzie tylko pośredniczył w płatnościach i zamówieniach, nie będzie sprowadzać towaru na własny rachunek i w niczyim imieniu. Przychodem będzie prowizja czyli różnica kwoty wpłaconej przez klienta a zapłatą za towar u sprzedawcy z Chin, więc podstawą opodatkowania będzie kwota prowizji. Zdarzenia gospodarcze będą ewidencjonowane w prowadzonej podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Wszystko będzie rozliczane przez księgową i będzie to rozliczane na zasadach ogólnych. Wnioskodawca nie będzie również podatnikiem podatku od towarów i usług. Świadczenie usług pośrednictwa dla dostawców zagranicznych (np. z Chin) nie podlega opodatkowaniu w Polsce, ponieważ miejscem świadczenia takiej usługi jest kraj siedziby usługobiorcy (dostawcy), czyli Chiny i w rezultacie Wnioskodawca jest zwolniony z podatku VAT. Wnioskodawca będzie pośrednikiem, więc cały obowiązek płatności cła oraz podatku VAT (jeżeli paczki z produktami przekroczą odpowiednie kwoty co do podatku VAT i cła) spoczywa na kliencie. Wnioskodawca będzie się jednak starał się sprzedawać produkty poniżej kwoty wymagającej płatności podatku VAT oraz cła, a paczki z Chin wtedy będą wysyłane jako „gifty”.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że jego intencją jest uzyskanie interpretacji indywidualnej wyłącznie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku) pytanie.

Co stanowi podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych przy prowadzeniu pośrednictwa handlowego w oparciu o model logistyczny, zwany dropshippingiem?

Przedstawiając własne stanowisko Wnioskodawca wskazał, że jego zdaniem podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych stanowi różnica pomiędzy kwotą wpłaconą przez klienta na rachunek bankowy Wnioskodawcy lub na konto (…) (z którego środki będą wypłacane również na rachunek bankowy), a kwotą wysłaną sprzedawcy z Chin w celu realizacji zamówienia. Od chińskiego sprzedawcy Wnioskodawca nie otrzyma faktury VAT za zakup, rachunku, czy innego dokumentu potwierdzającego zakup. Jedynym potwierdzeniem zakupu będzie potwierdzenie przelewu bankowego za zakup produktów po potrąceniu prowizji lub wygenerowanie przez specjalny program, który wygeneruje mi dowody zakupu, . Sprzedaż produktu będzie udokumentowana poprzez pobranie dowodów sprzedaży ze sklepu lub portalu aukcyjnego, albo poprzez potwierdzenia wpłat bankowych za sprzedaż na konto bankowe Wnioskodawcy. W ten sposób będą sporządzane miesięczne zestawienia zrealizowanych transakcji. Zdarzenia gospodarcze będą ewidencjonowane w prowadzonej podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Wnioskodawca nie będzie wystawiał paragonów, a jedynie fakturę/rachunek na kwotę prowizji, na życzenie klienta. Wnioskodawca nie będzie również podatnikiem podatku od towarów i usług. Zakupiony towar nigdy nie trafi do Wnioskodawcy, tylko bezpośrednio do klienta. Wnioskodawca nie będzie importerem ponieważ będzie tylko pośredniczył w płatnościach i zamówieniach, nie będzie sprowadzać towaru na własny rachunek i w niczyim imieniu. Przychodem zatem będzie prowizja czyli różnica kwoty wpłaconej przez klienta a zapłatą za towar u sprzedawcy z Chin i w tym przypadku podstawą opodatkowania będzie kwota prowizji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Stosownie do treści art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług (art. 14 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie z art. 24 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, u podatników, którzy prowadzą księgi rachunkowe, za dochód z działalności gospodarczej uważa się dochód wykazany na podstawie prawidłowo prowadzonych ksiąg, zmniejszony o dochody wolne od podatku i zwiększony o wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów, zaliczone uprzednio w ciężar kosztów uzyskania przychodów. Zaś u podatników osiągających dochody z działalności gospodarczej i prowadzących księgi przychodów i rozchodów dochodem z działalności jest różnica pomiędzy przychodem w rozumieniu art. 14 a kosztami uzyskania, powiększona o różnicę pomiędzy wartością remanentu końcowego i początkowego towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadków, jeżeli wartość remanentu końcowego jest wyższa niż wartość remanentu początkowego, lub pomniejszona o różnicę pomiędzy wartością remanentu początkowego i końcowego, jeżeli wartość remanentu początkowego jest wyższa (art. 24 ust. 2 zd. pierwsze ww. ustawy).

Należy przy tym również wyjaśnić, że podstawę opodatkowania zgodnie z art. 26 ust. 1 cytowanej powyżej ustawy stanowi, z zastrzeżeniem art. 29–30cb, art. 30da-30f, dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 23o, art. 23u, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e i 6 i 21 lub art. 24b ust. 1 i 2, po odliczeniu kwot wynikających z tytułów wymienionych w tym przepisie.

Mając zatem na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że jeżeli w istocie Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej będzie jedynie pośredniczył w sprzedaży towarów handlowych (nie dokonywał sprzedaży we własnym imieniu oraz nie będzie ich właścicielem), to przychodem podatkowym uzyskanym z tego tytułu będzie wartość prowizji, która stanowi różnicę pomiędzy kwotą przelaną na konto bankowe Wnioskodawcy od klienta, a kwotą przekazaną przez niego do dostawcy (właściciela towaru) tytułem poszczególnych transakcji.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Ze względu na zakres żądania Wnioskodawcy, ocenie interpretacyjnej organu podlegało wyłącznie zagadnienie przedstawione w pytaniu interpretacyjnym dotyczące ustalenia podstawy opodatkowania na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych w sytuacji świadczenia przez Wnioskodawcę usług pośrednictwa handlowego przez aukcje internetowe oraz sklep internetowy, w oparciu o przedstawiony we wniosku model logistyczny, bez rozstrzygania pozostałych kwestii poruszonych przez Wnioskodawcę we własnym stanowisku.

Jednocześnie zaznaczyć należy, że niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.