Interpretacja Szef Krajowej Administracji Skarbowej
DOP7.8101.194.2020.PBD
z 21 grudnia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Na podstawie art. 14e § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 z późn. zm.) Szef Krajowej Administracji Skarbowej, w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 19 maja 2018 r. nr 0111- KDIB3-2.4012.186.2018.2.JM, wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej dla ..., ul. S., ... W., NIP: ..., zmienia z urzędu wyżej wymienioną interpretację stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 marca 2018 r. (data wpływu 19 marca 2018 r.) uzupełnionym pismem z dnia 25 kwietnia 2018 r. (data wpływu 25 kwietnia 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej obrotu z tytułu sprzedaży usług konsultacji psychologicznych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 marca 2018 r. do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej obrotu z tytułu sprzedaży usług konsultacji psychologicznych.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 25 kwietnia 2018 r. (data wpływu 25 kwietnia 2018 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 23 kwietnia 2018 r., znak: 0111- KDIB3-2.4012.186.2018.1.JM.

We wniosku, uzupełnionym pismem z dnia 25 kwietnia 2018 r., przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Od października 2017 roku Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jako psycholog poprzez świadczenie usług w postaci konsultacji psychologicznych. Klientami Wnioskodawcy są zarówno firmy jak i osoby fizyczne. Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia z prowadzenia ewidencji przy pomocy kasy rejestrującej (kasy fiskalnej) w związku z nieprzekroczeniem rocznego limitu obrotów ze sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych w wysokości 20000 zł.

W przyszłym miesiącu Wnioskodawca chciałby rozszerzyć działalność o transport drogowy w zakresie przewozu osób taksówką. Przy działalności przewozu osób taksówką obligatoryjnie należy ewidencjonować sprzedaż przy użyciu kasy rejestrującej (fiskalnej). Kasy takie są zintegrowane z taksometrem i są nieprzenośne, nie ma w nich możliwości dodania grup produktowych czy usługowych.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że w związku z rozpoczęciem działalności gospodarczej w trakcie roku 2017 (październik) obrót ze sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, nie przekroczył w proporcji do okresu wykonywania czynności w roku 2017 kwoty 20000 zł. Wnioskodawca nie świadczy usług w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy. Wnioskodawca nie jest lekarzem. Wnioskodawca nie świadczy usług o których mowa w § 4 ust. 1 pkt 2) lit. f rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 20 grudnia 2017 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2017 r. poz. 2454). Na dzień dzisiejszy Wnioskodawca nie dokonuje jakichkolwiek dostaw bądź świadczeń usług o których mowa w § 4 powołanego wyżej rozporządzenia. Wnioskodawca zamierza świadczyć przewóz osób taksówką.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy dla działalności psychologicznej Wnioskodawca nadal będzie mógł korzystać ze zwolnienia z prowadzenia ewidencji na kasie rejestrującej do ustawowego limitu czy może dla tej działalności też będzie musiał ewidencjonować usługi przy pomocy kasy rejestrującej (fiskalnej), a więc de facto będzie musiał w wyżej opisanej sytuacji posiadać dwie kasy fiskalne.

Zdaniem Wnioskodawcy działalności te są tak od siebie odległe i niepowiązane, że nie ma konieczności dla działalności psychologicznej ewidencjonować przychodów na kasie fiskalnej do wysokości dozwolonego obrotu zwalniającego z takiego obowiązku.

Do powyższego stwierdzenia Wnioskodawcę skłoniły dotychczasowe interpretacje izb skarbowych i urzędów skarbowych w postaci:

• ITPP1/443-322/10/AJ Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 17 czerwca 2010 r.,
• ITPP1/443-798/09/AJ Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy 12 listopada 2009 r.
• P-2-443/8/06 Trzeci Urząd Skarbowy w Lublinie 8 marca 2006 r.
  
  

W dniu 19 maja 2018 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej działając na podstawie przepisu art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800) wydał interpretację indywidualną nr 0111-KDIB3-2.4012.186.2018.2.JM, w której uznał, iż w świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Po zapoznaniu się z aktami sprawy, Szef Krajowej Administracji Skarbowej stwierdza, że interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej nie jest prawidłowa.

W wyniku przeprowadzonej analizy przedmiotowej sprawy stwierdzono, że interpretacja indywidualna z dnia 19 maja 2019 r. nr 0111-KDIB3-2.4012.186.2018.2.JM, wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej jest nieprawidłowa, dlatego też uzasadnione jest dokonanie jej zmiany. Zdaniem Szefa Krajowej Administracji Skarbowej stanowisko Wnioskodawcy, wyrażone we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, jest nieprawidłowe.

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z treści art. 111 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT”, który stanowi, że podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis art. 111 ust. 1 ustawy o VAT określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Na mocy delegacji ustawowej zawartej w art. 111 ust. 8 ustawy o VAT, minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa (…).

Kwestie dotyczące zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących od dnia 1 stycznia 2018 r. reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2017 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2017 r., poz. 2454, z późn. zm.), zwane dalej „rozporządzeniem”.

Regulacje zawarte w rozporządzeniu przewidują zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących ze względu na wysokość obrotu – do określonej tym przepisem wysokości obrotów (zwolnienie podmiotowe) oraz ze względu na rodzaj prowadzonej działalności – zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia (zwolnienie przedmiotowe).

Stosownie do § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia – zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do 31 grudnia 2018 r. podatników, u których obrót zrealizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczył w poprzednim roku podatkowym kwoty 20 000 zł, a w przypadku podatników rozpoczynających w poprzednim roku podatkowym dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli obrót z tego tytułu nie przekroczył, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w poprzednim roku podatkowym, kwoty 20 000 zł.

Z kolei § 3 ust. 2 rozporządzenia stanowi, że zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, nie stosuje się do podatników, którzy w poprzednim roku podatkowym byli obowiązani do ewidencjonowania lub przestali spełniać warunki do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania.

W przypadku podatników korzystających ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, zwolnienie traci moc po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym podatnik przekroczył obrót realizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych w kwocie 20 000 zł (§ 5 ust. 1 rozporządzenia).

Powyższe zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej jest zwolnieniem podmiotowym, tj. dotyczy podmiotu.

Niezależnie od wysokości osiągniętych obrotów ustawodawca wykluczył jednak z prawa do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania dostawę towarów jak również świadczenie usług, które szczegółowo zostały określone w § 4 rozporządzenia.

Wyłączeniem z obowiązku ewidencjonowania zostały objęte m.in. usługi w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy i lekarzy dentystów, z wyłączeniem usług świadczonych przez osoby wymienione w poz. 51 załącznika do rozporządzenia (§ 4 ust. 1 pkt 2 lit. f) rozporządzenia ) oraz usługi przewozu osób oraz ich bagażu podręcznego taksówkami (§ 4 ust. 1 pkt 2 lit b) rozporządzenia).

Zgodnie z brzmieniem przepisu § 5 ust. 7 rozporządzenia w przypadku podatników korzystających ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 1 i 2, zwolnienie to traci moc z chwilą wykonania czynności, o której mowa w § 4. Zgodnie natomiast z § 5 ust. 8 rozporządzenia w przypadku, gdy przepisy ust. 1-7 przewidują różne terminy utraty mocy zwolnień, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 1 i 2, zwolnienia te tracą moc w terminie najwcześniejszym.

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jako psycholog poprzez świadczenie usług w postaci konsultacji psychologicznych (przy czym nie są to usługi lekarza i lekarza dentysty) korzystając ze zwolnienia podmiotowego na podstawie przepisu § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia. W przyszłości Wnioskodawca chciałby rozszerzyć działalność o transport drogowy w zakresie przewozu osób taksówką, tj. o działalność dla której nie stosuje się zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i § 3 rozporządzenia. W związku z powyższym Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy dla działalności psychologicznej nadal będzie mógł korzystać ze zwolnienia z prowadzenia ewidencji na kasie rejestrującej do ustawowego limitu czy może dla tej działalności też będzie musiał ewidencjonować usługi przy pomocy kasy rejestrującej.

Odnosząc powyższe przepisy do przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu zdarzenia przyszłego należy skonstatować, iż w takiej sytuacji zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej obrotu z tytułu świadczenia usług konsultacji psychologicznych, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia (jeżeli zwolnienie to nie przestało wcześniej obowiązywać w oparciu o § 5 ust. 1 rozporządzenia), zgodnie z § 5 ust. 7 rozporządzenia traci moc z chwilą wykonania usługi w zakresie przewozów osób taksówkami.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym mamy zatem do czynienia z sytuacją, w której Wnioskodawca (podatnik) prowadząc działalność gospodarczą zwolnioną podmiotowo z obowiązku rejestrowania na kasie rejestrującej (konsultacje psychologiczne) rozpoczyna wykonywanie czynności (przewóz osób taksówkami), które to czynności powodują utratę zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z chwilą wykonania tychże czynności. Oznacza to, że Wnioskodawca rozpoczynając wykonywanie czynności powodujących utratę podmiotowego zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowania kasy rejestrującej będzie zobowiązany prowadzić taką ewidencję do całości prowadzonej działalności gospodarczej (nie tylko dla usług przewozu osób ale również dla usług konsultacji psychologicznych).

Resumując w świetle powyższego należało uznać, iż stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego nie ma konieczności dla działalności psychologicznej ewidencjonowania przychodów na kasie fiskalnej do wysokości dozwolonego obrotu zwalniającego z takiego obowiązku, w przypadku równoczesnego świadczenia usług przewozu osób taksówką jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14e § 1 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa, Szef Krajowej Administracji Skarbowej może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Przepis ten nie zawiera ograniczeń czasowych, co oznacza, że jeśli stwierdzona zostanie nieprawidłowość wydanej interpretacji indywidualnej, Szef Krajowej Administracji Skarbowej może, z urzędu, zmienić ją w dowolnym czasie.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Należy wskazać, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, to interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Interpretacja dotyczy stanów faktycznych lub zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stosownie do art. 14k § 1 ustawy – Ordynacja podatkowa zastosowanie się przez wnioskodawcę do otrzymanej interpretacji indywidualnej przed jej zmianą, stwierdzeniem jej wygaśnięcia lub przed doręczeniem organowi podatkowemu odpisu prawomocnego orzeczenia sądu administracyjnego uchylającego interpretację indywidualną nie może szkodzić wnioskodawcy, jak również w przypadku nieuwzględnienia jej w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej. Powołany przepis ustanawia tzw. zasadę nieszkodzenia, która jest wyrazem funkcji gwarancyjnej (ochronnej) instytucji interpretacji indywidualnej i której szczegółowa treść została uregulowana w art. 14k-14n ww. ustawy. Skorzystanie z mocy ochronnej interpretacji indywidualnej oznacza: brak odpowiedzialności z kodeksu karnego skarbowego, brak naliczania odsetek za zwłokę, oraz w przypadku, gdy zobowiązanie nie zostało prawidłowo wykonane w wyniku zastosowania się do interpretacji oraz skutki podatkowe związane ze zdarzeniem, któremu odpowiada stan faktyczny będący przedmiotem interpretacji, miały miejsce po doręczeniu interpretacji indywidualnej - zwolnienie z obowiązku zapłaty podatku w zakresie wynikającym ze zdarzenia będącego przedmiotem interpretacji. Z mocy ochronnej interpretacji indywidualnej, która została zmieniona, wnioskodawca może nadal korzystać w odniesieniu do rozliczeń podatkowych dokonywanych za okres do końca roku, kwartału następującego po kwartale lub miesiąca następującego po miesiącu (w zależności od okresu rozliczenia podatku), w którym doręczono wnioskodawcy zmienioną interpretację indywidualną lub stwierdzono jej wygaśnięcie albo doręczono organowi podatkowemu odpis orzeczenia sądu administracyjnego uchylającego interpretację indywidualną ze stwierdzeniem jego prawomocności (por. art. 14m § 2 ustawy – Ordynacja podatkowa).

Warunkiem skorzystania z ww. ochrony jest zastosowanie się do interpretacji (zob. art. 14k § 1 i art. 14m § 1 ustawy – Ordynacja podatkowa) oraz złożenie przez podatnika wniosku, o którym mowa w art. 14m § 3 ustawy – Ordynacja podatkowa, w trakcie trwania postępowania podatkowego. Organy podatkowe bowiem nie uwzględniają z urzędu interpretacji prawa podatkowego.

Zgodnie z art. 14na ustawy – Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy – Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

POUCZENIE

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …, w terminie 30 dni od dnia jej doręczenia (art. 3 § 2 pkt 4a, art. 13 § 1 i § 2 i art. 53 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się za pośrednictwem Szefa Krajowej Administracji Skarbowej (którego działanie jest przedmiotem skargi):

- w dwóch egzemplarzach, na adres: Ministerstwo Finansów, ul. Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa (art. 47 § 1 i art. 54 § 1 ww. ustawy)

lub

- w formie dokumentu elektronicznego bez dołączania odpisów, zawierającą adres elektroniczny oraz podpisaną kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym albo podpisem osobistym, na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Ministerstwa Finansów na platformie ePUAP: /bx1qpt265q/SkrytkaESP (art. 46 § 2a, art. 47 § 3 i art. 54 § 1a ww. ustawy). Datą wniesienia skargi w formie dokumentu elektronicznego jest określona w urzędowym poświadczeniu odbioru data jej wprowadzenia do systemu teleinformatycznego Ministerstwa Finansów (art. 83 § 5 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.