2021.01.15 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.627.2020.3.KK
z 15 stycznia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 października 2020 r. (data wpływu 14 października 2020 r.) uzupełnionym pismem z dnia 16 grudnia 2020 r. (data wpływu 18 grudnia 2020 r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 3 grudnia 2020 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.627.2020.1.KK (doręczone Stronie w dniu 9 grudnia 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania paragonu zawierającego NIP jako faktury uproszczonej oraz prawa do obniżenia VAT należnego o kwoty VAT naliczonego wykazane w Paragonach z NIP Spółki do kwoty 450 zł - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 października 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, uzupełniony pismem z dnia 16 grudnia 2020 r. (data wpływu 18 grudnia 2020 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 3 grudnia 2020 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.627.2020.1.KK (doręczone w dniu 9 grudnia 2020 r.), dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania paragonu zawierającego NIP, jako faktury uproszczonej, oraz prawa do obniżenia VAT należnego o kwoty VAT naliczonego, wykazane w Paragonach z NIP Spółki do kwoty 450 zł.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Sp. z o.o. („Spółka”) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług („VAT”). W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Spółka dokonuje zakupów towarów i usług, na cele związane z tą działalnością. W niektórych przypadkach, dostawca towarów lub usług, dokumentuje sprzedaż tych towarów lub usług na rzecz Spółki paragonem fiskalnym, o którym mowa w § 2 pkt 16 rozporządzenia o kasach. Paragon zawiera wszystkie dane i informacje, o których mowa w § 25 ust. 1 rozporządzenia o kasach, tzn.:

imię i nazwisko lub nazwę dostawcy, adres punktu sprzedaży, a w przypadku sprzedaży prowadzonej w miejscach niestałych - adres siedziby lub miejsce zamieszkania podatnika;
numer identyfikacji podatkowej („NIP”) dostawcy;
numer kolejny wydruku;
datę oraz godzinę i minutę sprzedaży;
oznaczenie „PARAGON FISKALNY”;
nazwę towaru lub usługi pozwalającą na jednoznaczną ich identyfikację;
cenę jednostkową towaru lub usługi;
ilość i wartość sumaryczną sprzedaży danego towaru lub usługi z oznaczeniem literowym przypisanej stawki VAT;
wartość upustów, obniżek lub narzutów, o ile występują;
wartość sprzedaży brutto (tzn. z VAT) i wysokość VAT według poszczególnych stawek VAT z oznaczeniem literowym po uwzględnieniu upustów, obniżek lub narzutów;
wartość sprzedaży zwolnionej od VAT z oznaczeniem literowym;
łączną wysokość VAT;
łączną wartość sprzedaży brutto (tzn. z VAT);
oznaczenie waluty, w której jest zapisywana sprzedaż, przynajmniej przy łącznej wartości sprzedaży brutto(tzn. z VAT);
kolejny numer paragonu fiskalnego;
numer kasy i oznaczenie kasjera - przy więcej niż jednym stanowisku kasowym;
NIP Spółki, jako nabywcy towarów lub usług (na żądanie Spółki jako nabywcy);
logo fiskalne i numer unikatowy.

W większości przypadków, wartość sprzedaży brutto (tzn. z VAT) udokumentowanej paragonem fiskalnym, nie przekracza kwoty 450 zł. Paragony z NIP Spółki, do kwoty 450 zł, nie zawierają: nazwy Spółki jako nabywcy towarów lub usług, ani adresu Spółki.

W niektórych przypadkach, Paragony z NIP Spółki do kwoty 450 zł, zawierają dodatkowo stwierdzenie, że stanowią one jednocześnie tzw. faktury uproszczone, o których mowa w art. 106e ust. 5 pkt 3 ustawy o VAT, względnie inne stwierdzenie o takim samym (analogicznym, równoważnym) znaczeniu. Ponadto w niektórych przypadkach, Paragony z NIP Spółki do kwoty 450 zł zawierają również dodatkowy, osobny numer określany jako „numer faktury” lub „numer faktury uproszczonej” (jest to inny numer, niż pozostałe numery, zawarte w treści Paragonu z NIP Spółki do kwoty 450 zł).

Paragony z NIP Spółki do kwoty 450 zł, nie odnoszą się do:

sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju i sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;

sprzedaży, dla której nie jest podawany NIP Spółki jako nabywcy towarów lub usług;

wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów;

przypadku, o którym mowa w art. 106a pkt 2 lit. a ustawy o VAT.

W uzupełnieniu do wniosku, Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z aktualną treścią wpisu Spółki do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego, przedmiotem przeważającej działalności Spółki jest: PKD 46.46.Z - „Sprzedaż hurtowa wyrobów farmaceutycznych i medycznych”. Natomiast przedmiotem pozostałej działalności Spółki jest: PKD 47.73.Z - „Sprzedaż detaliczna wyrobów farmaceutycznych prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach”; PKD 47.74.Z - „Sprzedaż detaliczna wyrobów medycznych, włączając ortopedyczne, prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach”; PKD 46.18.Z - „Działalność agentów specjalizujących się w sprzedaży pozostałych określonych towarów”; PKD 73.1 - „Reklama”; PKD 73.11.Z -„Działalność agencji reklamowych”; PKD 73.20.Z - „Badanie rynku i opinii publicznej”.

Niezależnie od powyższego, na chwilę obecną, zasadniczy przedmiot działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę obejmuje:

odpłatne świadczenie na rzecz klienta zagranicznego usług o charakterze przygotowawczym i pomocniczym w sektorze farmaceutycznym w Polsce, które odpowiadają szeroko rozumianym usługom marketingowym i obejmują: sondowanie możliwości dystrybucyjnych, obserwację i badanie rynku, reprezentację, reklamę, wystawianie/umieszczanie artykułów reklamowych w aptekach, public relations, utrzymywanie kontaktu z hurtowniami, aptekami, pomoc w uzyskiwaniu wymaganych koncesji, pozwoleń i zezwoleń w Polsce, usługi pośrednictwa itp.;

odpłatne świadczenie na rzecz klienta zagranicznego usług zarządzania nieruchomością komercyjną położoną na terytorium Polski;

inne czynności o charakterze administracyjnym, pomocniczym i technicznym związane ze świadczeniem tych usług, o których mowa powyżej.

Spółka wykorzystuje i będzie wykorzystywać nabywane towary oraz usługi, których nabycie jest udokumentowane paragonami z NIP Spółki (w kwocie brutto do 450 zł), do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług („VAT”) - tzn. do odpłatnego świadczenia usług, o których mowa powyżej. Odpłatne świadczenie tych usług stanowi czynności podlegające opodatkowaniu VAT, z uwzględnieniem przepisów dotyczących miejsca świadczenia usług dla celów VAT.

Spółka przez „faktury uproszczone” - rozumie paragon z NIP Spółki (w kwocie brutto do 450 zł). Zakupione przez Spółkę towary i usługi, udokumentowane paragonami z NIP Spółki (w kwocie brutto do 450 zł), służą i będą służyły, wykonywanym przez Spółkę czynnościom, podlegającym opodatkowaniu VAT.

Złożony przez Spółkę wniosek o interpretację indywidualną oraz zadane w nim pytania, nie dotyczą takich paragonów z NIP Spółki (w kwocie brutto do 450 zł), które dokumentowałyby wydatki, o których mowa w art. 88 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług („ustawa o VAT”). Jeżeli Spółka otrzymywałaby paragony z NIP Spółki (w kwocie brutto do 450 zł), dotyczące takich wydatków (np. zakup usług noclegowych lub gastronomicznych), to Spółka nie odliczałaby wynikającego z nich VAT naliczonego - tak samo, jak Spółka nie odlicza VAT naliczonego z faktur dokumentujących wydatki, o których mowa w art. 88 ustawy o VAT. Brak prawa do odliczenia VAT naliczonego z jakichkolwiek dokumentów dokumentujących wydatki, o których mowa w art. 88 ustawy o VAT, jest dla Spółki oczywisty i nie jest przedmiotem wątpliwości Spółki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (pytanie 2 we wniosku):

Czy Paragony z NIP Spółki do kwoty 450 zł, stanowią tzw. faktury uproszczone, o których mowa
w art. 106e ust. 5 pkt 3 ustawy o VAT i w związku z tym Spółka ma prawo do obniżenia VAT należnego o kwoty VAT naliczonego wykazane w Paragonach z NIP Spółki do kwoty 450 zł (przy spełnieniu wszystkich pozostałych warunków obniżenia VAT należnego o kwoty VAT naliczonego, wynikających z odpowiednich przepisów)?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Spółka stoi na stanowisku, że Paragony z NIP Spółki do kwoty 450 zł, stanowią tzw. faktury uproszczone, o których mowa w art. 106e ust. 5 pkt 3 ustawy o VAT i w związku z tym Spółka ma prawo do obniżenia VAT należnego o kwoty VAT naliczonego, wykazane w Paragonach z NIP Spółki do kwoty 450 zł (przy spełnieniu wszystkich pozostałych warunków obniżenia VAT należnego o kwoty VAT naliczonego, wynikających z odpowiednich przepisów).

Uzasadnienie stanowiska Spółki:

Zgodnie z art. 2 pkt 31 ustawy o VAT, ilekroć w przepisach ustawy o VAT jest mowa o fakturze, rozumie się przez to dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą o VAT i przepisami wydanymi na jej podstawie.

W świetle tych przepisów, zasadne jest twierdzenie, że tzw. fakturą uproszczoną jest efektywnie każdy dokument, który zawiera w swojej treści wymagane dane i informacje określone w tych przepisach.

Jednocześnie, zgodnie z § 25 ust. 1 rozporządzenia o kasach, w przypadku prowadzenia przez podatnika ewidencji przy użyciu kas z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii, paragon fiskalny zawiera co najmniej:

imię i nazwisko lub nazwę podatnika, adres punktu sprzedaży, a w przypadku sprzedaży prowadzonej w miejscach niestałych - adres siedziby lub miejsce zamieszkania podatnika;
numer identyfikacji podatkowej („NIP”) podatnika;
numer kolejny wydruku;
datę oraz godzinę i minutę sprzedaży;
oznaczenie „PARAGON FISKALNY”;
nazwę towaru lub usługi pozwalającą na jednoznaczną ich identyfikację;
cenę jednostkową towaru lub usługi;
ilość i wartość sumaryczną sprzedaży danego towaru lub usługi z oznaczeniem literowym przypisanej stawki VAT;
wartość upustów, obniżek lub narzutów, o ile występują;
wartość sprzedaży brutto i wysokość VAT według poszczególnych stawek VAT z oznaczeniem literowym po uwzględnieniu upustów, obniżek lub narzutów;
wartość sprzedaży zwolnionej od VAT z oznaczeniem literowym;
łączną wysokość VAT;
łączną wartość sprzedaży brutto;
oznaczenie waluty, w której jest zapisywana sprzedaż, przynajmniej przy łącznej wartości sprzedaży brutto;
kolejny numer paragonu fiskalnego;
numer kasy i oznaczenie kasjera - przy więcej niż jednym stanowisku kasowym;
NIP nabywcy - na żądanie nabywcy;
logo fiskalne i numer unikatowy.

Jak wynika z powyższego, zakres danych i informacji w treści tzw. faktury uproszczonej oraz w treści paragonu fiskalnego jest zbieżny. W szczególności, wszystkim poszczególnym danym i informacjom w treści tzw. faktury uproszczonej, odpowiadają poszczególne dane i informacje w treści paragonu fiskalnego, tzn.:

dacie wystawienia na tzw. fakturze uproszczonej - odpowiada data oraz godzina i minuta sprzedaży na paragonie fiskalnym;
kolejnemu numerowi nadanemu w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje tzw. fakturę uproszczoną - odpowiada kolejny numer paragonu fiskalnego na paragonie fiskalnym (względnie inny numer na paragonie fiskalnym określony wyraźnie jako numer tzw. faktury uproszczonej);
imieniu i nazwisku lub nazwie podatnika na tzw. fakturze uproszczonej - odpowiada imię i nazwisko lub nazwa podatnika na paragonie fiskalnym, a adresowi podatnika na tzw. fakturze uproszczonej - odpowiada adres punktu sprzedaży, a w przypadku sprzedaży prowadzonej w miejscach niestałych adres siedziby lub miejsce zamieszkania podatnika na paragonie fiskalnym;
numerowi, za pomocą którego dostawca jest zidentyfikowany na potrzeby VAT na tzw. fakturze uproszczonej - odpowiada NIP podatnika na paragonie fiskalnym;
numerowi, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby VAT lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, na tzw. fakturze uproszczonej - odpowiada NIP nabywcy na paragonie fiskalnym (zamieszczany na paragonie fiskalnym na żądanie nabywcy);
dacie dokonania lub zakończenia dostawy towarów, lub wykonania usługi, lub dacie otrzymania zapłaty przed dokonaniem sprzedaży, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury, na tzw. fakturze uproszczonej - odpowiada data oraz godzina i minuta sprzedaży na paragonie fiskalnym;
nazwie (rodzajowi) towaru lub usługi na tzw. fakturze uproszczonej - odpowiada nazwa towaru lub usługi pozwalająca na jednoznaczną ich identyfikację na paragonie fiskalnym;
kwotom wszelkich upustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto, na tzw. fakturze uproszczonej - odpowiada wartość upustów, obniżek lub narzutów, o ile występują, na paragonie fiskalnym;
kwocie VAT od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek VAT na tzw. fakturze uproszczonej, odpowiada wysokość VAT według poszczególnych stawek VAT z oznaczeniem literowym po uwzględnieniu upustów, obniżek lub narzutów oraz łączna wysokość VAT na paragonie fiskalnym.

Kwocie należności ogółem na tzw. fakturze uproszczonej - odpowiada łączna wartość sprzedaży brutto na paragonie fiskalnym. Powyższe oznacza, że paragon fiskalny, na którym kwota należności ogółem nie przekracza kwoty 450 złotych, zawiera:

NIP nabywcy - na żądanie nabywcy;

wszystkie inne dane i informacje, które zgodnie z odpowiednimi przepisami muszą zostać zawarte w treści paragonu fiskalnego;

stanowi jednocześnie również tzw. fakturę uproszczoną, o której mowa w art. 106e ust. 5 pkt 3 ustawy o VAT.

Innymi słowy, w ocenie Spółki, w takiej sytuacji jeden i ten sam dokument stanowi zarówno paragon fiskalny, o którym mowa w § 1 pkt 16 oraz § 25 ust. 1 rozporządzenia o kasach, jak i tzw. fakturę uproszczoną, o której mowa w art. 106e ust. 5 pkt 3 ustawy o VAT.

Zdaniem Spółki, na powyższe nie wpływa w żaden sposób okoliczność, że faktury (w tym tzw. faktury uproszczone) oraz paragony fiskalne są dwiema osobnymi, wyróżnialnymi kategoriami (rodzajami) dokumentów, z których każdy jest przedmiotem uregulowań zawartych w odrębnych przepisach. Faktura (w tym również tzw. faktura uproszczona), jest definiowana w przepisach o VAT wyłącznie poprzez odwołanie się do pojęcia dokumentu oraz przez wskazanie danych i informacji, które są zawarte w jej treści. Oznacza to, że każdy dokument zawierający w swojej treści odpowiednie dane i informacje, stanowi fakturę (w tym tzw. fakturę uproszczoną) w rozumieniu odpowiednich przepisów o VAT. Nie ma przy tym przeszkód, aby ten sam dokument, spełniał również warunki wymagane do uznania go za inny rodzaj dokumentu, określonego w przepisach (np. właśnie za paragon fiskalny).

Ponadto, w samych przepisach ustawy o VAT zakładana jest sytuacja, w której paragon fiskalny, jest jednocześnie tzw. fakturą uproszczoną. Mianowicie, zgodnie z art. 106h ust. 4 ustawy o VAT, w przypadku, gdy paragon został uznany za fakturę wystawioną zgodnie z art. 106e ust. 5 pkt 3 ustawy o VAT (czyli tzw. fakturę uproszczoną), nie stosuje się art. 106h ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym w przypadku gdy faktura dotyczy sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do egzemplarza faktury pozostającego u podatnika, dołącza się paragon dokumentujący tę sprzedaż. A zatem, z brzmienia art. 106h ust. 4 ustawy o VAT wynika wprost, że paragon może zostać uznany za tzw. fakturę uproszczoną (o ile paragon zawiera wszystkie dane i informacje, które musi zawierać tzw. faktura uproszczona).

Takie stanowisko znajduje swoje potwierdzenie również w wypowiedziach przedstawicieli Ministerstwa Finansów.

Przykładowo, w serwisie internetowym Ministerstwa Finansów, w artykule dotyczącym zasad wystawiania faktur do paragonów od 1 stycznia 2020 r., stwierdzono m.in. „Jednocześnie przypominamy, że zgodnie z obecnie obowiązującymi przepisami VAT, paragon do kwoty 450 zł brutto (100 euro) z NIP nabywcy, stanowi fakturę uproszczoną, równoważną ze zwykłą fakturą. W przypadku takich paragonów (z NIP nabywcy), aby potwierdzić zakup, nabywca nie musi dodatkowo występować o zwykłą fakturę” (źródło: https://www.gov.pl/web/finanse/zasady-wystawiania-faktur-do-paragonow-od-1-stycz nia-2020-r, dostęp 5 marca 2020 r.).

Również w odpowiedzi na pytanie prasowe, Ministerstwo Finansów wyjaśniło: „ W sytuacji, gdy np. pracownik firmy w styczniu kupi paliwo do samochodu służbowego za 300 zł i poda na stacji nr NIP, to wówczas otrzyma paragon fiskalny, który o ile zawiera numer NIP nabywcy będzie stanowił fakturę uproszczoną” (źródło: Dziennik Gazeta Prawna z 18 grudnia 2019 r., numer 244/2019).

Dodatkowo, rzecznik prasowy Ministerstwa Finansów przedstawił następujące stanowisko: „Pojawiły się pewne wątpliwości, zatem warto przypomnieć. Paragon z NIP do kwoty 450 zł jest fakturą uproszczoną. W polskim prawie podatkowym, jest ona traktowana tak samo, jak zwykła faktura” (źródło: https://podatki.gazetaprawna.pl/artykuly/1454200,numer-faktury-uproszczonej-parago n-nip-jpk-vat.html, dostęp 5 marca 2020 r.).

W związku z powyższym, paragon fiskalny zawierający NIP nabywcy oraz wszystkie inne dane i informacje, które są wymagane w odniesieniu do tzw. faktury uproszczonej, stanowi tzw. fakturę uproszczoną (fakturę w rozumieniu przepisów o VAT).

Odnosząc to do stanu faktycznego będącego przedmiotem wniosku - oznacza to, że Paragony z NIP Spółki do 450 zł, zawierające wszystkie dane i informacje, które są wymagane w odniesieniu do tzw. faktury uproszczonej, stanowią tzw. faktury uproszczone (faktury w rozumieniu przepisów o VAT).

W związku z tym, w ocenie Spółki, takie Paragony z NIP Spółki do kwoty 450 zł (stanowią tzw. fakturę uproszczoną), mogą każdorazowo stanowić dokument, na podstawie którego Spółka ma prawo do obniżenia VAT należnego o kwotę VAT naliczonego, wykazaną w Paragonie z NIP Spółki do kwoty 450 zł (przy spełnieniu wszystkich pozostałych warunków obniżenia VAT należnego o kwoty VAT naliczonego, wynikających z odpowiednich przepisów).

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych VAT, podatnikowi VAT, przysługuje prawo do obniżenia kwoty VAT należnego o kwotę VAT naliczonego (z pewnymi ograniczeniami i włączeniami ). Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę VAT naliczonego stanowi- suma kwot VAT wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 10 i 10b pkt 1 ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty VAT należnego o kwotę VAT naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy w VAT, jednak nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę.

Z powyższego wynika, że otrzymanie faktury (w tym tzw. faktury uproszczonej) jest w przypadku nabycia towarów i usług podstawowym, wstępnym warunkiem uzyskania prawa do obniżenia kwoty VAT należnego o kwotę VAT naliczonego.

W związku z tym, otrzymanie przez Spółkę Paragonu z NIP Spółki do kwoty 450 zł - przy spełnieniu wszystkich pozostałych warunków obniżenia VAT należnego o kwoty VAT naliczonego, wynikających z odpowiednich przepisów - powoduje, że Spółka ma prawo do obniżenia kwoty VAT należnego o kwotę VAT naliczonego, wynikającego z Paragonu z NIP Spółki do kwoty 450 zł (stanowiącego tzw. fakturę uproszczoną).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Jak wynika z art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Obowiązek stosowania kas rejestrujących wynika bezpośrednio z art. 111 ustawy. W myśl ust. 1 ww. przepisu, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem, podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

W myśl art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy, podatnicy prowadzący ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani wystawić i wydać nabywcy paragon fiskalny lub fakturę z każdej sprzedaży:

w postaci papierowej lub
za zgodą nabywcy, w postaci elektronicznej, przesyłając ten dokument w sposób z nim uzgodniony.

Sposób prowadzenia przez podatników ewidencji oraz warunki używania kas rejestrujących, określono w rozporządzeniu Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r., w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2019 r. poz. 816 z późn. zm.) zwanego dalej rozporządzeniem.

Przez paragon fiskalny albo fakturę rozumie się dokument fiskalny wystawiany przy użyciu kasy dla nabywcy, potwierdzający dokonanie sprzedaży (§ 2 pkt 16 rozporządzenia).

Zgodnie z § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia, podatnicy prowadzą ewidencję każdej czynności sprzedaży, w tym sprzedaży zwolnionej od podatku, przy użyciu kas, które zostały nabyte w okresie obowiązywania potwierdzenia, że kasa spełnia funkcje wymienione odpowiednio w art. 111 ust. 6a lub w art. 145a ust. 2 ustawy oraz wymagania techniczne (kryteria i warunki techniczne) dla kas, wyłącznie w trybie fiskalnym pracy tej kasy, po dokonaniu jej fiskalizacji.

Natomiast w myśl § 6 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, podatnicy, prowadząc ewidencję wystawiają i wydają nabywcy, bez jego żądania, paragon fiskalny podczas dokonywania sprzedaży, nie później niż z chwilą przyjęcia należności, bez względu na formę płatności, z zastrzeżeniem § 12.

Jak wynika z § 25 ust. 1 rozporządzenia w przypadku prowadzenia przez podatnika ewidencji przy użyciu kas z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii, paragon fiskalny zawiera co najmniej:

imię i nazwisko lub nazwę podatnika, adres punktu sprzedaży, a w przypadku sprzedaży prowadzonej w miejscach niestałych - adres siedziby lub miejsce zamieszkania podatnika;
numer identyfikacji podatkowej (NIP) podatnika;
numer kolejny wydruku;
datę oraz godzinę i minutę sprzedaży;
oznaczenie „PARAGON FISKALNY”;
nazwę towaru lub usługi pozwalającą na jednoznaczną ich identyfikację;
cenę jednostkową towaru lub usługi;
ilość i wartość sumaryczną sprzedaży danego towaru lub usługi z oznaczeniem literowym przypisanej stawki podatku;
wartość opustów, obniżek lub narzutów, o ile występują;
wartość sprzedaży brutto i wysokość podatku według poszczególnych stawek podatku z oznaczeniem literowym po uwzględnieniu opustów, obniżek lub narzutów;
wartość sprzedaży zwolnionej od podatku z oznaczeniem literowym;
łączną wysokość podatku;
łączną wartość sprzedaży brutto;
oznaczenie waluty, w której jest zapisywana sprzedaż, przynajmniej przy łącznej wartości sprzedaży brutto;
kolejny numer paragonu fiskalnego;
numer kasy i oznaczenie kasjera - przy więcej niż jednym stanowisku kasowym;
numer identyfikacji podatkowej (NIP) nabywcy - na żądanie nabywcy;
logo fiskalne i numer unikatowy.

Z cytowanego wyżej art. 111 ust. 1 ustawy jednoznacznie wynika, że obowiązek ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej ciąży na podatnikach dokonujących sprzedaży na rzecz dwóch rodzajów podmiotów, mianowicie osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Należy podkreślić, że obowiązek ten dotyczy wyłącznie sprzedaży, która została dokonana na rzecz tych wyżej wymienionych podmiotów. Tym samym obowiązek ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej nie wystąpi w przypadku sprzedaży na rzecz innych podmiotów, bowiem sprzedaż na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą (w tym osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą) należy udokumentować fakturą. Jednocześnie przepisy ustawy nie zabraniają ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kas rejestrujących na rzecz ww. podmiotów. W takim przypadku należy pamiętać, że ustawodawca do takiej sprzedaży przewidział określone warunki ewidencyjne.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Zgodnie z art. 106b ust. 2 ustawy, podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

Jak stanowi art. 106b ust. 3 ustawy, na żądanie nabywcy towaru lub usługi, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1,
sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

- jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów - co do zasady - podatnik VAT jest zobowiązany, wystawiać fakturę dokumentującą sprzedaż towarów i usług na rzecz innego podatnika. Zatem ustawodawca nie nakłada na podatników obowiązku wystawiania faktur dokumentujących sprzedaż realizowaną na rzecz podmiotów niebędących podatnikami VAT. Niemniej jednak, stosownie do art. 106b ust. 3 pkt 1 ustawy, na zgłoszone w odpowiednim terminie żądanie nabywcy (niebędącego podatnikiem), podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż. Zasada ta nie dotyczy czynności wymienionych w art. 19a ust. 5 pkt 4 ustawy.

Zgodnie z brzmieniem art. 106e ust. 1 ustawy, faktura powinna zawierać m.in.:

datę wystawienia;
kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
stawkę podatku;
sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
kwotę należności ogółem (...).

W myśl art. 106e ust. 5 pkt 3 ustawy o VAT, faktura może nie zawierać, w przypadku gdy kwota należności ogółem nie przekracza kwoty 450 zł albo kwoty 100 euro, danych określonych
w ust. 1 pkt 3 dotyczących nabywcy i danych określonych w ust. 1 pkt 8, 9 i 11-14, pod warunkiem, że zawiera dane pozwalające określić dla poszczególnych stawek podatku - kwotę podatku.

Z kolei art. 106g ust. 1 ustawy stanowi, że faktury wystawia się co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje nabywca, a drugi zachowuje w swojej dokumentacji podatnik dokonujący sprzedaży.

Stosownie do art. 106h ust. 1 ustawy - w przypadku gdy faktura dotyczy sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do egzemplarza faktury pozostającego u podatnika, dołącza się paragon dokumentujący tę sprzedaż.

Na mocy art. 106h ust. 2 ustawy - przepis ust. 1 nie dotyczy sprzedaży dokumentowanej fakturą wystawianą przy zastosowaniu kasy rejestrującej, w przypadkach gdy wartość sprzedaży i kwota podatku są zaewidencjonowane w raporcie fiskalnym, dobowym kasy.

W przypadku gdy faktura w formie elektronicznej dotyczy sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, podatnik zostawia w dokumentacji paragon dotyczący tej sprzedaży z danymi identyfikującymi tę fakturę (art. 106h ust. 3 ustawy).

Zgodnie z art. 106h ust. 4 ustawy - przepisu ust. 1 nie stosuje się w przypadku, gdy paragon został uznany za fakturę wystawioną zgodnie z art. 106e ust. 5 pkt 3.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Spółka dokonuje zakupów towarów i usług, na cele związane z tą działalnością.

W niektórych przypadkach, dostawca towarów lub usług, dokumentuje sprzedaż tych towarów lub usług na rzecz Spółki, paragonem fiskalnym, o którym mowa w § 2 pkt 16 rozporządzenia o kasach, zawierającym wszystkie dane i informacje, o których mowa w § 25 ust. 1 rozporządzenia o kasach.

W większości przypadków, wartość sprzedaży brutto udokumentowanej paragonem fiskalnym, nie przekracza kwoty 450 zł. Paragony z NIP Spółki, do kwoty 450 zł, nie zawierają: nazwy Spółki jako nabywcy towarów lub usług, ani adresu Spółki.

Paragony z NIP Spółki do kwoty 450 zł, zawierają dodatkowo stwierdzenie, że stanowią one jednocześnie tzw. faktury uproszczone, o których mowa w art. 106e ust. 5 pkt 3 ustawy o VAT, względnie inne stwierdzenie o takim samym znaczeniu. Ponadto w niektórych przypadkach, Paragony z NIP Spółki do kwoty 450 zł zawierają również dodatkowy, osobny numer określany jako „numer faktury” lub „numer faktury uproszczonej” (jest to inny numer niż pozostałe numery zawarte w treści Paragonu z NIP Spółki do kwoty 450 zł).

Paragony z NIP Spółki do kwoty 450 zł nie odnoszą się do:

sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju i sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
sprzedaży, dla której nie jest podawany NIP Spółki jako nabywcy towarów lub usług;
wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów;
przypadku, o którym mowa w art. 106a pkt 2 lit. a ustawy o VAT.

Spółka wykorzystuje i będzie wykorzystywać nabywane towary oraz usługi, których nabycie jest udokumentowane paragonami z NIP Spółki (w kwocie brutto do 450 zł), do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług tzn. do odpłatnego świadczenia usług, o których mowa powyżej. Odpłatne świadczenie tych usług, stanowi czynności podlegające opodatkowaniu VAT, z uwzględnieniem przepisów dotyczących miejsca świadczenia usług dla celów VAT.

Spółka przez „faktury uproszczone”, rozumie paragon z NIP Spółki (w kwocie brutto do 450 zł). Zakupione przez Spółkę towary i usługi, udokumentowane paragonami z NIP Spółki (w kwocie brutto do 450 zł), służą i będą służyły, wykonywanym przez Spółkę czynnościom, podlegającym opodatkowaniu VAT.

Jeżeli Spółka otrzyma paragony z NIP Spółki (w kwocie brutto do 450 zł), dotyczące wydatków, o których mowa w art. 88 ustawy (np. zakup usług noclegowych lub gastronomicznych), to Spółka nie będzie odliczać wynikającego z nich podatku VAT naliczonego - tak samo, jak Spółka nie odlicza VAT naliczonego z faktur dokumentujących wydatki, o których mowa w tym przepisie. Brak prawa do odliczenia VAT naliczonego z jakichkolwiek dokumentów dokumentujących wydatki, o których mowa w art. 88 ustawy o VAT, nie jest przedmiotem wątpliwości Spółki.

Ad 1

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą uznania Paragonów z NIP Spółki do kwoty 450 zł, za tzw. fakturę uproszczoną, o której mowa w art. 106e ust. 5 pkt 3 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, Paragony z NIP Spółki do kwoty 450 zł, stanowią tzw. faktury uproszczone, o których mowa w art. 106e ust. 5 pkt 3 ustawy o VAT.

Wskazać w tym miejscu należy, że paragon dokumentujący sprzedaż do kwoty 450 zł brutto lub 100 euro, zawierający numer NIP Spółki oraz pozostałe dane wymagane dla faktury z wyłączeniem danych wskazanych w art. 106e ust. 5 pkt 3 ustawy, stanowi fakturę uproszczoną, traktowaną jak zwykła faktura. W przypadku takich paragonów, należy je traktować jak zwykłą fakturę. W praktyce oznacza to, że Spółka otrzymuje paragon fiskalny dokumentujący sprzedaż, stanowiący jednocześnie fakturę uproszczoną. Paragon w takim przypadku, zawiera wszystkie dane, wymagane zgodnie z przepisami rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących oraz dodatkowo NIP Spółki.

Mając na uwadze powyższe oraz wątpliwości Wnioskodawcy, należy zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że skoro otrzyma paragon na kwotę nieprzekraczającą 450 zł lub 100 euro (jeżeli kwota ta określona jest w euro) zawierającym Jego NIP oraz pozostałe dane wymagane ustawą, to paragon fiskalny stanowi tzw. fakturę uproszczoną, o których mowa w art. 106e ust. 5 pkt 3 ustawy i jest traktowany na równi z fakturą wystawioną na zasadach ogólnych.

Ponadto, Spółka ma wątpliwości dotyczące prawa do obniżenia VAT należnego o kwoty VAT naliczonego wykazanego w Paragonach z NIP Spółki do 450 zł (przy spełnieniu wszystkich pozostałych warunków obniżenia VAT należnego o kwoty VAT naliczonego, wynikających z odpowiednich przepisów).

W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z ww. przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego, jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona wyżej zasada, wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Na mocy art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Zgodnie z art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Jak wynika z wniosku, zakupione przez Spółkę towary i usługi udokumentowane paragonami z NIP Spółki (w kwocie brutto do 450 zł), służą i będą służyły, wykonywanym przez Spółkę czynnościom, podlegającym opodatkowaniu VAT. Jak wskazała Spółka, w przypadku otrzymania paragonu z NIP Spółki w kwocie brutto do 450 zł. dotyczącego zakupów wymienionych w art. 88 ustawy, podobnie jak w przypadku takich faktur, Spółka nie będzie odliczać podatku VAT naliczonego z tych paragonów.

W związku z tym, Spółka z otrzymanych Paragonów z NIP Spółki do kwoty 450 zł ma prawo do obniżenia kwoty VAT należnego o kwotę VAT naliczonego wykazanego w tych Paragonach, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy VAT.

W związku z tym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin