Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-3.4015.162.2020.1.JS
z 14 stycznia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325, ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 2 listopada 2020 r. (data wpływu – 4 listopada 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych ustanowienia nieodpłatnej służebności przesyłu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 listopada 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych ustanowienia nieodpłatnej służebności przesyłu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną i prowadzi działalność gospodarczą pod firmą (...). Wnioskodawczyni jest przedsiębiorcą telekomunikacyjnym wpisanym do rejestru przedsiębiorców telekomunikacyjnych prowadzonego przez Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej pod numerem (...).

W celu wykonywania działalności telekomunikacyjnej Wnioskodawczyni buduje infrastrukturę telekomunikacyjną na różnych terenach. Wnioskodawczyni świadczy m.in. usługi w zakresie zapewnienia dostępu do Internetu w technologii światłowodowej, w przypadku której to technologii konieczne jest doprowadzenie sygnału do abonenta za pomocą kabla telekomunikacyjnego. Na potrzeby budowy oraz późniejszej eksploatacji infrastruktury Wnioskodawczyni uzyskuje tytuły prawne do nieruchomości.

Aktualnie Wnioskodawczyni planuje rozpoczęcie nowej inwestycji telekomunikacyjnej, na potrzeby której musi uzyskać tytuły prawne do kolejnych nieruchomości, na których zamierza umieścić swoją infrastrukturę. Innymi słowy, aby legalnie wybudować i eksploatować infrastrukturę na danej nieruchomości, Wnioskodawczyni musi uzyskać właściwą zgodę dysponenta tej nieruchomości. Ponieważ na Wnioskodawczyni ciąży ustawowy obowiązek zapewnienia ciągłości świadczenia usług swoim abonentom, zależy jej na uzyskaniu jak najbardziej trwałego tytułu prawnego do nieruchomości - najlepiej takiego, który będzie skuteczny wobec każdoczesnego właściciela nieruchomości i będzie przyznawał prawo do korzystania z nieruchomości każdoczesnemu właścicielowi infrastruktury. Celowym i zasadnym byłoby zatem nabycie przez Wnioskodawczynię ograniczonego prawa rzeczowego do nieruchomości w postaci służebności przesyłu.

Zgodnie z przepisem art. 3051 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2019 r., poz. 1145, ze zm.), nieruchomość można obciążyć na rzecz przedsiębiorcy, który zamierza wybudować lub którego własność stanowią urządzenia, o których mowa w art. 49 § 1, prawem polegającym na tym, że przedsiębiorca może korzystać w oznaczonym zakresie z nieruchomości obciążonej, zgodnie z przeznaczeniem tych urządzeń (służebność przesyłu). Urządzeniami przesyłowymi, o których mowa w art. 49 § 1 Kodeksu cywilnego, są m.in. urządzenia stanowiące elementy infrastruktury telekomunikacyjnej, wykorzystywanej przez przedsiębiorcę telekomunikacyjnego do prowadzenia działalności polegającej na świadczeniu usług telekomunikacyjnych. Status urządzeń infrastruktury telekomunikacyjnej, jako urządzeń przesyłowych, potwierdził Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 13 grudnia 1988 r. w sprawie o sygnaturze akt II CKN 216/98.

Ze wstępnych negocjacji przeprowadzonych z dysponentami nieruchomości, na których Wnioskodawczyni chciałby umieścić swoją infrastrukturę, wynika, że możliwe jest ustanowienie przez te podmioty na rzecz Wnioskodawczyni ograniczonego prawa rzeczowego do nieruchomości w postaci służebności przesyłu. Ustanowienie służebności przesyłu miałoby się odbyć pod tytułem darmym, to jest nieodpłatnie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy ustanowienie nieodpłatnej służebności przesyłu - obejmującej umieszczenie na nieruchomości urządzeń przesyłowych w postaci infrastruktury telekomunikacyjnej oraz ich późniejszą eksploatację, w tym konserwację, naprawę, przeglądy, pomiary, modernizację, rozbudowę, przebudowę, remonty, wymianę zniszczonych lub zużytych elementów, usuwanie usterek lub awarii - na rzecz przedsiębiorcy telekomunikacyjnego będącego osobą fizyczną (tj. właściciela urządzeń przesyłowych) podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn?

Zdaniem Wnioskodawczyni, ustanowienie nieodpłatnej służebności przesyłu - obejmującej umieszczenie na nieruchomości urządzeń przesyłowych w postaci infrastruktury telekomunikacyjnej oraz ich późniejszą eksploatację, w tym konserwację, naprawę, przeglądy, pomiary, modernizację, rozbudowę, przebudowę, remonty, wymianę zniszczonych lub zużytych elementów, usuwanie usterek lub awarii - na rzecz przedsiębiorcy telekomunikacyjnego będącego osobą fizyczną (tj. właściciela urządzeń przesyłowych) nie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn z przyczyn nakreślonych poniżej.

Zgodnie z przepisem art. 1 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2019 r., poz. 1813, ze zm.), podatkowi od spadków i darowizn, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.

Przepisy Kodeksu cywilnego wymieniają kilka rodzajów służebności: służebności gruntowe (art. 285-295 Kodeksu cywilnego), służebności osobiste (art. 296-305 Kodeksu cywilnego) oraz służebność przesyłu (art. 3051 - 3054 Kodeksu cywilnego). Służebności te różnią się od siebie - mają odmienny charakter oraz funkcje.

Służebności gruntowe służą zwiększeniu użyteczności nieruchomości władnącej i są prawnorzeczowym instrumentem kształtowania stosunków sąsiedzkich. Służebność gruntowa jest prawem ustanawianym na danej nieruchomości (tzw. nieruchomości obciążonej) na rzecz każdoczesnego właściciela innej nieruchomości (tzw. nieruchomości władnącej). Prawo to jest związane z własnością nieruchomości władnącej. Służebność osobista stanowi majątkowe prawo podmiotowe (ograniczone prawo rzeczowe) „przywiązane do osoby”.

Służebność osobista to ograniczone prawo rzeczowe obciążające nieruchomość na rzecz oznaczonej osoby fizycznej.

Służebność przesyłu niejako wywodzi się ze służebności gruntowej. Do służebności przesyłu w zakresie nieuregulowanym w przepisach Kodeksu cywilnego, stosuje się odpowiednio przepisy o służebnościach gruntowych. Służebność przesyłu jest ograniczonym prawem rzeczowym, którym można obciążyć nieruchomość na rzecz przedsiębiorcy będącego właścicielem lub zamierzającego wybudować urządzenia, o których mowa w art. 49 § 1 Kodeksu cywilnego. Służebność przesyłu polega na uprawnieniu do korzystania w oznaczonym zakresie z nieruchomości obciążonej. Pomimo tego, że służebność przesyłu jest ustanawiana na rzecz przedsiębiorcy. Nie jest ona przypisana do określonego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, na rzecz którego jest ustanawiana.

Służebność osobista zasadniczo różni się od służebności gruntowej i służebności przesyłu przede wszystkim tym, że przysługuje oznaczonej osobie fizycznej i ma zaspokoić jej potrzeby, podczas gdy służebność gruntowa jest prawem związanym z nieruchomością władnącą i stanowi jej część składową, a służebność przesyłu jest prawem przypisanym do urządzeń przesyłowych i stanowi część składową przedsiębiorstwa, w skład którego urządzenia te wchodzą.

Wykładnia językowa art. 1 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku od spadków i darowizn mogłaby prowadzić do stwierdzenia, że podatkowi od spadków i darowizn podlega – co do zasady – ustanowienie na rzecz osoby fizycznej jakiejkolwiek nieodpłatnej służebności – zatem służebności gruntowej, osobistej czy przesyłu. Wykładnia funkcjonalna tej regulacji prawnej prowadzi jednak do innych wniosków. Podatkowi od spadków i darowizn podlegać ma bowiem nabycie rzeczy i praw majątkowych przez osoby fizyczne. Ponieważ służebność przesyłu dotyczy urządzeń przesyłowych, a nie właścicieli urządzeń przesyłowych (nie jest związana z danym właścicielem), jej ustanowienie nie powinno podlegać podatkowi od spadków i darowizn. Tylko służebność osobista ma charakter podmiotowy, a zatem jedynie nabycie takiej służebności przez zindywidualizowaną osobę może powodować konsekwencje w zakresie podatku od spadków i darowizn.

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawczyni przytoczyła trzy publikacje organów podatkowych.

Niedoskonałość treści przepisu art. 1 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku od spadków i darowizn nie pozwala jednak na pewne i niepodważalne przesądzenie, że zamiarem ustawodawcy nie było objęcie podatkiem od spadków i darowizn ustanowienia na rzecz osoby fizycznej nieodpłatnej służebności przesyłu a dokładniej nieodpłatnego nabycia przez osobę fizyczną służebności przesyłu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, interpretacja indywidualna zawiera wyczerpujący opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego oraz ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Można odstąpić od uzasadnienia prawnego, jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie.

Mając zatem powyższe na względzie, stosownie do powołanego art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Końcowa uwaga Wnioskodawczyni o wątpliwościach interpretacyjnych, które powoduje brzmienie art. 1 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku od spadków i darowizn nie wpływa na merytoryczną ocenę jej stanowiska, które należało uznać za prawidłowe.

Organ jedynie pragnie podkreślić, że aktualny tekst jednolity Kodeksu cywilnego jest opublikowany w Dz.U. z 2020 r., poz. 1740 ze zm.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym zdarzeniu przyszłym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.