2021.01.15 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4012.633.2020.1.PJ
z 15 stycznia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r., poz. 1325, ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 13 października 2020 r. (data wpływu 19 października 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie przechowywania w postaci elektronicznej faktur otrzymanych w formie papierowej oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawianych przez Kontrahentów, które pierwotnie zostały otrzymane w wersji papierowej, a które następnie zostały zeskanowane i wprowadzone w postaci elektronicznej do systemu e-obiegu, przy jednoczesnym zniszczeniu ich wersji papierowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 października 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie przechowywania w postaci elektronicznej faktur otrzymanych w formie papierowej oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawianych przez Kontrahentów, które pierwotnie zostały otrzymane w wersji papierowej, a które następnie zostały zeskanowane i wprowadzone w postaci elektronicznej do systemu e-obiegu, przy jednoczesnym zniszczeniu ich wersji papierowej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

1.Uwagi wstępne:

X. S.A. z siedzibą w A. (dalej zwana również jako „Wnioskodawczyni” lub „Spółka”) jest polską spółką prawa handlowego działającą w branży transportowej, spedycyjnej, logistycznej oraz agencji celnej. Głównym przedmiotem działalności Spółki jest świadczenie usług spedycji, transportu krajowego, międzynarodowego i logistycznych oraz usług agencji celnej. Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.

W związku z wykonywaniem działalności gospodarczej, Spółka wystawia oraz otrzymuje od swoich kontrahentów faktury VAT. Z uwagi na dużą skalę prowadzonej działalności Spółka w każdym miesiącu otrzymuje kilkanaście tysięcy faktur dokumentujących nabycie towarów i usług, jak również faktur korygujących oraz not księgowych (dalej: „Dokumenty zakupowe”) które są gromadzone przez Spółkę w wersji papierowej. Spółka zamierza zmienić dotychczasowy sposób przechowywania faktur potwierdzających zakup, ograniczając ich formę wyłącznie do formy elektronicznej, niezależnie od tego w jaki sposób zostały one otrzymane przez Spółkę od kontrahenta.

Wnioskodawczyni prowadzi działalność opodatkowaną VAT oraz spełnia wszystkie warunki wynikające z ustawy VAT niezbędne do dokonywania odliczenia podatku naliczonego wynikającego z Faktur.

W związku z powyższym, Wnioskodawczyni zamierza w ramach struktury organizacyjnej implementować procedurę dotyczącą min. elektronicznego obiegu i przechowywania faktur VAT, wprowadzając obowiązującą w Spółce „Instrukcję wystawiania, odbierania, przesyłania i przechowywania faktur w Spółce Akcyjnej X.. (dalej zwaną „Instrukcją”).

2.Odbiór faktur obcych w zdarzeniu przyszłym po wdrożeniu Instrukcji.

Przechowywanie faktur VAT przewidziane w Instrukcji realizowane będzie za pośrednictwem systemu elektronicznego obiegu i archiwizacji dokumentów o nazwie Y. firmy Z. z siedzibą w B. (dalej zwanym „systemem e-obiegu”).

-Dokumenty otrzymywane w formie elektronicznej;

Dokumenty zakupowe, które Spółka otrzymuje w formie elektronicznej posiadają format PDF. W zakresie faktur otrzymywanych w formie elektronicznej Spółka udzieli akceptacji na stosowanie faktur elektronicznych w odniesieniu do każdego dostawcy. Zgodnie z wprowadzaną Instrukcją odbieranie faktur elektronicznych następować będzie na utworzony dla każdego Kontrahenta indywidualny adres poczty elektronicznej, na który Kontrahent przesyła faktury elektroniczne do Spółki. Co do zasady, kontrahenci Spółki przesyłają Faktury elektroniczne na ten właśnie adres, zgodnie ze wskazaniami Spółki. Jednocześnie, w myśl ustaleń Spółki z jej kontrahentami, elektroniczne faktury przesyłane są od Kontrahenta z określonego, wskazanego przez Kontrahenta do tego celu adresu poczty elektronicznej. Kontrahenci informują Spółkę z jakiego adresu poczty elektronicznej Faktury zakupowe będą przesyłane na dedykowany adres e mail utworzony przez Spółkę dla Kontrahenta.

Jednocześnie upoważniony pracownik Spółki wprowadza do systemu informatycznego Spółki adres e-mail uzgodniony z Kontrahentem, który będzie identyfikowany w systemie jako należący do tego Kontrahenta.

Po przesłaniu danej Faktury na Dedykowany adres e-mail w Spółce, utworzony dla danego Kontrahenta, upoważniony pracownik Spółki wprowadza elektroniczne faktury obce do systemu e-obiegu w formacie PDF. Następnie inni upoważnieni pracownicy dokonują weryfikacji i akceptacji dokumentu, a w przypadku gdy dokument został przesłany błędnie - podlega usunięciu.

-Dokumenty otrzymywane w formie papierowej;

Dokumenty zakupowe otrzymane przez Spółkę w formie papierowej są skanowane do formatu PDF, a następnie wprowadzane do systemu e-obiegu. Na fakturach otrzymywanych przez Spółkę w formie papierowej, co do zasady umieszczana jest także data wpływu do Spółki. Obecnie Wnioskodawca przechowuje dokumenty zakupowe, otrzymane uprzednio w formie papierowej, w ich oryginalnej formie (tzn. papierowo). Faktury te przechowywane są w Archiwum Spółki w podziale na okresy rozliczeniowe, w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie, co najmniej do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

-Wprowadzanie faktur obcych do systemu e-obiegu Spółki;

Upoważniony pracownik Spółki wprowadza faktury obce elektroniczne i papierowe (po zeskanowaniu) do systemu e-obiegu - wewnętrznego systemu obiegu i archiwizacji dokumentów Spółki, z jednoczesnym uruchomieniem procesu obiegu, tj. wskazaniem komórki odpowiedzialnej za dalszy proces weryfikacji i akceptacji faktury. Każdy pracownik wprowadzający elektroniczny obraz faktury w formacie PDF do systemu jest zobowiązany każdorazowo zweryfikować czytelność wprowadzanego obrazu. Od momentu zeskanowania jedynym dokumentem prawnie obowiązującym w Spółce będzie skan faktury w postaci pliku PDF. W przypadku wpływu do Spółki faktury w wersji elektronicznej i papierowej, np. faktura w formacie PDF wpływa pocztą elektroniczną, a za kilka dni dociera w wersji papierowej pocztą tradycyjną, wtedy pierwsza wpływająca do Spółki faktura traktowana jest jako oryginał, kolejne wpływające faktury, dokumentujące to samo zdarzenie gospodarcze, traktowane są jako kopie. W przypadku Faktur elektronicznych obcych pobieranych bezpośrednio z systemów Kontrahenta, gdzie zawiadomiono Spółkę e-mailem o wystawieniu nowej faktury (np. faktury za media, leasing), pracownik uruchamiający proces obiegu w systemie wewnętrznym spółki, obok pliku PDF faktury załącza wygenerowany do pliku PDF wydruk treści wiadomości e-mail, w której to Spółka otrzymała link do pobrania faktury elektronicznej od kontrahenta lub informację o wystawieniu nowej faktury. Przekazanie faktury do systemu finansowo-księgowego poprzedzone jest jej sprawdzeniem i zaakceptowaniem pod względem merytorycznym. Ostatecznie, Dział Księgowości w ramach systemu finansowo-księgowego weryfikuje fakturę pod względem formalnym i rachunkowym.

3.Przechowywanie Faktur

Po wdrożeniu Instrukcji faktury obce przechowywane będą wyłącznie w formie elektronicznej, gdzie faktury obce wpływające do Spółki w formie papierowej i elektronicznej będą przechowywane w postaci skanów w formie elektronicznej, na serwerach zarządzanych przez Spółkę z wykorzystaniem oprogramowania Y. Dostęp do archiwum dokumentów możliwy jest za pośrednictwem interfejsu webowego zabezpieczonym hasłem ustalanym indywidualnie dla każdego użytkownika.

Faktury obce będą przechowywane w systemach elektronicznych w podziale na okresy rozliczeniowe, w sposób zapewniający ich łatwe odszukanie. W każdym momencie możliwe jest niezwłoczne udostępnienie obrazów przechowywanych dokumentów zakupowych właściwym organom (w formie elektronicznych plików źródłowych lub na żądanie organu - wydruków dokumentów w razie ewentualnej kontroli podatkowej). Faktury przechowywane będą co najmniej przez okres wynikający z przepisów ustawy o rachunkowości i przepisów podatkowych, tj. w szczególności do momentu przedawnienia zobowiązania podatkowego wynikającego z dokumentu. Dodatkowo poza e-obiegiem, Spółka gromadzi dokumentację potwierdzającą związek pomiędzy fakturami a faktycznymi zdarzeniami gospodarczymi, które faktury te dokumentują (min.: zamówienia od kontrahentów, zlecenia, umowy handlowe, dokumentację potwierdzającą wykonanie usług, korespondencję handlową i wewnętrzną itp.).

4.Autentyczność pochodzenia faktur

Spółka każdorazowo weryfikuje faktury otrzymane w formie papierowej oraz elektronicznej pod kątem prawidłowości danych dostawców towarów i usług.

Jak już zostało wskazane powyżej, co do zasady, kontrahenci Spółki przesyłają faktury elektroniczne na dedykowany adres e-mail. Jednocześnie elektroniczne faktury przesyłane są z określonego, wskazanego przez kontrahenta do tego celu adresu poczty. Po przesłaniu danej faktury na dedykowany adres e-mail, upoważniony pracownik Spółki wprowadza fakturę obcą elektroniczną i papierową (po zeskanowaniu) do systemu Y. z jednoczesnym uruchomieniem procesu obiegu, tj. wskazaniem komórki odpowiedzialnej za dalszy proces weryfikacji i akceptacji faktury (wiążącego się z weryfikacją integralności i czytelności faktur), a w przypadku gdy dokumenty zostały błędnie przesłane - podlegają usunięciu.

W wyjątkowych sytuacjach, np. w przypadku zakupów incydentalnych, jednorazowych, o niewielkiej wartości (nie dotyczących bezpośrednio zakupów na potrzeby działalności podstawowej/operacyjnej Spółki, tzn. agencyjnej, logistycznej, spedycyjnej lub transportowej) dopuszcza się możliwość przyjmowania Faktur elektronicznych obcych na służbowe adresy poczty elektronicznej Pracowników Spółki, bez nadawania Kontrahentowi indywidualnego adresu poczty elektronicznej. W takim przypadku pracownik Spółki uruchamia w systemie Y. proces obiegu, tj. wskazuje komórkę odpowiedzialną za dalszy proces weryfikacji i akceptacji faktury. Obok skanu faktury do e-obiegu załącza dowód potwierdzający wpływ Faktury na skrzynkę pocztową Pracownika, tj. wygenerowany do pliku PDF wydruk treści wiadomości e mail, w której Pracownik otrzymał fakturę obcą. W przypadku Faktur elektronicznych obcych pobieranych bezpośrednio z systemów Kontrahenta, gdzie zawiadomiono Spółkę e-mailem o wystawieniu nowej faktury (np. Faktura za media, leasing itp.), obok skanu faktury do e obiegu załącza wygenerowany do pliku PDF wydruk treści wiadomości e-mail, w której Pracownik/Spółka otrzymała link do pobrania Faktury elektronicznej obcej lub informację o wystawieniu nowej faktury. Wpływające w ten sposób faktury podlegają weryfikacji przez wyznaczonych pracowników co do ich poprawności formalno-merytorycznej, oraz autentyczności pochodzenia przed wprowadzeniem do e-obiegu.

Faktury papierowe wpływające do Spółki podlegają natomiast ręcznej kontroli, dokonywanej przez wyznaczonych pracowników Spółki co do ich poprawności formalno-merytorycznej, w tym weryfikacji danych kontrahenta uwidocznionych na każdym dokumencie oraz powiązania dokumentu zakupowego z zamówieniami składanymi przez Spółkę/zawartymi przez Spółkę umowami.

W konsekwencji Spółka każdorazowo może mieć pewność, że podmiot, od którego otrzymała fakturę papierową lub elektroniczną rzeczywiście jest jej kontrahentem. Tym samym wykonanie powyższych czynności gwarantuje zapewnienie autentyczności faktur otrzymywanych przez Spółkę.

5.Integralność i czytelność faktur.

Faktury otrzymywane przez Spółkę w formie papierowej są skanowane, wprowadzane do systemu e-obiegu i przechowywane jako cyfrowy zapis ich obrazu w formacie PDF. Również dokumenty zakupowe, które Spółka otrzymuje w formie elektronicznej, posiadają format PDF. Format ten, ze swej istoty technicznej, uniemożliwia modyfikowanie zapisanych za jego pomocą treści, a tym samym pozwala na zachowanie integralności faktur.

W efekcie, z uwagi na przechowywanie faktur zarówno tych, które wpłynęły do Spółki jako dokumenty elektroniczne, jak i tych, które dostarczono Spółce w formie papierowej w nieedytowalnym formacie PDF, Spółka nie ma możliwości modyfikacji ich treści.

Czytelność elektronicznego obrazu każdej faktury papierowej i elektronicznej weryfikowana jest przez wyznaczonego pracownika Spółki w toku wprowadzania danego dokumentu do e-obiegu. Powyższe czynności świadczą o zapewnieniu czytelności faktur otrzymywanych przez Spółkę.

Wnioski:

Przedstawione wyżej okoliczności przemawiają za tym, że opisana przez Spółkę procedura przechowywania faktur w formie elektronicznej zapewnia autentyczność ich pochodzenia, integralność treści i czytelność. Przy czym przez autentyczność pochodzenia faktury rozumie się pewność co do tożsamości dokonującego dostawy towarów lub usługodawcy, który wystawia fakturę, natomiast integralność faktury oznacza, że w fakturze nie zmieniono danych, które zawierała faktura.

6.Zamierzenia Wnioskodawcy co do zmian w procesie obiegu faktur.

W celu usprawnienia i przyspieszenia obiegu dokumentów zakupowych i realizacji płatności z nich wynikających oraz ograniczenia kosztów administracyjnych, wnioskodawca rozważa podjęcie działań prowadzących do modyfikacji przedstawionej powyżej procedury obiegu faktur. Działania te polegałyby na wyeliminowaniu praktyki fizycznego przechowywania dokumentów otrzymywanych przez Spółkę w formie papierowej, po ich zeskanowaniu do formatu PDF oraz wprowadzeniu do sytemu e-obiegu spółki. Spółka planuje, że docelowo dokumenty zakupowe przechowywane będą wyłącznie w postaci zdigitalizowanej, po ich zeskanowaniu do formatu PDF, z wykorzystaniem systemu elektronicznego obiegu i archiwizacji dokumentów Y. Papierowe faktury zakupowe, po ich zeskanowaniu do formatu PDF oraz wprowadzeniu do e-obiegu, będą ulegały zniszczeniu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawca będzie uprawniony do przechowywania wyłącznie w postaci elektronicznej faktur otrzymanych pierwotnie od Kontrahentów w wersji papierowej, przy jednoczesnym zniszczeniu ich wersji papierowych?
Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawca będzie uprawiony do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawianych przez Kontrahentów, które pierwotnie zostały otrzymane w wersji papierowej, a które następnie zostały zeskanowane i wprowadzone w postaci elektronicznej do systemu e-obiegu, przy jednoczesnym zniszczeniu ich wersji papierowej?

W ocenie Wnioskodawczyni:

W świetle przepisów podatkowych dopuszczalne będzie przechowywanie faktur otrzymywanych przez Spółkę uprzednio w formie papierowej wyłącznie w formie elektronicznej bez konieczności przechowywania ich w wersji papierowej (tj. zgodnie z opisaną procedurą).
Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego na podstawie faktur przechowywanych zgodnie z procedurą opisaną w zdarzeniu przyszłym.

Uzasadnienie

I.w odniesieniu do pytania nr 1.

Zasady przechowywania faktur na gruncie ustawy przepisów podatkowych. Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, podatnicy obowiązani do prowadzenia ksiąg podatkowych przechowują księgi i związane z ich prowadzeniem dokumenty do czasu upływu okresu przedawnienia zobowiązania podatkowego, chyba że ustawy podatkowe stanowią inaczej. Zatem zgodnie z treścią powyższego przepisu, przechowywanie ksiąg i związanych z ich prowadzeniem dokumentów stanowi bezwzględny obowiązek Spółki. Niemniej przepisy Ordynacji podatkowej nie określają sposobu przechowywania dokumentacji, w szczególności nie wskazują, aby dokumentacja miała być przechowywana w formie papierowej. Zgodnie z art. 112 ustawy VAT podatnicy są obowiązani przechowywać ewidencje prowadzone dla celów rozliczania podatku oraz wszystkie dokumenty, w szczególności faktury, związane z tym rozliczaniem do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, z zastrzeżeniem art. 130d ust. 3 i art. 134 ust. 3.

W myśl art. 112a ust.1 ustawy VAT podatnicy przechowują:

wystawione przez siebie lub w swoim imieniu faktury, w tym faktury wystawione ponownie,
otrzymane faktury, w tym faktury wystawione ponownie

-w podziale na okresy rozliczeniowe, w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie oraz autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur od momentu ich wystawienia lub otrzymania do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Art. 112a ust. 2 ustawy VAT stanowi, że podatnicy posiadający siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju są obwiązani do przechowywania faktur na terytorium kraju, natomiast zgodnie z art. 112a ust. 4 ustawy podatnicy zapewniają naczelnikowi urzędu skarbowego, naczelnikowi urzędu celno-skarbowego, dyrektorowi izby administracji skarbowej lub Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej na żądanie, zgodnie z odrębnymi przepisami, bezzwłoczny dostęp do faktur, o których mowa w ust. 1, a w przypadku faktur przechowywanych w formie elektronicznej - również bezzwłoczny ich pobór i przetwarzanie danych w nich zawartych. Zgodnie zaś z art. 106m ustawy o VAT, podatnik określa sposób zapewnienia autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności faktury. Przepis art. 106m w dalszej części stanowi, iż przez autentyczność pochodzenia faktury rozumie się pewność co do tożsamości dokonującego dostawy towarów lub usługodawcy albo wystawcy faktury, a przez integralność treści faktury rozumie się, że w fakturze nie zmieniono danych, które powinna zawierać faktura. Stosownie zaś do ust. 4 przepisu, autentyczność pochodzenia, integralność treści oraz czytelność faktury można zapewnić za pomocą dowolnych kontroli biznesowych, które ustalają wiarygodną ścieżkę audytu między fakturą a dostawą towarów lub świadczeniem usług.

Jednocześnie, na podstawie przepisów podatkowych, należy wskazać, że obowiązujące regulacje nie przewidują jakiejkolwiek szczególnej formy, w której faktury zakupowe podatnika powinny być przechowywane. W ocenie Wnioskodawczyni podkreślenia wymaga, w szczególności, że ustawodawca nie wskazał, że faktury powinny być przechowywane przez podatnika w formie, w jakiej zostały uprzednio otrzymane, choć miał on taką możliwość w świetle Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. L. z 2006 r. Nr 347, str. 1 z późn. zm.). Zgodnie bowiem z art. 247 ust. 2 Dyrektywy 2006/112 państwo członkowskie może wymagać, aby faktury były przechowywane w oryginalnej postaci w jakiej zostały przesłane lub udostępnione, zarówno w formie papierowej, jak i elektronicznej. Zdaniem Spółki skoro norma analogiczna do cytowanej wyżej regulacji art. 247 ust. 2 Dyrektywy nie została implementowana do przepisów prawa polskiego, to za dopuszczalny należy uznać każdy sposób przechowywania faktur o ile zostaną spełnione wymogi wskazane w art. 112a ustawy VAT. Mając na uwadze treść przytoczonych wyżej przepisów, zdaniem Wnioskodawczyni należy stwierdzić, że regulacje ustawy VAT zawierają następujące warunki dotyczące przechowywania faktur w formie elektronicznej:

Podatnicy są zobowiązani przechowywać faktury do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego;
Podatnicy są zobowiązani przechowywać faktury w podziale na okresy rozliczeniowe, w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie;
Podatnicy są zobowiązani przechowywać faktury w sposób zapewniający autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur;
Podatnicy posiadający siedzibę działalności na terytorium kraju są obowiązani do przechowywania faktur na terytorium kraju;
Podatnicy powinni zapewnić właściwemu organowi dostęp on-line do tych faktur, jeżeli faktury są przechowywane poza terytorium kraju;
Podatnicy są zobowiązani zapewnić właściwemu organowi na żądanie bezzwłoczny dostęp do faktur przechowywanych elektronicznie, ich pobór oraz przetwarzanie danych w nich zwartych.

W ocenie Spółki, opisana przez nią procedura elektronicznego obiegu i przechowywania dokumentów planowana do wdrożenia w przywołanej Instrukcji spełnia wymogi, o których mowa w art. 112a ustawy VAT, oraz Wnioskodawczyni w przywołanej Instrukcji stosownie do art. 106m ust.1 ustawy VAT w wystarczający sposób zapewnia autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność faktury. W konsekwencji wskazane w zdarzeniu przyszłym dokumenty, zdaniem Wnioskodawczyni mogą być przechowywane i archiwizowane wyłącznie w sposób elektroniczny, bez konieczności przechowywania ich w wersji papierowej.

I.w odniesieniu do pytania nr.2

Zgodnie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT: „W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124”. Kwotę podatku VAT naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikająca z otrzymanych przez podatnika faktur, dokumentujących nabycie przez niego towarów i usług (art. 86 ust.2 pkt 1 lit. a). Jednocześnie zgodnie z przepisem art. 86 ust. 10 ustawy VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy. W myśl art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy VAT natomiast, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Zgodnie z powołanymi powyżej przepisami, prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego powstaje zasadniczo w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy dla danej transakcji, pod warunkiem że nabywca otrzymał fakturę.

W świetle powyższych przepisów, podatnik jest uprawniony do odliczenia podatku VAT naliczonego, jeżeli następujące warunki zostaną spełnione łącznie.

nabyte towary lub usługi są wykorzystywane do wykonywania działalności opodatkowanych VAT,
w odniesieniu do nabytych towarów lub usług powstał po stronie sprzedawcy obowiązek podatkowy,
nabywca posiada fakturę dokumentującą nabycie przedmiotowych towarów lub usług.

Z powyższego wynika, że przepisy nie uzależniają prawa podatnika do odliczenia podatku VAT naliczonego ani od rodzaju faktury zakupowej (papierowa/elektroniczna), ani od formy w jakiej podatnik przechowuje faktury zakupowe. Należy uznać zatem, że faktury przechowywane w formie elektronicznej dają podatnikowi pełne prawo do odliczenia wykazanego w nich podatku VAT, o ile wszystkie konieczne warunki do odliczenia pozostają spełnione.

W opisanym we wniosku zdarzeniu przyszłym:

faktury otrzymywane przez Spółkę w formie elektronicznej oraz papierowej dokumentują nabycie towarów i usług wykorzystywanych przez Spółkę,
Spółka odnotowuje i zachowuje informacje dotyczące daty wpływu do Spółki faktur w formie papierowej i elektronicznej,
Spółka przechowuje faktury w ramach opisanej procedury elektronicznego obiegu dokumentów w sposób zapewniający autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność faktur (co zostało już wskazane wyżej).

W konsekwencji w świetle przytoczonych przepisów i przedstawionych okoliczności sprawy należy stwierdzić, że taka forma przechowywania faktur daje Spółce prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wskazanego w tych dokumentach, w sytuacji jeżeli te towary lub usługi będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych, ponieważ forma przechowywanych dokumentów nie może ograniczać prawa Spółki do dokonania odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur otrzymywanych w formie papierowej i elektronicznej, przechowywanych następnie w formie elektronicznej, w ramach opisanej procedury w Instrukcji wystawiania, odbierania, przesyłania i przechowywania faktur w Spółce X. S.A. Zaprezentowane przez Spółkę stanowisko znajduje potwierdzenie w aktualnej linii interpretacyjnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, wypowiadającego się w podobnych stanach faktycznych. Zgodnie z interpretacjami organu, przechowywanie faktur w formie elektronicznej jest dopuszczalne, a ponadto daje podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Dodatkowo stanowisko Spółki zostało potwierdzone w następujących Interpretacjach Indywidualnych wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej: 1462 IPPP2.4512.147.2017.1.DG, 0111-KDIB3-2.4012.158.2017.2.ASZ, 0113-KDIPT1 3.4012. 390.2018.2.JSO, 0114-KDIP1-3.4012.189.2020.1.JF.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.; dalej jako: „ustawa” lub „ustawa o VAT”) – zwanej dalej ustawą – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy – działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przepis art. 2 pkt 31 ustawy stanowi, że ilekroć w przepisach ustawy jest mowa o fakturze – rozumie się przez to dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.

Natomiast fakturą elektroniczną – na podstawie art. 2 pkt 32 ustawy – jest faktura w formie elektronicznej wystawiona i otrzymana w dowolnym formacie elektronicznym.

Stosownie do art. 106b ust. 1 ustawy – podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

Na mocy art. 106g ust. 1 ustawy – faktury wystawia się co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje nabywca, a drugi zachowuje w swojej dokumentacji podatnik dokonujący sprzedaży.

Zgodnie z art. 106g ust. 3 pkt 1 ustawy – w przypadku faktur przesyłanych w formie elektronicznej podatnik dokonujący sprzedaży lub upoważniona przez niego do wystawiania faktur osoba trzecia przesyła je lub udostępnia nabywcy.

W myśl art. 106e ust. 1 ustawy – faktura powinna zawierać m.in:

datę wystawienia;
kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
stawkę podatku;
sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
kwotę należności ogółem.

Natomiast jak stanowi art. 106o ustawy – minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, przypadki, w których faktury mogą zawierać zakres danych węższy niż określony w art. 106e, oraz zakres tych danych, uwzględniając:

konieczność zapewnienia odpowiedniego dokumentowania dostawy towarów lub świadczenia usług i identyfikacji czynności dokonanych przez niektóre kategorie podatników;
niską wartość transakcji lub specyfikę niektórych rodzajów działalności związaną z liczbą lub rodzajem wykonywanych czynności.

Minister Finansów wykorzystując delegację zawartą w ww. przepisie ustawy, w rozporządzeniu z dnia 3 grudnia 2013 r. w sprawie wystawiania faktur (Dz.U. z 2013 r., poz. 1485) w § 3 pkt 1-5 określił przypadki, w których faktury mogą zawierać zakres danych węższy niż określony w art. 106e ustawy. Wyjaśnić należy, że dokumenty wymienione w tym przepisie można traktować na równi z fakturami tylko wtedy, gdy zawierają wszystkie wymagane elementy.

Jeżeli zatem otrzymywany przez Wnioskodawcę dokument zawiera dane określone w przytoczonych powyżej przepisach jest on fakturą w rozumieniu ustawy i stosują się do niego wszystkie regulacje odnośnie przechowywania faktur. Natomiast jeżeli dokument nie zawiera ww. danych, to nie może zostać uznany za fakturę i nie znajdują do niego zastosowania regulacje dotyczące przechowywania faktur zawarte w ustawie.

Zgodnie z art. 112 ustawy, podatnicy są obowiązani przechowywać ewidencje prowadzone dla celów rozliczania podatku oraz wszystkie dokumenty, w szczególności faktury, związane z tym rozliczaniem do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, z zastrzeżeniem art. 130d ust. 3 i art. 134 ust. 3.

W myśl art. 112a ust. 1 pkt 2 ustawy – podatnicy przechowują otrzymane faktury, w tym faktury wystawione ponownie – w podziale na okresy rozliczeniowe, w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie oraz autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur od momentu ich wystawienia lub otrzymania do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Natomiast – stosownie do art. 106m ust. 1 ustawy – podatnik określa sposób zapewnienia autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności faktury.

Przepis art. 106m ust. 2 ustawy stanowi, że przez autentyczność pochodzenia faktury rozumie się pewność co do tożsamości dokonującego dostawy towarów lub usługodawcy albo wystawcy faktury.

Przez integralność treści faktury rozumie się, że w fakturze nie zmieniono danych, które powinna zawierać faktura (art. 106m ust. 3 ustawy).

Autentyczność pochodzenia, integralność treści oraz czytelność faktury można zapewnić za pomocą dowolnych kontroli biznesowych, które ustalają wiarygodną ścieżkę audytu między fakturą a dostawą towarów lub świadczeniem usług (art. 106m ust. 4 ustawy).

Stosownie do art. 106m ust. 5 ustawy – poza wykorzystaniem kontroli biznesowych, określonych w ust. 4, autentyczność pochodzenia i integralność treści faktury elektronicznej są zachowane, w szczególności, w przypadku wykorzystania:

kwalifikowanego podpisu elektronicznego lub
elektronicznej wymiany danych (EDI) zgodnie z umową w sprawie europejskiego modelu wymiany danych elektronicznych, jeżeli zawarta umowa dotycząca tej wymiany przewiduje stosowanie procedur gwarantujących autentyczność pochodzenia faktury i integralność jej danych.

Powyższy przepis określa technologiczne sposoby przesyłania faktur w postaci elektronicznej (kwalifikowany podpis elektroniczny i system elektronicznej wymiany danych EDI), które mocą ustawy uznane zostały przez prawodawcę za zapewniające autentyczność pochodzenia i integralności treści faktur elektronicznych. Wykorzystując jedną z powyższych metod podatnik może mieć pewność, że zapewnia spełnienie ww. przedmiotowych cech faktur. Wskazane metody są jednak tylko przykładowym wyliczeniem co oznacza, że podatnik może zastosować inne, dowolne środki zapewnienia autentyczności i integralności faktury.

Zauważyć należy, że dla potrzeb przepisów o podatku od towarów i usług, pojęcie „kontrole biznesowe” należy rozumieć jako proces, za pośrednictwem którego podatnik tworzy, wdraża oraz aktualizuje dostateczny poziom pewności co do tożsamości dostawcy lub usługodawcy albo wystawcy faktury (autentyczność pochodzenia), w zakresie tego, że nie zmieniono danych dotyczących podatku VAT (integralność treści) oraz w zakresie czytelności faktury od momentu wystawienia/otrzymania faktury aż do końca okresu przechowywania. Kontrola biznesowa powinna dawać pewną ścieżkę kontrolną, dzięki której można powiązać fakturę ze stanowiącą podstawę jej wystawienia dostawą towarów bądź usługą.

Kontrole biznesowe powinny być odpowiednie do wielkości działalności i rodzaju podatnika oraz powinny uwzględniać ilość i wartość transakcji, jak również ilość i rodzaj dostawców lub usługodawców oraz nabywców lub usługobiorców. W stosownych przypadkach uwzględnione powinny być także inne czynniki.

Z kolei pojęcie „wiarygodna ścieżka audytu” oznacza, że związek pomiędzy dokumentami uzupełniającymi oraz realizowanymi transakcjami jest łatwy do prześledzenia (dzięki posiadaniu dostatecznych danych dla powiązania dokumentów), zgodny z ustalonymi w przedsiębiorstwie procedurami oraz odzwierciedla procesy, które faktycznie miały miejsce. Ścieżka audytu dla celów podatku VAT powinna zapewnić możliwy do skontrolowania związek pomiędzy fakturą a dostawą towarów lub świadczeniem usług tak, aby umożliwić sprawdzenie, czy faktura odzwierciedla to, że dostawa towarów lub świadczenie usług miało miejsce. Przy czym środki – przy wykorzystaniu których podatnik może wykazać powyższy związek – pozostawia się uznaniu podatnika.

Na podstawie art. 112a ust. 2 ustawy – podatnicy posiadający siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju są obowiązani do przechowywania faktur na terytorium kraju.

Stosownie do art. 112a ust. 3 ustawy, przepisu ust. 2 nie stosuje się, jeżeli faktury są przechowywane poza terytorium kraju w formie elektronicznej w sposób umożliwiający naczelnikowi urzędu skarbowego, naczelnikowi urzędu celno-skarbowego, dyrektorowi izby administracji skarbowej lub Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej, za pomocą środków elektronicznych, dostęp on-line do tych faktur.

W myśl art. 112a ust. 4 ustawy – podatnicy zapewniają naczelnikowi urzędu skarbowego, naczelnikowi urzędu celno-skarbowego, dyrektorowi izby administracji skarbowej lub Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej na żądanie, zgodnie z odrębnymi przepisami, bezzwłoczny dostęp do faktur, o których mowa w ust. 1, a w przypadku faktur przechowywanych w formie elektronicznej – również bezzwłoczny ich pobór i przetwarzanie danych w nich zawartych.

Należy stwierdzić, że regulacje prawne dopuszczają możliwość przechowywania faktur w formie elektronicznej w dowolny sposób, jednakże sposób ten – jak wymaga ustawodawca – ma zapewniać przechowywanie faktur w podziale na okresy rozliczeniowe w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie oraz autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur od momentu ich otrzymania do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Ponadto, podatnik zobowiązany jest zapewnić odpowiednim organom na żądanie, zgodnie z odrębnymi przepisami, bezzwłoczny dostęp do faktur, a w przypadku faktur przechowywanych w formie elektronicznej – również bezzwłoczny ich pobór i przetwarzanie danych w nich zawartych. Faktury otrzymane w formie papierowej również mogą być przechowywane w formie elektronicznej w dowolny sposób, przy czym sposób ten powinien odpowiadać wymogom wskazanym przez ustawodawcę (art. 106m oraz art. 112a ustawy o VAT).

Podkreślić należy szczególną rangę wymogu, jaki ustawodawca stawia podatnikom poprzez treść art. 106m ust. 1 ustawy. Przesądza w nim to, że to podatnik określa sposób zapewnienia autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności faktury. Dopuszczalne są więc wszelkie metody (procedury) przechowywania faktur w formie elektronicznej, z tym zastrzeżeniem, że muszą one gwarantować autentyczność pochodzenia faktur, ich integralność oraz czytelność.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni w związku z wykonywaniem działalności gospodarczej wystawia oraz otrzymuje od swoich kontrahentów faktury VAT. Z uwagi na dużą skalę prowadzonej działalności Spółka w każdym miesiącu otrzymuje kilkanaście tysięcy faktur dokumentujących nabycie towarów i usług, jak również faktur korygujących oraz not księgowych, które są gromadzone przez Spółkę w wersji papierowej. Spółka zamierza zmienić dotychczasowy sposób przechowywania faktur potwierdzających zakup, ograniczając ich formę wyłącznie do formy elektronicznej, niezależnie od tego w jaki sposób zostały one otrzymane przez Spółkę od kontrahenta.

Wnioskodawczyni zamierza w ramach struktury organizacyjnej implementować procedurę dotyczącą min. elektronicznego obiegu i przechowywania faktur VAT, wprowadzając obowiązującą w Spółce Instrukcję. Przechowywanie faktur VAT przewidziane w Instrukcji realizowane będzie za pośrednictwem systemu elektronicznego obiegu i archiwizacji dokumentów (system e-obiegu). Dokumenty zakupowe otrzymane przez Spółkę w formie papierowej są skanowane do formatu PDF, a następnie wprowadzane do systemu e-obiegu.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawczyni jest możliwość przechowywania otrzymywanych w formie papierowej faktur zakupowych wyłącznie w formie elektronicznej i niszczenia papierowych oryginałów (pytanie nr 1) oraz uprawnienie do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawianych przez Kontrahentów, które pierwotnie zostały otrzymane w wersji papierowej, a które następnie zostały zeskanowane i wprowadzone w postaci elektronicznej do systemu e-obiegu, przy jednoczesnym zniszczeniu ich wersji papierowej (pytanie nr 2).

Ze względu na wskazane we wniosku okoliczności sprawy, w świetle ww. przepisów należy stwierdzić, że przechowywanie otrzymywanych w formie papierowej faktur zakupowych wyłącznie w formie elektronicznej – w sposób opisany przez Wnioskodawczynię, przy zapewnieniu autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności tych dokumentów, a także umożliwieniu dostępu do tych faktur na żądanie odpowiedniego organu skarbowego – jest zgodne z powyższymi przepisami, a zatem co do zasady pozwala na stosowanie elektronicznej formy archiwizacji, bez konieczności przechowywania ich w wersji papierowej.

W kwestii odliczenia podatku art. 86 ust. 1 ustawy stanowi, że w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Przy czym prawo podatnika do odliczenia podatku naliczonego nie jest uzależnione ani od rodzaju faktury (papierowa/elektroniczna), ani od formy w jakiej podatnik przechowuje faktury zakupowe. Prawidłowe przechowywanie dokumentów jest niezbędne do tego aby podatnik nie utracił nabytego wcześniej prawa do odliczenia podatku VAT w przypadku ewentualnej kontroli organów podatkowych wymienionych w art. 112a ustawy, które to organy muszą mieć dostęp do otrzymanych przez podatnika faktur, w sposób wskazany w tym przepisie. Prawidłowość przechowywania faktur zostaje więc weryfikowana co do zasady przez organy podatkowe, które na podstawie przechowywanych przez podatnika dokumentów oceniają, czy podatnik miał podstawy do obniżenia kwoty podatku należnego w związku z nabywanymi towarami i usługami.

Z przedstawionego opisu wynika, że sposób w jaki Spółka – w podziale na okresy rozliczeniowe – będzie przechowywać otrzymane faktury papierowe, (wyłącznie w postaci zdigitalizowanej, po ich zeskanowaniu do formatu PDF), będzie zapewniał łatwe ich odszukanie oraz autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność faktur od momentu ich wystawienia lub otrzymania do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Ponadto – jak podaje Wnioskodawczyni – w każdym momencie możliwe jest niezwłoczne udostępnienie obrazów przechowywanych dokumentów zakupowych właściwym organom (w formie elektronicznych plików źródłowych lub na żądanie organu - wydruków dokumentów w razie ewentualnej kontroli podatkowej). Jednocześnie otrzymane faktury papierowe zostaną zniszczone dopiero po ich zeskanowaniu do formatu PDF oraz wprowadzeniu do e-obiegu, w ramach którego zapewniona będzie autentyczność ich pochodzenia, integralność treści i czytelność.

Wnioskodawczyni prowadzi działalność opodatkowaną VAT oraz spełnia wszystkie warunki wynikające z ustawy VAT niezbędne do dokonywania odliczenia podatku naliczonego wynikającego z Faktur.

W konsekwencji powyższego Wnioskodawczyni zachowa (przy spełnieniu warunków wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT i niezaistnienia przesłanek negatywnych wymienionych w art. 88 ustawy o VAT) prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur otrzymanych w formie papierowej, archiwizowanych i przechowywanych wyłącznie w formie elektronicznej, w ramach przedstawionych w niniejszej sprawie procedur. Bez wpływu na powyższe pozostaje okoliczność zniszczenia przez Wnioskodawczynię faktur VAT otrzymanych w formie papierowej.

Podsumowując należy stwierdzić, że archiwizowanie i przechowywanie faktur otrzymanych w formie papierowej wyłącznie w formie elektronicznej, w ramach przedstawionego w opisie zdarzenia przyszłego systemu e-obiegu będzie zgodne z przepisami ustawy, a Wnioskodawczyni zachowa na ogólnych zasadach prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z otrzymywanych faktur archiwizowanych i przechowywanych zgodnie z opisanymi procedurami wyłącznie w formie elektronicznej, nawet po zniszczeniu oryginalnych (papierowych) faktur VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawczyni jest prawidłowe.

Nadmienia się, że w niniejszej interpretacji udzielono odpowiedzi w zakresie zadanych pytań. Inne kwestie nie objęte pytaniami nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych - art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193, ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54§ 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin