Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2.4011.790.2020.2.HD
z 19 stycznia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 2 listopada 2020 r. (data wpływu 4 listopada 2020 r.), uzupełnionym w dniu 7 stycznia 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymywania emerytury z pracowniczego programu emerytalnego z Wielkiej Brytanii – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 listopada 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 7 stycznia 2021 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymywania emerytury z pracowniczego programu emerytalnego z Wielkiej Brytanii.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Od dnia 1 września 2006 r. Wnioskodawczyni podjęła pracę w Wielkiej Brytanii. Była to praca oferowana przez agencję pracy.

W pierwszej agencji (X.) Wnioskodawczyni pracowała bardzo krótko. Kolejna agencja (Y.) skierowała Wnioskodawczynię do pracy w Z., gdzie w 2008 r. podpisano z Wnioskodawczynią bezterminową umowę o pracę. W okresie zatrudnienia Wnioskodawczyni podlegała obowiązkowym składkom na ubezpieczenie społeczne zgodnie z prawem brytyjskim.

Pracując w Z. w dniu 3 listopada 2008 r. Wnioskodawczyni przystąpiła do Local Government Pension Scheme (LGPS), który jest jednym z największych rządowych publicznych programów emerytalnych w Wielkiej Brytanii. Składki do tego programu były odprowadzane z miesięcznych wynagrodzeń Wnioskodawczyni przez cały okres zatrudnienia.

Ze względu na pogarszający się stan zdrowia, w 2016 r. Wnioskodawczyni podjęła decyzję o powrocie do Polski. Pracę w Z. zakończyła w dniu 30 września 2016 r. O swojej decyzji poinformowała LGPS. W piśmie skierowanym do Wnioskodawczyni wskazano, że emeryturę z tego programu będzie otrzymywała co miesiąc, począwszy od dnia 31 października 2016 r. W tym czasie Wnioskodawczyni miała ukończone 61 lat i 3 miesiące, czyli zgodnie z wymogami Polski przekroczyła wiek emerytalny (wymagany wiek emerytalny dla Wnioskodawczyni w tym czasie to 60 lat i 11 miesięcy). Emeryturę z tego programu Wnioskodawczyni otrzymuje do dziś. Wnioskodawczyni nie dokonała żadnego transferu na inne konto.

Zarówno za rok 2017, jak i za lata 2018 i 2019 Wnioskodawczyni dokonała rozliczenia rocznego ww. emerytury z zastosowaniem metody wyłączenia z progresją. Dochody z Wielkiej Brytanii to emerytura z pracowniczego programu emerytalnego w Wielkiej Brytanii.

Po powrocie do Polski Wnioskodawczyni podjęła działania związane z polską emeryturą. Świadczenia emerytalne zostały przyznane, jednak ze względu na konieczność uzupełnienia dokumentów, wypłacanie tych świadczeń rozpoczęto w 2017 r., ze spłatą za 2016 r.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawczyni doprecyzowała, że co miesiąc otrzymuje świadczenie emerytalne wypłacane z pracowniczego programu emerytalnego (Local Government Pension Scheme). Program ten utworzony został, prowadzony jest i działa w oparciu o obowiązujące w Wielkiej Brytanii przepisy dotyczące tworzenia i działania pracowniczych programów emerytalnych i zarejestrowany jest w Urzędzie Podatkowym i Celnym Jej Królewskiej Mości (HR Revenue and Customs). Strona brytyjska nie pobiera od tej emerytury podatku.

W związku z powyższym opisem ostatecznie zadano następujące pytanie.

Czy otrzymywane przez Wnioskodawczynię środki emerytalne w postaci comiesięcznych wypłat z pracowniczego programu emerytalnego Local Government Pension Scheme – utworzonego, prowadzonego i działającego w oparciu o obowiązujące w Wielkiej Brytanii przepisy dotyczące pracowniczych programów emerytalnych – podlegają zwolnieniu od opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawczyni, wgłębiając się w ustawy dotyczące podwójnego opodatkowania doszła do wniosku, że jej emerytura z pracowniczego programu emerytalnego w Wielkiej Brytanii powinna być zwolniona z opodatkowania w Polsce na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Local Government Pension Scheme to program rządowy, którego podstawowym celem jest emerytura. Od początku przynależności Wnioskodawczyni do LGPS (od 3 listopada 2008 r.) jej składki wpłacane były na konto tego programu, tam też pozostały po zakończeniu przez Wnioskodawczynię pracy w Wielkiej Brytanii. Wnioskodawczyni nie przeniosła tych środków na żadne inne konto w Wielkiej Brytanii ani w Polsce.

Z LGPS emeryturę Wnioskodawczyni otrzymuje do dziś. W momencie rozpoczęcia wypłat emerytury z tego programu Wnioskodawczyni była w wieku poemerytalnym.

W związku z powyższym Wnioskodawczyni uważa, że w jej przypadku spełnione są wszystkie warunki do korzystania ze zwolnienia z opodatkowania w Polsce jej emerytury z pracowniczego programu emerytalnego w Wielkiej Brytanii, które określa art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Natomiast art. 3 ust. 2a cytowanej ustawy stanowi, że osoby fizyczne, jeżeli nie posiadają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

W świetle art. 4a wyżej cytowanej ustawy przepis art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Stosownie do art. 4 ust. 1 podpisanej w Londynie dnia 20 lipca 2006 r. Konwencji między Rzeczpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zysków majątkowych (Dz. U. z 2006 r. Nr 250, poz. 1840, z późn. zm.) określenie „osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie” oznacza każdą osobę, która według prawa tego Państwa podlega tam opodatkowaniu, z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu, miejsce utworzenia albo inne kryterium o podobnym charakterze, i obejmuje również to Państwo oraz jakąkolwiek jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny. Jednakże określenie to nie obejmuje osoby, która podlega opodatkowaniu w tym Państwie tylko dlatego, że osiąga ona dochód lub zyski majątkowe ze źródeł w nim położonych.

Definicja „osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie” odnosi się zatem bezpośrednio do określenia „miejsca zamieszkania” przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Z wniosku w szczególności wynika, że od dnia 1 września 2006 r. Wnioskodawczyni podjęła pracę w Wielkiej Brytanii. Była to praca oferowana przez agencję pracy. W okresie zatrudnienia Wnioskodawczyni podlegała obowiązkowym składkom na ubezpieczenie społeczne zgodnie z prawem brytyjskim. W dniu 3 listopada 2008 r. Wnioskodawczyni przystąpiła do Local Government Pension Scheme (LGPS), który jest jednym z największych rządowych publicznych programów emerytalnych w Wielkiej Brytanii. Składki do tego programu były odprowadzane z miesięcznych wynagrodzeń Wnioskodawczyni przez cały okres zatrudnienia. Ze względu na pogarszający się stan zdrowia, w 2016 r. Wnioskodawczyni podjęła decyzję o powrocie do Polski. Pracę w Wielkiej Brytanii Wnioskodawczyni zakończyła w dniu 30 września 2016 r. O swojej decyzji poinformowała LGPS. W piśmie skierowanym do Wnioskodawczyni wskazano, że emeryturę z tego programu będzie otrzymywała co miesiąc, począwszy od dnia 31 października 2016 r. W tym czasie Wnioskodawczyni miała ukończone 61 lat i 3 miesiące, czyli zgodnie z wymogami Polski przekroczyła wiek emerytalny (wymagany wiek emerytalny dla Wnioskodawczyni w tym czasie to 60 lat i 11 miesięcy). Emeryturę z tego programu Wnioskodawczyni otrzymuje do dziś. Wnioskodawczyni nie dokonała żadnego transferu na inne konto. Wnioskodawczyni co miesiąc otrzymuje świadczenie emerytalne wypłacane z pracowniczego programu emerytalnego (Local Government Pension Scheme). Program ten utworzony został, prowadzony jest i działa w oparciu o obowiązujące w Wielkiej Brytanii przepisy dotyczące tworzenia i działania pracowniczych programów emerytalnych i zarejestrowany jest w Urzędzie Podatkowym i Celnym Jej Królewskiej Mości (HR Revenue and Customs). Strona brytyjska nie pobiera od tej emerytury podatku.

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, że stosownie do art. 17 ust. 1 Konwencji polsko-brytyjskiej, z zastrzeżeniem postanowień artykułu 18 ustęp 2, emerytury, renty i inne podobne wynagrodzenia wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Artykuł 18 ust. 2 Konwencji stanowi zaś, że:

1. Jakakolwiek emerytura wypłacana lub pochodząca z funduszy utworzonych przez Umawiające się Państwo, lub jego jednostkę terytorialną albo organ lokalny, osobie fizycznej z tytułu świadczenia usług na rzecz tego Państwa lub jego jednostki terytorialnej lub organu lokalnego, podlega opodatkowaniu tylko w tym Państwie.
2. Bez względu na postanowienia punktu a) niniejszego ustępu, taka emerytura podlega opodatkowaniu tylko w drugim Umawiającym się Państwie, jeśli osoba ma miejsce zamieszkania w tym Państwie i jest obywatelem tego Państwa.

Termin „emerytury i podobne świadczenia” oznacza wynagrodzenie, które jest wypłacane po przejściu na emeryturę i które w pierwszej kolejności, aczkolwiek nie wyłącznie, ma na celu zabezpieczenie źródła utrzymania osobie je otrzymującej (Klaus Vogel on Double Taxation Convention A commentary to the OECD -, UN-, US Model Conventions for the Avoidance of Double Taxation on Income and Capital With Particular Reference to German Treaty Practice, Third Edition, Kluwer Law International, str. 1006, Nb 11 oraz str. 1008, Nb 14).

Wskazane przepisy jednoznacznie regulują, że – co do zasady – emerytura wypłacana z Wielkiej Brytanii osobie, która ma miejsce zamieszkania w Polsce – podlega opodatkowaniu tylko w Polsce. Wyjątek dotyczy tzw. emerytur z funduszy publicznych, których zasady opodatkowania reguluje art. 18 ust. 2 Konwencji.

Zauważyć trzeba, że art. 18 ust. 2 ww. Konwencji dotyczy emerytur wypłacanych z tytułu uprzednio wykonywanej pracy, jednakże nie każdej emerytury, a wyłącznie związanej z usługami na rzecz wypłacającego ją państwa, jego jednostki terytorialnej lub organu lokalnego. Nadmienić należy, że wspomniane przepisy dotyczą osób piastujących funkcje publiczne w ramach administracji publicznej (tj. państwowej czy samorządowej). W znaczeniu potocznym tego terminu – bowiem przepisy podatkowe nie definiują „funkcji publicznych” – funkcjonariuszem publicznym jest osoba będąca pracownikiem administracji publicznej, nie pełniąca funkcji wyłącznie usługowych (np. sędzia), a także osoba korzystająca z ochrony prawnej z mocy przepisu szczególnego (np. poseł, senator, radny). W przypadku tej emerytury podlega ona – co do zasady opodatkowaniu w Wielkiej Brytanii. Wyjątkiem jest jednak sytuacja, gdy taką emeryturę otrzymuje osoba, która mieszka w Polsce i jest obywatelem Polski. Wówczas tego rodzaju emerytura podlega opodatkowaniu tylko i wyłącznie w Polsce.

Zatem w przedmiotowej sprawie świadczenie emerytalne z Wielkiej Brytanii z pracowniczego programu emerytalnego wypłacane Wnioskodawczyni mającej miejsce zamieszkania w Polsce podlega opodatkowaniu tylko w Polsce według zasad wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodu jest m.in. emerytura.

W myśl art. 12 ust. 7 ww. ustawy przez emeryturę lub rentę rozumie się łączną kwotę świadczeń emerytalnych i rentowych, w tym kwoty emerytur kapitałowych wypłacanych na podstawie ustawy o emeryturach kapitałowych, wraz ze wzrostami i dodatkami, z wyłączeniem dodatków rodzinnych i pielęgnacyjnych oraz dodatków dla sierot zupełnych do rent rodzinnych.

Jednocześnie, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są wypłaty środków zgromadzonych w pracowniczym programie emerytalnym dokonane na rzecz uczestnika lub osób uprawnionych do tych środków po śmierci uczestnika – z zastrzeżeniem ust. 33.

Jak wynika z ust. 33 ww. przepisu przez pracownicze programy emerytalne rozumie się pracownicze programy emerytalne utworzone i działające w oparciu o przepisy dotyczące pracowniczych programów emerytalnych obowiązujące w państwach członkowskich Unii Europejskiej lub w innych państwach należących do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Na podstawie art. 2 pkt 18 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o pracowniczych programach emerytalnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 850) przez wypłatę rozumie się dokonaną przez uczestnika lub osobę uprawnioną wypłatę gotówkową lub realizację przelewu środków zgromadzonych w ramach programu na wskazany przez uczestnika lub tę osobę rachunek bankowy – na warunkach określonych w umowie zakładowej, w przypadku spełnienia warunków określonych w ustawie. Warunki te określone są w art. 42 ust. 1 ww. ustawy, zgodnie z którym wypłata następuje:

• na wniosek uczestnika po osiągnięciu przez niego wieku 60 lat;
• na wniosek uczestnika po przedstawieniu przez niego decyzji o przyznaniu prawa do emerytury i po ukończeniu 55 roku życia;
• w przypadku ukończenia przez uczestnika 70 lat, jeżeli wcześniej nie wystąpił z wnioskiem o wypłatę środków;
• na wniosek osoby uprawnionej, w przypadku śmierci uczestnika.

Z powyższego wynika, że zamiarem ustawodawcy było, aby określenie „wypłata” dotyczyło świadczeń, które realizują cel programu emerytalnego, tj. zabezpieczenie źródła utrzymania osobie otrzymującej wypłatę po przejściu na emeryturę.

Jednocześnie wyjaśnić należy, że wystąpienie Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej na podstawie Umowy o wystąpieniu Wielkiej Brytanii z UE wiąże się z rozpoczęciem obowiązywania od 1 lutego 2020 r. tak zwanego okresu przejściowego. Okres przejściowy ma zapewnić kontynuację obecnych relacji pomiędzy Unią Europejską a Wielką Brytanią. Zgodnie z założeniem podczas jego obowiązywania Wielka Brytania ma być traktowana jak państwo członkowskie z wyłączeniem możliwości udziału w unijnym procesie decyzyjnym. Oznacza to, że odniesienia w prawie polskim dotyczące praw i obowiązków związanych z członkostwem w Unii Europejskiej – w tym odniesienia w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych należy w trakcie okresu przejściowego rozumieć tak, że obejmują one także Wielką Brytanię, o ile nie zachodzi żadne z odstępstw wskazanych w Umowie o wystąpieniu.

Warunki obowiązywania okresu przejściowego w polskim porządku prawnym zostały potwierdzone w ustawie z dnia 19 lipca 2019 r. o okresie przejściowym, o którym mowa w Umowie o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (Dz. U. z 2019 r., poz. 1516). Zgodnie z art. 1 wskazanej ustawy, w okresie przejściowym Wielka Brytania będzie w polskim porządku prawnym traktowana nadal jak państwo członkowskie Unii. Nieliczne wyjątki od tej zasady dotyczą wdrożenia odstępstw wymienionych w art. 127 ust. 1, 4, 5 i 7 Umowy o wystąpieniu, do których odsyła art. 2 tej ustawy.

Okres przejściowy rozpoczął się z chwilą wejścia w życie Umowy o wystąpieniu (tj. od 1 lutego 2020 r.) i zakończył się 31 grudnia 2020 r. Umowa o wystąpieniu Wielkiej Brytanii z UE przewiduje możliwość jednorazowego przedłużenia okresu przejściowego o rok lub dwa.

Mając na uwadze wskazane we wniosku okoliczności – w szczególności fakt, że pracowniczy program emerytalny Local Government Pension Scheme utworzony został, prowadzony jest i działa w oparciu o obowiązujące w Wielkiej Brytanii przepisy dotyczące tworzenia i działania pracowniczych programów emerytalnych – stwierdzić należy, że świadczenie w postaci emerytury otrzymywanej z tego programu korzystało ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b w związku z art. 21 ust. 33 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji świadczenie to nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.