Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-2.4012.878.2020.2.KK
z 18 stycznia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 listopada 2020 r. (data wpływu 13 listopada 2020 r.) uzupełnione pismem z dnia 15 stycznia 2021 r. (data wpływu 15 stycznia 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku VAT z tytułu wydatków poniesionych na realizację projektu pn. „…” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 listopada 2020 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku VAT z tytułu wydatków poniesionych na realizację projektu pn. „…”. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 15 stycznia 2021 r. (data wpływu 15 stycznia 2021 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 11 stycznia 2021 r. znak: 0111-KDIB3-2.4012.848.2020.1.KK.

W przedmiotowym wniosku uzupełnionym pismem z 15 stycznia 2021 r. przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Miasto M. uzyskało dofinansowanie z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego na realizację projektu pn. „…” w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020.

Projekt zakłada remont pustostanów nie nadających się obecnie do zamieszkania ze względu na wyposażenie i stan techniczny w zdegradowanych obiektach będących w zasobach Gminy na ulicach (…) na cele utworzenia 18 mieszkań socjalnych. Przekazanie w użytkowanie lokali socjalnych stanowić będzie realną pomoc w procesie wyjścia z wykluczenia społecznego oraz wspomoże proces adaptacji do nowych ról społecznych osób z grup społecznie wykluczonych.

Projekt jest realizowany przez Miejski Zarząd Gospodarki Komunalnej – samorządowy zakład budżetowy Gminy Miasta M.

W zakres projektu wchodzą:

Prace remontowo-budowlane, najważniejsze z nich to:

• wymiana okien skrzynkowych na okna rozwierane i uchylno-rozwierane dwudzielne PCV,
• wymiana posadzek,
• wymiana stolarki drzwiowej,
• uszczelnienie pomieszczeń mokrych i wilgotnych,
• montaż kompletnego centralnego ogrzewania poprzez dystrybucję gorącego powietrza wraz z wymiennikiem ciepła i piecem kominkowym,
• skucie tynków, odgrzybianie ścian, malowanie ścian i sufitów na całej powierzchni lokalu,
• wymiana instalacji elektrycznej wraz z osprzętem,
• wymiana instalacji sanitarnych.
  
  

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

1. Miasto jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług;
2. Okres realizacji przedmiotowego projektu jest następujący: 15 września 2020 r. – 31 marca 2021 r.;
3. Towary i usługi nabyte w ramach realizacji projektu, a także efekty przedmiotowej inwestycji będą wykorzystywane przez Miasto tylko i wyłącznie do czynności dla których, zgodnie z przepisami stosuje się stawkę VAT zwolnioną (wynajem lokali mieszkalnych);
4. Obowiązek przygotowania mieszkań socjalnych wynika z przepisów ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego z dnia 21 czerwca 2001 r (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 611). Zgodnie z art. 4 ww. ustawy „tworzenie warunków do zaspokajania potrzeb mieszkaniowych wspólnoty samorządowej należy do zadań własnych gminy”. W celu realizacji zadań związanych z tworzeniem warunków do zaspokajania potrzeb mieszkańców, gmina może: tworzyć i posiadać własny zasób mieszkaniowy, wynajmować lokale od innych właścicieli i podnajmować je osobom, których gospodarstwa domowe osiągają niski dochód. W takim przypadku gmina może pobierać od podnajemców czynsz niższy niż ten, który sama opłaca właścicielowi lokalu. Ponadto Wnioskodawca informuje, że projekt jest realizowany w ramach zadań własnych gminy o których mowa w ustawie o samorządzie gminnym z dnia 8 marca 1990 r. (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz.713);
5. Na fakturach za zakup towarów i usług związanych z realizacją projektu jako nabywca widnieje Miasto.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Gmina Miasto M. ma możliwość odzyskania podatku VAT w projekcie z tytułu wydatków poniesionych na realizację projektu?

Stanowisko Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowane w piśmie z 15 stycznia 2021 r.):

Wnioskodawca nie ma możliwości odzyskania podatku VAT poniesionego w ramach wydatków związanych z realizacją projektu. Zgodnie z brzmieniem art. 15 ust. 6 ustawy z dn. 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług Miasto M. jest podatnikiem podatku VAT tylko w zakresie czynności cywilno-prawnych. Realizując powyższy projekt beneficjent nie może odzyskać w żaden sposób poniesionego kosztu VAT, ponieważ działalność objęta projektem z tytułu najmu mieszkań socjalnych nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT jako zadanie gminy, zatem nie wystąpi związek zakupów z czynnościami opodatkowanymi, dającymi prawo do odliczenia VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy – w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 15 ust. 6 ww. ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r. poz. 713 ze zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 cyt. ustawy o samorządzie gminnym). W szczególności zadania własne obejmują sprawy gminnego budownictwa mieszkaniowego (art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy o samorządzie gminnym).

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. W okresie od 15 września 2020 r. do 31 marca 2021 r. Miasto zrealizuje projekt pn. „…”. Projekt zakłada remont pustostanów nienadających się obecnie do zamieszkania ze względu na wyposażenie i stan techniczny w zdegradowanych obiektach będących w zasobach Gminy na cele utworzenia 18 mieszkań socjalnych. Projekt jest realizowany przez Miejski Zarząd Gospodarki Komunalnej – samorządowy zakład budżetowy Gminy Miasta M. W zakres projektu wchodzą prace remontowo-budowlane, takie jak m.in. wymiana okien, posadzek, stolarki drzwiowej, montaż kompletnego centralnego ogrzewania, wymiana instalacji elektrycznej wraz z osprzętem oraz wymiana instalacji sanitarnych. Towary i usługi nabyte w ramach realizacji projektu, a także efekty przedmiotowej inwestycji będą wykorzystywane przez Miasto tylko i wyłącznie do czynności dla których, zgodnie z przepisami stosuje się stawkę VAT zwolnioną (wynajem lokali mieszkalnych). Projekt jest realizowany w ramach zadań własnych gminy.

Wątpliwości Wnioskodawcy w analizowanej sprawie dotyczą możliwości odzyskania przez Miasto podatku VAT z tytuły wydatków poniesionych w ramach realizacji ww. projektu.

Odnosząc się zatem do powyższego, powtórzyć należy, że zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności generujących podatek należny.

W przedmiotowej sprawie warunki uprawniające do odliczenia podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy nie będą spełnione. Jak wskazał bowiem Wnioskodawca towary i usługi nabyte w ramach realizacji projektu, a także jego efekty będą wykorzystywane przez Miasto tylko i wyłącznie do czynności zwolnionych od podatku VAT, a tym samym nie będą miały związku z czynnościami opodatkowanymi. W konsekwencji, Wnioskodawcy z tytułu wydatków poniesionych na realizację projektu nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jak również nie będzie możliwości uzyskania zwrotu różnicy podatku o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

W zakresie przedmiotowych wydatków Wnioskodawca nie będzie miał również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2019 r., poz. 714 z późn. zm.). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Wnioskodawca nie spełnia tego warunku, nie ma zatem możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT na podstawie przepisów rozdziału 4 cyt. rozporządzenia.

Podsumowując Wnioskodawca nie ma możliwości odzyskania podatku VAT z tytułu poniesionych wydatków związanych z realizacją projektu pn. „…”.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.