Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-2.4012.703.2020.2.JSZ
z 20 stycznia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 9 października 2020 r. (data wpływu 12 października 2020 r.) uzupełnionym pismami z dnia 15 grudnia 2020 r. (data wpływu 15 grudnia 2020 r.) oraz z dnia 14 stycznia 2021 r. (data wpływu 14 stycznia 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• miejsca świadczenia usług dźwigowych z operatorem,
  

• obowiązku wystawienia przez Zainteresowanego będącego stroną postępowania faktury za świadczone usługi z adnotacją „odwrotne obciążenie”,
  

• braku obowiązku rejestracji Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania dla celów podatku VAT na terytorium Polski z tytułu nabycia usług dźwigowych
  

–jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 października 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• miejsca świadczenia usług dźwigowych z operatorem,
  

• obowiązku wystawienia przez Zainteresowanego będącego stroną postępowania faktury za świadczone usługi z adnotacją „odwrotne obciążenie”,
  

• braku obowiązku rejestracji Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania dla celów podatku VAT na terytorium Polski z tytułu zakup usług dźwigowych.
  
  

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismami z dnia 15 grudnia 2020 r. oraz z dnia 14 stycznia 2021 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy, sformułowanie pytania dotyczącego skutków prawnopodatkowych dla Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania, przedstawienie własnego stanowiska do tego pytania, kwestie związane z reprezentacją, a także uiszczenie dodatkowej opłaty.

We wniosku złożonym przez:

• Zainteresowanego będącego stroną postępowania: Pana …,
  

• Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania: ...
  

przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe.

Spółka … (Zainteresowany niebędący stroną postępowania) jest spółką komandytową z siedzibą w Niemczech (dalej S.). Spółka jest niemieckim podatnikiem podatku od wartości dodanej, zarejestrowanym w Niemczech dla potrzeb tego podatku pod numerem identyfikacyjnym ... Spółka S. nie jest zarejestrowana dla celów podatku od towarów i usług na terytorium Polski i nie posiada na terytorium Polski stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej. Spółka S. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie specjalistycznych usług dźwigowych oraz transportu na terytorium Niemiec, jak również w innych krajach Europy. Usługi dźwigowe oraz transportowe świadczone są przy użyciu wysoko specjalistycznego taboru odpowiedniego do przewożenia i wznoszenia ładunków ciężkich, stąd Spółka specjalizuje się w świadczeniu usług dźwigowych i transportowych w takich obszarach jak elektrownie wiatrowe, przemysł, montaż i demontaż mostów, transport ciężki. Spółka zatrudnia wyspecjalizowanych pracowników – kierowców oraz operatorów dźwigów, którzy posiadają odpowiednie kwalifikacje i umiejętności wymagane przy świadczeniu ww. usług. Przy świadczeniu usług na rzecz swoich odbiorców spółka S. korzysta również z usług podwykonawców.

Pan D. (Zainteresowany będący stroną postępowania), posiadający numer NIP …, jest przedsiębiorcą prowadzącym działalność gospodarczą jako osoba fizyczna, zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej na terytorium Polski pod firmą D. (dalej D.). D. jest podatnikiem podatku VAT zarejestrowanym do tego podatku pod wskazanym w zdaniu poprzednim numerem NIP. D. świadczy usługi w zakresie wynajmu żurawi samochodowych samojezdnych, jak również podnośników montażowych, a także usługi dźwigowe oraz usługi w zakresie różnego rodzaju technik podnoszenia. D. zatrudnia kadrę pracowniczą posiadają odpowiednie kwalifikacje i umiejętności wymagane przy świadczeniu ww. usług.

S i D. podjęli i zamierzają kontynuować współpracę w zakresie usług dźwigowych. Przedmiotem współpracy ma być świadczenie przez D. na rzecz S. usług dźwigowych polegających na wnoszeniu elementów elektrowni wiatrowej na nieruchomości położonej w Polsce (w miejscowości ...). D. będzie zatem świadczył usługi dźwigowe wraz z operatorem.

D. będzie podwykonawcą spółki S., usługi zakupione przez S. od D. będą stanowić część świadczeń S. realizowanych na rzecz zleceniodawcy S. tj. spółki z siedzibą w Polsce.

Usługi dźwigowe realizowane przez S. na rzecz polskiego odbiorcy, dla wykonania których S. korzystać będzie czasowo ze świadczeń D. będą realizowane w następujący sposób:

• S. otrzymuje od swojego polskiego zleceniodawcy pisemny zakres prac oraz pisemne wytyczne w zakresie ich wykonania,
  

• Wytyczne obejmują instrukcje dotyczące mechanicznego wzniesienia elementów elektrowni wiatrowej oraz rysunek techniczny zawierający współrzędne miejsca ustawienia,
  

• Zakres zlecenia S. ogranicza się jedynie do wzniesienia elementów elektrowni wiatrowej według wskazań zleceniodawcy dotyczących miejsca postawienia tych elementów i nie obejmuje prac wewnątrz elektrowni takich jak prace elektryczne czy rozruchowe.
  
  

Zakres zlecenia S. na rzecz polskiego zleceniodawcy ogranicza się zatem do wzniesienia i precyzyjnego umiejscowienia elementów elektrowni według wytycznych zleceniodawcy. Zakres usług S., jak również D. względem S. nie obejmuje montażu elementów elektrowni wiatrowych – tzn. połączenia elementów ze sobą w sposób stanowiący jedną całość, za te czynności odpowiedzialny jest zleceniodawca S.

Zakres zlecenia S., jak również D. względem S., nie obejmuje transportu elementów elektrowni na miejsce wykonania usług dźwigowych.

Relacje między S. a zleceniodawcą S.

S. nie odpowiada wobec swojego zleceniodawcy za:

• wybór nieruchomości, na której powstaje farma wiatrowa,
  

• za wybór miejsca, w którym elementy elektrowni są wznoszone na nieruchomości,
  

• za przygotowanie rysunku technicznego zawierającego parametry techniczne elektrowni, współrzędne ustawienia, projektowaną wysokość ustawienia elementów elektrowni.
  

• postępuje zgodnie z wytycznymi zleceniodawcy w zakresie wykonywanych usług. Zleceniodawca spółki S. może jedynie oczekiwać zakupując usługę od S., że elementy elektrowni zostaną przemieszczone w miejsca ustalone przez zleceniodawcę i na ustaloną przez zleceniodawcę wysokość, jak również w umówionym terminie.
  
  

Relacje między S. a podwykonawcą S., tj. D.

Wytyczne w zakresie wznoszenia i umiejscowienia elementów elektrowni wiatrowej oraz rysunek techniczny zleceniodawcy S., będący podstawą prac zostanie udostępniany przez S. swojemu podwykonawcy D. w celu wykonania przez niego umówionego między stronami zakresu świadczeń.

Relacje między S. a D. rozkładają się analogicznie jak relacje między S. a zleceniodawcą spółki niemieckiej.

D. nie będzie odpowiadać wobec S. za:

• wybór nieruchomości, na której powstaje farma wiatrowa,
  

• za wybór miejsca, w którym elementy elektrowni są wznoszone na nieruchomości,
  

• za przygotowanie rysunku technicznego zawierającego parametry techniczne elektrowni, współrzędne ustawienia, projektowaną wysokość ustawienia elementów elektrowni.
  
  

D. będzie postępować zgodnie z wytycznymi S. (pochodzącymi od zleceniodawcy S.) w zakresie wykonywanych usług. S. może jedynie oczekiwać zakupując usługę od D., że elementy elektrowni zostaną przemieszczone w miejsca ustalone przez zleceniodawcę S. i na ustaloną przez zleceniodawcę S. wysokość, jak również w umówionym terminie. Strony przewidują, iż usługi D. na rzecz S. będą świadczone w sposób ciągły przez okres powyżej 30 dni, jednak nie dłuższy niż 6 miesięcy.

Zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług, jak również klasyfikacją europejską NACE Rev. 2 świadczenia D. na rzecz S. oraz świadczenia S. na rzecz polskiego zleceniodawcy powinny być klasyfikowane pod kodami: PKWiU 43.99.9 Roboty związane z wykonywaniem pozostałych specjalistycznych robót budowlanych, gdzie indziej niesklasyfikowanych w sekcji F Obiekty budowlane i roboty budowlane.

Zgodnie z rozporządzeniem z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) – wynajem sprzętu z operatorem należy klasyfikować w zakresie niniejszego działu (tj. Sekcji F) w odpowiednich grupowaniach obejmujących roboty budowlane wykonywane z jego użyciem.

Podobnie, na gruncie PKD 2007 oraz klasyfikacji Nace Rev. 2 (Statystycznej Klasyfikacji Działalności Gospodarczych w UE) usługi S. oraz usługi D. świadczone z operatorem powinny być klasyfikowane jako PKD 43.99.Z (Nace Rev. 2 - 43.99) Pozostałe specjalistyczne roboty budowlane, gdzie indziej niesklasyfikowane.

Zgodnie z rozporządzeniem z dnia 24 grudnia 2007 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD), jak również opisów klasyfikacji Nace Rev. 2 – wynajem dźwigów i innego sprzętu budowlanego wraz z obsługą operatorską, które nie są przeznaczone do określonych rodzajów budowli, należy klasyfikować pod wyżej wskazanym kodem.

Wnioskodawcy wskazują, iż usługi które mają być świadczone przez D. nie są usługami wynajmu dźwigów, ani leasingu dźwigów, wynajem, czy też wyleasingowanie dźwigów rozumiane jako udostępnienie sprzętu bez obsługi operatorskiej klasyfikowane byłyby na gruncie PKWiU jako 77.32 Wynajem i dzierżawa maszyn i urządzeń budowlanych oraz inżynierii lądowej i wodnej, bez obsługi.

W piśmie z dnia 15 grudnia 2020 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, wskazano, że Zainteresowany będący stroną postepowania jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Zainteresowany niebędący stroną postepowania jest podatnikiem w rozumieniu art. 28a ustawy o VAT.

Zainteresowany będący stroną postepowania będzie odpowiedzialny za wzniesienie i umiejscowienie elementów elektrowni wiatrowej na nieruchomości – tj. za ich przemieszczenie w miejsca ustalone przez zleceniodawcę S. i na ustaloną przez zleceniodawcę S. wysokość, jak również w umówionym terminie. Nie będzie ponosił odpowiedzialności za prace budowlane. Polecenia dot. sposobu wykonania prac dźwigiem na terenie budowy będzie wykonywał Zleceniodawca S. względem S. oraz S. względem D., ponieważ S. będzie korzystał z usług podwykonawcy D., taka będzie droga komunikacji, natomiast wytyczne pierwotne dot. wznoszenia i umiejscowienia elementów elektrowni wiatrowej będą wydawane przez zleceniodawcę S..

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy miejscem świadczenia usług dźwigowych z operatorem, które są i będą świadczone na terytorium Polski przez D. na rzecz niemieckiego podatnika podatku od wartości dodanej tj. spółki S., będzie miejsce siedziby spółki S. tj. terytorium Niemiec, zgodnie z art. 28b ustawy o VAT?
2. Czy D. powinien wystawiać na rzecz S. faktury za świadczone obecnie usługi oraz usługi, które będą świadczone w ramach kontynuowanej współpracy z adnotacją „odwrotne obciążenie”, wskazując, iż zobowiązanym do rozliczenia podatku VAT z ich tytułu jest spółka S.?
3. Czy spółka S. jest zobowiązana do rejestracji dla celów podatku VAT na terytorium Polski z tyt. zakupu usług od D.? (sformułowane w uzupełnieniu wniosku)
   
   

Zdaniem Zainteresowanych:

Ad. 1

Miejscem świadczenia usług dźwigowych z operatorem wykonywanych przez D. na rzecz S. będzie państwo siedziby spółki S., tj. Niemcy na podstawie art. 28b ustawy VAT.

Przedmiotem rozważań Wnioskodawców w zakresie miejsca opodatkowania przedmiotowych usług są przepisy ustawy o VAT – art. 28b oraz art. 28e jak również rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 1042/2013 z dnia 7 października 2013 r. zmieniające rozporządzenie wykonawcze nr 282/2011 w odniesieniu do miejsca świadczenia usług (dalej: rozporządzenie 1042/2013).

Zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy o VAT miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalność gospodarczej. Zgodnie z art. 28b ust. 2 ustawy o VAT w przypadku, gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Na gruncie art. 28e ustawy o VAT natomiast miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami jest miejsce położenia nieruchomości. Przepisy polskiej ustawy o VAT wskazują przykładowy katalog usług związanych z nieruchomościami, są nimi np. usługi świadczone przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usługi zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, usługi użytkowania i używania nieruchomości oraz usługi przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takie jak usługi architektów i nadzoru budowlanego. Ustawa o VAT wprost nie wymienia usług dźwigowych świadczonych z operatorom jako usług związanych z nieruchomością.

Wnioskodawcy dokonali w związku z tym również analizy przepisów rozporządzenia 1042/2013, obwiązującego od dnia 01.01.2017 r. bezpośrednio we wszystkich krajach członkowskich UE. Zgodnie z rozporządzeniem (wstęp do rozporządzenia pkt 18) – należy wprowadzić pojęcie nieruchomości w celu zapewnienia jednolitego opodatkowania przez państwa członkowskie świadczenia usług związanych z nieruchomościami. Konieczne jest również wyjaśnienie sposobu opodatkowania świadczenia usług polegających na udostępnianiu usługobiorcy sprzętu służącego do przeprowadzania prac dotyczących nieruchomości (wstęp do rozporządzenia pkt 13).

Zgodnie z art. 13b rozporządzenia 1042/2013 dla celów stosowania dyrektywy 2006/112/WE za "nieruchomość" uznaje się:

1. każdą określoną część ziemi, na jej powierzchni lub pod jej powierzchnią, która może stać się przedmiotem własności i posiadania,
2. każdy budynek lub każdą konstrukcję przytwierdzoną do gruntu lub w nim osadzone powyżej lub poniżej poziomu morza, których nie można w łatwy sposób zdemontować lub przenieść;
3. każdy zainstalowany element stanowiący integralną część budynku lub konstrukcji, bez którego budynek lub konstrukcja są niepełne, taki jak drzwi, okna, dachy, schody i windy;
4. każdy element sprzęt lub maszynę zainstalowane na stałe w budynku lub konstrukcji, które nie mogą być przeniesione bez zniszczenia lub zmiany budynku lub konstrukcji;
   
   

Elektrownie wiatrowe spełniają zasadniczo zatem zgodnie z ww. definicją pojęcie „nieruchomości”. Powyższe wynika również z not wyjaśniających Komisji Europejskiej wydanych do rozporządzenia 1042/2013 z dnia 26.10.2015 r. [punkt 2.2.2.1 oraz 2.2.3.1) (Explanatory Notes on EU VAT place of supply rules on services connected with immovable property that enter into force in 2017 (Council Implementing Regulation (EU) No 1042/2013, dostępne na stronie internetowej Komisji EU https://ec.europa.eu/taxation_customs/business/vat/commission-guideilnes_en.

Rozporządzenie 1042/2013 definiuje następnie w art. 31a świadczenie usług związanych z nieruchomościami, a w art. 31b odnosi się do usług związanych z udostępnieniem sprzętu.

Usługi związane z nieruchomościami zgodnie z art. 31a ust. 1 rozporządzenia 1042/2013 obejmują jedynie te usługi, które mają wystarczająco bezpośredni związek z daną nieruchomością. Usługi uważa się za mające wystarczająco bezpośredni związek z nieruchomością w następujących przypadkach:

1. gdy wywodzą się z nieruchomości, a dana nieruchomość stanowi element składowy usług i jest elementem centralnym oraz niezbędnym z punktu widzenia świadczonych usług;
2. gdy są świadczone w odniesieniu do nieruchomości lub dla niej przeznaczone i mają na celu zmianę prawnego lub fizycznego stanu danej nieruchomości.
   
   

Usługi będące przedmiotem wniosku mogłyby hipotetycznie być objęte przykładowymi usługami wynikającymi z art. 31 a) takimi jak określone w ustępie 2 art. 31a pod literami d) lub m:

4. budowa stałych struktur na terenie, jak również prace budowlane i rozbiórkowe dotyczące stałych struktur, takich jak systemy rurociągów gazowych, wodnych, kanalizacyjnych i podobnych,
14. instalacja lub montaż maszyn lub sprzętu, które po zainstalowaniu lub zamontowaniu są uznane za nieruchomość,

jednak rozporządzenie 1042/2013 przewiduje szczegółową regulację (art. 31 b) dotyczącą usług związanych z udostępnieniem sprzętu, która zdaniem Wnioskodawców znajduje zastosowanie w analizowanym przypadku.

Zgodnie bowiem z art. 31b rozporządzenia 1042/2013:

• Jeżeli sprzęt jest pozostawiony do dyspozycji usługobiorcy w celu przeprowadzenia prac dotyczących nieruchomości, transakcja ta jest świadczeniem usług związanych z nieruchomościami jedynie wtedy, gdy usługodawca ponosi odpowiedzialność za wykonane prace,
  

• Przyjmuje się, że usługodawca, który dostarcza usługobiorcy sprzęt wraz z odpowiednim personelem obsługującym w celu przeprowadzenia prac, bierze odpowiedzialność za wykonanie tych prac. Domniemanie, że usługodawca jest odpowiedzialny za wykonanie prac można obalić za pomocą jakichkolwiek istotnych przesłanek wynikających ze stanu faktycznego lub prawnego.
  
  

W związku z powyższym stwierdzenie, czy usługi, które świadczył będzie D. na rzecz S. będą usługami związanymi z nieruchomością, czy też nie zależy od zakresu odpowiedzialności D. Ponieważ, jak wskazano w opisie stanu faktycznego, D. wykonuje usługi ściśle zgodnie z wytycznymi swojego zleceniodawcy (tj. S.), które pochodzą od zleceniodawcy S., usługi nie zawierają żadnego elementu „twórczego”, zaprojektowanego samodzielnie przez D., nie można uznać, że D. ponosi odpowiedzialność za wykonane prace w rozumieniu ww. przepisu. Prace D. można określić jako „wzniesienie elementów elektrowni dźwigiem i odtwórcze ustawienie ich ściśle i precyzyjnie według wytycznych zleceniodawcy”.

W związku z powyższym, miejsce świadczenia usług D., które będą świadczone na rzecz S. powinno zostać określone zgodnie z art. 28b ustawy tj. miejscem opodatkowania będzie państwo siedziby S., tj. Niemcy.

Podobne stanowisko zajął Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej we wcześniejszych interpretacjach indywidualnych, przykładowo:

• interpretacja indywidualna z dnia 23.11 2017, sygn. 0113-KDIPT1-2 4012.592.2017.2.SM,
  

• interpretacja indywidualna z dnia 08.09.2015, sygn. ILPP4/4512-1-207/15-2/ISN.
  
  

W przypadku drugiej z powołanych interpretacji, Dyrektor KIS wskazał:

„Przy wynajmie dźwigów i podnośników wraz z operatorem, dany usługodawca był odpowiedzialny jedynie za udostępnienie ww. maszyn i nie przejmował odpowiedzialności za wykonane prace budowlane. W związku z powyższym nie można uznać, że zakupione przez Wnioskodawcę usługi najmu dźwigów i podnośników wraz z operatorem stanowiły „usługi związane z nieruchomością”, z uwagi na brak przymiotu powiązania nabywanych usług z konkretną nieruchomością, która stanowiłaby jednocześnie centralny i nieodzowny ich element. Istota nabytych przez Spółkę usług nie była związana z nieruchomością w stopniu uzasadniającym zastosowanie art. 28e ustawy – przedmiotem tych usług był jedynie najem danego dźwigu lub podnośnika wraz z operatorem, a nie wykonywanie przez danego usługodawcę np. robót budowlanych, które objęte byłyby dyspozycją tego przepisu”.

Należy podzielić pogląd, zgodnie z którym wykonywanie usług polegających na wniesieniu ładunków ciężkich dźwigiem przy wykorzystaniu personelu świadczeniodawcy ściśle według wytycznych zleceniodawcy powoduje „oderwanie” tych usług od nieruchomości. Oczywiście, nieruchomość nadal jest centralnym elementem z punktu widzenia ostatecznego odbiorcy świadczenia (w analizowanej sprawie z punktu widzenia odbiorcy S.), jednak z punktu widzenia świadczącego nie stanowi ona centralnego elementu usługi z tej przyczyny, iż to nie świadczący usługę (w tym wypadku D.) wybrał tę konkretną nieruchomość pod budowę elektrowni, to nie świadczący usługę projektuje farmę wiatrową, to nie świadczący usługę wybiera miejsce, w którym ma być wybudowany fundament elektrowni, a następnie wzniesiona wieża elektrowni oraz umieszczone inne jej elementy, to idąc dalej nie świadczący usługę opracowuje techniczne parametry dot. umiejscowienia poszczególnych elementów elektrowni na nieruchomości, to nie świadczący usługę odpowiada za podłączenie elektrowni do sieci itd. Za cały ten zakres prac odpowiada nie D., również nie spółka S., a ostateczny odbiorca usług opisanych w niniejszym wniosku.

Ponadto należy wskazać, iż z not wyjaśniających Komisji Europejskiej powołanych wyżej wynika w kontekście art. 31 b) rozporządzenia, iż ustalenia kontraktowe między stronami zasadniczo dają istotne wytyczne w odniesieniu do zakresu odpowiedzialności stron (punkt 2.4.21, podpunkt 284 not wyjaśniających). Noty wyjaśniające KE nie są wprawdzie źródłem obowiązującego prawa, jednak dają istotne wskazówki interpretacyjne do źródła obowiązującego prawa jakim jest rozporządzenie 1042/2013.

Wprawdzie strony nie zawarły na moment złożenia niniejszego wniosku pisemnej umowy dot. świadczenia usług, jednak ich zakres, sposób świadczenia, pochodzenie wytycznych odnośnie wykonania i kwestia odpowiedzialności wynikają z zapytania ofertowego, oferty oraz korespondencji handlowej między stronami, jak również będą wynikać z faktycznej realizacji transakcji.

Dodatkowo należy wskazać, iż spółka S. dokonała analizy świadczonych usług dźwigowych z operatorem pod kątem przepisów prawa niemieckiego. Z analizy tej wynika, iż niemieckie organy podatkowe wyróżniają standardowe usługi wynajmu dźwigów bez operatora, usługi udostępnienia dźwigów z operatorem wykonywane ściśle według wskazówek zleceniodawcy oraz usługi udostępnienia dźwigów z operatorem wykonywane bez wskazówek zleceniodawcy (prowadzące do zmiany substancji nieruchomości, budowli). Jedynie w przypadku tych ostatnich tj. usług udostępnienia dźwigów z operatorem wykonywanych bez wytycznych zleceniodawcy (niejako według samodzielnego podejścia świadczącego), niemieckie organy podatkowe uznają, iż są to usługi związane z nieruchomością (pismo Ministerstwa Finansów Niemiec z dnia 31.03.2004, 02.12.2004, jak również pismo Landesfinanzamt Niedersachsen z dnia 05.10.2016).

Wnioskodawcy rozumieją oczywiście, iż Dyrektor KIS dokona interpretacji polskich przepisów prawa podatkowego, a nie przepisów niemieckich; przywołanie w tym miejscu stanowiska niemieckich organów podatkowych wydaje się jednak o tyle istotne, iż zdaniem Wnioskodawców stanowisko to wpisuje się w ramy rozporządzenia 1042/2013 odnośnie art. 31b regulującego miejsce świadczenia w przypadku usług związanych z udostępnieniem sprzętu w celu przeprowadzenia prac dotyczących nieruchomości wskazując na kwestię zakresu odpowiedzialności jako kluczową w rozstrzygnięciu, czy usługi należy traktować jako „związane z nieruchomością” czy też nie.

Ad. 2

D. powinien wystawiać na rzecz S. za wykonywane obecnie usługi, jak również za usługi wykonywane w ramach kontynuowanej współpracy, faktury z adnotacją „odwrotne obciążenie” wskazując, iż to nabywca usługi tj. S. jest podmiotem obowiązanym do rozliczenia podatku w transakcji, zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT.

Ad. 3 (przedstawionym w uzupełnieniu wniosku)

Spółka S. nie jest zobowiązana do rejestracji dla celów podatku VAT na terytorium Polski z tyt. zakupu usług od D.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które – w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy – rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły do celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

W przypadku świadczenia usług, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Regulacje prawne obowiązujące w tym zakresie, zostały zawarte w ustawie o podatku od towarów i usług w rozdziale 3 działu V „Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług”.

W myśl art. 28a ustawy o podatku od towarów i usług, na potrzeby stosowania przepisów regulujących miejsce świadczenia przy świadczeniu usług:

1. ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
   1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
      
   2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej.
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
   
   

Powołany przepis wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy o podatku od towarów i usług. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług.

Podatnikiem według tej regulacji, jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

W świetle regulacji przepisu art. 28b ust. 2 ustawy, w przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Na podstawie art. 28b ust. 3 ustawy, w przypadku gdy podatnik będący usługobiorcą nie posiada siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, o którym mowa w ust. 2, miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym posiada on stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

Z powyższych przepisów wynika, że miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy jest miejsce, w którym podatnik ten posiada siedzibę swojej działalności gospodarczej. Jeżeli jednak usługi te są świadczone na rzecz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika znajdującego się w miejscu innym niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. Tę zasadę ogólną należy stosować, gdy usługa jest świadczona na rzecz podatnika, a przepisy art. 28e, 28f ust. 1 i 1a, 28g ust. 1, 28i, 28j ust. 1 i 2, i 28n ustawy nie będą przewidywać innych zasad ustalenia miejsca świadczenia.

I tak, według art. 28e ustawy – miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości.

Z powyższej regulacji prawnej wynika, że o miejscu świadczenia, a tym samym opodatkowania usługi związanej z nieruchomością decyduje wyłącznie miejsce położenia nieruchomości, z którą dana usługa jest ściśle związana, niezależnie od tego dla jakiego podmiotu jest wykonywana oraz gdzie znajduje się siedziba usługodawcy.

Jednocześnie zauważyć należy, że dla uznania usługi za związaną z nieruchomością istotne są cechy, które można ująć w następujący sposób:

• usługa powinna odnosić się do konkretnie określonej nieruchomości, czyli takiej, która jest identyfikowalna co do jej indywidualnego położenia;
  

• przedmiotem usługi powinna być skonkretyzowana nieruchomość lub usługa powinna być świadczona na/wobec konkretnej nieruchomości a nie jakiejkolwiek;
  

• ta konkretna nieruchomość powinna być wpisana w istotę świadczonej usługi, być jej centralnym elementem, nadając główny sens usłudze i determinować jej treść, co należy rozumieć w ten sposób, że usługa może być wykonana tylko i wyłącznie w bezpośrednim związku z tą a nie inną nieruchomością;
  

• zmiana takiego miejsca, polegająca na ukierunkowaniu usługi na inną nieruchomość, powinna niweczyć istotę i sens pierwotnie świadczonej usługi.
  
  

Zatem przez usługi związane z nieruchomościami w rozumieniu art. 28e ustawy, należy rozumieć wszelkie usługi bezpośrednio związane z konkretną nieruchomością, tj. nieruchomość ta musi stanowić centralny i nieodzowny element usługi, a efekt lub charakter samej usługi musi być związany z tą konkretną, zindywidualizowaną nieruchomością.

Z kolei, na mocy art. 28j ust. 1 ustawy, będącego zastrzeżeniem art. 28b ust. 1 ustawy – miejscem świadczenia usług krótkoterminowego wynajmu środków transportu jest miejsce, w którym te środki transportu są faktycznie oddawane do dyspozycji usługobiorcy.

Ustawodawca w przepisie art. 28j ust. 2 ustawy, wprowadził z kolei pojęcie krótkoterminowego wynajmu środków transportu, przez które rozumie się ciągłe posiadanie środka transportu lub korzystanie z niego przez okres nieprzekraczający 30 dni, a w przypadku jednostek pływających – przez okres nieprzekraczający 90 dni.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy należy zauważyć, że – jak wynika z okoliczności sprawy – Zainteresowani podjęli i zamierzają kontynuować współpracę w zakresie usług dźwigowych. Przedmiotem współpracy ma być świadczenie przez D. na rzecz S. usług dźwigowych polegających na wnoszeniu elementów elektrowni wiatrowej na nieruchomości położonej w Polsce. D. będzie zatem świadczył usługi dźwigowe wraz z operatorem. Zainteresowany będący stroną postępowania będzie odpowiedzialny za wzniesienie i umiejscowienie elementów elektrowni wiatrowej na nieruchomości – tj. za ich przemieszczenie w miejsca ustalone przez zleceniodawcę S. i na ustaloną przez zleceniodawcę S. wysokość, jak również w umówionym terminie. Nie będzie ponosił odpowiedzialności za prace budowlane. Polecenia dot. sposobu wykonania prac dźwigiem na terenie budowy będzie wykonywał Zleceniodawca S. względem S. oraz S. względem D., ponieważ S. będzie korzystał z usług podwykonawcy D. taka będzie droga komunikacji, natomiast wytyczne pierwotne dot. wznoszenia i umiejscowienia elementów elektrowni wiatrowej będą wydawane przez zleceniodawcę S. Wobec powyższego w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania przepis art. 28e ustawy.

Ponadto z okoliczności sprawy wynika, że Strony przewidują, iż usługi D. na rzecz S. będą świadczone w sposób ciągły przez okres powyżej 30 dni, jednak nie dłuższy niż 6 miesięcy. W związku z powyższym, wynajem przedmiotowego dźwigu nie stanowił/nie będzie stanowił krótkoterminowego wynajmu środków transportu, o którym mowa w art. 28j ust. 2 ustawy.

W związku z powyższym, skoro – jak wynika z wniosku – Zainteresowany będący stroną postępowania świadczy/będzie świadczył przedmiotowe usługi na rzecz Spółki S. posiadającej siedzibę działalności gospodarczej na terytorium Niemiec, będącej podatnikiem w rozumieniu art. 28a ustawy oraz z przedstawionych okoliczności sprawy nie wynika, aby do usług świadczonych przez Zainteresowanego będącego stroną postępowania znalazły zastosowanie wyjątki od ogólnej zasady wyrażonej w art. 28b ust. 1 ustawy, a w szczególności art. 28e ustawy, to stwierdzić należy, że miejscem świadczenia i opodatkowania usług wykonanych przez Zainteresowanego będącego stroną postępowania na rzecz Spółki S. jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, tj. na terytorium Niemiec. Tym samym przedmiotowe usługi świadczone na rzecz Spółki S. nie podlegają/nie będą podlegać opodatkowaniu na terytorium Polski.

A w konsekwencji Zainteresowany niebędący stroną postępowania (Spółka S.) nie jest/nie będzie zobowiązany do zarejestrowania się dla celów podatku VAT na terytorium Polski z tytułu nabycia usług od D..

Wobec powyższego stanowisko Zainteresowanych w zakresie pytań nr 1 i 3 wniosku należało uznać za prawidłowe.

Przechodząc do kwestii obowiązku wystawienia przez Zainteresowanego będącego stroną postępowania faktury za świadczone usługi z adnotacją „odwrotne obciążenie” należy wskazać, że zasady wystawiania faktur regulują przepisy art. 106a-106q ustawy.

I tak, zgodnie z art. 106a ustawy – przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do:

1. sprzedaży, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 1a, w których usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego i faktura dokumentująca te transakcje nie jest wystawiana przez usługobiorcę lub nabywcę towarów w imieniu i na rzecz usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów;
   
2. dostawy towarów i świadczenia usług dokonywanych przez podatnika posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonywane są te czynności, a w przypadku braku na terytorium kraju siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej - posiadającego na terytorium kraju stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, z którego dokonywane są te czynności, w przypadku gdy miejscem świadczenia jest terytorium:
   1. państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, a osobą zobowiązaną do zapłaty podatku od wartości dodanej jest nabywca towaru lub usługobiorca i faktura dokumentująca te czynności nie jest wystawiana przez tego nabywcę lub usługobiorcę w imieniu i na rzecz podatnika,
      
   2. państwa trzeciego;
3. świadczenia usług telekomunikacyjnych, nadawczych i elektronicznych, dla których miejscem świadczenia jest miejsce określone zgodnie z art. 28k ust. 1, przez podatników zidentyfikowanych na potrzeby procedury szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziałach 6a i 7, dla których państwem członkowskim identyfikacji jest Rzeczpospolita Polska.
   
   

Stosownie do art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy – podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

W myśl art. 106e ust. 1 pkt 1-18 ustawy – faktura powinna zawierać:

1. datę wystawienia;
   
2. kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
   
3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
   
4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
   
5. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
   
6. datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
   
7. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
   
8. miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
   
9. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
   
10. kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
    
11. wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
    
12. stawkę podatku;
    
13. sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
    
14. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
    
15. kwotę należności ogółem;
    
16. w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług, w odniesieniu do których:
    1. obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 1 lub art. 21 ust. 1, lub
       
    2. w przepisach wydanych na podstawie art. 19a ust. 12 określono termin powstania obowiązku podatkowego z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty
    -wyrazy "metoda kasowa";
    
17. w przypadku faktur, o których mowa w art. 106d ust. 1 - wyraz "samofakturowanie";
    
18. w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi - wyrazy "odwrotne obciążenie";
    
    

Stosownie do treści art. 106e ust. 5 pkt 1 ustawy – faktura może nie zawierać w przypadku, o którym mowa w art. 106a pkt 2 lit. a – danych określonych w ust. 1 pkt 10 i 12-14.

Mając zatem na uwadze okoliczność, iż świadczone przez Zainteresowanego będącego stroną postępowania usługi na rzecz Spółki S. nie podlegają/nie będą podlegały opodatkowaniu na terytorium Polski, to Zainteresowany będący stroną postępowania winien je udokumentować fakturą, bez wykazania stawki i kwoty podatku, natomiast winna ona zawierać wyrazy „odwrotne obciążenie”.

Zatem oceniając stanowisko Zainteresowanych w zakresie pytania nr 2, należało uznać je za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanych. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy oraz własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanego przez Zainteresowanych. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Zainteresowanych w złożonym wniosku. W związku z powyższym, niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o opis sprawy. Zatem w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …, za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.