Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-2.4011.785.2020.3.AKR
z 18 stycznia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku (data wpływu 18 września 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 grudnia 2020 r. (data wpływu 7 stycznia 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu z odpłatnego zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 września 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu z odpłatnego zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 4 grudnia 2020 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.785.2020.1.AKR, wezwano Wnioskodawczynię, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 4 grudnia 2020 r. (skutecznie doręczone w dniu 15 grudnia 2020 r.). W dniu 17 grudnia 2020 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku niepodpisane przez Wnioskodawczynię (e-mail). W związku z tym pismem z dnia 30 grudnia 2020 r., nr 0113-KDIPT2-2.4011.785.2020.2.AKR, ponownie wezwano Wnioskodawczynię, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. Wezwanie II wysłane zostało w dniu 30 grudnia 2020 r.

W dniu 7 stycznia 2021 r. wpłynęło podpisane przez Wnioskodawczynię uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 17 grudnia 2020 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 27 lipca 2017 r. Wnioskodawczyni otrzymała na podstawie umowy darowizny mieszkanie (38 m²) od ojca, położone przy ul. … w …. W akcie notarialnym ww. umowy darowizny jest zapis: „ … oświadcza, że oddaje ojcu …. w dożywotne używanie cały przedmiotowy lokal mieszkaniowy” . Mieszkanie nie ma księgi wieczystej.

Mąż Wnioskodawczyni w dniu 23 listopada 2015 r. otrzymał w drodze darowizny od matki mieszkanie (36 m²) położone przy ul. … w …. Jest to wyłącznie jego majątek, który nie wchodzi do majątku wspólnego małżonków.

Wnioskodawczyni chciałaby sprzedać swoje mieszkanie, które otrzymała od ojca (5 lat jeszcze nie upłynęło) i całość dochodów ze sprzedaży przeznaczyć na zakup nowej nieruchomości, tj. odkupić mieszkanie od swojego męża, które dostał od matki w darowiźnie. Wnioskodawczyni planuje to zrobić w styczniu 2021 r., tak by 5 pełnych lat mężowi minęło od dnia darowizny. Oba mieszkania są w tej samej cenie na rynku wtórnym

Wnioskodawczyni chce sprzedać swoje mieszkanie, gdyż jest w starym budownictwie, ok. 1970 r., bez balkonu i wymaga kapitalnego remontu, do tego nie ma windy w bloku. Mieszkanie Jej męża, które dostał w darowiźnie od matki jest na parterze (bez schodów) z wjazdem dla inwalidów. Jest to nowy blok z 2012 r., z dużym balkonem i w pełni wyremontowane. Takie mieszkanie jest idealne dla Wnioskodawczyni i Jej rodziny z uwzględnieniem opieki nad Jej schorowanym ojcem z orzeczeniem niepełnosprawności (dotyczy kończyn dolnych – paraliż nogi). Ojciec Wnioskodawczyni z upływem lat będzie korzystał z wózka inwalidzkiego. Obecnie chodzi o kulach i lasce. Na chwilę obecną nie ma tak dogodnych mieszkań na rynku wtórnym, które by miały akces dla inwalidów.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że Wnioskodawczyni stała się właścicielem nieruchomości (ul. … w …) na podstawie darowizny, która uprzednio należała do Jej ojca. W umowie darowizny ojciec zaznaczył dożywocie w tym mieszkaniu. Wiec Wnioskodawczyni jest właścicielem ww. nieruchomości z lokatorem (z dożywociem Jej ojca). Ww. nieruchomość to lokal mieszkalny, do którego przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo. Przyszła sprzedaż ww. lokalu nastąpi bez działalności gospodarczej. Mieszkanie, które Wnioskodawczyni chce odkupić od męża to lokal, do którego przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo. Jej mąż dostał tą nieruchomość aktem darowizny od swojej matki w dniu 23 listopada 2015 r. i jest to jego majątek osobisty. Nie ma w nim zapisu dożywocia jego matki. W nowo zakupionym mieszkaniu od męża Wnioskodawczyni, zamieszka tylko ojciec Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni będzie właścicielem mieszkania, lecz zgodnie z wolą Jej ojca to on będzie miał prawo mieszkać do końca swoich dni w tym mieszkaniu. Przy zakupie nowego mieszkania w akcie notarialnym Wnioskodawczyni chce uwzględnić informację dożywocia Jej ojca. To był główny warunek ojca Wnioskodawczyni przeprowadzonej darowizny w akcie notarialnym z dnia 27 lipca 2017 r., darowanego mieszkania przy ul. … w …. Wnioskodawczyni w tym mieszkaniu nie będzie mieszkać, lecz Jej ojciec. Wnioskodawczyni posiada inne mieszkanie. Mieszkanie, które chce zakupić od swojego męża to mieszkanie z rampą/podjazdem do klatki, jak również z podjazdem pod same drzwi mieszkania (bez schodów na parterze-półpiętrze). Blok jest przystosowany dla osób z inwalidztwem dolnych kończyn. Mieszkanie mieści się na parterze i ojciec Wnioskodawczyni nie będzie miał ani jednego schodka do pokonania by móc korzystać z mieszkania. W obecnym mieszkaniu przy ul. … w …. jest parę schodów do pokonania i nie ma podjazdu pod klatkę, choć mieszkanie również mieści się na parterze. Jest to stary blok, stare budownictwo i nie jest przeznaczony dla osób z inwalidztwem. Spółdzielnia Mieszkaniowa nie będzie budować podjazdu, nie ma takich planów, dodatkowo wszyscy lokatorzy bloku/klatki musieliby wyrazić na to zgodę. A takie sprzeciwy już się pojawiły od lokatorów. Mieszkanie męża Wnioskodawczyni ma wszystkie udogodnienia, jest to nowy budynek uwzględniający potencjalnych mieszkańców z inwalidztwem. Był zaprojektowany tak by ludzie z problemami kończyn dolnych mogli z mieszkań parterowych skorzystać, bez przerabiania budynku. Budynek był budowany pod korzystanie z wózka inwalidzkiego. Na ul. … w … Wnioskodawczyni jest wyłącznie zameldowana. Nie jest właścicielem tej nieruchomości. Właścicielem jest matka Wnioskodawczyni i to ona zamieszkuje w tym lokalu. Rodzice Wnioskodawczyni są po rozwodzie i nie jest możliwe ich wspólne mieszkanie ze sobą. Z tego powodu i z powodu, że ojciec Wnioskodawczyni jest inwalidą z paraliżem kończyny dolnej i niedowładem nogi potrzebuje mieszkania na parterze z dostosowanymi udogodnieniami - rampa, podjazd bez schodów - jedna płaszczyzna, z możliwością korzystania z wózka inwalidzkiego. Adres do korespondencji, który Wnioskodawczyni podała (… w …) jest wyłącznie adresem do korespondencji, nieruchomość nie jest Jej własnością. Obecnie Wnioskodawczyni jest poza granicami kraju. W skład Jej rodziny wchodzi mąż Wnioskodawczyni, dwoje dzieci i ojciec Wnioskodawczyni. Lecz ojciec Wnioskodawczyni mieszka oddzielnie. Wnioskodawczyni jest jedynym dzieckiem Jej ojca i opiekuje się nim, na co dzień. Jest to członek rodziny Wnioskodawczyni, to on będzie mieszkał w mieszkaniu, które Wnioskodawczyni zamierza odkupić od męża. Mąż Wnioskodawczyni dostał tą nieruchomość aktem darowizny od swojej matki w dniu 23 listopada 2015 r., jest to wyłącznie jego majątek osobisty. Natomiast mieszkanie darowane Wnioskodawczyni od ojca jest wyłącznie Jej majątkiem osobistym, niebędącym majątkiem Jej męża. Stąd prośba o wydanie interpretacji indywidualnej, gdyż „owe kupna i sprzedaże” nie wchodzą w majątek wspólny Wnioskodawczyni i Jej męża. A obiecana darowizna od ojca Wnioskodawczyni po zakupie mieszkania od męża nadal będzie kontynuacją poprzedniego mieszkania i nadal ojciec Wnioskodawczyni będzie miał pełne prawo dożywocia w nowo zakupionym mieszkaniu. W związku z tym Wnioskodawczyni uważa, że powinna być zwolniona z płacenia podatku od sprzedaży nieruchomości przed upływem 5 lat od otrzymania darowizny, gdyż nowe mieszkanie nadal będzie kontynuacją obecnej sytuacji/obecnej darowizny. Zmieni się tylko miejsce zamieszkania ojca Wnioskodawczyni z ….. na … w ….

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

1. Czy Wnioskodawczyni będzie zwolniona z podatku dochodowego, gdy sprzeda nieruchomość przed upływem 5 lat od chwili darowania?
2. Czy zakup nowej nieruchomości będzie kontynuacją podatkową mieszkania otrzymanego aktem darowizny od ojca?
3. Czy ruch sprzedaży darowizny i zakupienia od męża nieruchomości nie poczyni żadnych kar ani nie spowoduje zapłaty żadnych podatków po stronie Wnioskodawczyni?
   
   

Niniejsza interpretacja stanowi odpowiedź na pytania nr 1. W zakresie pytań nr 2-3 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawczyni (ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku), powinna być zwolniona z płacenia podatku od sprzedaży nieruchomości przed 5 lat od chwili darowizny, gdyż nowe mieszkanie nadal będzie kontynuacją obecnej sytuacji/obecnej darowizny. Zmieni się tylko miejsce zamieszkania ojca z …. na … w …. Oba mieszkania, czy to …, czy to …. nie wchodzą w skład wspólnoty małżeńskiej. Nowe zakupione mieszkanie od męża będzie lepsze dla ojca. Jego nie stać na samodzielny zakup tej nieruchomości od męża, gdyż za wszystkie środki finansowe, jakie posiadał zakupił nieruchomość na ul. … i darował z uwzględnieniem dożywocia swojego. Wiec uważa, że zbycie nieruchomości darowanej i zamienienie jej na nowe mieszkanie nie powinno iść z obciążeniem podatkiem od sprzedaży nieruchomości przed upływem 5 lat od chwili darowania, bo będzie to kontynuacja obecnej sytuacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

‒ jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Wobec powyższego, odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu, jeżeli zbycie to ma miejsce przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma forma prawna ich nabycia oraz moment nabycia.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że w dniu 27 lipca 2017 r. Wnioskodawczyni otrzymała na podstawie umowy darowizny od ojca spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego. W akcie notarialnym tej umowy jest zapis zobowiązujący Wnioskodawczynię do oddania ojcu w dożywotne używanie ww. lokal mieszkalny. Mąż Wnioskodawczyni w dniu 23 listopada 2015 r. otrzymał w drodze darowizny od matki również spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego. Jest to jego majątek odrębny, który nie wchodzi do majątku wspólnego małżonków. Wnioskodawczyni chciałaby sprzedać spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego nabyte w 2017 r. i całość dochodów ze sprzedaży przeznaczyć na zakup w styczniu 2021 r. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego od męża. Sprzedaż nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej. W nowo zakupionym mieszkaniu od męża zamieszka tylko ojciec Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni będzie właścicielem mieszkania, lecz to ojciec będzie miał prawo mieszkać do końca swoich dni w tym mieszkaniu. Wnioskodawczyni w tym mieszkaniu nie będzie mieszkać. Wnioskodawczyni posiada inne mieszkanie. Mieszkanie, które chce zakupić od swojego męża to mieszkanie z rampą/podjazdem do klatki, jak również z podjazdem pod same drzwi mieszkania (bez schodów na parterze-półpiętrze). Blok jest przystosowany dla osób z inwalidztwem dolnych kończyn. Mieszkanie mieści się na parterze i ojciec Wnioskodawczyni nie będzie miał ani jednego schodka do pokonania by móc korzystać z mieszkania. W obecnym mieszkaniu jest parę schodów do pokonania i nie ma podjazdu pod klatkę, choć mieszkanie również mieści się na parterze. Jest to stary blok, stare budownictwo i nie jest przeznaczony dla osób z inwalidztwem. Spółdzielnia Mieszkaniowa nie będzie budować podjazdu, nie ma takich planów, dodatkowo wszyscy lokatorzy bloku/klatki, musieliby wyrazić na to zgodę. A takie sprzeciwy już się pojawiły od lokatorów. Mieszkanie męża Wnioskodawczyni ma wszystkie udogodnienia, jest to nowy budynek uwzględniający potencjalnych mieszkańców z inwalidztwem. Był zaprojektowany tak by ludzie z problemami kończyn dolnych mogli z mieszkań parterowych skorzystać, bez przerabiania budynku. Budynek był budowany pod korzystanie z wózka inwalidzkiego.

Zatem, odpłatne zbycie w styczniu 2021 r. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, które Wnioskodawczyni nabyła w 2017 r. w drodze darowizny, będzie stanowiło źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. b) ww. ustawy, ponieważ nastąpi przed upływem pięcioletniego terminu określonego w ww. przepisie.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

W świetle art. 19 ust. 1 ww. ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena określona w umowie, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej.

Zgodnie z art. 22 ust. 6d ww. ustawy za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn. Do kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku zalicza się również udokumentowane koszty nabycia lub wytworzenia poniesione przez spadkodawcę oraz przypadające na podatnika ciężary spadkowe, w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub zbywanego prawa odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych nabytych przez podatnika. Przez ciężary spadkowe, o których mowa w zdaniu drugim, rozumie się spłacone przez podatnika długi spadkowe, zaspokojone roszczenia o zachowek oraz wykonane zapisy zwykłe i polecenia, również w przypadku, gdy podatnik spłacił długi spadkowe, zaspokoił roszczenia o zachowek lub wykonał zapisy zwykłe i polecenia po dokonaniu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c).

Zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy, wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
   
   

Zgodnie z art. 45 ust. 1a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w terminie określonym w ust. 1 (od dnia 15 lutego do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym) podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30e.

Dochód z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) może jednak na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – podlegać zwolnieniu z opodatkowania. Stosownie do treści tego przepisu, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Należy wyjaśnić, że powyższe zwolnienie obejmować będzie taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia.

W sytuacji, gdy przychód z odpłatnego zbycia zostałby w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód w całości korzystałby ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Dochód zwolniony należy obliczyć według następującego wzoru:

dochód zwolniony = D x W/P, gdzie:

D – dochód z odpłatnego zbycia,

W – wydatki poniesione na cele mieszkaniowe,

P – przychód z odpłatnego zbycia.

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego,

- położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Zgodnie z art. 25a ww. ustawy wydatki, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. a)-c), uznaje się za wydatki poniesione na cele mieszkaniowe, jeżeli przed upływem okresu, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, nastąpiło nabycie własności rzeczy lub praw wymienionych w ust. 25 pkt 1 lit. a)-c), w związku z którymi podatnik ponosił wydatki na nabycie.

Natomiast w przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ww. ustawy).

Ww. zwolnienia są wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, co oznacza, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. W związku z tym, tylko wydatkowanie środków uzyskanych z odpłatnego zbycia – w terminie i na cele wskazane w art. 21 ust. 1 pkt 131, a szczegółowo opisane w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – pozwala na zastosowanie przedmiotowego zwolnienia.

Zatem, korzystanie ze zwolnienia od podatku, jest możliwe wyłącznie w sytuacji, gdy spełnione są wszelkie przesłanki określone w przepisie stanowiącym podstawę prawną danej preferencji.

W przypadku niewypełnienia warunków określonych w wyżej cytowanym art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik traci prawo do ulgi i jest zobowiązany do złożenia korekty zeznania oraz zapłaty podatku dochodowego.

Z literalnego brzmienia art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych wynika, że aby podatnik mógł skorzystać z powyższego zwolnienia, przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości bądź udziału w nieruchomości oraz praw do lokali wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych musi zostać wydatkowany nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie na cele w nim określone.

Katalog wydatków stanowiących własne cele mieszkaniowe podatnika wymieniony w art. 21 ust. 25 ww. ustawy ma charakter zamknięty, a nie przykładowy – jest to wyliczenie enumeratywne. Ustawodawca formułując zwolnienie przedmiotowe, w sposób jednoznaczny wskazał realizację celów mieszkaniowych, które pozwalają na skorzystanie ze zwolnienia z opodatkowania dochodu ze sprzedaży.

Przy czym podkreślić należy, że w ww. przepisie ustawodawca wskazał, że przychód z odpłatnego zbycia ma zostać wydatkowany na „własne cele mieszkaniowe”. Poprzedzenie wyrażenia „cele mieszkaniowe” przymiotnikiem „własne” świadczy o tym, że ustawodawca przewidując podstawę do zastosowania ww. zwolnienia i dopisując ten przymiotnik, przesądził, że celem nadrzędnym jest możliwość uwzględnienia przy obliczaniu dochodu zwolnionego z opodatkowania tylko takich wydatków, które poniesione zostały na zaspokojenie „własnych” potrzeb mieszkaniowych podatnika.

Zatem, samo poniesienie wydatku na nabycie lokalu mieszkalnego/spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, nie świadczy jeszcze o tym, że została spełniona przesłanka skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania. Warunkiem zwolnienia podatkowego jest wykazanie przez podatnika, że wydatek poniesiony został na zrealizowanie jego własnych celów mieszkaniowych. Wydatkowanie przychodu na własne cele mieszkaniowe oznacza, według stanowiska prezentowanego w orzecznictwie i doktrynie, że celem podatnika jest realizacja potrzeby zapewnienia sobie tzw. „dachu nad głową”, czyli zamieszkania w nim. W związku z tym warunkiem skorzystania z omawianej ulgi jest nie tylko nabycie w ustawowym terminie lokalu mieszkalnego/spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, ale przede wszystkim zamieszkanie w nim przez podatnika. Należy również zauważyć, że ustawodawca regulując omawiane zwolnienie, nie ograniczył wydatkowania przychodu z tytułu zbycia nieruchomości lub praw tylko do podatników, którzy nie będą posiadać innych nieruchomości (lokali mieszkalnych) niż nabyta lub wybudowana. Ustawa nie ogranicza prawa do zwolnienia co do liczby posiadanych nieruchomości (lokali mieszkalnych) jednakże wyraźnie wskazuje – co podkreśla Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi w wyroku z dnia 20 października 2014 r., sygn. akt I SA/Łd 908/14 – że skorzystanie ze zwolnienia odnosi się tylko i wyłącznie do tych nieruchomości (lokali mieszkalnych), które faktycznie służą zaspokojeniu własnych potrzeb mieszkaniowych. Z punktu widzenia ustawodawcy istotne jest bowiem aby wydatkowanie przychodu było ukierunkowane na zrealizowanie własnych potrzeb mieszkaniowych podatnika. Innymi słowy podatnik, który uzyskał przychód ze sprzedaży nieruchomości lub praw może przeznaczyć go na zakup innej nieruchomości lub prawa, zachowując przy tym prawo do ww. zwolnienia, jednakże działanie takie ma służyć zaspokajaniu własnych potrzeb mieszkaniowych tego podatnika, a nie innych osób. Lokal mieszkalny, który nie jest zamieszkany przez podatnika, jest niewykorzystywany przez niego do zamieszkania lub jest wykorzystywany do innych celów niż zaspokojenie własnych potrzeb podatnika (np. zamieszkują ją inne niż podatnik osoby) nie jest lokalem mieszkalnym, której zakup mógłby zostać uznany za realizację własnego celu mieszkaniowego. Realizacja własnych celów mieszkaniowych powinna polegać na tym, że w przypadku zakupu mieszkania podatnik będzie faktycznie tam mieszkał. W sytuacji przedstawionej we wniosku warunek ten nie jest spełniony, ponieważ Wnioskodawczyni nie zamierza zamieszkać w lokalu mieszkalnym, w związku z nabyciem którego planuje skorzystać z przedmiotowego zwolnienia. W lokalu mieszkalnym, do którego obecnie przysługuje mężowi Wnioskodawczyni spółdzielcze własnościowe prawo, które zamierza nabyć Wnioskodawczyni będzie mieszkał Jej ojciec.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że wydatkowanie przychodu z odpłatnego zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego na nabycie drugiego spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, w którym Wnioskodawczyni nie będzie realizowała własnych celów mieszkaniowych nie uprawnia Wnioskodawczyni do zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Skoro w nabytym lokalu mieszkalnym Wnioskodawczyni nie będzie mieszkać, tym samym nie dojdzie do spełnienia nadrzędnego celu ww. zwolnienia.

Zatem, odpłatne zbycie przez Wnioskodawczynię w styczniu 2021 r. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego nabytego w 2017 r. w drodze darowizny będzie stanowiło źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym podlegało opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym na podstawie art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni uznano za nieprawidłowe.

Jednocześnie Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem, przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.