(…) (dalej jako: Podatnik, Wnioskodawca) jest polskim rezydentem podatkowym, rozliczającym się z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych w Polsce. Wnioskodawca nie prowadzi jednoosobowej działalności gospodarczej, której przedmiotem byłyby obrót nieruchomościami. Wnioskodawca posiada kilka nieruchomości gruntowych niezabudowanych z czego niektóre w przyszłości planuje sprzedać. Nieruchomości będące własnością Podatnika nigdy nie stanowiły środków trwałych. Wnioskodawca nie jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości gruntowej nr (…) położonej w miejscowości (…), o powierzchni (…) ha. Nieruchomość ta została nabyta przez Podatnika (…) 1981 roku na podstawie umowy przekazania posiadania i własności gospodarstwa rolnego. Przekazania nieruchomości nastąpiło na rzecz Podatnika od (…) – rodziców Podatnika. W oparciu o otrzymaną nieruchomość gruntową nr (…), o której mowa powyżej oraz pozostałe nieruchomości nabyte na podstawie powołanej umowy Wnioskodawca prowadził działalność rolniczą.

Działka nr (…) położona w miejscowości (…) nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.

Podatnik zamierza podzielić przedmiotową nieruchomość, pozyskać dla niej warunki zabudowy a następnie sprzedać na rzecz wielu inwestorów lub jednego inwestora. Wnioskodawca nie zamierza poczynić na tej nieruchomości nakładów, które zwiększyłyby jej wartość, takich jak uzbrojenie w sieci wodociągową i kanalizacyjną, sieć energetyczną.

Pismem z 23 grudnia 2020 r. (data wpływu 23 grudnia 2020 r.), sprostowanym pismem z 23 grudnia 2020 r. (data wpływu 23 grudnia 2020 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek m.in. w zakresie podatku od towarów i usług o następujące informacje:

Ad. 1)

Działka nr (…) była przez Wnioskodawcę wykorzystywana (od momentu nabycia do chwili obecnej) na cele działalności rolnej.

Ad. 2)

Wnioskodawca był i jest rolnikiem ryczałtowym, zwolnionym od podatku od towarów i usług.

Ad. 3)

Nieruchomość przeznaczona do sprzedaży jest wykorzystywana przez Wnioskodawcę do prowadzenia działalności rolniczej w rozumieniu ustawy o VAT.

Ad. 4)

Przez cały okres posiadania przedmiotowej nieruchomości Wnioskodawca dokonywał sprzedaży płodów rolnych, zboża jare i ozime, ziemniaki, buraki. Sprzedaż nie była opodatkowana podatkiem VAT.

Ad. 5)

Nieruchomość nr (…), mająca być przedmiotem sprzedaży nie jest i nie była dzierżawiona.

Ad. 6)

Wnioskodawca nie składał wniosku o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego. Opracowanie planu dla części obrębu (…) nastąpiło z inicjatywy Rady Gminy (…). Przy czym zauważyć należy, że działka nr (…) nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.

Ad. 7)

Wnioskodawca nie wnosił o wydanie decyzji o warunkach zabudowy.

Działka numer (…) nie została jeszcze podzielona, wobec czego Wnioskodawca nie występował o decyzje o warunkach zabudowy. W pierwszych etapie wnioskodawca dokona podziału działki nr (…) na (…) działki, o powierzchni od (…) do (…) m2. Następnie w kolejnym etapie dla trzech z wydzielonych działek rolnych wnioskodawca wystąpi o ustalenie warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie od (…) do (…) budynków mieszkalnych na każdej z działek. W kolejnym etapie wnioskodawca wystąpi o zaopiniowanie podziału i dokona podziału działek rolnych w wyniku czego powstanie (…) działek budowlanych. Po dokonaniu podziału wnioskodawca wystąpi o warunki zabudowy na poszczególne działki.

Uzyskanie warunków zabudowy będzie konieczne w celu dokonania podziału.

Ad. 8)

Wnioskodawca nie poczynił i nie będzie czynił działań związanych ze zwiększeniem wartości nieruchomości, tj. nie będzie budował drogi, ani uzbrajał terenu. Wydzielenie jednej z działek nastąpi w związku z koniecznością zapewnienia dostępu do działek budowlanych, bez wydzielenia takiej działki nie jest możliwe pozyskanie decyzji o warunkach zabudowy.

Ad. 9)

Wnioskodawca nie będzie podejmował żadnych działań marketingowych związanych ze zbyciem podzielonych nieruchomości. Sprzedaż działek planowana jest z udziałem pośrednika w obrocie nieruchomościami.

Ad. 10)

Sprzedaż będzie miała miejsce poprzez pośrednika w obrocie nieruchomościami.

Ad. 11) i 14)

Powodem dokonania sprzedaży jest zamiar pozyskania środków na budowę domu, zapewnienie dzieciom warunków mieszkaniowych, zabezpieczenie emerytalne i cele konsumpcyjne. Wyzbycie się gospodarstwa w związku z planowanym późniejszym przejściem na emeryturę.

Ad. 12)

Wnioskodawca dokonał odpłatnego zbycia działki:

• działka niezbudowana numer (…) – odpłatne zbycie w dniu (…) 2019 r. Wydzielona z działki (…), która została nabyta (…) 1987 r. od Skarbu Państwa. Nieruchomość została nabyta w celu poszerzenia posiadanego gospodarstwa rolnego, na podstawie wydanej w tej sprawie zgody Naczelnika Gminy w (…) – Decyzja z dnia (…) 1986 r. numer (…). Na nieruchomości była i jest prowadzona działalność rolnicza. Wnioskodawca z tytułu sprzedaży nie odprowadzał podatku VAT i nie składał deklaracji VAT-7 nie składał zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R. Środki pochodzące ze zbycia nieruchomości zostały przeznaczone na własne cele konsumpcyjne zgodnie z treścią odpowiedzi 13 części VAT na niniejsze wezwanie.
• działka niezbudowana numer (…)– odpłatne zbycie w dniu (…) 2018 r. Wydzielona z działki (…) która została nabyta (…) 1987 r. od Skarbu Państwa. Nieruchomość została nabyta w celu poszerzenia posiadanego gospodarstwa rolnego, na podstawie wydanej w tej sprawie zgody Naczelnika Gminy w (…) – Decyzja z dnia (…) 1986 r. numer (…). Na nieruchomości była i jest prowadzona działalność rolnicza. Wnioskodawca z tytułu sprzedaży nie odprowadzał podatku VAT i nie składał deklaracji VAT-7 nie składał zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R. Środki pochodzące ze zbycia nieruchomości zostały przeznaczone na własne cele konsumpcyjne zgodnie z treścią odpowiedzi 13 części VAT na niniejsze wezwanie.
• działka niezabudowana numer (…) – łąka, nabyta od Skarbu Państwa w 1982 r. objęta pierwotnie (…) została sprzedana umową sprzedaży z dnia (…) 2020 r. Została nabyta celem powiększenia gospodarstwa rolnego (trawa i siano dla bydła). Wnioskodawca z tytułu sprzedaży nie odprowadzał podatku VAT i nie składał deklaracji VAT-7 nie składał zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R. Środki pochodzące ze zbycia nieruchomości zostały przeznaczone na własne cele konsumpcyjne zgodnie z treścią odpowiedzi 13 części VAT na niniejsze wezwanie.

Ad. 13)

Wnioskodawca zamierza zbyć nieruchomości powstałe w wyniku podziału działki numer (…). W zakresie związanym ze zbyciem tej nieruchomości Wnioskodawca wystąpił z wnioskiem o wydanie interpretacji do tutejszego Organu.

Ad. 14)

Powodem dokonania sprzedaży jest zamiar pozyskania środków na budowę domu, zapewnienie dzieciom warunków mieszkaniowych, zabezpieczenie emerytalne i cele konsumpcyjne. Wyzbycie się gospodarstwa w związku z planowanym późniejszym przejściem na emeryturę.

Ad. 15)

Nieruchomość wykorzystywana jest/była wyłącznie na cele działalności rolnej – zwolnionej od podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym Wnioskodawca zadał następujące pytanie w zakresie podatku od towarów i usług, oznaczone we wniosku nr 1):

Czy w okolicznościach przedstawionego zdarzenia przyszłego sprzedaż działek powstałych z podziału działki nr (…) położonej w (…) podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania dotyczącego podatku od towarów i usług:

Ad. 1)

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług opodatkowaniu ww. podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Przez towary – na mocy art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju. Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność będzie opodatkowana podatkiem VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Kryterium decydującym o zaliczeniu transakcji sprzedaży nieruchomości przez osoby fizyczne do działalności gospodarczej jest podejmowanie aktywnych działań angażujących środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców. W konsekwencji powyższego, dostawę gruntu należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W przypadku, gdy brak jest przesłanek świadczących o aktywności sprzedawcy w przedmiocie zbycia gruntu, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem – zbycie działki nie stanowi działalności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, lecz mieści się w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Okoliczności przedstawione w zdarzeniu przyszłym takie, jak zamiar podziału nieruchomości, pozyskanie decyzji o warunkach zabudowy, wydzielenie działki jako drogi dojazdowej, nie mogą samodzielnie świadczyć o prowadzeniu przez stronę działalności w zakresie obrotu nieruchomościami. Należy podkreślić, że oczywistym i naturalnym jest dążenie właściciela prywatnego majątku do zbycia go w taki sposób, aby uzyskać jak największą korzyść. Faktem powszechnie znanym jest, że zwykle podział gruntu o charakterze rolniczym na mniejsze działki, które już rolniczego charakteru nie będą miały, pozwoli na uzyskanie lepszych cen za zbywany grunt. Taka sytuacja ma miejsce w niniejszej sprawie. Należy podkreślić, że zamierzone przez Podatnika działania były stosunkowo proste, nie wymagają nadzwyczajnej wiedzy, umiejętności w zakresie oceny ryzyka, ani też większych środków finansowych. Wspomniane działania nie wykraczać będzie poza zwykłe gospodarowanie mieniem prywatnym przez osoby fizyczne.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego w świetle powołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, iż w przedmiotowej sprawie nie wystąpią okoliczności, które wykraczałyby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W niniejszej sprawie Wnioskodawca nie zamierza podjąć, w związku z zamiarem sprzedaży działek, ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami, takich jak, np. uzbrojenie terenu – doprowadzenie do niego mediów, ogrodzenie działek. Wnioskodawca nie będzie angażował zatem środków podobnych do wykorzystywanych przez handlowca, tj. nie będzie wykazywał aktywności w przedmiocie zbycia wskazanej we wniosku działki porównywalnych do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem.

Wobec powyższego należy uznać, że w okolicznościach wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego, zbycie przez Wnioskodawcę działek powstałych z podziału działki nr (…) położonej w miejscowości (…) nie będzie stanowić działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT, gdyż brak jest przesłanek świadczących o takiej aktywności Wnioskodawcy w przedmiocie zbycia tejże nieruchomości, która to aktywność byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności).

W rozpatrywanej sprawie sprzedaż działki, należy uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W związku z tym, Wnioskodawca będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Sprzedaż działek, należy uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Brak tego statusu pozbawia Wnioskodawcę cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie sprzedaży działki, a dostawę tej działki – czynności podlegającej opodatkowaniu, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Wobec powyższego, dokonana przez Wnioskodawcę sprzedaż działek powstałych z podziału działki nr (…), nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.) – zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT” – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów – art. 2 pkt 22 ustawy.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle art. 2 pkt 15 ustawy, przez działalność rolniczą rozumie się produkcję roślinną i zwierzęcą (…), a także świadczenie usług rolniczych.

Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowej (działki), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Podatnikami – według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy – są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Dostawa towaru, w tym przypadku gruntu, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy czynność podlegająca opodatkowaniu wykona podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Jednocześnie czynność ta powinna zostać dokonana przez podmiot, który w jej ramach działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Należy wskazać, że definicję działalności gospodarczej wypełnia również rolnik ryczałtowy dokonujący dostaw produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczący usługi rolnicze.

Zgodnie z przepisem art. 2 pkt 19 ustawy, przez rolnika ryczałtowego należy rozumieć rolnika dokonującego dostawy produktów rolnych lub świadczącego usługi rolnicze, korzystającego ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3, z wyjątkiem rolnika obowiązanego na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych.

W świetle przytoczonych wyżej przepisów należy zatem zauważyć, że status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.

Zatem osoby fizyczne dokonujące sprzedaży, przekazania lub darowizny towarów stanowiących część ich majątku osobistego (takiego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach prowadzonej działalności gospodarczej), nie są zaliczane do grona podatników podatku od towarów i usług.

Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Mając powyższe okoliczności na względzie należy stwierdzić, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych J. S. przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz E. K. i H. J.-K. przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia miedzy czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Co istotne – jak wskazał TSUE – dla uznania, że czynność sprzedaży działek następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym nie ma znaczenia fakt, że podmiot dokonujący dostawy jest „rolnikiem ryczałtowym”. Według TSUE sprzedaż działek przekształconych z rolnych na budowlane nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, jeżeli następuje w ramach zarządzania majątkiem prywatnym. Trybunał orzekł, że: „osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu prawa UE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeżeli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby”.

Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca był i jest rolnikiem ryczałtowym, Wnioskodawca nie jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. Działka była i nadal jest wykorzystywana wyłącznie w działalności rolniczej, zwolnionej od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy. Ww. działka nie była nigdy przedmiotem umów najmu, dzierżawy lub innej umowy cywilnoprawnej. W stosunku do działek, które mają stanowić przedmiot sprzedaży oprócz ich wydzielenia i uzyskania decyzji o warunkach zabudowy, Wnioskodawca nie poczynił działań dotyczących zwiększenia wartości nieruchomości.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii opodatkowania sprzedaży niezabudowanych działek powstałych z podziału działki nr (…).

W pierwszej kolejności należy ustalić, czy sprzedaż podzielonych i przekształconych działek, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jak wynika z dokonanej analizy przepisów, aby dana czynności została opodatkowana podatkiem od towarów i usług musi być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu oraz zostać wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku VAT.

Dostawa towarów – w przedmiotowym wniosku działki niezabudowane – spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy.

W świetle powyższego, należy ustalić, czy w okolicznościach niniejszej sprawy Wnioskodawca będzie działał w charakterze podatnika VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

W przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Bowiem, co do zasady, osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, nie są podatnikami podatku VAT.

Jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawca nie podjął ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami. Nie wystąpił bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że sprzedaż ww. nieruchomości gruntowej wypełnia przesłanki działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie podjął takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Działania podejmowane przez Wnioskodawcę należą zatem do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Zainteresowany sprzedając przedmiotową nieruchomość będzie korzystać z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której nie będą miały zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle zaprezentowanych przepisów prawa podatkowego, sprzedaż przedmiotowych działek należy zakwalifikować jako dostawę towaru. Jednakże, w przedmiotowej sprawie, Wnioskodawca nie będzie działał w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. Sprzedaż działek niezabudowanych, w analizowanej sprawie, należy uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania. Wobec powyższego, sprzedaż ww. działek nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Reasumując, w okolicznościach przedstawionego opisu sprawy sprzedaż działek powstałych z podziału działki nr (…), nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych została zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.