Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4-2.4012.557.2020.1.MMA
z 4 stycznia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 października 2020 r. (data wpływu 3 listopada 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy nieodpłatne użyczenie opisane we wniosku będzie stanowiło czynność opodatkowaną podatkiem VAT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 listopada 2020 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy nieodpłatne użyczenie opisane we wniosku będzie stanowiło czynność opodatkowaną podatkiem VAT.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką komandytową z siedzibą w Polsce. Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Przedmiotem działalności Spółki jest doradztwo prawne.

Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zawarła umowę zlecenia (umowę powierniczą) z dnia 26 września 2016 r., na mocy której zobowiązała się do świadczenia usług doradztwa w związku z zamiarem zakupu przez powierzającego nieruchomości w Polsce (dalej: Nieruchomość 1), w tym zawarcie umowy sprzedaży Nieruchomości 1 w imieniu własnym, lecz na rzecz i rachunek powierzającego. Następnie na mocy zawartych umów cesji zmieniał się podmiot będący powierzającym.

Z tytułu realizacji umowy zlecenia (umowy powierniczej) Spółce przysługuje wynagrodzenie, które płatne jest na podstawie faktury VAT wystawionej przez Powiernika na rzecz powierzającego.

W ramach realizacji umowy zlecenia (umowy powierniczej), Spółka zawarła z potencjalnym zbywcą przedwstępną umowę sprzedaży nieruchomości i wpłaciła z tego tytułu zadatek, w imieniu własnym, ale na rzecz i rachunek powierzającego. Na zabezpieczenie przekazanego zadatku została przewłaszczona inna nieruchomość - hotel (dalej: Nieruchomość 2).

W związku z problemami związanymi z zawarciem umowy przyrzeczonej, Powiernik złożył wobec byłego właściciela Nieruchomości 2, oświadczenie o definitywnym przejęciu Nieruchomości 2 na własność, realizując tym samym przysługujące mu zabezpieczenie wpłaconego zadatku.

Zarówno Nieruchomość 1 będąca przedmiotem przedwstępnej umowy sprzedaży, jak i Nieruchomość 2 przewłaszczona na zabezpieczenie wpłaconego zadatku obciążone są hipotekami na rzecz osób trzecich.

W związku z tym, że Nieruchomość 2 nabyta została w ramach zawartej umowy powierniczej, podatnikiem i ostatecznym właścicielem, dysponentem ww. nieruchomości jest powierzający.

Spółka oraz powierzający nie dokonali jeszcze faktycznego przeniesienia własności Nieruchomości 2, z uwagi na toczące się spory sądowe dotyczące ww. nieruchomości. Spółka oraz powierzający, w celu umożliwienia powierzającemu w możliwie najszerszy sposób korzystania z Nieruchomości 2 do czasu przeniesienia własności, zawarli Porozumienie w przedmiocie Nieruchomości 2. Na mocy porozumienia Spółka oraz powierzający ustalili, iż do czasu przeniesienia własności Nieruchomości 2, powierzający ma prawo do korzystania z Nieruchomości 2 w jak najszerszy sposób, na zasadach szczegółowo określonych pomiędzy stronami, w tym m.in. powierzający ma prawo do dokonywania remontów- i modernizacji nieruchomości. Za udostępnienie powierzającemu nieruchomości do korzystania Powiernikowi nie przysługuje dodatkowe wynagrodzenie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy udostępnienie powierzającemu nieruchomości do korzystania bez dodatkowego wynagrodzenia stanowi czynność (usługę) podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy:

W ocenie Wnioskodawcy, w świetle przedstawionego zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, iż czynność udostępnienia powierzającemu nieruchomości do korzystania, bez dodatkowego wynagrodzenia, nie stanowi czynności (usługi) podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.

W pierwszej kolejności wskazać należy, iż umowa powiernicza jest tzw. umową nienazwaną, tj. nieunormowaną wprost w przepisach kodeksu cywilnego. Na jej podstawie jedna ze stron - powiernik, zobowiązuje się do działania w imieniu własnym, lecz na rzecz i rachunek drugiej strony - powierzającego. W przypadku umowy powierniczej na podstawie której powiernik zobowiązuje się do nabycia nieruchomości w imieniu własnym, ale na rzecz i rachunek powierzającego, w następnej kolejności dochodzi do przeniesienia własności nieruchomości na rzecz powierzającego.

W przypadku umów powierniczych zazwyczaj wszystkie koszty zlecenia ponosi powierzający. Powiernik natomiast uprawniony jest do otrzymania wynagrodzenia z tytułu realizacji umowy.

W analizowanym stanic faktycznym wynagrodzenie z tytułu realizacji umowy zlecenia (umowy powierniczej) zapłacone zostanie na podstawie faktury VAT wystawionej przez Spółkę na rzecz powierzającego.

Zakres umowy powierniczej kształtowany jest przez jej strony, tj. powiernika i powierzającego. W analizowanym stanie faktycznym, w zakres umowy powierniczej wchodzi również umożliwienie powierzającemu korzystania z Nieruchomości 2, do czasu faktycznego przeniesienia własności Nieruchomości 2 z Powiernika na powierzającego. Bez znaczenia pozostaje przy tym fakt, iż szczegółowy zakres i sposób korzystania z tej Nieruchomości strony ustalają w odrębnym porozumieniu.

W związku z tym, że umożliwienie korzystania z nieruchomości wchodzi w zakres umowy powierniczej, strony nie ustalają z tego tytułu dodatkowego wynagrodzenia.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej ,,podatkiem”, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Z kolei zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tymi również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Ust. 2 ww. przepisu wskazuje natomiast, że za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Biorąc pod uwagę przytoczone powyżej przepisy należy uznać, że udostępnienie przez Spółkę powierzającemu Nieruchomości 2 do korzystania, do czasu faktycznego przeniesienia własności, bez dodatkowego wynagrodzenia, nie stanowi czynności (usługi) podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak bowiem wynika z przytoczonych powyżej przepisów, co do zasady, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają czynności o charakterze odpłatnym - odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Usługi świadczone nieodpłatnie nie podlegają opodatkowaniu VAT, poza wyjątkami wskazanymi w art. 8 ust. 2 ustawy o VAT.

W analizowanym stanie faktycznym nie mamy jednak do czynienia z żadną z sytuacji wymienionych w art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, bowiem udostępnienie do korzystania z nieruchomości powierzającemu nie stanowi ani usługi świadczonej na rzecz osób lub podmiotów wskazanych w art. 8 ust. 2 ustawy o VAT ani nieodpłatnego świadczenia usług do celów innych niż działalność gospodarcza Wnioskodawcy.

W Interpretacji Indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 19 stycznia 2018 r., znak: 0111-KDIB3-2.4012.678.2017.2.MD, wskazano, że „dla ustalenia, czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej przepisu, istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności, jakie w danej sprawie występują. (...) Za usługi niezwiązane z prowadzeniem przedsiębiorstwa należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej”.

Analogiczne stanowisko zajął również Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w Interpretacji Indywidualnej z dnia 18 października 2018 r., znak: 0111-KDIB3-2.4012.541.2018.2.MD.

W analizowanym stanie faktycznym czynność umożliwienia powierzającemu korzystania z nieruchomości jest bezpośrednio związana z realizacją zawartej umowy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, a co za tym idzie, czynność ta nie stanowi usługi odpłatnej ani usługi nieodpłatnej, świadczonej przez Spółkę na cele inne niż związane z działalnością gospodarczą.

Podsumowując wskazać należy, że czynność umożliwienia (udostępnienia) powierzającemu przez Spółkę korzystania z Nieruchomości 2 do czasu faktycznego przeniesienia własności tej nieruchomości, nie stanowi ani usługi odpłatnej ani usługi nieodpłatnej podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz.U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na podstawie art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Z treści powołanego przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie. Ustawodawca przewidział jednak od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte – w przypadku dostawy towarów – w art. 7 ust. 2 ww. ustawy oraz – w przypadku świadczenia usług – w art. 8 ust. 2 cyt. ustawy.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ww. ustawy – za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

Interpretując ww. art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, stwierdzić należy, że opodatkowaniu podlegać powinno, jako odpłatne świadczenie usług, użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza (w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników), jeżeli przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, w całości lub w części, przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

Tylko łączne zaistnienie ww. przesłanek umożliwia objęcie zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług, usług świadczonych nieodpłatnie. Jeśli jeden z tych warunków nie jest spełniony, to wówczas takie świadczenie usług będzie nieopodatkowane podatkiem od towarów i usług.

Odnosząc się natomiast do treści powołanego art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, należy zauważyć, że dla ustalenia, czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej przepisu istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności jakie w danej sprawie występują.

Natomiast przez usługi związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, należy rozumieć te usługi, które są wykonywane nieodpłatnie w związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej podatnika, potrzebami związanymi z funkcjonowaniem prowadzonego przedsiębiorstwa. W tym więc aspekcie winny być rozpatrywane działania podejmowane przez dany podmiot.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zawarła umowę zlecenia (umowę powierniczą) z dnia 26 września 2016 r., na mocy której zobowiązała się do świadczenia usług doradztwa w związku z zamiarem zakupu przez powierzającego nieruchomości w Polsce (Nieruchomość 1), w tym zawarcie umowy sprzedaży Nieruchomości 1 w imieniu własnym, lecz na rzecz i rachunek powierzającego. Następnie na mocy zawartych umów cesji zmieniał się podmiot będący powierzającym. Z tytułu realizacji umowy zlecenia (umowy powierniczej) Spółce przysługuje wynagrodzenie, które płatne jest na podstawie faktury VAT wystawionej przez Powiernika na rzecz powierzającego. W ramach realizacji umowy zlecenia (umowy powierniczej), Spółka zawarła z potencjalnym zbywcą przedwstępną umowę sprzedaży nieruchomości i wpłaciła z tego tytułu zadatek, w imieniu własnym, ale na rzecz i rachunek powierzającego. Na zabezpieczenie przekazanego zadatku została przewłaszczona inna nieruchomość - hotel (Nieruchomość 2). W związku z problemami związanymi z zawarciem umowy przyrzeczonej, Powiernik złożył wobec byłego właściciela Nieruchomości 2, oświadczenie o definitywnym przejęciu Nieruchomości 2 na własność, realizując tym samym przysługujące mu zabezpieczenie wpłaconego zadatku. Zarówno Nieruchomość 1 będąca przedmiotem przedwstępnej umowy sprzedaży, jak i Nieruchomość 2 przewłaszczona na zabezpieczenie wpłaconego zadatku obciążone są hipotekami na rzecz osób trzecich. W związku z tym, że Nieruchomość 2 nabyta została w ramach zawartej umowy powierniczej, podatnikiem i ostatecznym właścicielem, dysponentem ww. nieruchomości jest powierzający. Spółka oraz powierzający nie dokonali jeszcze faktycznego przeniesienia własności Nieruchomości 2, z uwagi na toczące się spory sądowe dotyczące ww. nieruchomości. Spółka oraz powierzający, w celu umożliwienia powierzającemu w możliwie najszerszy sposób korzystania z Nieruchomości 2 do czasu przeniesienia własności, zawarli Porozumienie w przedmiocie Nieruchomości 2. Na mocy porozumienia Spółka oraz powierzający ustalili, iż do czasu przeniesienia własności Nieruchomości 2, powierzający ma prawo do korzystania z Nieruchomości 2 w jak najszerszy sposób, na zasadach szczegółowo określonych pomiędzy stronami, w tym m.in. powierzający ma prawo do dokonywania remontów- i modernizacji nieruchomości. Za udostępnienie powierzającemu nieruchomości do korzystania Powiernikowi nie przysługuje dodatkowe wynagrodzenie.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia czy udostępnienie powierzającemu nieruchomości do korzystania bez dodatkowego wynagrodzenia stanowi czynność (usługę) podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Kwestię zawierania umów reguluje ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740), dalej K.c.

Zgodnie z art. 710 K.c., przez umowę użyczenia użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nieoznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy.

Zatem umowa użyczenia jest z natury umową nieodpłatną. Umowa użyczenia nie przenosi własności rzeczy. Powyższe oznacza, że oddanie do bezpłatnego używania na podstawie umowy użyczenia jest nieodpłatnym świadczeniem usług.

Biorąc pod uwagę przytoczone powyżej przepisy należy uznać, że udostępnienie przez Spółkę powierzającemu Nieruchomości 2 do korzystania, do czasu faktycznego przeniesienia własności, bez dodatkowego wynagrodzenia, nie stanowi czynności (usługi) podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT.

W analizowanej sprawie nie mamy do czynienia z żadną z sytuacji wymienionych w art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, albowiem udostępnienie do korzystania z nieruchomości powierzającemu nie stanowi ani usługi świadczonej na rzecz osób lub podmiotów wskazanych w art. 8 ust. 2 ustawy o VAT ani nieodpłatnego świadczenia usług do celów innych niż działalność gospodarcza Wnioskodawcy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że czynność udostępnienia powierzającemu nieruchomości do korzystania, bez dodatkowego wynagrodzenia, nie stanowi czynności (usługi) podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne. Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.