2021.01.11 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0112-KDIL1-3.4012.406.2020.1.AKR

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-3.4012.406.2020.1.AKR
z 11 stycznia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 października 2020 r. (data wpływu 6 października 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku skorygowania przez Wnioskodawcę w dół kwoty podatku naliczonego z faktur wystawianych przez Nadleśnictwa o kwotę wynikającą z prawomocnego rozstrzygnięcia sądu powszechnego korzystnego dla Spółki (tj. potwierdzającego, że wynagrodzenie jest należne wyłącznie w zakresie kwoty wynikającej ze sposobu kalkulacji przyjętego przez Spółkę) w deklaracji za okres rozliczeniowy, w którym:

otrzymał faktury korygujące od Nadleśnictw (w przypadku, w którym Spółka otrzymałaby takie faktury korygujące do końca miesiąca, w którym uprawomocniłoby się ww. rozstrzygnięcie sądu powszechnego) – jest prawidłowe,
doszło do uprawomocnienia się rozstrzygnięcia (w przypadku, w którym Spółka nie otrzymałaby faktur korygujących od Nadleśnictw do końca miesiąca, w którym uprawomocniłoby się ww. rozstrzygnięcie sądu powszechnego) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 października 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku skorygowania przez Wnioskodawcę w dół kwoty podatku naliczonego z faktur wystawianych przez Nadleśnictwa o kwotę wynikającą z prawomocnego rozstrzygnięcia sądu powszechnego korzystnego dla Spółki (tj. potwierdzającego, że wynagrodzenie jest należne wyłącznie w zakresie kwoty wynikającej ze sposobu kalkulacji przyjętego przez Spółkę) w deklaracji za okres rozliczeniowy, w którym:

otrzymał faktury korygujące od Nadleśnictw (w przypadku, w którym Spółka otrzymałaby takie faktury korygujące do końca miesiąca, w którym uprawomocniłoby się ww. rozstrzygnięcie sądu powszechnego),
doszło do uprawomocnienia się rozstrzygnięcia (w przypadku, w którym Spółka nie otrzymałaby faktur korygujących od Nadleśnictw do końca miesiąca, w którym uprawomocniłoby się ww. rozstrzygnięcie sądu powszechnego).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Spółka jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i zarejestrowana jest jako podatnik VAT czynny. Sprzedaż Spółki nie jest zwolniona z podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT.

Spółka, jako operator (…) działa, w szczególności, na podstawie decyzji (…).

Operator (…), zgodnie z definicją przedstawioną w ustawie z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz. U. 2019.755, t.j. z dnia 2019.04.25) jest przedsiębiorstwem energetycznym zajmującym się przesyłaniem energii elektrycznej, odpowiedzialnym za ruch sieciowy w systemie przesyłowym, bieżące i długookresowe bezpieczeństwo funkcjonowania tego systemu, eksploatację, konserwację, remonty oraz niezbędną rozbudowę sieci przesyłowej, w tym połączeń z innymi systemami elektroenergetycznymi.

Wnioskodawca zawiera z Lasami Państwowymi, reprezentowanymi przez odpowiednie Nadleśnictwa (dalej: „Nadleśnictwa”) umowy w formie aktów notarialnych, na podstawie których ustanawiane są na rzecz Spółki służebności przesyłu (dalej: „Służebności”).

Służebności polegają na prawie utrzymywania na nieruchomości obciążonej linii wysokiego (lub najwyższego) napięcia, w celu przesyłania energii elektrycznej oraz prowadzenia jej eksploatacji zgodnie z obowiązującymi przepisami oraz normami dotyczącymi linii elektroenergetycznych, ochrony zdrowia i życia ludzkiego oraz ochrony środowiska, w tym dokonywania czynności eksploatacyjnych, usuwania awarii, modernizacji i przebudowy urządzeń przesyłowych oraz likwidacji linii, a także na prawie dostępu, wejścia, przechodu i przejazdu przez nieruchomość obciążoną pracowników Spółki.

Służebności zostały ustanowione odpłatnie i na czas nieoznaczony. Wynagrodzenie Nadleśnictw z tytułu ustanowienia Służebności jest obliczane corocznie w wysokości odpowiadającej wartości podatków i opłat ponoszonych przez Nadleśnictwa od części nieruchomości, z której korzystanie jest ograniczone w związku z wykonywaniem Służebności. Ww. wynagrodzenie jest ustalane w sposób zgodny z art. 39a ust. 2 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz. U. 2020.6, t.j. z dnia 2020.01.03).

W związku z powyższym, Nadleśnictwa mają obowiązek przekazywania, co roku Spółce oświadczenia, zawierającego sposób obliczenia ww. wynagrodzenia wraz ze wskazaniem jego wysokości, a na żądanie Spółki, także odpowiednich dokumentów źródłowych.

Służebności są związane w całości z działalnością opodatkowaną VAT Spółki. Koszty Służebności są też związane z przychodami Spółki, ponieważ stanowią składnik taryfy opłat zatwierdzanej, co roku przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki.

Spółka kwestionuje oświadczenia Nadleśnictw (sposób kalkulacji wynagrodzenia za ustanowienie Służebności), jak i faktury wystawiane przez Nadleśnictwa na rzecz Spółki, w przypadku uznania, że wynagrodzenie to jest obliczone niezgodnie z umową. Zdaniem Spółki z taką sytuacją mamy do czynienia, gdy Nadleśnictwo zadeklarowało podatek od nieruchomości za grunty pod liniami Najwyższych Napięć, mimo, iż zgodnie z Ewidencją Gruntów i Budynków grunt ten sklasyfikowany jest jako grunty leśne.

W takich sytuacjach Spółka konsekwentnie prezentuje stanowisko, że wynagrodzenie bywało zawyżane o podatek od nieruchomości, który nie powinien być pobierany od gruntów pod liniami przesyłowymi przebiegającymi przez tereny leśne (tj. grunty leśne pod sieciami przesyłowymi, zdaniem Spółki, powinny podlegać niższemu podatkowi leśnemu). W efekcie, Spółka traktuje jako kwotę sporną tą część kwoty z faktury wystawionej przez Nadleśnictwa, która przewyższa kwotę wynikającą ze sposobu kalkulacji przyjętego przez Spółkę.

W związku z tym, zasadniczo, Spółka uiszcza na rzecz Nadleśnictw jedynie kwoty odpowiadające sposobowi kalkulacji wynagrodzenia przyjętemu jako niesporny przez Spółkę, tylko w tym zakresie dokonuje odliczenia podatku VAT z ww. faktur i tylko w tej części zalicza zobowiązania wynikające z tych faktur do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z ustawą o CIT.

Ww. kwoty VAT zostały odliczone przez Spółkę w deklaracji VAT za okres rozliczeniowy, w którym:

prawo do odliczenia VAT powstało zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy o VAT lub
w jednym z dwóch kolejnych okresów rozliczeniowych, zgodnie z art. 86 ust. 11 ustawy o VAT.

Z kolei w pozostałym zakresie kwota wskazana na fakturze wystawionej przez Nadleśnictwa jest traktowana przez Spółkę jako nienależna, w związku z czym Spółka nie dokonuje od tej części odliczenia podatku VAT.

Wynagrodzenie netto Nadleśnictw z tytułu faktur za Służebności (dalej także: „Zobowiązania”) w części niekwestionowanej zostały zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o CIT zaksięgowane jako koszty uzyskania przychodów w roku podatkowym, którego dotyczyły. Ponieważ Zobowiązania zostały w części uznane za sporne, to Spółka zaksięgowała całość tych Zobowiązań jako koszt dla celów księgowych, ale jednocześnie nie uznała części spornej Zobowiązań za koszty uzyskania przychodów dla celów ustawy o CIT łącznie z nieodliczonym od tej części podatkiem VAT naliczonym. Takie podejście Spółki podyktowane było względami ostrożnościowymi.

Jednakże w niektórych przypadkach Spółka dokonała zapłaty całości Zobowiązania na rzecz Nadleśnictwa (także w części spornej) lub też części Zobowiązania w kwocie obejmującej również część kwoty spornej. Po pewnym czasie, Spółka wykryła ww. zdarzenie i związku z tym wniesie pozwy przeciwko Nadleśnictwom o zwrot zapłaty w części spornej Zobowiązania. Jednocześnie Spółka ujęła zapłaconą kwotę Zobowiązania w kosztach uzyskania przychodów w roku zapłaty Zobowiązania oraz odliczyła VAT przypadający na zapłaconą kwotę z faktur wystawionych przez Nadleśnictwa.

W przypadku otrzymania zarówno korzystnego, jak i niekorzystnego dla Spółki nieprawomocnego wyroku sądu powszechnego I instancji Spółka nie dokonywałaby korekt kosztów uzyskania przychodów ani korekt podatku VAT naliczonego. Natomiast w przypadku:

otrzymania prawomocnego niekorzystnego dla Spółki wyroku sądu II instancji (tj. potwierdzającego, że kwota pierwotnie zapłacona przez Spółkę nie była zawyżona), Spółka nie dokonywałaby korekty kosztów uzyskania przychodów ani korekt podatku VAT naliczonego w zakresie zapłaconych kwot spornych,
otrzymania prawomocnego korzystnego dla Spółki wyroku sądu II instancji (tj. potwierdzającego, że kwota pierwotnie zapłacona przez Spółkę była zawyżona), Spółka dokonałaby korekty kosztów uzyskania przychodów w ten sposób, że pomniejszyłaby koszty uzyskania przychodów o część sporną Zobowiązania w rocznym zeznaniu podatkowym za okres, w którym uprawomocniłoby się ww. rozstrzygnięcie. Z kolei w zakresie VAT, Spółka skorygowałaby odliczony podatek VAT w zakresie kwoty spornej:
1. na podstawie faktur korygujących wystawionych przez Nadleśnictwa (w przypadku, w którym Spółka otrzymałaby takie faktury korygujące do końca miesiąca, w którym uprawomocniłoby się ww. rozstrzygnięcie sądu powszechnego) lub
2. na podstawie prawomocnego wyroku sądu powszechnego (w przypadku, w którym Spółka nie otrzymałaby ww. faktur korygujących do końca miesiąca, w którym uprawomocniłoby się ww. rozstrzygnięcie sądu powszechnego).

Podsumowując, w przypadku wydania korzystnego dla Spółki prawomocnego wyroku sądu II instancji, w zakresie VAT, Spółka zamierza dokonywać korekty „w dół” podatku naliczonego. W zakresie tej korekty wątpliwości Spółki dotyczą tego, czy Spółka może jej dokonać poprzez korektę deklaracji VAT za okres, w którym otrzymała faktury korygujące wystawione przez Nadleśnictwa, ewentualnie uprawomocnienia się korzystnego dla Spółki wyroku sądu powszechnego (w przypadku, w którym Spółka nie otrzymałaby ww. faktur korygujących do końca miesiąca, w którym uprawomocniłoby się rozstrzygnięcie sądu powszechnego).

Natomiast w opisanym przypadku w zakresie CIT, po otrzymaniu prawomocnego wyroku Spółka rozważa dokonanie korekty kosztów uzyskania przychodów „na bieżąco”. W zakresie tej korekty wątpliwości Spółki dotyczą tego, czy Spółka może jej dokonać poprzez korektę kosztów uzyskania przychodów w okresie rozliczeniowym, w którym doszło do uprawomocnienia się wyroku sądu powszechnego. Wątpliwości Spółki biorą się z tego, że faktury otrzymane od Nadleśnictwa dotyczące Służebności zostały zaksięgowane i zaliczone w całości lub w części nieuznawanej przez Spółkę za należną do kosztów uzyskania przychodów w jednym roku podatkowym (na przykład 2018), a opisane w stanie faktycznym zdarzenia miały/będą mieć miejsce w kolejnym roku podatkowym lub latach podatkowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy Spółka ma obowiązek skorygować w dół kwotę podatku naliczonego z faktur wystawianych przez Nadleśnictwa o kwotę wynikającą z prawomocnego rozstrzygnięcia sądu powszechnego korzystnego dla Spółki (tj. potwierdzającego, że wynagrodzenie jest należne wyłącznie w zakresie kwoty wynikającej ze sposobu kalkulacji przyjętego przez Spółkę) w deklaracji za okres rozliczeniowy, w którym otrzymała faktury korygujące od Nadleśnictw (w przypadku, w którym Spółka otrzymałaby takie faktury korygujące do końca miesiąca, w którym uprawomocniłoby się ww. rozstrzygnięcie sądu powszechnego)?
Czy Spółka ma obowiązek skorygować w dół kwotę podatku naliczonego z faktur wystawianych przez Nadleśnictwa o kwotę wynikającą z prawomocnego rozstrzygnięcia sądu powszechnego korzystnego dla Spółki (tj. potwierdzającego, że wynagrodzenie jest należne wyłącznie w zakresie kwoty wynikającej ze sposobu kalkulacji przyjętego przez Spółkę) w deklaracji za okres rozliczeniowy, w którym doszło do uprawomocnienia się ww. rozstrzygnięcia (w przypadku, w którym Spółka nie otrzymałaby faktur korygujących od Nadleśnictw do końca miesiąca, w którym uprawomocniłoby się ww. rozstrzygnięcie sądu powszechnego)?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1.

Spółka ma obowiązek skorygować w dół kwotę podatku naliczonego z faktur wystawianych przez Nadleśnictwa o kwotę wynikającą z prawomocnego rozstrzygnięcia sądu powszechnego korzystnego dla Spółki (tj. potwierdzającego, że wynagrodzenie jest należne wyłącznie w zakresie kwoty wynikającej ze sposobu kalkulacji przyjętego przez Spółkę) w deklaracji za okres rozliczeniowy, w którym otrzymała faktury korygujące od Nadleśnictw (w przypadku, w którym Spółka otrzymałaby takie faktury korygujące do końca miesiąca, w którym uprawomocniłoby się ww. rozstrzygnięcie sądu powszechnego).

Ad 2.

Spółka ma obowiązek skorygować w dół kwotę podatku naliczonego z faktur wystawionych przez Nadleśnictwa o kwotę wynikającą z prawomocnego rozstrzygnięcia sądu powszechnego korzystnego dla Spółki (tj. potwierdzającego, że wynagrodzenie jest należne wyłącznie w zakresie kwoty wynikającej ze sposobu kalkulacji przyjętego przez Spółkę) w deklaracji za okres rozliczeniowy, w którym doszło do uprawomocnienia się ww. rozstrzygnięcia (w przypadku, w którym Spółka nie otrzymałaby faktur korygujących od Nadleśnictw do końca miesiąca, w którym uprawomocniłoby się ww. rozstrzygnięcie sądu powszechnego).

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 29a ust. 13 i 14 ustawy o VAT, w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia faktury korygującej do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna, obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się pod warunkiem posiadania przez podatnika, uzyskanego przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługobiorca otrzymał fakturę korygującą, potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługobiorcę faktury korygującej po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia faktury korygującej za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

W przypadku, gdy nabywca towaru lub usługi otrzymał fakturę korygującą, o której mowa w art. 29a ust. 13 i 14 ustawy o VAT, jest on obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym tę fakturę korygującą otrzymał (art. 86 ust. 19a ustawy o VAT).

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego Spółka pierwotnie dokonała zapłaty w kwocie wyższej niż wynika z przyjętego przez Spółkę sposobu kalkulacji wynagrodzenia. W związku z tym, w ocenie Spółki, Spółka zachowuje prawo do odliczenia VAT w odniesieniu do całości zapłaconej kwoty do wydania korzystnego dla Spółki prawomocnego wyroku sądu II instancji. W przypadku wydania takiego wyroku, Spółka zamierza skorygować odliczenie VAT „w dół”, o kwotę wynikającą z prawomocnego rozstrzygnięcia sądu powszechnego korzystnego dla Spółki (tj. potwierdzającego, że wynagrodzenie jest należne wyłącznie w zakresie kwoty wynikającej ze sposobu kalkulacji przyjętego przez Spółkę).

W sytuacji, w której Spółka otrzymałaby od Nadleśnictw faktury korygujące do końca miesiąca, w którym uprawomocniłoby się ww. rozstrzygnięcie sądu powszechnego, zdaniem Spółki, zastosowanie znalazłby art. 86 ust. 19a, zgodnie z którym faktury korygujące zmniejszające kwotę VAT należnego zmniejszają u nabywcy kwotę podatku naliczonego za okres rozliczeniowy, w którym nabywca takie faktury otrzymał.

Z kolei w sytuacji, w której Spółka nie otrzymałaby od Nadleśnictw wspomnianych faktur korygujących do końca miesiąca, w którym uprawomocniłoby się ww. rozstrzygnięcie sądu powszechnego, Spółka stoi na stanowisku, że powinna zmniejszyć kwotę podatku naliczonego o kwotę wynikającą z prawomocnego rozstrzygnięcia sądu powszechnego korzystnego dla Spółki już w deklaracji VAT za okres rozliczeniowy, w którym doszło do uprawomocnienia się ww. rozstrzygnięcia.

W ocenie Spółki, późniejsze wystawienie faktur korygujących przez Nadleśnictwa ma charakter wtórny wobec uprawomocnienia się takiego rozstrzygnięcia, które stanowi wystarczającą podstawę do dokonania korekty zmniejszającej kwotę odliczonego podatku VAT przez Spółkę.

Ww. stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 7 marca 2013 r. IPPP2/443-1229/12-6/KOM:

„Biorąc zatem pod uwagę przywołane przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzenia Ministra Finansów wydanego na jej podstawie, zgodzić się należy z Wnioskodawcą, że w wyniku okoliczności przedstawionych w sprawie, zobowiązany jest On rzeczywiście dokonać korekty podatku naliczonego, odliczonego uprzednio w związku z nabyciem przedmiotowych usług od Spółki H. Sp. z o.o. Zgodzić się należy również z Wnioskodawcą, iż w przypadku, gdy po prawomocnym orzeczeniu Sądu otrzyma faktury korygujące, to winien dokonać korekty podatku naliczonego w miesiącu ich otrzymania, o czym stanowi art. 86 ust. 10a ustawy.

Wnioskodawca musi mieć jednakże na względzie, że może zaistnieć sytuacja, w której pomimo korzystnego dla siebie prawomocnego już wyroku Sądu, nie otrzyma jednak od kontrahenta faktur korygujących. W takiej sytuacji Wnioskodawca będzie również zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego (uprzednio już odliczonego), a wynikającego z przedmiotowych faktur wystawionych przez kontrahenta, w okresie kiedy faktura taka powinna być wystawiona, tj. po prawomocnym wyroku Sądu, w związku z zaistnieniem okoliczności, o których mowa w cyt. wyżej art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. b ustawy, tj. na fakturach nr 2/12/2008 oraz 3/12/2008 podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością, zawyżone przez kontrahenta, które rzutują na prawidłowe wyliczenie kwoty podatku naliczonego”.

Reasumując:

Spółka ma obowiązek skorygować w dół kwotę podatku naliczonego z faktur wystawianych przez Nadleśnictwa o kwotę wynikającą z prawomocnego rozstrzygnięcia sądu powszechnego korzystnego dla Spółki (tj. potwierdzającego, że wynagrodzenie jest należne wyłącznie w zakresie kwoty wynikającej ze sposobu kalkulacji przyjętego przez Spółkę) w deklaracji za okres rozliczeniowy, w którym otrzymała faktury korygujące od Nadleśnictw (w przypadku, w którym Spółka otrzymałaby takie faktury korygujące do końca miesiąca, w którym uprawomocniłoby się ww. rozstrzygnięcie sądu powszechnego);
Spółka ma obowiązek skorygować w dół kwotę podatku naliczonego z faktur wystawianych przez Nadleśnictwa o kwotę wynikającą z prawomocnego rozstrzygnięcia sądu powszechnego korzystnego dla Spółki (tj. potwierdzającego, że wynagrodzenie jest należne wyłącznie w zakresie kwoty wynikającej ze sposobu kalkulacji przyjętego przez Spółkę) w deklaracji za okres rozliczeniowy, w którym doszło do uprawomocnienia się ww. rozstrzygnięcia (w przypadku, w którym Spółka nie otrzymałaby faktur korygujących od Nadleśnictw do końca miesiąca, w którym uprawomocniłoby się ww. rozstrzygnięcie sądu powszechnego).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w zakresie obowiązku skorygowania przez Wnioskodawcę w dół kwoty podatku naliczonego z faktur wystawianych przez Nadleśnictwa o kwotę wynikającą z prawomocnego rozstrzygnięcia sądu powszechnego korzystnego dla Spółki (tj. potwierdzającego, że wynagrodzenie jest należne wyłącznie w zakresie kwoty wynikającej ze sposobu kalkulacji przyjętego przez Spółkę) w deklaracji za okres rozliczeniowy, w którym:

otrzymał faktury korygujące od Nadleśnictw (w przypadku, w którym Spółka otrzymałaby takie faktury korygujące do końca miesiąca, w którym uprawomocniłoby się ww. rozstrzygnięcie sądu powszechnego) – jest prawidłowe,
doszło do uprawomocnienia się rozstrzygnięcia (w przypadku, w którym Spółka nie otrzymałaby faktur korygujących od Nadleśnictw do końca miesiąca, w którym uprawomocniłoby się ww. rozstrzygnięcie sądu powszechnego) – jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Według art. 19a ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Stosownie do treści art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W myśl art. 29a ust. 10 ustawy, podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 13, obniża się o:

kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen;
wartość zwróconych towarów i opakowań, z zastrzeżeniem ust. 11 i 12;
zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło;
wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1.

Na mocy art. 29a ust. 13 ustawy, w przypadkach, o których mowa w ust. 10 pkt 1-3, obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się pod warunkiem posiadania przez podatnika, uzyskanego przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługobiorca otrzymał fakturę korygującą, potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługobiorcę faktury korygującej po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia faktury korygującej za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Przepis ust. 13 stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia faktury korygującej do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna (art. 29a ust. 14 ustawy).

Należy wskazać, że potwierdzenie odbioru faktury korygującej pełni istotną rolę w systemie podatku od towarów i usług opartym na metodzie fakturowej, gdyż zapobiega nieuzasadnionym obniżkom podstawy opodatkowania u dostawcy. Uregulowania zawarte w ustawie mają na celu uniknięcie sytuacji, w której zmniejszenie podstawy opodatkowania i tym samym kwoty podatku należnego u sprzedawcy nie znajduje odzwierciedlenia w zmniejszeniu kwoty podatku naliczonego u nabywcy towarów i usług.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

W świetle przepisów dotyczących podatku od towarów i usług, faktura jest dokumentem potwierdzającym zaistnienie zdarzenia gospodarczego (potwierdzeniem nabycia określonych towarów i usług lub też otrzymania zaliczki).

Na podstawie art. 106j ust. 1 ustawy przypadku gdy po wystawieniu faktury:

udzielono obniżki ceny w formie rabatu, o której mowa w art. 29a ust. 7 pkt 1,
udzielono opustów i obniżek cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1,
dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,
dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,
podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury

– podatnik wystawia fakturę korygującą.

Natomiast w myśl ust. 3 tego artykułu, w przypadku gdy podatnik udziela opustu lub obniżki ceny w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów lub usług dokonanych lub świadczonych na rzecz jednego odbiorcy w danym okresie, faktura korygująca, o której mowa w ust. 2:

powinna zawierać dodatkowo wskazanie okresu, do którego odnosi się udzielany opust lub obniżka;
może nie zawierać danych określonych w art. 106e ust. 1 pkt 5 i 6 oraz nazwy (rodzaju) towaru lub usługi objętych korektą.

Z przytoczonych uregulowań wynika, że faktury są dokumentami potwierdzającymi rzeczywiste transakcje gospodarcze dokonywane przez podatnika. Faktura pełni szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku od towarów i usług, dlatego też niezwykle istotne jest prawidłowe oznaczenie wszystkich jej elementów, w szczególności w części dotyczących danych obligatoryjnych umieszczonych na fakturze. W konsekwencji, jeżeli po wystawieniu faktury wystąpią zdarzenia mające wpływ na treść wystawionej faktury lub okaże się, że wystawiona faktura zawiera błędy, podatnik wystawia w takim przypadku fakturę korygującą.

Faktury korygujące są specyficznym rodzajem faktur. Istotą faktur korygujących jest korekta faktur pierwotnych. Faktury korygujące wystawia się w celu udokumentowania ostatecznej wielkości sprzedaży w danym okresie rozliczeniowym. Celem ich wystawienia jest doprowadzenie faktury pierwotnej do stanu odpowiadającego rzeczywistości. Faktura korygująca w systemie VAT ma zatem taką samą wartość dowodową jak faktura wystawiona pierwotnie.

W przypadku faktury korygującej (powodującej zmniejszenie, jak również zwiększenie podstawy opodatkowania) wystawianej w celu naprawienia błędu, który spowodował zaniżenie/zawyżenie wartości podstawy opodatkowania wykazanego w pierwotnej fakturze np. błąd rachunkowy, zaniżenie/zawyżenie wartości sprzedaży (przyczyna o charakterze pierwotnym), korektę należy ująć w okresie rozliczeniowym, w którym ujęto daną transakcję (w którym powstał obowiązek podatkowy) na podstawie pierwotnie wystawionej faktury. Natomiast w przypadku faktury korygującej (powodującej zmniejszenie, jak również zwiększenie podstawy opodatkowania) wystawianej z przyczyn o charakterze wtórnym, które nie istniały w momencie wystawienia faktury pierwotnej i których powstanie nie jest uzależnione od błędu, który spowodował zaniżenie/zawyżenie wartości podstawy opodatkowania wykazanej w pierwotnej fakturze, korektę, co do zasady, należy ująć w okresie rozliczeniowym, w którym otrzymano fakturę korygującą.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a i b ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Jak wynika z powołanych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – w myśl art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy również podkreślić, że prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane, ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możliwość wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego podatnik może zrealizować w terminach określonych w przepisach art. 86 ust. 10-19b ustawy.

I tak, stosownie do art. 86 ust. 10 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (art. 86 ust. 11 ustawy).

Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 13 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a.

W myśl art. 86 ust. 19a ustawy, w przypadku gdy nabywca towaru lub usługi otrzymał fakturę korygującą, o której mowa w art. 29a ust. 13 i 14, jest on obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym tę fakturę korygującą otrzymał. Jeżeli podatnik nie obniżył kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego określonego w fakturze, której korekta dotyczy, a prawo do takiego obniżenia mu przysługuje, zmniejszenie kwoty podatku naliczonego uwzględnia się w rozliczeniu za okres, w którym podatnik dokonuje tego obniżenia.

Zatem w sytuacji otrzymania przez podatnika faktury korygującej, w której została zmniejszona kwota podatku naliczonego, a faktura pierwotna została rozliczona w obowiązujących terminach, podatnik ten ma obowiązek (nie prawo) odpowiedniego zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w deklaracji składanej za okres, w którym otrzymał fakturę korygującą.

Podatek od towarów i usług należy do grupy podatków powstających z mocy prawa, który pobierany jest w trybie tzw. samoobliczenia. Dlatego też szczególnie istotną rolę w tym podatku odgrywają deklaracje podatkowe. Przy ich pomocy podatnik określa i zgłasza organowi podatkowemu (deklaruje) wysokość zobowiązania podatkowego. Przepisy dotyczące deklaracji podatkowych mają zatem duże znaczenie w procesie poboru podatku.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.

Każda deklaracja odnosi się do konkretnego, zamkniętego już okresu rozliczeniowego, który w przypadku deklaracji jest okresem miesięcznym. W związku z powyższym deklaracja musi uwzględniać stan prawny istniejący w momencie zamknięcia okresu rozliczeniowego.

Deklaracja podatkowa stanowi zatem opis zdarzeń, zaistniałych w określonym przedziale czasowym, oceniany z punktu widzenia przepisów podatkowych w tym przedziale czasowym obowiązujących, a który w efekcie ma doprowadzić do wykonania przez podatnika obowiązku zapłaty podatku lub zrealizowania przez niego swego uprawnienia do uzyskania od organu podatkowego zwrotu podatku.

Zgodnie z art. 81 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.), jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji (art. 81 § 2 Ordynacji podatkowej).

Korekta deklaracji (zeznań) ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy jej sporządzeniu. Może on dotyczyć określenia wysokości zobowiązania podatkowego, wysokości nadpłaty lub zwrotu podatku oraz innych danych zawartych w treści deklaracji. Skorygowanie deklaracji polega na ponownym, poprawnym już wypełnieniu deklaracji.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny. Sprzedaż Spółki nie jest zwolniona z podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy.

Spółka, jako operator (…) działa, w szczególności, na podstawie decyzji (…).

Ww. kwoty VAT zostały odliczone przez Spółkę w deklaracji VAT za okres rozliczeniowy, w którym:

prawo do odliczenia VAT powstało zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy o VAT lub
w jednym z dwóch kolejnych okresów rozliczeniowych, zgodnie z art. 86 ust. 11 ustawy o VAT.

Jednakże w niektórych przypadkach Spółka dokonała zapłaty całości Zobowiązania na rzecz Nadleśnictwa (także w części spornej) lub też części Zobowiązania w kwocie obejmującej również część kwoty spornej. Po pewnym czasie, Spółka wykryła ww. zdarzenie i związku z tym wniesie pozwy przeciwko Nadleśnictwom o zwrot zapłaty w części spornej Zobowiązania. Jednocześnie Spółka odliczyła VAT przypadający na zapłaconą kwotę z faktur wystawionych przez Nadleśnictwa.

otrzymania prawomocnego niekorzystnego dla Spółki wyroku sądu II instancji (tj. potwierdzającego, że kwota pierwotnie zapłacona przez Spółkę nie była zawyżona), Spółka nie dokonywałaby korekty kosztów uzyskania przychodów ani korekt podatku VAT naliczonego w zakresie zapłaconych kwot spornych,
otrzymania prawomocnego korzystnego dla Spółki wyroku sądu II instancji (tj. potwierdzającego, że kwota pierwotnie zapłacona przez Spółkę była zawyżona), Spółka dokonałaby korekty kosztów uzyskania przychodów w ten sposób, że pomniejszyłaby koszty uzyskania przychodów o część sporną Zobowiązania w rocznym zeznaniu podatkowym za okres, w którym uprawomocniłoby się ww. rozstrzygnięcie. Z kolei w zakresie VAT, Spółka skorygowałaby odliczony podatek VAT w zakresie kwoty spornej:
1. na podstawie faktur korygujących wystawionych przez Nadleśnictwa (w przypadku, w którym Spółka otrzymałaby takie faktury korygujące do końca miesiąca, w którym uprawomocniłoby się ww. rozstrzygnięcie sądu powszechnego) lub
2. na podstawie prawomocnego wyroku sądu powszechnego (w przypadku, w którym Spółka nie otrzymałaby ww. faktur korygujących do końca miesiąca, w którym uprawomocniłoby się ww. rozstrzygnięcie sądu powszechnego).

W przypadku wydania korzystnego dla Spółki prawomocnego wyroku sądu II instancji, w zakresie VAT, Spółka zamierza dokonywać korekty „w dół” podatku naliczonego. W zakresie tej korekty wątpliwości Spółki dotyczą tego, czy Spółka może jej dokonać poprzez korektę deklaracji VAT za okres, w którym otrzymała faktury korygujące wystawione przez Nadleśnictwa, ewentualnie uprawomocnienia się korzystnego dla Spółki wyroku sądu powszechnego (w przypadku, w którym Spółka nie otrzymałaby ww. faktur korygujących do końca miesiąca, w którym uprawomocniłoby się rozstrzygnięcie sądu powszechnego).

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą obowiązku skorygowania przez niego w dół kwoty podatku naliczonego z faktur wystawianych przez Nadleśnictwa o kwotę wynikającą z prawomocnego rozstrzygnięcia sądu powszechnego korzystnego dla Spółki (tj. potwierdzającego, że wynagrodzenie jest należne wyłącznie w zakresie kwoty wynikającej ze sposobu kalkulacji przyjętego przez Spółkę) w deklaracji za okres rozliczeniowy, w którym:

otrzymał faktury korygujące od Nadleśnictw (w przypadku, w którym Spółka otrzymałaby takie faktury korygujące do końca miesiąca, w którym uprawomocniłoby się ww. rozstrzygnięcie sądu powszechnego),
doszło do uprawomocnienia się rozstrzygnięcia (w przypadku, w którym Spółka nie otrzymałaby faktur korygujących od Nadleśnictw do końca miesiąca, w którym uprawomocniłoby się ww. rozstrzygnięcie sądu powszechnego).

Mając na uwadze powyższe należy jeszcze raz podkreślić, że fakturę korygującą wystawia się w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury. Zatem, co do zasady, korygowanie treści pierwotnie wystawionej faktury powinno nastąpić przez wystawienie przez sprzedawcę faktury korygującej. Faktura korygująca wystawiana jest w celu podania właściwych, prawidłowych i zgodnych z rzeczywistością kwot i innych danych, decydujących o rzetelności wystawionego dokumentu. Tym samym, istotą faktur korygujących jest korekta faktur pierwotnych, tak aby dokumentowały rzeczywisty przebieg zdarzeń gospodarczych. Faktury korygujące wystawia się w celu udokumentowania ostatecznej wielkości sprzedaży w danym okresie rozliczeniowym.

Odnosząc się do powołanego wcześniej art. 86 ust. 19a ustawy, z którego wynika, że w przypadku gdy nabywca towaru lub usługi otrzymał fakturę korygującą, o której mowa w art. 29a ust. 13 i 14, jest on obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym tę fakturę korygującą otrzymał. Należy jednakże stwierdzić, że przepis ten odnosi się do sytuacji, gdy faktura „pierwotna” zawiera kwotę podatku.

Z wniosku wynika, że w niektórych przypadkach Spółka dokonała zapłaty całości Zobowiązania na rzecz Nadleśnictwa (także w części spornej) lub też części Zobowiązania w kwocie obejmującej również część kwoty spornej. Po pewnym czasie, Spółka wykryła ww. zdarzenie i w związku z tym wniesie pozwy przeciwko Nadleśnictwom o zwrot zapłaty w części spornej Zobowiązania. Jednocześnie Spółka odliczyła VAT przypadający na zapłaconą kwotę z faktur wystawionych przez Nadleśnictwa.

Wobec powyższego należy wskazać, że skoro Wnioskodawca na dzień otrzymania faktur korygujących wystawionych przez Nadleśnictwo dokonał już odliczenia podatku naliczonego z faktur pierwotnych, to zgodnie z art. 86 ust. 19a ustawy, powinien dokonać zmniejszenia kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur korygujących w rozliczeniu za okres, w którym te faktury korygujące otrzyma.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w zakresie obowiązku skorygowania przez niego w dół kwoty podatku naliczonego z faktur wystawianych przez Nadleśnictwa o kwotę wynikającą z prawomocnego rozstrzygnięcia sądu powszechnego korzystnego dla Spółki (tj. potwierdzającego, że wynagrodzenie jest należne wyłącznie w zakresie kwoty wynikającej ze sposobu kalkulacji przyjętego przez Spółkę) w deklaracji za okres rozliczeniowy, w którym otrzymał faktury korygujące od Nadleśnictw (w przypadku, w którym Spółka otrzymałaby takie faktury korygujące do końca miesiąca, w którym uprawomocniłoby się ww. rozstrzygnięcie sądu powszechnego) jest prawidłowe.

Natomiast w odniesieniu do wątpliwości Wnioskodawcy dotyczących obowiązku dokonania korekty deklaracji za okres rozliczeniowy, w którym doszło do uprawomocnienia się rozstrzygnięcia wskazać należy:

W myśl art. 64 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740, z późn. zm.), prawomocne orzeczenie sądu stwierdzające obowiązek danej osoby do złożenia oznaczonego oświadczenia woli, zastępuje to oświadczenie.

Oświadczenie woli, którego złożenie jest przedmiotem obowiązku prawnego może wchodzić w skład umowy, prowadzić do powstania stosunku prawnego jak również do jego zmiany. W związku z powyższym orzeczenie Sądu zastępuje oświadczenie woli w tym sensie, że wywołuje te same skutki, które wywołałoby oświadczenie woli zobowiązanego.

Zatem w powyższej sytuacji prawomocny wyrok sądu stanowi podstawę do wystawienia przez kontrahenta faktur korygujących, które winny być wystawione zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług.

Przepisy art. 106j ustawy określają sytuacje, w jakich podatnicy obowiązani są do wystawienia faktur korygujących oraz jakie elementy faktury te winny zawierać. Nie rozstrzygają jednak kwestii terminu, w jakim faktury korygujące mają być wystawiane. Skoro więc przepisy podatkowe nie regulują maksymalnego terminu korygowania faktur, podmioty mają obowiązek wystawiania faktur korygujących w każdym przypadku zaistnienia okoliczności wskazanych w przepisach art. 106j ustawy.

Zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. b ustawy o VAT nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne podają kwoty niezgodne z rzeczywistością - w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością.

Zatem w sytuacji, w której Wnioskodawca nie otrzymałaby od Nadleśnictwa faktur korygujących „in minus”, zasadne będzie dokonanie korekty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym doszło do uprawomocnienia się wyroku.

Z uwagi na fakt, że przepisy podatkowe nie wskazują maksymalnego terminu korygowania faktur i nakazują, generalnie, rozliczanie korekt faktur w okresach bieżących (w terminach wystawienia faktur korygujących i ich otrzymania przez nabywcę), nie ma obowiązku składania korekt dokumentów rozliczeniowych za okresy, w których wystawione zostały faktury pierwotne.

Również powołane wyżej przepisy art. 81 § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej dopuszczają możliwość skorygowania uprzednio złożonej deklaracji, natomiast nie regulują kwestii terminów, w jakich należy wystawiać faktury korygujące.

Biorąc zatem pod uwagę przywołane przepisy stwierdzić należy, że w sytuacji gdy Wnioskodawca – pomimo korzystnego dla siebie wyroku Sądu – nie otrzyma od Nadleśnictw faktur korygujących, to zasadne będzie dokonanie korekty podatku naliczonego (uprzednio już odliczonego), a wynikającego z faktur wystawionych przez Nadleśnictwa, w rozliczeniu za okres, w którym uprawomocnił się wyrok Sądu.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w zakresie obowiązku skorygowania przez niego w dół kwoty podatku naliczonego z faktur wystawianych przez Nadleśnictwa o kwotę wynikającą z prawomocnego rozstrzygnięcia sądu powszechnego korzystnego dla Spółki (tj. potwierdzającego, że wynagrodzenie jest należne wyłącznie w zakresie kwoty wynikającej ze sposobu kalkulacji przyjętego przez Spółkę) w deklaracji za okres rozliczeniowy, w którym doszło do uprawomocnienia się rozstrzygnięcia (w przypadku, w którym Spółka nie otrzymałaby faktur korygujących od Nadleśnictw do końca miesiąca, w którym uprawomocniłoby się ww. rozstrzygnięcie sądu powszechnego) jest prawidłowe.

Odnośnie powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnej, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Ponadto, tutejszy organ informuje, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Mając na uwadze powyższe zaznacza się, że interpretacja nie wywołuje skutków prawnopodatkowych dla Kontrahentów Wnioskodawcy.

Należy podkreślić, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy:

zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,
zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu złożenia wniosku.

Dodatkowo tutejszy organ informuje, że od dnia 1 stycznia 2021 r. ustawą z dnia 27 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2419) uległy zmianie przepisy art. 29a ust. 10 i ust. 13 oraz art. 86 ust. 11 i ust. 19a ustawy.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin