Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-1.4011.859.2020.1.MM
z 19 stycznia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 27 października 2020 r. (data wpływu 30 października 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania przychodu powstałego w wyniku poniesienia mniejszych wydatków niż kwota otrzymanej dotacji – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 października 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji bielizny markowej PKD 14.14.Z. Na początku 2018 r. złożył wniosek o dofinansowanie projektu „…”, współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego. Głównym celem projektu jest promowanie polskiej marki produktowej poprzez … przy zaangażowaniu firmy Wnioskodawcy posiadającej produkt/wyrób konkurencyjny względem produktów z tej samej branży występujących na rynku międzynarodowym.

Szczegółowe działania wskazane zostały w harmonogramie rzeczowo-finansowym i konkretnie brzmią:

• kompleksowe opracowanie w ramach usługi doradczej dotyczące przygotowania na rynek perspektywiczny R.,
  

• udział w 7 imprezach targowych w charakterze wystawcy, podczas których prezentowane będą produkty firmy i nawiązane kontakty handlowe,
  

• udział w misji przyjazdowej w celu nawiązania bezpośrednich kontaktów handlowych i budowania relacji biznesowych z potencjalnymi kontrahentami z rynku perspektywicznego.
  
  

Instytucją zarządzającą jest Ministerstwo Inwestycji i Rozwoju, Instytucją pośredniczącą jest Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości. Projekt rozliczany jest ryczałtowo. Na kwotę ryczałtową podlegającą dofinansowaniu składają się wartości wszystkich wydatków, które zostały wskazane we wniosku, i które są niezbędne do realizacji zadania zgodnie z harmonogramem rzeczowo-finansowym. Dofinansowanie wypłacane jest za zrealizowanie projektu wg wniosku, niezależnie od poniesionych przez beneficjenta wydatków oraz za osiągnięcie wskaźników produktu. Beneficjent nie ma obowiązku zbierania, ani opisywania dokumentów księgowych na potwierdzenie poniesienia wydatków rozliczanych ryczałtowo. Warunkiem wypłaty dofinansowania jest złożenie przez beneficjenta prawidłowo wypełnionego i kompletnego wniosku o płatność z wypełnioną częścią sprawozdawczą opisującą przebieg realizacji projektu, w tym raportowania w zakresie wskaźników oraz wymaganą dokumentację potwierdzającą zrealizowanie wskazanych w projekcie zadań.

Wnioskodawca dofinansowanie z Banku Gospodarstwa Krajowego otrzymał w grudniu 2019 r. i generuje ono nadwyżkę wynikającą z poniesienia mniejszych kosztów, niż kwoty wynikające z otrzymanego dofinansowania. Z uwagi, że umowa o dofinansowanie rozliczana jest na zasadzie ryczałtu, różnice między harmonogramem kosztów wniosku o dofinansowanie a rzeczywiście poniesionymi w nim kosztami dla poszczególnych zadań, nie podlegają zwrotowi do instytucji udzielającej wsparcie finansowe - dofinansowanie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy nadwyżka wynikająca z poniesienia mniejszych kosztów, niż kwoty wynikające z otrzymanego dofinansowania, jest zwolniona z podatku dochodowego?

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 136 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nadwyżka wynikająca z poniesienia mniejszych kosztów, niż kwoty wynikające z otrzymanego dofinansowania, jest zwolniona z podatku dochodowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie natomiast do art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 13, i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

W myśl natomiast art. 14 ust. 3 pkt 13 ww. ustawy, do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się kwot otrzymanych od agencji wykonawczych, jeżeli agencje te otrzymały środki na ten cel z budżetu państwa.

Z powyższych przepisów wynika, że jeżeli podatnik prowadzący pozarolniczą działalność gospodarczą uzyska dofinansowanie do projektu realizowanego w ramach tej działalności, np. w postaci dotacji, otrzymane środki stanowią przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, chyba że przeznaczone zostaną na nabycie, bądź wytworzenie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bądź gdy dofinansowanie otrzyma od agencji wykonawczych, które środki pieniężne na ten cel otrzymują z budżetu państwa.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji bielizny markowej PKD 14.14.Z. Na początku 2018 r. złożył wniosek o dofinansowanie projektu współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego. Głównym celem projektu jest promowanie polskiej marki produktowej poprzez … przy zaangażowaniu firmy Wnioskodawcy posiadającej produkt/wyrób konkurencyjny względem produktów z tej samej branży występujących na rynku międzynarodowym. Instytucją zarządzającą jest Ministerstwo Inwestycji i Rozwoju, Instytucją pośredniczącą jest Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości. Projekt rozliczany jest ryczałtowo. Na kwotę ryczałtową podlegającą dofinansowaniu składają się wartości wszystkich wydatków, które zostały wskazane we wniosku, i które są niezbędne do realizacji zadania zgodnie z harmonogramem rzeczowo-finansowym. Dofinansowanie wypłacane jest za zrealizowanie projektu wg wniosku niezależnie od poniesionych przez beneficjenta wydatków oraz za osiągnięcie wskaźników produktu. Beneficjent nie ma obowiązku zbierania, ani opisywania dokumentów księgowych na potwierdzenie poniesienia wydatków rozliczanych ryczałtowo. Warunkiem wypłaty dofinansowania jest złożenie przez beneficjenta prawidłowo wypełnionego i kompletnego wniosku o płatność z wypełnioną częścią sprawozdawczą opisującą przebieg realizacji projektu, w tym raportowania w zakresie wskaźników oraz wymaganą dokumentację potwierdzającą zrealizowanie wskazanych w projekcie zadań. Wnioskodawca dofinansowanie z Banku Gospodarstwa Krajowego otrzymał w grudniu 2019 r. i generuje ono nadwyżkę wynikającą z poniesienia mniejszych kosztów, niż kwoty wynikające z otrzymanego dofinansowania. Z uwagi, że umowa o dofinansowanie rozliczana jest na zasadzie ryczałtu, różnice między harmonogramem kosztów wniosku o dofinansowanie a rzeczywiście poniesionymi w nim kosztami dla poszczególnych zadań, nie podlegają zwrotowi do instytucji udzielającej wsparcie finansowe.

Zgodnie z art. 2 pkt 5 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 869, z późn. zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o środkach europejskich – rozumie się przez to środki, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 1, 2, 4 i 5a-5c.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, środkami publicznymi są środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA).

Według art. 5 ust. 3 pkt 1 ustawy o finansach publicznych, do środków, o których mowa w ust. 1 pkt 2, zalicza się środki pochodzące z funduszy strukturalnych, Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Rybackiego oraz Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego, z wyłączeniem środków, o których mowa w pkt 5 lit. a) i b).

Na podstawie art. 111 pkt 16 ww. ustawy, dochodami podatkowymi i niepodatkowymi budżetu państwa są środki europejskie i środki, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 5 lit. a) i b), na realizację projektów pomocy technicznej oraz środki, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 5 lit. c) i d) i pkt 6 oraz w art. 4 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej, zarządzania nią i monitorowania jej oraz uchylającego rozporządzenia Rady (EWG) nr 352/78, (WE) nr 165/94, (WE) nr 2799/98, (WE) nr 814/2000, (WE) nr 1290/2005 i (WE) nr 485/2008 (Dz. Urz. UE L 347 z 20.12.2013, str. 549), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 1306/2013”, po ich przekazaniu na rachunek dochodów budżetu państwa.

Z kolei na mocy art. 112 ust. 1 pkt 9 ustawy o finansach publicznych, wydatki budżetu państwa są przeznaczone w szczególności na wkład krajowy na realizację programów finansowanych z udziałem środków europejskich lub środków, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 3, 5 i 6.

Zgodnie z art. 117 ust. 1 ww. ustawy, budżet środków europejskich jest rocznym planem dochodów i podlegających refundacji wydatków przeznaczonych na realizację programów finansowanych z udziałem środków europejskich, z wyłączeniem środków przeznaczonych na realizację projektów pomocy technicznej oraz środków, o których mowa w art. 4 ust. 2 rozporządzenia nr 1306/2013.

W myśl art. 117 ust. 2 ww. ustawy, w budżecie środków europejskich ujmuje się:

1. dochody z tytułu realizacji programów finansowanych z udziałem środków europejskich;
2. wydatki na realizację programów finansowanych z udziałem środków europejskich w części podlegającej refundacji.
   
   

Przy czym w myśl art. 124 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy, jedną z grup wydatków budżetu państwa stanowią wydatki na realizację programów finansowanych z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2, w tym wydatki budżetu środków europejskich.

Stosownie do art. 127 ust. 2 pkt 5 ustawy o finansach publicznych, dotacjami celowymi są także środki przeznaczone na współfinansowanie realizacji programów finansowanych z udziałem środków europejskich.

Jednocześnie na podstawie art. 186 ustawy o finansach publicznych, wydatki na realizację programów i projektów finansowanych z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 i 3, mogą być przeznaczone na:

1. realizację projektów przez jednostki budżetowe;
2. płatności w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich;
3. dotacje celowe dla beneficjentów;
4. realizację projektów finansowanych w ramach Programu Środki Przejściowe;
5. realizację Wspólnej Polityki Rolnej zgodnie z odrębnymi ustawami.
   
   

Zgodnie z art. 187 ustawy o finansach publicznych, za obsługę płatności w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich, zwanych dalej „płatnościami”, odpowiada Minister Finansów.

Na podstawie art. 188 ust. 1 ustawy o finansach publicznych, podstawą dokonania płatności na rzecz beneficjenta jest zlecenie płatności wystawione przez instytucję, z którą beneficjent zawarł umowę o dofinansowanie projektu, oraz pisemna zgoda dysponenta części budżetowej na dokonanie płatności, z zastrzeżeniem, że w przypadku gdy projekt realizuje instytucja zarządzająca lub instytucja pośrednicząca będąca zarządem województwa lub przez zarząd województwa upoważniona, zlecenia płatności są wystawiane przez zarząd województwa.

Zgodnie natomiast z art. 126 ww. ustawy, dotacje są to podlegające szczególnym zasadom rozliczania środki z budżetu państwa, budżetu jednostek samorządu terytorialnego oraz z państwowych funduszy celowych przeznaczone na podstawie niniejszej ustawy, odrębnych ustaw lub umów międzynarodowych, na finansowanie lub dofinansowanie realizacji zadań publicznych.

Przepis art. 202 ust. 1 ww. ustawy, środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu są gromadzone na wyodrębnionych rachunkach bankowych.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 204 ustawy o finansach publicznych, środki, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 i 3, są przeznaczone wyłącznie na cele określone w umowie międzynarodowej, przepisach odrębnych lub deklaracji dawcy.

Należy podkreślić, że w świetle znowelizowanych przepisów ustawy o finansach publicznych środki pochodzące z UE, FS i EFR stanowią odrębną formę środków europejskich przeznaczonych na realizację programów finansowanych z udziałem środków europejskich. Jednak zgodnie z przepisem art. 186 pkt 2 ustawy o finansach publicznych – wydatki z budżetu środków europejskich, są wydatkami budżetu państwa, które mogą być przeznaczone na płatności w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich.

Ustawa o finansach publicznych zmieniła również sposób dystrybucji środków finansowych na realizację programów, wprowadzając odrębny podmiot – płatnika dokonującego płatności na rzecz beneficjentów. Płatnikiem tym ustanowiono Bank Gospodarstwa Krajowego, który otrzymuje środki z budżetu państwa (z Ministerstwa Finansów), a następnie przekazuje płatność beneficjentowi. Nowy obieg środków na finansowanie programów przedstawia się następująco: budżet państwa (Ministerstwo Finansów) – Bank Gospodarstwa Krajowego – beneficjent.

Przechodząc do właściwych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazać należy na treść art. 21 ust. 1 pkt 136 ww. ustawy, zgodnie z którym wolne od podatku dochodowego są płatności na realizację projektów w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich, otrzymane z Banku Gospodarstwa Krajowego, z wyłączeniem płatności otrzymanych przez wykonawców.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz przytoczone powyżej przepisy prawa należy wskazać, że nadwyżka wynikająca z poniesienia mniejszych kosztów, niż kwota otrzymanego dofinansowania, które Wnioskodawca otrzymał w związku z realizacją projektu współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, stanowi dla Wnioskodawcy przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej. Jednak przychód ten jest zwolniony z opodatkowania – na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 136 ww. ustawy

Reasumując, niewydatkowane środki powstałe z tytułu niewykorzystania całości kwoty dotacji wypłaconej Wnioskodawcy z Banku Gospodarstwa Krajowego, które pozostaną jako środki własne, stanowią dla Wnioskodawcy przychód zwolniony z opodatkowania na mocy art. 21 ust. 1 pkt 136 ustawy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego na dzień wydania interpretacji indywidualnej.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n ww. ustawy, nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.